مسابقه ی داستان نویسی - داستان کوتاه (مینی مال)

[Marichka]

سلام خدمت دوستان و همراهان گرامی

پیرو مباحث [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و فعالیتهای دوستان در زمینه ی داستان سرایی - شاخه ی داستان کوتاه، تصمیم گرفته شد که مسابقه ای هم با همین موضوع در انجمن ادبیات و علوم انسانی برگزار بشه تا دوستان بتونن در این زمینه رقابت دوستانه و خوبی رو با هم داشته باشن و معلومات جمعی مون هم در این زمینه افزایش پیدا کنه.


این تاپیک برای برگزاری این مسابقه در نظر گرفته شده و شرایط شرکت رو از این طریق خدمتتون اعلام می کنم؛

1- مدت زمان مسابقه 10 روز هست که آغازش امروز پنجشنبه 15 فروردین و پایان اون یکشنبه 25 ام فروردین خواهد بود.

2- هر یک از دوستان می تونن فقط با یک داستان در مسابقه شرکت کنند.

3- حداقل تعداد سطر مجاز برای هر داستان شرکت کننده در مسابقه 5 و حداکثر دو صفحه ی کامل در نرم افزار word هست.

** توضیح: دوستان می تونن داستانهای خودشون رو در قالب پست ساده در ادامه ی تاپیک قرار بدن ولی این داستانها وقتی در نرم افزار word کپی میشه (با تنظیمات صفحه ای که در ادامه قرار میدم) نباید تعداد سطرهاش از دو صفحه بیشتر بشه. داستانهایی با بیشتر از این تعداد سطر از دور خارج میشن.

تنظیمات یک صفحه از word برای مسابقه هم به این ترتیب هستن:
فونت: Tahoma
اندازه ی فونت در محیط نرم افزار: 14
حاشیه های صفحه از هر طرف: 2 سانتی متر (بدون حاشیه ی صحافی)

• ==» یادآوری: برای تنظیم حاشیه ی صفحه در word: منوی file > گزینه ی page setup > حاشیه های بالا، پایین، راست و چپ دارای مقدار 2 cm باشن و مقدار gutter position (حاشیه ی صحافی) صفر در نظر گرفته بشه.

همونطور که اشاره شد دوستان بهتره که اول داستان خودشون رو در محیط word با تنظیمات بالا بنویسن و بعد اون رو در انجمن در قالب پست جدید پیست کنن و تعداد صفحات با این تنظیمات از 2 نباید بیشتر بشه.
و وضوح مانیتور هم وضوح یک مانیتور معمولی (و نه عریض) که همون 768*1024 هست در نظر گرفته میشه.

4- جوایز این مسابقه شامل 50000 ریال نقد + 50000 ریال بن خرید رایگان از فروشگاه P30world هست.

5- کاربران علاقمند با شرکت در مسابقه ابتدا حضور و شرکت خودشون رو با ارسال یک پست در ادامه ی این تاپیک اعلام بفرمایند و بعد میتونن تا قبل از اتمام مدت زمان مسابقه هر زمان که مناسب دونستن پست خودشون رو ویرایش کنن و داستانهای مدنظرشون رو قرار بدن در تاپیک.

6- داستانهای قرار داده شده باید دارای موضوع ابداعی توسط خود شرکت کنندگان باشند. داستانهای بازنویسی شده، ترجمه و غیره پذیرفته شده نیستند.

هرگونه پرسش و ... رو هم با بنده یا [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] عزیز همکار انجمن ادبیات و علوم انسانی میتونین که در میون بذارین.

برای همگی دوستان آرزوی موفقیت می کنم
پایدار، سرفراز و سربلند باشید

============================
شرکت کنندگان:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

داستانهای شرکت کننده در مسابقه بر اساس نام کاربری نویسنده و به ترتیب الفبای انگلیسی

[dr.zuwiegen]

