تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 2 از 8 اولاول 123456 ... آخرآخر
نمايش نتايج 11 به 20 از 79

نام تاپيک: » اخبار دنیای گرافیک

  1. #11
    داره خودمونی میشه
    تاريخ عضويت
    Jan 2006
    پست ها
    103

    پيش فرض Corel نگارش جديد نرم افزار گرافيکي‌ Corel Draw را معرفي کرد

    سخه جديد نرم‌افزار گرافيکي‌ CorelDRAW با 40 قابليت جديد و 400 امکان بهينه سازي شده نسبت به نسخه‌هاي قبلي معرفي شد.
    از مهمترين ويژگي‌ هاي اين نسخه مي‌ توان به ابزار جديد Corel PowerTRACE که نسل جديد برنامه Corel TRACEمي‌ باشد اشاره کرد که اين نرم‌افزار قدرتمند قادر است تصاوير Bitmap ‌را با دقت قابل قبولي‌ به تصاوير برداري تبديل کند که اين تبديل داراي مزاياي بسياري است که مي‌ توان به قابليت بزرگنمايي يا تغيير ابعاد تصوير بدون افت کيفيت و کاهش قابل ملاحظه حجم فايل اشاره کرد. در اين برنامه براي راحتي‌ کار با اين ابزار يک پالت رنگ از روي تصوير اصلي‌ ساخته مي‌ شود تا پس از تبديل تصوير به فرمت برداري امکان اصلاح و تنظيم رنگ وجود داشته باشد.
    براي اشنايي‌ با امکانات بيشتر اين نرم افزار ادامه خبر را دنبال کنيد...
    نسخه جديد نرم‌افزار گرافيکي‌ CorelDRAW با 40 قابليت جديد و 400 امکان بهينه سازي شده نسبت به نسخه‌هاي قبلي معرفي شد.
    از مهمترين ويژگي‌ هاي اين نسخه مي‌ توان به ابزار جديد Corel PowerTRACE که نسل جديد برنامه Corel TRACEمي‌ باشد اشاره کرد که اين نرم‌افزار قدرتمند قادر است تصاوير Bitmap ‌را با دقت قابل قبولي‌ به تصاوير برداري تبديل کند که اين تبديل داراي مزاياي بسياري است که مي‌ توان به قابليت بزرگنمايي يا تغيير ابعاد تصوير بدون افت کيفيت و کاهش قابل ملاحظه حجم فايل اشاره کرد. در اين برنامه براي راحتي‌ کار با اين ابزار يک پالت رنگ از روي تصوير اصلي‌ ساخته مي‌ شود تا پس از تبديل تصوير به فرمت برداري امکان اصلاح و تنظيم رنگ وجود داشته باشد.
    همچنين در نسخه X3 اين نرم افزار ابزار جديدي به نام Image Adjustment Lab ارائه شده است که امکان تصحيح رنگ، کنتراست و روشنايي را در تصاوير به آساني فراهم مي‌ کند و به کاربر اين امکان را مي‌دهد تا از هر مرحله تغييراتي که روي تصوير اعمال مي‌کند عکسي‌ تهيه کند و بتواند براي مقايسه از آنها استفاده کند.
    علاوه بر امکانات اشاره شده در نسخه جديد اين برنامه مي‌ توان به ابزارهايي‌ مانند Cutout Lab‌ که براي برش و بهينه سازي تصوير استفاده مي‌ شود، ابزار بهبود يافته Contour، ابزار جديد Smart Fill که براي پرکردن دقيق يک ناحيه از طرح با رنگ خاص استفاده مي شود، ابزار جديدي که براي ايجاد حالت Bevel اضافه شده است و تغيراتي‌ براي بهبود دادن در قسمت متن، از جمله ابزار هماهنگ کردن يک تکه متن با يک مسير برداري ايجاد شده، اشاره کرد.
    نسخه X3‌ قرار است تا اواخر سه ماهه اول سال 2006 با قيمت 400 دلار براي نسخه عادي و 120 دلار براي نسخه مخصوص دانش ‌آموزان و گرافيک کاران به بازار ارائه شود.
    مي‌ توان گفت که در نسخه جديد CorelDRAW X3 سعي‌ شده تا نقايص و نقطه ضعف‌ هاي اين برنامه که تا حد زيادي مربوط به قابليت‌ هاي کاربري در تصاوير پيکسلي‌ و فرمت Bitmap مي‌ باشد برطرف شود و محيط کاربري اين برنامه در نسخه جديد انعطاف‌ پذيري بيشتري داشته باشد تا اين نرم افزار به واسطه اين امکانات بتواند بار ديگر جايگاه خود در مقابل برنامه هايي مثل فتوشاپ و Illustrator به دست آورد.

    - بر گرفته از : دنیای آی تی

  2. #12
    حـــــرفـه ای mehdi87's Avatar
    تاريخ عضويت
    May 2005
    محل سكونت
    87
    پست ها
    826

    پيش فرض

    emhtiwyats2 ممنون - ميگم نگفتن كي مياد !؟

  3. #13
    داره خودمونی میشه zodiac's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2005
    محل سكونت
    In other Heart
    پست ها
    180

    پيش فرض اخبار و آموزشهاي مربوط به انواع چاپ

    پرهزينه‌ترين اشتباه حروفچيني

    زماني‌ كه‌ يك‌ كارگزار‌ سهام‌ در‌ ميزوهو‌ سكيوريتيز،‌ بازوي‌ كارگزاري‌ دومين‌ بانك‌ بزرگ‌ ژاپن،‌ ‌ هزار‌ سهم‌ شركت‌ جي-‌ كام‌ را‌ به‌ قيمت‌ هر‌ سهم‌ يك‌ ين‌ عرضه‌ كرد،‌ شاخص‌ سهام‌ در‌ بازار‌ بورس‌ سقوط‌ كرد.‌ هدف‌ كارگزار‌ مذكور‌ فروش‌ هر‌ سهم‌ به‌ قيمت‌ ‌ 610 هزار‌ ين‌ (حدود‌ ‌5000 دلار)‌ بوده‌ است.



    نخست‌ وزير‌ ژاپن،‌ جونيچيرو‌ كويزومي‌ اعلام‌ كرده‌ است‌ كه‌ نمي‌‌خواهد‌ در‌ آينده‌ شاهد‌ اشتباهات‌ مشابه‌ باشد‌ و‌ به‌ اين‌ منظور‌ خواستار‌ اعمال‌ تمهيدات‌ پيشگيرانه شد.



    وزير‌ امور‌ بانكداري‌ ژاپن،‌ كائورو‌ يوسانو‌ و‌ دبير‌ هيأت‌ دولت‌ ژاپن،‌ شينزو‌ آبه‌ نيز‌ گفته‌اند‌ كه‌ براي‌ تهيه‌ دستورالعملي‌ جهت‌ پيشگيري‌ از‌ تكرار‌ رويدادهاي‌ مشابه‌ در‌ آينده،‌ با‌ ميزوهو‌ و‌ بازار‌ سهام‌ توكيو‌ همكاري‌ مي‌كنند.



    همچنين‌ "اداره‌ خدمات‌ مالي‌ ژاپن"‌ كه‌ سازمان‌ ناظر‌ بر‌ امور‌ مالي‌ اين‌ كشور‌ است‌ تحقيقاتي‌ را‌ در‌ مورد‌ اين‌ اشتباه‌ و‌ چگونگي‌ جلوگيري‌ از‌ تكرار‌ آن‌ آغاز‌ كرده‌ است.



    <اشتباه‌ تاريخي>



    هرچند‌ به‌ دليل‌ وجود‌ قوانين‌ حاكم‌ بر‌ بازار،‌ اين‌ سهم‌ نمي‌‌توانست‌ به‌ بهاي‌ يك‌ ين‌ خريده‌ شود،‌ اما‌ مي‌توانست‌ به‌ بهايي‌ كمتر‌ از‌ 572‌ هزار‌ ين‌ براي‌ هر‌ سهم‌ فروخته‌ شود.



    ميزوهو‌ در‌ زماني‌ كم‌تر‌ از‌ ‌2 دقيقه‌ اشتباه‌ خود‌ را‌ اصلاح‌ كرد‌ اما‌ ديگر‌ دير‌ شده‌ بود.‌ فروش‌ آغاز‌ شده‌ بود‌ و‌ سرمايه‌ گذاران‌ تيزبين‌ آن‌‌ لاين‌ براي‌ شكار‌ سهام‌ ارزان‌ قيمتي‌ كه‌ اساسا‌ وجود‌ نداشت‌ هجوم‌ آورده‌ بودند.‌



    ميزوهو‌ كه‌ چندين‌ ساعت‌ از‌ اعتراف‌ به‌ اشتباه‌ خود‌ طفره‌ مي‌رفت،‌ بعدا‌ سعي‌ كرد‌ سهام‌ مذكور‌ را‌ به‌ قيمتي‌ نزديك‌ به‌ آنچه‌ فروخته‌ بود،‌ بخرد.‌ اين‌ شركت‌ تصديق‌ كرد‌ كه‌ حداقل‌ ‌220 ميليون‌ دلار‌ در‌ اين‌ ميان‌ متضرر‌ خواهد‌ شد.



    اين‌ رقم‌ تقريبا‌ با‌ سود‌ خالص‌ گروه‌ مالي‌ ميزوهو‌ در‌ سال‌ مالي‌ منتهي‌ به‌ مارس‌ ‌2005 برابر‌ است.‌



    اشتباه‌ تايپي‌ مذكور‌ موجب‌ سقوط‌ سه‌ و‌ چهار‌ دهم‌ درصدي‌ قيمت‌ سهام‌ گروه‌ ميزوهو‌ شده‌ است.



    جيسون‌ راجرز،‌ تحليلگر‌ مسائل‌ اعتباري‌ در‌ ‌Barclays ‌Capital مي‌گويد:‌ <اين‌ واقعه‌ يك‌ اشتباه‌ تجاري‌ تاريخي‌ است،‌ اما‌ خوشبختانه‌ گروه‌ مالي‌ ميزوهو‌ بانك‌ بزرگي‌ است‌ و‌ ذخيره‌ زيادي‌ دارد.>



    <دستور‌ غير‌ قابل‌ درك>



    روز‌ پنجشنبه‌ شاخص‌ سهام‌ شركت‌ جي‌ -‌ كام‌ كه‌ براي‌ شركتهاي‌ مخابراتي‌ نيرو‌ جذب‌ مي‌كند،‌ بلافاصله‌ بعد‌ از‌ آغاز‌ به‌ كار‌ افزايش‌ يافت.‌



    با‌ اين‌ حال‌ بعد‌ از‌ اعلام‌ فروش‌ 610‌ هزار‌ سهم،‌ شاخص‌ سهام‌ با‌ ‌110 هزار‌ ين‌ كاهش ،‌ به‌ 572‌ هزار‌ ين‌ سقوط‌ كرد.



    سپس‌ ارزش‌ سهام‌ بهبود‌ يافت‌ و‌ در‌ زمان‌ بسته‌ شدن‌ بازار‌ به‌ ‌ 772 هزار‌ ين‌ رسيد.



    تاكوآ‌ ساگا،‌ يك‌ اقتصاددان‌ ارشد‌ در‌ موسسه‌ تحقيقات‌ امنيتي‌ ژاپن‌ گفته‌ است:‌ <فقدان‌ سيستمي‌ براي‌ ابطال‌ چنين‌ دستورات‌ غير‌ قابل‌ درك‌ در‌ بازار‌ بورس،‌ نامعقول است.>

    منبع : [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

  4. #14
    داره خودمونی میشه zodiac's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2005
    محل سكونت
    In other Heart
    پست ها
    180

    پيش فرض

    زندگي‌ و‌ مرگ‌ با‌ مميزي‌ در‌ ميان‌

    اين‌ همه‌ صدا‌ كه‌ مميز‌ را‌ مي‌‌خوانند،‌ براي‌ چيست؟

    مرتضي‌ مميز‌ رفت‌ و‌ از‌ هر‌ سو‌ نغمه‌اي‌ در‌ سوگ‌ و‌ ياد‌ او‌ بلند‌ است.‌ در‌ هنگامه‌ اين‌ سمفوني‌ تجليل‌ و‌ قدرشناسي،‌ درنگي‌ مي‌‌كنيم‌ تا‌ ببينيم‌ راز‌ اين‌ محبوبيت‌ و‌ دليل‌ اين‌ شأن‌ و‌ ارج‌ چيست؟‌ به‌ ياد‌ بياوريم‌ كه‌ مقدمه‌ اين‌ سمفوني‌ در‌ زمان‌ حيات‌ او‌ نيز‌ نواخته‌ مي‌‌شد.‌ مميز‌ از‌ معدود‌ چهره‌هاي‌ هنري-‌ فرهنگي‌ خوش‌اقبال‌ كشور‌ بود‌ كه‌ در‌ حيات‌ نيز‌ عزت‌ ديد‌ و‌ بر‌ صدر‌ نشست.‌ حتي‌ زماني‌ كه‌ بر‌ تخت‌ خوابيده‌ بود،‌ سالار‌ قبيله‌ و‌ غبطه‌ ‌انگيز‌ خيلي‌ها‌ بود.

