چغندرقند

[bidastar]

بررسي دوره بحراني كنترل علف هاي هرز چغندر قند در كبوتر آباد اصفهان
جهاداكبر محمدرضا*,طباطبايي نيم آورد رضا,ابراهيميان حميدرضا

* مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان اصفهان


به منظور تعيين دوره بحراني کنترل علف هاي هرز در زراعت چغندر قند(Beta vulgaris) مطالعه اي در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با 14 تيمار و چهار تکرار طي سال هاي 1379 و 1378، در ايستگاه تحقيقاتي کبوترآباد اصفهان به اجرا در آمد. تيمارها در دو سري به ترتيب کنترل علف هاي هرز تا چهار، 6، 8، 10، 12، 14 هفته پس از کاشت چغندر قند و سپس رشد علف هاي هرز تا پايان فصل رشد و سري دوم تداخل علف هاي هرز تا 4، 6، 8، 10، 12 و 14 هفته پس از کاشت و سپس حذف علف هاي هرز تا پايان فصل رشد، در مقايسه با شاهد کنترل کامل و شاهد بدون کنترل بودند. نتايج به دست آمده مشخص کرد که تا چهار هفته پس از کاشت، کنترل علف هاي هرز از طريق وجين دستي باعث آسيب رساندن به بوته هاي تازه استقرار يافته چغندرقند مي شود و تداخل علف هاي هرز تا چهار هفته پس از کاشت تاثير نامطلوب در عملکرد ريشه و قند و تراکم بوته ندارد و مناسب ترين زمان شروع عمليات کنترل پس از اين دوره مي باشد با توجه به نتايج اين آزمايش، براي تعيين دوره کنترل بحراني علف هاي هرز بر اساس عملکرد ريشه و عملکرد قند، چهار دوره زماني مناسب کنترل علف هاي هرز به دست آمد. در سال اول فاصله بين هفته هاي ششم تا پانزدهم براي حصول حداکثر عملکرد ريشه مناسب تشخيص داده شد، ولي اين فاصله در سال دوم طولاني تر و از هفته چهارم تا هفته بيست و يکم پس از کاشت بود. در مورد عملکرد قند نيز در سال اول اين فاصله زماني از هفته چهارم تا هفته هفدهم و در سال دوم از هفته چهارم تاهفته بيست و يکم مناسب تشخيص داده شد. در مجموع شروع عمليات کنترل طبق نتايج به دست آمده براي حصول حداکثر عملکرد ريشه و قند از هفته چهارم تا بيست و يکم توصيه مي شود. بر اساس اطلاعات حاصل از اين مطالعه کنترل قبل از چهار هفتگي و تاخير قبل از هفته بيست و يکم باعث آسيب رسيدن به عملکرد ريشه و قند خواهد شد. کنترل کردن دير هنگام يا زود هنگام علف هاي هرز تاثير معني داري در درصد قند، سديم، پتاسيم و ازت مضر ريشه ندارد.

[bidastar]

مدل سازي رشد چغندر قند: اهداف و نيازها
خياميم سمر,گوهري جواد



از گذشته هاي دور مدل سازي توجه محققان علوم تجربي را به خود معطوف داشته است زيرا با اين ابزار پديده هاي مختلف تجربي با فرمول هاي ساده رياضي بيان شده و قابل فهم تر مي گردند. مدل سازي تعيين روابط بين فرآيندهاي منطقي و مرتبط با هم و ارايه يک سيستم پويا است که با کمک آن مي توان تغييرات سيستم را پيش گويي نمود و زمينه لازم را براي تخمين رشد و توليد محصول و به حداکثر رسانيدن مولفه هاي موجود در مدل در سطح يک منطقه و ارايه برنامه بهينه ميسر ساخت. با کمک مدل و شبيه سازي مي توان از تکرار آزمايشات و افزايش هزينه ها جلوگيري نمود بدون اين که به نتايج حاصله خدشه وارد گردد. هم چنين براي معرفي گياهان جديد در مناطق خاص،بهينه سازي فاکتورها و نهاده هاي موثر بر رشد، بررسي نوسانات عملکرد گياهان زراعي در اثر تغييرات آب و هوايي، زمان مناسب ارايه محصول به بازار از لحاظ قيمت و ساير موارد مشابه مي توان از مدل ها استفاده نمود.
______________

[bidastar]

