آشنایی با کارتهای حافظه دوربینهای عکاسی دیجیتال
با سلام ..
آشنایی با کارتهای حافظه دوربینهای عکاسی دیجیتال
امروزه کمتر کسی را میتوان یافت که از دوربین عکاسی دیجیتال استفاده نکند. هرچند که سبک عکاسی بر روی فیلم هنوز طرفداران بسیاری دارد اما عدم نیاز به انجام امور فیزیکی برای دیدن عکسهای گرفته شده با دوربین دیجیتال و همچنین حداقل زمان بین گرفتن و رویت عکس به همراه انتقال عکسها از راه ایمیل و وب سایت و نهایتا عدم پرداخت پول برای دیدن عکسهای دیجیتال میتواند بهانه های خوبی برای استفاده از دوربین عکاسی دیجیتال باشد. از همه اینها که بگذریم گاهی اوقات کیفیتی که از عکس دیجیتالی بدست میآید حتی از طبیعت واقعی عکس هم زیباتر است.
وقتی اقدام به خرید یک دوربین عکاسی دیجیتال میکنید و یا حتی دوربین فیلمبرداری دیجیتال میخرید که قابلیت گرفتن عکس هم دارد شاید ندانید که این عکسهای گرفته شده برروی کارتهای حافظه ای قرار میگیرند که بسادگی از دوربین بیرون میاید.
این کارتها انواع زیادی دارند که بعضی از آنها با هم سازگار میباشند. حتما هنگام خرید دوربین از فروشنده سئوال کنید که نوع کارت دوربین چیست تا در آینده اگر تصمیم گرفتید آنرا ارتقا بخشید بدانید که چه مدلی باید بخرید.
همچنان که دنیای دیجیتال به پیش میتازد نیاز به ذخیره اطلاعات دیجیتالی هم افزایش مییابد. محصولاتی مانند دوربینهای دیجیتال، تلفنهای سلولی و پخش کننده های موزیک MP3 که روزبروز کوچکتر میشوند و ظرفیت آنها روزبروز افزایش مییابد، هم از این قاعده مستثنی نیستند ضمن آنکه میتوان ظرفیت ذخیره آنها را افزایش داد. اینکار با استفاده از کارتهای حافظه فلاش انجام میشود.
اما سئوال اینست که چند تا عکس میتوانم با این دوربین بگیرم؟ جواب به این سئوال دقیقا بستگی به ظرفیت کارت شما و رزولوشن عکسهایی دارد که میگیرید. معمولا کارتهایی که با دوربین فروخته میشود در حداقل ظرفیت مثلا 8 مگابایت برای حدود 20 عکس با رزولوشن پایین قرار دارد.
تعداد عکسی که میتوانید با دوربینتان بگیرید به مدل دوربین، ظرفیت کارت، و پیچیدگی صحنه ای دارد که عکس میگیرید. اگر میخواهید بفهمید کارتتان چند تا عکس میگیرد، ظرفیت کارت را به اندازه متوسط هر فایل عکس تقسیم کنید. مثلا اگر کارتی به ظرفیت 256MB دارید و دوربین عکاسیتان برای هر فایل عکس متوسط 1.2MB جا میگیرد پس 256 را تقسیم بر 1.2 میکنیم و میبینیم تقریبا 213 عکس میتوانیم بگیریم. با عوض کردن رزولوشن عکسها، تعداد آنها نیز تغییر میکند. اگر رزولوشن را کم کنیم تعداد عکسها افزایش خواهند یافت و برعکس اگر رزولوشن را زیاد کنیم تعداد عکسها کم میشود. جدول زیر به شما کمک میکند تا با توجه به مدل دوربین و رزولوشن هر عکس برای هر نوع کارت، تعداد عکسها را داشته باشید.
در جدول بالا، MB معادل مگابایت و GB معادل گیگابایت است.
متوسط اندازه فایل معادل حالت JPEG روی بالاترین رزولوشن دوربین میباشد. در واقع تعداد عکس در هر کارت عملا به مدل دوربین و آنچه عکس میگیرید بستگی دارد.
اما این کارتها برای ضبط MP3 هم مصرف دارد. اگر بخواهیم معادلی برای توان ضبط عکس و فایلهای MP3 در این کارتها بدست دهیم میتوانم به جدول زیر اشاره کنم ضمن اینکه این جدول معیاری سریع در رابطه با ظرفیت متوسط کارتها برای ذخیره عکس را نیز بشما ارائه میکند.