    راستي‌ گره‌ اين‌ راز‌ را‌ چگونه‌ بايد‌ گشود؟‌ در‌ مراسم‌ گوناگوني‌ كه‌ در‌ تكريم‌ مميز-‌ پيش‌ و‌ پس‌ از‌ مرگ‌ او-‌ برپا‌ شد،‌ دوستان‌ و‌ همكاران‌ و‌ نيز‌ صاحب‌منصبان‌ و‌ ديگران،‌ در‌ رثاي‌ آن‌ درخت‌ تناور‌ گرافيك‌ ايران‌ نكته‌هاي‌ فراواني‌ گفتند،‌ اما‌ پاسخ‌ اين‌ پرسش،‌ تمام‌ و‌ كمال‌ داده‌ نشد.

    در‌ جست‌وجوي‌ يك‌ راز‌

    برخي‌ از‌ دلايلي‌ را‌ كه‌ مي‌‌توانند‌ پاسخ‌ اين‌ پرسش‌ باشند،‌ مرور‌ كنيم:‌

    ‌-‌ مميز‌ پيش‌كسوت‌ و‌ پدر‌ گرافيك‌ نوين‌ ايران‌ بود.

    اما‌ راستش‌ را‌ بخواهيد،‌ پيش‌ از‌ او‌ كسان‌ ديگري‌ در‌ اين‌ راه‌ گام‌ زده‌اند‌ و‌ خود‌ مميز‌ در‌ نوشته‌هايش،‌ از‌ آن‌ها‌ نام‌ برده‌ است‌ و‌ در‌ مورد‌ شجره‌نامه‌ و‌ نسب‌شناسي‌ پدر‌ گرافيك‌ نيز‌ چندان‌ رغبتي‌ نداشت‌ كه‌ از‌ اين‌ عنوان‌ تاجي‌ براي‌ خود‌ بسازد.‌

    اين‌ سخن‌ از‌ اوست:‌<من‌ پدر‌ گرافيك‌ نيستم،‌ پدر‌ گرافيك‌ نوين‌ هم‌ نيستم.‌ من‌ تنها‌ يك‌ تلاشگرم.‌ اين‌ تعارفات‌ متعلق‌ به‌ جامعه‌اي‌ است‌ كه‌ دنبال‌ سمبل‌هاست.>

    همه‌ كساني‌ كه‌ اين‌ سخن‌ را‌ شنيدند،‌ مي‌دانستند‌ كه‌ عنوان‌ پدر،‌ نه‌ بر‌ اساس‌ سابقه‌ تقويمي،‌ كه‌ به‌ خاطر‌ پدري‌ كردن‌ اوست.

    ‌- ‌ مميز‌ از‌ پايه‌گذاران‌ دانشكده‌ هنرهاي‌ زيبا‌ و‌ استادي‌ پرسابقه‌ بود‌ كه‌ دانشجويان‌ زيادي‌ تربيت‌ كرد.‌ در‌ اين‌ زمينه‌ نيز‌ ديگراني‌ با‌ او‌ همراه‌ بوده‌اند‌ و‌ خود‌ او‌ نيز‌ استاداني‌ داشته‌ است.‌ هر‌ چند‌ كه‌ آن‌ها‌ استاد‌ نقاشي‌ بوده‌‌ و‌ يا‌ گرافيك‌ را‌ به‌صورت‌ نوين‌ آن‌ تدريس‌ نكرده‌ باشند.‌ البته‌ مميز‌ سامان‌دهنده‌ رشته‌ گرافيك‌ در‌ دانشگاه‌ بود‌ و‌ پس‌ از‌ يك‌ عمر‌ معلمي‌ در‌ آن‌جا،‌ شاگردان‌ بسيار‌ پرورده‌ كه‌ شماري‌ از‌ آن‌ها‌ خود‌ امروز‌ از‌ جمله‌ استادان‌ و‌ چهره‌هاي‌ شاخص‌ گرافيك‌ ايران‌ هستند.‌ و‌ اين‌ چيز‌ كمي‌ نيست،‌ اما‌ براي‌ مرتبه‌ بلند‌ او‌ كافي‌ نيست.

    ‌- ‌ مميز‌ از‌ دهه‌ 30‌ دست‌ به‌كار‌ بوده‌ و‌ صدها‌ اثر‌ هنري‌ خلق‌ كرده‌ است‌ و‌ بعضي‌ كارهايش‌ به‌يادماندني‌ بوده‌اند.‌ در‌ مهارت‌ و‌ كفايت‌ حرفه‌اي‌ او‌ ترديد‌ نيست.‌ اما‌ آيا‌ آن‌ همه‌ محبت‌ و‌ احترام‌ به‌ خاطر‌ تكنيك‌ قوي‌ در‌ طراحي‌ يا‌ پركاري‌ و‌ خلاقيت‌ نثار‌ او‌ مي‌‌شد؟

    بي‌‌تعارف‌ و‌ فارغ‌‌ از‌ بت‌سازي،‌ مي‌‌دانيم‌ كه‌ در‌ ميان‌ كارهاي‌ او‌ هم‌ نمونه‌هاي‌ ضعيف‌ يافت‌ مي‌‌شوند‌ و‌ بعضي‌ سياه‌مشق‌ها‌ نيز‌ با‌ امضاي‌ او‌ روانه‌ بازار‌ شده‌اند.‌ خودش‌ صادقانه‌ مي‌‌گفت‌ كه‌ در‌ مواردي‌ كار‌ ديگران‌ را‌ ‌ تقليد‌ كرده‌ است.

    بله،‌ مميز‌ بسيار‌ كاركرده،‌ اما‌ شايد‌ كسان‌ ديگري‌ باشند‌ كه‌ شمار‌ آثارشان‌ از‌ او‌ فزون‌تر‌ هم‌ باشد،‌ يا‌ كساني‌ در‌ اين‌ رشته‌ بوده‌اند‌ كه‌ صرفاً‌ از‌ نقطه‌نظر‌ گرافيك‌ و‌ نقاشي،‌ به‌ او‌ پهلو‌ بزنند،‌ اما‌ چرا‌ مميز،‌ مميز‌ شد؟

    ‌- ‌ مميز‌ از‌ اولين‌ دانش‌آموختگان‌ گرافيك‌ در‌ خارج‌ كشور‌ بود‌ كه‌ به‌ ايران‌ برگشت.

    به‌ نظر‌ نمي‌‌رسد‌ نيازي‌ به‌ درنگ‌ روي‌ اين‌ نكته‌ باشد.‌ تحصيل‌كردگان‌ اين‌ رشته،‌ هر‌ چند‌ اندك‌ اما‌ قابل‌ شناسايي‌ هستند،‌ چه‌ در‌ مدرسه‌ عالي‌ هنرهاي‌ تزييني‌ پاريس‌ و‌ چه‌ در‌ كالج‌هاي‌ ديگر.‌ اگر‌ بخواهيم‌ دقيق‌تر‌ بدانيم،‌ او‌ از‌ آن‌ مدرسه‌ عالي‌ <گواهينامه‌ طراحي‌ غرفه‌ و‌ ويترين‌ و‌ معماري‌ داخلي>‌ گرفته‌ بود.‌ به‌ فاصله‌ چند‌ سال‌ بعد‌ از‌ آن‌ نيز‌ دانشجويان‌ متعددي‌ در‌ رشته‌هاي‌ گرافيك‌ و‌ هنرهاي‌ تجسمي‌ در‌ سطوح‌ بالاتر‌ در‌ دانشگاه‌هاي‌ مختلف‌ تحصيل‌ كردند.

    ‌- ‌ مميز‌ به‌ خاطر‌ عضويت‌ در‌ انجمن‌ بين‌المللي‌ طراحان‌ گرافيك‌ ‌(agi) و‌ جامعه‌ بين‌المللي‌ طراحان‌ تبليغاتي‌ ‌(iaa) شهرت‌ و‌ اعتباري‌ كسب‌ كرده‌ بود.

    اما‌ مي‌‌دانيم‌ كه‌ او‌ كم‌تر‌ اين‌ها‌ را‌ به‌ رخ‌ مي‌‌كشيد‌ و‌ آن‌ها‌ را‌ نردباني‌ براي‌ ترقي‌ نمي‌‌دانست،‌ جالب‌تر‌ اين‌كه‌ خود‌ معرف‌ چند‌ تن‌ از‌ همكارانش‌ به‌ انجمن‌ بين‌المللي‌ طراحان‌ گرافيك‌ شد.‌ اكنون‌ اين‌ انجمن‌ اعضاي‌ ايراني‌ ديگري‌ هم‌ دارد.

    ‌- ‌ مميز‌ وجيه‌المله-‌ يعني‌ مورد‌ قبول‌ قوم‌ و‌ قبيله‌ حرفه‌ خود-‌ بود.‌ جايگاهش‌ در‌ كرسي‌ دانشگاه‌ و‌ مدير‌ گروه‌ آموزش‌ گرافيك‌ نيز‌ به‌ كمك‌ او‌ مي‌‌آمد.‌ اين‌كه‌ مميز‌ تا‌ اين‌ اندازه‌ مقبول‌ افتاد،‌ خود‌ همان‌ پرسش‌ ماست.‌ نه‌ پاسخ‌ آن.‌ اما‌ همه‌ كساني‌ كه‌ يك‌ بار‌ مميز‌ را‌ ديده‌ باشند،‌ مي‌‌توانند‌ گواهي‌ دهند‌ كه‌ او‌ رفتاري‌ عكس‌‌ مسير‌ وجيه‌المله‌ شدن‌ داشت.‌ زبان‌ تند‌ و‌ نيش‌دار‌ او،‌ بيش‌ از‌ آن‌ كه‌ با‌‌ كاراكتر‌ وجيه‌المله‌ بودن‌ سازگار‌ باشد،‌ مي‌‌بايست‌ به‌ رماندن‌ مردمان‌ و‌ دشمن‌تراشي‌ مي‌‌انجاميد.‌ صراحت‌ لهجه‌ و‌ انتقادهاي‌ تند‌ و‌ بي‌‌پرواي‌ مميز-‌ كه‌ ملاحظه‌ هيچ‌ جمع‌ و‌ فضايي‌ را‌ نمي‌‌كرد-‌ چرا‌ بايد‌ به‌ چنين‌ اقبال‌ عمومي‌ منجر‌ شود؟

    ‌- ‌ جوايز‌ و‌ تقديرنامه‌ها‌ و‌ نشان‌ها،‌ جايگاهي‌ ويژه‌ به‌ او‌ بخشيده‌ بود.

    البته‌ در‌ كارنامه‌ حرفه‌اي‌ يك‌ طراح‌ گرافيك،‌ جوايز‌ و‌ تقديرنامه‌هايي‌ كه‌ از‌ مراجع‌ معتبر‌ مي‌‌گيرد،‌ سرمايه‌اي‌ ارزنده‌اند،‌ ولي‌ مگر‌ چند‌ نفر‌ از‌ كساني‌ كه‌ در‌ مراسم‌ گوناگون‌ تجليل‌ از‌ مميز‌ شركت‌ كردند،‌ از‌ تعداد‌ اين‌ جوايز‌ و‌ كيفيت‌ آن‌ها‌ خبر‌ داشتند؟

    بله‌ مميز‌ در‌ سال‌هاي‌ اخير‌ و‌ هنگامي‌ كه‌ پنجه‌ در‌ پنجه‌ سرطان‌ انداخته‌ بود،‌ به‌ عنوان‌ چهره‌ ماندگار‌ شناخته‌ شد،‌ اما‌ آيا‌ آن‌ سال‌هايي‌ كه‌ در‌ دانشگاه‌ - ‌ يعني‌ خانه‌ خودش-‌ مورد‌ بي‌‌مهري‌ بود‌ و‌ راه‌ را‌ بر‌ او‌ بسته‌ بودند،‌ چيزي‌ از‌ شأن‌ و‌ قدر‌ او‌ كم‌ شده‌ بود؟

    او‌ جايگاه‌ خود‌ را‌ از‌ اين‌ يا‌ آن‌ عنوان‌ رسمي،‌‌ يا‌ تنديسي‌ نصب‌ شده‌ در‌ جزيره‌ كيش،‌ به‌دست‌ نياورده‌ بود.‌ مميز‌ سال‌ها‌ پيش‌ از‌ آن،‌ مهر‌ خود‌ را‌ بر‌ دل‌هاي‌ هنردوستان‌ و‌ هنرشناسان‌ نشانده‌ بود.

