چغندرقند

[bidastar]

گياهچه هاي كلوني فتو اتوتروفيك با به كارگيري "دستگاه آب كشت"
ياوري نسرين*

* موسسه تحقيقات چغندرقند


کشت بافت گياهي در محيط استريل و در شرايط درون شيشه انجام مي گيرد. ظروف کشت معمولا با درپوش مناسبي غيرقابل نفوذ مي گردد تا از بروز آلودگي هاي گوناگون پيشگيري شود. رطوبت نسبي هوا در داخل ظروف نزديک به 100 درصد مي باشد. شرايط نوري و تبادل گازي ظروف و نيز تامين مواد معدني و آلي مورد نياز از طريق محيط غذايي، ريز گياهچه هاي توليد شده را قادر به انجام فتوسنتز نمي سازد. معمولا برگ اين ريز گياهچه ها داراي کوتيکول کم و روزنه هاي آن ها هميشه باز است.
معمولا براي انتقال ريز گياهچه هاي کلوني از محيط درون شيشه به شرايط رشد گلداني بايد زماني را جهت تطبيق با محيط جديد در نظر گرفت تا گياهچه ها کار روزنه ها، جذب از ريشه ها و انجام فتوسنتز را تجربه نمايند و توانايي رشد فتواتوتروفيک را بيابند. اين مرحله از اجراي برنامه ريز ازدياد کلوني بسيار حساس مي باشد و با توجه به اين که ميزان رطوبت نسبي آزمايشگاه مي تواند بسيار کم (35%) و نوسان نور و دما زياد باشد ضايعات موفقيت کل برنامه را تحت تاثير قرار مي دهد.
پيش از اين تاثير مثبت، قرار دادن ريشه گياهچه هاي کلوني در آب براي پايداري آنها در مرحله انتقال گزارش شده است. (احساني مقدم 1377)
در سال 1380، تسريع در امر تطبيق با شرايط خارج شيشه با فراهم نمودن امکان فعال سازي جذب از راه ريشه ها و نيز جلوگيري از کاهش رشد گياهچه ها با طراحي و ساخت يک "دستگاه آب کشت مجهز به سيستم هوا رساني" به گلدان انتقال يافت.
اين نوآوري در برنامه ريز ازدياد کلوني حاصل پژوهشي در چارچوب اجراي طرح ملي شماره 1242 مصوب شوراي پژوهش هاي علمي کشور مي باشد. دست آوردهاي اين نوآوري در زمينه هاي علمي، فني، آموزشي و تجاري قابل بهره برداري خواهد بود.
هزينه ساخت "دستگاه آب کشت" از محل اعتبار طرح ملي تامين گرديده و ساخت آن با مساعدت مديريت محترم موسسه و توسط همکار محترم آقاي عباس قاسمي انجام گرفته است که بدين وسيله قدرداني مي گردد.
_________________

[bidastar]

استفاده از مانيتول به عنوان عامل تنش خشكي در مرحله جوانه زني بذر و رشد اوليه گياهچه چغندرقند در كشت درون شيشه
ياوري نسرين*,صادقيان سيديعقوب,مصباح محمود

