صدا وقتی بخواهد وارد سیستم بشه باید به سیگنال های دیجیتال(صفر و یک) تبدیل بشه ، این وظیفه رو کارت صوت انجام میده ، دریافت امواج آنالوگ (سینوسی ها) وظیفه ی میکروفونه و تبدیل اون وظیفه ی کارت صوت . وقتی شما از یک میکروفن آنالوگ استفاده میکنید ساختار کاری شما هم آنالوگه و حداکثر فرکانسی رو میتونید استفاده کنید 44.1 و در شرایطی خاص 48 هستش.
اما وقتی ورودی شما یک دستگاه دیجیتال باشه میتونید از حداکثر فرکانس پشتیبانی شده توسط کارتتون استفاده کنید .
ناگفته نمونه ، تبلیغات بیش از حد روی سیستم های دیجیتال مخصوصا استاندارد های 96 و 192 باعث شده شمار زیادی رو به این سیستم ها بیارند ، اگر واقع بین باشیم میبینیم که هنوز هم سیستم های آنالوگ خیلی حرف ها برای گفتن دارند و استاندارد 48 و عمق 24 هنوز هم به نوعی حداکثر به حساب میاد.
جالبه بدونید که استاندارد های 192 به بالا بیشتر مصارف صنعتی و پزشکی دارند.
از فیزیک صدا بگذریم
خیلی سرتون رو درد آوردم، شرمندم
میکروفون
میکروفون های انواع گوناگونی از لحاظ ساختاری دارند ، میکروفون های
ذغالی
کریستالی
دینامیکی
و خازنی (کندانسوری)
میکروفون های ذغالی برای تلفن های قدیمی استفاده میشد ، کریستالی هم نمیدونم برای چی استفاده میشد
دینامیکی ها ساختارشون بر اساس یک آهنربا ، یک سیم پیچ و یک یک پرده ی نازکه که با برخورد صدا با این این پرده در سیم پیچ جریان ایجاد شده و این جریان توسط کارت صوت به صدا تبدیل میشود.
میکروفون های خازنی یا کندانسوری توسط یک خازن که در نزدیکی پرده های دریافت سیگنال قرار داره کار میکنند ، این خازن برای کار باید حامل جریان الکتریسیته باشه ، این جریان باید به نحوی تامین بشه .
یا از طریق باطری ، یا از طریق منبع تغذیه ی جداگانه و یا از طریق میکسر های و یا دستگاه های پردازشگر صوتی که میکروفون به اونها وصله .
2 روش اول برای تامین این ولتاژ 48V در رده ی نیمه حرفه ای کمی نا خوشایند و دست و پا گیر هستند ، پس بهتره که این ولتاژ از طریق میکسر یا کارت صوت تامین بشه
گزینه ی فانتوم پاور که روی دستگاه ها ذکر میشه از وجود سیستم تامین انرژی میکروفون های خازنی خبر میده
من بعید میدونم که شما روزی نیاز به این همه ورودی داشته باشید ، چیدمان و کنترل این همه ورودی اون هم با این دامنه ی صوتی زیاد کار یک فرد بسیار با تجربه است از طرف دیگه به تجهیزات یک استدیوی حرفه ای نیاز داره .
برای یک Home Studio زیاد خرج کردن خیلی مناسب نیست ، شما وقتی یک کار جدی داشته باشید حتما اون رو در استدیو میبندین
این رو از روی تجربه ی خودم میگم ، اجرای یک قطعه رو خواستم با اقتدار توی خونه انجام بدم
! همه چیز فراهم بود ، همه ی نوازنده ها هم آماده (ویولن - پیانو - تار - تنبک - دف) ، پارتیتور هم بشدت تنظیم بود
چشمت روز بد نبینه که ما فقط 1 ماه میکروفون میچیدیم و نتیجه نمیگرفتیم
آخر فهمیدیم همین قرار گیری میکروفون جلوی یک ساز هم اندازه ی 3 تا کتاب علم و 10 تجربه میخواد که ما نداشتیم
حذف فاز هم یکی از مشکلات بسیار رایج ما بود که در اجرای نت های ابرگانگ یا پی پیانیسموی وبوان و ادقام اون با تم تمبک یا سل پیانو مشکل ساز میشد.
در مورد انتخاب اینترنال های به این نکته توجه داشته باش که اگر مشکل جای کارت (پشت کیس ) رو نداشته باشی راحت تر انتخاب میکنی ، اگر هم مشکل باشه باید رو به اکسترنال ها بیاری و یا در کنار یک اینترنال میکسر قرار بدی .
اینترنال ها از همه ی پورت هایی که اکسترنال ها دارند پشتیبانی میکنند ،
برای میدی هم فکر نمیکنم به 2 تا ورودی و خروجی احتیاج داشته باشید ، چون شما همزمان با 2 تا ساز که ضبط نمیکنید و رکورد ها جداگانه ضبط میشن ، اکثر کارت ها از یک ورودی و یک خروجی میدی پشتیبانی میکنند.
من امروز یک تحقیق کوچیک میکنم ، اگر مدل جدیدی نیومده باشه بهتون چند محصول رو پیشنهاد میکنم .
با توجه به توضیحات بالا اگر میشه لطف کنید بفرمائید که قصد دارید از چه راهکاری (Pci + Mixer یا External ) استفاده کنید و این که چه میزان هزینه ای رو برای هر محصول در نظر گرفتید
از پر حرفی های خودم عذر خواهی میکنم
موفق باشید
یا علی