    ‌ او‌ مثل‌ همه‌ مردان‌ بزرگ‌ بود

    ‌ مرور‌ دلايل‌ مفروض،‌ نشان‌ مي‌‌دهد‌ كه‌ ريشه‌ در‌ جاي‌ ديگري‌ است.‌ او‌ از‌ روزگار‌ نوجواني،‌ پدر‌ بزرگي‌ و‌ سالاري‌ را‌ با‌ خود‌ داشته‌ است.‌ او‌ شخصيتي‌ بزرگ‌ و‌ احترام‌برانگيز‌ داشت.‌ شخصيتي‌ كه‌ در‌ آن‌ درشت‌ خويي‌ با‌ مهرباني،‌ صراحت‌ با‌ حسن‌ نيت،‌ اقتدار‌ با‌ فروتني،‌ جسارت‌ با‌ نجابت،‌ آموختن‌ با‌ آموزاندن‌ و‌ انتقاد‌ با‌ تشويق‌ به‌ هم‌ آميخته‌ بودند.

    اگر‌ بخواهيم‌ در‌ يك‌ كلام‌ بگوييم،‌ او‌ همانند‌ ساير‌ مردماني‌ بود‌ كه‌ به‌ جايگاهي‌ معتبر‌ در‌ حوزه‌ كار‌ و‌ زندگي‌ خويش‌ مي‌‌رسند.‌ او‌ مثل‌ همه‌ چهره‌هاي‌ بزرگ،‌ از‌ خودش‌ فراتر‌ رفته‌ بود.‌ مميز‌ از‌ دايره‌ تنگ‌ <خود>،‌ بيرون‌ زده‌ و‌ شانه‌اش‌ را‌ زير‌ بار‌ مسؤوليت‌هاي‌ جمعي‌ داده‌ بود.‌ اين‌ نقطه‌ عزيمت‌ همه‌ مراتب‌ ديگري‌ است‌ كه‌ او‌ را‌ در‌ نظر‌ مردمان‌ و‌ همگنان‌ عزيز‌ گردانيد.‌ همه‌ عوامل‌ ديگر‌ از‌ جمله‌ آنچه‌ در‌ سطرهاي‌ قبلي‌ به‌ آن‌ها‌ اشاره‌ رفت‌ نيز‌ البته‌ سهمي‌ در‌ اين‌ بزرگي‌ داشته‌اند،‌ حتي‌ قامت‌ بلند‌ و‌ چشمان‌ نافذ‌ و‌ سبيل‌ پرهيبت‌ و‌ خنده‌هاي‌ بلند‌ ‌ و‌ تن‌ صداي‌ او‌ نيز‌ در‌ شكل‌گيري‌ اين‌ مقام‌ به‌ سهم‌ خود‌ اثر‌ داشته‌اند،‌ اما‌ همه‌ چيز‌ از‌ آن‌ جا‌ شروع‌ مي‌‌شود‌ كه‌ او‌ از‌ دايره‌ تنگ‌ منافع‌ فردي‌ مي‌‌گذرد‌ و‌ آگاهانه‌ چالش‌هاي‌ يك‌ راه‌ پرسنگلاخ‌ را‌ به‌ سوي‌ مقصدي‌ كه‌ آن‌جا‌ آب‌ و‌ نان‌ پخش‌ نمي‌‌كنند،‌ به‌ جان‌ مي‌‌خرد.

    ردپاي‌ او‌ را‌ روي‌ اين‌ مسير‌ مي‌‌توان‌ به‌ آساني‌ مشاهده‌ كرد:‌

    مميز‌ در‌ مقام‌ معلم‌ ‌ نه‌ استادكار‌ همه‌ تلاش‌ خود‌ را‌ براي‌ آموزاندن‌ روش‌هاي‌ درست‌ ديدن‌ و‌ خوب‌ فهميدن‌ و‌ نيك‌انديشي‌ و‌ اجراي‌ حرفه‌اي‌ گذاشت.‌ او‌ در‌ آموزش‌ گشاده‌دست‌ بود‌ و‌ فوت‌ كوزه‌گري‌ را‌ به‌ اندازه‌ يك‌ فوت‌ هم‌ قبول‌ نداشت،‌ چه‌ رسد‌ به‌ اين‌كه‌ تنگ‌نظرانه‌ بخواهد‌ چيزي‌ را‌ از‌ شاگردان‌ خود‌ پنهان‌ كند.‌ او‌ شكوفايي‌ و‌ بزرگي‌ خود‌ را‌ در‌ تعداد‌ دانشجويان‌ و‌ تربيت‌يافتگان‌ خبره‌ و‌ صاحب‌نظر‌ مي‌‌جست.

    ‌- ‌ مميز‌ در‌ تمام‌ سال‌هاي‌ فعاليت-‌ چه‌ در‌ حوزه‌ گرافيك،‌ چه‌ در‌ همكاري‌ با‌ حرفه‌هاي‌ ديگر-‌ به‌ فكر‌ بركشيدن‌ همراهان‌ بود.‌ او‌ بزرگي‌ خود‌ را‌ در‌ تحقير‌ ديگران‌ نمي‌‌جست‌ و‌ نيك‌ مي‌‌دانست‌ كه‌ تنها‌ در‌ جمعي‌ از‌ رشد‌ يافته‌ها‌ و‌ به‌ همراهي‌ آن‌ها‌ مي‌‌تواند‌ خود‌ را‌ سربلند‌ ببيند‌ وگرنه‌ در‌ شهر‌ كورها،‌ يك‌چشم‌ پادشاه‌ است.

    ‌- ‌ مميز‌ مسؤوليت‌پذير‌ بود.‌ او‌ بدون‌ اين‌كه‌ ادعايي‌ بر‌ زبان‌ براند،‌ در‌ برابر‌ جامعه‌ و‌ هنرمندان‌ و‌ دانشجويان‌ احساس‌ مسؤوليت‌ مي‌‌كرد‌ و‌ خوب‌ مي‌‌دانست‌ كه‌ مي‌‌تواند‌ از‌ اعتبار‌ و‌ شهرت‌ و‌ جايگاه‌ خويش،‌ سپري‌ براي‌ صيانت‌ از‌ سرمايه‌هاي‌ ملي‌ و‌ هنري‌ اين‌ مرز‌ و‌ بوم‌ بسازد.‌ او‌ با‌ درك‌ اين‌ رسالت،‌ همه‌ ستم‌ها‌ و‌ بي‌‌مهري‌ها‌ را‌ تاب‌ آورد.‌ در‌ دانشكده‌اي‌ كه‌ خود‌ پي‌ افكنده‌ بود،‌ خوارش‌ داشتند‌ و‌ او‌ صبوري‌ كرد،‌ چندان‌ نازك‌ نارنجي‌‌ نبود‌ كه‌ از‌ تحقيرها‌ به‌ ستوه‌ آيد‌ و‌ بار‌ سفر‌ بندد.‌ همه‌ بي‌‌مهري‌ها‌ را‌ با‌ قلم‌ گذشت،‌ رنگي‌ از‌ مهرباني‌ زد‌ و‌ با‌ خون‌ جگر،‌ رنگ‌ رخساره‌ را‌ سرخ‌ نگه‌داشت.‌ سرانجام‌ او‌ پيروز‌ و‌ سربلند‌ برآمد‌ و‌ به‌ تدريج‌ دلجويي‌ها‌ و‌ تقديرها،‌ آن‌ رنج‌ها‌ را‌ از‌ خاطرش‌ زدود.‌ بار‌ ديگر‌ مدير‌ گروه‌ عكاسي‌ و‌ گرافيك‌ دانشكده‌ شد.‌ اين‌ عنوان‌ كه‌ تا‌ آخرين‌ روز‌ حيات‌ با‌ او‌ بود،‌ در‌ طول‌ روزهاي‌ سخت‌ بيماري‌ هم‌ براي‌ او‌ مسؤوليت‌آفرين‌ بود.‌

    ‌- ‌ مميز‌ به‌ جاي‌ گسترش‌ و‌ رونق‌ كارگاه‌ خويش،‌ بيشتر‌ همت‌ و‌ تلاش‌ خود‌ را‌ در‌ راه‌ تشكيل‌ انجمن‌ صنفي‌ طراحان‌ گذاشت‌ و‌ همه‌ تدبير‌ و‌ قدرت‌ استدلال‌ و‌ اعتبارش‌ را‌ براي‌ چاره‌جويي،‌ كسب‌ مشاوره‌ و‌ برداشتن‌ موانع‌ و‌ ايجاد‌ همدلي‌ و‌ تشويق‌ همگنان‌ به‌ حضور‌ در‌ انجمن‌ و‌ تقويت‌ آن‌ به‌كار‌ گرفت.‌ او‌ با‌ اين‌ اقدام‌ به‌ يك‌ صنف‌ هويت‌ بخشيد‌ و‌ علاوه‌ بر‌ نشريه‌ <جهت‌ اطلاع>‌ با‌ راه‌اندازي‌ و‌ سردبيري‌ نشريه‌ <نشان>‌ جريان‌ مداومي‌ از‌ پشتيباني‌ تئوريك‌ را‌ همراه‌ اين‌ بازوي‌ اجرايي‌ كرد.

    ‌- ‌ مميز‌ نه‌ تنها‌ در‌ مركز‌ قبيله‌ گرافيك‌ جاي‌ داشت،‌ كه‌ حلقه‌ وصل‌ اين‌ حرفه‌ با‌ حرفه‌ها‌ و‌ طرف‌هاي‌ ديگر‌ بود.‌ او‌ حلقه‌ وصل‌ حرفه‌اي‌ها‌ و‌ صاحب‌نظران‌ عكاسي،‌ نقاشي،‌ سينما،‌ مطبوعات‌ و‌ ناشران‌ و‌ چاپكاران‌ بود.‌ مميز‌ همانقدر‌ كه‌ در‌ اصحاب‌ گرافيك‌ دوست‌ و‌ رفيق‌ داشت،‌ در‌ سينماگران‌ و‌ سردبيران‌ مطبوعات‌ و‌ ليتوگرافان‌ و‌ چاپكاران‌ و‌ صحافان‌ داشت-‌ و‌ به‌ قول‌ يكي‌ از‌ بزرگان‌ قبيله‌ نقاشي،‌ <مميز‌ روح‌ جمع>‌ بود.‌

    ‌- ‌ ‌ مميز‌ تنها‌ نسبت‌ به‌ همكاران‌ طراح‌ و‌ دست‌اندركاران‌ رشته‌هاي‌ مرتبط‌ احساس‌ مسؤوليت‌ نمي‌‌كرد.‌ او‌ در‌ مورد‌ مسايل‌ شهري‌ نيز‌ ديدگاه‌هاي‌ مبتكرانه‌اي‌ داشت‌ و‌ در‌ ملاقات‌ با‌ مسؤولان‌ و‌ چندين‌ مقاله‌ همه‌ تلاش‌ خود‌ را‌ براي‌ اعتلاي‌ سواد‌ مديران‌ جامعه‌ به‌كار‌ گرفت.‌ او‌ خود‌ را‌ موظف‌ مي‌‌دانست‌ كه‌ در‌ اين‌ باره‌ كاري‌ بكند‌ و‌ كرد.

    ‌- ‌ مميز‌ فراتر‌ از‌ حرفه‌ خود‌ و‌ شهر‌ خود،‌ به‌ مسايل‌ يك‌ ملت‌ مي‌‌انديشيد،‌ به‌ كشوري‌ كه‌ در‌ خاك‌ آن‌ ريشه‌ داشت‌ و‌ از‌ در‌ و‌ ديوار‌ آن‌ ايده‌ مي‌‌گرفت.‌ او‌ خود‌ را‌ موظف‌ مي‌‌دانست‌ كه‌ گرافيك‌ ايران‌ را‌ در‌ جهان‌ معرفي‌ كند‌ و‌ به‌ جهانيان‌ بشناساند.‌ مميز‌ هويت‌ ايراني‌ را‌ در‌ گرافيك،‌ معني‌ كرد.‌ نه‌ تنها‌ با‌ نقش‌ اسليمي‌ و‌ ترنج‌ كه‌ با‌ همه‌ عناصر‌ بصري‌ پالايش‌ شده‌ در‌ وجود‌ هنرمند.‌ او‌ سربلندي‌ ايران‌ را‌ مي‌‌خواست‌ و‌ به‌ دور‌ از‌ ادعاهاي‌ شوونيستي،‌ در‌ برابر‌ كساني‌ كه‌ هويت‌ و‌ تاريخ‌ و‌ استعداد‌ ايراني‌ را‌ خوار‌ مي‌‌داشتند،‌ همچون‌ شير‌ مي‌‌ايستاد.