* موسسه تحقيقات چغندر قند- کرج


بذرهاي پنج لاين متحمل، دو لاين حساس و دو لاين نسبتا متحمل به تنش خشکي چغندرقند، شسته و ضدعفوني گرديد، سپس خشک شده، و در محيط آب و آگار در شرايط درون شيشه کشت شد. اين بررسي در قالب آزمايش فاکتوريل با سه تکرار و 20 عدد بذر در هر تيمار در دو محيط بدون تنش خشکي و سه سطح تنش خشکي با استفاده از غلظت هاي ضفر، 0.2 و 0.3 مولار (فشار اسمزي حدود صفر، 5- و 7- بار) مانيتول اجرا شد. صفات درصد جوانه زني بذر، طول ريشه جوانه بذري، وزن تر و خشک کوتيلدون و وزن ريشه جوانه بذري پس از پايان دوره 28 روزه آزمايش براي تيمارها اندازه گيري شد و مقادير نسبي هر يک از صفات نسبت به شرايط بدون تنش به دست آمد. تجزيه واريانس داده ها نشان داد که تفاوت هاي مشاهده شده ميان لاينها براي درصد جوانه زني بذر، وزن تر کولتيدون و ريشه و طول ريشه معني دار بوده است. در بين لاين هاي مورد آزمايش و بين سطوح تنش تفاوت معني دار مشاهده شد. تنوع ژنتيکي ميان ژنوتيپ ها به جز مقادير وزن خشک براي کليه صفات مشاهده شد. لاين هاي متحمل از نظر درصد جوانه زني و ميزان رشد جوانه بذري در شرايط بدون تنش برتر بودند. نتايج آزمايش نشان داد که در انتخاب ژنوتيپ هاي بالقوه متحمل مي توان از نتايج حاصل از ارزيابي تحمل به تنش خشکي در مراحل اوليه رشد گياهچه چغندرقند بهره برد.
____________________

[bidastar]

بررسي اثرات كم آبياري بر توليد و اقتصاد چغندرقند در منطقه كرمانشاه
جليليان علي*,شيرواني عليرضا,نعمتي عادل,بساطي جهانشاه

* مرکز تحقيقات کشاورزي کرمانشاه


کمبود آب يکي از موانع عمده افزايش توليد محصولات کشاورزي در ايران مي باشد، کمبود آب در کشور واقعيتي انکارناپذير است که استفاده از روش هاي بهينه سازي مصرف آب مي تواند تا حدودي در اين خصوص ره گشا باشد. يکي از راه هايي که مي تواند استفاده از آب کشاورزي را بهتر و اقتصادي تر نمايد، تکنيک کم آبياري است. لذا جهت تعيين بهترين دور آبياري و مقدار مصرف بهينه آب در گياه چغندرقند و ارزيابي اقتصادي آن، اين تحقيق با سه فاکتور شامل دور آبياري، در دو سطح هشت و 12 روز، کود ازته در دو سطح (توصيه بر اساس تجزيه خاک و مصرف دو سوم آن) و مقدار آب در چهار سطح 100، 80، 60 و 50 درصد نياز آبي کامل گياه چغندرقند طي سال هاي 78-1377 در ايستگاه تحقيقات کشاورزي ماهيدشت کرمانشاه اجرا گرديد.
اين آزمايش به صورت فاکتوريل اسپليت پلات و در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد که دور آبياري در پلات اصلي، کود ازت و مقادير آب به صورت فاکتوريل در پلات هاي فرعي قرار گرفتند. آبياري به روش نشتي انجام شد و مقادير آب مصرفي با استفاده از کنتور حجمي اندازه گيري و کنترل گرديد. تجزيه مرکب داده هاي به دست آمده از تحقيق نشان داد که کاربرد مقادير مختلف آب بر روي عملکرد ريشه، عملکرد شکر خالص و ناخالص اثر بسيار معني داري داشته است، به طوري که با مصرف 100 درصد نياز آبي 52.8 تن در هکتار و با مصرف 80 درصد نياز آبي چغندرقند 48.2 تن در هکتار ريشه توليد شده است، تجزيه وتحليل اقتصادي نتايج نشان داد که مصرف 80 درصد نياز آبي بيشترين سود خالص را دارد. دور آبياري هشت و 12 روز تفاوت معني داري بر روي صفات مورد بررسي نداشته است. بنابراين دور آبياري 12 روز توصيه مي گردد. در اين بررسي تيمارهاي کودي ازت نيز تفاوت معني داري نشان نداد.

