بيوگرافي بازيکنان سرشناس فوتبال

[MoJtaBa.R]

دیوید بکهام

نام کامل: ديويد رابرت جوزفبکهام، متولد: 2/5/1975، مليت: انگليسي، محل تولد: ليتون استون، وزن: 92/73کيلوگرم، قد: 180سانتي متر، اولين بازي ملي: 1 / 6 1996/ باشگاه فعلي: رثالمادريد
ديويدبکهام فوتبال حرفه اي خود را از جوانان منچستر آغاز مي کند چند ماه پس ازحضوراودر تيم جوانان منچستر يونايتد وي براي بازي در جام اتحاديه انگليس به تيمبزرگسالان دعوت شد. هر چند در اولين حضورش در تيم بزرگسالان منچستريوناتيدنيمکتنشين بود ولي دو سال و نيم بعد بکهام به همراه تيم بزرگسالان براي اولين بارحضوردر ليگ برتر را تجربه کرد. فصل 96/1995اولين حضور بکهام در ليگبرتربود.سرانجام ديويد بکهام دوم آوريل 1995 اولين بازي اش را در ليگ برترمقابل ليدزيونايتد تجربه کرد و در واقع فصل 96- 95 آغازي بود بر درخشش اينبازيکن در فوتبال انگليس.ديويد ابتدا در پست هافبک راستمشغول به بازي شد که سابق بر آن پست آندري
کانچلسکيس در منچستر محسوب ميشد و گلهاي زيباي خود را از همين جا آغازکرد. مخصوصاً گل به يادماندنياش در مرحله نيمه نهايي جام حذفي باشگاههايانگليس در مقابل چلسي و اين فصلبا قهرماني در دو جام براي شياطين سرخ به پايان رسيد.فصل 97/1996 دومين فصل حضورويدر ليگ برتر بود. او مشهورترين گل خود رادر اين فصل و در مقابل تيمويمبلدون به ثمر رساند و با ضربه اي زيبا از وسط زميندروازه ويمبلدون را در سل هارستپارک باز کرد. او اولين حضورش در تيم مليانگليس را در اول سپتامبر 1996تجربه کرد و به همراه اين تيم به مصاف مولداويدر کيشنف رفت پيش از آن ديدار،بکهام سابقه بازي در تيم ملي زيرا 21 سال انگليسرا در کارنامه خودداشت.بکهام سال 1997 به همراه منچستربه عنوان قهرماني ليگ برتر انگليس دست يافت. او بدون شک نقشه به سزايي دراين قهرماني ايفا کرد و به عنوان بازيکن برترانگليس در اين سال برگزيده شد. گلن هادل سرمربي وقت تيم مليانگليس بکهام را براي حضور در رقابتهاي جامجهاني 1998 فرانسه دعوت کرد. اودر دو بازي نخست انگليس نيمکت نشين بود. امادر سومين بازي تيم ملي انگليسمقابلکلمبيا به ميدان رفت و گلي زيبا روي يکضربه آزاد در اين ديدار به ثمررساند.در جام جهاني 1998 فرانسه وديدار انگليس و آرژانتين درگيري بکهامبا ديگوسيمونه منجر به اخراجاين بازيکن شد و شايد همين امر نقشه زيادي درشکست تيم ملي انگليس در اينبازي حيثيتي داشت. اما بکهام همچنان به پيشرفتادامه داد و درخشش او در سال 1999 وي را در کنار ريوالدو کانديداي دريافت عنوانبهترين بازيکن اروپا وجهانکرد.بکهام در نخستين بازي فصل 99-1998 منچستر يوناتيد برابر لسترسيتي باز هم منجيشياطين سرخ شد و با گلي زيبا ازروي يک ضربه کاشته منچستر را از شکست نجاتداد. سال 1999 براي بکهام ساليپر از افتخار بود. قهرماني در ليگ برتر انگليس،قهرماني در جام حذفي و سرانجامقهرماني ليگ قهرمانان اروپا کلکسيون افتخاراتاين بازيکن را کامل کرد. بروتلين فرزند اول ديويد بکهام نيز سال 1999 چشم بهجهان گشود و بکهام در اين سالطعم پدرشون را چشيد.سال 2000 آغازتنشهاي ديويدبکهام و سرآلکس فرگوسن سرمربي منچستر بود. تاجايي که او به فکر جدايي ازاولترافورد افتاد اما پس از چندي از تصميم خود صرفنظرکرد تا آينده اي درخشان را درمنچستر بسازد، بدون شک بکهام نقش به سزايي درقهرماني شياطين سرخ در فصل 2000داشت و او به مشهورترين بازيکن تاريخ
انگليس تبديل شد. شوتها، ضرباتآزاد و پاسهاي ديدني او حاکي از استعداد سرشاراين بازيکن است. اين فاکتورهايبکهام همگان را به ياد روزهاي جواني و اوج پلگاسکوئين ديگر بازيکن بزرگانگليس مي انداخت.در نوامبر سال 2000 پيتر تيلورسرمربي وقت تيم ملي انگليس بازوبند کاپيتاني رابراي اولين بار در بازي دوستانهانگليس مقابل ايتاليا بر بازوي ديويد بکهام بست. پساز بازنشستگي آلن شيرر و بهدنبال او توني آدامز حالا نوبت به ديويد رسيده بود تا درداخل زمين هدايت بازيکنان تيمملي انگليس را بر عهده بگيريد.
اسون گوران اريکسون نيز دراولين حضورش به عنوان سرمربي جديد تيم مليانگليس در يک بازي دوستانه دراستاديوم ويلا پارک به مصاف اسپانيا رفت و سه برصفر حريف خود را مغلوبکرد.بکهام در رقابتهاي مقدماتي جامجهاني 2002 عنوان کاپيتاني خود را در تيم مليانگليس حفظ کرد در اه مارس سال 2001 انگليس در آنفيلد ميزبان فنلاند بود وکاپيتان بکهام اولين گل ملي خودرا براي انگليس در همين بازي به ثمر رساند کهمنجر به پيروزي 2 بر 1 انگليسيها بر فنلاند شد

[MoJtaBa.R]

بیوگرافی اوون

سال تولد:۱۴دسامبر ۱۹۷۹
محل تولد:چلستر انگلستان
او فوتبال خود را از ۷سالگي و زير نظر پدرش آغاز کرد.پدر مايکل در تيم اورتون بازي مي کرد و باعث علاقه ي شديد وي به فوتبال شد.او در
مدرسه ي دسايب با ۹۷ گل آقاي گل شدو رکورد مرد افسانه اي
ايان راش را جا به جا کرد.مايکل ۱۷ساله بود که مورد توجه چندين تيم قرارگرقت.منچستر يونايتد-شفيلد ونزدي-وستهام-ليور پول و دورتمند آلمان.او تمار هيتسفيلد مربي وقت بوروسيا دورتمند وي را کشف کرد و از مسوولينليور پول خواست که اوون را به اين باشگاه بفروشد.اما ليور پولي ها پس از تحقيقات گسترده به اين نتيجه رسيدند که هيتسفيل استاد پيدا کردن نخبه ها است و به همين دليل از انتقال اوون که در تيم نوجوانان اين باشگاه بازي ميکردخود داري نمودند.اوون به همراه نوجوانان ليور پولي قهرمان جزيره شدو خيلي زود به تيم بزرگ سالانپيوست.و با ۱۸ سال و ۵۰ روز به عنوان جوانترين بازيکن تاريخ فوتبال انگلستان تا آن زمان به تيم ملي دعوت شد .او اولين بازي ملي خود را مقابل شيلي انجام داد . هر چند که رکورد او توسط وين روني شکسته شد اما او در جام جهاني۹۸ فرانسه خوش درخشيد.هر چند که انگلستان در مرحله ي يک هشتم نهايي حذف شد.اما گل استثنايي وي به آرژانتين به عنوان زيبا ترين گل جام جهاني انتخاب شد.اوون در سال ۱۹۹۸ به عنوان بهترين بازيکن انگلستان و جوانترين بازيکن انگلستان انتخاب شد.او در ۵۴بازي ملي۳۱ گل به ثمر رسانده است.مايکل اوون با ليور قهرمان جام يوفا۲۰۰۱ - جام حذفي و اتحاديه ي انگلستان و همچنين قهرمان سوپر جام اروپادر سال ۲۰۰۱ شد.او در سال ۲۰۰۲به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب شد تا آلبو م افتخارات خود را پر رنگ تر کند

[MoJtaBa.R]

