تاپيك ويژه خرابي و تعميرات هاردديسك

[glc_engineer]

1- FATيا File Allocation Table سيستمي بود که از زمان داس مورد استفاده بود و به FAT16 مشهور بود. اين سيستم که هنوز هم ويندوزهاي مختلف آن را مي شناسند و اطلاعات داخلآن را نشان مي دهند، در زمان خودش خيلي خوب بود. ولي بعدها که هارد ديسکهاي ظرفيت بالا به بازار آمد. ديگر نميتوانست مديريت مناسبي براي حجمهاي بالا ارايه کند. از محدوديتي كه FAT16 داشت اين بود كه نميشد پارتيشنهايي بزرگتر از 2 گيگابايت داشت. به همين خاطر از ويندوز 98 به بعد، يك سيستم ديگربه نام FAT32 به بازار آمد

[glc_engineer]

2- FAT32، كه نسخه تكميل شده FAT16 است، با ويندوز 98 به بازار آمد و خيلي از اشكالات FAT16 را از بين برد. FAT32 ميتواند پارتيشنهايي به بزرگي 2 ترابايت ( 2000 گيگابايت) داشته باشد ولي هنوز محدوديت حجم فايل وجود دارد. يعني حداكثر اندازه يك فايل ميتواند 4 گيگابايت باشد. اين فايل سيستم را هنوز تمامي سيستم عاملهاي ماكروسافت (البته از ويندوز 98 به بالا) ميشناسند.

[glc_engineer]

3- NTFS يا New TechnologyFile Systemكه با ويندوز NT به بازار آمد و ميتوانست اشكالات FAT يا FAT32 را براي هاردهاي بزرگ پوشش بدهد و به عنوان يك فايل سيستم براي هاردهاي ظرفيت بالا و هاردهاي سرورها باشد. از خصوصيات اين فايل سيستم ميشود به عدم محدوديت اندازه فايل و پارتيشن و جلوگيري از نوشتن اطلاعات بر روي نقاط معيوب هاردديسك (Bad Sector)، قابليت رمزگذاري بر روي اطلاعات و محدود كردن دسترسي بر اساس كاربر اشاره كرد. پارتيشنهايي كه از اين فايل سيستم استفاده ميكنند را فقط ميشود در ويندوزهاي NT، 2000، XP و NET. استفاده كرد. يعني در ويندوز 98 يا ME نميتوانيد اطلاعات داخل آنها را بخوانيد يا بنويسيد. (البته برنامه هاي كمكي براي اين كار وجود دارد)

[glc_engineer]

4- Linux Ex2/Ex3 دو فايل سيستم معروف لينوكس هستند كه به صورت پيش فرض در نسخه‌هاي مختلف لينوكس استفاده ميشوند. اگر تا بحال فقط از ويندوز استفاده كرديد احتمالا اين فايل سيستم را تا به حال نديده ايد. خصوصيات بارز آن امكان داشتن پارتيشن تا اندازه 4 ترا بايت (4000 گيگابايت) و قابليت بازيابي بسيار بالاي اطلاعات است. هيچكدام از سيستمهاي عامل ماكروسافت تا به حال امكان استفاده از پارتيشنهاي لينوكس را در اختيار نگذاشته اند، يعني اطلاعات داخل آنها را نميشود (البته نرم افزارهاي خاصي براي اين كار هست) خواند و نوشت.

[glc_engineer]

5- انواع ديگر
فايل سيستمها به همين تعداد محدود نميشوند. تقريبا هر سيستم عاملي براي خودش يك فايل سيستم مجزا دارد، مثلا Novel يا Os/2 هر كدام فايل سيستم خودشان را دارند ولي كسي كه با ويندوز كار ميكند، كمتر با اونها سر و كار دارد.

[glc_engineer]

انواع پارتيشن‌ها: به طور كلي در يك تقسيم بندي ديگر ميشود پارتيشنها را به 3 دسته تقسيم كرد:
1- Primaryكه معمولا پارتيشن اصلي و اوليه محسوب ميشود براي اينكه سيستم‌عاملهاي ماكروسافت (منظور انواع Dos و Windows است) بتوانند اجرا (Boot) شوند لازم است كه حداقل يك پارتيشن از اين نوع وجود داشته باشد و اسم آن هم C باشد. ممكن است شما هم ويندوز را در پارتيشن ديگري نصب كرده باشيد، ولي حتما بايد يك پارتيشن Primary داشته باشيد كه اسمش هم C باشد. ويندوز در اين پارتيشن يك سري فايل سيستمي ميريزد كه اگر نباشد ويندوز اجرا نميشود. (مثلا در ويندوز XP فايلهاي Boot.ini, NTDETECT.COM از فايلهاي سيستمي هستند كه در پارتيشن C ريخته ميشوند)

[glc_engineer]

2- Extended در اصل اين نوع پارتيشن خودش يك نوع پارتيشن Primary محسوب ميشود كه به عنوان يك ظرف براي پارتيشن‌هاي Logical به كار ميرود. اگر هارد ديسك شما بيشتر از يك پارتيشن داشته باشد، حتما يكي از اين پارتيشنها دارد.