    ‌- ‌ مميز‌ بسيار‌ كار‌ كرد‌ و‌ كم‌ اندوخت.‌ يعني‌ دريافتي‌ آنچنان‌ نداشت‌ كه‌ چيزي‌ ذخيره‌ كند.‌ چند‌ سال‌ پيش‌ كه‌ هنوز‌ سرحال‌ بود‌ و‌ هر‌ روز‌ از‌ پله‌هاي‌ چهار‌ طبقه‌ ساختمان‌ در‌ خيابان‌ پاكستان‌ بالا‌ مي‌‌رفت،‌ مي‌‌گفت:‌ <پس‌ از‌ اين‌ همه‌ سال‌ كار‌ و‌ اسم‌ و‌ رسم،‌ هيچ‌ وقت‌ نشده‌ كه‌ حدود‌ يك‌ ميليون‌ تومان‌ پول‌ در‌ حساب‌ داشته‌ باشم.>

    مي‌‌گفت‌ خيلي‌ها‌ دورادور‌ از‌ اسم‌ من‌ مي‌‌ترسند‌ كه‌ اگر‌ سفارشي‌ بدهند،‌ بايد‌ مبلغ‌ زيادي‌ پياده‌ شوند،‌ اما‌ شما‌ كه‌ مي‌‌دانيد‌ چه‌ خبر‌ است.‌ و‌ ما‌ مي‌‌دانستيم‌ كه‌ او‌ از‌ سال‌هاي‌ جواني‌ تا‌ به‌ امروز‌ چقدر‌ كار‌ مجاني‌ انجام‌ داده،‌ به‌ويژه‌ براي‌ مطبوعاتي‌ها‌ و‌ براي‌ كتاب‌ها.‌ او‌ از‌ اين‌ تجربه‌ها‌ خشنود‌ بود،‌ مي‌‌گفت‌ سال‌ها‌ شاگردي‌ كردم،‌ سال‌‌ها‌ در‌ كتاب‌ هفته‌ كار‌ كردم‌ و‌ روي‌ آن‌ نداشتم‌ كه‌ سراغ‌ حقوقم‌ را‌ بگيرم،‌ خودشان‌ گاهي‌ چيزي‌ پرداخت‌ مي‌‌كردند.‌ او‌ به‌كار‌ عشق‌ داشت‌ و‌ همان‌ كافي‌ بود‌ كه‌ ساعت‌ها‌ ذهن‌ و‌ دست‌ و‌ وقت‌ و‌ انرژي‌اش‌ را‌ صرف‌ كند.

    ‌- ‌ مميز‌ از‌ معدود‌ طراحان‌ دست‌ به‌ قلم‌ بود،‌ نثري‌ شيوا‌ و‌ روشن‌ و‌ بي‌‌تكلف‌ داشت،‌ هر‌ چند‌ كه‌ نسبت‌ به‌ گفتارش‌ كلي‌ مودبانه‌تر‌ و‌ مبادي‌ آداب‌ مي‌‌نمود.‌ او‌ نوشته‌هايش‌ را‌ براي‌ ماندن‌ مي‌‌نوشت.‌ حتي‌ مطالبي‌ كه‌ براي‌ مناسبت‌هاي‌ گذرا‌ نوشته‌ مي‌‌شدند،‌ درسي‌ با‌ خود‌ دارند.‌ از‌ اين‌ رو‌ گلايه‌ها‌ و‌ شكوه‌هايي‌ را‌ كه‌ از‌ برخي‌ رفتارهاي‌ همكاران‌ و‌ دانشجويان‌ و‌ چاپكاران‌ و‌ ...‌ داشت‌ و‌ گاه‌ به‌ تندي‌ به‌ آن‌ها‌ مي‌‌گفت،‌ ننوشت‌ و‌ خوش‌ نداشت‌ كه‌ اين‌ حالات‌ گذرا،‌ ثبت‌ شوند.‌ در‌ عوض‌ در‌ تك‌نگاري‌ها‌ و‌ خاطراتي‌ كه‌ نام‌ همكاران‌ و‌ به‌ويژه‌ قديمي‌ها‌ و‌ پيش‌كسوتان‌ مي‌‌آيد،‌ چنان‌ ظريف‌ و‌ دقيق‌ مي‌‌نوشت‌ كه‌ بي‌‌شباهت‌ به‌ شخصيت‌پردازي‌ رمان‌نويسان‌ و‌ سناريونويسان‌ نبود.

    ‌- ‌ مميز‌ چندين‌ كتاب،‌ مقاله،‌ مقدمه،‌ نقد‌ و‌ مصاحبه‌ به‌ جا‌ گذاشت.‌ كارهاي‌ نوشتاري‌ او‌ مرور‌ يك‌ دوره‌ آموزش‌ گرافيك،‌ تاريخ‌ چهل‌ ساله‌ اين‌ هنر‌ در‌ ايران‌ و‌ پرداختن‌ به‌ جنبه‌هايي‌ ناب‌ از‌ مناسبات‌ جامعه‌ هنري،‌ معرفي‌ چهره‌هاي‌ هنري‌ و‌ نقادي‌هاي‌ كارشناسانه‌ و‌ اندرزهاي‌ حرفه‌اي‌ و‌ انتقال‌ تجربه‌ است.

    سير‌ و‌ سلوك‌ مميز‌

    گفتيم‌ كه‌ جايگاه‌ مميز‌ برآمده‌ از‌ شخصيت‌ ويژه‌ او‌ بود‌ و‌ بذر‌ بزرگي‌ را‌ از‌ سنين‌ نوجواني‌ با‌ خود‌ داشت.‌ به‌ گفته‌ بايد‌ افزود‌ كه‌ اين‌ شخصيت‌ در‌ گذر‌ پرپيچ‌ و‌ تاب‌ زمانه،‌ بس‌ پرورده‌ شده‌ و‌ اين‌ در‌ نتيجه‌ سال‌ها‌ مراقبه‌ و‌ سلوك‌ معنوي‌ و‌ تأمل‌ در‌ تجربه‌ها‌ و‌ نقد‌ بي‌‌رحمانه‌ از‌ خويش‌ تحقق‌ يافته‌ است.‌ هر‌ چند‌ كه‌ كليدي‌ترين‌ عنصر‌ در‌ دوام‌ منبع‌ جوشان‌ خلاقيت‌ در‌ وجود‌ مميز‌ را‌ بايد‌ به‌ حساب‌ پاسداري‌ او‌ از‌ روح‌ پاك‌ و‌ سرخوشانه‌ و‌ خيال‌انگيز‌ كودكانه‌اش‌ گذاشت.‌ مراقبه‌ يعني‌ همين.

    وجدان‌ پاك‌ و‌ بيدار‌ او‌ در‌ مسير‌ پرآشوب‌ تجربه‌هاي‌ گوناگون،‌ كم‌ و‌ بيش‌ دست‌ نخورده‌ ماند.‌ زمينه‌ مطالعات‌ و‌ تجربه‌اندوزي‌هايش‌ را‌ نيز‌ در‌ همين‌ راستا‌ به‌ كمك‌ گرفت.
    او‌ به‌ ريشه‌ها‌ و‌ منابع‌ اصيل‌ الهام‌ بصري‌ در‌ تاريخ‌ ايران‌ رجوع‌ كرد‌ و‌ در‌ اين‌ كنكاش‌ از‌ درياي‌ ادبيات‌ و‌ هنر‌ اين‌ سرزمين،‌ گوهرهاي‌ دردانه‌اي‌ برگرفت.‌ همه‌ اين‌ ره‌توشه‌ها‌ را‌ در‌ دهه‌ پاياني‌ عمر‌ خويش-‌ نه‌ بر‌ كاغذ‌ كه‌ در‌ ذهن‌ خويش-‌ تئوريزه‌ مي‌‌كرد،‌ درست‌ هنگامي‌ كه‌ بيماري‌ موذي‌ موريانه‌وار‌ او‌ را‌ از‌ درون‌ مي‌‌خورد.‌ او‌ در‌ اين‌ دوره‌ به‌ فعاليت‌ و‌ پويايي‌ ذهن‌ خويش‌ بيش‌ از‌ هرزمان‌ ديگر‌ اعتماد‌ داشت.
    <اعتقاد‌ دارم‌ كه‌ در‌ پيري‌ نيز‌ جست‌وجوگري‌ و‌ پرواز‌ را‌ كه‌ ظاهراً‌ علامت‌ جواني‌ است،‌ نه‌ با‌ انرژي‌ بدني‌ كه‌ با‌ انرژي‌ ذهني‌ انجام‌ مي‌‌دهيم.‌ انرژي‌ جوان‌ بيشتر‌ حسي‌ و‌ جسمي‌ است‌ و‌ انرژي‌ پيري،‌ بيشتر‌ خردي‌ و‌ ذهني.>

    مميز‌ در‌ نوشته‌ها‌ و‌ تك‌نگاري‌هايي‌ كه‌ درباره‌ پيش‌كسوتان‌ و‌ چهره‌هاي‌ هنري‌ نوشته،‌ نشان‌ داد‌ كه‌ اين‌ مرحله‌ از‌ پختگي‌ را‌ پيش‌ از‌ رسيدن‌ به‌ دهه‌ ششم‌ زندگي،‌ زير‌ نظر‌ داشته‌ است.

    او‌ در‌ اين‌ نوشته‌ها‌ به‌ راستي‌ زير‌ جلد‌ آن‌ها‌ مي‌‌رود‌ و‌ لايه‌هايي‌ ارزنده‌ را‌ كشف‌ مي‌‌كند.

    قدرشناسي‌ او‌ از‌ پيشگامان‌ كه‌ نام‌ آن‌ها‌ را‌ با‌ وسواس‌ تمام‌ به‌ مناسبت‌‌ برپايي‌ نمايشگاه‌‌ پنجاه‌سال‌ گرافيك‌ ايران،‌ ذكر‌ كرده‌ و‌ نيز‌ در‌ بررسي‌ تاريخچه‌ دانشكده‌ هنرهاي‌ زيبا‌ و‌ جاي‌جاي‌ نوشته‌هاي‌ ديگرش‌ نمايان‌ است،‌ اين‌ هم‌ جنبه‌اي‌ ديگر‌ از‌ سلوك‌ معنوي‌ مميز‌ است.

    او‌ در‌ جست‌وجوهاي‌ خود‌ به‌ موازات‌ منابع‌ خارجي،‌ به‌ ادبيات‌ ايران‌ روي‌ آورد‌ و‌ از‌ آن‌ گنجينه،‌ بس‌ بهره‌ها‌ گرفت.‌ در‌ يكي‌ از‌ مصاحبه‌هاي‌ سال‌هاي‌ اخير‌ با‌ ماهنامه‌ صنعت‌ چاپ‌ سخن‌ خواجه‌‌ عبدالله‌ انصاري‌ را‌ همچون‌ سرلوحه‌ كار‌ خويش‌ اعلام‌ مي‌‌كرد.‌ <زندگي‌ آزمايش‌ است‌ نه‌ آسايش.>

    او‌ با‌ همين‌ بينش‌ ديو‌ سرطان‌ را‌ با‌ پوزخندي‌ پس‌ مي‌‌راند‌ و‌ بارها‌ در‌ نبردي‌ نفس‌گير،‌ او‌ را‌ از‌ خود‌ رانده‌ بود.‌ مميز‌ در‌ جايي‌ شيوه‌ نقاشي‌هاي‌ سهراب‌ سپهري‌ را‌ به‌ دوبيتي‌هاي‌ باباطاهر‌ تشبيه‌ مي‌‌كند:‌

    <در‌ كارهايش‌ با‌ تلنگري‌ موضوع‌ را‌ يادآوري‌ مي‌‌كند،‌ مثل‌ باباطاهر،‌ به‌ اندازه‌ يك‌ تلنگر‌ حرف‌ مي‌‌زند‌ و‌ همان‌طور‌ توجه‌ را‌ مدت‌ها‌ به‌ طرفي‌ معطوف‌ مي‌‌سازد.>

    او‌ خود‌ نيز‌ به‌ چنين‌ شيوه‌اي‌ نظر‌ داشته‌ و‌ در‌ جاي‌ ديگر‌ ضمن‌ ياد‌ كردن‌ از‌ همكاري‌ با‌ سهراب‌ شهيد‌ ثالث‌ در‌ تجربه‌اي‌ سينمايي‌ مي‌‌گويد:‌ <سهل‌ و‌ ممتنع،‌ شيوه‌اي‌ كه‌ ايده‌آل‌ من‌ است.>

    كارهاي‌ خلاقانه‌ مميز،‌ اغلب‌ اين‌چنين‌اند،‌‌ سهل‌ و‌ ممتنع،‌ همچنان‌ كه‌ خود‌ او‌ بود.



