سيستم عامل + ترفند ها

[soooot]

دنياي شگفت‌انگيز لينوكس

دنياي جايگزيني را تصور كنيد كه مايكروسافت ندارد. در اين دنياي جايگزين، نرم‌افزار رايگان است و شما فقط بابت خدمات پس از فروش محصول و آموزش به مبتديان پول مي‌پردازيد.
ويروس‌ها، كرم‌ها و نرم‌افزارهاي جاسوسي كه آفت كاربران رايانه‌هاي خانگي هستند، در اين دنياي جايگزين تقريبا ناشناخته‌اند. هر چند اين نرم‌افزار سيستم عامل، خيلي شبيه مايكروسافت است و مانند آن كار مي‌كند، ولي رايانه‌هاي مجهز به آن به ندرت از كار مي‌افتند.
اين تمام داستان نيست، ولي به لينوكس، دنياي جايگزين سيستم‌هاي عامل كه من در چند ماه گذشته ساكن آنجا بوده‌ام، خوش آمديد. ما مي‌خواهيم از امروز چند هفته‌اي را در اين دنيا بگذرانيم تا ببينيم براي مردم عادي چه مزايايي دارد.
«لينوكس» چيست؟ آن درست مانند ويندوز يك سيستم عامل است. مي‌توانيد آن را همراه ويندوزتان نصب كنيد و رايانه‌تان را با هر كدام از سيستم‌هاي عامل به راه بياندازيد، ولي نه با هر دو! يا مي‌توانيد فقط لينوكس را نصب كنيد و از ويندوز منصرف شويد.
برنامه‌ها بايد با لينوكس سازگار باشند، يعني همانند برنامه‌هاي سازگار با سيستم‌ عامل «مكينتاش» بايد مشخصا براي آن نوشته شده باشند. البته لينوكس تا حدودي با برنامه‌هاي ويندوز سازگاري دارد.
روي هم رفته وقتي يك نرم‌افزار تجاري لينوكس مي‌گيريد، مجموعه‌اي كامل از برنامه‌ها را دريافت مي‌‌كنيد كه مشابه برنامه‌هايي است كه همراه يك رايانه شخصي جديد به شما مي‌فروشند: واژه‌پرداز، صفحه‌بندي، بانك اطلاعات، مرورگر وب، نرم‌افزار ايميل و چندرسانه‌‌اي. حتي اگر نتوانيد لينوكس را به اجراي يك برنامه خاص ويندوز متقاعد كنيد، آن شايد بتواند با اطلاعات توليد شده، مانند سند واژه پرداز كار كند. نقطه ضعفش زماني بروز مي‌يابد كه شما در نهايت بخواهيد برنامه‌اي با ويندوز اجرا كنيد كه معادل لينوكس ندارد.
لينوكس از كجا آمده است؟ بسياري از انسان‌هاي واقعا با هوش از انحصار مايكروسافت بيزارند. شماري از اين عده ويروس‌هايي را مي‌نويسند كه هر روز درباره‌شان مي‌خوانيد و آنها مي‌‌كوشند هفته‌اي يكبار رايانه شما را از كار بياندازند. گروهي ديگر مدول‌ها و برنامه‌‌هاي لينوكس را مي‌نويسند و از اينترنت براي سازماندهي و هماهنگي فعاليت‌هايشان بهره مي‌گيرند.
«لينوكس» بيش از هر چيز ديگري كه دنيا تا به امروز ديده، به يك جنبش توده‌اي تبديل شده و هزاران نفر نهايت تلاش خود را به كار مي‌گيرند تا سلطنت حاكم ويندوز را سرنگون كنند. كليه برنامه‌هايي كه اين افراد پديد مي‌آورند، روي هم رفته رايگان هستند. اگر رايانه باز باشيد، مي‌توانيد با «دان‌لون» كردن رايگان لينوكس براي چند آخر هفته سرگرم شويد ولي ممكن است سردرد بگيريد. اما مي‌توانيد لينوكس را بخريد و آن براي مبتدي‌‌ها ايده‌ بدي نيست. شركت‌هايي مانند Lindows ، SUSE و Xandros در ازاي يكصد دلار يا كمتر يك نسخه رايگان لينوكس را مي‌گيرند، مجموعه‌اي از نرم‌افزار به آن مي‌افزايند و با رفع ساير نقايص اطمينان مي‌يابند كه همه چيز با همديگر سازگارند. تجربه من نشان مي‌دهد نصب محصول نهايي كم دردسرتر از ويندوز خواهد بود.
آيا لينوكس بهتر از ويندوز است؟ بستگي دارد منظورتان از بهتر چيست؟ از ديدگاه يك كاربر، آنها بيشتر شبيه به همديگرند، نه متفاوت، پس اگر به دنبال تجربه كاربري بهبود يافته‌تري هستيد، مكينتاش را امتحان كنيد، البته به شرط آنكه جرات امتحان كردن را داشته باشيد.
كاربرد لينوكس براي كسب و كارها نيز به همين منوال است: آن از ليندوز ارزان‌تر‌ و با ثبات‌تر و كار با آن آسان‌تر است. كسب و كارها به واسطه لينوكس نه تنها برنامه‌هاي مورد نياز بلكه كدهاي بنيادين آنها را دريافت مي‌كنند و مي‌توانند مطابق ميل خود تغيير دهند. بي‌دليل نيست شركت‌هاي بزرگ آي‌بي‌ام، «نوول» و ساير غول‌هاي بزرگ مي‌كوشند سوار موجي شوند كه ابتدا شركت‌هاي كوچكي مانند «ردهت» به‌راه انداختند.
لينوكس براي كاربرد خانگي بيشتر دردسر ايجاد مي‌كند. درست است كه آن را رايگان به دست مي‌آوريد، ولي ويندوز را نيز كمابيش همراه رايانه‌هاي جديد مجاني مي‌گيريد. رايانه جديد معمولاً از خدمات پس ازفروش برخوردار است، ولي لينوكس رايگان از اين خدمات بهره‌مند نيست. در خانه‌هايي كه چند رايانه دارند، داشتن يك رايانه با لينوكس عقلاني است و شايد ارزش پرداخت مبلغي براي خريدش را داشته باشد. اگرچه مسائل امنيتي در عالم فرض محتمل هستند، ولي لژيونر هكرها صرفا به لينوكس حمله نمي‌كنند.
به عبارت ديگر، وقتي ساير سيستم‌ها آلوده مي‌شوند، لينوكس شما خوش و خرم كار مي‌كند. بله، گهگاه ناگزيريد باگ‌ها را از بين ببريد، ولي رفع آنها به اندازه ويندوز حياتي نيست. يك كاربر اعلام كرده كه لينوكس در مقايسه با ويندوز حوصله را سر مي‌برد.
لينوكس مي‌تواند رايانه‌هاي قديمي را بهبود بخشد، من توانسته‌ام آن را با موفقيت روي يك رايانه قديمي 450 مگاهرتز سلرون با 256 مگابايت رم نصب كنم و آن واقعا مفيد بوده است. ويندوز 98 از آن خيلي كند‌تر كار مي‌كند و بيشتر آسيب مي‌بيند.

[soooot]

پنگوئن،فعلا در سايه!

سال‌هاست كه بسياري از شركت‌‌ها و افرادي كه در تجارت صنعت كامپيوتر فعاليت دارند، اين اميدواري كه سرانجام لينوكس يك سيستم عامل در حال حاضر موجود در دنيا كه «پنگوئن» سمبل و نماد آن است مي‌تواند به رقيب جدي براي ويندوز مايكروسافت تبديل شود؟ سيستم عاملي كه تقريباً دارد عمومي و همه‌گير مي‌شود و بيش از 90 درصد كامپيوترهاي شخصي از آن استفاده مي‌كنند. اين صنعت – البته به جز مايكروسافت و موسس آن بيل گيتس- در حال حاضر با موج جديدي از اميدواري مواجه هستند. آيا دلسردي و نوميدي در اين باره مجدداً روي خواهد آورد؟

در چند ماه گذشته برخي از كمپاني‌هاي بزرگ قدرتمند تكنولوژي،‌حمايت‌هاي چشمگيري از لينوكس بر روي دسك تاپ به عمل آورده‌اند. Helwett-Pakard(HP) كه رقابت شانه به شانه‌اي با كمپاني Dell به عنوان بزرگ‌ترين فروشنده كامپيوتر شخصي دارد، گفته است كه اين كمپاني آماده است تا كامپيوترهايي به بازار عرضه كند كه سيستم عامل آن مجاني به روي كامپيوتر ريخته شده و SuseLinux نام دارد. همچنين ديگر كمپاني رقيب مايكروسافت يعني Microsystems Sun اعلام كرده است كه كمپاني وال مارت Wal-Mart را متقاعد ساخته است (بزرگ‌ترين كمپاني خرده فروش دنيا را) كه كامپيوترهايي كه از سيستم عامل لينوكس و مجموعه برنامه Sun's star office به جاي آفيس همه جا حاضر، مايكروسافت استفاده مي‌كنند را ارزان بفروشند. (اين در حالي است كه اين كمپاني رسماً اعلام كرده است كه عداوت و خصومت با مايكروسافت را كنار مي‌گذارد). به دنبال اعلام اين موضوع، كمپاني sun يك قرارداد با وزارتخانه‌هاي چيني منعقد كرده است كه حدود يك ميليون كامپيوتر شخصي با سيستم عامل لينوكس به چين در سال جاري بفروشد، اين ميزان در آينده احتمالاً‌ به ده‌‌ها ميليون افزايش مي‌يابد.

آيا اين آغازي بر افول انحصار مايكروسافت بر دسك تاپ خواهد بود؟


ال گيلن در يك كمپاني مشاوره‌اي معتقد است كه قطعاً خير. امروزه حدود 94 درصد همه كامپيوترهاي شخصي در سراسر دنيا از ويندوز به عنوان سيستم عامل استفاده مي‌كنند فقط حدود 3 درصد از سيستم مكينتاش اپل استفاده مي‌كنند، كمتر از 3درصد هم سهم لينوكس است. تا پايان دهه سهم لينوكس فقط مي‌تواند 7 تا 10 درصد رشد كند.

