آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
در مه
شگفت است، پرسه زدن در مه!
هرسنگی و هر بوته ای تنهاست،
هیچ درختی، درخت دیگر را نمی بیند،همه تنهایند.
زندگی برایم پر فروغ بود
آن گاه که جهانم پر از یاران بود؛
اکنون دگر مه فرو افتاده است،
دیگر هیچ چیز به دیده در نیاید.
براستی خردمند نیست،
آن که تاریکی را نشناسد
تاریکی ای که پیوسته و آهسته
او را از همگان جدا می سازد.
شگفت است، پرسه زدن در مه!
زندگی انزوایی ست.
هیچ کس، هیچ کس را نمی شناسد،
همه تنهایند.
هرمان هسه
غم های بنفشه
میلیون ها انسانی که رنج می برند
مرگ پروانه
غم های بنفشه
یا بادبانی را که زیر نور ماه سبز در شبی تابستانی تکان می خورد
یا عاشقانه های مجنون را در رویا
بخواب نمی بینند
میلیون ها انسانی که رنج می برند
برهنه می شوند
تکه پاره می شوند
میلیون ها انسانی که زورق خواب دیدگان را می سازند
میلیون ها انسانی که دستمال عاشقان را می سازند
میلیون ها انسانی که می گریند
آواز می خوانند
و در چهار گوشه جهان، در کارخانه یا کان
درد می کشند
از وحشت مرگ محتوم
قرص خورشید را به نیش می کشند
از اعماق قلب خویش می خندند
می خندند
عاشق می شوند
اما نه چونان عاشق شدن مجنون در خواب
زیر نور ماه سبز، در شبی تابستانی
میلیون ها انسانی که می گریند
آواز می خوانند
و درد می کشند
در زیر آفتاب شب
لقمه ای نان را به خواب می بینند.
شعر از عبدالوهاب البیاتی
ترجمه عدنان غریفی
دریاچه سیاه، قایق سیاه، دو آدم سیاه که گویی آدمکهایی کاغذی اند
درختان سیاهی که از اینجاآبمی نوشند به کجا چنین شتابانند؟آیا مگرنه که باید بپوشاند سایه ها شان تمام وسعت کانادا را؟
از نیلوفران آبی قطره وار ، پرتو نوری فرو می چکد
برگها نمی خواهند ما هیچ عجله ای داشته باشیم
آنها گردند و صاف ، پر از پند و اندرز های سیاه
آبهابسان جهانی سرد از تکانه ی پارو می لرزدروح سیاهی ها در ما و ماهی هاست
خود مانعی برای رفتن است وقتی دست پریده رنگ شاخه ای به علامت وداع بالا می آید
ستاره‌ها باز می شوند میان زنبق ها
آیا زنان پری پیکر دریا تو را با سکوتشان چشم بندی وافسون نمی کنند؟
این است سکوت ارواح مبهوت متحیر
شعری از: سیلویا پلات
از دورها ،
دورها می آیی
و فقط یک چیز ؛
یک چیز کوچک ،
در زندگی من جابجا می شود
این که دیگر
" بدون تو "
در هیچ کجا نیستم !
آنتوان دوسنت اگزوپری
ای عشق!
بی آنکه ببینمت
بی آنکه نگاهت را بشناسم
بی آنکه درکت کنم
دوستت می داشتم.
شاید تو را دیده ام پیش از این
در حالی که لیوان شرابی را بلند می کردی
شاید تو همان گیتاری بودی که درست نمی نواختمت.
دوستت می داشتم بی آنکه درکت کنم
دوستت می داشتم بی آنکه هرگز تو را دیده باشم
و ناگهان تو با من- تنها
در تنگ من
در آنجا بودی.
لمست کردم
بر تو دست کشیدم
و در قلمرو تو زیستم
چون آذرخشی بر یکی شعله
که آتش قلمرو توست
ای فرمانروای من!
.:. پابلو نرودا .:.
دلم به حال پروانه ها می سوزد
وقتی چراغ را خاموش می کنم
و به حال خفاش ها
وقتی چراغ را روشن می کنم ...
نمی شود قدمی برداشت
بدون آن که کسی برنجد؟
مارین سورسکو
در باغچه‌ام گل‌های رنگ‌به‌رنگ
با عطرهای دلپذیر
كه حس خوشبختی به من می‌دهند
رُز زیرك
میخك مجلل
بنفشه فروتن
و یاسمن لطیف
گل‌های زیبا
و هزار پروانه
جشن گرفته‌اند امروز
باغچۀ زیبای من
اسپِرانزا مارتینِس
آنکه نــــان با غــم و انـــــدوه نـــــخورد
یا که بی‌گریه شبی را به سحرگاه نـبرد
نَـــبـرَد پی به تـــوانمندی اوج ملــکوت
نکند فهم از آن نــظم بــــلنـــد جبروتـــ
یوهان ولفگانگ گوته
زندگي‌هايي هست به عمر يک دم:
تولدشان.
و زندگي‌هايي به عمر دو دم:
تولدشان و مرگشان.
زندگي‌هايي ديگر هم که سه دم عمر مي‌کنند:
تولدشان، مرگشان و يک گل.
روبرتو خوارروز / محسن عمادي
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تو بـر می گــَــردی...!
همـــه چیـــز از نبـودن ِ تو حـکایت می کنـــد،
بـه جُـــز دِلَــــــــــم،
کـه همچــون دانـه ای در تاریکــی ِ خــــاک،
در انتــــظار ِ بهــــــــــــار می تَپَــد!
"آنتـوان دو سِنـت اگـــــزوپــری"
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