مطالعه تنوع جهش در قارچ Fusarium solani عامل پوسيدگي ريشه چغندرقند با استفاده از گروه های سازگار رويشی و رابطه آن با بيماري ﺯايي جدايه ها
رئوفي مرجان*,فرخي نژاد رضا,محمودي سيدباقر

* دانشگاه شهيد چمران اهواز


در اين تحقيق گروهﻫاي سازگاري رويشي 27 جدايه Fusarium solani كه از ريشه و طوقه چغندرقند استانﻫاي مختلف كشور ايران جمعﺁوري شده بود با استفاده از جهش يافتگان نيت(nit mutant) تعيين شد. در مجموع از 27 جدايه مورد آزمايش 222 موتانت نيت حاصل شد. كلاس فنوتيپي جهش يافتگان نيت براساس مشخصات رشدي پرگنه آنﻫا روي محيط كشت پايه كه حاوي يكي از چهار منبع ازت بود تعيين شد. به منظور انجام آزمونﻫاي مكملﺳازي و تعيين گروهﻫاي سازگار رويشي كليه جهش يافتگان nitM با جهش يافتگان nit1 , nit3 و يا nit1 با nit3 مقابل هم قرار داده شدند. در صورت وجود سازگاري در محل تلاقي ريسهﻫاي دو نيت مختلف, تشكيل هتروكاريون به صورت رشد پروتوتروفيک ظاهر شد. رشد پروتوتروفيک بين nitM و nit3 يا nit1 قويﺗر از رشد پروتوتروف بين nit1وnit3 ظاهر ميﺷد. براين اساس به ترتيب 44 درصد, 36 درصد و 20 درصد از جهش يافتگان نيت به دست آمده متعلق به كلاس فنوتيپي nit1 , nit3 و nitM بودند. جدايهﻫاي مورد آزمايش در اين تحقيق در 14 گروه سازگار رويشي قرار گرفتند. در اين مطالعه بين گروهﻫاي سازگاري رويشي و مناطق جغرافيايي محل جمعﺁوري جدايهﻫا و هم چنين بين گروهﻫاي سازگار رويشي و نوع علايم بيماری ارتباطي مشاهده نشد.
________________

[bidastar]

استفاده از روش هاي زمين آماري در تعيين نياز آبي چغندرقند در استان تهران
شهابي فر مهدي*,كوچك زاده مهدي,ميرلطيفي سيدمجيد,محمدزاده محسن

* دانشگاه تربيت مدرس - بخش تحقيقات آبياري و فيزيک خاک موسسه تحقيقات خاک و آب


به منظور تعيين نياز آبي خالص (تبخير و تعرق پتانسيل) زراعت چغندرقند با هدف مديريت منابع آب، برنامه ريزي آبياري، بهينه سازي مصرف آب و دستيابي به حداکثر عملکرد، از روش دو مرحله اي فائو استفاده شده است. با استفاده از داده هاي هواشناسي، تبخير و تعرق مرجع به روش هارگريوز – ساماني در 38 ايستگاه هواشناسي محاسبه شده و سپس با اعمال ضريب گياهي مناسب مقدار تبخير و تعرق پتانسيل چغندرقند محاسبه شد. با سه روش درون يابي (کوکريگينگ، کريگينگ و ميانگين وزني عکس فاصله) مقدار تبخير و تعرق پتانسيل چغندرقند براي 3045 نقطه (رئوس شبکه 5200 x 3300 متري) که از ايستگاه هاي هواشناسي فاصله داشته اند برآورد شده و براساس آن ها با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافياي (GIS) نقشه هاي توزيع مکاني تبخيز و تعرق پتانسيل چغندرقند در سطح استان تهران تهيه گرديده است. نقشه هاي حاصل بر اساس معيار ميانگين مربع خطا (MSE) که به روش اعبار متقابل محاسبه گرديده، ارزيابي شده و بر اساس ارزيابي به عمل آمده نقشه حاصل از روش درون يابي کوکريگينگ در اولويت قرار گرفته است. بر اساس نتايج، در تيرماه در سطح استان، کمترين و بيشترين مقدار تبخير و تعرق پتانسيل روزانه چغندرقند به ترتيب برابر 5.5 و 10 ميلي متر و کمترين و بيشترين مقدار نياز آبي خالص چغندرقند در طول دوره رشد در استان به ترتيب برابر 600 و 1200 ميليمتر بدست آمده است.
______________

[bidastar]

افزايش نرخ تكثير چغندرقند در شرايط اين ويترو با استفاده از بيوراكتور تناوبي
روزبه فرانك,مصباح محمود,داوودي داريوش