عذاب وجدان

چهار نفر بوديم؛ نه! سه نفر بوديم. آخه اون روز مصطفي، دوست صميميم نيومده بود مدرسه... بعداً فهميدم که مريض شده بود. به خاطر همين من و اصغر و اکبر که داداشاي دوقلو بودن، داشتيم با اتوبوس برمي گشتيم از مدرسه به خونه و تو دنياي خودمون بوديم... مي گفتيم و مي خنديديم. تا اينکه باز هم نگاهمون به همون دکه روزنامه فروشي سر چهارراه افتادش. رفت و برگشت از مدرسه هميشه من اين دکه رو مي ديدم. يه زنه توش کار مي کرد. من هميشه تعجب مي کردم که چي جوري تو يه دکه زن کار مي کنه... آخه بچه بودم، حاليم نبود... هيچ وقت حتي جرات نکردم برم و از خودش بپرسم. ازش مي ترسيدم. فکر مي کردم فقط زنها ميان و ازش روزنامه يا تنقلات مي خرن. آخه تقريباً به غير از روزنامه هرچيز ديگه اي هم مي شد تو دکه اش پيدا کرد... از بر و بچه هاي مدرسه شنيده بودم که شوهرش مرده و بچه اي هم نداره و تو اين دکه کار مي کنه تا اموراتش بچرخه...
نمي دونم چرا يکدفعه اون فکر احمقانه به سرم زد؛ کنجکاوي يکدفعه از سر و کولم بالا رفت. بايد مي فهميدم که اون زن شبها رو کجا مي خوابه. بايد مي فهميدم که شبها رو هم تو اون دکه سر مي کنه يا نه. به اصغر و اکبر هم گفتم. اولش مي ترسيدن. آخه خيلي نازک نارنجي و سوسول بودن. ولي بالاخره راضيشون کردم. قرار شد همون شب، بريم سراغ دکه.
من که مشکلي نداشتم. آدم تخس و لجبازي بودم. بالاخره با هزار ژانگولر بازي، وقتي همه تو خونه خوابيدن، زدم از خونه بيرون. رفتم سروقت خونه ي دوقلوها. ما و اونها تو يه محله مي نشستيم. اونها هم از خونه اومده بودن بيرون. اولش مي ترسيدن با من بيان، از سرما و تاريکي وحشت کرده بودن، ولي وقتي چراغ قوه ام رو بهشون نشون دادم، بالاخره باهام راه افتادن...
وقتي به اونجا رسيديم، چهارراه خلوت خلوت بود. يه دونه ماشين هم اون حوالي نبود. چراغ قوه دست من بود. يه نگاهي به دکه انداختم: در پشتيش که قفل بود، شيشه جلوش هم بسته بود.
دوقلوها گفتن: "بيا بريم بابا، مگه کسي هم مي تونه شب اينجا بخوابه؟"
ولي من ول کن نبودم. با چراغ قوه از شيشه به داخل دکه نگاهي انداختم. تا چشم مي ديد، پر بود از قوطيهاي سيگار و بسته هاي پفک و بيشتر از همه، دسته هاي بزرگ روزنامه و جدولهاي باطله. به پايين نگاه کردم. سياه سياه بود، عين قير. اون طرف تر، گوشه ي در دکه، يه بخاري نفتي روشن بود. من که ديگه از بودن کسي تو دکه نااميد شده بودم، با ديدن بخاري روشن دوباره فضوليم گل کرد. اين دفعه چراغ قوه رو انداختم رو همون تيکه سياه که معلوم نبود چي بود.
خودم هم نمي دونم چي شد. يه دفعه از زير اون تاريکيها، متوجه يه جفت چشم سياه شدم که با يه حالت ترسناکي داشت به من نگاه مي کرد. از ترس زهره ترک داشتم مي شدم. هم من داشتم جيغ مي زدم، هم اون کسي که اون تو بود. چراغ قوه از دستم افتاد و شکست. از ترس زبونم بند اومده بود. با قدرت تمام پا به فرار گذاشتم و دوقلوها هم دنبالم دويدن. پشت سرم فقط صداي جيغ مي شنيدم. مي دونستم همون زن هستش، ولي جرات نداشتم برگردم تا ببينمش. از کجا معلوم که دنبال ما نمي دويد؟ من فقط صداهاي جيغ يک زن را مي شنيدم...
-----------------------------------------------------------------------------------------
از فرداي آن روز ديگه به مدرسه نرفتم. چون طاقت نداشتم دکه سر چهارراه رو که به خاطر آتيش سوزي به يه مشت خاکستر تبديل شده بود، ببينم.

[Marichka]

من سعيد هستم و مايل به شركت در مسابقه هستم.
ولي مديريت محترم، بهتر نبود به جاي اين همه تنظيمات عجيب و غريب و دردسر، يه دفعه حداقل و حداكثر كاراكترهاي مجاز رو مي نوشتين تا استقبال بيشتري بشه؟؟!!