بیوگرافی رونالدو

رونالدو لوییز نازاریا دلیما یا همان رونالدوی معروف را همگی میشناسیم. مهاجم برزیلی که در طول یک دهه فوتبال حرفه ای خود توانسته به عناوین و افتخارات زیادی دست پیدا کند. گلهای فراوان، آقای گلی ، توپ طلا، قهرمانی جام جهانی و.... او کیست؟
پسرک شیشه ای برزیلی در 22 سپتامبر 1976 در ریودوژانیروی (Rio de Janeiro) برزیل متولد شد و از همان دوران طفولیت به علت علاقه شدید به فوتبال در کوچه پس کوچه های ریو با توپهای پلاستیکی فوتبال بازی مــی کرد. پدر و مـادرش سونـیـا و نلیـو (Sonia and Nelio) در ابتدا با اینکار موافق نبودند ولی رونی با پا فشاری فراوان در سال 1993 فوتبال حرفه ایش را آ غاز کرد. نخستین عنوان قهرمانی بین المللی اش را در 1994 و در آرژانتین به دست آورد.
رونالدو یکی از با استعدادترین و ماندگارترین فوتبالیستهای دنیاست که تا امروز نامشان در کتاب تاریخ فوتبال ثبت شده، او که فوتبال را از باشگاههای محلی ریو آغاز کرد خیلی زود توانست پله های ترقی را بپیماید و موجبات دعوت خود به تیم ملی نوجوانان برزیل را در سن 14 سالگی فراهم آورد. داشتن 9 مدال در سن 23 سالگی رکورد خوبیست، بازیها و گلهای ملی او نشان دهنده توانایی ها و قابلیتهای بالای این نابغه فوتبال می باشد. مهمترین موفقیت رونی را در زمین چمن باید سرعت و تکنیک بالای بازی او در دریبل کردن و استفاده از فضاهای خالی محوطه 18 قدم دانست و بی شک وی یکی از تکنیکی ترین ستاره های فوتبال جهان است.
رونالدو در سال 1994 اولین جام جهانی فوتبال حرفه ای خود رابا قهرمانی تجربه کرد و پس از آن در سالهای 96 و 97 توانست توپ طلای بهترین بازیکن جهان را تصاحب کند. وی در سن 17 سالگی با احتساب 60 بازی، توانست 58 گل در کارنامه خود ثبت کند. پس از آن بود که از تیم Cruzeiro به PSV آیندهوون (eindhoven) هلند پیوست، اما فکر می کنید مبلغ قرار داد او برای این جابجایی چقدر بود؟ 4 میلیون دلار برای استعداد خوبی که در جام 94 آمریکا به علت کم سن بودن فقط یک نیمکت نشین بود!با بازیهای درخشانش در آیندهوون عملا" جنگ بزرگی میان بارسلونای اسپانیا و اینتر میلان ایتالیا به راه انداخت. هریک می خواستند با مبلغ بالاتری او را به جمع بازیکنان خود اضافه کنند. او در سال 1996 که جایزه فوتبالیست سال را دریافت کرد، عنوان آقای گلی لالیگا را نیز در کارنامه خود ثبت نمود و در بازی فینال قهرمانی اسپانیا نیز گل پیروزی کاتالانها را به ثمر رساند، در این میان برای برزیلی ها در فینال جام کوپای آمریکا نیز گلزنی کرد. نوار بد شانسی هااما روز فینال جام 98، روز آغاز بد شانسی و ناکامی های گلزن قهار برزیلی بود. شایعات متعدد در خصوص خط خوردن او از تیم ملی برزیل و مصدومیت های پیاپی در رقابت های مختلف باشگاهی باعث شد تا او از ادامه بازیهای باشگاهی سری A باز بماند، پارگی رباط زانو راست در نوامبر همان سال موجب شد تا او به صورت متناوب 2 سال از زمین چمن به دور باشد و سالهای 99 تا 2001 اینتر بدترین فصل های فوتبالش را سپری کند.



عاشق فوتبال و علاقمند به گلف
شاید جالب باشد بدانید که وی از بازیکنانی است که به ورزش گلف علاقه زیادی دارد، در این باره میگوید " من این ورزش را دوست دارم اما الان زمان کافی برای تمرین گلف ندارم. اینجا یا میدویم یا در رژیم غذایی هستیم و یا استراحت می کنیم. برای آمادگی داشتن در گلف باید تمرین یک روز در میان داشته باشم."
نام : رونالدو لوییز نازاریا دلیما
قد : ۱۸۳ سانتی متر

وزن : 82 کیلوگرم
ماشین مورد علاقه : BMW
زندگی خانوادگی : همسر قبلی اش میلنه عضو تیم فوتبال زنان اسپانیا بود و از وی یک پسر به نام رونالد دارد

[MoJtaBa.R]

نام: رائول
نام خانوادگی: گونزالس
تاریخ تولد : 27 Jun 1977
محل تولد: مادرید
قد:۱۸۰
وزن : ۶۸ کیلو گرم
رائول حالا به تاریخ فوتبال اسپانیا پیوسته است. گلزن نامدار لیگ قهرمانان، دارای همسری خوب و مهربان و حساب بانكی ای نجومی، پس چرا او تا این حد زندگی را دشوار میبیند؟ رائول گونزالس (Raul Gonzalez) از مشهورترین مردان قهرمان و ورزشكار در جهان است. او گلهای فراوانی در لیگ قهرمانان به ثمر رسانده و سه بار جام پر افتخار آن را بر بالای سر خود گرفته است. او در اسپانیا از شهرت فراوانی برخوردار است. زمانی كه سر آلكس فرگوسن (Sir Alex Ferguson) او را بهترین بازیكن دنیا نامید، خیلی ها در مورد اهانتها و تهمت های عجیب و غریبی که به او نسبت داده میشد، سكوت اختیار كردند.
او خیلی جدی كار می كند و در سختی ها همواره می خندد. در رئال مادرید یك بازیكن ثابت و حیاتی است. او از 17 سالگی به یكباره در دنیای فوتبال شناخته شده و همگان بازی پا به توپ او را تحسین كردند.
فلورنتینو پرز هر سال یك ستاره بزرگ خریداری می كند اما كدام ستاره پس از این همه سال، جای رائول را در قلب هواداران رئال مادرید و اسپانیا گرفته است؟هرچند زیاد در محافل خبری و ورزشی حاضر نمی شود و دوست ندارد زیاد مصاحبه كند و از حاشیه متنفر است، اما معتقد است: "احتیاجی به توجه سایرین ندارم. دوستان من مرا به خاطر خودم دوست دارند، نه به خاطر شهرت، ثروت و قیافه!!"
او خیلی ساكت است، بسیار مؤدب است، تانگوی او همان قدر زیباست كه حركات پا به توپش. اما برخلاف این همه روحیه مثبت همراه با خنده و شادی كه از او شنیده بودم، وقتی وارد دفتر مجله 4-4-2 شد خیلی غمگین به نظر رسید. از او پرسیده شد كه آیا مشکلی برایت پیش آمده؟ ولی او فقط سكوت كرد. و كمی خندید.
ستاره ای که با همه فرق دارداو همانطور كه توپ را كنترل می كند، زبانش را نیز كنترل می كند. بسیار منطقی و ساكت است. در زمین لاس روساس كه رئال مادرید از فدراسیون فوتبال اسپانیا اجاره كرده است، همیشه آخرین نفری است كه از زمین خارج می شود و در حالی كه سایر بازیكنان با بی. ام. و. های خود به سرعت و با سر و صدا از میان جمعیت عبور می كنند، او صبر می كند تا هیجانها فروكش كند و سپس از درهای زرد پشتی زمین تمرین به آرامی و غرق در سكوت از آنجا خارج می شود.
رائول با همه فرق دارد. وقتی می خواهم از كارلوس بنویسم می روم به سراغ صحرای افریقا؟ یا نه...سر بدون موی او و یا داندانهای جالبش، درباره رونالدو از چیزهایی مثل هویج یا زانوی شكسته یا مردی كه ماهی یك بار زنش را طلاق می دهد، درباره زیدان، خروسی كه گاهی عصبی می شود، درباره بكهام، هواپیمای جتی كه او را در عرض سه ثانیه به كره ماه می رساند تا به همه ثابت شود او ثروتمندترین است، اما راستش را بخواهید نمی دانم كه باید درباره رائول چه بنویسیم!
او دوست ندارد فیلم بازی كند یا در برنامه های تبلیغاتی شركت داشته باشد. وقتی از او می پرسم كه دوست داری اوقات گرانبهایت را چگونه بگذرانی تا شاید سوژه ای به دستم بیاید او می گوید: "دوست دارم پهلوی گرانبهاترین موجود دنیا یعنی همسر زیبایم نشسته باشم و با او صحبت كنم. دیگر هیچ چیزی نمی خواهم"...خوب، با این همه احساسات كه نمی شود حاشیه نویسی کرد! سعی می كنم با ترفند های ژورنالیستی او را تحت فشار قرار دهم تا شاید بشود مصاحبه را جنجالی كرد! اما سكوت او ربطی به مظلومیت او ندارد و خیلی هم روانشناسی می داند و اجازه نمی دهد كسی او را تحت فشار قرار دهد. یك شلوار جین پوشیده است كه رنگ آن تازه در اسپانیا و مخصوصاً مادرید مد روز شده است و نشان می دهد كه رائول به مد هم خیلی اهمیت می دهد.
چیزی شبیه بیوگرافی او در سال 1977 ماه ژوئن در شهر مادرید به دنیا آمده است. ستاره رئال از آتلتیكو مادرید شروع كرد و خسوس خیل تا زمانی كه ریاست آن باشگاه را به عهده داشت، رائول را در تیم جوانان آتلتیكو تمرین میداد. او به همراه خانواده اش در سن 15 سالگی مجبور شد به خاطر شغل پدرش به كاستیانا نقل مكان كند. شخصا" در این باره می گوید: "خیلی شانس آوردم. سفر به كاستیانا باعث شد از آتلتیكوی فاصله بگیرم و به رئال مادرید پناه بیاورم. جایی كه خانه اول و آخرم شد و برای همیشه آرامش خود را یافتم."
خانواده رائول هنوز هم از هواداران رسمی و بزرگ آتلتیكو مادرید هستند و در بازیهای بزرگ مادرید، آنها با وجود بازی رائول در رئال، هواداران آتلتیكومادرید هستند.
رائول در اولین دیدار مادرید و آتلتیكو در خط حمله مادرید، پیروزی 4 بر 3 رئال را تجربه كرد. او در آن دیدار سه گل زد! و خب سران رئال مادرید را شگفت زده ساخت. رائول از 17 سالگی وارد رئال مادرید شد و اكنون فرزند رئال مادرید لقب گرفته است.
والدانو كه اكنون مدیر فنی یا مدیر بخش ورزشی رئال مادرید است، درباره رائول می گوید: "با دیدن او و اشتیاقش برای بازی فوتبال به یاد جوانان مشتاق آرژانتینی می افتادم. او عالی كار می كرد و من در تمام بازی ها به او میدان می دادم تا روز به روز پیشرفت كند. آینده روشن و پر فروغ او را از همان سال ها در مقابل چشمانم به وضوح می دیدم".
والدانو ادامه داد: "من گاهی او را در ترکیب نمیگذاشتم و او بسیار عصبی و دلگیر می شد. بعدش نزد من می آمد و می گفت كه اگر می خواهی پیروز شوی مرا وارد زمین كن. من هم می دانستم كه راست می گوید چون به محض ورود به زمین حریف را آنچنان گیج می كرد كه اگر خودش در عرض 60 دقیقه گل نمی زد، لااقل باعث گلزنی هم تیم هایش می شد اما برای اینكه نتواند به من دستور بدهد گاهی حرف او را علیرغم شكست تیم گوش نمی كردم. چون باید احترام به مربی را یاد می گرفت".
رائول در این باره می گوید: "این رفتار كودكانه ام را نمی توانستم عوض كنم. هر كسی ذات خود را دارد. در فوتبال نقش من گل زدن بود و والدانو هم این می دانست. بله قبول دارم من در نوجوانی گاهی خیلی عصبی می شدم و حتی یادم می آید كه چند بار در عالم كودكی خود با والدانو جنگ لفظی هم داشتم".
رائول 17 ساله در آن زمان كسانی مثل لادروپ، ردوندو، ، هیه روی جوان! ... و خیلی از بزرگان را ملاقات كرد. او در لالیگا یك گلزن تمام عیار بود تا اینكه با زدن بیش از 200 گل به رائول بزرگ و ستاره تبدیل شد. رائول درباره ورود فلورنتینو پرز به باشگاه رئال مادرید گفت: "وقتی پرز وارد باشگاه شد، خیلی از چیزها عوض شد. مخصوصاً وضعیت اقتصادی باشگاه كه به مراتب بهتر شد! به محض ورود او، رئال مادرید یك تور بزرگ آسیایی را برای نخستین بار تجربه كرد. ما در آن سفر پول زیادی به جیب زدیم و بازیكنان كم كم متوجه شدند كه جدا از حقوقشان از راه های فراوانی می توانند ثروتمند شوند."
ادامه دارد ...
نقل قولها برگرفته از مقالاتی از روزنامه های AS و مجله Four Four Two می باشند