در این جدول، MP3 بر اساس اندازه فایل 5 مگابایتی است و عکس براساس اندازه فایل 512 کیلوبایت میباشد.
همچنان که دنیای دیجیتال به پیش میتازد نیاز به ذخیره اطلاعات دیجیتالی هم افزایش مییابد. محصولاتی مانند دوربینهای دیجیتال، تلفنهای سلولی و پخش کننده های موزیک MP3 که روزبروز کوچکتر میشوند و ظرفیت آنها روزبروز افزایش مییابد، هم از این قاعده مستثنی نیستند ضمن آنکه میتوان ظرفیت ذخیره آنها را افزایش داد. اینکار با استفاده از کارتهای حافظه فلاش انجام میشود که انواع آنرا در ادامه برایتان آورده ام.
خوب واضح است که افراد موزیک بیشتر، عکس بیشتر و ظرفیت بالاتری را طلب میکنند و علاقمند هستند تا آنها را در بیرون از خانه و بین راه مصرف نمایند لذا دستگاهها باید تا حد امکان کوچک و سبک باشند. یکی از امکاناتی که در عین سادگی و سبکی ظرفیت بالایی دارد و از طرفداران زیادی نیز برخوردار میباشد، کارتهای حافظه فلاش است. بعضی از دستگاهها با ظرفیت ثابتی عرشه میشوند که قابل تغییر نیست اما بعضی دیگر حاوی کارتهای فلاش هستند که میتوان آنرا عوض کرد.
جالب است بدانید که انواع متفاوتی از این کارتها وجود دارد و همچنان نمونه های جدید در حال عرضه شدن به بازار هستند. از جمله دستگاههایی که دارای این نوع کارت برای نقل و انتقال ساده و سریع اطلاعات هستند میتوان به کامپیوترهای شخصی و نت بوکها اشاره کرد.
برای آنکه بدانید دستگاه شما از چه نوع کارتی استفاده میکند باید به دفترچه راهنمای آن مراجعه نمائید یا وب سایت فروشنده را جستجو کنید.
اما چند نوع کارت حافظه که بدان Falsh Media Cards میگویند وجود دارد.
1- Secure Digital Card یا SD
این کارتها در اصل برای نگهداری فایلهای موزیک با حفظ حق کپی رایت درست شد اما بسرعت در زمینه عکاسی مورد توجه قرار گرفت زیرا بسیار کم مصرف و کوچک بود. هم اکنون چندین نوع کارت SD وجود دارد که دارای ظرفیت و سرعت انتقال متفاوتی هستند و کم کم کارتهای کمپکت فلاش CompactFlash را از دوربینها بیرون میرانند.
2- MiniSD Card
این مدل از نظر کارکرد بسیار شبیه برادر بزرگتر خود یعنی نمونه SD است فقط از نظر اندازه نصف آن است و معمولا با تلفنهای سلولی پخش کننده های MP3 و دوربنهای دیجیتالی که نیاز به اندازه کوچکتر کارت دارند مصرف میشود. آداپتوری هم برای استفاده این کارتها با دستگاههای کارت SD وجود دارد.
3- MultiMediaCard یا MMC
این کارتها که از نظر ظاهر بسیار شبیه کارتهای SD است از نظر کارکرد داخلی متفاوت است. در بعضی از دستگاهها میتوان آنها را با هم عوض کرد اما این مسئله همیشه صادق نیست. کارتهای SD در مقابل MMC بسیار سریعتر هستند.
4- CompactFlash I یا CFI
این کارتها اندازه ای مانند کبریت بغلی دارند و ار جمله اولین نمونه هایی هستند که در دنیای دوربینهای دیجیتالی استاندارد شدند و ظرفیتی بین 8 مگابایت تا 8 گیگابایت دارند. این کارتها حاوی چیپهای حافظه و کنترلر است و در دنیای دیجیتال بعنوان عمومیترین نوع ذخیره انبوه شناخته میشود.
5- CompactFlash II یا CFII
کارتهای فوق معادل نمونه CFI هستند با این تفاوت که ضخامت آنها معادل 1.7 میلیمتر بیشتر از نمونه قبلی است. در ضمن دستگاههایی که دارای اسلات CFII هستند میتوانند نمونه های CFI را بخوانند اما عکس آن صادق نیست. این کارتها با ظرفیت تا 1 گیگابایت فروخته میشوند. مدلهای 2 گیگابایتی فقط با دستگاههای حاوی FAT32 کار میکند.
