تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




مشاهده نتيجه نظر خواهي: از کدام دوربین دیجیتال استفاده میکنید

راي دهنده
2236. شما نمي توانيد در اين راي گيري راي بدهيد
  • kodak

    24 1.07%
  • canon

    1,135 50.76%
  • sony

    539 24.11%
  • fuji

    123 5.50%
  • panasonic

    141 6.31%
  • samsung

    46 2.06%
  • olympus

    33 1.48%
  • nikon

    178 7.96%
  • toshiba

    2 0.09%
  • casio

    15 0.67%
صفحه 4 از 1635 اولاول 1234567814541045041004 ... آخرآخر
نمايش نتايج 31 به 40 از 16344

نام تاپيک: مشاوره و راهنمایی برای خرید دوربینهای عکاسی کامپکت و شبه حرفه ای / لوازم جانبی

  1. #31
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    سيستم تميزکننده حسگر تا چه حد درست کار مي‌کند؟
    محققان سايت Pixinfo.com مقايسه جالبي بر روي سيستم تميز کننده حسگر بين چهار دوربين SLR ديجيتال که در حال حاضر از اين سيستم برخوردار هستند انجام داده اند و نتيجه خيلي جالب و البته به همان اندازه تعجب بر انگيزي بدست آوردند. آزمایشی که انجام شد بر روی چهار دوربین زیر بود:
    Canon EOS 400D
    Olympus E-300
    Sony Alpha DSLR A-100
    Pentax K10D
    اما سوالي که ممکن است پيش بيايد اين است که اين سيستم تا چه حد درست کار مي کند؟
    کمپاني کنون در همان ابتدا با پخش [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] خيال خود و مشتريانش را راحت کرد. برای آشنایی با نحوه کار سیستم تمیز کننده حسگر کنون نگاهی به [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] در سایت عکاسی بیاندازید. سیستمی که دوربین Alpha100 سونی بکار رفته است بر خلاف سيستم تميز کننده حسگر در دوربين کنون، خود حسگر را می لرزاند و برای اینکار از ارتعاشات صوتی تقریبا معادل 100 هرتز استفاده می کند. اما بياييد نگاهي بياندازيم به آنچه در آزمايشات اين محققان گذشت. ادامه داستان را از زبان "روبرت ایرهازی"، یکی از محققان، می شنویم:
    موقعی که این چهار دوربین به دست ما رسید هیچکدام حسگر تمیزی نداشتند و ما مجبور شدیم به طور دستی حسگر هر چهار دوربین را تمیز کنیم. هدف ما این بود که دوربین ها را در محیطی قرار دهیم که حسگرشان کثیف شود و بعد بررسی کنیم که سیستم های تمیز کننده حسگر در این دوربین ها تا چه حد موثر هستند. بعد از تمیز کردن حسگر این دوربین ها به طور دستی، با هر کدام از آنها یک عکس گرفتیم و نام این تصاویر اولیه را تصویر مرجع (reference) نهادیم.
    مرحله دوم، مرحله کثیف کردن حسگر بود. یعنی آینه همه دوربین ها را قفل کردیم و دوربین ها را به مدت چند دقیقه به پشت خواباندیم. کمی گرد و غبار هم در هوا ایجاد کردیم تا همه حسگرها به مقدار یکسان گرد و غبار جذب کنند.
    از آنجایی که Olympus E-300 و Sony Alpha DSLR-A100 اول حسگر را تمیز می کنند و بعد روشن می شوند، ما این دوربین ها همانطور خوابیده به پشت روشن کردیم. بعد با همه دوربین ها یک عکس گرفتیم بدون اینکه حتی یکبار سیستم تمیز کننده حسگرشان کار کرده باشد. اسم این تصاویر را dusting گذاشتیم.
    حالا قسمت هیجان انگیز ماجرا شروع شد. دوربین ها را به حالت عادی برگرداندیم و به سیستم تمیز کننده حسگر اجازه دادیم دو بار حسگر را تمیز کند، یعنی دوربین ها را دوبار خاموش و روشن کردیم و در پایان با همه دوربین ها یک عکس دیگر گرفتیم و نام این عکس ها را 2nd cleaning گذاشتیم.
    از آنجایی که با دو بار تمیز کردن شايد نشود درست قضاوت کرد، فرایند تمیز کردن را 23 بار دیگر تکرار کردیم. يعني 23 بار دوربين ها را خاموش و روشن کرديم. استدلالمان هم این بود که اگر یک سیستم تمیز کننده واقعا خوب کار می کند خوب بعد از 25 بار تست باید تاثیر خودش را نشان دهد! نام عکس هایی که در پایان این مرحله گرفتیم 25th cleaning گذاشتیم.
    در پايان از دستگاه دمنده ي خودمان برای دمیدن هوا به داخل دوربین و تمیز کردن حسگر استفاده کردیم. این کار را دوبار تکرار کردیم و باز هم با دوربین ها عکس گرفتیم و نام عکس ها را 2nd blow گذاشتیم.
    در نهایت هنوز هم ذرات کوچکی از گرد و خاک روی حسگر باقی مانده بود که آنها را با روش تمیز کردن دستی زدودیم و نام عکس هایی که در پایان این مرحله گرفته شد را final نهادیم.