[MoJtaBa.R]

بیوگرافی فابيو كاناوارو: از كوچه پس كوچه‌هاي ناپل تا قهـرماني جهـان

كاناوارو كاپيتان تيم ملي ايتاليا توانست به جام طلايي جهاني 2006 بوسه بزند و افتخار آن را نصيب خود و كشورش كند.
علاوه بر اين فدراسيون بين‌المللي فوتبال(فيفا) اسامي 23 بازيكن منتخب هجدهمين دوره رقابتهاي جام جهاني 2006 آلمان را اعلام كرد كه نام فابيو كاناوارو در ميان مدافعان به چشم مي‌خورد.در واقع فابيو كاناوارو كاپيتان ايتاليا در برتري كشورش در جام جهاني 2006 نقش بسياري داشت. او در پايان آخرين بازي با فرانسه اظهار داشت: احساس خوبي دارم. آخرين شبي كه در ايتاليا بوديم و مي‌خواستيم به آلمان برويم، پسرم از من خواست تا در رختخوابم بخوابد، اما به او گفتم كه تخت و جام جهاني را به زودي با همديگر به او خواهم داد و همين اتفاق هم افتاد و من به قول خود عمل كردم.
ايتاليا مدتها به دنبال اين جام بود. كاناوارو مي‌گويد: (كمي نگران بودم اما به هم‌تيمي‌هايم ايمان داشتم. آنها انگيزه زيادي براي پيروزي داشتند و بسيار خونسرد عمل مي‌كردند و يكي از كساني كه به آنها قوت قلب مي‌داد من بودم و هر چه بيشتر پيش مي‌رفتيم بيشتر به قدرتمان پي مي‌برديم و سرانجام به نتيجه رسيديم.) آنچه در ادامه مي‌خوانيد گذري به زندگي كاپيتان لاجوردي‌پوشان است...



متولد جنوب ايتاليا

فابيو در 13 سپتامبر 1973 در شهر ناپل در جنوب ايتاليا چشم به جهان گشود. از همان دوران كودكي بسيار لاغر و قد كوتاه بود و در ميان دوستان و هم‌بازي‌هايش از چشم‌ها ناپديد مي‌‌شد. او بازي فوتبال را از سه سالگي در حياط خانه‌اش آغاز كرد و علاقه زيادي به فوتبال داشت .كم‌كم به كوچه و خيابان پا گذاشت و تيم كودكان فوتباليست را در خيابان نزديك خانه‌اش تشكيل داد. فابيو از همان طفوليت حس بزرگي و كنترل بر ديگران را داشت. بچه‌ها و هم‌بازي‌هايش را دسته‌بندي مي‌‌كرد و با تيم‌هاي ديگر در كوچه و خيابان به بازي مي‌پرداخت. مادرش ليزا هميشه نگران سلامت فرزندش بود و به او مي‌گفت: ( تو با اين جثه لاغر و نحيف چطور قدرت داري كه از صبح تا شب در سرما و گرما بازي كني؟ مريض مي‌شوي. تو بايد در خانه به استراحت بپردازي.) اما فابيو مادرش را متقاعد مي‌كرد كه مراقب سلامتي‌اش است. به اين ترتيب دوران كودكي فابيو سپري شد و او به مدرسه رفت. در مدرسه نيز در تيم فوتبال نونهالان ثبت‌نام كرد و پس از تعطيل شدن، در حياط مدرسه به تمرين فوتبال مي‌پرداخت و دير وقت به خانه باز مي‌گشت و مورد شماتت خانواده‌اش قرار مي‌گرفت. بارها به دليل بازي فوتبال تكاليف مدرسه‌اش را انجام نداد و از سوي معلمش تنبيه شد. گويا فوتبال در خون و رگش جريان داشت و نمي‌توانست آن را كنار بگذارد.


ديپلم با مكافات

به هر ترتيبي كه بود دوران دبستان را به پايان رساند و وارد دبيرستان شد. او با پول توجيبي‌هايش توانست در باشگاه فوتبال نوجوانان ثبت‌نام كند و هر روز پس از اتمام مدرسه به آنجا برود. در ضمن براي اينكه بدني قوي داشته باشد به كلاس‌هاي بدنسازي نيز مي‌رفت. فابيو با نمرات متوسط و با مكافات ديپلمش را گرفت و پس از ديپلم به طور جدي وارد عرصه فوتبال شد. البته ناگفته نماند كه فابيو پسري دقيق و هوشيار بود و هميشه همه نظرات مربيان و تجربيات خود را در دفتري يادداشت مي‌كرد، كه اكنون قصد دارد نوشته‌هاي مكتوب دفتر يادداشتش را به چاپ برساند. كم‌كم به تيم ملي جوانان ناپل راه يافت و استعدادش را در زمينه فوتبال به همه‌ نشان داد. مربيان به او پيشنهاد دادند كه به خاطر قد و قواره‌اش در پست مدافع به تمرين بپردازد. فابيو در كنار آلساندرو نستا يكي از بهترين مدافعان به تمرين پرداخت و نكات مفيدي را از او آموخت و طبق عادتش هر شب كه به خانه بازمي‌گشت همه گفته‌هاي نستا را يادداشت مي‌كرد.


فابيو جهاني مي‌شود

فابيو در سه جام جهاني 1998، 2002 و 2006 همراه تيم ملي ايتاليا بود. اولين بازي ملي او در برابر ايرلند شمالي در سال 97 بود كه تنها گل ملي او هم در همان بازي به ثمر رسيد.فابيو با بازي در فينال جام جهاني 2006 در صدمين بازي ملي خود شركت كرد و به جمع باشگاه صدتايي‌ها پيوست.
او در پايان بازي‌هاي جام جهاني 2006 نه تنها پيروزي كشورش را جشن گرفت بلكه با بالا بردن جام قهرماني، صدمين بازي ملي خود را رويايي كرد.برادر كوچكترش پائولو كاناوارو نيز مانند وي مدافع است و براي باشگاه ناپولي بازي مي‌كند. اين دو برادر به طور همزمان از سالهاي 2000 تا 2002 در پارما قدرت‌نمايي مي‌كردند.فابيو با قدي حدود 176 سانتي‌متر در سالهاي 1990 تا 2000 بهترين مدافع باشگاه ناپولي بود و سپس وارد پارما شد. او فعاليتش را از سال 2002 در اينترميلان آغاز كرد و سپس در سال 2004 به يوونتوس پيوست.او با يوونتوس به افتخارات زيادي رسيد و طرفداران زيادي پيدا و عنوان بهترين مدافع را در يوونتوس از آن خود كرد.فابيو با حضورش در جام جهاني 2006، هم قوت قلب هم تيمي‌هايش بود و هم آن‌ها را رهبري و هدايت مي‌كرد.


پس از پايان بازي‌هاي جام جهاني

باشگاه رئال مادريد به كاناوارو پيشنهاد همكاري داد و به اين ترتيب امرسون هافبك برزيلي و فابيو كاناوارو مدافع مياني يوونتوس را به خدمت گرفت. مبلغ اين دو انتقال 25 ميليون يورو اعلام شد. رييس رئال مادريد از اينكه توانسته فابيو را به اين باشگاه بياورد بسيار خرسند و راضي است.