و مطابق اين برآورد به گفته‌هاي گيلن رشد محبوبيت لينوكس بركامپيوترهاي قدرتمند سرور بسيار كمتر انتظار مي‌رود. بنابراين به اعتقاد صاحب‌نظران و كارشناسان شانس لينوكس در مورد كامپيوترهاي شخصي و دسك تاپ بهتر از كامپيوترهاي سرور است.

آنها دلايل زيادي براي چرايي آن برمِي‌شمرند. اولاً، كيفيت لينوكس – كه شبيه ديگر نرم‌افزارهاي Open-saUrce كه به وسيله مجموعه‌اي از داوطلبان كه كار را مجاني تقسيم مي‌كنند- آرام آرام و پيوسته افزايش پيدا كرده است. كامپيوترهاي شخصي لينوكس ديگر صرفاً geek نيستند. ثانياً، مايكروسافت خودش را تاديب شده و البته نه ضعيف مي‌بيند. يك مجموعه از كرم‌ها و ويروس‌ها بر ويندوزهاي كامپيوترهاي شخصي ويراني و خرابي به بار آوردند. مايكروسافت اين هفته با پريشاني در مورد چند منفذ امنيتي در مورد نرم‌افزار خود هشدار داد. در مقايسه با ويندوز، لينوكس كمتر مورد هدف هكرها قرار گرفته است. در نتيجه عدم اطمينان به مايكروسافت به عنوان انحصارگر، همچنان بالا باقي مي‌ماند. ماه گذشته مايكروسافت با جريمه 497 ميليون يورويي (2/6 ميليون دلار) كميسيون اروپا مواجه شد كه از مايكروسافت انتظار رفتار بهتري را دارد.

البته چنانكه گفته شده است، دو نسخه از ويندوز قرار بود افتتاح شود، يكي از آنها كه نسخه ديگري از ويندوز است، Longhorn نام داردتا اوايل 2006 در بازار نخواهد بود و در واقع عرضه آن به بازار به تعويق افتاد، اساساً‌ به اين دليل كه مايكروسافت در صدد است تا درباره امنيت اين نسخه از ويندوز كاملاً مطمئن شود. بنابراين تا دو سال ديگر كمپاني‌ها و كاربران خانگي درباره به روز كردن سيستم عامل كامپيوتر خود هستند، اين در حالي است كه آنها اكراه دارند تا نسخه‌اي از ويندوز يعني ويندوز XP كه در حال حاضر در بازار موجود مي‌باشد، بخرند، چرا كه مي‌دانند به زودي اين نسخه از دور خارج مي‌شود. بنابراين ممكن است آنها به طور جدي به يك جايگزيني مناسب فكر كنند. اگر لينوكس طي اين مدت بتواند شهرت خوبي دست و پا كند، اين سيستم عامل مي‌‌تواند حتي از Longhorn هم كه احتمالاً گران خواهد بود و سخت‌افزارهاي جديدي را طلب مي‌كند، بيشترجذابيت داشته باشد. از همه اينها گذشته، لينوكس مي‌تواند خيلي ارزان تمام شود، براي مثال 100 دلار براي هر كاربر. همچنين اين سيستم عامل مي‌تواند از اينترنت مجاني هم دانلود شود.

ديگر فرصت براي لينوكس مي‌تواند كشورهاي فقير باشند. برعكس كشورهاي ثروتمند كه بر روي تعداد زيادي از كامپيوترها، سيستم عامل ويندوز نصب مي‌باشد بسياري از كاربران در آسيا و آمريكاي جنوبي در آغاز خط قرار دارند. يكي از تحليلگران اين صنعت در كمپاني sun به نام شوارتز مي‌گويد، براي كشوري مثل چين، جذابيت نرم‌افزار Open-saurce آشكار است. براي اينكه ارزان‌تر است، بنابراين ارزان بودن لينوكس انگيزه آنها را براي استفاده از سيستم عامل تقلبي كاهش مي‌دهد (بسياري از نسخه‌هاي ويندوز در بازار چين تقلبي هستند) و در عين حال به چين هم كمك مي‌كند تا روابط خود را با سازمان تجارت جهاني ‌ WTO گسترش دهد. همچنين اين موضوع به چين اجازه مي‌دهد كه از اينكه به يك فروشنده مشخص قفل شود و به طور مشخص به يك فروشنده آمريكايي، اجتناب كند.

از طرف ديگر، لينوكس، علي‌رغم پيشرفت‌هاي بسيار با موانع جدي روبه‌رو است.لينوكس و نصب آن هنوز هم براي كاربران خانگي يك بختك است مگر اينكه اين سيستم عامل به عنوان بخشي از يك محصول بزرگ‌تر تجاري مثل كالاهاي كمپاني sun فروش رود.

از همه بهتر اينكه لينوكس هنوز كاربرد محدودي دارد، كمتر از 1درصد بازي‌هاي كامپيوتري با لينوكس كار مي‌كنند. نرم‌افزارهايي كه براي كنترل و حسابرسي مالي و سازماندهي عكاسي ديجيتال استفاده مي‌شوند هم نمي‌توانند از لينوكس استفاده كنند. در تئوري هم اين برنامه‌ها مي‌توانند نوشته شوند اما بدون افزايش زياد و انبوهي در تعداد كاربران، نويسندگان به خود زحمت اين كار را نمي‌دهند.

اين مساله است كه نشان مي‌دهد كه چرا بعضي از حاميان و پشتيبانان لينوكس براي اين سيستم عامل آرزوها و جاه‌‌طلبي‌هاي معتدل و ميانه‌‌اي دارند و به جاي آن سعي دارند تا مايكروسافت را عقب برانند.

جذابيت اصلي لينوكس براي كمپاني‌هاي بزرگ است تا كاربران خانگي نيز حتي كمپاني‌هايي كه ويندوز را محدود به كامپيوتر شخصي آن عده از كاركنان خود كه مايكروسافت به آنها كارگران اطلاعاتي مي‌گويد مثل وكلا، حسابداران، مشاوران مي‌كنند. به عبارت ديگر لينوكس عالي است براي استفاده از مراكز تلفن، شمارشگر‌هاي پرداختي بانك‌ها، بخش‌هاي حمايت از مصرف كننده و ديگر كارهايي كه لازم است كاركنان فقط از يك يا دو كاركرد كامپيوتر استفاده كنند و نيز كارهايي كه كاركنان واقعاً بايد از وقت گذراني و اشتباه اجتناب كنند، حال آنكه كاربردهاي متعدد ويندوز براي آنها ممكن است اين وسوسه را ايجاد كند. آقاي فينك مي‌گويد هدف او به جاي «كارگر اطلاعات» «فعاليت كارگري» است.

اين مساله براي لينوكس ممكن است آينده‌اي بر روي كامپيوترهاي شخصي در نظر بگيرد. كمپاني‌هايي مثل ‌ HP آن را به عنوان چيزي كه آيا پول مي‌‌سازد،‌ نگاه‌ نمي‌كنند، بلكه آن را به عنوان راهي براي فروش كامپيوترهاي سرور در كمپاني‌‌هايي كه مركز داده‌ها و اعلامات هستند مي‌نگرد و به عنوان بخشي از راه‌حل تكميل لينوكس در نظر مي‌گيرند.

براساس تحقيق پاپ كوبورن محقق بانك UBS احتمالاً‌ هدف كمپاني sun منحرف كردن توجه مردم و مصرف‌كنندگان از مايكروسافت است با اين توجيه كه ويندوز بر روي دسك تاپ باعث مصرف مي‌شود، البته وقتي كه لينوكس كامپيوترهاي سرور را در اختيار گرفته باشد.

البته مايكروسافت نبايد و نيازي هم نيست كه خيلي نگران حضور، لينوكس بر روي كامپيوترهاي شخصي باشد. لينوكس حداكثر همان كاري را انجام مي‌دهد كه اپل تا به حال انجام داده است و مايكروسافت همان كاري را با لينوكس بايد انجام دهد كه با اپل كرده است، به اين معني كه نشان دهد كه مايكروسافت انحصار را در دست ندارد، و اين مي‌تواند در مبارزات و دعواهاي قانوني نيز به نفع مايكروسافت باشد.

اما آينده نامعلوم است. لينوكس مي‌تواند تهديد جدي‌تري براي مايكروسافت در زمينه‌هاي ديگر ايجاد كند. تاكنون هيچ سيستم عامل استانداردي براي تلفن همراه، ربات‌‌ها، ساعت‌ها، تلويزيون‌ها، پرينتر، دستگاه‌هاي اتومبيل و ديگر ابزار نيامده است. طبيعتاً‌ مايكروسافت مي‌‌خواهد تسلط خود را بر اين حوزه تسري دهد و به جاي دسك تاپ اينجاست كه لينوكس مي‌تواند تهديد واقعي براي اين كمپاني قدرتمند آمريكايي باشد.

[soooot]

به دست آوردن مشخصات سيستم در ويندوز

تا به حال شده كسي از شما سوالاتي را راجع به سيستم تان مطرح كند و شما از پاسخ دادن به آن عاجز باشيد؟‌ و با كمال شرمندگي بگيد نميدونم؟ خوب حالا ميخوام راهي رو بهتون آموزش بدم كه علاوه بر مشخصات اصلي كامپيوترتان تمامي جزييات اون رو هم بهتون بده!

وارد منوي Start بشيد و بر روي Run كليك كنيد. روبه روي Open و در قسمت تايپ اين لغت رو تايپ كنيد Msinfo32 حالا Enter رو بزنيد.


حالا پنجره ايي باز شده كه در سمت چپ آن ميتونيد يكي از گزينه هاي:

Hardware Resources ارتباط سخت افزاري
Components ارتباط صحيح داشتن
Software Environment نرم افزارهاي در برگيرنده
Internet Setting تنظيمات اينترنت

را انتخاب كنيد و در سمت راست تمامي كليات و جزييات أن را مورد بررسي قرار دهيد.