ريزازديادي در سطح وسيع يا در حد تجاري عل رغم دارا بودن مزاياي فراوان نسبت به روش هاي کلاسيک تکثير با مشکلات متعددي از جمله هزينه هاي بالاي توليد همراه است. کاربرد بيوراکتورهاي گياهي در ريزازديادي گياهان مي تواند اين هزينه ها را کاهش داده و آنرا از نظر اقتصادي توجيه پذير نمايد. بر اين اساس، هدف از اجراي اين تحقيق بررسي امکان استفاده از بيوراکتور در ريزازديادي چغندرقند و بهينه سازي کشت بافت آن بود. ابتدا با استفاده از يک پمپ هواساز، زمان سنج، فيلترهاي يکبار مصرف 0.2 ميکرون و شلنگ هاي قابل اتوکلاو، بيوراکتور تناوبي ساده ساخته شد. گياهچه هاي حاصل از کشت بذر در شرايط درون شيشه در بيوراکتور کشت گرديدند. محيط غذايي پايه Ms حاوي 1.5 ميلي گرم در ليتر Bap، 0.2 ميلي گرم در ليترnaa، 0.5 ميلي گرم در ليترga3 و 3 درصد ساکارز به صورت مايع براي تکثير در بيوراکتور مورد استفاده قرار گرفت و تغذيه تناوبي ريز نمونه ها در هر 6 ساعت به مدت 10 دقيقه بر قرار گرديد. براي القا ريشه زايي در بيوراکتور، محيط کشت پايه Ms با 3 ميلي گرم در ليترiba بدون دستکاري سيستم به کار برده شد. مقايسه نرخ تکثير در مرحله پر آوري شاخه در بيوراکتور و ظروف 100 ميلي ليتري با چهار تکرار انجام گرفت. نتايج نشان داد که تکثير در بيوراکتور از حيث تعداد شاخه، وزن تر، وزن خشک، وزن تک شاخه و نرخ تکثير در مقايسه با ظروف ثابت 100 ميلي ليتري تفاوت معني داري دارد اما درصد ريشه زايي در تيمار اعمال شده بسيار پايين بوده و نياز به مطالعه بيشتر جهت القا مطلوب ريشه زايي در بيوراکتور دارد.
________________________

[bidastar]

بر آورد دماي پايه و بررسي روند جوانه زني و سبز شدن ارقام منوژرم چغندرقند در درجات مختلف حرارت
جليليان علي*,مظاهري داريوش,توكل افشاري رضا,رحيميان حميد,عبدالهيان نوقابي محمد,گوهري جواد

* دانشکده کشاورزي دانشگاه تهران


براي تعيين مناسب ترين تاريخ کاشت و پيش بيني زمان جوانه زني و سبز شدن در شرايط مزرعه، اطلاعاتي از جمله درجه حرارت پايه و واحدهاي گرمايي لازم براي ارقام مختلف چغندرقند مورد نياز مي باشد. بر اين اساس در اين تحقيق روند جوانه زني بذر هفت رقم منوژرم چغندرقند ايراني در دماهاي مختلف از صفر تا 36 درجه سانتي گراد، به فواصل سه درجه در آزمايشگاه و همچنين روند سبز شدن اين ارقام در شرايط مزرعه طي دو سال زراعي (83-1382) و در هر سال با دو تاريخ کاشت مورد بررسي قرار گرفت. در آزمايشگاه درجه حرارت پايه براي جوانه زني چغندرقند، اپتيمم جوانه زني ، زمان رسيدن به 50 درصد جوانه زني و واحدهاي گرمايي براي رسيدن به اين زمان تعيين شد. در شرايط مزرعه نيز روند سبز شدن و واحدهاي گرمايي مورد نياز در هر تاريخ کاشت محاسبه و تعيين گرديد. نتايح نشان داد که درجه حرارت پايه براي جوانه زني در ارقام مختلف بين دو تا سه با ميانگين 2.6 درجه سانتي گراد مي باشد. درصد جوانه زني بذر چغندرقند در دماي 12 تا 27 درجه سانتي گراد بيشترين مقدار بود، اما دماي اپتيمم جوانه زني دامنه ايي از 24 تا 27 درجه مي باشد که بيشترين سرعت جوانه زني وجود دارد. ارقام چغندرقند مورد بررسي به طور متوسط تا زمان 50 درصد جوانه زني به حدود 51 درجه – روز و براي سبز شدن در شرايط مزرعه به 154 درجه – روز واحد گرمايي نيز دارند.
_____________________