ازدواج فابيو

نام همسر فابيو، دانيلاست. آنها صاحب دو پسر به نام‌هاي كريستين و آندريا و يك دختر به نام مارتينا هستند. او از زندگي مشترك خود رضايت دارد. همسرش دانيلا درباره فابيو مي‌گويد: او به دليل مشغله كاري طي روز مدت كوتاهي را در كنار ما مي‌گذراند و بيشتر اوقات براي تمرين و مسابقه ماه‌ها به شهرها و كشورهاي مختلف مي‌رود و از ما دور است اما او، هم همسر خوب و وظيفه‌شناسي است و هم پدر مهرباني براي فرزندانش. در جام جهاني 2006 نيز ما به همراه وي به آلمان سفر كرديم. او اظهار داشت كه وجود ما در كنار خودش سبب افزايش اعتماد به نفس براي وي مي‌شود. به هر صورت من از موفقيت او خوشحالم و فرزندانم احساس غرور مي‌كنند. البته پسرهايمان سه ساله هستند و دخترمان دو سال دارد و هنوز به خوبي نمي‌توانند موقعيت‌ اجتماعي پدرشان را درك كنند اما باز هم در همان عوالم كودكي به پدر خود افتخار مي‌كنند.


گفتگو با نيويورك تايمز

پس از بازي‌هاي جام‌جهاني او به همراه خانواده براي استراحت به نيويورك رفت و در آنجا روزنامه نيويورك تايمز با او به گفتگو نشست.
فابيو: اين دومين باري بود كه من آنجا بودم. شهر مجلل و باشكوهي است. من از سرعت كارها در اين شهر تحت تاثير قرار گرفتم. هر كسي در اين شهر با سرعت 3000 كيلومتر در ساعت حركت مي‌كند.
_ آيا از رفتن به رئال مادريد خوشحال هستيد؟
فابيو: در ابتدا كه در اينتر بودم متاسفانه با فصلي ناموفق رو به رو شدم اما وقتي به يوونتوس منتقل شدم، يووه از من خواست تا اين باشگاه را به اوج برسانم. همچنين به من كمك كرد تا به بالاترين سطح فردي دست يابم و به من اجازه داد تا به سطحي برسم كه مي‌توانم باشم. حال مي‌خواهم به عنوان كاپيتان تيم قهرمان جهان در پر افتخارترين تيم اروپا باشم.
_ نظرتان درباره تيم ملي ايتاليا در جام جهاني 2006 چه بود؟
فابيو: پيروزي در ضربه‌هاي پنالتي براي ايتاليا تابو بود . من مي‌دانستم كه ايتاليا پيروز خواهد شد زيرا روحيه خوبي داشتيم و تحت تعليم دقيق و منظمي قرار مي‌گرفتيم. بچه‌هاي تيم با روحيه شاد و اعتماد به نفس بالاي خود توانستند به آنچه كه لياقت داشتند دست يابند.


كوتاه از زندگي او


_ او علاقه زيادي به مطالعه كتب تاريخي دارد. همچنين همه خاطرات خود را مي‌نويسد و مي‌خواهد در آينده كتاب خاطرات و تجربيات خود را به چاپ برساند.
_ برادرانش پائولو و رناتا نيز در عرصه فوتبال ايتاليا قدرتمند هستند. آنها در پارما بازي مي‌كنند.
_ شماره پيراهن او در تيم ملي ايتاليا پنج است و در باشگاه‌ يوونتوس شماره 28 را به تن مي‌كرد.
_ در جام جهاني 2006، ششمين بازيكن برتر اين جام شناخته شد.
_ به موسيقي علاقمند است و مانند همه ايتاليايي‌ها غذاي مورد علاقه‌اش پيتزا و اسپاگتي است

[MoJtaBa.R]

اینم بیوگرافی كاپیتانو مالدینی


Position: Defender
Birthdate: 6/26/1968
Birthplace: Milano , Italy
Height: 186 cm
Weight: 85 kg
متولد 26 جولای 1968 - میلان ایتالیا

اسطوره میلان، پسر چزاره مالدینی، بازیکن اسبق میلان در تیم ملی ایتالیا که در کودکی یکی از هواداران یوونتوس و شیفته بازی روبرتو بوتگا بود خیلی زود با اثبات شایستگی هایش راه پدر را ادامه داد. هنگامی که در 10 سالگی موفق به گذراندن تست تمرینی باشگاه میلان شد همه از نفوذ چزاره صحبت می کردند. در 17 سالگی به دعوت نیل لیدهولم سرمربی وقت آث میلان به تیم بزرگسالان پیوست و اولین بازی اش در تاریخ 20 ژانویه 1985 برابر اودینزه انجام داد. در آن بازی پائولو جانشین باستینی مصدوم شد، بازی که با نتیجه یک - یک خاتمه یافت. مالدینی در مورد آن بازی می گوید: «استرس زیادی داشتم ولی لید هولم مرا در آغوش گرفت و گفت همیشه به این فکر کن که این فقط یک بازی در مقیاس بزرگتر است.»
در سال 86 وقتی چزاره او را برای بازی در تیم زیر 21 سال ایتالیا دعوت کرد هنوز بسیاری او را فقط پسر چزاره می دانستند و نفوذ پدر را دلیل حضورش در تیم ملی ... انزو بیزوت سرمربی ایتالیا در قهرمانی 82 در رابطه با پائولو گفته بود: «فقط شناسنامه پائولو می گوید او 19 ساله است. در حقیقت و به نظر من او خیلی بیشتر از سن واقعی اش پخته است.»
آزلیو ویچینی که بر خلاف بسیاری به توانایی های پائولو آگاه بود نام وی را در فهرست مدافعان تیم ملی قرار داد و پائولو اولین بازی ملی خود را در تاریخ 31 مارچ 1998 در برابر یوگسلاوی تجربه کرد، بازی که مشابه اولین بازی باشگاهی اش با نتیجه یک - یک به پایان رسید. همان سال مالدینی به همراه میلان اولین اسکودتوی فوتبال حرفه ای اش را فتح کرد. در سال 90 پائولو اولین جام جهانی اش را هم تجربه کرد، جایی که مقامی بهتر از سومی برای لاجوردی پوشان نداشت.
در سال 94 که خود پائولو به عنوان بهترین سال زندگی اش از آن یاد می کند، جام قهرمانان اروپا برای سومین بار طی چند سال حضور وی در میلان نصیب میلان شد. پائولو در آن سال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا نیز برگزیده شد (!؟!)
وی به همراه تیم تحت نظر آریگو ساچی به فینال رقابت های جام جهانی راه یافت اما این بار نیز ایتالیا مغلوب ضربات پنالتی بود. پس از بازی های جام جهانی به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد و این اولین باری بود که یک مدافع این عنوان را از آن خود می کرد. حالا دیگر پائولو پسر چزاره نبود، همه از او به عنوان «پسر محبوب ایتالیا» یاد می کردند. خوانندگان روزنامه «واشنگتن پست» آمریکا و «کی» ایتالیا طی دو نظرسنجی مالدینی را به عنوان محبوب ترین بازیکن جهان انتخاب کردند. در همان سال پائولو و آدریانا فوسا مدل لباس ونزوئلا - ایتالیایی پس از دوستی طولانی مدتشان با یکدیگر ازدواج کردند. در سال 94 پائولو مدل بودن را نیز تجربه کرد و پیش از عزیمت تیم ملی به آمریکا به درخواست جورجیو آرمانی به روی صحنه رفت. مالدینی در دوران حضورش در تیم ملی تحت نظر آزلیو ویچینی، آریگو ساچی، چزاره مالدینی، دینوزوف و جیووانی تراپاتونی بازی کرده اما دوران سرمربیگری پدرش را یکی از سخت ترین زمان های فوتبال حرفه ای اش می داند. پائولو مالدینی هم اکنون رکورددار حضور در تیم ملی ایتالیاست. وی طی حضور در 126 بازی ملی که در 74 تای آنها بازوبند کاپیتانی را نیز در اختیار داشته، 7 گل برای ایتالیا به ثمر رسانده است.
پائولو در میلان نیز روزهای بسیار خوبی را تجربه کرده، فتح 7 اسکودتو، 4 جام قهرمانی اروپا، یک جام حذفی ایتالیا، 5 سوپر کاپ ایتالیا، 3 سوپر جام اروپا و 2 جام بین قاره ای از جمله افتخاراتی است که وی به همراه میلان به دست آورده است.
پائولو سال گذشته بیستمین سال حضورش در سری آ را نیز جشن گرفت. وی در گفتگویی با شبکه میلان گفته بود: «توپی که روی زمین می غلطد، تمرینات دسته جمعی، مسابقات، ورزشگاه پر از جمعیت، پیروزی و شکست ها، این ورزش، همه و همه باعث می شوند تا شور و هیجان و علاقه من به فوتبال سال ها ادامه یابد. تمایلی ندارم آخرین سال های بازی خود را در تیمی پایین تر از میلان سپری کنم. من در میلان به دنیا آمده ام و همیشه در اینجا زندگی کرده ام. چه کسی تضمین می کند که من در باشگاهی دیگر به شرایط ایده آل دست یابم؟ من رابطه نزدیکی با میلان دارم. پدر من کاپیتان تیم بوده و اکنون من جای او را گرفته ام. نام خانواده ما از صفحات تاریخ میلان پاک نخواهد شد. میلانو خانه من شده. بخصوص اتاقی که در آنجا دارم. گرچه آن اتاق به دلیل آنکه قدیمی ترین اتاق آنجاست کوچکترین اتاق آنجا نیز هست.»
چزاره نیز مثل هموطنانش پائولو را یکی از دلایل زیبایی سری آ می داند و می گوید: «لزومی نداشت چندان او را نصیحت کنم. او نیاز نداشت و به نظر می رسید که می داند دور و برش چه می گذرد. من به او افتخار می کنم، نه به خاطر اعداد و ارقام، بلکه برای شخصیت و منش والایی که از خود نشان می دهد.»
مالدینی در سال 2004 از فوتبال ملی خداحافظی کرد. با وجود اصرار بازیکنان و دعوت های بیشمار تراپاتونی و لیپی دیگر پیراهن لاجوردی را بر تن نکرد. وی می گوید: «قبل از اینکه بگویند برو، خودت را کنار بکش.» در همان سال پله از او به عنوان بزرگترین بازیکن زنده جهان نام برد.
پائولو هم اکنون صاحب دو پسر به نام های کریستیان (10 ساله) و دانیل (5 ساله) است که پسر بزرگش سال گذشته با تیم جوانان میلان قرارداد بست.
پدی انیو در کتابی با عنوان «مالدینی آنقدر خوب که حقیقی به نظر نمی رسد» می نویسد: «زندگی پائولو سرشار از موفقیت شده که باورکردنی به نظر نمی رسد. بهترین مدافع جهان شد. درآمدی بیش از سالی 3 میلیون دلار بدست آورد. خوش سیما بود. همه جام ها را به دست آورد و از همه مهمتر، همه دوستش دارند. یک حرفه ای واقعی باقی ماند. همه آمدند و رفتند و او با موفقیت مسیرش را بدون انحراف طی کرد. مشکل موجود با مالدینی بی نقص بودن اوست. او یک مدل حرفه ای است چه از نظر بازی و چه شخصی. او حتی بیشتر از یک مدل است، او بزرگترین هدیه خداست به تیمی که در آن بازی می کند، سرمربی، دیگر بازیکنان و طرفداران آن تیم.»
گابریل مارکوتی نویسنده گاتزتا دلواسپورت می نویسد: «پائولو مالدینی با ظاهری آراسته، قیافه جذاب، تکنیک بالا و لبخندهای خیره کننده اش بخشی از جذابیت سری آ را تأمین می کند. اگر از برلوسکنی بپرسید چه چیزی مردم میلان را برای تماشای قرمز و مشکی ها به سن سیرو می کشاند می گوید سابقه پرشکوه و افتخارآمیز میلان. اما من نیم بیشتر این انگیزه ها و کشش های موجود برای تماشای بازی میلان را در پائولو مالدینی می بینم که اسطوره فوتبال ایتالیا شده است. بدون پائولو انگیزه ما هم برای نقد کردن بازی های سری آ کمتر می شد. به همان اندازه که پائولو خوش شانس بوده سال ها در سطح اول فوتبال اروپا دوام آورده و اسطوره شده، ما هم خوش شانس بودیم که مالدینی در ایتالیا بازی می کند و به لیگ فوتبال ما رونق و جذابیت می دهد. این یک همزیستی مسالمت آمیز است. پائولو شهرت، افتخار، اعتبار، ثروت و مقام جمع می کند و ما از تماشای بازی او لذت می بریم.
فابیو کاپلو نیز می گوید: «نگاه پائولو به فوتبال استثنایی است.»
پائولو آملی در فیلمی 90 دقیقه ای صحنه های متنوعی از زندگی خانوادگی و حرفه ای پائولو مالدینی را نشان می دهد. وی در این فیلم با 60 شخصیت سرشناس نیز مصاحبه کرده و نظرات آنها را در مورد اسطوره فوتبال ایتالیا جویا شده است.
بازیگران مورد علاقه مالدینی: بروس ویلیس، جودی فاستر
خواننده مورد علاقه: ویل اسمیت
فیلم مورد علاقه: سکوت بره ها
تفریح مورد علاقه: تنیس
پائولو مالدینی طی 819 حضور در میلان، 32 گل برای این باشگاه به ثمر رسانده است.