    اندرزهاي‌ حرفه‌اي‌

    مرور‌ كارها‌ و‌ نوشته‌ها‌ و‌ سخنان‌ مميز‌ گنجينه‌اي‌ از‌ اندرزهاي‌ حرفه‌اي‌ است،‌ او‌ به‌ويژه‌ در‌ نوشته‌هايش‌ شاقول‌هايي‌ به‌دست‌ مي‌‌دهد‌ كه‌ به‌ سادگي‌ كژي‌ و‌ خطا‌ را‌ نشان‌ مي‌‌دهد‌ و‌ بناي‌ يك‌ ساخت‌ و‌ ساز‌ پايدار‌ هنري‌ را‌ تضمين‌ مي‌‌كند.‌ روح‌ اين‌ اندرزها،‌ نزديكي‌ به‌ مردم‌ و‌ درك‌ نيازهاي‌ زمانه‌ است.‌ گرافيك‌ به‌ عنوان‌ هنري‌ كه‌ در‌ خدمت‌ انتقال‌ پيام‌ و‌ تأثيرگذاري‌ و‌ انگيزش‌ مخاطب‌ است،‌ نمي‌‌تواند‌ به‌ حديث‌ نفس‌ هنرمند‌ خلاصه‌ شود.‌ و‌ طراح‌ گرافيك‌ نمي‌‌تواند‌ منابع‌ الهام‌ خود‌ را‌ از‌ درون‌ اتاق‌ دربسته‌اش‌ بجويد،‌ او‌ بايد‌ در‌ متن‌ جامعه‌ باشد.

    <هنرمند‌ گرافيك،‌ هنرمندي‌ جامع‌ است.‌ هنرمندي‌ است‌ كه‌ با‌ نبض‌ زندگي،‌ زندگي‌ مي‌‌كند‌ و‌ با‌ ريتم‌ زندگي‌ كار‌ مي‌‌كند.‌ او‌ گفت‌وگوي‌ تصويري‌ زمانه‌ است،‌ هنرمندي‌ است‌ كه‌ جامعه‌ را‌ روز‌ به‌ روز‌ تصوير‌ مي‌‌كند‌ و‌ با‌ تصاويرش‌ شرايط‌ كيفيت‌ فرهنگي‌ جامعه‌ را‌ بازگو‌ مي‌‌كند.>

    و‌ در‌ جايي‌ ديگر‌ مي‌‌نويسد:‌ <اهميت‌ يك‌ اثر‌ در‌ آن‌ است‌ كه‌ خود‌ ابعاد‌ مختلفش‌ را‌ تفهيم‌ كند‌ و‌ اهميت‌ يك‌ هنرمند‌ در‌ آن‌ است‌ كه‌ بداند‌ براي‌ چه‌ كساني‌ چگونه‌ حرف‌ بزند.‌ در‌ اين‌ صورت‌ است‌ كه‌ او‌ مي‌‌تواند‌ با‌ صداقت‌ و‌ زيركي‌ داستان‌ زندگي‌ درام‌ را‌ استادانه‌ برايشان‌ تعريف‌ كند‌ و‌ به‌ نظر‌ من‌ اين‌ مرحله‌ پختگي‌ هنرمند‌ در‌ كارش‌ است.>

    يادآوري‌ و‌ قدرشناسي‌

    همه‌ آن‌چه‌ در‌ بالا‌ در‌ وصف‌ مميز‌ گفته‌ شد،‌ ميسر‌ نمي‌‌شد‌ اگر‌ او‌ از‌ همسر،‌ شانس‌ نمي‌آورد.‌ مميز‌ سال‌ها‌ در‌ كنار‌ فيروزه‌ زيست‌ و‌ او‌ راه‌ را‌ براي‌ اعتلاي‌ مميز‌ هموار‌ مي‌‌ساخت.‌ پس‌ از‌ تحمل‌ فراق‌ او‌ و‌ تسكين‌ خاطر‌ آزرده‌اش،‌ مميز‌ اين‌بار‌ ‌ افسانه‌ خانم‌ را‌ در‌ كنار‌ خود‌ داشت‌ كه‌ مصداقي‌ عيني‌ از‌ فداكاري‌ و‌ ايثار‌ و‌ مهرباني‌ است.‌ او‌ همه‌ سال‌هاي‌ سخت‌ و‌ رنج‌بار‌ مميز،‌ در‌ كنار‌ او‌ و‌ يار‌ و‌ ياور‌ او‌ بود.‌ بدون‌ اين‌ نعمت‌ها،‌ مميز،‌ مميز‌ نمي‌‌شد.

    با‌ تأسي‌ به‌ شيوه‌ قدرشناسانه‌اي‌ كه‌ استاد‌ مميز‌ به‌ ما‌ آموخت،‌ يادآوري‌ فداركاي‌ها‌ و‌ قدرشناسي‌‌ از‌ همدلي‌هاي‌ همسرش،‌ وظيفه‌اي‌ است‌ كه‌ اين‌ قلم‌ هرگز‌ آن‌ را‌ جا‌ نمي‌‌انداخت.

    مميز روح جمع بود

    دوستان، همكاران و مخلصان مميز، به مناسبت‌هايي چند در زمان حيات و نيز در مراسم جمعي و محافل خصوصي‌تر، در بيان جنبه‌هاي حرفه‌اي و شخصيتي استاد، سخن‌هاي نغز و شيرين گفتند و مقالات و بيانيه‌هاي سخته و سنجيده‌اي در ارزيابي و تجليل از او نگاشتند.

    از آن ميان يكي را كه بس موجز و هموار و صميمي بيان شده است، در اين‌جا مي‌‌آوريم. نوشته‌اي كوتاه به قلم آيدين آغداشلو كه در زمان حيات استاد و همزمان با برپايي نمايشگاهي از پوسترهايي با عنوان مميز نگاشته شده است.

    سال‌هاي دانشكده را با مرتضي مميز بوديم- و رفيق مانديم تا به امروز- كه چهل سال مي‌‌شود. چند سالي از من بزرگ‌تر بود، بلندقد و خنده‌رو و تندزبان. نمي‌‌شد ناديده گرفتش، او حضور داشت و اگر دوستش داشتي يا نداشتي، همچنان بود. و وقتي به دانشكده مي‌‌آمد يك قدري همه چيز فرق مي‌‌كرد با وقتي كه نمي‌‌آمد، و زياد هم مي‌‌شد كه نمي‌‌آمد. اعتبارش در دانشكده از همه ما بيشتر بود چون گرافيست مشهور و موفقي بود و حتي من كه از شانزده سالگي گرافيست بودم به گرد پايش هم نمي‌‌رسيدم. چون گرافيست تبليغاتي و تجاري بودم و امضايم پاي كارهايم نمي‌‌آمد و او كه بيشتر گرافيست فرهنگي بود، امضايش را كه به شوخي مي‌‌گفتيم <مميز>، <خمير> هم مي‌‌شود خواندش!- همه مي‌‌شناختند.

    براي استراحت مي‌‌رفتيم به بوفه دانشكده، كه جاي تنگ وباريك و تاريكي بود زير راه‌پله‌ها و مرتضي روح جمع بود و مي‌‌گفت و مي‌‌خنديد و مي‌‌خنداند. حرف‌هايش را رك و راست و پوست كنده مي‌‌گفت و از دلخوري و اخم كسي باكي نداشت. بعضي وقت‌ها شوخي‌هايش چنان تند مي‌‌شد كه درمي‌رفتيم تا شاهد بگومگو نشويم! اما هر چه كه مي‌‌گفت، در انتها خنده عريض و طويلي چاشني‌اش مي‌‌كرد و مجلس عاقبت به خير مي‌‌شد.

    هر چند خودش را بيشتر گرافيست مي‌‌دانست تا نقاش، اما نقاش تمام و كمالي بود و در دانشكده‌اي كه ساخت و ساز- و در نهايت، رنگ چيدن امپرسيونيستي تخته تخته- معيار قبولي بود، هر طور كه مي‌‌خواست كار مي‌كرد و اصلاً اهل ملاحظات و مماشات نبود. احترام استاد علي‌محمد حيدريان را در حد نهايت به جاي مي‌‌آورد، اما رفتارش با استادهاي ديگر مساوي بود و قبولي و پذيرش چنداني براي راهنمايي‌هاي اغلب ضد و نقيضشان- نداشت، نه كه بي‌‌حرمتي كند، اما از اين گوشش مي‌‌گرفت و از آن گوشش در مي‌‌كرد و مي‌‌رفت سر كار خودش.

    راستش، دانشكده را چندان لازم نداشت و چند تايي بوديم از همين قبيل، و مي‌‌ديديم كه سقفش چقدر كوتاه است و چطور ارتفاع هر پروازي را مي‌‌گيرد. تقصير استادهايمان نبود و به قول معروف <سيستم> بود كه نمي‌گذاشت نابغه‌ها عمل بيايند- و اصلاً نابغه‌ها در دانشكده‌هاي هنري چه مي‌‌كنند؟- و راه‌كار اين بود كه يا دانشكده را نيمه‌كاره رها كنيم- كه كرديم، هر چند كه نابغه نبوديم- و يا اين‌كه بمانيم و خفت بكشيم و دم نزنيم وقتي كه رييس دانشكده- كه معمار بود- به ما نقاشي ياد بدهد! و يا به خاطر روپوش و پيش‌بند نداشتن، كاري را كه يك هفته تمام ساخته بوديم، مردود كند. راه ديگرش هم همان كاري بود كه مرتضي مميز كرد و پايان‌نامه‌ تصويري دانشكده را به مزاح، به‌صورت عكس دسته‌جمعي استادان نقاشي كرد!

    اما مرتضي در همان دانشكده ماند. رشته گرافيك دانشكده را سامان داد و طي سال‌ها رتبه‌ معلمي‌اش بالا رفت و از اساتيد معتبر همان جا شد و در عين حال، بچه‌هاي دانشجو را هم پروراند و بركشيد و ارتقا داد به همراه خودش. (هميشه حيرت مي‌‌كردم كه ذهني چنان آزاد و بي‌‌تاب چطور مي‌‌تواند آن سيستم بسته و مقيد و محتاط را تاب بياورد، اما سال‌ها كه گذشت و حاصل كار شاگردانش را- كه حالا هر كدام استاد قابلي شده‌اند- ديدم، دريافتم كه مي‌‌شود با كار زياد و درست، حتي در دل ايستاترين دانشكده‌ها و سيستم‌ها راه به جايي برد.) مرتضي زياد كاركرده است. انبوه آدم‌ها و آثار و انجمن‌ها و بنيان‌هايي كه در شكل دادنشان مؤثر بوده شاهد اين عمر پرحاصل است، صدها گرافيست طراز اول را راه انداخته، گرافيك را تا به حد واقعيش بركشيده و شناسانده و چند هزار اثر شايسته و درخشان را در نامه اعمالش ثبت كرده است. در هر جايي كه جايي باشد شناخته شده است و گرافيست‌هاي معتبر دنيا، گرافيك ايران را از راه كار و نام او مي‌‌شناسند. تجليل مداوم و پيوسته‌اي كه از او مي‌‌شود به خاطر همين جايگاه يگانه و خاص است و اين تكاپوي بي‌‌وقفه پنجاه ساله اوست كه حاصلي چنين ماندگار و بسيط و گرانبها باقي گذاشته است. حاصلي كه في‌نفسه سنجيده مي‌‌شود و سنجه معيار آن را در وجود آدم‌هايي مي‌‌شود سراغ كرد كه ايمان و نظر به آباداني جهان و به تعالي مردمان دارند و حقيرانه نمي‌‌نشينند تا منافع خود را بپايند و وجيه‌المله بمانند و پرواي اين را داشته باشند كه فلان آدم يا فلان گروه چه حكمي خواهند داد، كه حكم نهايي و اصلي را تاريخ خواهد داد و منزلت حقيقي آدم‌ها را تعيين خواهد كرد و اگر منزلت من و چندتايي مثل من هم به جا نيايد،‌ باكي نيست، چرا كه منزلت مرتضي مميز، شايد براي نخستين بار در تاريخ هنر معاصر ايران، دارد شناخته و شناسانده مي‌‌شود و اصل همين است كه ياد بگيريم كار درست را در وقت درست انجام دهيم و نگذاريم قدر و حق آدم‌هاي زبده و مؤثر فراموش شود.