6- Smart Media یا SM
این کارت که فقط حافظه دارد و فاقد کنترلر است روی دستگاههای دیجیتالی قبل از سال 2001 مصرف میشود و حداکثر 128 مگابایت ظرفیت دارد. این نمونه امروزه دیگر مصرفی ندارد.
7- XD-Picture Card یا xD
این کارت که توسط الیمپوس و فوجی مشترکا تهیه شد برای جایگزینی کارتهای SM بود. اندازه این کارتها معادل تمبر چستی ولی ظرفیت آنها تا 8 گیکابایت میرسید. چون این کارتها بسیار جدید بودند برای مصرف با کامپیوتر یا دستگاهتان نیاز به آداپتور داشتند زیرا کارتهای SM را از رده خارج کردند.
8- Memory Stick یا MS
سونی در سال 1999 اقدام به تهیه Memory Stick کرد تا آنها را در دروبینهای عکاسی دیجیتال و فیلمبرداری خود مصرف کند. اکثر نت بوکهای سونی دارای بخشی برای خواندن Memory Stick هستند بنابراین انتقال بین دوربین و کامپیوتر راحت انجام میشود.
9- Memory Stick PRO یا MS PRO
این کارتهای جدید که برای رسیدن به ظرفیت بالاتری نسبت به نمونه های قبلی ساخته شد تا 4 گیگابایت در مقابل 128 مگابایت قبلی ظاهر گردید که سرعت انتقال بیشتری هم داشت. اکثر دستگاههای قبل از سال 2003 نمیتوانند از این نمونه استفاده کنند.
10- Memory Stick DUO یا DUO
این نمونه مانند مدل MS است اما درست با نصف اندازه. سونی محصولاتی دارد که از این نمونه استفاده میکنند اما برای آنکه Media Reader به دیتا دسترسی پیدا کند نیاز به یک آداپتور دارد.
11- Memory Stick PRO DUO یا MS PRO DUO
ترکیب چهار کارت، این نمونه را ساخته است تا اندازه کوچک، سرعت انتقال بالا و ظرفیت زیاد بدست آید.
12- TransFlash Card
اندازه بسیار کوچک این کارت، 11 میلیمتر در 15 میلیمتر است که اجازه میدهد تا کارخانجات سازنده تلفن موبایل مقدار زیادی از آنرا بدون تغییر در اندازه تلفنهای خود در گوشیهای کوچک مصرف نمایند. این کارتها قابلیت ضبط دیتای شخصی مانند عکسهای دیجیتال، موزیک MP3 ، بازیهای ویدیویی، اطلاعات شخصی و تنظیمات تلفن را دارند.
13- PLUS SD Card
این نمونه که مجموع کارت فلاش بعلاوه درایو فلاش USB است بتازگی ارائه شده و اندکی بزرگتر از یک سکه یک سنتی است. این کارت SanDisk بسیار نازک میتواند ظرفیت خوبی ارائه کند ضمن آنکه قابلیت اتصال به USB را هم دارد. مثلا این کارت را میتوانید مانند تمام نمونه های کارت SD که در دوربین عکاسی قرار داد مصرف کنید و سپس آنرا از دوربین درآورده و در هر نوع پورت کامپیوتری USB وصل کنید تا عکسها، ویدیو و صوت منتقل شود. بدین ترتیب اگر کامپیوتر پورت USB داشته باشد نیازی به دستگاه خواننده کارت نخواهد بود.
این نمونه در واقع یک کارت SD (نمونه کارتی که در داخل دوربین عکاسی دیجیتال قرار میگیرد و عکسها روی آن ذخیره میشوند) با یک اتصال سرخود USB2.0 است که وقتی کارت را از وسط تا میکنید، بیرون میزند. نمونه نمایش داده شده میتواند یک کارت 1 گیگابایتی SD را به یک حافظه USB تبدیل کند.
دستگاه نامبرده ساده است: کارت SD از وسط دارای لولا است و تا میشود. وقتی کارت را از وسط بمقدار 90 درجه تا کنید از حالت تخت بیرون می آید و یک کانکتور USB از آن خارج میشود که قابل اتصال به هر پورت استاندارد USB است.
این کارت دارای یک دیود نوری کوچک است که وقتی وارد پورت USB شود شروع به چشمک زدن میکند. طرح این دستگاه جالب به نظر میرسد اما این فقط زمان است که میتواند بگوید چند بار میتوانید این کارت را تا کنید، آیا صداها بار یا هزاران بار.
برگرفته از کامتونت - بهمن بهمن دژی - تورنتو
جواب بصورت نقل قول