[soooot]

برنامه Disk defragmenter (بهينه سازي فضاي ديسك)

در هر سيستم كامپيوتر اگر شما برنامه هاي متعددي نصب كنيد و فايلها و پوشه ها و برنامه هاي گوناگوني را حذف كنيد حافظه كامپيوتر دچار يكسري به هم ريختگي ها خواهد شد به عبارت ديگر هنگامي كه برنامه ها روي حافظه نصب ميشوند در ابتدا بطور متوالي قرار ميگيرند حال اگر شما اگر قسمتي از برنامه مزبور را پاك كنيد يا برنامه هاي ديگري را اضافه كنيد و يا در اثر عوامل ديگر ممكن است اين توالي از بين برود. از بين رفتن توالي برنامه هاي روي ديسك باعث كند شدن سرعت دستگاه در پيدا كردن و اجرا كردن برنامه ها ميشود .براي اينكه اين نوع اشكالات را از روي حافظه بر طرف كنيم تا سرعت دستگاه بهبود يابد از برنامه Disk defragmenter استفاده ميكنيم. هنگامي كه برنامه Disk defragmenter را از منوي System Tools اجرا ميكنيد پنجره برنامه مذكور با يكسري گزينه ظاهر خواهد شد كه در ذيل به توضيح اين گزينه ها ميپردازيم.
do you want to defragment drive Which: ميتوان يك درايو بخصوص را براي عمل فوق انتخاب نمود در صورتيكه مايل باشيم عملDefrag براي همه درايوها انجام شود از گزينه
All hard drives : استفاده كنيم تا ويندوز همه درايوها را مورد عمل Defrag (بهينه سازي) قرار دهد. پس از انتخاب درايو يا همه درايوها از گزينه هاي زير براى تنظيم عمل Defrag استفاده ميكنيم. با كليك روى دكمه Setting در پنجره ظاهر شده گزينه هاي زير را مشاهده خواهيد كرد:
Rearrange program Files so my program Start Faster : با انتخاب اين گزينه ويندوز فقط برنامه هاي شما را بطور متوالي و طوري مرتب خواهد كرد كه برنامه ها سريعتر اجرا شوند.
Check drives for errors : با انتخاب اين گزينه ويندوز درايو مورد نظر را براي پيدا كردن اشكالات مورد جستجو قرار خواهد داد و اگر به اشكالي برخورد كند به شما پيغام خواهد داد كه ابتدا برنامه Scandisk را اجرا كنيد تا اين نوع اشكالات برطرف شود سپس برنامه Defrag را اجرا كنيد.
ميتوانيد هر دو گزينه فوق را نيز با هم انتخاب كنيد، پس از تنظيم دو گزينه فوق ميتوانيد از يكى از دو گزينه ذيل براى كامل شدن عمل بهينه سازي استفاده كنيد.
This Time Only: فقط اين مرتبه تنظيمات فوق را براي برنامه Defrag استفاده كن.
Every Time I defragment my hard drive : هر زمان كه مايل به انجام عمل Defrag بودم از تنظيمات فوق استفاده كن . به عبارت ديگر با انتخاب اين گزينه هر با كه مايل به انجام عمل بهينه سازي بوديم ديگر احتياجي به تنظيم گزينه هاي برنامه فوق نداريم و يك بار براي هميشه گزينه ها را تنظيم ميكنيم.
پس از تنظيم گزينه هاي مورد نظر، با كليك روي دكمه Start عمل بهينه سازي شروع ميشود.
اگر مايل بوديد كه جزييات انجام عمل را نيز ببينيد ميتوانيد بر روي دكمهShow Details ( جزييات را نشان بده ) كليك كنيد، با اين عمل ويندوز جزييات عمل را هم به شما نشان خواهد داد، مجددا اگر مايل به پنهان ساختن جزييات عمل بوديد ميتوانيد بر روي دكمه Hide Details كليك كنيد.
اگر ميخواهيد اطلاعاتي را در مورد اينكه ويندوز در هنگام عمل بهينه سازي چگونه كار ميكند به دست آوريد ميتوانيد روي دكمه ( راهنما ) كليك كنيد.

[soooot]

استفاده از فاكس ويندوز XP

ويندوز XP از موقع ظهور خود همگان را مورد توجه خود ساخت .اين نسخه از ويندوز داراي قابليتهاي جديدي است و ما در اين نوشته به يكي از آنها كه Printer & Fax نام دارد ، اشاره مي كنيم

براي راه اندازي فكس در سيستم خود شما بايد يك كامپيوتر با سيستم عامل ويندوز XP و يك مودم با قابليت فكس داشته باشيد كه اصطلاحاً به آن فكس مودم مي گويند.

طريقه راه اندازي فكس به صورت گام به گام:

1- ابتدا در محيط ويندوز XP روي Start كليك كنيد و گزينه Printers & Faxs را كليك كنيد. سپس در پنجره اي كه باز مي شود گزينه Set up faxing را از منوي كناري انتخاب كنيد.




2- سي دي ويندوزXP را داخل درايو خود قرار دهيد تا برنامه از روي سي دي نصب شود. پس از پايان نصب به پنجره Printers & Faxs باز مي گرديم و گزينه Send a fax را از منوي كناري انتخاب مي كنيم.

3- با كليك روي گزينه Send a fax ويزاردي با نام Fax Configuration Wizard براي ما باز مي شود. حال روي گزينه Next كليك مي كنيم و اطلا عات خود را در اين صفحه وارد مي كنيم. كامل پر كردن اين فرم ضرورتي ندارد، پس Next را كليك مي كنيم و به پنجره بعد مي رويم. در اينجا گزينه Enable Receive را تيك ميزنيم و آن را رويManual answer تنظيم مي كنيم و دو بار گزينه Next را مي زنيم تا به پنجره Routing Options برسيم.

در اينجا نام پرينتر يا محل ذخيره شدن فكس ها بر روي هارد را با تيك زدن يك كدام از دو گزينه مشخص مي كنيم و بر روي گزينه Next و Finish كليك مي كنيم تا به پنجره جديدي تحت عنوان Welcome to the Send Fax wizard وارد شويم. از اين پنجره صرفنظر مي كنيم و دوباره به قسمت Printers & Faxs مي رويم. بروي عكس فكس دو بار كليك مي كنيم تا برنامه Fax Console مانند شكل زير باز شود :


4- براي فرستادن فكس در برنامه Fax Console از منوي File گزينه Send a fax را كليك مي كنيم. در پنجره جديد Next را كليك مي كنيم و در قسمت To نام فرد گيرنده و در قسمت شماره تلفن فكس گيرنده را وارد مي كنيم و Next را مي زنيم. در پنجره بعد موضوع فكس و متن فكس را مشخص مي كنيم و دو بار Next را مي زنيم و سپس Finish را ميزنيم تا فكس مورد نظر فرستاده شود




5- براي گرفتن فكس كافي است در برنامه Fax Console از منوي فايل گزينه Receive a fax now را كليك كنيد تا فكس مورد نظر دريافت و در جايي كه قبلا مشخص كرده ايد ذخيره شود.

[soooot]

سيستم عامل چيست ؟

سيستم عامل بدون شك مهمترين نرم افزار در كامپيوتر است . پس از روشن كردن كامپيوتر اولين نرم افزاري كه مشاهده مي گردد سيستم عامل بوده و آخرين نرم افزاري كه قبل از خاموش كردن كامپيوتر مشاهده خواهد شد، نيز سيستم عامل است . سيستم عامل نرم افزاري است كه امكان اجراي تمامي برنامه هاي كامپيوتري را فراهم مي آورد. سيستم عامل با سازماندهي ، مديريت و كنترل منابع سخت افزاري امكان استفاده بهينه و هدفمند آنها را فراهم مي آورد. سيتم عامل فلسفه بودن سخت افزار را بدرستي تفسير و در اين راستا امكانات متعدد و ضروري جهت حيات ساير برنامه هاي كامپيوتري را فراهم مي آورد.

تمام كامپيوترها از سيستم عامل استفاده نمي كنند. مثلا" اجاق هاي مايكرويو كه در آشپزخانه استفاده شده داراي نوع خاصي از كامپيوتر بوده كه از سيستم عامل استفاده نمي كنند. در اين نوع سيستم ها بدليل انجام عمليات محدود و ساده، نيازي به وجود سيستم عامل نخواهد بود. اطلاعات ورودي و خروجي با استفاده از دستگاههائي نظير صفحه كليد و نمايشگرهاي LCD ، در اختيار سيستم گذاشته مي گردند. ماهيت عمليات انجام شده در يك اجاق گاز مايكروويو بسيار محدود و مختصر است، بنابراين همواره يك برنامه در تمام حالات و اوقات اجراء خواهد شد.

براي سيستم هاي كامپيوتري كه داراي عملكردي بمراتب پيچيده تر از اجاق گاز مايكروويو مي باشند، به خدمت گرفتن يك سيستم عامل باعث افزايش كارآئي سيستم و تسهيل در امر پياده سازي برنامه هاي كامپيوتري مي گردد. تمام كامپيوترهاي شخصي داراي سيستم عامل مي باشند.
يكي از متداولترين سيستم هاي عامل ويندوز است . يونيكس يكي ديگر از سيستم هاي عامل مهم در اين زمينه است . صدها نوع سيستم عامل تاكنون با توجه به اهداف متفاوت طراحي و عرضه شده است. سيستم هاي عامل مختص كامپيوترهاي بزرگ، سيستم هاي روبوتيك، سيستم هاي كنترلي بلادرنگ ، نمونه هائي در اين زمينه مي باشند.

سيستم عامل با ساده ترين تحليل و بررسي دو عمليات اساسي را در كامپيوتر انجام مي دهد :

- مديريت منابع نرم افزاري و سخت افزاري يك سِستم كامپيوتري را برعهده دارد. پردازنده ، حافظه، فضاي ذخيره سازي نمونه هائي از منابع اشاره شده مي باشند .