[bidastar]

بررسي پارامترهاي مختلف پايداري براي تعيين سازگاري ارقام تجارتي چغندرقند در مناطق مختلف ايران
كشاورز ساسان,مصباح محمود,رنجي ذبيح اله,اميري رضا



به منظور تجزيه پايداري و بررسي اثر متقابل ژنوتيپ × محيط، هشت رقم تجارتي چغندرقند به مدت سه سال در هشت منطقه مهم چغندرکاري کشور شامل کرج، مشهد، مياندوآب، اصفهان، شيراز، کرمانشاه، مغان و همدان در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار بررسي شدند. ارقام مورد بررسي شامل BR1، 7233، PP.8، IC،7233-P29، PP22،H5505 و41RT بود. پس از تجزيه واريانس ساده و مرکب، شاخص هاي پايداري شامل واريانس محيطي، ضريب تغييرات محيطي، اکووالانس ريک، واريانس پايداري شوکلا، ضريب رگرسيوني خطي، ميانگين مربعات انحراف از خط رگرسيون، ضريب تشخيص خطي و واريانس درون مکاني براي شش صفت عملکرد ريشه (RY)، عملکرد شکر ناخالص (SY)، عملکرد شکر خالص (WSY)، ضريب استحصال (Yield)، نسبت پتاسيم به عيار قند (K/S) و نسبت مجموع سديم و پتاسيم به عيار قند (KNa/S) محاسبه و با يکديگر مقايسه شدند. نتايج تجزيه واريانس مرکب حاکي از تفاوت هاي ژنتيکي بين ارقام و وجود اختلاف هاي آماري بين مناطق و سال هاي مختلف بود. اثر متقابل ژنوتيپ × محيط براي صفاتRY، SY، Yield، K/S وKNa/S و اثر متقابل ژنوتيپ × مکان در صفت WSY معني دار گرديد. نتايج حاصله از تجزيه پايداري، بيانگر مطلوبيت بيشتر رقم IC در مقايسه با ساير ارقام بود زيرا که رقم مذکور بر اساس تمامي پارامترهاي مورد استفاده از لحاظ سه صفت بسيار مهم عملکرد ريشه، عملکرد شکر ناخالص و عملکرد شکر خالص به عنوان رقمي کاملا پايدار مشخص گرديد. در تمامي صفات مورد مطالعه، دو پارامتر اکووالانس ريک و واريانس پايداري شوکلا، در تعيين ارقام پايدار، کاملا مشابه عمل نمودند، ليکن دو شاخص واريانس محيطي و ضريب تغييرات محيطي هر چند که در اکثر صفات شبيه يکديگر بودند، دو پارامتر کاملا مشابه، تشخيص داده نشدند. بين دو پارامتر ميانگين مربعات انحراف از خط رگرسيون و ضريب تشخيص خطي نيز براي تمامي صفات، همبستگي بالایي مشاهده گرديد. وجود همبستگي بين اين دو پارامتر به لحاظ اينکه هر دو ميزان برازش خط رگرسيون را نشان مي دهند قابل انتظار بود.

[bidastar]

تاثير شرايط محيطي توليد بذر بر بولتينگ چغندرقند
رنجي ذبيح اله*,شريفي حميد,كاظمين خواه كريم

* موسسه تحقيقات چغندرقند


در اين بررسي درجه حرارت و ساير عوامل هواشناسي در زمان رسيدن بذر بر ورناليزه شدن و رابطه آن با بولتينگ و کميت و کيفيت چغندرقند در سال دوم در مزارع دزفول مطالعه گرديد. در دوره پنج ساله 76-1372 با استفاده از والدين يک رقم بذر مولتي ژرم مقاوم به بولتينگ هر ساله اقدام به توليد بذر در کرج (منطقه معتدل) و اردبيل (منطقه سردسير) گرديد و بذر توليدي در پایيز همان سال در مرکز تحقيقات صفي آباد دزفول مورد آزمون قرار گرفت. به دليل کثرت داده ها در تجزيه و تحليل اطلاعات از ميانگين پنج ساله استفاده گرديد که شامل درصد بولتينگ، عملکرد ريشه، عيار قند، عملکرد قند سفيد، ميزان ازت، سديم و پتاسيم بود. درصد بولتينگ در بذر توليدي کرج به طور ميانگين معادل 5.6 درصد و در بذر توليدي منطقه اردبيل 8.12 درصد بود که تفاوت آنها از لحاظ آماري در سطح اعتماد پنج درصد معني دار بود. ميانگين عملکرد ريشه در بذر توليدي کرج معادل 62.90 تن در هکتار و در بذر توليدي اردبيل 60.67 تن در هکتار بود که اختلاف معني داري نداشتند. ميانگين درصد قند در بذر توليدي سال هاي مختلف در کرج 14.75درصد بود که نسبت به بذر اردبيل با 14.55 درصد تفاوت معني داري نداشت. ميانگين عملکرد قند سفيد بذر کرج 7.77 و بذر اردبيل 7.25 تن در هکتار بود که تفاوت آنها در سطح احتمال پنج درصد معني دار بود. از نظر ناخالصي که عمدتا مربوط به ذخيره ازت، سديم و پتاسيم در ريشه است مناطق توليد بذر اختلاف معني دار نشان ندادند. با در نظر گرفتن صفات درصد بولتينگ، عملکرد ريشه، درصد قند و عملکرد قند سفيد، بذر توليدي کرج نسبت به بذر توليدي اردبيل در رقم مورد بررسي برتري نسبي داشت.
____________________________

