مواد مخدر و مشروبات الکلی (کلیۀ اخبار و بحث های مرتبط)

[lindows]

خيلي ممنون از اين تاپيك
كاش همه بخونند
قبل از گرفتار شدن بهش از عواقبش با خبر بشن
خيلي فراگير شده تو جامعه
اميدوارم كه تو انجمن كسي را نداشته باشيم ولي اگه هست هم سعي در ترك بكنه

[S.A.R.A]

آرام بخشها تضعيف كننده سيستم مركزي اعصاب و جزو آن دسته از داروهايي هستند كه مانند مسكن ها و خواب آورها با مصرف كم آنان ايجاد حالت آرامش مي نمايد. اندازه مصرف زيادشان مي تواند اثراتي مشابه مسكن ها و خواب آورهاي قوي از جمله بيهوشي و كما داشته باشد. به ندرت مصرف بيش از حد آن ايجاد خطرات جدي مي نمايند مگر اينكه همراه با ديگر داروها و مواد مورد استفاده قرار گيرد. آرام بخشها به طور معمول براي ناراحتي هاي خفيف رواني از جمله عصبانيت، اضطراب، بي خوابي و هم چنين شل كردن عضلات به كار مي روند. شناخته شده ترين داروهاي اين گروه دياز پام (Diazepam)، كلردياز پوكسايد، اگزاز پام و مپروبامات مي باشند.

[S.A.R.A]

فرارها در بسياري از محصولات صنعتي مانند چسب هايي كه سريع خشك مي شوند، سوختني هاي مثل بنزين، حلالها مانند استون و تينر رنگ و مواد پاك كننده يافت گردد. مواد فرار پس از استنشاق از طريق ششها وارد عروق مي شوند و سپس به ديگر اندامهاي بدن به خصوص مغز و كبد مي رسند. معمولا پس از مصرف اين مواد، به فرد احساس سرخوشي، سبك حالي، بي باكي و بي پروايي دست مي دهد و خيالها روشن و واضح مي شوند.
تنفس ، ضربان قلب و ديگر اعمال بدن به كندي مي گرايد. اگر مصرف كننده با قوطي پلاستيكي آن را از طريق بيني و دهان استنشاق كند، مرگ ناشي از خفگي ممكن است پيش آيد، استنشاق و تنفس مداوم فرارها و چسب موجب آسيب به كبد و كليه، پريدگي رنگ پوست، احساس ضعف و بي حالي، عدم توانايي تفكر صحيح، لرزش، عطش زياد، كاهش وزن، تحريك پذيري، افكار پارانوئيدي، حالات تهاجمي و دشمني مي گردد. در مصرف طولاني استنشاق بنزين، ميزان سرب خون را بالا مي برد.
مصرف دائمي و مكرر موجب تحمل و نياز فرد به افزايش مصرف براي ايجاد اثر مطلوب مي گردد و مي تواند وابستگي رواني و جسمي ايجاد كند. علائم و نشانه هاي ترك عبارتند از احساس سرما، لرزش بدن، توهمات، سردرد، دردهاي شكمي، گرفتگي و اسپاسم عضلاني.

[S.A.R.A]

اين گروه از داروها به عنوان محرك، ايجاد كننده هيجان و انرژي است و موجب تحريك فعاليت سلسله مركزي اعصاب مي گردد. اين داروها معمولا براي افزايش هشياري، ايجاد تحمل زياد براي بيدار ماندن به مدتي طولاني، جهت كاهش اشتها و ايجاد احساس نشاط به كار مي رود. اين گروه داروها در پزشكي مصرف محدودي دارند.
محرك ها مي توانند ايجاد وابستگي شديد رواني كنند. به طور مثال وابستگي كه به وسيله (كراك) ايجاد مي شود، سريع ترين و قوي ترين وابستگي است كه معتاد حتي نمي تواند براي مدت كوتاهي آن را كنار بگذارد و بايد مرتبا در حال استعمال آن باشد. مشهورترين مواد و تركيبات اعتياد آور اين گروه، آمفتامين ها و فرآورده هاي كوكا است.