- روشي پايدار و يكسان براي دستيابي و استفاده از سخت افزار را بدو ن نياز از جزئيات عملكرد هر يك از سخت افزارهاي موجود را براي برنامه هاي كامپيوتري فراهم مي نمايد

اولين وظيفه يك سيستم عامل، مديريت منابع سخت افزاري و نرم افزاري است . برنامه هاي متفاوت براي دستيابي به منابع سخت افزاري نظير: پردازنده ، حافظه، دستگاههاي ورودي و خروجي، حافطه هاي جانبي، در رقابتي سخت شركت خواهند كرد. سيستم هاي عامل بعنوان يك مدير عادل و مطمئن زمينه استفاده بهينه از منابع موجود را براي هر يك از برنامه هاي كامپيوتري فراهم مي نمايند.

وظيفه دوم يك سيستم عامل ارائه يك رابط ( اينترفيس ) يكسان براي ساير برنامه هاي كامپيوتري است . در اين حالت زمينه استفاده بيش از يك نوع كامپيوتر از سيستم عامل فراهم شده و در صورت بروز تغييرات در سخت افزار سيستم هاي كامپيوتري نگراني خاصي از جهت اجراي برنامه وجود نخواهد داشت، چراكه سيستم عامل بعنوان ميانجي بين برنامه هاي كامپيوتري و سخت افزار ايفاي وظيفه كرده و مسئوليت مديريت منابع سخت افزاري به وي سپرده شده است .برنامه نويسان كامپيوتر نيز با استفاده از نقش سيستم عامل به عنوان يك ميانجي به راحتي برنامه هاي خود را طراحي و پياده سازي كرده و در رابطه با اجراي برنامه هاي نوشته شده بر روي ساير كامپيوترهاي مشابه نگراني نخواهند داشت . ( حتي اگر ميزان حافظه موجود در دو كامپيوتر مشابه نباشد ) . در صورتيكه سخت افزار يك كامپيوتر بهبود و ارتقاء يابد، سيستم عامل اين تضمين را ايجاد خواهد كرد كه برنامه ها، در ادامه بدون بروز اشكال قادر به ادامه حيات وسرويس دهي خود باشند. مسئوليت مديريت منابع سخت افزاري برعهده سيتم عامل خواهد بود نه برنامه هاي كامپيوتري، بنابراين در زمان ارتقاي سخت افزار يك كامپيوتر مسئوليت سيستم عامل در اين راستا اولويت خواهد داشت . ويندوز 98 يا XP يكي از بهترين نمونه ها در اين زمينه هستند . سيستم عامل هاي فوق بر روي سخت افزارهاي متعدد توليد شده توسط توليدكنندگان متفاوت اجراء مي گردد. ويندوز 98 قادر به مديريت و استفاده از هزاران نوع چاپگر ديسك و ساير تجهيزات جانبي است .

سيستم هاي عامل را از بعد نوع كامپيوترهائي كه قادر به كنترل آنها بوده و نوع برنامه هاي كاربردي كه قادر به حمايت از آنها مي باشند به چهار گروه عمده تقسيم مي نمايند:

- سيستم عامل بلادرنگ (RTOS). از اين نوع سيستم هاي عامل براي كنترل ماشين آلات صنعتي ، تجهيزات علمي و سيستم هاي صنعتي استفاده مي گردد. يك سيستم عامل بلادرنگ داراي امكانات محدود در رابطه با بخش رابط كاربر و برنامه هاي كاربردي مختص كاربران مي باشند. يكي از بخش هاي مهم اين نوع سيستم هاي عامل ، مديريت منابع موجود كامپيوتري بگونه اي است كه يك عمليات خاص در زماني كه مي بايست ، اجراء خواهند شد.

- تك كاربره - تك كاره . همانگونه كه از عنوان اين نوع سيستم هاي عامل مشخص است، آنها بگونه اي طراحي شده اند كه قادر به مديريت كامپيوتر بصورتي باشند كه يك كاربر در هر لحظه قادر به انجام يك كار باشد. سيستم عامل Palm OS براي كامپيوترهاي PDA نمونه اي مناسب از يك سيستم عامل مدرن تك كاربره و تك كاره است .

- تك كاربره - چندكاره . اكثر سيستم هاي عامل استفاده شده در كامپيوترهاي شخصي از اين نوع مي باشند. ويندوز 98 و MacOS نمونه هائي در اين زمينه بوده كه امكان اجراي چندين برنامه بطور همزمان را براي يك كاربر فراهم مي نمايند. مثلا" يك كاربر ويندوز 98 قادر به تايپ يك نامه با استفاده از يك واژه پرداز بوده و در همان زمان اقدام به دريافت يك فايل از اينترنت نموده و در همان وضعيت محتويات نامه الكترونيكي خود را براي چاپ بر روي چاپگر ارسال كرده باشد.

- چندكاربره . يك سيستم عامل چند كاربره ، امكان استفاده همزمان چندين كاربر از منابع موجود كامپيوتر را فراهم مي آورند. منابع مورد نياز هر يك از كاربران مي بايست توسط سيستم عامل به درستي مديريت تا در صورت بروز اشكال در منابع تخصيص يافته به يك كاربر، بر روند استفاده ساير كاربران از منابع مورد نظر اختلالي ايجاد نگردد. يونيكس، VMS و سيستم هاي عامل كامپيوترهاي بزرگ نظير MVS نمونه هائي از سيستم هاي عامل چندكاربره مي باشند.

در اينجا لازم است كه به تفاوت هاي موجود سيستم هاي عامل " چند كاربر " و " تك كاربر" در رابطه با امكانات شبكه اي اشاره گردد. ويندوز 2000 و ناول قادر به حمايت از صدها و هزاران كاربر شبكه مي باشند اين نوع سيستم هاي عامل بعنوان سيستم عامل چند كاربره واقعي در نظر گرفته نمي شوند.

در ادامه با توجه به شناخت مناسب بوجود آمده در دررابطه با انواع سيستم هاي عامل به عمليات و وظايف سيستم عامل اشاره مي گردد.

وظايف سيستم عامل

پس از روشن نمودن كامپيوتر، لولين برنامه اي كه اجراء مي گردد ، مجموعه دستوراتي مي باشند كه در حافظه ROM ذخيره و مسئول بررسي صحت عملكرد امكانات سخت افزاري موجود مي باشند. برنامه فوق (POST) ، پردازنده ، حافظه و ساير عناصر سخت افزاري را بررسي خواهد كرد . پس از بررسي موفقيت آميز برنامه POST ، در ادامه درايوهاي ( هارد ، فلاپي ) سيستم فعال خواهند شد. در اكثر كامپيوترها ، پس از فعال شدن هارد ديسك ، اولين بخش سيستم عامل با نام Bootstrap Loader فعال خواهد شد. برنامه فوق صرفا" داراي يك وظيفه اساسي است : انتقال ( استقرار ) سيستم عامل در حافظه اصلي و امكان اجراي آن . برنامه فوق عمليات متفاوتي را بمنظور استفرار سيستم عامل در حافظه انجام خواهد داد.

سيستم عامل داراي وظايف زير است :

· مديريت پردازنده

· مديريت حافظه

· مديريت دستگاهها ( ورودي و خروجي )

· مديريت حافظه جانبي

· اينترفيس برنامه هاي كاربردي

· رابط كاربر

وظايف شش گانه فوق ، هسته عمليات در اكثر سيستم هاي عامل است . در ادامه به تشريح وظايف فوق اشاره مي گردد :

مديريت پردازنده

مديريت پردازنده دو وظيفه مهم اوليه زير را دارد :

· ايجاد اطمينان كه هر پردازه يا برنامه به ميزان مورد نياز پردازنده را براي تحقق عمليات خود ، اختيار خواهد كرد.

· استفاده از بيشترين سيكل هاي پردازنده براي انجام عمليات

ساده ترين واحد نرم افزاري كه سيستم عامل به منظور زمانبندي پردازنده با آن درگير خواهد شد ، يك پردازه يا يك Thread خواهد بود. موقتا" مي توان يك پردازه را مشابه يك برنامه در نظر گرفت ، در چنين حالتي مفهوم فوق ( پردازه ) ، بيانگر يك تصوير واقعي از نحوه پردازش هاي مرتبط با سيستم عامل و سخت افزار نخواهد بود. برنامه هاي كامپيوتري ( نظير واژه پردازها ، بازيهاي كامپيوتري و ...) در حقيقت خود يك پردازه مي باشند ، ولي برنامه هاي فوق ممكن است از خدمات چندين پردازه ديگر استفاده نمايند. مثلا" ممكن است يك برنامه از پردازه اي بمنظور برقراري ارتباط با ساير دستگاههاي موجود در كامپيوتر استفاده نمايد. پردازه هاي فراوان ديگري نيز وجود دارد كه با توجه به ماهيت عمليات مربوطه ، بدون نياز به محرك خارجي ( نظير يك برنامه ) فعاليت هاي خود را انجام مي دهند. يك پردازه ، نرم افزاري است كه عمليات خاص و كنترل شده اي را انجام مي دهد. كنترل يك پردازه ممكن است توسط كاربر ، ساير برنامه هاي كاربردي و يا سيستم عامل صورت پذيرد.