افتخارات:
1998: قهرمانی سری آ، سوپر کاپ ایتالیا
1989: قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا، قهرمان جام بین قاره ای
1990: قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان جام بین قاره ای
1992: قهرمان سری آ، قهرمانی سوپر جام ایتالیا
1993: قهرمان سری آ، قهرمانی سوپر جام ایتالیا، مقام دوم لیگ قهرمانان اروپا
1994: قهرمانی سوپر جام ایتالیا، قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا، قهرمان سری آ، مقام دوم جام جهانی آمریکا
1995: مقام دوم جام قهرمانان اروپا
1996: قهرمان سری آ
1998: مقام دوم جام حذفی ایتالیا
1999: قهرمان سری آ
2000: مقام دوم جام قهرمانان ایتالیا
2003: قهرمان جام حذفی ایتالیا، قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا
2004: قهرمان سری آ
2005: مقام دوم جام قهرمانان اروپا

[MoJtaBa.R]

نام: آلساندرو

نام فاميل: نستا

تولد: 19 مارس 1976

محل تولد: رم

قد: 187

وزن: 79

لقب: ساندرو

وضعيت: متأهل

داراي همسري به نام گابريلا پانوتزي

هنرپيشه مورد علاقه: دمي مور

خواننده مورد علاقه:‌ ليگبوي

ماشين: او داراي يك گلف است و پيش از اين پورشه‌اي داشت كه به علت سرعت زياد آن را فروخته است.

علايق: بيليارد، بازي‌هاي رايانه‌اي (فوتبال و فرمول يك)، جست و جو در اينترنت، شنا، تنيس و تماشاي فيلم‌هاي سينمايي.

غذاي مورد علاقه: جينوچي

شماره شانس: 13

رنگ محبوب: آبي

الساندرو نستا یکی از تنومندترین و محبوبترین مدافعان ایتالیا و جهان می باشد که در تاریخ 19 مارچ 1976 در شهر رم و در یک خانواده متوسط به دنیا آمد.بر خلاف خیلی از فوتبالیست های معروف دیگر او فوتبال را روی اتفاق و به خاطر اینکه درهمان ۵ سالگی کمر درد گرفت و به توصیه دکتر باید رو به فعالیت های ورزشی می آورد تا وضعش بهتر شود فوتبال را انتخاب کرد و رفته رفته قدرت خود را در رشته فوتبال احساس کرد.الساندرو از همان آغاز کودکی عاشق تیم فوتبال لاتزیو بود و پدرش هم به این خاطر اسم او را در آکادمی فوتبال لاتزیو نوشت.

الساندرو از همان کودکی نبوغ و استعدادش را در فوتبال به خصوص در دفع توپ در پست مدافع مرکزی نشان داد و همین امر باعث شد تا کادر فنی جونان لاتزیو به او توجه خاصی بکنند و او در نهایت آرزوی پدرش را براورده کرد و پیراهن لاتزیو را بر تن کرد و الساندرو تبدیل به ستاره این تیم شد و به محبوب ترین رمی هوادار لاتزیو تبدیل شد نستا به قدری جذاب و دوست داشتنی بود که هوادران رم که رقیب و مخالف این تیم رمی هست هم او را دوست داشتند و برای او هورا می کشیدند از این رو به نستا و توتی محبوب شهر رم می گویند.

نستا همراه با ستارگان دیگری از این تیم همانند میهایلویچ-استانکویچ و چند تای دیگر به قدری خوب کار می کرد که لاتزیو به یکی از قدرت های ایتالیا تبدیل شده بود و روز به روز به محبوبیت این تیم افزوده می شد و در سال 1999 قهرمانی اسکودتو را بدست آوردند.

نستا در سال ۱۹۹۸ با رفیق صمیمیش گابریلا پانوزی ازدواج کرد . گابریلا که برخلاف نستا چندان خوش قیافه نیست و همچنین سیگاری هم هست باعث ناراحتی و نارضایتی نستا شده و الساندرو برای ترک این عادت سعی میکنه او رو به ورزش روی بیاره ( به خصوص بدنسازی ) تا سیگار کشیدن رو ترک کنه.

نستا ۲ برادر و ۱ خواهر داره که متاسفانه خواهرش در سال ۲۰۰۰ بر اثر سانحه رانندگی جان خودش رو از دست میده تا تلخ ترین خاطره نستا در زندگی اش رخ بده.

محبوب ترین بازیکن تیم لاتزیو در سال ۲۰۰۲ در میان انبوهی از اشکهای هواداران لاتزیو این تیم رو ترک کرد و به آث میلان نقل مکان کرد تا این بار محبوب میلانیها بشه.و در همان سال قبل از بازی با بارسلونا به نستا خبر دادند که دوست صمیمی اش که پسر عمویش هم بود و فوتبالیست هم بوده بر اثر سانحه رانندگی در گذشته تا یکی دیگه از بدشانسی های این مدافع محبوب رخ بده.

الساندرو بدشانس در تورنومنت های بزرگ نظیر جام جهانی هم شانسی نداره که همون طور که میدونید در جام ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ که ایتالیا قهرمان شد بدلیل مصدومیت و نستا قادر به ادامه بازیها نشد.



--------------------------------------------------------------------------------


بهترين دوست نستا داميانو توماسي ستاره سابق رم است. او و كاناوارو از تيم زير 16 ساله‌هاي ايتاليا پا به پاي هم در عرصه ملي حضور داشته‌اند. نستا در اردوهاي تيم ملي با دل‌وكيو و كاناوارو هم اتاق مي‌شود. نستا عاشق شكلات است. يك بار در تعطيلات فصل 1999 به تنهايي 3 كيلو شكلات خورد و وضعيت فيزيكي خود را به بدترين شرايط رساند، با اين حال او هيچ‌گاه نمي‌تواند از شكلات دل بكند.