[S.A.R.A]

داروهاي نامريي يا فراموش شده- كه اصطلاحا در مورد الكل، توتون و قهوه به كار برده مي شود – در واقع به سه گروه از موادي اطلاق مي گردد كه به طور گسترده اي مورد مصرف عموم قرار مي گيرند، ولي اكثريت قريب به اتفاق مصرف كنندگان تشخيص نمي دهند و يا غفلت مي كنند كه اين مواد جزو داروها و مواد اعتياد آور هستند. اين مواد شامل موارد زیر می باشند:
الف- الكل اتانول يا الكل اتيليك (Ethylic Alcohol)
ب- توتون و دخانيات (نيكوتين
ج- قهوه (كافئين) (Coffee-Caffeine)

[Diego]

ممنون.اطلاعات جامعی بود.

[S.A.R.A]

توتون چيست؟

توتون، برگهاي خشك شده گياه تنباكو است كه مي تواند به صورت كشيدني (دود كردن) و احيانا جويدني در اشكال مختلف سيگار، سيگار برگ، توتون پيپ، قليان و ... مورد استعمال قرار گيرد. از تركيبات خطرناك سيگار نيكوتين، تار و مونو اكسيد كربن است.

تنباكو (توتون) در ميان قبايل آمريكاي شمالي و مركزي در قرن 16 م. كشف گرديد. اين گياه مصرف پزشكي ندارد و از نظر طبقه بندي فارماكولوژي موجب تحريك يا تضعيف سيستم مركزي اعصاب مي گردد.

اثرات كوتاه مدت:

تار و دود سيگار موجب تحريك زياد نسوج و همچنين ترشحات نايچه ها و بزاق دهان مي گردد. تار موجود در سيگار در ريه ها جمع مي گردد و موجب ناراحتي هاي دستگاه تنفسي از جمله برونشيت مزمن، تنگي نفس و آمفيزم ريوي مي شود. ديگر از عوارض جسمي مصرف سيگار، افزايش فشار خون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمك چشم، كاهش اشتها، اسهال، استفراغ و گيجي است. مسموميت ناشي از نيكوتين در فرد ايجاد لرزش، استفراغ، اختلالات تنفسي و اغلب فلج شدن دستگاه تنفسي و تشنج شديد مي نمايد.

مونواكسيد كربن موجود در سيگار علاوه بر آسيب رساندن به فرد سيگاري به اطرافيان وي نيز همان آسيب را مي رساند.

يك نخ سيگار كمتر از يك ميلي گرم نيكوتين وارد خون مي كند. چنانچه 2 يا 3 قطره از نيكوتين خورده شود، موجب مرگ آني مي گردد و اين، سميت زياد اين ماده را مي رساند. وقتي كه سيگار خورده شود، نيكوتين به آهستگي در معده جذب مي گردد و از اين رو است كه اغلب مي توان كودكان خردسالي را كه اشتباها سيگاري خورده اند، از مرگ نجات داد.

اثرات دراز مدت:

تار موجود در سيگار ايجاد سرطان مي كند كه رايج ترين نوع آن سرطان دستگاههاي هاضمه، ريه، دهان، گلو و حنجره است. علاوه بر آن عوارض جسمي ديگري از جمله اختلالات و بيماريهاي تنفسي، بسته شدن عروق و زخم معده بسيار رايج است. سيگار كشيدن موجب تنگ شدن عروق مي شود، ميزان ويتامين C در بدن را كم مي كند، ايجاد زخمهاي پوستي كه به كندي خوب و ترميم مي شوند مي نمايد، درجه مصونيت بدن را در برابر بيماريها كاهش مي دهد.

تحقيقات نشان مي دهد كه هر نخ سيگار 5/5 دقيقه از عمر انسان را مي كاهد. كودكان مادران سيگاري در زمان تولد از وزن كمتري برخوردارند و اغلب در خطر نارس به دنيا آمدن قرار دارند و از نظر ذهني و رشد و نوع رفتار نيز در مقايسه با كودكان مادران غير سيگاري در سطح پايين قرار دارند. بيشتر افراد سيگاري از نظر فيزيكي و رواني به مصرف دخانيات وابستگي پيدا مي كنند.