    در پايان يكي از همين مراسم تجليل از او، مميز- با همان سادگي و صراحت هميشگي‌اش- اشاره كرد و مرا فرا خواند و گفت: <چنين بزرگداشت‌هايي را، بيش از آن‌كه در باب خود بداند در تجليل و معرفي گرافيك نوپاي ايران مي‌‌خواهد و مي‌‌شناسد و ترجيح مي‌دهد از اين راه، ناگفته‌هاي گرافيك معاصر ما بازگو و گشوده شود.>

    مرتضي مميز يار و دوست عزيز و هميشگي من است- نه كه در اين چهل و پنج سال از هم نرنجيده‌ايم، مگر مي‌‌شود رفاقتي چنين طولاني بي‌‌گزند و بي‌‌كدورت بماند؟ - اما در اين زمان دراز فرصت داشته‌ام تا طي طريق آدمي را در راهي دراز تماشا كنم كه بي‌‌هيچ همراهي و حمايتي و تنها با همت استعداد و ايمان بي‌حد و حدودش خود را تا به اين‌جا رسانده است، تا به جايي كه جاي بزرگ و عمده‌اي است و آرزوي كسان بسيار.

    دوستش دارم و مي‌‌دانم كه دوست داشتن او نه لطفي است در حق او، كه لطفي است در حق كسي- خودم- كه دوست مي‌‌دارد، و راه دوست داشتن را ياد گرفته است.و همين كافي است.

    فهرست‌ كارها‌ و‌ آثار‌ مميز‌

    (از‌ سال‌ 1345‌ تا‌ 1382)

    برگرفته‌ از‌ كتاب‌ <حرف‌هاي‌ تجربه>،‌ گردآوري‌ <حسين‌ چنعاني>

    -‌ مدير‌ هنري‌ در‌ 18‌ نشريه‌ ادواري‌

    -‌ طراحي‌ صحنه:‌ 10‌ نمايشنامه‌ و‌ 5‌ فيلم‌

    -‌ تأليف:‌ 10‌ عنوان‌ كتاب‌

    -‌ مقالات:‌ 36‌ مقاله‌

    -‌ مصاحبه‌ها:‌ 61‌ گفت‌وگو

    -‌ نقد‌ و‌ بررسي:‌ 31‌ نقد‌

    -‌ مقدمه‌نويسي:‌ 25‌ مقدمه‌

    -‌ درباره‌ هنرمندان:‌ 24‌ تك‌نگاري‌

    -‌ گزارش‌نويسي:‌ 6‌ عنوان‌

    -‌ سخنراني:‌ 9‌ سخنراني‌

    -‌ آثار‌ چاپ‌ شده‌ در‌ نشريات‌ خارجي:‌ 63‌ اثر‌

    -‌ نمايشگاه‌ جمعي:‌ 70‌ نمايشگاه‌

    -‌ جشنواره‌ سينمايي:‌ 12‌ جشنواره‌

    -‌ جوايز:‌ 13‌ جايزه ‌ داخلي‌ و‌ خارجي‌

    در‌ ضمن‌ طي‌ اين‌ دوره،‌ 145‌ مقاله‌ و‌ گزارش‌ درباره‌ مميز‌ و‌ كارهاي‌ او‌ در‌ رسانه‌هاي‌ مختلف‌ منتشر‌ شده‌ است.

    مميز‌ در‌ ماهنامه‌ صنعت‌ چاپ‌

    استاد‌ مرتضي‌ مميز‌ يار‌ و‌ مشاور‌ صميمي‌ ماهنامه‌ صنعت‌ چاپ‌ بود.‌ شروع‌ دوره‌ جديد‌ انتشار‌ مجله‌ با‌ سردبيري‌ و‌ هيأت‌ تحريريه‌ كنوني‌ با‌ انتشار‌ يك‌ مصاحبه‌ اختصاصي‌ با‌ مميز‌ آغاز‌ شد.‌ اين‌ همكاري،‌ در‌ سال‌هاي‌ بعد‌ عمق‌ و‌ گسترش‌ بيشتري‌ يافت.

    مميز‌ در‌ هر‌ دو‌ ويراش‌ راهنماي‌ مشاغل‌ صنعت‌ چاپ،‌ مدير‌ هنري‌ آن‌ پروژه‌ بود‌ وطرح‌ روي‌ جلد‌ هر‌ دو‌ راهنماي‌ منتشر‌ شده‌ (سال‌ 1375‌ و‌ سال‌ 1378)،‌ كار‌ اوست.

    چند‌ مصاحبه‌ و‌ مقاله‌ نيز‌ از‌ مميز‌ در‌ مجله‌ چاپ‌ شده‌ است‌ و‌ نيز‌ مطالبي‌ درباره‌ او‌ و‌ كارهايش.‌ فهرست‌ اين‌ مطالب‌ چنين است:

    مصاحبه‌ها‌ و‌ مقالات‌

    ‌ <به‌كار‌ عشق‌ بورزيم،‌ مشكلات‌ حل‌شدني‌ است>،‌ شماره‌ 100،‌ سال‌ 1369

    -<رسولان‌ كوچك‌ ناشناخته>،‌ شماره‌ 111،‌

    سال‌ 1370

    ‌ <درنگي‌ كوتاه‌ زير‌ درخت‌ گرافيك>،‌ شماره‌ 139،‌ سال‌ 1373

    <طراحان‌ با‌ ارايه‌ شيوه‌هاي‌ نوين‌ كتاب‌آرايي‌ سليقه‌ و‌ فرهنگ‌ جامعه‌ را‌ گسترش‌ مي‌‌دهند>،‌ شماره‌ 178،‌ سال‌ 1376

    - <توشه‌اي‌ ايراني‌ براي‌ مشاركت‌ در‌ ساخت‌ فرهنگ‌ جهاني>،‌ شماره‌ 211،‌ سال‌ 1379

    <كتاب‌آرايي‌ مدرن؛‌ رفتار‌ حرفه‌اي‌ و‌ بازيگوشي‌ نرم‌افزاري>،‌ شماره‌ 222،
    سال‌ 1380



    درباره‌ مميز‌ و‌ كارهايش‌

    - <گزيده‌اي‌ از‌ تصويرگري‌هاي‌ مرتضي‌ مميز؛‌ نه‌ اصل،‌ نه‌ نسخه‌ چاپي>،‌ شماره‌ 161،‌ سال‌ 1375

    - <45‌ سال‌ با‌ مميز،‌ كتاب‌ و‌ گرافيك>،‌ شماره‌ 246،‌ سال‌ 1382

    -‌ <آقا‌ مرتضي‌ سلام!‌ اسبت‌ كجاست>،‌ شماره‌ 258،‌ سال‌ 1382

    -‌ <مرتضي‌ مميز،‌ برگزيده‌ فرهنگستان‌ هنر،‌ نشان‌ درجه‌ يك‌ دولتي‌ گرفت>‌ شماره‌ 268،‌ سال‌ 1383

    -‌ <براي‌ مرتضي‌ مميز،‌ ويژه‌نامه‌ فرهنگ‌ و‌ پژوهش>،‌ شماره‌ 278،‌ سال‌ 1384

    پيام‌هاي‌ تسليت‌ خانواده‌ چاپ به‌ خانواده‌ استاد‌ مرتضي‌ مميز‌

    خانواده‌ چاپ‌ در‌ سوگ‌ بزرگمرد‌ گرافيك‌ و‌ هنر‌ ايران‌ مرتضي‌ مميز‌ داغدار‌ شد.‌ نهادهاي‌ صنفي،‌ مديران‌ چاپخانه‌ها‌ و‌ ليتوگرافي‌ها‌ و‌ صحافي‌ها‌ نيز‌ در‌ مراسم‌ مختلفي‌ كه‌ براي‌ تشييع،‌ خاكسپاري،‌‌ ترحيم‌ و‌ بزرگداشت‌ او‌ برگزار‌ شد،‌ همدل‌ و‌ همراه‌ بودند.

    همچنين‌ خانواده‌ بزرگ‌ چاپ‌ ايران‌ در‌ تهران‌ و‌ شهرستان‌ها‌ و‌ چهره‌هاي‌ صاحب‌نام‌ گرافيك‌ و‌ انجمن‌ها‌ و‌ محافل‌ صنفي‌ و‌ دانشجويي‌ پيام‌هاي‌ تسليت‌ خود‌ را‌ به‌ ماهنامه‌ صنعت‌ چاپ‌ ارسال‌ كرده‌اند‌ كه‌ به‌ علت‌ محدوديت‌ فضا‌ در‌ صفحات‌ مجله،‌ ضمن‌ سپاسگزاري‌ از‌ همه‌ آن‌ها‌ به‌ اين‌ يادآوري‌ بسنده‌ مي‌‌كنيم‌ و‌ مراتب‌ تسليت‌ و‌ همدردي‌ خانواده‌ چاپ‌ را‌ يكجا‌ به‌ خانواده‌ محترم‌ مميز‌ ابراز‌ مي‌‌داريم.

    آثار‌ استاد‌ مميز‌ در‌ اختيار‌ هيأت‌ امنا‌ قرار‌ مي‌‌گيرد

    براساس‌ اطلاعاتي‌ كه‌ شاپور‌ منوچهري‌ (وكيل‌ مرتضي‌ مميز)‌ در‌ مراسم‌ بزرگداشت‌ استاد‌ در‌ موزه‌ هنرهاي‌ معاصر‌ اعلام‌ كرد،‌ مميز‌ وصيت‌ كرده‌ است‌ آثار،‌ كتاب‌ها،‌ يادداشت‌ها،‌ عكس‌ها‌ و‌ همه‌‌ كارهاي‌ او‌ يكجا‌ گردآوري‌ و‌ براي‌ استفاده‌ دانشجويان‌ و‌ علاقه‌مندان‌ گرافيك‌ و‌ هنر‌ ساماندهي‌ شود‌ و‌ آرزو‌ مي‌‌كرد‌ كه‌ مؤسسه‌ يا‌ بنيادي‌ به‌ نام‌ مميز،‌ اين‌ مسؤوليت‌ را‌ عهده‌دار‌ شود‌ و‌ در‌ ضمن‌ بتواند‌ از‌ طريق‌ برنامه‌هاي‌ پژوهشي،‌ مسابقات‌ گرافيك‌ و‌ برپايي‌ نمايشگاه‌ و‌ اقدامات‌ مشابه،‌ به‌ ارتقاي‌ گرافيك‌ ايران‌ كمك‌ برساند.

    مميز‌ هيأت‌ امناي‌ مورد‌ نظر‌ خود‌ را‌ براي‌ اين‌ اقدام‌ به‌ شرح‌ زير‌ انتخاب‌ كرده‌ است:

    خانم‌ افسانه‌ مميز‌ (همسر‌ استاد)،‌ آيدين‌ آغداشلو،‌ عباس‌ كيارستمي،‌ ابراهيم‌ حقيقي،‌ امرالله‌ فرهادي،‌ مصطفي‌ اسداللهي‌ و‌ شاپور‌ منوچهري‌ (وكيل‌ استاد)

  5. #15
    Super Moderator Shahin King's Avatar
    تاريخ عضويت
    Mar 2005
    محل سكونت
    گیلان
    پست ها
    6,795

    پيش فرض

    سلام

    Zodiac جان تاپیک شما با این تاپیک ادغام شد .