سيستم عامل با كنترل و زمانبندي مناسب پردازه ها زمينه استفاده از پردازنده را براي آنان ، فراهم مي نمايد. در سيستم هاي " تك - كاره " ، سيستم زمانبندي بسيار روشن و مشخص است . در چنين مواردي، سيستم عامل امكان اجراي برنامه را فراهم و صرفا" در زمانيكه كاربر اطلاعاتي را وارد يا سيستم با وقفه اي برخورد نمايد ، روند اجراء متوقف خواهد شد. وقفه ، سيگنال هاي خاص ارسالي توسط نرم افزار و يا سخت افزار براي پردازنده مي باشند. در چنين مواردي منابع صادر كننده وقفه درخواست برقراري يك ارتباط زنده با پردازنده براي اخذ سرويس يا ساير مسائل بوجود آمده ، را مي نمايند. در برخي حالات سيستم عامل پردازه ها را با يك اولويت خاص زمانبندي مي نمايد . در چنين حالتي هر يك از پردازه ها با توجه به اولويت نسبت داده شده به آنان ، قادر به استفاده از زمان پردازنده خواهند بود. در اين چنين موارد ، در صورت بروز وقفه ، پردازنده آنها را ناديده گرفته و تا زمان عدم تكميل عمليات مورد نظر توسط پردازنده ، فرصت پرداختن به وقفه ها وجود نخواهد داشت . بديهي است با توجه به نحوه برخورد پردازنده ( عدم توجه به وقفه ها ) ، در سريعترين زمان ممكن عمليات و فعاليت جاري پردازنده به اتمام خواهد رسيد. برخي از وقفه ها با توجه به اهميت خود ( نظير بروز اشكال در حافظه و يا ساير موارد مشابه ) ، قابل اغماص توسط پردازنده نبوده و مي بايست صرفنظر از نوع و اهميت فعاليت جاري ، سريعا" به وقفه ارسالي پاسخ مناسب را ارائه گردد.

پردازنده ، با توجه به سياست هاي اعمال شده سيستم عامل و بر اساس يك الگوريتم خاص ، در اختيار پردازه هاي متفاوت قرار خواهد گرفت . در چنين مواردي پردازنده مشغول بوده و براي اجراء ، پردازه اي را در اختيار دارد. در زمانيكه پردازنده درگير يك پردازه است ، ممكن است وقفه هائي از منابع متفاوت نرم افزاري يا سخت افزاري محقق گردد. در چنين وضعيتي با توجه به اهميت و جايگاه يك وقفه ، پردازنده برخي از آنها را ناديده گرفته و همچنان به فعاليت جاري خود ادامه داده و در برخي موارد با توجه به اهميت وقفه ، فعاليت جاري متوقف و سرويس دهي به وقفه آغاز خواهد شد.

در سيستم هاي عامل " تك - كاره " ، وجود وقفه ها و نحوه مديريت آنها در روند اجراي پردازه ها تاثير و پيچيدگي هاي خاص خود را از بعد مديريتي بدنبال خواهد داشت . در سيستم هاي عامل "چند - كاره " عمليات بمراتب پيچيده تر خواهد بود. در چنين مواردي مي بايست اين اعتقاد بوجود آيد كه چندين فعاليت بطور همزمان در حال انجام است . عملا" پردازنده در هر لحظه قادر به انجام يك فعاليت است و بديهي است رسيدن به مرز اعتقادي فوق ( چندين فعاليت بطور همزمان ) مستلزم يك مديريت قوي و طي مراحل پيچيده اي خواهد بود. در چنين حالتي لازم است كه پردازنده در مدت زمان يك ثانيه هزاران مرتبه از يك پردازه به پردازه ه ديگر سوئيچ تا امكان استفاده چندين پردازه از پردازنده را فراهم نمايد . در ادامه نحوه انجام عمليات فوق ، تشريح مي گردد :

· يك پردازه بخشي از حافظه RAM را اشغال خواهد كرد

· پس از استفرار بيش از يك پردازه در حافظه ، پردازنده بر اساس يك زمانبندي خاص ، فرصت اجراء را به يكي از پردازه ها خواهد داد.

· پردازنده ، بر اساس تعداد سيكل هاي خاصي پردازه را اجراء خواهد كرد .

· پس ازاتمام تعداد سيكل هاي مربوطه ، پردازنده وضعيت پردازه ( مقاير ريجسترها و ...) را ذخيره و به پردازه اتمام زمان مربوطه را اعلام مي نمايد.

· پردازنده در ادامه اطلاعات ذخيره شده در رابطه با پردازه ديگر را فعال ( ريجسترها و ...) و زمينه اجراي پردازه دوم فراهم مي گردد.

· پس ازاتمام تعداد سيكل هاي مربوطه ، پردازنده وضعيت پردازه ( مقاير ريجسترها و ...) را ذخيره و به پردازه اتمام زمان مربوطه را اعلام و مجددا" پردازه اول جهت اجراء فعال خواهد گرديد.

تمام اطلاعات مورد نياز بمنظور مديريت يك پردازه در ساختمان داده اي خاص با نام PCB)Process Control Block) ، نگهداري مي گردد. پردازنده در زمان سوئيچ بين پردازه ها ، از آخرين وضعيت هر پردازه با استفاده از اطلاعات ذخيره شده در PCB آگاهي پيدا كرده و در ادامه زمينه اجراي پردازه مورد نظر بر اساس تعداد سيكل هاي در نظر گرفته شده فراهم خواهد شد. براي هر پردازه يك PCB ايجاد و اطلاعات زير در آن ذخيره خواهد گرديد :

· يك مشخصه عددي (ID) كه نمايانگر پردازه خواهد بود .

· اشاره گري كه نشان دهنده آخرين محل اجراي پردازه است

· محتويات رجيستر ها

· وضعيت سوئيچ ها و متغيرهاي مربوطه

· اشاره گره هائي كه حد بالا و پايين حافظه مورد نياز پردازه را مشخص خواهد كرد.

· اولويت پردازه

· وضعيت دستگاههاي ورودي و خروجي مورد نياز پردازه

هر زمان كه اطلاعات مربوط به پردازه اي تغيير يابد ، ( پردازه از حالت "آماده " تبديل به حالت "اجراء " و يا از حالت " اجراء " به حالت "انتظار" و يا "آماده " سوئيچ نمايد ) اطلاعات ذخيره شده در PCB استفاده و بهنگام خواهند شد.

عمليات جايگزيني پردازها، بدون نظارت و ارتباط مستقيم كاربر انجام و هر پردازه به ميزان كافي از زمان پردازنده براي اتمام عمليات خود استفاده خواهد كرد. در اين راستا ممكن است ، كاربري قصد اجراي تعداد بسيار زيادي از پردازه ها را بسورت همزمان داشته باشد. در چنين مواردي است ، پردازنده خود نيازمند استفاده از چندين سيكل زماني براي ذخيره و بازيابي اطلاعات مربوط به هر يك از پردازه ها خواهد بود .در صورتيكه سيستم عامل با دقت طراحي نشده باشد يا پردازه هاي زيادي فعاليت خود را آغاز كرده باشند ، مدت زمان زيادي از پردازنده صرف انجام عمليات سوئيچينگ بين پردازها شده و عملا" در روند اجراي پردازها اختلال ايجاد مي گردد. وضعيت بوجود آمده فوق را Thrashing مي گويند. در چنين مواردي كاربر مي بايست نسبت به غيرفعال نمودن برخي از پردازه ها اقدام تا سيستم مجددا" در وضعيت طبيعي قرار گيرد.

يكي از روش هائي كه طراحان سيستم عامل از آن استفاده تا امكان ( شانس) تحقق Thrashing را كاهش دهند ، كاهش نياز به پردازه هاي جديد براي انجام فعاليت هاي متفاوت است . برخي از سيستم هاي عامل ازيك " پردازه -lite " با نام Thread استفاده مي نمايند. Thread از لحاظ كارآئي همانند يك پردازه معمولي رفتار نموده ولي نيازمند عمليات متفاوت ورودي و خروجي يا ايجاد ساختمان داده PCB مشابه يك پردازه عادي نخواهد بود. يك پردازه ممكن است باعث اجراي چندين Threads يا ساير پردازه هاي ديگر گردد. يك Thread نمي تواند باعث اجراي يك پردازه گردد.

تمام موارد اشاره شده در رابطه با زمانبندي با فرض وجود يك پردازنده مطرح گرديده است . در سيستم هائي كه داراي دو يا بيش از دو پردازنده مي باشند ، سيستم عامل حجم عمليات مربوط به هر پردازنده را تنظيم و مناسب ترين روش اجراء براي يك پردازه در نظر گرفته مي شود . سيستم هاي عامل نامتقارن ، از يك پردازنده براي انجام عمليات مربوط به سيستم عامل استفاده و پردازه هاي مربوط به برنامه هاي كاربردي را بين ساير پردازه ها تقسيم مي نمايند. سيستم هاي عامل متقارن ، عمليات مربوط به خود و عمليات مربوط به ساير پردازه ها را بين پردازه هاي موجود تقسيم مي نمايند. در اين راستا سعي مي گردد كه توزيع عمليات براي هر يك از پردازه ها بصورت متعادل انجام گردد.

مديريت حافظه و فضاي ذخيره سازي

سيستم عامل در رابطه با مديريت حافظه دو عمليات اساسي را انجام خواهد داد :

· هر پردازه بمنظور اجراء مي بايست داراي حافظه مورد نياز و اختصاصي خود باشد .

· از انواع متفاوتي حافظه در سيستم استفاده تا هر پردازه قادر به اجراء با بالاترين سطح كارآئي باشد.