[S.A.R.A]

الكل خالص، مايعي شفاف است و معمولا داراي 96 تا 97 درجه الكل خالص است. به اين معني كه در 100 حجم آن، 97 حجم الكل و 3 حجم آب و ديگر ناخالصي ها وجود دارد. الكل اتانول از دير زماني شناخته شده و در طبيعت تقريبا در همه جا يافت مي شود. در بسياري از انواع تخميرها هميشه مقداري از اين الكل به وجود مي آيد و مقدار كمي از آن نيز در آبهاي طبيعي و معدني يافت مي شود. براي تهيه الكل از شيوه هاي تخمير مواد نشاسته اي و قندي ، يا از شيوه هاي سنتز و مصنوعي استفاده مي كنند.
از نظر طبقه بندي فارماكولوژي، تضعيف كننده سيستم مركزي اعصاب است كه جزو آرام بخشها و سستي زاها طبقه بندي مي شود. در پزشكي مصارف زيادي دارد ولي به علت سو استفاده در مصرف آن، مشكلاتي را در جامعه بشري ايجاد مي كند.

از جمله اثرات الكل افزايش خواب و گشاد شدن عروق است و به عنوان منبع انرژي زا استفاده مي شود. در دردهاي بسيار شديد مانند دردهاي سرطاني يا تخفيف اسپاسم هاي شديد عضلاني موثر است. هم چنين به صورت بخار در ماسكهاي اكسيژن براي افرادي كه دچار برخي ناراحتي هاي آسم، ريوي و اختلالات تنفسي هستند، استفاده مي شود. همراه با مرفين در اعمال جراحي قلب باز و نيز در ضد عفوني و پانسمان جراحات مختلف پوست به كار مي رود.از نامهاي خياباني الكل مي توان Booze (مشروب خواري ، ميگساري)، Sauce (سوس، ترشي) و Juice (عصاره، شربت) را ذكر كرد.
اثر اصلي و عمده كوتاه مدت الكل بر سيستم اعصاب مركزي است و به عنوان خواب آور يا بي حس كننده عمل مي كند. علاوه بر آن، اثراتي در هوشياري فرد و اعمال و وظايف دستگاه مغز و اعصاب دارد. به طور كلي اثر الكل بستگي به ميزان نوشيدن، اندازه، وزن بدن وضعيت سلامت جسمي و روحي فرد مصرف كننده، تجربيات فرد از جمله درجه تحمل و وابستگي، خلق و خوي و درجه خلوص نوشيدني محتوي الكل دارد.
مصرف نوشابه هاي الكلي در ابتدا موجب نوعي آرامش و رها شدن از قيودات و سرخوشي زياد مي گردد، ولي پس از مدتي اثرات واقعي آن از جمله ناهماهنگي در حركات عضلات (آتاكسي)، اختلال در قضاوت، آسيب اعمال حركتي و مهارتي، كندي واكنش و فعاليت دماغي و فكري تشديد حالت تهاجمي و پرخاشگري، تلوتلو خوردن، درهم و بر هم حرف زدن، سوزش قلب، پرحرفي، دوتا ديدن اشيا و افراد، گيج، گر گرفتگي ، كرختي و بي حسي اعضاي بدن و افزايش ادرار مي باشد.