[bidastar]

بررسي تاثير باكتري آنتاگونيست Bacillus subtilis در كنترل بيولوژيكي بيماري مرگ گياهچه چغندرقند
شهيري طبرستاني مائده,فلاحتي رستگار ماهرخ,جعفرپور بهروز,روحاني حميد



با توجه به قدرت بالاي آنتا گونيستي باکتريCohn Bacillus subtilis (Ehrenberg) اثر سه جدايه B.s.Ham 204 و 202 در شرايط آزمايشگاه و گلخانه بر بيماري مرگ گياهچه چغندرقند ناشي از Rhizoctonia solani مورد مطالعه قرار گرفت. در کشت دو طرفه روي محيط کشت PDA،کليه جدايه ها توانستند از رشد R.solani جلوگيري کنند متابوليت هاي فرار جدايه هاي B.subtilis به خوبي رشد ميسليوم R.solani را کنترل نمودند. قابليت بازدارندگي متابوليت هاي فرار جدايه هاي B.subtilis تحت تاثير چند محيط کشت مطالعه شد. در اين آزمايش جدايه B.s.Ham روي محيط کشت PDA با 62.22 درصد بازدارندگي، بهترين اثر را در جلوگيري از رشد ميسليوم R.solani نشان داد. اثر بازدارندگي پنج غلظت (25-15-10-5-2 درصد) ترشحات مايع خارج سلولي جدايه هاي باکتري در جلوگيري از رشد R.solani بررسي شد و مشخص گرديد که غلظت 25 درصد ترشحات مايع خارج سلولي جدايه B.s.Ham با 73.70 درصد، بيشترين تاثير را در جلوگيري از رشد ميسليوم R.solani دارد. در بررسي هاي گلخانه اي مشخص شد که پوشش دادن بذر چغندرقند با عوامل آنتا گونيست (Seed coating) و يا اضافه نمودن آن ها به خاک (Soil drenching) در کاهش مرگ و مير گياهچه ها در فاصله 30 روز پس از کاشت، موثر بوده دارد و از اين نظر بين تيمارها تفاوت معني داري وجود داشت. در بين جدايه ها، B.s.Ham با 64.59 درصد نسبت به شاهد آلوده، بهترين تاثير را در کنترل اين بيماري نشان داد. در مجموع، اضافه نمودن باکتري هاي آنتاگونيست به خاک نسبت به پوشش دادن بذر در کاهش مرگ و مير گياهچه موثرتر بوده است
____________

[bidastar]

بررسي تاثير ضدعفوني بذر در كاهش خسارت شب پرهﻫاي زيانﺁور چغندرقند (Agrotis spp.، Spodoptera exigua Hbn)
غديري ولي اله,ارجمند محمد ناصر



به منظور بررسي ميزان تاثير ضدعفوني بذر در كاهش خسارت شب پرهﻫاي زيانﺁور چغندرقند، آزمايشي طي مدت سه سال(78-1375) در منطقه كرج اجرا شد. آزمايش در قالب طرح بلوكﻫاي كامل تصادفي با نه تيمار و چهار تكرار انجام گرديد. تيمار شماره يك به عنوان شاهد (بدون ضدعفوني)، تيمارهاي دو، سه و چهار به ترتيب بذور منوژرم ضد عفوني شده با سموم ايميداكلوپرايد، فيبرونيل و اورتن، تيمار شماره پنج بذر پلت شده بدون حشرهﻛش, تيمارهای شش, هفت و هشت بذرهای پلت شده همراه با سموم ايميداكلوپرايد، فيبرونيل و اورتن و تيمار شماره نه سمﭘاشي با عرف محل در نظر گرفته شدند. آفات مورد بررسي شامل شب پره زمستانيAgrotis spp. و كرم برگخوار چغندرقند Spodoptera exigua Hbn بود كه در مورد هر كدام درصد بوتهﻫاي خسارت ديده تعيين شد و سپس ميانگينﻫا به روش دانكن مقايسه شدند. براساس محاسبات آماري انجام شده مشخص گرديد كه بين تيمارهاي مورد آزمايش از نظر ميزان خسارت وارده به بوتهﻫا در اثر فعاليت لارو شب پره زمستاني اختلاف آماري معنيﺩار وجود نداشته ولي در مورد كرم برگخوار چغندرقند اختلاف مشاهده شده معنيﺩار بود.
____________________