[bidastar]

جداسازي و شناسايي ويروس هاي عامل ايجاد علایم موزایيك چغندرقند در كرج
جلالي صادق,اخوت محمود,مصباحي غلام حسين,ارجمند محمد ناصر



از مناطق مختلف چغندرکاري کرج دو ويروس که علایم موزائيک را نشان مي دادند جدا و در دو گروه قرار گرفتند، دامنه ميزباني جدايه هاي گروه اول محدود به گياهان خانواده اسفناج (Chenopodiaceae) و تاج خروس (Amaranthaceae) بود. عصاره گياهي حاوي اين جدايه ها مربوط به ويروس موزایيک چغندرقند (Beet Mosaic Virus) در آزمايش سرولوژيک نشت متقابل در آگار در برابر آنتي سرم واکنش مثبت نشان داد و در مطالعات ميکروسکپ الکتروني پيکره هاي ويروس به صورت رشته هاي خمش پذير به طول 740-720 نانومتر مشاهده شد. درجه حرارت بي اثر شدن ويروس در مدت 10 دقيقه 55 درجه سانتيگراد، حد نهايي رقت آن 3-10 و پايداري آن در شرايط آزمايشگاه دو روز تعيين گرديد. اين ويروس توسط شته سبز هلو (Myzus persicae) بعد از يک دقيقه تغذيه از گياه آلوده با کارائي 53.3 به گياهان سالم چغندر انتقال يافت. جدايه هاي گروه دوم که ار نمونه هاي چغندرقند مناطق شهريار و کمال آباد جدا گرديد، روي لوبيا چشم بلبلي Vigna unquiculat، باقلا Vicia fabae و انواع سلمک Chenopodium spp. لکه هاي موضعي به صورت نکروتيک ايجاد کرده و در گياهاني از خانواده کدوئيان(Cucurbitaceae) و بادمجانيان (Solanaceae) سيستميک شد. در آزمايش سرولوژيک نشت متقابل در آگار در برابر استرين تيپ ويروس موزائيک خيار Cucumber Mosaic Virus واکنش مثبت نشان داد و در مطالعات ميکروسکپ الکتروني پيکره هاي چند وجهي آن به قطر 30-28 نانومتر مشاهده شد. درجه حرارت بي اثر شدن آن در مدت 10 دقيقه 60 درجه سانتيگراد، حد نهايي رقت آن 4-10 و پايداري آن در آزمايشگاه يک روز تعيين گرديد. اين ويروس بوسيله شته سبز هلو از بوته هاي آلوده با کارايي 11.7 درصد به بوته هاي سالم انتقال يافت

[bidastar]

چغندرقند از لحاظ وزن، ريشه و مقداردرصد قند به چند تيپ مختلف به شرح زير تقسيم بندي شده است:
تيپ E يا پر محصول : اين نوع چغندر داراي ريشه هاي بزرگ با محصول ريشه بالا و درصد قند كم و دوره رشد طولاني 210 تا 240 روز مي باشد. متوسط وزن ريشه آن حدود 900 گرم و ميانگين درصد قند آن 15-14 در صد است.