[glc_engineer]

3- Logical وقتي بخواهيم بيش از يك پارتيشن داشته باشيم، بايد بعد از پارتيشن اصلي (Primary) يك پارتيشن Extended داشته باشيم و داخل آن را ميتوانيم به هر تعداد پارتيشن كه بخواهيم تقسيم كنيم. معمولا پارتيشنهاي D , E و .. كه همه دارند از اين نوع هستند. البته نوع File System اين پارتيشنها ميتواند متفاوت باشد و مثلا يك پارتيشن Logical از نوعFAT32 و يكي از نوع NTFS داشت.

[glc_engineer]

بعضي وقتها كپي كردن اطلاعات يك سي دي روي هارد فضايي در حدود يك گيگا بايت از هارد را اشغال مي كند ، در صورتي كه سي دي هاي متداول حداكثر 700 مگا بايت فضا دارند . فايل سيستم هاي متداول همانند FAT 32 به گونه اي هستند كه فضاي هارد ديسك را به خانه هاي كوچك تقسيم مي كند اين خانه ها در واقع كوچكترين واحدهاي قسمت هاي هارد ديسك هستند . اما داخل همين خانه ها نيز بسته به اندازه پارتيشن و نوع سيستم فايل ظرفيت هاي متفاوتي وجود دارد . در صورتي كه حجم يك فايل به گونه اي باشد كه تمام اين ظرفيت را اشغال نكند ، باقي مانده آن نمي تواند براي فايلي ديگر مورد استفاده قرار بگيرد . در اين حالت فضاي باقي مانده هدر مي رود . اين وضعيت به صورت عادي همواره پيش مي آيد و هميشه مقداري از فضاي مفيد پارتيشن به اين دليل هدر مي رود ، اما هر چه تعداد فايلها بيشتر باشد فضاي هدر رفته هم بيشتر مي شود ، يعني اگر بجاي يك فايل حجيم تعداد زيادي فايل كوچك و كم حجم داشته باشيم . فضاي از دست رفته به ميزان زيادي افزايش پيدا مي كند . براي جلوگيري از اين موضوع راه هاي گوناگوني وجود دارد ، به طور مثال فشرده كردن فايلهاي متعدد در يك فايل ZIP اين روش هر چند بسيار مفيد است اما احتمال دارد در مواقعي غير عملي باشد ، چرا كه دسترسي به فايلها را محدود مي كند . در اين صورت مي توان از NTFS استفاده كرد كه قابليت فشرده سازي نيز دارد . بدين معني كه سيستم هنگام كار با چنين پارتيشني تمامي فايلهاي ورودي به آن را فشرده و تمامي فايلهاي در حال خواندن را باز مي كند . البته اين كار سرعت سيستم را به طور محسوسي كم مي كند و همچنين به رم زيادي نيز احتياج دارد . اما در بسياري از موارد كارساز است . با تمام اين احوال اگر اختلاف مقدار واقعي فايل ها با فضاي اشغال شده بسيار زياد باشد ، بايد دليل ديگري داشته باشد ، در ابتدا چك كنيد كه آيا از تمامي فايلها با تمامي attribute هاي متفاوت آمار گرفته ايد يا خير ؟ زيرا ممكن است در محاسبه شما فايلهاي سيستمي و مخفي به حساب نيامده باشند در ضمن بسياري از ويروس ها نيز با ترفندهاي متفاوت فضاي هارد ديسك را بدون وجود فايل واقعي اشغال مي كنند . به همين دليل يك اسكن با برنامه هاي ضد ويروس نيز مفيد خواهد بود

[glc_engineer]

بد سكتور روي هارد چيست ؟
بدسكتور همان طور كه از نامش پيداست يعني « قسمت خراب » كه تنها مختص هارديسك نمي شود f lloppy,cd و كلاً مديا ها و ابزارهاي سخت افزاري ذخيره اطلاعات گاه دچار اين مشكل مي شود در مجموع زماني كه قسمتي از مدياهاي ذخيره اطلاعات دچار آسيب شده و اطلاعات روي آن قسمت قابل خواندن و نوشتن نيست . اصطلاحاً به آنbad sector ميگويند بد سكتور به دو دليل سخت افزاري يا نرم افزاري بروز ميكند . در حالت اول از دست كاربر كاري ساخته نيست و آن بخش هاي معيوب غير قابل استفاده ميشوند اما در حالت دوم به دليل بعضي از مسائل مانند خاموش شدن ناگهاني سيستم ، رابط هاي معيوب سخت افزاري ، ويروسها و … قسمتي از هد يا هارد غير قابل دسترسي مي شود و از سوي نرم افزارها بدسكتور گزارش ميشود براي رفع اين موارد اولين اقدام فرمت كردن ساده است . اما اگر نتيجه نداد آخرين راه فرمت l ow level است كه سطح هارد يسك را مجدداً آدرس دهي ميكند براي اين كار نرم افزارهاي مختلفي وجود دارد اما بهترين هاي آنها معمولاً توسط سازنده هاردديسك ارائه ميشود به همين دليل براي اين برنامه بايد به سايت توليدكننده هاردديسك مراجعه كنيد دقت كنيد كه اين نوع فرمت تمام اطلاعات موجود بر روي كل هاردديسك را از بين مي برد و قابل بازگشت هم نيست . ضمناً بعد از فرمتlowlevel مجدداً بايد هاردديسك را پارتيشن بندي كنيم .