سيسم هاي عامل در ابتدا مي بايست محدوده هاي حافظه مورد نياز هر نوع نرم افزار و برنامه هاي خاص را فراهم نمايند. مثلا" فرض كنيد سيستمي داراي يك مگابايت حافظه اصلي باشد . سيستم عامل كامپيوتر فرضي ، نيازمند 300 كيلو بايت حافظه است . سيستم عامل در بخش انتهائي حافظه مستقر و بهمراه خود درايورهاي مورد نياز بمنظور كنترل سخت افزار را نيز مستقر خواهد كرد. درايورهاي مورد نظر به 200 كيلو بايت حافظه نياز خواهند داشت . بنابراين پس از استقرار سيستم عامل بطور كامل در حافظه ، 500 كيلو بايت حافظه باقيمانده و از آن براي پردازش برنامه هاي كاربردي استفاده خواهد شد. زمانيكه برنامه هاي كاربردي در حافظه مستقر مي گردند ، سازماندهي آنها در حافظه بر اساس بلاك هائي خواهد بود كه اندازه آنها توسط سيستم عامل مشخص خواهد شد. در صورتيكه اندازه هر بلاك 2 كيلوبايت باشد ، هر يك از برنامه هاي كاربردي كه در حافظه مستقر مي گردنند ، تعداد زيادي از بلاك هاي فوق را (مضربي از دو خواهد بود) ، بخود اختصاص خواهند داد. برنامه ها در بلاك هائي با طول ثابت مستقر مي گردند. هر بلاك داراي محدوده هاي خاص خود بوده كه توسط كلمات چهار و يا هشت بايت ايجاد خواهند شد. بلاك ها و محدو ده هاي فوق اين اطمينان را بوجود خواهند آورد كه برنامه ها در محدوده هاي متداخل مستقر نخواهند شد. پس از پر شدن فضاي 500 كيلوبايت اختصاصي براي برنامه هاي كاربردي ، وضعيت سيستم به چه صورت تبديل خواهد گرديد؟

در اغلب كامپيوترها ، مي توان ظرفيت حافظه را ارتقاء و افزايش داد. مثلا" مي توان ميزان حافظه RAM موجود را از يك مگابايت به دو مگابايت ارتقاء داد. روش فوق يك راهكار فيزيكي براي افزايش حافظه بوده كه در برخي موارد داراي چالش هاي خاص خود مي باشد. در اين زمينه مي بايست راهكارهاي ديگر نيز مورد بررسي قرار گيرند. اغلب اطلاعات ذخيره شده توسط برنامه ها در حافظه ، در تمام لحظات مورد نياز نخواهد نبود. پردازنده در هر لحظه قادر به دستيابي به يك محل خاص از حافظه است . بنابراين اكثر حجم حافظه در اغلب اوقات غير فابل استفاده است . از طرف ديگر با توجه به اينكه فضاي ذخيره سازي حافظه ها ي جانبي نظير ديسك ها بمراتب ارزانتر نسبت به حافظه اصلي است ، مي توان با استفاده از مكانيزم هائي اطلاعات موجود در حافظه اصلي را خارج و آنها را موقتا" بر روي هارد ديسك ذخيره نمود. بدين ترتيب فضاي حافظه اصلي آزاد و در زمانيكه به اطلاعات ذخيره شده بر روي هارد ديسك نياز باشد ، مجددا" آنها را در حافظه مستقر كرد. روش فوق " مديريت حافظه مجازي " ناميده مي شود.

حافطه هاي ذخيره سازي ديسكي ، يكي از انواع متفاوت حافظه موجود بوده كه مي بايست توسط سيستم عامل مديريت گردد. حافطه هاي با سرعت بالاي Cache ، حافظه اصلي و حافظه هاي جانبي نمونه هاي ديگر از حافظه بوده كه توسط سيستم عامل مديريت گردند.

مديريت دستگاهها

دستيابي سيستم عامل به سخت افزارهاي موجود از طريقه برنامه هاي خاصي با نام "درايور" انجام مي گيرد. درايور مسئوليت ترجمه بين سيگنال هاي الكترونيكي زير سيستم هاي سخت افزاري و زبانهاي برنامه نويسي سطح بالا و سيستم عامل و برنامه هاي كاربردي را برعهده خواهد داشت . مثلا" درايورها اطلاعاتي را كه سيستم عامل بصورت يك فايل تعريف و در نظر مي گيرد را اخذ و آنها را به مجموعه اي از بيت ها براي ذخيره سازي بر روي حافظه هاي حانبي و يا مجموعه اي از پالس ها براي ارسال بر روي چاپگر ، ترجمه خواهد كرد.

با توجه به ماهيت عملكرد عناصر سخت افزاري و وجود تنوع در اين زمينه ، درايورهاي مربوطه نيز داراي روش هاي متعدد بمنظور انجام وظايف خود مي باشند. اكثر درايورها در زمانيكه به خدمات دستگاه مورد نظر نياز باشد ، استفاده شده و داراي پردازش هاي يكساني در زمينه سرويس دهي خواهند بود. سيستم عامل بلاك هاي با اولويت بالا را به درايورها اختصاص داده تا از اين طريق منابع سخت افزاري قادر به آزادسازي سريع بمنظور استفاده در آينده باشند.

يكي از دلايلي كه درايورها از سيستم عامل تفكيك شده اند ، ضرورت افزودن عمليات و خواسته اي حديد براي درايورها است . در چنين حالتي ضرورتي بر اصلاح يا تغيير سيستم عامل نبوده و با اعمال تغييرات لازم در درايورها مي توان همچنان از قابليت هاي آنها در كنار سيستم عامل موجود استفاده كرد.

مديريت عمليات ورودي و خروجي در كامپيوتر مستلزم استفاده و مديريت " صف ها " و " بافرها " است . بافر ، مكان هاي خاصي براي ذخيره سازي اطلاعات بصورت مجموعه اي از بيت ها ي ارسالي توسط دستگاهها ( نظير صفحه كليد و يا يك پورت سريال ) و نگهداري اطلاعات فوق و ارسال آنها براي پردازنده در زمان مورد نظر و خواسته شده است . عمليات فوق در موارديكه چندين پردازنده در وضعيت اجراء بوده و زمان پردازنده را بخود اختصاص داده اند ، بسيار حائز اهميت است . سيستم عامل با استفاده از يك بافر قادر به دريافت اطلاعات ارسالي توسط دستگاه مورد نظر است . ارسال اطلاعات ذخيره شده براي پردازنده پس از غير فعال شدن پردازه مربوطه ، متوقف خواهد شد. در صورتيكه مجددا" پردازه به اطلاعات ورودي نياز داشته باشد ، دستگاه فعال و سيستم عامل دستوراتي را صادر تا بافر اطلاعات مربوطه را ارسال دارد. فرآيند فوق اين امكان را به صفحه كليد يا مودم خواهد داد تا با سرعت مناسب خدمات خود را همچنان ادامه دهند ( ولواينكه پردازنده در آن زمان خاص مشغول باشد).

مديريت تمام منابع موجود در يك سيستم كامپيوتري ، يكي از مهمترين و گسترده ترين وظايف يك سيستم عامل است .

ارتباط سيستم با دنياي خارج

اينترفيس برنامه ها

سيستم عامل در رابطه با اجراي برنامه هاي كامپيوتري خدمات فراواني را ارائه مي نمايد. برنامه نويسان و پياده كنندگان نرم افزار مي توانند از امكانات فراهم شده توسط سيستم هاي عامل استفاده و بدون اينكه نگران و يا درگير جزئيات عمليات در سيستم باشند ، از خدمات مربوطه استفاده نمايند. برنامه نويسان با استفاده از API)Application program interface) ، قادر به استفاده از خدمات ارائه شده توسط سيستم هاي عامل در رابطه با طراحي و پياده سازي نرم افزار مي باشند. در ادامه بمنظور بررسي جايگاه API به بررسي مثالي پرداخته خواهد شد كه هدف ايجاد يك فايل بر روي هارد ديسك براي ذخيره سازي اطلاعات است .

برنامه نويسي ، برنامه اي را نوشته كه به كمك آن قادر به ذخيره سازي داده هاي ارسالي توسط يك دستگاه كنترل علمي است . سيستم عامل يك تابع API با نام MakeFile را به منظور ايجاد فايل در اختيار برنامه نويس قرار مي دهد. برنامه نويس در زمان نوشتن برنامه از دستوري مشابه زير استفاده مي نمايد :

MakeFile [1,%Name,2]

دستورالعمل فوق به سيستم عامل خواهد گفت كه فايلي را ايجاد كه شيوه دستيابي به داده هاي آن بصورت تصادفي ( عدد يك بعنوان اولين پارامتر ) ، داراي نام مشخص شده توسط كاربر (Name%) و داراي طولي متغير است . ( عدد 2 ، بعنوان سومين پارامتر) سيستم عامل دستور فوق را بصورت زير انجام خواهد داد :

● سيستم عامل درخواستي براي هارد ارسال تا اولين مكان آزاد قابل استفاده مشخص گردد.

● با توجه به اطلاعات ارسالي ، سيستم عامل يك entry در سيستم فايل مربوطه ايجاد و ابتدا و انتهاي فايل ، نام فايل ، نوع فايل ، تاريخ و زمان ايجاد فايل و ساير اطلاعات ضروري را ذخيره خواهد كرد.

● سيستم عامل اطلاعاتي را در ابتداي فايل بمنظور مشخص كردن فايل ، تنظيمات مربوط به شيوه دستيابي به فايل و ساير اطلاعات مورد نياز را خواهد نوشت .

در چنين حالتي برنامه نويس از تابع فوق براي ايجاد و ذخيره سازي فايل استفاده نموده و ضرورتي بر نوشتن كدها ، نوع داده ها و كدهاي پاسخ براي هر نوع هارد ديسك نخواهد بود. سيستم عامل از امكانات درايورها استفاده و درايورها مسئول برقراري ارتباط با منابع سخت افزاري خواهند بود. در چنين حالتي برنامه نويس به سادگي از تابع مورد نظر استفاده و ادامه عمليات توسط سيستم عامل انجام خواهد شد.

امكانات ارائه شده توسط سيستم هاي عامل در قالب مجموعه اي از توابع و امكانات API يكي از موارد بسيار مهم استفاده از سيستم عامل از ديدگاه طراحان و پياده كنندگان نرم افزار است .

اينترفيس كاربر

API يك روش يكسان براي برنامه هاي كامپيوتري بمنظور استفاده از منابع موجود در يك سيستم كامپيوتري را فراهم مي نمايد. بخش رابط كاربر (UI) ، يك ساختار مناسب ارتباطي بين كاربر و كامپيوتر را فراهم مي آورد. اكثر سيستم هاي عامل از رابط هاي گرافيكي در اين زمينه استفاده مي نمايند. بخش رابط كاربر هر سيستم عامل شامل يك يا مجموعه اي از برنامه هاي كامپيوتري است كه بصورت يك لايه در بالاترين سطح يك سيستم عامل و در ارتباط با كاربر مستقر مي گردند. برخي از سيستم هاي عامل از رابط هاي گرافيكي ( نظير ويندوز ) و برخي ديگر از رابط هاي مبتني بر متن ( نظير سيستم عامل DOS ) استفاده مي نمايند. در واقع محيط هايي همچون desktop در ويندوز 98 يا XP كه امكان برقراري ارتباط كاربران را با برنامه هاي مختلف سيستم عامل فراهم مِ كنند اينترفيس كاربري هستند.