مصرف الكل حتي مصرف كم آن به خصوص اگر همراه با ديگر مواد اعتياد آور باشد به مهارت رانندگي صدمه و آسيب مي رساند. پس از 8 تا 12 ساعت كه از مصرف زياد آن بگذرد، سردرد، تهوع، لرزش و استفراغ ايجاد مي شود. مصرف خيلي زياد آن ممكن است موجب فلج شدن فعاليتهاي مغزي و دستگاه تنفسي و در نتيجه مرگ مي گردد. به طور كلي اين اثرات چنانچه همراه با مصرف آرام بخشها و ديگر داروهاي تضعيف كننده باشد، تشديد مي گردد. مصرف زياد آن همراه با داروهاي ضد افسردگي از جمله بار بيتوريك ها اغلب ممكن است، موجب مرگ فرد گردد. مصرف منظم و مستمر حداقل 4 بار نوشابه هاي الكلي در روز ممكن است در بلند مدت و به تدريج موجب آسيب كبد، مغز، قلب، و ديگر اعضاي بدن گردد. مصرف مداوم نوشابه هاي الكلي موجب سايروز كبدي، پانكريت و اختلالات كيسه صفرا، ناراحتي هاي گوارشي، زخم معده و اثني عشر، گاستريت و برخي از سرطانها در دستگاه جهاز هاضمه مي گردد. نقشهاي دستگاه عصبي از جمله نارسايي هاي اعمال هوشي، حركتي و بي ثباتي هيجاني، كاهش ادراك حسي و سرانجام از دست دادن حافظه و فراموشي، تيرگي بينايي در بيشتر افراد معتاد به الكل ديده مي شود. شايع ترين اختلال سيستم عصبي در الكليسم مزمن، آسيب قرنيه و اعصاب چشم است. آسيب به مغز و ضايعات نسوج مغز، ناراحتي هاي قلبي از جمله آريتمي و تاكيكاردي از عوارض سوء مصرف است. الكل، رگهاي كرونري قلب را كاهش مي دهد. اين ماده در مردان موجب ضعف قواي جنسي مي گردد و قدرت باروري آنان را كاهش مي دهد. مصرف مزمن و زياد مشروبات الكلي موجب اضطراب، عصبانيت و تند خويي، تحريك پذيري دليريوم، ترمنس و دپرسيون سيستم اعصاب مركزي مي گرد. از هم پاشيدگي زندگي خانوادگي، شغل و اجتماعي به طور كلي اعمال ضد اجتماعي و زوال ابعاد شخصيتي در نتيجه ادامه مصرف مشروبات الكلي پديدار مي گردد.
الكل اتانول يكي از داروهاي اعتياد آور محسوب مي شود كه به عنوان ماده آرام بخش براي خواص نشاط آور آن مصرف مي شود. افزايش مقدار مصرفي آن به منظور ايجاد اثر مطلوب، ممكن است موجب ايجاد تحمل و وابستگي فيزيكي گردد. مصرف كنندگان مزمن يا افراد معتاد به آن ممكن است به مقدار ثابت مشروب بنوشند بدون اينكه مست شوند، در اين صورت احتمال دارد كه يك نوع وابستگي جسمي و رواني در آنان به الكل به وجود آيد كه قطع مصرف آن، نشانه هاي ترك را به صورت تحريك پذيري زياد، تشنج، دليريوم ترمنس، حالات بي قراري يا عصبانيت، بي خوابي، بد اشتهايي، عرق كردن و استفراغ ظاهر مي سازد.
الكل به عنوان داروي اعتياد آور، قدرت ايجاد وابستگي جسمي و رواني را دارد.