نستا 3 سگ به نام‌هاي پيتو، فرناندو و برناردو دارد. او هيچ‌گاه به سؤالات راجع به زندگي شخصي خود جواب نمي‌دهد، زيرا معتقد است زندگي شخصي او تنها متعلق به خودش است. نستا به خانه قديمي مادربزرگش علاقه زيادي دارد. خانه مادر مادر او چشم اندازي دارد كه نستا مي‌تواند با ايستادن جلوي در و پنجره‌هاي آن دنيا را ببيند و احساس آرامش كند.

بزرگ‌ترين آرزوي نستا فتح جام جهاني با تيم ملي ايتاليا است. كه اميدوار است در جام جهاني آلمان كه در خرداد سال آينده برگزار مي‌شود بتواند آن را جامه عمل بپوشاند.


به الساندرو نستا لقب آسپ رو دادن و با این اسم صداش میکنند. از خصوصیات نستا این هست که بازیکنی است همیشه از حاشیه در فوتبال وحشت داره و فرار میکنه و به قدری کم حاشیه هست که رسانه ها هیچ وقت او را پیدا نمی کنند. اکثر اوقات فراغتش در خونه می گذره .کتاب هم میخونه و موسیقی کلاسیک گوش می کنه و همچنین فیلم می بینه در ضمن خوابیدن رو هم خیلی دوست داره

[MoJtaBa.R]

بیوگرافی فرانچسكو توتی:تاريخ تولد:27سپتامبر1976
محل تولد:پورتا مترو نياي رم
قد:180 سانتي متر
وزن 79 كيلو گرم
القاب:ارمي گليو-بامبودي اورود(ايتاليايي)به معني پسر طلايي
هنر پيشه ي مورد علاقه:پيرا چوني-وردوني-آلبرتو سوردي
برنامه ي مورد علاقه :كمدي ايتاليايي
خواننده ي محبوب:`پيرل جم-يوتو
آهنگ هاي مورد علاقه:موسيقي كلاسيك وپاپ
قهرمانان هميشگي:جوزپه جيانيني و روبرتو مانچيني
علايق:بازي تنيس-گلف و پلي استيشن
كتاب محبوب:نوشته هاي استيفن كينگ
غذاي مورد علاقه:لازانيا-پاستا
همسر:ايلاري بلازي
فرانچسكو توتي اسطوره ي فوتبال شهر رم است. او را با بازي هاي زيبا و تعصب فراوان
حواشي متعدد والبته عصبيت گاه و بيگاه مي شناسيم نامي كه يك استاديوم را از جا بلند مكند براي
نخستين بار در سال1993در استاديوم المپيك رم به هواداران معرفي شد.فرانچسكو از همان
طفوليت استعدادهايي داشت كه سايرين از آن بي بهره بودند پدر وي به ياد مي آورد كه پسر
كوچكش پس از اتمام مراسم غسل تعميد توسط كشيش به توپ ضر به ي محكمي نواخت كار
اصلي وي با توپ از سن سه سالگي آغاز شد . زمان گذشت تا اينكه علاقه ي فراوان توتي
به فوتبال براي همگان از جمله پدر و مادرش عيان شد با اين وجود آنها نبودند كه استعداد اين
كودك را باور كردند بلكه عموي متعصب وي بزرگي را در چهره معصوم توتي به وضوح
ديد.كم كم رفت و آمد فراوان توتي با عموي محبوبش سبب پا گرفتن يك علاقه افراطي شد
عشق به رم!!!.توتي پس از چند سال از تيم هاي پايه ي رم وارد بزرگسالان شدو
هم اكنون پر طرفدار ترين بازيكن باشگاه است.
---------------------------------------------------------

اين يه بيوگرافي كامل تر:
فرانچسکو توتی متولد 27 سپتامبر 1976 در شهر رم می باشد . در حال حاضر در تیم آ.س رم در سری آ ایتالیا بازی می کند . او توانایی بازی در پست های حمله و یا مدافع میانی رو به جلو را دارد . و بهترین زمانی که استعداد و توانایی او بطور کامل مورد استفاده قرار می گیرد هنگامی است که او بین بازیکنان میانی و حمله نقش رابط را داشته باشد . به همان خوبی که او یک گلزن است یک بازیکن خلاقو بازی ساز برای تیم ملی ایتالیا و همچنین باشگاه خود به حساب می رود . توتی در تیم ملی ایتالیا بعنوان یک مهره اصلی و اسطوره ایی به حساب می رود که در زمان های حساس با خلاقیت خود به کمک تیم آمده است و خیلی از کارشناسان عقیده دارند که او پدیده فوتبال اینالیا در سالهای اخیر است . او همچنین سمبل باشگاه و شهر رم هم به حساب می آید زیرا که هیچ وقت این شهر را با وجود پیشنهاداتی به مراتب بهتر ترک نکرده است و بهترین گلزن تاریخ باشگاه رم به حساب می آید .
دوران کودکی
او در شهر رم متولد شد و رشد کرد . پدر و مادرش – انزو و فیورلا – توتی هستند . بر خلاف همه کودکان که دوست دارند برنامه های کودک و کارتون ببینند او همیشه علاقه داشت که مسابقات فوتبال را تماشا کند . و از همان ابتدا با پسران بزرگتر از خودش فوتبال بازی می کرد . مادرش علاقه بسیار زیادی داشت که او به باشگاه معروف میلان بپیوندد ولی او تیم محبوب خود یعنی آ.س رم را انتخاب کرد. و او در سال 1989 به باشگاه میلان پیوست .
تیم ملی
توتی جوان و با استعداد در فینال مسابقات جام یوفا زیر هجده سال 4 گل برای تیم ایتالیا در مقابل اسپانیا در جولای 1995 به ارمغان آورد . و در فینال مسابقات زیر 21 سال او توانست گل تساوی تیمش را مقابل اسپانیا قبل کشیدن بازی به ضربات پنالتی وارد دروازه کند . او در مسابقات یورو 2000 شرکت کرد و یکی از کلیدی ترین بازیکنان تیم ایتالیا در این مسابقات بود . حتی در فینال که لاجوردی پوشان بازی را به فرانسوی ها باختنند او بهترین بازیکن میدان شد . و این ناکامی ها در مسابقات جام جهانی 2002 هم ادامه داشت و تیم ایتالیا با تمام شایستگی هایی که داشت به کره جنوبی میزبان بازی را واگذار کرد و قربانی شد
در یورو 2004 او چهره ایی کاملا منفی و خشن داشت و با حرکتی که نسبت به کریستین پاولسن دانمارکی انجام داد شانس حضور در ادامه مسابقات رو از دست داد .
در مسابقات جام جهانی 2006 آلمان با وجودی که توتی از بند مصدومیت بطور کامل رها نشده بود و احتمال مصدوم شدن را داشت خودش را ه تیم ملی و آلمان رساند . در حالیکه در حالت ایده آل خود قرار نداشت . در مقابل استرالیا او یک پنالتی حساس در دقایق پایانی را تبدیل به گل کرد و ایتالیا به مرحله بعد رساند . بعد از گل او انگشت شست خود را مانند پسرش مکید و جشن پیروزی ایتالیا را گرفت . بعد از آن تیم ایتالیا به مصاف با تیم های اوکراین و آلمان رفت و با شکست دادن این تیم ها به فینال رسید . که مجدد با تیم فرانسه روبرو شد ولی اینبار نوبت توتی و یارانش بود که جشن پیروزی بگیرند و قهرمان جهان شوند . بعد از این مسابقه توتی بعنوان یکی از اعضای تیم ستارگان جهان انتخاب شد
در حال حاضر او میان ماندن یا رفتن مردد است . از طرفی او می گوید که می خواهد از فوتبال ملی خداحافظی کند و فقط برای تیم باشگاهش بازی کند و از طرفی کادر تیم ملی امیدوارند که بتوانند او متقاعد کنند که به تیم ملی برگردد . دونادونی سر مربی تیم ملی ایتالیا حتی این امکان را برای او بوجود آورده است که فقط در مسابقات رسمی تیم ملی ایتالیا بازی کند . و تا این لحظه همه چیز بطور مساوی و 50 – 50 پیش می رود .
توتی و باشگاه آ.س رم
توتی فقط شانزده داشت که برای تیم آ.س رم به میدان رفت . او در آن سال 4 گل در 21 مسابقه به ثمر رساند . او لقب بهترین بازیکن ایتالیا را در سال 2000 و 2003 بدست آورد . او در فصل 1/2000 نقش به سرایی در قهرمانی تیم رم داشت و بهترین گلزن سری آ شد . در فصل 2/2001 سری آ با قهرمانی یونتوس به پایان رسید ولی توتی باز هم بهترین بازیکن سری آ شد با 14 گل زده .
4/2003 نقش کلیدی تر و موثر تری را نسبت سالهای قبل داشت و تیم رم با 20 گل زده توتی در رده دوم بعد از تیم میلان قرار گرفت
5/2004 یک فصل کاملا نا امید کننده بود. در این فصل تیم رم چهار مربی عوض کرد و در این سال او فقط 14 گل به ثمر رساند . که در تاریخ 19 دسامبر 2004 او به رکورد جاودانه 107 گل در باشگاه رم دست یافت . گل 107 رو در مقابل تیم پارما به ثمر رساند . رکورد قبلی در اختیار روبرتو پروزو بود .
6/2005 در این فصل او در بازی مقابل امپولی دچار مصدومیت شد و تا 11 می 2006 از میادین فوتبال دور بود. در این فصل تیم رم در رده دوم بعد از تیم اینتر قرار گرفت .
توتی از نگاه آمار در باشگاه آ.س رم
زندگی شخصی توتی
توتی با ایلاری بلاسی یکی از زیباترین مدل های ایتالیا که در حال حاضر مجری چند برنامه پر طرفدار در شبکه سراسری ایتالیا است ازدواج کرد . اولین فرزند این زوج (پسر ) به نام کریستین در ششم نوامبر 2005 بدنیا آمد. و اکنون بعد از مسابقات جام جهانی همسر او برای دومین باری باردار است و آنها 9 ماه آینده فرزند دومشان را در کانون خانوادگی شان خواهند داشت .
توتی یک مدرسه فوتبال به نام '' شماره 10 '' دایر کرده است و همچنین صاحب یک باشگاه موتور سواری به نام ''توتی تاپ اسپورت '' است .
بهترین دوستش برادرش ریکارد است . او همیشه می گوید که برادرش در زمان کودکی بازیکن بهتری بوده است ولی شانس خوبی برای پیشرفت در این مسیر را نداشته است . ریکاردو در حال حاضر مدیر برنامه های توتی می باشد
او همچنین با مربی سابق خود فابیو کاپلو روابط بدی دارد به این دلیل که کاپلو بدون هیچ اخطار قبلی باشگاه رم را ترک کرد و شرایط بدی را برای این تیم بوجود آورد ..
توتی به عنوان سفیر صلح یونیسف دو کتاب جوک برای کودکان چاپ کرده است که به نفع خیریه های این سازمان به نفع کودکان به فروش رسانده است
او توسط پله جزو 125 بازیکن برت دنیا که اکنون در قید حیات می باشند انتخاب شد. بعضی از این لطیفه ها بصورت کلیپ های کوتاهی با حضور خود او و دل پیرو و بوفون و نستا و کاسانو درست شدند .
قهرمان دوران کودکی توتی جوزپه جیانینی کاپیتان سابق تیم رم بوده است و او همیشه آرزوی این را داشته که با او دست بدهد. سالها بعد او شانس این را داشت که در کنار جیانینی در یک بازی دوستانه برای تیم رم به میدان برود.
او یک سفیر حسن نیت برای یونیسف است. توتی دو کتاب جک منتشر کرده‌است که پول آن صرف امور خیریه برای کودکان می‌شود. این کتاب‌ها ماه‌ها جز پرفروش ترین کتابها بودند. بعضی از این جک‌ها دربارهٔ خود توتی و بعضی از هم تیمی‌هایش مانند: دل پیرو، بوفـــُن، نستا و کاسانو بودند.

بهترین دوست توتی، برادرش، ریکاردو است. هرچند توتی همیشه میگوید که وقتی بچه بودند برادرش بازیکن بهتری بوده‌است، اما او در این راه بدشانس بوده‌است. الان ریکاردو وکالت توتی را به عهده دارد.

فوتبال ایتالیا همواره شاهد ظهور اسطوره‌هایی بوده‌است.از ریورا ؛ فاکتی ، جنتو تا ،باجو ،زوف ،جنتیله آلتوبلی و اکنون در نسل دیگر از فوتبال سرزمین چکمه نام‌های ویری ،توتی ،اینزاگی و... نگاه‌ها را به سوی خودجذب کرده‌است

[MoJtaBa.R]

آندره آ پیرلو
متولد : 1979/5/19

ملیت : ایتالیایی

باشگاه کنونی : آث میلان

شماره : 21

پست : هافبک

قد : 178سانتیمتر

وزن :۶۵ کیلوگرم

محل تولد: ایتالیا ، برشا ، فلرو

افتخارات المپیک : مدال برنز فوتبال مردان - المپیک 2004 آتن

لو متولد 19 مي 1979 در شهر فلوره واقع در استان برشيا در ايتاليا مي باشد. پدر او مردي ثروتمند و صاحب دو كارخانه ساخت تجهيزات آهنگري است.
او از سال 2001 به تيم ميلان پيوسته و به همراه اين تيم در فوتبال جهان به چهره اي مطرح بدل شده است.
پيرلو به عنوان يكي از بهترين هافبكهاي دنيا كه مشخصه مهم بازي او ارسال پاسهاي عمقي خطرناك است شناخته شده است.

گاتوزو همبازي او در ميلان و تيم ملي در مورد او مي گويد:با ديدن بازي پيرلو به اين فكر مي افتم كه آيا من هم فوتباليستم؟
كارلوس البرتو پريرا و كافو هم سبك بازي او را شبيه بازي برزيلي ها مي دانند و انچلوتي مربي او در ميلان هم او را بهترين بازيساز دنيا بر ميشمارد.
پيرلو 1 برادر و1 خواهر دارد كه برادرش كه 3 سال از او بزرگتر است هم فوتباليست و شاغل در سري C2 مي باشد.او متاهل بوده و صاحب 1 پسر و 1 دختر است.
خود پيرلو سبك بازي روبرتو باجو را بسيار مي پسندد و به او را الگوي خود قرار داده است.


در مورد فوتبال:

پیرلو در سال های 1998-1994 و سال 2001 (به صورت قرضی) برای تیم برشا و در سالهای 1999-1998 وسال 2000 برای تیم اینتر بازی کرده است . وی همچنین در فصل 2000-1999 برای تیم رجینا (به صورت قرضی) بازی می کرد و از سال 2001 به تیم آث میلان منتقل شد و هم اکنون نیز در این تیم توپ می زند.

او به همراه این تیم یک مرتبه موفق به فتح اسکودتو شد. وی همچنین به همراه تیم میلان یکبار قهرمان جام باشگاه های اروپا شد.

او برای تیم ملی ایتالیا در مسابقات یورو 2004 و در المپیک تابستانی سال 2000 بازی کرد و به همراه این تیم در سال 2000 موفق به کسب مدال برنز فوتبال مردان المپیک آتن گشت .

هم اکنون پیرلو یکی از بهترین هافبک های حال حاضر جهان به خصوص در سری آ به شمار می رود .

او دارای استعدادی فوق العاده در دادن پاسهای دقیق است . از دیگر تواناییهای این بازیکن می توان خلاقیت بالا و دادن پاسهای در عمق زیبا نام برد . در تیم میلان ، پیرلو مرکز تیم است و بازیکنان این تیم گرداگرد توانایی های او در ضمینه های مختلف مانند بازی خوانی و کنترل کردن بازی قرار دادند . پیرلو همچنین متخصص توپ های مرده نامیده می شود . او اولین گزینه برای زدن ضربات آزاد و کرنرها می باشد . پیرلو شگردی جدید برای زدن ضربات آزاد مرسوم کرد به این ترتیب که او با استفاده از آرایش مخصوصی که به سه انگشت بیرونی پای خود برای زدن ضربات آزاد میدهد توانسته است با رکورد بیشترین گل از ضربات آزادی را که بازیکنان میلان از اول تاسیس این باشگاه تا هم اکنون در نیم فصل اول زده اند تساوی کند(چهار گل در نیم فصل اول) به طوری که فقط دو نفر توانسته اند با این رکورد تساوی کنند( دیمیتری آلبرتینی 3بار و فرانک ریکارد 1 بار ).

تکنیک فوتبال بازی کردن این بازیکن واقعا بی همتاست و کیفیت بازی این بازیکن هیچ گونه محدودیتی برای مربی این تیم باقی نگذاشته است. . با این وجود چون در میلان بازیکنی مانند پیرلو از نظر خصوصیات تدافعی وجود ندارد وتنها کسانی که می توانند در میلان در پست او بازی کنند ( گتوزو و سیدورف) دارای خصوصیات لازم یک هافبک تدافعی خلاق نیستند پیرلو به ناچار در این پست بازی می کند .

پیرلو در جام جهانی 2006 آلمان یکی از مهره های اصلی این تیم به شمار می رود.


دورنمای خانوادگی

آندره آ پیرلو متولد یک خانواده ی ثروتمند است و پدر او دارای دو مرکز بزرگ ذوب آهن می باشد.از آنجایی که خانواده پیرلو عاشق بازی فوتبال هستند آندره آ را در بازی فوتبال پشتیبانی می کردند.البته اونها هیچ وقت چیزهایی رو که پیرلو دوست نداشت به او تحمیل نمی کردند.پیرلو دارای یک برادر می باشد که 3 سال از او بزرگتر است و در تیم برشا توپ می زند وی همچنین خواهری دارد که 10 سال از او جوانتر است .


اطلاعات دیگر

نامهای مستعار: Campanellino،Trilly،Metronomo

خانواده: یک برادر به نام ایوان که از او سه سال بزرگتر است. و یک خواهر که از او ده سال جوانتر است.همسری به نام دبروآ ، پسری به نام نیکولا و دختری به نام آنجلا

نخستین بازی برای تیم ملی ایتالیا : بازی مقابل آذربایجان

بازيهاي ملي45 بازي براي تيم المپيك ايتاليا 16 گل
35 بازي براي تيم ملي ايتاليا 5 گل
اولين بازي ملي:7/9/2002 برابر آذربايجان
افتخارات باشگاهي با ميلان
‌‌قهرمان ليگ قهرمانان (2003) برنده سوپر جام اروپا (2003) قهرمان جام حذفي (2003) برنده اسكودتو فصل 04-2003

افتخارات ملي:
برنده نشان برنز المپيك آتن با تيم المپيك ايتاليا
قهرمان جام جهاني 2006 با تيم ملي ايتاليا

[MoJtaBa.R]

(باجو)افسانه ای که هرگز فراموش نخواهد شد!


روبرتوباجواسطوره ای که هرگز فراموش نخواهد شد.این بازیکن استثنایی فوتبال ایتالیا یکی از اعجوبه های لاجوردی پوشان درجهان فوتبال به حساب می آمد که همیشه باعث افتخاری برای فوتبال جهان بود که هواداران زیادی داشت.این چهره درخشان فوتبال درخیلی از تیم های بزرگ ایتالیا سابقه حضور دارد و به نوعی از پرافتخارترین های سری A به حساب می آید.


این افسانه فوتبال در 18 فوریه سال 1967 در کالدوگنو یک شهر کوچک درشمال ویچنزا متولد شد.روبرتو بعد از 5 فرزند خانواده ،جیانا ،والتر، کارلا ، جیورجیو و آنه ماریا ،ششمین بچه ای بود که در این خانواده به دنیا آمد.


کسی که از همه بچگی عاشق فوتبال بود.کسی که همیشه به فوتبال فکر میکرد و زندگی بدون فوتبال را نخواست.روبی 9 ساله بود که کار خود را آغاز کرد و تصمیم بزرگی در زندگی خود گرفت.در پایان یک بازی انتونیو مورا او را دید و برای ملحق شدن به نیم ویچنزا در سری c از روبرتو دعوت کرد تا امیدها باجو برای رسیدن به اهداف بزرگش بیشتر شود.


بازیهای خوب باجو در ویچنزا بسیاری از مسئولین این تیم را تحت تأثیر قرار داد.او با درخشش در این تیم به تیم ملی زیر 16 سال ایتالیا دعوت شد تا در رده ملی هم خودش را مطرح کند.بازیکنی که در فوتبال فقط به موفقیت فکر میکرد.بازیهای خوب باجو در فصل 85-1984 در سری c باعث شد تا ویچنزا به سری B صعود کند.روبرتو در آن فصل در 29 بازی 12 گل به ثمر رساند تا نشان دهد گلزنی قهار است.صعود آنها به سری B باعث اتصال باجو به سری A همراه با تیمی همچون فیورنتینا شد و نزدیک شدن او به آرزوهای دوران کودکی اش.


او اولین فصل حضورش در فیورنتینا را به آرامی سپری کرد.اما در 21 سپتامبر 1986 انفاقی تلخ برای باجو افتاد.او در بازی مقابل سمپدوریا از ناحیه زانو مصدوم شد تا بازیها را از دست دهد.بعد از به دست اوردن شانسی بزرگ برای نشان دادن استعدادهایش او مصدوم شد تا نتواند بازی کند.باجو اولین گلش در سری A را در 10 می سال 1987 برابر ناپ.لی به ثمر رساند تا با روجیه ای بهتر به کار خود ادامه دهد.همه چیز خوب پیش رفت تا روبرتو باجو در فصل بعدی 9 گل به ثمر برساند.او در نوامبر 1988 به تیم ملی ایتالیا دعوت شد تا در رم برابر هلند به میدان برود.این در خالی بود که باجو به زودی ازدواج می کرد.باجو قرار بود یک یا دو هفته بعد از پایان فصل جشن عروسی خود با آندرینا را برگزار کند.اما این پایان کار باجو نبود تا او در دنباله فصل 17 گل در 32 مسابقه به ثمر برساند.فیورنتینا با بدشانسی محض نتوانست در آن سال به بازیهای جام یوفا راه یابد تا باجو در حسرت بازیهای اروپایی بماند.ام مهمترین حادثه زندگی باجو شکل گرفت.انتقال روبرتو به یوونتوس باشگاه بزرگ ایتالیایی در ازای 5/7 میلیون پوند که مبلغی بی سابقه به حساب می آمد.اما این انتقال باعث خشم هواداران فلورانس شد تا آنها به خاطر از دست دادن باجو راهپیمایی عظیمی در خیابانها برگزار کنند.


حضور وی در جام جهانی 90 افتخاری دیگر برای او به حساب می آمد.بعد از نتایج ضعیف ایتالیا در دیدارهای ابتدایی، سرمربی لاجوردی پوشان تصمیم گرفت از زوج اسپیلاسی-باجو استفاده کند.این دو مهاجم در مقابل چکسلواکی در ترکیب ثابت قرار گرفتند تا باجو بهترین گل را در این مسابقات به ثمر برساند.


ایتالیا در نیمه نهایی به مصاف آرژانتین رفت.یکی دیگر از تیمهای مدعی جام.ام در این بازی باجو از ابتدا در ترکیب ایتالیا قرار نگرفت.سرمربی لاجوردی پوشان خستگی روبرتو را یکی از دلایل نیکت نشینی او اعلام کرد.این در حالی بود که ایتالیا با شکست در ضربات پنالتی مقابل آرژانتین در نهایت به مقام سوم رسید.


باحو بعد از فراموشی خاطرات تلخ جام جهانی شروع خوبی را با یونتوس تجربه کرد، 14 گل در 33 مسابقه.باجو در آن سال با تولد اولین فرزندش در دومین روز دسامبر،فصل خاطره انگیزی راپشت سر گذاشت .او درفصل بعدی نیز در32 بازی 18 گل برای بیانکونری ها به ثمر رساند تاقدرت گلزنی خود را به همه نشان دهد.فصل 93-1992 بهترین فصل حضور باجو دریوونتوس بود.اوهمراه بایووه توانست در بازی های اروپایی شرکت کندورد9 مسابقه 6گل را به ثمر برساند.تا اوهمراه بایوونتوس برای اولین بار قهرمانی درجام باشگاه های اروپا را تجربه کند.افتخار بزرگ برای بازیکن افسانه ای ایتالیا.


باجو توانست به رکورد 100 گل در سری A دست یابد تا در همان سال از سوی فیفا بع عنوان برترین فوتبالست جهان انتخاب شود و برنده توپ طلا باشد.


باجو قبل از آغاز جام جهانی 1994 در ماه می با تولد دومین فرزندش جشن دیگری را گرفت تا روزهای هوبش در فوتبال جهان به یادماندنی تر از قبل شود.ماتیا فرزند دوم باجو زمانی به دنیا آمد که پدرش بهترین بازیکن فوتبال جهان شناخته شده باشد.در جام جهانی 1994 گل های زیبای باجو و موهای دم اسبی اش حامیا زیادی برایش به دست آمد.اما او در بازی نیمه نهایی آسیب جدی دید تا پزشکان به او اجازه بازی در فینال مقابل برزیل را ندهند.


اما او این را قبول نکرد تا برای باردیگر آسیب دیدگی اش را نادیده بگیرد و در آخرین دیدار جام جهانی حاضر شود.ام این تلخترین حادثه زندگی فوتبال باجو بود.ضربه پنالتی او به بالای دروازه برزیل رفت تا باجو بدترین لحظات زندگی اش را تجربه کند.


همین کافی بود تا برزیل قهرمان جام جهانی 1994 شود.(باحو سالها بعد در مورد آن ضربه پنالتی به خبرنگاران گفت:آن توپی که من به بالای دروازه زدم دیگر هیچ وفت بازنگشت!)


اما این پایان ناکامی های او نبود تا باجو در یوونتوس نیز با بی مهری های مسئولین این باشگاه روبرو شود.8 گل در 17 مسابقه مسئولین یووه را به فکر رفتن به سوی الساندرو دلپیرو جوان وآینده دار بیانکونری انداخت.ام رابی تصمیم دیگری گرفت.او خواست تا به یکی از تیمهای اینتر یا آ.ث میلان ملحق شود.


سرانجام باجو در 6 ژانویه به جمع روسونریها ملحق شد.باجو حالا به فکر تجربه ای جدید در کنار میلان بود.ام این انتخاب بسیار بد بود.زیرا او در ذهن فابیو کاپلو سرمربی میلان تنها یک بازیکن جانشین بود.او در 28 بازی لیگ تنها 7 گل به ثمر رساندرابی خیلی کمتر از گذشته بازی کرد تا بعد از جام جهانی روزهای سختی را پشت سربگذارد.


در آغاز فصل بعدی باجو کمی امیدوارتر از گدشته شد.ام در همان هنگام با بازگشت ساچی به میلان باجو تصمیم به ترک روسونری گرفت.او برای اثبات توانایی هایش تصمیم گرفت در 18 ژولای 1997 به تیم نه چندان مطرح بولونیا مطرح شود..او به کمک هم تیمی هایش کنت اندرسون سوئدی، ایگور کولیوانوو روسی و فونتولان ایتالیایی توانست بار دیگر به روزهای اوجش بازگردد.او در سال 1998 تصمی گرفت دوباره به سن سیرو بازگردد اما این بار به تیم رقیب اینترمیلان ملحق شد.


اما بازیکنان بزرگی همچون رونالدو، باجو، ونتولا زامورانو اینتر را نتوانست به جایگاهی بالاتر از هشتمی برساند.در شروع فصل 2000-1999 با پیوستن کریستین ویری به اینتر، باجو امیدوار شد تا زوج خوبی را در کنار این بازیکن پدیده تشکیل دهد.


سرانجام باجو بعد از گذراندن دوران نه چندان درخشانی همراه با اینتر به تیم برشا پیوست تا سالهای پایانی فوتبالش را در آنجا سپری کند جایی که نزدیک به خانه اش ویچنزا بود.بازیهای درخشان باجو همراه با این تیم رکوردی جدید را برای برشا به وجود آورد.حضور در سری A برای دو فصل متوالی.او در 14 مارس 2004،200 امین گل خودش در سری A را برابر پارما به ثمر رساند تا رکرودی جدید را به دست آورد.(رکوردی که در این فصل توسط الکس شکسته شد.)باجو در فصل 4-2003 به عنوان بزرگترین بازیکن ایتالیایی لقب گرفت تا هیچ گاه نامش از ذهن هوادارانش نرود.


باجو در 16 می 2004 آخرین مسابقش را برابر آ.ث میلان بازی کرد.او در مقابل دیده هزاران هوادار و بازیکنان و مربیان از دنیای فوتبال خداحافظی کرد اما باجسو افسانه ای همیشه در قلب هواداران فوتبال زندگی خواهد کرد