    قربانت : شاهین

  6. #16
    داره خودمونی میشه
    تاريخ عضويت
    Jan 2006
    محل سكونت
    Tehran
    پست ها
    48

    11 فارسي نويسي در نرم افزارهاي گرافيکي


    فارسي نويسي در نرم افزارهاي گرافيکي
    اکثر نرم افزارهاي گرافيکي طوري طراحي شده اند که تايپ فارسي در آن جايي ندارد، اما ايراني ها هم بيکار ننشسته اند، اگر سري به نرم افزارهاي فارسي نويس بزنيد با طيف گسترده اي از آنها مواجه خواهيد شد (اصلا چشم اين سوسولاي خارجي در بياد که زبان شيرينتر از قند ما رو به رسميت نمي شناسند!!)
    البته شرکت آدوبي نسخه اي با نام Middle Version (سازگار با کدپيج فارسي ويندوز) از بعضي نرم افزارهايش عرضه مي کند ولي قابل قبول نيست چون با تاخير چند ماهه نسبت به نسخه اصلي به بازار عرضه مي شود، تازه آن هم مشکلات مربوط به خود را ذارد.
    حال براي راحتي فارسي نويسي در کليه نرم افزار ها مي بايست يکي را انتخاب کنيم .
    از ميان نرو افزار هاي متعددي همچون: مريم، پروين، پارسا، پاسارگاد و .. فارسي نويس پروين به شما پيشنهاد مي شود که قابليت تايپ مستقيم فارسي را داراست.
    در تست نسخه 2004 اين برنامه مشکلي ديده نشد، نسخه 2005 نيز کامل و مطمئن به نظر مي رسيد اما در برخي موارد مشکل داشت (مثلا بجاي" ج "حرف لاتين" S "نوشته مي شد، البته فقط در فونت هاي سري NPI وبا فونت هاي SHMS هيچ مشکلي مشاهده نشد) که به احتمال زياد اين مشکل کوچک هم در نسخه اصلاحي شماره 600 اين شرکت حل خواهد شد!!
    در هر صورت بنظر من باز هم اولين انتخاب پروين 2005 مي باشد.
    پروين 2005 از فونتهاي کليه نسخه هاي قبلي پشتيباني مي کند و فونتهاي سري جديد يعني SHMS قابليت تايپ فارسي و NPI فارسي و لاتين را با هم دارا مي باشد.
    اما چيزي که جالب است قيمت اين نرم افزار است يعني 12500 تومان (اين در حالي است که قوانين کپي رايت در ايران بي معنيست و ما برنامه فتوشاپ 650 دلاري را با 500 تومان تهيه ميکنيم!!) در هر صورت اکثر گرافيستها از اين نرم افزار استفاده مي کنند.
    براي اطلاعات بيشتر به سايت شرکت داده ورزان هامون [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] مراجعه کنيد.
    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

  7. #17
    Super Moderator Shahin King's Avatar
    تاريخ عضويت
    Mar 2005
    محل سكونت
    گیلان
    پست ها
    6,795

    پيش فرض

    سلام

    ادغام شد.

    شاهين كينگ

  8. #18
    Super Moderator Shahin King's Avatar
    تاريخ عضويت
    Mar 2005
    محل سكونت
    گیلان
    پست ها
    6,795

    پيش فرض مصاحبه با روزبه - گرافیست

    دوستان سلام


    =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

    1- روزبه عزیر برای ما از معانی جدید گرافیک بگو با توسعه فناوری اطلاعات و اینترنت و افزایش قلمروی گرافیک بهترین تعریفی که از این هنر می توانی داشته باشی چیست؟

    در ابتدا باید بگویم که 2 نوع گرافیک وجود دارد 1 – کامپیوتری 2 – گرافیک دستی یا همان هنری :

    طبق توسعه فناوری اطلاعات امروزه گرافیک کامپیوتری جای خود را به دسته 2 داده است. گرافیک کامپیوتری خود به چندین گروه شامل می شود . امروز دیگر چون گذشته واژه گرافیک نااشنا و تهی نبوده بلکه از یک کودک تا بزرگسال بخوبی با واژه گرافیک اشنا می باشد ، بطوریکه این واژ یعنی گرافیک ( که یک هنر می باشد ) در هر زمینه و شاخه از زندگی و اطراف و کار ما امیخته شده ، که انهم نسبت به نوع سطح تفاوت دارد اما در کل گرافیک مجموعه ای از رنگها – طرحها – شکلها و تصاویری می باشد که یک هدف را دنبال می کند.

    گرافیک یک خلق است یعنی هر شخصی یک هنر خلق گرافیک دارد . در عصر ما قلمرو گرافیک به طور کامل گسترده شده است . تعریف من از گرافیک این است : گرافیک معنا دهنده هر موضوع ، پیوند دهنده هر موضوع و جان بخشیدن به هر موضوع می باشد.

    یک مثال ساده برای روشن شدن گستردگی گرافیک در زندگی امروز : شما حتما برنامه های تلوزیونی را که از شبکه های ماهواره ای در سرتاسر دنیا پخش می شود مشاهده کرده اید ، کدام یک از این شبکه ها جلوه و گرافیک ندارد ؟ هیچ کدام همگی به شدت نتنها از قدت گرافیک استفاده می کنند بلکه سر این موضوع بایکدیگر رقابت می کنند.

    تمام این دلایل به خاطر این می باشد که یک برنامه بدون وجود گرافیک نمی تواند بیننده را به خود جلب نماید چون در غیر اینصورت بیننده احساس بی حوصلگی و احساس خشک بودن برایش دست می دهد. اما وجود گرافیک در کنار برنامه حتی مثلا دکور صحنه و طراحیهای گرافیکی موجود در استودیو باعث زنده شدن روحیه مجری گردیده و کیفیت اجرای ان هم بالا می رود. در عصر جدید شرکتها و موسسات بدون تبلیغ ( تلوزیون – رسانه – مجالات و ..) تا 70% شکست خواهد خورد، که این تبلیغات خوب همان هنر بزرگ و قدرتمند گرافیک می باشد.


    2- اگر امروز مدیر یک شبکه تلویزیونی شوید بیشترین مباحثی که به آن می پردازید چیست و چرا؟



    سئوال بسیار عالی و محبوب من و یک ارزو و رویا در ذهن من می باشد که شما مطرح کرده اید ، من از کودکی تا بحال از امکانات ان زمان تا لوازم و وسایل عصر حاضر در هنگام بازی و بیکاری به این موضوع فکر کرده ام و خود را ریس یک شبکه تصور کرده ام و خوشبختانه با مشاهده تلوزیون ایده هها و افکار خود را قوی تر نموده ام .

    من اگر مدیر شبکه بشوم به تهیه و طراحی برنامه های هنری که 100% از قدرت گرافیک استفاده می کنند می پردازم . چرا ؟ چون هنر و گرافیک در کنار هم انسان را دگرگون می کنند. و این همان علتی است که مردم دنبال برنامه های اینچنینی هستند. باید از گرافیک و هنر در کنار هم چنان استفاده نماییم که احساس شکست یا دلسردی به ما دست ندهد. طی تخقیقی که من انجام دادم فهمیدم موسیقی ها – کلیپها – فیلمها – اخبار – اجرای زنده و .. که از هزاران شبکه در سرتاسر جهان پخش می شود و دارای جلوه های هنری با استفاده از هنر گرافیک مدرن امروزه می باشند ، 80% بینندگان را به خود جلب می کند ، این در حالی است که برنامه های فاقد هنر گرافیک هستند ، مردم چندان رغبتی جهت نمایش این گونه برنامه ها نمی دهند چون باعث خستگی و بی حوصلگی و حتی افسردگی می شود.


    3- آیا گرافیستهای امروز ایران توانسته اند فرهنگ ملی را در آثارشان پیاده و در فرآیند جهانی شدن بر دیگرهنرمندان جهان تاثیر گذار باشند؟



    بلی در زمینه های ملی ( هنر اصیل ایرانی چون خوشنویسی و طراحی کاشیها و ..)اری نتنها توانسته اند بلکه دیگر هنرمندان سایر کشور ها را به خود جلب کرده اند.

    اما در مقایسه با گرافیک مدرن جهان نتوانسته اند فرهنگ ملی را پیاده کنند. ضعیف در مقابل دیگران ( در زمینه تبلیغات ).


    4- آیا انجمن گرافیستهای ایران نهادی دموکراتیک و انتخابی هنرمندان گرافیست هست ؟و یا نهادی متصل به وزارت ارشاد؟

    حتما چنین است چون اگر چنین نبود .هنرمندان به اینچنین انجمنهایی نمی رفتند .ولی تقریبا نهادی متصل به وزارت ارشاد. هستند بعضی اشخاص که انجمنهایی تشکیل داده اند که انتخابی هنرمندان باشد.


    5- می دانم یکی از بهترین مکانهای رشد گرافیستها شبکه های تلویزیونی است آیا صدا و سیمای ایران از نبوغ گرافیستهای حال حاضر بهره برده و یا معضل باند بازی در آنجا نیز رخنه کرده است؟

    نخیر اصلا . رشد چندانی نمیکند . و از لحاظ گرافیک کامپیوتری بسیار عقب هستیم.


    6- چرا عده ای سعی دارند همیشه هنرگرافیک ایران را به دو یا سه نفر گره بزنند ؟ و متاسفانه بسیاری از هنرمندان را در این حالت ، نادیده و زحمات آنها را ناچیز بشمرند؟

    چون هنر گرافیک ایران شکوفته نشود. فکر کنم سیاسی .. !


    7- آیا فضای کار برای فارغ التحصیلان این هنر مهیاست؟ و چرا؟

    نخیر بسیار سخت است . امکانات نیست و پیگیری و اهمیت ندارد

    سطح کیفی گرافیگ در دانشگاهها روبه رشد است و طرفداران زیادی هم بین داوطلبان دارد که به این رشته سو می اورند

    خوب دوست عزیز نمیدونم توانستم اونچیزی را که انتظار داشتید انجام دهم یا نه ؟

    بله از اینکه به سئوالاتم پاسخ گفتید سپاس گذارم


    نویسنده : خانم مهری بلوری


    =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

    قربان شما : شاهین کینگ

  9. #19
    Super Moderator Shahin King's Avatar
    تاريخ عضويت
    Mar 2005
    محل سكونت
    گیلان
    پست ها
    6,795

    پيش فرض گفتگو با ساعد مشكي : جای تحقیق در رشته گرافیک در دانشگاه خالی است

    دوستان سلام

    گفتگو با ساعد مشکی -------------------------------------------------------- منبع ؟: مهـــــــــــــر

    =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

    دانشگاه ها باید همواره بستری برای مطالعع و تحقیق باشند. این در حالی است که دانشگاه هایی که رشته گرافیک به شکل آکادمیک درآن جا تدریس می شود، از این مزیت تهی است.
    "ساعد مشکی"- گرافیست پیشکسوت - درگفت وگو با خبرنگارتجسمی "مهر"، با اعلام این مطلب گفت : درجریان تدریس در دانشگاه گرافیک، مشاهده می کنم که چرخه آموزشی این رشته دچاراشکالاتی است. به روز نبودن سیستم آموزشی ما از بزرگ ترین مشکلاتی است که دراین حوزه با آن دست به گریبان هستیم .

    وی افزود : دانشگاه همواره باید بستری برای تحقیق و مطالعه باشد. اما امروز دانشگاه های گرافیک از وجود تحقیقات و بررسی های دقیق براین رشته تهی است. علاوه بر این استادان دانشگاه ها به لحاظ مادی تامین نیستند. این نیز سبب ساز ضعف درسیستم آموزشی کشور شده است. گذشته از این مسائل، گزینش نکردن دانشجویان رشته گرافیک باعث شده تا برخی از آنها تصور کنند این رشته آسان و پول ساز است. امروز رشته گرافیک در بین جوانان مد شده است . به طوری که دراغلب خانه ها یک دانشجوی گرافیک به چشم می خورد.

    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

    " مشکی " در پاسخ به این پرسش خبرنگار تجسمی "مهر" که با وجود تاسیس سایت هایی چون today poster و سایت های گرافیکی دیگر فکر می کنید چه تاثیری در این رشته صورت گرفته است، گفت : طبعا این سایت ها می توانند در پررنگ کردن مقوله گرافیک درایران نقش داشته باشند. اما سایت های کشورهای دیگر در قیاس با ما به روز ترعمل می کنند. من سایت هایی دراین زمینه دیده ام که با داشتن اطلاعات جامع وکافی ،آخرین اخبار از ریزه کاری های رشته گرافیک را درمعرض نمایش عمومی قرارمی دهند. البته ما نیز با تلاش هایی که درتوانمان بوده است ، دراطلاع رسانی این حوزه خوب عمل می کنیم .

    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

    این استاد گرافیک در خصوص تاثیر هنرمندان بر هنر و اساسا جامعه تصریح کرد: درهر جای دنیا که نگاه کنید، این تحولات سیاسی - اجتماعی - فرهنگی بوده که مولد حرکت شده است نه هنرمندان. در واقع شما در هیچ کجای دنیا نمی توانید هنرمندی را بیابید که انقلاب کرده باشد. البته بیشتر حرکت های انقلابی درعرصه هنر مدیون کمک های هنرمندان بوده، اما آنها به شخصه مولد حرکت های اجتماعی نبوده اند.

    " ساعد مشکی " در ادامه گفت : ایران بعد از کشور چین، برگزار کننده دومین بی ینال بوده است. بی ینال جهان اسلام و پوستر تهران از این جمله اند. اما با این وجود ما مکانی برای نصب و نمایش آثار پوستر نداریم. این معضل نیز به بی توجهی سازمان زیباسازی شهرداری برمی گردد.