تيپ N يا معمولي : داراي محصول ريشه و درصد قند متوسط ( 16 درصد) با دوره رشد كوتاهتر ( 210-180 روز ) مي باشد.به علت سازگاري با شرايط آب و هوايي ايران حدود 50 درصد چغندرقند ايران را اين نوع تشكيل مي دهد.

تيپ Z با درصد قند بالا: داراي ريشه مخروطي كوچك ، باريك و كشيده به وزن متوسط 600 گرم است.غده داراي شيارهاي جانبي عميق بوده و درصد قند آن حدود 17 درصد است كه از تيپ هاي E و N بيشتر مي باشد و نسبت به دو تيپ قبلي زود رس تر بوده به طوري كه دوره رشد آن بين 150 تا 180 روز مي باشد.

تيپ Zz يا خيلي پر قند: وزن ريشه هاي آن كمتر از نوع Z ولي در صد قند آن بيشتر است. نسبت به شرايط نامساعد محيطي مقاومتر از ساير انواع چغندرقند بوده و در برنامه هاي به نژادي به منظور توليد ارقام جديد مورد استفاده قرار مي گيرد.

تيپ Rc: اين نوع اخيرأ در فرانسه از تلاقي بين تيپ هاي Z وn توليد گرديده و داراي مشخصات شبيه تيپ N ولي درصد قند بيشتر از آن مي باشد.ضمنأ نسبت به بيماري سركوسپوريوز مقاوم بوده و به همين دليلrc (مقاوم نسبت به سركوسپورا) نامگذاري شده است
____________________

[bidastar]

چغندر قند

خصوصیات گیاهی: چغندر قند با نام علمی Beta vulgaris گياهی است دو ساله از تيره اسفناج كه بصورت گياهی يكساله زراعت می شود . چغندر قند طی دوره رشد رويشی فاقد ساقه بوده و بصورت مجموعه ای از برگهای بزرگ افقی تا عمودی مشاهده می شود . طول دوره رشد برای توليد قند 6 تا 9 ماه می باشد .

محصول زراعی چغندر ريشه ای است بزرگ و آبدار كه شامل سه قسمت است : 1) طوقه كه قسمت بالائی ضخيم شده و برگها از آن منشأ می گيرد 2) منطقه كوتاه و صاف در زير طوقه كه گردن گفته می شود . گردن قطورترين منطقه ريشه می باشد ب3) قسمت گوشتی ريشه كه ذخيره قند در آن انجام می گيرد . مقدار قند در منطقه گردن و طوقه پايين است مقدار قند در ارقام اصلاح شده به 16 تا 20 درصد می رسد . امراض و كمبود مواد غذايی موجب افزايش ريزيش برگها گشته و عملكرد را پايين می آورد زيرا در اين حالت برگهای جديد بوجود می ايد كه صرفاً بامصرف قند ذخيره شده ريشه رشد می كند . معمولاً ساقه گل دهنده چغنمدر كه در سال دوم رشد بوجود می آيد از مركز طوقه رشد می كند گلها كوچك و در روی گل آذين خوشه ای مركب بطور منفرد با دستجات 2 تا 7 گلی مشاهده می شود خود عقيمی و دگرگشتی بر گياه حاكم است باد عامل مهم در گرده افشانی بشمار می رود .

تجمع قند در بعضی از دوره های رشد تحت تأثير دو عامل به حداكثر ميزان خود می رسد 1) آهسته و كند شدن رشد برگها و ريشه 2) تعادل مطلوب بين فتوسنتز و تنفس بعلت روزهای آفتابی و روشن كه موجب بالايی فتوسنتز می گردد و شبهای خنك كه تنفس را پايين نگه می دارد . چغندر قند سازگاری وسيعی به شرايط محيط متنوع دارد به سرما و گرما نسبتاً مقاوم است تحمل خشكی را دارد به شوری خاك نيز مقاوم است . عوامل محيطی مانند حرارت ، نور ، طول روز و رطوبت خاك تا حد زيادی تعيين كننده نحوه رشد و ذخيره قند در ريشه می باشد . خاكهای بارور ،‌دارای زهكشی خوب ، بافت متوسط و اسيديته خنثی تا كمی قليايی برای چغندر قند ايده آل است . عملكرد در خاكهای نيمه سنگين بشرط وجود زهكشی خوب نيز مطلوب می باشد .


--------------------------------------------------------------------------------


تناوب زراعی: چغندر قند به ساختمان عالی خاك نياز دارد . بنابراين بهتر است بعد از بقولات علوفه ای چند ساله ، كود سبز و يا كود آلی فراوان و به عنوان اولين محصول وجينی در تناوب قرار گيرد اگر چه چغندر قند به مواد غذايی زيادی نياز دارد و خاك را تا عمق 80 الی 125 سانتی متری از مواد غذايی تهی می سازد اما زمنی باقيمانده از آن فاقد علفهای هرز بوده و ساختمان خاك را بهبود می بخشد . چغندر قندر با ساير چغندرها ، گياهان جنس كلم و جنس اسفناج در بعضی بيماريها مشترك بوده و نمی بايست با آنها در تناوب قرار گيرد .

مثالهايی از تناوب چغندر قند :

يونجه ( 4 ـ 5 سال ) سيب زمينی ـ چغندر قند ـ ذرت

شبدر ـ چغندر قند ـ گندم يا جو

گود سبز ـ چغندر قند ـ حبوبات يا سويا


--------------------------------------------------------------------------------


کود شیمیایی: توليد هر تن چغندر به 5/3 الی 5/4 كيلو ازت ، 25/1 تا 5/1 كيلو اكسيد فسفر ، 2/4 تا 5/5 كيلو اكسيد پتاسيم و 8/1 تا 2/2 كيلو اكسيد كلسيم نياز دارد .

تاریخ کاشت: حرارت مناسب جوانه زدن بذر چغندر قند بين 15 تا 20 درجه سانتی گراد است . با رسيدن ميانگين حرارت شبانه روزی هوا به حدود 10 تا 12 درجه سانتی گراد به كشت چغندر بهاره نمود .

كشت زود هنگام پاييزه ممكن است با هجوم آفات در اوايل دوره رشد و نيز گلدهی روبرو گردد زيرا هر چه سن چغندر قند در زمان روبرو شدن با سرما بيشتر باشد بهتر نسبت به سرما عكس العلم نشان می دهد .


--------------------------------------------------------------------------------


کنترل علفهای هرز: چغندر قند ، بخصص در مراحل اوليه رشد نسبت به رقابت علفهای هرز بسيار حساس است . از حدود يك هفته بعد از سبز شدن فقط می توان بين رديفها را كولتيواتور زد . علف كشهايی مانند رونيت و اپتام را ميتوان قبل از كاشت چغندر پاشيد و با خاك مخلوط نمود . علف كش پتانال را می توان بعد از سبز شدن چغندر هنگامی كه چغندر حداقل 2 برگ داشته باشد ولی علفهای هرز جوان و كمتر از 4 برگ داشته باشد بكار برد . علف كش پيرامين از برگ وريته علفهای هرز جذب شده و بصورت قبل از كاشت مصرف می شود .

آفات و امراض: كرم برگخوار چغندر قند يا كارادرنيا Caradrinacxigua : از آفات عمومی محسوب می شود رنگ لارو كارادرنيا بطور معمول سبز است ولی گاهی به رنگ قهوه ای و حتی سياه ديده می شود لاروهای جوان به پارانيم برگ و لاروهای مسن تر به رگبرگها حمله می كنند در صورتيكه تراكم آفت شديد باشد طوقه نيز مورد تغذيه قرار می گيرد و بوته خشك می شود مبارزه با اين آفت عمدتاً از طريق مصرف سموم فسفره مانند ديمكون ، گوزاتيون ، ديپرتكل و يا سوپر اسيد انجام می پذيرد .

بيد چغندر قند يا ليتا پروانه كوچكی است با نام علمی wcellatella scrobipalpa از آفات خصوصی چغندر قند است لارو كامل اين حشره از جوانه های مركزی تغذيه می نمايد مبارزه با اين حشره عمدتاً با استفاده از سموم شيميايی فسفره مانند گوزاتيون ، ديمكون انجام می شود .

از جنس آگروتيس Agrotis چند حشره با اسامی شب پره زمستانی Agrotis seaetum كرم آگرويتس A.ypsilon ، آگرويتس A.nigrum و شب پره آگرويتس A.pronuba به چغندر حمله می كنند اين آفات به برگها ، دمبرگها و طوقه چغندر حمله می كند و موجب خشك شدن گياه جوان می گردد مبارزه با حشرات جنس آگرويتس عمدتاً با استفاده از طعمه مسموم انجام می شود .

كك چغندر با نام علمی chaetocnema tibialis يكی از آفات مهم چغندر در ايران محسوب می شود . خسارت به چغندر توسط حشره كامل كه سوسك كوچكی به طول 2 ميليمتر است می باشد كك به برگهای جوان حمله و آنها را مشبك می سازد . برای مبارزه می توان از سمهای فسفره استفاده نمود . مگس چغندر با نام علمی Pegomyia betae مگس كوچكی است بطول تقريباً 5 ميليمتر كه لارو آن به چغندر آسيب می رسانند قسمتهای آلوده ماننده تاول باد می كند و زرد رنگ می شود كه در نتيجه برگها خشك شده و از بين می رود مبارزه با اين آفت از طريق سموم فسفره مانند ديازينون يا ديمتوات بصورت سمپاشی می باشد .

شته سياه باقله با نام علمی Apbis fabae از افات عمومی محصولات زراعی است اين شته بين 5/2 تا 3 مليمتر طول داشته و به رنگ سياه براق و گاهی تا سبز زيتونی ديده می شود اين شته از شيره پرورده گياه تغذيه و باعث پيچيدگی ، پژمردگی و زردی برها و حتی خشكيدن آنها می گردد با اين آفت می توان با سموم متاسيستوكس ، ديمتوات و سوپر اسيد مبارزه كرد .


--------------------------------------------------------------------------------


بیماریهای مهم چغندرقند: بيماری سفيدك سطحی توسط قارچی بنام Erysiphe betae ايجاد و از مهمترين بيماريهای چغندر قند در ايران محسوب می شود علائم بيماری ابتدا بصورت ظهور پوشش گرد مانندی در سطح زيرين برگ است كه در اثر توسعه بيماری به سطح فوقانی برگها نيز گسترش می يابد اين پوشش سفيد مدتی بعد تغيير رنگ داده و قهوه ای می گردد و در نتيجه برگها شادابی خود را از دست داده و زرد می شوند راه مبارزه استفاده از قارچ كشها مانند سموم گوگردی می باشد .

بيماری لكه گرد برگ چغندر يكی از بيماريهای مهم چغندر در نواحی گرم و مرطوب است كه توسط قارچی بنام Cercospora beticola ايجاد می شود . علائم بيماری پيدايش لكه های گرد كوچكی به قطر 2 تا 5ميليمتر به رنگ خاكستری يا قهوه ای مايل به خاكستری با حاشيه قرمز متمايل به قهوه ای روی برگها می باشد .

كنترل بيماری با ضد عفونی بذر با فرمالين و سمپاشی مزرعه با تركيبات مس مانند كوپر اويت انجام می شود . بيماری پوسيدگی ريشه چغندر قندر ظاهراً توسط قارچهای مختلفی توليد می شود اين بيماری پس از تشكيل ريشه غده ای به چغندر حمله و موجب پوشيدگی ريشه در ناحيه طوقه می گردد . راه مبارزه با آن با انتخاب ارقام مقاوم و استفاه از قارچ كشها مانند تترا كلرو سوپرايكس و ريزكتول كمبی امكان دارد .