[soooot]

نحوه استفاده از Remote Desktop

آيا تا به حال به اين فكر افتاده ايد كه چگونه مي توانيد از منزل و از راه دور سيستم محل شركت و يا اداره خود را به نحوي Remote كنيد كه حتي صفحه دسك تاپ آن را به همان شكل و شمايل بر روي سيستم خود داشته باشيد .به عبارت ديگر آيا مي توان به نحوي از تمامي امكانات آن سيستم بهره برده و به راحتي برنامه هاي آن را از راه دور اجرا كنيد و بر روي سيستم خود ملاحظه كنيد.
شركت مايكروسافت با قراردادن برنامهRemote Desktop در نسخه Xp Profesional خود اين امكان را براي كاربران فراهم ساخته تا از راه دور به كامپيوتري در محل ديگر دسترسي يابند .از طريق اين ويژگي مي توانيد از منزل به كامپيوتر محل كارتان مرتبط شويد و به تمام برنامه ها ، فايلها و منابع موجود در شبكه محل كارتان ، دسترسي يابيد . حتي مي توانيد محيط دسك تاپ سيستم محل كارتان را عينا در كامپيوتر راه دور اجرا نمائيد .
در واقع شيوه كار اين برنامه به نحوي است كه به محض برقراري ارتباط ، سيستم راه دور بطور اتوماتيك Lock مي شود و ماداميكه به آن مرتبط هستيد هيچ شخص ديگري نمي تواند به برنامه ها ، فايلها و ساير منابع آن دسترسي داشته باشد و هنگاميكه به محل كارتان بازگرديد مي توانيد آن را با فشار دادن كليد هاي CTRL+ALT+DEL از حالت Lock خارج نمائيد .

از ديگر ويژگي هاي اين برنامه امكان login در يك زمان بر روي چند سيستم مي باشد - حتي در حالتي كه ديگران نيز به آن سيستم Log in كرده باشند- و كاربر مي تواند برنامه هاي آنها را بطور همزمان اجرا كند.


براي دسترسي به امكانات و اجراي اين برنامه بايد موارد زير را در نظر داشته باشيد :

- يك كامپيوتر كه در آن ويندوز Xp Profesional نصب شده و دسترسي به محيط اينترنت و يا شبكه را دارد .

- يك كامپيوتر ديگر در منزل و يا در همان محل شركت (كه از طريق شبكه داخلي با هم مرتبط هستند) با امكان دسترسي به اينترنت ، مودم

- نام كاربري ، كلمه رمز عبور و مجوزهاي مناسب

برپايي سيستم Remote Desktop :

1- به Control Panel وارد شده و سپس گزينه System را انتخاب كنيد .

2- در برچسب Remote ، گزينه Allow users to connect remotely to this computer را كه در پائين پنجره قرار دارد انتخاب نمائيد .

3- در محيط Remote Desktop ، گزينه Select Remote Users ... را كليك كنيد .

4- در كادر محاوره اي Remote Desktop Users گزينه Add… را انتخاب نمائيد.

5- در كادر محاوره اي Select Users گزينه Locations … را براي تعيين موقعيت جستجو كليك نمائيد .

6- براي تعيين نوع آبجكتها ي مورد نظرتان نيز گزينه Object Types… را كليك نمائيد .

7- هنكامي كه نام مورد نظرتان را يافتيد ان را انتخاب كرده و سپس Ok را كليك نمائيد .در اين مرحله نام مورد نظر شما در ليست كاربران Remote Desktop قرار مي گيرد.


در اين مرحله سيستم مزبور آماده برقراري ارتباط از راه دور مي باشد. بدين منظور:

1- از منوي Start گزينهPrograms و سپس گزينه Accessorise را انتخاب كرده و از قسمت Communications نيز گزينه Remote Desktop Connection را انتخاب كنيد.

2- در اين مرحله پنجره Remote Desktop Connection نمايان مي شود .

3- گزينه Options را انتخاب كنيد تا امكان تعيين گزينه هاي بيشتري براي تان فراهم شود.

4- از قسمت Computer و از منوي پائين افتادني آن نام كامپيوتر مورنظر تان را انتخاب كنيد .و يا گزينه browse more for… را براي دسترسي به نام كامپيوتر هاي ديگر انتخاب كنيد .

5- در كادر هاي user name و password و domain به ترتيب شناسه يا نام كاربري ، رمز عبور و نام domain مربوط به شبكه را وارد كنيد.

6- سپس براي برقراري ارتباط گزينه Connect را انتخاب كنيد .

[soooot]

بهينه سازى وضعيت ديسك سخت

در سيستم عامل ويندوز برنامه هاى متعددى جهت حفظ كارايى بخش هاى مختلف سخت افزار و خود سيستم عامل تعبيه شده است كه استفاده از آنها مى تواند كارايى سيستم را به نحو قابل ملاحظه اى افزايش دهد.
• يكپارچه سازى ديسك سخت
هنگام ذخيره سازى اطلاعات بر روى ديسك، ممكن است به دليل پراكنده بودن فضاى خالى موجود بر روى ديسك، اطلاعات به صورت پراكنده ذخيره شده و در سكتورهاى متوالى قرار نگيرند. البته با توجه به اينكه هنگام ذخيره شدن اطلاعات آدرس محل قرار گيرى آنها در جدولى به نام (File Allocation Table) FAT يادداشت مى شود سيستم عامل جهت بازيابى مجدد آنها با مشكلى مواجه نخواهد شد. با اين وجود در صورتى كه اطلاعات مرتبط با يكديگر در سكتورهاى متوالى قرار گيرند بازيابى اطلاعات با سرعت بيشترى انجام خواهد شد. برنامه Disk Defragmenter مى تواند با مرتب كردن اطلاعات موجود بر روى ديسك سرعت دسترسى به فايل ها و برنامه ها را افزايش داده و سرعت كار كامپيوتر را متحول نمايد. در صورتى كه تاكنون از اين برنامه جهت مرتب سازى اطلاعات استفاده نكرده ايد قطعاً پس از اجراى اين برنامه از افزايش سرعت كار كامپيوترتان انگشت به دهان خواهيد ماند.
• اجراى برنامه در ويندوز 98و : Me از منوى Start منوى Programs منوى Accessories منوى System Tools برنامه Disk Defragmenter را اجرا نمائيد. در پنجره ظاهر شده درايو مورد نظر را انتخاب كرده با كليك بر روى دكمه OK عمليات مرتب سازى را شروع كنيد. در پنجره فوق پيشرفت عمليات مرتب سازى با درصد نمايش داده مى شود. زمان عمليات مرتب سازى به عوامل متعددى بستگى دارد و ممكن است بين چند ثانيه تا چند ساعت متغير باشد كه از آن ميان مى توان به ميزان فضاى ديسك سخت، ميزان اطلاعات موجود بر روى ديسك، ميزان پراكندگى اطلاعات و سرعت ديسك اشاره كرد. لازم به توضيح است كه در حين عمليات مرتب سازى امكان كار كردن با سيستم نيز وجود خواهد داشت ولى توصيه مى شود به دليل پرهيز از طولانى شدن عمليات از اين كار اجتناب نمائيد. در صورتى كه مايل به توقف عمليات قبل از خاتمه آن هستيد مى توانيد از دكمه Stop استفاده نمائيد. كليك بر روى دكمه Pause باعث توقف موقت اجراى برنامه گشته و پس از كليك بر روى دكمه Resume عمليات ادامه خواهد يافت. استفاده از دكمه Show Details باعث خواهد شد تا سيستم عامل ويندوز، پيشرفت عمليات مرتب سازى را با تصاوير گرافيكى نمايش دهد. در تصوير فوق هر مربع كوچك نمايش دهنده يك كلاستر است. جهت اطلاع از انواع مختلف كلاسترها كه با رنگ هاى مختلفى نمايش داده شده است مى توانيد از دكمه Legend استفاده كرده و در صورت تمايل براى بازگشت به پنجره قبل از دكمه Hide Details استفاده كنيد. در صورتى كه برنامه Disk Defragmenter با اشكالات آدرس دهى و جدول FAT بر روى ديسك مواجه شود عمليات را متوقف كرده و از شما خواهد خواست پس از رفع اشكال فوق عمليات را مجدداً از سر بگيريد (جهت رفع اشكالات مربوط به آدرس دهى فايل ها مى توانيد از برنامه Scan Disk استفاده نمائيد).
• اجراى برنامه در ويندوز :XP از منوى Start منوى All Programs منوى Accessories منوى System Tools برنامه Disk Defragmenter را اجرا كرده در ناحيه بالاى پنجره ظاهر شده، درايو مورد نظر را انتخاب كرده بر روى دكمه Analyze كليك نمائيد. برنامه Disk Defragmenter پس از بررسى وضعيت و ميزان پراكندگى درايو انتخاب شده با ظاهر كردن يك پنجره نتيجه بررسى را اعلام كرده و در صورت نياز از شما خواهد خواست تا عمليات Defrag را آغاز نمائيد. با كليك بر روى دكمه Defrag عمليات يكپارچه سازى ديسك آغاز خواهد شد. با كليك بر روى دكمه View Report مى توانيد جزئيات بيشترى از بررسى سطح ديسك را مشاهده كنيد. در ناحيه پايين پنجره Defrag نواحى قرمز نمايانگر قسمت هاى پراكنده ديسك، نواحى آبى رنگ نمايانگر قسمت هاى پشت سر هم (غيرپراكنده)، نواحى سبز نمايانگر اطلاعاتى كه توسط برنامه جابه جا نخواهند شد (مانند فايل هاى سيستمى و...) و بالاخره نواحى سفيد نمايانگر قسمت هاى خالى ديسك است. لازم به ذكر است كه برنامه Disk Defragmenter جهت انجام عمليات مرتب سازى به حداقل15 درصد فضاى خالى بر روى ديسك نياز دارد، در صورتى كه اين فضا موجود نباشد عمليات به طور كامل انجام نخواهد شد (جهت آزاد كردن فضاى مورد نياز براى اجراى برنامه مى توانيد فايل هاى زائد و غيرضرورى را از روى درايو حذف نمائيد). ستون اين هفته را با ذكر اين نكته به پايان مى بريم كه برنامه Disk Defragmenter فقط در صورتى توانايى انجام عمليات را خواهد داشت كه شما به عنوان Administrator مشغول به كار با سيستم بوده و در صورت استفاده از اكانت هاى Limited امكان اجراى اين برنامه از شما سلب خواهد شد.

[soooot]

پنجره

بازگشت به گذشته هاى خوب با
System Restore

برنامه اى به نام System Restore در سيستم عامل ويندوز تعبيه شده است كه مى تواند در زمان مقتضى كامپيوتر را به زمانى در گذشته بازگرداند. هنگامى كه كامپيوتر در اثر مشكلات ناشى از نصب برنامه ها يا دستكارى افراد ناوارد از نفس افتاد، از دم مسيحايى System Restore مى توانيد براى بازگرداندن سيستم به زمانى ما قبل از خراب شدن ويندوز بهره ببريد، به زمان هايى از گذشته كه كامپيوتر قابليت بازگشت به آن را دارا باشد Restore Point گفته مى شود كه طريقه ساخت آن در شماره قبل توضيح داده شد. در اين شماره نيز طريقه بازگرداندن كامپيوتر به Restore Point ساخته شده و نكاتى راجع به برنامه كاربردى و مفيد Restore Point ذكر مى شود.
• بازگرداندن كامپيوتر به زمان گذشته
در صورتى كه هنگام كار با كامپيوتر يا پس از نصب يك برنامه دچار مشكل شديد مى توانيد با بازگرداندن كامپيوتر به زمانى در گذشته كه اقدام به ساخت Restore Point نموده ايد و يا زمان هايى كه سيستم عامل به طور اتوماتيك اين نقاط قابل بازگشت را ايجاد نموده است، مشكل ايجاد شده را برطرف سازيد. براى بازگرداندن كامپيوتر به زمان گذشته از منوى Start ، منوى Programs، منوى Accessories، منوى System Tools فرمان System Restore را اجرا نمائيد. در پنجره ظاهر شده گزينه Restore my computer to an earlier time را انتخاب نموده بر روى دكمه Next كليك كنيد. در پنجره اى كه ظاهر خواهد شد از ناحيه سمت چپ آن، روز و تاريخ مورد نظر (كه مايليد كامپيوتر به آن زمان بازگردد) را انتخاب نمائيد. جهت تغيير ماه مى توانيد از پيكان هاى دو طرف آن استفاده نمائيد. پس از انتخاب ماه در كادر زير آن بر روى روز مورد نظر كليك كنيد. دقت كنيد فقط روزهايى كه شماره آنها به صورت پررنگ نوشته شده است داراى Restore Point بوده و قابليت بازگشت به آن وجود خواهد داشت. چون ممكن است در يك روز بيش از يك نقطه قابل بازگشت وجود داشته باشد، پس از انتخاب روز مى توانيد از ناحيه سمت راست Restore Point يا System CheckPoint كه مايل به بازگشت به آن هستيد را انتخاب نموده بر روى دكمه Next كليك كنيد. در پاسخ به پنجره ظاهر شده دكمه OK را فشار داده و مجدداً بر روى دكمه Next كليك نمائيد. پس از Restart شدن كامپيوتر، شرايط ويندوز به تاريخ و ساعت انتخاب شده باز خواهد گشت.
• نكاتى در باره System Restore
• امكانات مورد نياز: برنامه System Restore به حداقل 200 مگابايت فضا احتياج دارد. در صورتى كه هنگام نصب ويندوز اين ميزان فضا بر روى ديسك سخت و پارتيشنى كه ويندوز بر روى آن نصب شده است موجود نباشد، اين برنامه به رغم نصب به صورت غير فعال باقى خواهد ماند. براى فعال نمودن اين برنامه ابتدا مى بايستى حداقل فضاى مورد نياز براى اين برنامه را فراهم نموده سپس System Properties را از Control Panel اجرا نمائيد. در پنجره اى كه ظاهر خواهد شد زبانه ((Tab Performance را انتخاب نموده، بر روى دكمه File System كليك نمائيد. زبانه Troubleshooting را انتخاب نموده و گزينه Disable System Restore را غيرفعال نمائيد. در ويندوز XP براى فعال نمودن System Restore از Control Panel آيكون System Properties را اجرا نموده از زبانه System Restore گزينه Turn off system restore on all drives را غير فعال نمائيد.
• بازگشت به زمانى بين يك تا سه هفته: فاصله زمانى از گذشته كه امكان بازگشت به آن وجود دارد به عوامل مختلفى بستگى دارد، از اين عوامل مى توان به ميزان استفاده از كامپيوتر، فضاى موجود بر روى ديسك سخت (و يا پارتيشنى كه ويندوز در آن نصب شده است) و بالاخره فضايى كه به System Restore اختصاص يافته است اشاره نمود. به طور متوسط امكان بازگرداندن سيستم به زمانى بين يك تا سه هفته در گذشته وجود خواهد داشت.
• System Restore و برنامه هاى نصب شده: در صورت بازگردان سيستم به زمانى ماقبل از نصب يك برنامه، برنامه فوق پس از انجام عمليات و بازگشت سيستم ديگر كار نخواهد كرد. به عنوان مثال اگر شما امروز اقدام به نصب يك نرم افزار در سيستم خود نمائيد در صورت بازگردان سيستم به ديروز، برنامه نصب شده ديگر نمى تواند كار كند. براى استفاده از برنامه فوق مى بايستى آن را مجدداً نصب نمائيد. البته بهتر است براى حذف كامل برنامه فوق قبل از نصب مجدد، از آيكون Add/Remove Programs واقع در Control Panel استفاده نمائيد.

[soooot]

نصب فلش درايو با پورت usb در لينوكس

مطمئنا گاهي اوقات برايتان پيش آمده كه بخواهيد اطلاعات مهمي را بين دو يا چند كامپيوتر جابجا كنيد ويكي از وسائل بسيار مهم و كاربردي براي اينكار flash drive ميباشد . با اين وسيله شما بعنوان مثال ميتوانيد اطلاعات لازم را ازطريق كامپيوتر خودتان كه مجهز به لينوكس ردهت 9 بوده و به شبكه اينترنت متصل است بدست آورده و به كامپيوتر همكاران يا همكلاسيهاي ديگر يا حتي كامپيوتر كودك خردسال خود كه ارتباطي با اينترنت ندارد و سيستم عامل آن مثلا لينوكس زوزه 9 يا لينوكس فدورا 2 يا ويندوز xp‌ ميباشد منتقل نمائيد .

فلش درايو يكي از بهترين و سهل الاستفاده ترين لوازم جانبي كامپيوتر شماست و البته در بعضي موارد از كارت ريدر با پورت usb هم ميتوان براي انتقال اطلاعات خصوصا عكسهاي گرفته شده توسط دوربين ديجيتالي استفاده كرد .

اغلب فلش كارتهاي توليدي شركتهاي معتبر همراه سي دي نحوه عملكرد آن و يك كابل USB‌ عرضه ميشوند . اغلب دستورات كارخانه سازنده بافرمت PDF‌ و HLP و يا DOC روي سي دي وجود دارد اما ممكن است اتفاقا دستور كار دستگاه در محيط لينوكس وجود نداشته باشد .

در اين موارد اصلا نگران نباشيد ، ابتدا دستگاه فلش درايو را به كابل رابط آن وصل كرده و به يكي از پورتهاي USB كامپيوتر خود متصل نمائيد . سپس بعنوان كاربر ريشه ROOT با دستور SU و دادن كلمه رمز وارد محيط منسول Xterm متني شده و يك دايركتوري براي اتصال يا mount point دستگاه خود در مسير /mnt/ با دستور mkdir /mnt/flashdrive بسازيد . سپس شما با دستور fdisk –l ميتوانيد اطلاعات لازم را در مورد اينكه اين دستگاه جديد درحال حاضر با چه نامي توسط سيستم شناخته شده بدست آوريد . نتيجه چيزي شبيه فرامين زير است :

bash-2.05b# fdisk -l

Disk /dev/sdb: 130 MB, 130023424 bytes

16 heads, 32 sectors/track, 496 cylinders

Units = cylinders of 512 * 512 = 262144 bytes



Device Boot Start End Blocks Id System

dev/sdb1 * 1 495 126704 6 FAT16/

همانطوريكه مي بينيد درايور اين دستگاه در مسير /dev/sdb شناخته شده و فايل سيستم فلش درايو من هم FAT16 ميباشد با حجم 130 مگابايت.

حالا بايد فايل پيكربندي /etc/fstab را كه محل پيكربندي اتصالات فايل سيستمها را با با يك ويرايشگر متني مثل Emacs‌ يا Kwrite يا vi دستور زير را به صورت يك خط به فايل fstab اضافه كرده :

dev/sdb1 /mnt/flashdrive auto auto,user,rw 0 0/

اينكار سبب ميشود كه هركاربري كه بخواهد در سيستم عامل لينوكس شما به اين دستگاه دسترسي داشته باشد به سهولت با يك دستور ساده فلش درايو را به سيستم متصل يا MOUNT نمود ه :

mount /mnt/flashdrive #

و سطح دسترسي PERMISSION را براي همگان آزاد تعريف نمائيم:

Chmod 755 flashdrive #

حالا همه كارهاي لازم انجام شده و براي سهولت كاربران مي توانيد آيكون ميانبر آنرا روي دسكتاپ قرار دهيد و اطلاعات ذخيره شده روي فلش درايو در دايركتوري flashdrive و در مسيري كه قبلا تعريف نموديد يعني /mnt/flashdrive/ قابل مشاهده و تغيير است.