تاثير سطوح مختلف تنش خشكي مداوم بر كميت و كيفيت سه رگه چغندرقند
برادران فيروزآبادي مهدي*,عبدالهيان نوقابي محمد,رحيم زاده خويي فرخ,مقدم محمد,رنجي ذبيح اله,پارساييان مهديه
* دانشگاه تبريز
رابطه برخي از صفات كمي و كيفي سه رگه چغندرقند با تنش خشكي مداوم و مقايسه آن با شرايط عادي، در مزرعه تحقيقاتي موسسه تحقيقات چغندرقند واقع در مزرعه کمال آباد كرج در سال 1380 مورد بررسي قرار گرفت. در اين تحقيق سه رگه چغندرقند به نام هاي 7219-P.69، -BP كرج و 7112 كه در تحقيقات قبلي تحت شرايط تنش شديد در اوايل فصل رشد و سپس آبياري مجدد و هم چنين تنش شديد و آبياري مجدد به طور متناوب طي فصل رشد به ترتيب به عنوان متحمل، نيمه متحمل و حساس به تنش خشكي دسته بندي شده بودند، در يك آزمايش تحت تاثير شيب تنش خشكي مداوم با استفاده از سيستم آبياري باراني تك شاخه اي (Line source sprinkler system) قرار گرفتند. سه سطح آبياري، شامل آبياري معمول (نرمال)، تنش ملايم و تنش شديد مداوم طي فصل رشد، پس از مرحله استقرار كامل گياه اعمال شد. در اين تيمارها به ترتيب و به طور متوسط 1274، 1133 و 740 ميليمتر آب مصرف شد. ميانگين عملكرد ريشه درتيمارها به ترتيب معادل 58.6، 45.8 و 34.7 تن در هكتار بود. در تنشهاي شديد ميزان پتاسيم و نيتروژن مضر در ريشه افزايش و سديم كاهش يافت. در نهايت مجموع اين عوامل سبب كاهش عملكرد نهايي شكر سفيد در شرايط تنش گرديد. مقايسه بين رگه ها بيانگر برتري عملكرد شكر سفيد رگه 7112 در هر دو شرايط تنش و بدون تنش بود. کاهش عملكرد شكر سفيد رگه ها در شرايط تنش شديد نسبت به شرايط نرمال به ترتيب در رگه هاي -BPكرج، 7112 و7219-P.69 معادل 36، 32 و 24 درصد بود. در مجموع تحت شرايط تنش مداوم اين آزمايش رگه7219-P.69 کمترين کاهش عملکرد شکر سفيد نسبت به حالت عدم تنش را داشت.