    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

    وی که عضوانجمن گرافیک ایران نیزهست درپاسخ به این پرسش خبرنگارتجسمی " مهر" که درحال حاضر انجمن گرافیک ایران، چه فعالیت هایی را به عنوان اصلی ترین محور فعالیت خود قرارداده است گفت : این انجمن درحال حاضر، تنها به دنبال کردن اهداف صنفی خود می پردازد. درواقع مجموعه ازمنافع صنف را مد نظر دارد. البته درکنار فعالیت های صنفی، به حفظ حقوق اعضا نیز می پردازد. مقررکردن حق بیمه و... از جمله این حقوق است که انجمن گرافیک ایران به همراه کمیته رفاهی وهیات مدیره درصدد حفظ آن برآمده است .

    " ساعد مشکی " در پایان خاطر نشان کرد : گرچه برگزاری نمایشگاه ها و بی ینال های بین المللی تحت نظر مرکزهنرهای تجسمی اتفاق می افتد، اما انجمن گرافیک ایران نیز درکنار فعالیت ها و وظایفی که به عهده دارد، زحمات اجرایی برگزاری این نمایشگاه ها را نیز بردوش دارد.


    منبع : خبرگزاری مهــــــــــر

    =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

    قربان شما : شاهین

  10. #20
    Super Moderator Shahin King's Avatar
    تاريخ عضويت
    Mar 2005
    محل سكونت
    گیلان
    پست ها
    6,795

    13 ماجراى گم شدن تابلوى نقاشى ازدواج مرتضى مميز

    سلام

    ▒▒▒▒ منبع : فرهنگ و هنر ▒▒▒▒

    =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

    • سرنوشت مبهم يك ازدواج نمادين درعالم هنر از زبان احمدرضا دالوند

    احمدرضا دالوند
    در نخستين روز پس از درگذشت هنرمند فقيد مرتضى مميز، در روز يكشنبه ۶ آذرماه ۸۴ در صفحه آخر روزنامه ايران، يادداشتى با عنوان «خالق نشانه هاى آشنا خاموش شد»، توسط اين قلم به چاپ رسيد.
    ۴۴ سال پس از خلق يك تابلوى نقاشى و چند ماه پس از درگذشت مرتضى مميز، اين روزها در برخى محافل هنرى صحبت از تابلويى مى شود كه ظاهراً سرنوشت آن در پرده اى از ابهام است.

    بيان اين خاطره كه به ۲۶ سال پيش مربوط مى شود، شايد به پيدا شدن اين اثر كمك نكند، اما به نزديك شدن بيشتر ما به اين تابلو ممكن است يارى برساند:
    سال ۱۳۵۸ بود و دانشگاه تهران روزهاى عجيبى را سپرى مى كرد. گويى همه مى دانستيم كه در يكى از صفحات مهم كتاب تاريخ ايران حضور داريم.
    به جرأت مى گويم كه هيچ شعفى و هيچ جذبه اى در هيچ كجاى جهان نمى توانست با شوق زيستن در آن فضا مقايسه شود.
    سال ۵۸ هيچ شباهتى با سالهاى قبل و سالهاى بعد از ۵۸ نداشت. سال ،۵۸ سال ۵۸ بود. چيزى مثل «نوجوانى» بود. نوجوانى كه آخرين نشانه هاى كودكى را طى كرده ولى هنوز گام در دنياى آدم بزرگ ها نيز نگذاشته: نه خامى كودكانه را و نه پختگى بلوغ را دارد. در پنجاه و هشت چيزى بود كه هرگز تكرار نخواهد شد. صفاى باطن آدم هايى كه «۵۸» را در خود زنده نگه داشته اند، هنوز هم به ندرت پيدا مى شود. در چنين فضايى بود كه به دانشگاه تهران، دانشكده هنرهاى زيبا راه پيدا كردم. در آن زمان، در سال اول رشته هنر، انتخاب رشته اى در كار نبود و يك سال اول دروس عمومى و پايه داشتيم.
    در ترم دوم سال اول درسى بود تحت عنوان آشنايى با رشته هاى تجسمى، تا دانشجويان سال اولى بتوانند يكى از رشته هاى: نقاشى، گرافيك، مجسمه سازى و طراحى صنعتى را آگاهانه انتخاب كنند.
    ما هنوز سال اولى بوديم و در شمار كسانى كه در رشته خاصى تحصيل مى كردند، به حساب نمى آمديم. استاد ما در درس طراحى، هانيبال الخاص بود.
    يك روز هانيبال با هيجان هميشگى اش اعلام كرد كه: بچه ها، مى دانيد توى دانشكده شما يك انبار پر از تابلوهايى هست كه كارنامه فارغ التحصيلى دوره هاى گذشته رشته نقاشى را نشان مى دهند؟
    وى ادامه داد: من فقط مى دانم كه آنجا محل نگهدارى تابلوهاى زيادى است كه خيلى از آنها الآن ريش سفيد نقاشى ما هستند و اسم و رسمى دارند. بعضى تابلوها هم يادآور نام كسانى است كه از يادها رفته اند و يا اصلاً كسى اسم شان را نشنيده است. الخاص گفت: چه فايده دارد كه اين همه تابلو در يك فضاى تاريك و سربسته نگهدارى شود؟ هانيبال ما دانشجويان سال اولى را تشويق (بخوانيد تحريك) كرد تا به هر طريقى شده در انبار را باز كنيم و تابلوها را از انزواى فراموش شده خارج كنيم. فضاى حاكم بر دانشكده طورى بود كه مى شد از اين اقدامات غيرمترقبه و نامرسوم انجام داد. ما هم در و پيكر محل نگهدارى تابلوها را در يك اقدام دست جمعى باز كرديم. الخاص هم از نفوذ خودش استفاده كرده و بزرگترين سالن دانشكده را واقع در بالاى رستوران دانشكده و در محلى كه هم مرز با دانشكده ادبيات بود، در اختيار ما گذاشت.
    ديدن آن همه تابلو كه روزى به عنوان پايان نامه و تز ليسانس اجرا شده و با نظر هيأت ژورى، ژوژمان (قضاوت) شده و نمره قبولى گرفته اند، براى ما سال اولى ها خيلى هيجان انگيز بود. در بين تابلوها به دنبال يك امضاى آشنا مى گشتيم: على اكبر صادقى، عباس كيارستمى، روئين پاكباز، سهراب سپهرى، منصور قندريز، على آذرگين، صادق بريرانى، على اسفنديارى، محمدعلى شيوايى (كاكو)، پاينده شاهنده، سيما كوبال و... مرتضى مميز!
    نام هاى بسيارى در آن نمايشگاه بى نظير و استثنايى ديده مى شد، تابلويى با امضاى مشهور مميز، اما با همه تفاوت داشت. مميز مضمونى كاملاً تازه و غيرمنتظره را انتخاب كرده بود. موضوع تابلوى پايان نامه او يك مراسم عروسى بود. تعدادى آدم، غالباً با كت و شلوار مشكى، كراوات زده، مرتب و مؤدب كنار هم ايستاده اند و عروس و دامادى را در حلقه خود گرفته اند. در مركز تابلو داماد (تصوير مميز جوان) در كنار عروس (تصوير نيم تنه مجسمه ونوس بر روى چهارپايه) به چشم مى خورد.
    افراد حاضر در تابلو، در واقع اساتيد وقت هنرهاى زيبا هستند. مميز براى تحقق ايده اش مى بايستى همه حاضرين را با شبيه سازى بسيار دقيق و واقع نمايانه تصوير مى كرد، و نيم تنه ونوس را با تكنيك ساخت و ساز (آنتيك) و فضاسازى صحنه اعم از ديوار، پارچه، چوب، گچ، تور و چهره آدم ها را با مهارت اجرا مى كرد تا بتواند موازين و معيارهاى آكادميك استاد على محمد حيدريان را برآورده سازد. طراحى و اجراى دقيق تك تك عناصر بصرى، چشم سختگير على محمد حيدريان را قانع كرده و رضايت او را جلب كرده بود، اما فضاسازى تابلو، حس و حال متفاوت و مدرنى دارد كه برحسب ضرورت موضوع، اجرايى واقع نمايانه را مى طلبيده است. نقل است كه به علت سختگيرى هاى استاد حيدريان و تأكيد ويژه اى كه آن مرحوم بر آكادميسم داشت، مميز اين تابلو را مخفيانه در بيخ گوش استاد نقاشى كرد، ولى به هنگام ارائه در مراسم فارغ التحصيلى، نظر استاد حيدريان و ساير اعضاى هيأت ژورى را جلب كرده و با بالاترين نمره قبول شد.
    با نظارت هانيبال الخاص، همگى در حال نصب تابلوها بوديم تا يك نمايشگاه انقلابى و غيرمنتظره را فراهم كنيم.
    به خاطر دارم هانيبال الخاص كه سابقه جدال لفظى با مرتضى مميز داشت در مقابل تابلوى مميز ايستاد و همه دانشجويان را جمع كرد و با اشاره به دست داماد (تصوير مميز در تابلو) كه در جيب كت اش بود، به همه ما گفت: «ببينيد، چون مميز نمى توانسته« دست» بكشد، كلك زده و دستش را توى جيب اش فرو كرده». و اضافه كرد: «هركس نتواند «دست» بكشد، طراحى اش ضعيف است و هركس كه طراحى اش ضعيف باشد، معلوم است كه نقاش نمى شود و مجبور است گرافيست شود».
    هانيبال اين كلمات را با خنده اى بدجنسانه و ظفرمندانه بيان مى كرد و به طور غيرمستقيم به ما كه دوره يك ساله عمومى را در سال نخست مى گذرانديم، خط مى داد كه به رشته گرافيك، جايى كه بزرگانش نمى توانند «دست» بكشند، نرويم و جذب رشته نقاشى شويم.
    در آن روزهاى پرغوغاى سال ،۵۸ نمايشگاه استثنايى پايان نامه دانشجويى هنرمندان از اواخر دهه ۳۰ تا سال ۵۷ به ديوار دانشگاه نصب بود. اما ازدحام اخبار و حوادث سياسى و انقلابى، موجب شده بود كه رسانه هاى آن زمان چنين فرصت تكرار ناشدنى را از دست بدهند.
    در ارديبهشت ماه ۸۴ (امسال)، وقتى كه هانيبال الخاص چند ماهى را در تهران مى گذراند، شبى درباره مميز صحبت مى كرديم. هانيبال كه طرح هاى كتاب گيل گمش مميز را به تازگى در «مان هنرنو» ديده بود، ازدقت و قدرت بيان طرح هاى مميز با شگفتى و احترام ياد كرد. و پا را فراتر گذاشته، نام او را در زمره معدود هنرمدانى برشمرد كه بيان اكسپرسيونيستى را به درستى درك كرده اند. شنيدن اين توصيفات از كسى كه ۲۶ سال پيش آن برخورد را در جمع دانشجويان با نقاشى ونوس مميز كرده بود، براى من حيرت آور بود و هنگامى كه حيرت مرا ديد با مكثى طولانى و حالتى متفكرانه گفت: «هميشه بين من و مميز درگيرى لفظى بود، ... در همه اين سالها، نه او به درستى من را شناخته و نه من او را ...» هانيبال حتى از من خواست كه تحسين او را به مميز انتقال دهم.
    در يكى از همان روزهاى سال ۵۸ كه نمايشگاه ياد شده در هنرهاى زيباى تهران برقرار بود، يكى از دانشجويان گرافيك (م.ع) موضوع را با مميز در ميان گذاشت. مميز با اينكه از رويارويى با الخاص كمى اكراه داشت، اما از فرط كنجكاوى به ديدن نمايشگاه آمد. جمله اى كه مميز در لحظه روبرو شدن با تابلويش، گفت، هرگز فراموش نمى كنم. مميز در حالى كه از تعجب خيره به اثر نگاه مى كرد گفت: «توى آسمان ها دنبالش مى گشتم، اينجا بوده، تو انبار...!؟».
    همان روز از (م.ع) خواست، شما كه انبارها را به هم مى ريزيد، اين تابلو را هم براى من از اينجا خارج كن. تابلوى ونوس توسط (م.ع) از نمايشگاه خارج شد. در اين مورد هيچ شكى ندارم. اما چگونگى انتقال تابلو به مميز را به خاطر ندارم. (م.ع) اخيراً در يك تماس تلفنى به من گفت: تابلو را به مميز تحويل داده است و مميز در ازاى اين زحمت او، قول داده بود كه يكى از كارهاى جديدش را به (م.ع) هديه كند. (م.ع) مى گويد مميز هيچ وقت به قولش عمل نكرد و كادوى مرا نداد.

    منبع : فرهنگ و هنر


    قربان شما : شاهین کینگ

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •