سریال ساعت شنی

[S@eid]

شجاعت رسانه ملی در تولید "ساعت شنی" قابل تقدیر است .

یک کارشناس رسانه معتقد است شجاعت رسانه ملی در تولید مجموعه تلویزیونی "ساعت شنی" قابل تقدیر است و نباید با ایجاد نگرانی مسئولان را از ساخت مجموعه‌هایی با مضامین متفاوت پشیمان کرد.

محمد میرکیانی درباره مجموعه "ساعت شنی" به خبرنگار مهر گفت: "هر اثر هنری که به موضوعی واقعی می‌پردازد، به این معنی نیست که آن اتفاق حتماً در جامعه اتفاق افتاده باشد و بخشی از آن به تخیل نویسنده برمی‌گردد. مجموعه تلویزیونی "ساعت شنی" هم از این قاعده مستثنی نیست. به عنوان نمونه اگر یک فیلم آمریکایی یک موضوع اجتماعی جامعه را به تصویر بکشد و بعد در این فیلم شاهد کشته شدن هزار نفر باشیم، یعنی این تعداد آدم کشته شده‌اند؟"

مدیر گروه کودک و نوجوان شبکه یک ادامه داد: "نگاه رسانه ملی در تولید آثار باید پیشگیرانه باشد و اطلاعات مخاطبان با دیدن یک اثر هنری بالا برود. به نظرم شجاعت اصحاب رسانه منجر به تولید چنین مجموعه‌ای شده است. بنابراین مسئولان سیما باید تشویق شوند، چرا که جامعه به ثبات رسیده تا بتوان موضوعات اجتماعی را مطرح کرد و نباید ایجاد نگرانی کرد تا دیگر این نوع آثار متفاوت تولید نشود و مسئولان پشیمان شوند."

سردبیر سابق مجله سوره نوجوان خاطرنشان ساخت: "قبل از پخش مجموعه "ساعت شنی"، مجموعه تلویزیونی "مدار صفر درجه" از شبکه اول پخش شد. تولید و پخش این مجموعه هم کاری شجاعانه بود. طرح و موضوع مجموعه "ساعت شنی" بدیع است و تاثیری زیاد بر مخاطبان می‌گذارد. نباید نگران باشیم. در این مجموعه پرداخت شخصیت‌ها خیلی خوب و ضرباهنگ کار تند است و مخاطب را خسته نمی‌کند."

میرکیانی با اشاره با استقبال زیاد مخاطبان از مجموعه "ساعت شنی" گفت: "تلفن‌هایی که به شبکه یک می‌شود نشان می‌دهد این مجموعه پرمخاطب است. به نظرم رسانه باید حرف‌های عمیق در تولیدات فرهنگی هنری بزند و نباید مجموعه‌های خنثی تهیه کند، چرا که تاثیری بر مخاطب نخواهد داشت. هدف شبکه یک هم از تولید چنین مجموعه‌ای پرداختن به مسائل تامل‌برانگیز بوده است. مسئولان باید سعی کند با آثار خوب و متفاوت سطح سلیقه مخاطب را بالا ببرند و اطلاعاتی هم به مخاطب منتقل شود."

مدیر گروه کودک و نوجوان شبکه یک در پایان گفت: "تصمیم اخیر شبکه یک برای پخش یکروز در میان مجموعه‌های تلویزیونی اگر بازتابی خوب در میان مخاطبان داشته باشد، ادامه می‌یابد و مجموعه‌ها هفته‌ای سه روز روی آنتن می‌روند."

محمد میرکیانی سابقه عضویت در کمیته تعریف کتب درسی آموزش و پرورش، عضویت در گروه طرح و برنامه شرکت صبا و تالیف بیش از هفتاد کتاب را در کارنامه دارد. وی برنده کتاب سال هم شده و جشنواره فیلم کودک و نوجوان همدان امسال از این نویسنده کودک تقدیر کرد.

مجموعه تلویزیونی "ساعت شنی" به نویسندگی احمد رفیع‌زاده و کارگردانی بهرام بهرامیان با بازی داریوش ارجمند، رویا نونهالی، بیژن امکانیان، نسرین مقانلو، مهراوه شریفی‌نیا، کمند امیرسلیمانی، برزو ارجمند، ژاله علو، پوریا پورسرخ و ... روزهای زوج روی آنتن شبکه یک می‌رود.

[S@eid]

اگر پای رفتن نداریم...

اجتماع و خانواده در وجوه مثبت و منفی محور اصلی مجموعه "ساعت شنی" است و زندگی آدم‌های جامعه از طبقات مختلف و پیوند آنها به بهانه موضوع رحم جایگزین امکانپذیر شده و این وجه نباید زیر سایه تازگی این موضوع کمرنگ شود و اهمیت خود را از دست بدهد.

به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه "ساعت شنی" نوشته احمد رفیع زاده به کارگردانی بهرام بهرامیان که این روزها به پخش دهمین قسمت خود نزدیک می‌شود محل بحث و مناقشه بسیار شده است. این مناقشات دو سمت و سوی مختلف را نشانه گرفته که از هر دو وجه هم قابل بحث و بررسی است.

بحث رحم جایگزین یا اجاره‌ای مضمونی به ظاهر تازه است که از وجه آسیب‌شناسی بیماری و نوع رویکرد به آن می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد. مبحث دوم دراماتیزه کردن این مضمون در قالب داستانی و شیوه پرداخت آن برای ساخت یک مجموعه 26 قسمتی است. "ساعت شنی" از وجه دوم یعنی دراماتیزه کردن داستان و ماجراسازی و همچنین نگاهی حرفه‌ای که به کلیه تخصص‌ها دارد کمتر محل مناقشه بوده است.

چرا که همگان متفق القول بر رویکرد فرانگر این مجموعه در تدوین، فیلمبرداری، بازیگری، فیلمنامه‌نویسی، کارگردانی، آهنگسازی و ... اذعان دارند و کمترین ایرادها در نقدهای زودهنگام متوجه این بخش شده است. اما وجهی که در "ساعت شنی" بیش از پیش مورد تاخت و تاز نقدهای زودهنگام قرار گرفته تعبیر عبور از خطوط قرمز تلویزیون با پرداختن به موضوع رحم جایگزین و همچنین سیاه‌نگری این مجموعه است که هر دو وجه جای تحلیل و شفاف‌سازی دارد.

"ساعت شنی" محکوم به شکستن خطوط قرمز فرضی رسانه ملی می‌شود، در حالی که در بسیاری مواقع (از جمله همین مورد خاص) خطوط قرمز مجازی ساخته ذهن افراد هستند .

موضوع رحم جایگزین در کشوری مانند ایران که مردمانش با مشکلات اقتصادی دست به گریبان بوده‌اند، می‌تواند مضمونی هم ردیف فروش کلیه تعبیر شود. هر چند برخی پزشکان به رویکرد تجاری به موضوع رحم جایگزین اعتراض دارند، ولی این سلایق شخصی نمی‌تواند منکر بسط چنین رفتاری در سطح جامعه شود ... چرا که انکار حقیقت، نفس و ذات آن را نفی نمی کند.

هر چند می‌توان نو بودن این موضوع را به عنوان یک نقطه امتیاز و نه خط شکن تعبیر کرد ولی مسئله ای که برخی منتقدان به آن بی‌توجهی کرده‌اند این است که همین موضوع رحم جایگزین چند ماه پیش در یکی از اپیزودهای مجموعه "پنجره" که از برنامه خانواده شبکه یک پخش می‌شد محور داستان قرار گرفت و اتفاقاً هم وجه تجاری آن به کمک درام آمد تا یک مادر در موقعیتی بحرانی مجبور به اجاره رحم خود برای تأمین هزینه دختر بیمارش شود.

اما چطور شد که "پنجره" مورد اعتراض قرار نگرفت؟ چون شکل بسته بندی مجموعه و ساعت و زمان پخش آن شرایطی فراهم کرد که مانند "ساعت شنی" دیده نشود و طبعاً مورد نقد و تحلیل هم قرار نگیرد. اما "ساعت شنی" به جهت رویکرد حرفه ای به کلیه مولفه‌های تصویری و مضمونی، حاشیه‌هایی که پیرامونش ایجاد شد و نمایش در ساعتی پربیننده خوب دیده شد و این خوب دیده شدن به ضررش تمام شد!

ذکر این نکته به نظر ضروری می آید که همه منتقدان و کارشناسان موضوع محوری و اصلی "ساعت شنی" را رحم جایگزین در نظر می گیرند و مرتب بر وجه نگاه تجاری که بر این روند حاکم شده دامن می زنند. در صورتی که با یک نگاه شفاف می‌توان به تم اصلی مجموعه که در زیرلایه آن و بطن خطوط قصه چندگانه موج می زند رسید.

اجتماع و خانواده در وجوه مختلف مثبت و منفی محور و تم اصلی مجموعه "ساعت شنی" است و کمتر به آنها توجه شده است. زندگی آدم‌های مختلف جامعه از طبقات مختلف و پیوند آنها در کنار هم به مدد موضوع رحم جایگزین امکانپذیر شده و این وجه نباید زیر سایه تازه بودن این موضوع کمرنگ شود و اهمیت خود را از دست بدهد. مجموعه ای در رثای خانه و خانواده.

وجه دومی که در "ساعت شنی" زیر سئوال رفته و به نادیده گرفتن وجوه مثبت موجود در کار انجامیده، سیاه نمایی این مجموعه است. این درست است که این مجموعه برای دادن یک تابلو تمام نما از اجتماع، گریزی از نشان دادن سیاه و سفید، مثبت و منفی و ... در کنار هم ندارد، ولی تأثیرگذاری بیشتر رفتارهای منفی و بزرگ نمایی لاجرم آنها نمی‌تواند به سیاه نمایی صرف تعبیر شود.

"ساعت شنی" رفتارهای منفی را به تصویر می‌کشد. روابط غیراخلاقی، فقر، اعتیاد، طلاق، سقط جنین، دروغ، دزدی و ... معضلات اجتماعی هستند که در مجموعه دز متعادل خود را حفظ کرده اند. این تعادل از جایی می آید که سازندگان در کنار این رفتارهای غلط و منفی، به موارد مثبت و روشن هم پرداخته اند. اما چون مستقیم و گل درشت نیست مانند نقاط تاریک و منفی به چشم نمی آید.

انگیزه اولیه ماهرخ (رویا نونهالی) برای دست زدن به این کنش انتحاری و انتخاب یک رحم جایگزین چیست؟ جز اینکه او برای رضایت قلبی پدرش که در آستانه مرگ قرار دارد و یک وارث می‌خواهد، خود، زندگی و روح و روانش را به حراج می‌گذارد؟ وجه حمایتگر حامد (بیژن امکانیان) که با وجود نداشتن رضایت کامل، تنها برای آرامش‌بخشی به ماهرخ تن به این کار می‌دهد، رفتاری فراموش‌شده در مردان امروز که دیرزمانی تکیه‌گاه زن و همسر خود بودند و وجه مقابل مردان منفی مجموعه نیست؟

انگیزه اولیه مهشید (مهراوه شریفی‌نیا) برای وارد شدن به این معامله روحی روانی جز برای فراهم کردن شرایط زندگی بهتر خواهران و برادرانش است؟ انصراف سیمین (نسرین مقانلو) از معامله با ماهرخ و جا خالی کردن او جز حرکتی غیرمستقیم برای کمک به مهشید و درک نیازمندی بیشتر اوست؟ هر چند سیمین هم خود زندگی نابسامان دارد، ولی فقر سایه عزت نفس را از لایه درونی این شخصیت هنوز پاک نکرده است.

احترامی که عمه (رویا تیمویان) برای برادرش (داریوش ارجمند) قائل است و در کنار همه بی‌توجهی و بی‌مهری که سالیان در حق او کرده، حرمت برداری را نگه داشته و او را ارج می‌گذارد، رفتاری فراموش شده در فرهنگ جامعه امروز ما نیست؟ بازشناسایی چنین رفتارهایی از لایه‌های تو در تو مجموعه "ساعت شنی" چندان مشکل نیست، فقط کافی است عینک سیاه بینی را کمی عقب بزنیم و به چیزی ورای نقاط منفی اما عینی رفتارهای اجتماعی در این مجموعه نگاه کنیم.

اما متأسفانه از آنجا که تیرگی و سیاهی به واسطه جذابیت وسوسه کننده خود سلطه گر هم هست از سوی منتقدان و کارشناسان زودهنگام این مجموعه هم مورد توجه بیشتر قرار گرفته و اینجاست که باید گفت اگر پای رفتن نداریم مباد با تنگ نظری پای رفتن را از دیگران هم بگیریم!


هر دو مطلب از خبرگزاری مهر

[ALI.ARB]

كثيريان: «ساعت شني» و «شهريار» مجموعه‌هاي اميدواركننده‌اي هستند


يك منتقد و كارشناس گفت: دو مجموعه «ساعت شني» و «شهريار»، در نوع خود مجموعه‌هاي اميدواركننده‌اي هستند و نمي‌توان به سرعت در مورد آنها قضاوت كرد

«كيوان كثيريان» در گفت‌وگو با خبرنگار راديو و تلويزيون فارس اظهار داشت: قضاوت درباره مجموعه‌هايي مثل «روزگار قريب» ، «شهريار» و «ساعت شني» زود است.
وي اظهار داشت: در اين مدت من «روزگار قريب»(كيانوش عياري) را به دليل اين كه وقتم به زمان پخش آن نمي‌خورد، كامل نديد‌ه‌ام اما در مورد دو سريال ديگر بايد بگويم كه سريال «ساعت شني»(بهرام بهراميان) كار بدي نيست و از ويژگي‌هايي برخوردار است.
اين منتقد افزود: «ساعت شني» موضوع جسورانه‌اي دارد، جذاب است و تعداد بازيگران آن زياد است كه اين نيز به جذابيت آن اضافه مي‌كند.
وي اظهار داشت: سريال شهريار(كمال تبريزي) نيز از جهاتي ديگر سريال خوبي است و هنوز زود است كه درمورد آن نظر بدهيم فقط مي‌توانم بگويم كه اين دو سريال به نظرم تا اينجا اميدواركننده بوده‌اند و انتظار مي‌رود در ادامه، كارهاي خوبي از آب دربيايند و جزو پرمخاطب‌هاي سيما شوند.
كثيريان با اشاره به دغدغه سازندگان «شهريار» و «روزگار قريب» گفت: به نظرم سريال‌سازي در مورد شخصيت‌هاي فرهنگي و تاريخي يكي از گام‌هاي ارزشمند و خيلي خوب مديران رسانه ملي و هنرمندان است.


*FARS NEWS*

[Mahiar0]

با گذشت ده قسمت از مجموعه‌ي تلويزيوني «ساعت شني»،‌ اين سريال توانسته است بينندگان قابل توجهي را به خود جلب كند؛ اين مجموعه كه دومين ساخته‌ي بهرام بهراميان پس از «مشق عشق» محسوب مي‌شود، به اعتقاد اغلب بينندگانش، هم به لحاظ ساختار و هم به لحاظ محتوا درصد قابل‌قبولي قرار گرفته است.

سوژه‌ي تازه و شكستن خط‌قرمزها از ديگر نكات «ساعت شني» محسوب مي‌شود كه هشدار ابتدايي آن مبني بر مناسب‌نبودن اين سريال بر گروه سني كم‌تر از 16 سال، امكان حرف و حديث‌هاي بعدي را كم‌تر مي‌كند.
اما دیروز رييس شوراي نظارت بر صدا و سيما از ارسال نامه به مهندس ضرغامي رييس سازمان صدا و سيما در اعتراض به پخش سريال "ساعت شني" خبر داد.
حسين مظفر گفت: در جلسه‌ي اخير اين شورا، در خصوص پخش اين سريال بحث و بررسي صورت گرفت. اعضاء معتقد بودند كه اين سريال حاوي پيام‌ها و تأثيرات نامناسب به ويژه بر نسل جوان و خانواده‌ها است.
اين در حالي است که برخی از خبرگزاری ها اعلام کردند که پخش این سریال متوقف شده است.
در این رابطه تهيه‌كننده مجموعه تلويزيوني «ساعت شني» گفت: پخش مجموعه تلويزيوني «ساعت شني» متوقف نشده و به روال قبلي خود پخش خواهد شد.
رضا شكري گفت: طي روزهاي اخير برخي از پايگاه‌هاي خبري اعلام كرده‌اند كه پخش مجموعه «ساعت شني» متوقف شده، در صورتي كه چنين نيست و پخش اين مجموعه بدون هيچ خللي ادامه خواهد يافت.
وي افزود: مديران و مسؤلان سيما قبل از پخش يك مجموعه بر آن نظارت دقيق دارند و وقتي پخش يك مجموعه شروع شد، تصميم به توقف آن نمي‌گيرند.
وي در ادامه درباره بروز چنين شايعاتي در مورد سريال «ساعت شني» گفت: اين مجموعه از مضموني جديد و نگاهي خاص برخوردار است كه ما كمتر شبيه آن را ديده‌ايم. همين تازگي باعث مي‌شود كه سريال دستخوش بازتاب‌هاي اينچنيني شود.
مجموعه «ساعت شني» به كارگرداني «بهرام بهراميان» ساخته شده و بازيگراني چون رويا نونهالي، بيژن امكانيان، داريوش ارجمند، كورش تهامي، نسرين مقانلو، مهراوه شريفي‌نيا، كمند اميرسليماني، رويا تيموريان و ژاله علو بازي كرده‌اند و داستان آن درباره زن وشوهري است كه براي بچه دار شدن از رحم اجاره‌اي استفاده مي‌كنند.
اين مجموعه تلويزيوني روزهاي شنبه، دوشنبه و چهارشنبه از شبكه اول سيما پخش مي‌شود

[Asalbanoo]

مجموعه تلویزیونی "ساعت شنی" شنبه‌شب هشتم دی‌ماه از شبکه یک پخش نشد و جای خود را به برنامه "ساعت شنی، یک بررسی" با حضور رئیس کمیسیون بهداشت مجلس و مدیر شبکه چهار البته به عنوان روانشناس داد.
به گزارش خبرنگار مهر، در این برنامه که اجرای آن را سونیا پوریامین به عهده داشت، دکتر امیدوار رضایی رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی و دکتر رضا پورحسین حضور داشتند و "ساعت شنی" را از ابعاد علمی پزشکی، روانشناختی، دراماتیک و ... تحلیل و نقاط برجسته انتقادهای مطرح‌شده درباره آن را بررسی کردند.

پوریامین ضمن اشاره به پرمخاطب بودن این مجموعه که به نوعی سلایق و علایق مردم را مورد توجه قرار می‌دهد، بحث را با طرح وظایف تعریف شده رسانه ملی و گزینه‌های پیش روی مسئولان برای رویکرد به معضلات اجتماعی آغاز کرد. گزینه‌هایی که می‌تواند تلویزیون را به یک رسانه خنثی و بی‌دردسر بدل کند یا آن را به مثابه رسانه فعال همگام با تغییر و تحولات جامعه پیش برد.



رضایی ضمن اشاره به سهل بودن کار تلویزیون در رویکرد خنثی به آسیب‌ها و معضلات اجتماعی و پرداختن به سوژه‌های بی‌خطر فیلم‌ها و مجموعه‌های خارجی، حضور در عمق مسائل مبتلا به جامعه را عملکرد برجسته رسانه ملی دانست. پورحسین هم دو موضع پیش روی رسانه ملی را اینگونه تشریح کرد: "من همیشه آسیب‌های اجتماعی را به لکه‌های روی یک سیب مثال می‌زنم. تلویزیون می‌تواند این لکه ها را به طور کل نادیده بگیرد یا به دو شیوه به آن بپردازد. افراط در پرداخت با تدارک میزگرد، نشست و بحث‌های اجتماعی و ... که به نوعی سیاه‌نمایی می‌انجامد یا حفظ تعادل در این نگاه."

پورحسین ادامه داد: "تلویزیون به عنوان یک رسانه باید وظایف خود را در این حیطه مشخص کند. پرداخت با التهاب یا بی‌التهاب یا به گفته دیگر هشدار یا طرح مسئله؟ موضوعات فرعی که در عرض مسئله "رحم جایگزین" در مجموعه "ساعت شنی" مطرح می‌شود، در بقیه مجموعه‌ها هم هست ولی اینگونه مورد توجه قرار نمی‌گیرد. چون مسئله اصلی توجه به آنها را بیشتر می کند."

مدیر شبکه چهار سیما درباره دراماتیزه کردن یک معضل اجتماعی در مجموعه‌ها افزود: "دراماتیزه کردن یک سوژه اجتماعی کاری سخت اما پرنفوذ است. قصه باید به گونه‌ای پررنگ باشد تا حتی تلخی آزاردهنده آن در مخاطب رسوب کند و بعد از طی مراحل لازم به ارائه راه حل و سرانجام برسد."

رضایی درباره شیوه طرح آسیب‌های اجتماعی و شیوع و اثرگذاری آن در "ساعت شنی" گفت: "برنامه‌سازان می‌بایست عوامل تأثیرگذار را در این شیوع مطرح و سپس بنا به تخصص و توانایی خود اولویت‌بندی می‌کردند و به عامل اصلی این آسیب‌ها که شکاف طبقاتی است، می‌پرداختند. داستان‌های اینچنین باید جامعه‌نگر باشند و کارشناسی وسیعتر روی مسائل مطرح شده در آنها انجام شود. عوارض آنها بر جامعه باید به گونه‌ای پیش‌بینی شود که درام با کمترین آسیب بیشترین سود را به جامعه بدهد."

رئیس کمیسیون بهداشت مجلس در ادامه صف‌شکنی مجموعه "ساعت شنی" را ارج نهاد و اضافه کرد: "برنامه‌سازان باید به ایرادهای کار واقف شوند و از حساسیت‌های جامعه که طیف‌های مختلف را به واکنش واداشته، آگاه باشند. در عین حالی که این واکنش‌ها نمی‌تواند اصل قضیه را زیر سئوال ببرد و لازم است به چنین مسائلی پرداخته شود."

پورحسین با نسبت دادن واکنش‌های اخیر به "ساعت شنی" به برخی مسئولان و نه عامه مردم گفت: "مشکل از بدنه مردم نیست، عجله برخی مسئولان در قضاوت کردن این واکنش‌ها را ایجاد می‌کند. تماشای کار درام سواد بصری می‌خواهد، باید تن به تعلیق داد و با ماجرا همگام شد. وگرنه می‌توان برای طرح چنین مسائلی میزگرد گذاشت و اتفاقاً به ارائه راه حل هم رسید، گرچه تأثیرگذاری آن معلوم نیست."

وی با مثال آوردن از برخی مجموعه‌های ماه رمضان که با پخش چند قسمت با واکنش مواجه شدند و در پایان رضایت همه را جلب کردند، افزود: "با دیدن یک قسمت از مجموعه نباید فکر کنیم جامعه دگرگون می‌شود. باید برای تماشای مجموعه‌ها صبر داشت. حکمت 13، 26، 52 و ... قسمتی بودن مجموعه‌ها هم همراهی با مخاطب در یک فصل یا بیشتر است تا با این همراهی مداوم، کار به سرانجام برسد. درگیر کردن ذهن مخاطب، یک هنر است."

پورحسین با اشاره به اینکه "ساعت شنی" نخستین مجموعه‌ای است که به طور خاص به زنان اقشار مختلف جامعه می‌پردازد، اضافه کرد: "هنوز برای قضاوت کردن درباره این مجموعه زود است. همه کاراکترها هنوز به خوبی معرفی نشده‌اند و باید این سیر تکامل با همراهی مخاطب طی‌شود. اتفاقاً برخلاف آنچه به نظر می‌آید، "ساعت شنی" پایان خوش دارد."

رئیس کمیسیون بهداشت مجلس در پاسخ به گفته‌های پورحسین که مخاطب باید به طور مداوم با مجموعه‌ها همراه شود، گفت: "نمی‌توان همه را مجبور به پیگیری یک مجموعه کرد. برخی به خاطر محدودیت شغلی و ... به طور نامنظم این مجموعه‌ها را دنبال می‌کنند. یک پروژه بزرگ باید بتواند در قطعات خُرد هم تصویری کامل از کلیت کار ارائه دهد و منفک از هم نباشد."

وی ادامه داد: "آماری که از تأثیرگذاری برنامه‌های خشن تلویزیون بر مخاطبان و ارتباط آن با انجام جرم در آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد همواره دو رویکرد به این برنامه ها وجود دارد. اکثریت با دیدن این برنامه‌ها متنبه می شوند و در عین حال پیامی برای آنها دارد. اما عده کمی هم به انجام آن جرم تشویق می‌شوند و در واقع بستری آماده برای انجام جرم فراهم شده است. نمی‌توان جامعه را با بایدهای خود اداره کرد."



رضایی نقد خود را بیش از هر چیز به نحوه ارائه موضوع حساس "رحم جایگزین" در کنار دیگر آسیب‌های اجتماعی مطرح کرد و افزود: "در این مجموعه یک موضوع پراهمیت و تخصصی در کنار آسیب‌هایی مطرح می‌شود که می‌توانست اینگونه نباشد. "رحم جایگزین" مانند یک شوک عمل می‌کند، چون راه حلی طلایی است که مشکلات علمی، شرعی، فناوری و ... آن حل شده و با توجه به اهمیت موضوع می‌توانست بهتر، مثبت تر و اثربخش تر مطرح شود، چون به باورپذیری آن در جامعه نیاز داریم."

وی نوع پرداختن به این موضوع را به عنوان اولین راه حل در مجموعه مناسب ندانست و گفت: "انگیزه‌های لازم برای رفتن سراغ موضوع "رحم جایگزین" به عنوان یک راه حل تازه و چگونگی طی کردن دیگر مسیرها برای درمان نازایی، از وجوهی است که در "ساعت شنی" به آن پرداخته نشده و این مسیر طی نمی‌شود. به علاوه اینکه برای این کار باید شرایط خاص داشت، "رحم جایگزین" اولین راه برای هر زوج نازا نیست."

بخش دوم نشست نقد و بررسی مجموعه تلویزیونی "ساعت شنی" شب‌های آینده از شبکه اول سیما پخش می‌شود. این مجموعه با موضوع رحم جایگزین به نویسندگی احمد رفیع‌زاده و کارگردانی بهرام بهرامیان با بازی داریوش ارجمند، رویا نونهالی، بیژن امکانیان، نسرین مقانلو، مهراوه شریفی‌نیا، کمند امیرسلیمانی، برزو ارجمند و ... روزهای زوج روی آنتن شبکه یک می‌رود.

[Meisam Khan]

سريال جالب و بي نظيريه.

[meisam317]

علاوه بر موضوع بکر این فیلم بازی بازیگران فیلم خیلی عالی است بر خلاف بقیه فیلم ها

[ox3blue]

ساعت شني و آزمون دشوار رسانه ملي
نقد- كامران محمدي --- همشهری آنلاین:
هرچند توجه صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران در يكي دو سال گذشته با ساخت و پخش مجموعه‌هاي متفاوت و با سوژه‌هاي بكر، توانسته است بيش از گذشته توجه مخاطبان ميليوني خود را جلب كند

اما اين اتفاق خوشايند همان طور كه انتظار مي‌رفت، هر روز با واكنش‌هاي گوناگون و البته فشارهاي بيشتري نيز همراه مي‌شود.

در اين ميان، مجموعه‌هايي چون «او يك فرشته بود»، «مدار صفر درجه»، «ميوه ممنوعه»، «اغما»، «حلقه سبز» و اين آخري، «ساعت شني»، درست به همان نسبتي كه مورد توجه مخاطبان تلويزيون قرار گرفتند، فشارهاي فراواني نيز بر عوامل كار، مسئولان صدا و سيما و شايد بيش از همه، كارشناس مذهبي‌شان وارد كردند.

اين فشارها، البته شايد تا حدود زيادي طبيعي باشد، چرا كه رسانه ملي با درنورديدن مرزهاي جسارت، گام به عرصه‌اي گذاشته است كه بدون شك، همراه با انتقادات فراواني خواهد بود.

ساعت شني كه در همين مدت كوتاه پخش، به شدت مورد توجه طرفداران مجموعه‌هاي تلويزيون قرار گرفته است، براي نخستين بار موضوع «رحم اجاره‌اي» را مطرح مي‌كند و باز هم براي نخستين بار در مجموعه‌هاي ساخته تلويزيون ايران، در تيتراژ ابتدايي آن اين جمله نقش بسته است: «ديدن اين مجموعه به افراد زير 16‌سال توصيه نمي‌شود».

رحم اجاره‌اي كه درست مثل ماجراي عشق يك پير پرهيزكار به يك دختر جوان، يا تجسم شيطان و روح در عالم برزخ يا عشق پسر مسلمان به يك دختر يهودي و مواردي از اين دست، موضوعي به غايت جسورانه و به همان ميزان جذاب و جديد محسوب مي‌شود، از آن دست موضوعاتي است كه اگرچه وجه شرعي و علمي‌اش حل شده، اما هنوز در عرف، موضوعي بحث‌برانگيز و ناآشناست.

بنابراين نخستين كاركرد اين مجموعه را صرف‌نظر از تمام وجوه هنري و تكنيكي، مي‌توان آموزش و هنجارسازي موضوعي دانست كه مي‌تواند جلوي بسياري از مشكلات و ناهنجاري‌ها را بگيرد.

اين موضوع، البته در كنار وجوه هنري اين كار كه با درجه كيفي «ب» از تلويزيون در حال پخش است، مجموعه‌اي را فراهم آورده است كه به اعتقاد بسياري از منتقدان و كارشناسان، از سطح كيفي «ب» بالاتر قرار مي‌گيرد. هرچند كه ظاهرا معيار الف و ب و ج شدن مجموعه‌هاي تلويزيون، تنها خرج و هزينه است و نه كيفيت تكنيكي كار.