سلام دوست عزیز

والا تنظیمات پیچیده ای که نیست فقط تنظیم فونت و اندازه ی اون و صفحه هست دیگه (ساده ترین سطح تنظیمات در Microsoft Word ).

شمردن تعداد کاراکترها که خیلی مشکل تر هست (شاید حتی غیر قابل انجام!) و حق دوستان ممکنه ضایع بشه.

در هر صورت سوالی بود در این باره حتما مطرح کنید شما و بقیه عزیزان تا اگه نیاز به توضیح بیشتر داره قرار داده بشه.

تشکر و موفق باشید

[shakahislap]

خب ما هم نقدي حضور خودمون رو اعلام ميكنيم :

نمي‌دونم چي شده ؟ همه عوض شدن !! چند هفته ميشه كه اينطوري شدن .......

شبا وقتي آقاجون از سركار برميگرده ، اول از همه مياد پيش من ... دست رو سرم ميكشه و صورتم رو مي‌بوسه ..... سبيلاي زبرش بوي ته سيگار ميده و مث سوزن تو پوست صورتم فرو ميره ولي .......خدا ميدونه هميشه چقدر دلم ميخواست منو ببوسه ........تازگيا شقيقه هاي آقاجون سفيدي ميزنه و دور چشاش گود افتاده و گوشه چشماش هميشه نمداره ولي ديگه تو خونه سر كسي داد نميزنه فقط يه گوشه ميشينه و به ديوار زل ميزنه و سيگار ميكشه .......

عزيز هم عوض شده ...... ديگه با چوب قليون به جونم نميفته و سياه و كبودم نميكنه ...... همش سرنماز گريه ميكنه ............ وقتي ظرفا رو سر حوض ميشوره ، گريه ميكنه .......... وقتي منو بغل ميكنه گريه ميكنه .........
ديشب كه از خواب پريدم ديدم آقاجون تو حياط كنار حوض نشسته و دستش رو به پيشونيش گرفته و شونه‌هاش ميلرزه ................. عزيز هم مث شباي پيش با چادر نمازسفيدش رو سجاده نشسته و دستاش رو بلند كرده و آهسته آهسته اشك ميريزه ......

داداش سعيد و آبجي مهناز هم عوض شدن ....... ديگه باهام دعوا نمي‌كنن .... حتي اگه دست به كتاباي داداش و عروسك آبجي بزنم .......
خداجون ! كاش اين روزا تموم نشه ......... همه چقدر خوب شدن ....... چقدر دوستشون دارم .........


سرفه امونش رو بريد ، تموم بدنش به لرزه افتاد ، نفسش بالا نميومد .....
وقتي تونست نفس بكشه تازه چشمش به لخته خون توي دستمال افتاد .....

[Mahdi_Shadi]

خب....منم شركت مي‌كنم ايشالا!
از الان بايد بشينم و كار كنم! مرسي از اينكه اين تاپيكو زديد...ولي خدا كنه شركت كننده‌ها بيشتر از بچه‌هاي تاپيك ما باشن....

[hamidma]

با اجازه دوستان من هم شرکت می کنم.

[M A R S H A L L]

موضوع آزاده؟

[meykou]

با اجازه دوستان من هم شركت مي كنم شايد هم شركت نكنم اما اگر شركت كنم سعي مي كنم داستاني رو ارايه بدم كه نگين اگه شركت نميكردي بهتر بود هر چند اگه من شركت كنم يا شركت نكنم براي ديگران چندان اهميتي ندارد اما من سعي مي كنم شركت كنم چون براي من فرق دارد كه شركت كنم يا شركت نكنم البته هنوز تصميم قطعي نگرفتم كه شركت كنم اما وقتي كه تصميم قطعي گرفتم كه شركت كنم بايد تصميم بگيرم با كدام يك از داستانهايم در مسابقه شركت كنم ولي اين تصميم گرفتن هم براي خودش داستاني است اول بايد تصميم بگيرم كه شركت كنم يا شركت نكنم اگر تصميم گرفتم شركت نكنم كه هيچ اما اگر تصميم بگيرم شركت كنم تازه بايد تصميم بگيرم كدام داستان ...

[Marichka]

موضوع آزاده؟

سلام

بله دوست عزیز در چارچوب قوانین کلی انجمن ها موضوع این مسابقه آزاد هست.

موفق باشید

[sise]

و داوران مسابقه؟