[bidastar]

مطالعه تنوع ژنتيكي در جمعيت هاي ايراني قارچ (Weltzien Erysiphe betae (Vanha عامل بيماري سفيدك سطحي چغندر با روش rDNA-RFLP
شيخ الاسلامي مهيار*,اخوت سيدمحمود,حجارود قربان علي,شريفي تهراني عباس,جوان نيك خواه محمد,زايدل مارتين

* گروه گياه پزشکي دانشکده کشاورزي دانشگاه تهران – کرج – ايران


در اين مطالع 105 جدايه قارچ عامل سفيدک سطحي چغندرقند از مناطق مختلف کشور جمع آوري و مورد بررسي قرار گرفت. استخراجDNA از آسکو کارپ ها با استفاده از محلول پنج درصد Chelex100 انجام شد. نواحي فاصله ساز بين ژن هاي ريبوزومي به همراه قطعه 5.8 S توسط آغازگرهاي ITS1 و ITS4 از طريق واکنش زنجيره اي پليمر از تکثير شده و روي آگارز 1.5 درصد ارزيابي گرديدند. محصولPCR تمام جدايه ها شامل يک قطعه با بزرگي 645 جفت بازي بود. محصولات PCR به وسيله نه آنزيم برشي EcoRI, MspI, SacI, HaeIII, AluI, TagI, HindIII, CfoI و RsaI هضم و محصولات هضم روي ژل اکريلاميد 7.5% تفکيک گرديدند. نتايج نشان داد که فقط چهار آنزيم برشي HaeIII, AluI, MspI CfoI, داراي محل برش روي قطعه مزبور بودند. آنزيم AluI در دفعات مختلف باندهاي متغيري پديد آورد و نتايج آن لحاظ نگرديد. آنزيم CfoI با دو محل تشخيص سه قطعه با طول هاي 185، 280 و 180 جفت باز را توليد کرد. محصول هضم آنزيم MspI چهار قطعه با بزرگي 120، 160، 325، 40 جفت باز بود. آنزيم HaeIII پس از هضم محصولات PRC پنج قطعه با اندازه هاي 75، 180، 325، 40 و 30 جفت باز توليد کرد. بين نقوش باندي محصولات PRC و محصولات هضم آنزيمي هر يک از آنزيم ها براي تمام جدايه هاي بررسي شده تفاوتي مشاهده نشد. نتايج نشان داد که جمعيت هاي ايراني قارچ عامل سفيدک سطحي چغندر از يکنواختي بسيار بالايي برخوردار هستند.

[bidastar]

تاثير بيماري سفيدك سطحي چغندرقند بر كميت و كيفيت محصول در استان كرمانشاه
بساطي جهانشاه*,زارعي اسداله,ضرابي محمدرضا,فضلي حسين

* مركز تحقيقات كشاورزي كرمانشاه


به منظور بررسي ميزان افت عملكرد ريشه و درصدقند ناشي از بيماري سفيدك سطحي، تعداد 10 ژنوتيپ در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در يك آزمايش فاكتوريل با سه تكرار در سال 1380 در کرمانشاه مورد مقايسه قرار گرفتند. ژنوتيپ ها يک فاکتور و سمپاشي در دو سطح، فاکتور ديگر را تشکيل دادند. براي ايجاد آلودگي مصنوعي از سوسپانسيون كنيديهاي قارچ استفاده شد و شش هفته پس از استقرار عامل بيماري شاخص آلودگي براي تيمارها تعيين گرديد. نتايج نشان داد، ژنوتيپ هايي كه با سم كنترل شدند عملكرد ريشه بالاتري داشتند. به طور كلي سمپاشي باعث افزايش 16.5 درصد عملكرد ريشه گرديد. پاسخ ژنوتيپ ها به كنترل شيميايي در افزايش عملكرد ريشه بسيار متفاوت بود و افزايش عملكرد ريشه، از 0.5 تن در هكتار در ژنوتيپ7233 B41k تا 19.7 تن در هكتار در

ژنوتيپ7233 P.107 مشاهده شد. عكس العمل ژنوتيپ ها در مورد صفت درصدقند نيز متفاوت بود و در تيمارهاي سمپاشي شده درصد قند افزايش يافت، به طوري كه در ژنوتيپ233 P.107 ميزان درصدقند حدود 2.2 درصد نسبت به شرايط سمپاشي نشده افزايش نشان داد.