از سوي ديگر، مسئولان صدا و سيما براي رسيدن به مقصد، چاره‌اي جز شكستن برخي تابوهاي بي‌علت ندارند. اين تابوها كه همواره در ايران وجود داشته است، تا كنون به‌طور جدي مورد هجوم تلويزيون قرار نگرفته است كه اگر مي‌گرفت، قطعا مي‌توانست نقش فرهنگ‌سازي اين رسانه قدرتمند را كامل‌تر كند.

اما حركت تازه صدا و سيما كه تابوهاي مضر جامعه را هدف گرفته، اميدهاي تازه‌اي را در دل منتقدان جدي‌تر تلويزيون زنده كرده است.

حالا براي اين تابوشكني، مسئولان رسانه ملي، شايد بيش از هر چيز به شجاعت و صبر نياز داشته باشند تا آرام آرام ظرفيت لازم در جامعه نيز ايجاد شود.

تا كنون براي هر يك از مجموعه‌هاي پيش‌گفته، گاه فشارها آن‌چنان بالا بوده است كه شايعه توقف پخش آن مجموعه نيز بالا گرفته و كار را به جاهاي باريك كشانده است، اما صبر مسئولان در تحمل اين شايعات يا فشارهاي واقعي، تاكنون موجب شده سريالي متوقف نشود.

حالا آرام آرام اين شايعه براي ساعت شني نيز شنيده مي‌شود؛ شايعه‌اي كه يك بار ديگر مسئولان صدا و سيما را در آزمون مهمي قرار مي‌دهد؛ آزموني كه مي‌تواند نشان دهد تا چه حد در راهي كه آغاز كرده‌اند، استوارند.

[ox3blue]

دوران سرکشی / ساعت شنی هم خط قرمز های مصنوعی تلوزیون را کمی عقب تر برده و هم تصویر واقعی تری از معضلات جامعه را به تصویر کشیده است.

دوستان زحمت کشیدن و کل مجموعه را به خوبی معرفی کردن من قصد دارم به این مجموعه از یه دیدگاه دیگری نگاه کنم . (دوستان این مطالب در هفته نامه همشهری جوان ذکر شده است متاسفانه نسخه آنلاین ندارد و مطالب دو صفحه می باشد که در ان به معرفی اثر و اثر این اثر پرداخته اند من ناچارآ از نوشتن این مطلب خود داری می کنم و به یاد اوردی ان اثرهایی که موجب عقب تر بردن خط قرمز تلوزیون شده است را می پردازم)

1. در پناه تو (و آن دوستی های دانشگاهیش و برای اولین بار بود که از طلاق گرفتن دو جوان ناراحت نشدیم)
2.امام علی (ع) (قطام و عمرعاص بامزه نبودن ؟ )
3.ولایت عشق ( کی بود که جا امام حرف زد هان ؟ )
4.کیف انگلیسی (... حتمآ یادتونه ...)
5.خط قرمز ( فرار از خونه )
6.کاکتوس ! ( سیاسی )
7.دوران سرکشی
8.مسافری از هند ( مباحث مذهبی )
9.فصل زرد ( اکس )
10. او یک فرشته بود ( نبود )
11.نرگس ( خدا رحمتش کنه اگر یکم بیشتر به خواهرش گیر میداد الان جاشون ایجا نبود )
12.صاحب دلان ( شما بگو من نمی دونم )
13.راه بی پایان ( میدونم که یادتونه )
14.مدار صفر درجه (هولوکاست .. حبیب و سارا... و یه جورایی هم اردشیر )
15.میوه ممنوعه ( بابا اینم دل داره )
16.بی صدا فریاد کن ( اکس پارتی )
17.ساعت شنی (...................... منو مسخره کردین مگه این سریال را نمیبینید هان ای خدا بشین یک ساعت توی این سرمای استخوان خرد کن مطلب درباره ی سریال بنویس بعدش بیان و دنبال علت بگردن ای خدا )

امیدوارم کسی ناراحت نشده باشه

[My History]

به نظر منم خیلی سریال خوبیه
گرچه یه سری حرمتهارو میشکنه
خیلی دوس دارم بدونم چقدر سانسور داره!!