الكل و بارداري:
استفاده از مشروبات الكلي در دوران بارداري موجب ايجاد ناراحتي هاي جدي و غير طبيعي شدن نوزاد مي گردد. زنان بارداري كه در دوران بارداري به حد زياد مشروب مي نوشند، ممكن است كودكان غير طبيعي با نقيصه هاي ذهني يا جسمي به دنيا آورند. در يك آزمايشگاه – كه در اثرات الكل بر روي جنين مادران الكلي آزمايش انجام شد- مشخص گرديد كه: نوشيدن زياد و سپس قطع مصرف الكل در دوران بارداري، اثراتي را بر جنين مي گذارد. در 322 نوزادي كه غير طبيعي بودند، 32 درصد آنان متعلق به مادران مشروب خوار در حد افراط بودند و 14 درصد آنان متعلق به مادران مشروب خوار در حد متعادل و 9 درصد آنان متعلق به مادراني كه ترك كرده و در حال محروميت به سر مي برند. 20 نفر از 162 نوزادي كه پس از تولد دچار سندرم قطع الكل بودند، متعلق به مادراني بودند كه در دوران بارداري شان روزانه 300 ميلي ليتر يا بيشتر مشروبات الكلي مي نوشيده اند.

[S.A.R.A]

باربيتوراتها
جزو داروهاي مضعف سيستم اعصاب مركزي است نام‌هاي ديگرآن عبارتند از:Amytal، Floriual، Nembutal، Seconal، Tuinal، فنوباربيتال، pentobarbital
استفاده‌هاي پزشكي آن شامل استفاده در موارد بيهوشي، ضد تشنج،‌خواب آور و آرامبخش مي‌باشد. در حد متوسط تا بالا باعث وابستگي جسمي‌و رواني مي‌گردد. مصرف آن با ايجاد پديده تحمل همراه است. مدت اثر آن 8-5 ساعت است. طريقه استفاده از آنها بروش خوراكي و تزريقي است اثراتش شامل اختلال در تكلم،‌اختلال در آگاهي مكان و زمان،‌علائم شبيه مستي (‌مانند الكل ) است.علائم مسموميت شامل كاهش در سطح تنفس، پوست سرد، مردمكها متسع،‌نبض ضعيف و سريع، كما و گاهي مرگ است. علائم محروميت شامل اضطراب، بي خوابي، لرزش دستها، دليريوم، تشنجات و‌ گاهي مرگ است .

[S.A.R.A]

فلونيترازپام

از دسته بنزوديازپين‌ها (Schedule IV)و تضعيف كننده سيستم اعصاب مركزي است.فلونيتر ازپام ماده مخدر خاص مهمانيهاست كه بيشتر از طرف مكزيك به آمريكا قاچاق مي‌شود اين ماده در مشروب فروشي،‌كلوپهاي شبانه و... مورد سوء استعمال قرار مي‌گيرد. در برخي مصرف كنندگان ‌اين ماده ميل جنسي را شديداً افزايش داده و بعضاً موجب ارتكاب تجاوز مي‌شود. گرچه اين دارو بصورت قانوني درسراسر جهان توزيع مي‌شود، اين ماده هيچ مصرف پزشكي در آمريكا ندارد. ‌نامهاي تجاري آن عبارتند از : Rohypnol، roofies،rope، R2، Roypnol
استفاده پزشكي :
فلونيتر ازپام در بيش از 70 كشور به فروش مي‌رسد و از آن جهت درمان كوتاه مدت بي خوابي استفاده مي‌شود.
وابستگي جسمي‌ و رواني :
استفاده مزمن از فلونيترازپام مي‌تواند باعث وابستگي شود. وعدم استفاده از آن موجب سندرم ترك گردد.
تحمل داروئي Tolerance:
همانند ساير داروهاي دسته بنزوديازپين تحمل داروئي ايجاد مي‌كند.
استفاده پزشكي :
فلونيتر ازپام در بيش از 70 كشور به فروش مي‌رسد و از آن جهت درمان كوتاه مدت بي خوابي استفاده مي‌شود.
وابستگي جسمي‌ و رواني :
استفاده مزمن از فلونيترازپام مي‌تواند باعث وابستگي شود. وعدم استفاده از آن موجب سندرم ترك گردد.
تحمل داروئي Tolerance:
همانند ساير داروهاي دسته بنزوديازپين تحمل داروئي ايجاد مي‌كند.
مدت اثر (Duration):
تاثير فلونيترازپام حدوداً 20-15 ساعت پس از استفاده از راه دهاني شروع شده و 47 ساعت ادامه داد. البته اثرات خفيف آن تا 12 ساعت پس از استفاده باقي مي‌ماند.
روشهاي سوء استعمال:
اين ماده مخدر در دوزه‌هاي mg1 و mg5 وجود دارد البته قبلاً فرمهاي تزريقي آن با دوز m1/2mg وجود داشته كه اخيراً از رده توليد خارج شده است.
اثرات :
‌آرامبخش، شل كردن عضلات، كاهش اضطراب
مصرف بيش از اندازه (Overdose):
علاوه برافت فشارخون،‌اختلال حواس، گيجي، اختلالات بينايي، گمگشتگي و ناراحتي دستگاه گوارش و احتباس ادرار مصرف بيش از حد آن موجب مرگ مي‌شود.
ترک (Withdrawal):
همانند ساير داروهاي گروه بنزوديازپين قطع ناگهاني دارو پس از استفاده روزانه موجب حملات اضطراب مي‌شود.