    نتیجه آزمایشات و عکس ها را در جدولی تدوین کردیم. (جدول را در [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ببينيد.)
    و اما نتایج:
    Canon EOS 400D:
    از کنون بیشتر انتظار می رفت. چون CMOS به صورت ساکن شارژ شد، و این گونه شارژ شدن از افتادن ذرات گرد و غبار از سطح حسگر جلوگیری می کند. در دو دور اول غبار زدايي توسط سيستم، تقریبا دو جین از ذرات گرد و غبار زدوده شدند در حالی که بیش از 500 ذره غبار همچنان بر روی سطح حسگر باقی مانده بود و این مقادیر اصلا قابل مقایسه نیستند! بعد از دور دوم دیگر هیچ ذره غباری از حسگر دفع نشد.
    اگرچه سیستم قول تمیز کردن را می دهد، اما وقتی حسگر به طور ساکن شارژ می شود فرآیند تمیز کردن موثر واقع نمی شود. ما نمي دانيم چطور می شود از شارژ شدن جلوگیری کرد و این چیزی است که کمپانی در اخبار آینده خود باید جوابگو باشد. ما تاثیر سیستم تمیز کننده حسگر در دوربین کنون را 5% (پنج درصد) تخمین زدیم.
    Olympus E300:
    به نظر می رسد سیستمی که المپوس معرفی کرده کاملا به درستی کار می کند. باید خاطر نشان کنیم که ذرات گرد و غبار خیلی در این دوربن کمتر دیده شدند و سیستم تمیز کننده حسگر از سه دوربین دیگر خیلی موثرتر کار کرد. ذرات غبار کمتر هستند چون حسگر کوچکتر است و ورق محافظ احتمالا نسبت به سه دوربین دیگر فاصله بیشتری از حسگر دارد.
    اگرچه دور دوم غبار زدایی زیاد موثر نبود، اما حدود 30 ذره غبار از سطح حسگر دفع شد که انتظار بیشتری داشتیم. بعد از 25 دور غبارزدائی بیش از نیمی از ذرات از سطح حسگر پاک شدند. این دورین بهترین نتیجه را داشت. ما این تاثیر این سیستم تمیز کننده را 50 درصد تخمین زدیم.
    Pentax K10D:
    یکی از دلایلی که باعث شد دورین پنتاکس را برای این تست انتخاب کنیم این بود که در بررسی هایی که روی این دوربین انجام داده بودیم، سیستم تمیز کننده خیلی بد کار کرده بود.
    بعد از دور دوم غبار زدائی، با تعجب مشاهده کردیم که ذرات غبار بیشتر از آنچه در اول بودند هستند! دلیلش می توانست جذب غبارهای ناحیه آینه باشد. اما از یک چیز مطمئن شدیم: این سیستم اصلا آنطور که گفته شده کار نمی کند. حتی پس از 25 دور غبار زدائی باز هم تمام ذرات سر جایشان بودند. به سختی تلاش کردیم تا ببینیم آیا ذره ای ناپدید شده است یا خیر، اما موفق نشدیم. بنابراین درصد تاثیر سیستم تمیز کننده پنتاکس را اینطور تخمین زدیم: صفر درصد.
    بعد از استفاده از دمنده، ذرات گرد و غبار به دوجین کاهش یافت. این نشان می دهد که سطح حسگر به شکل ساکن شارژ نمی شود و این ما را ناامید تر کرد!
    Sony Alpha DSLR-A100:
    بعد از دیدن نتایج دوربین پنتاکس که تازه یکسال است تولید شده است، انتظار زیادی از سیستم تمیز کننده حسگر سونی نداشتیم! متاسفانه حدسمان درست بود.
    دو دور اول غبار زدائی، تعداد ذرات روی حسگر را افزایش داد، دقیقا مثل چیزی که در دوربین پنتاکس دیدیم. بعد از 25 دور غبارزدائی تعداد ذرات روی حسگر دقیقا به همان اندازه قبلی بودند. تاثیر: صفر درصد.
    نتیجه پایانی:
    بر اساس تاثیرات سیستم تمیز کننده این رتبه بندی بدست آمد:
    1. المپوس: خوب
    2. کنون: ضعیف (نا امید شدیم)
    3. پنتاکس و سونی: بدون استفاده (خیلی نا امید شدیم!)
    اگر به دنبال دوربین هستید، سیستم غبارزدائی را به عنوان آخرین انتظارات در لیست خود در نظر بگیرید. اما اگر غبارزدائی برایتان مهم است، گزینه هایتان به دوربین های المپوس و پاناسونیک محدود خواهد شد. به لحاظ تئوری حدس ما این است که کنون نتایج بهتری نشان می دهد، البته اگر CMOS شارژ نشود. کنون باید اول راهی برای شارژ نشدن CMOS پیدا کند (اگر مشکل واقعا این است). در غیر اینصورت EOS-ICS (سیستم مجزای تمیز کننده حسگر EOS) یک نام دهن پر کن بازاریابی بیش نیست. در دوبین های سونی، پنتاکس و سامسونگ هم که انگار سیستم تمیز کننده وجود ندارد.
    منبع:
    [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

  2. 2 کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


  3. #32
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    محدوده بندي خودکار
    يكي از امكانات جالب دوربينهاي ديجيتال، براكتينگ خودكار (محدوده بندي خودکار) است.البته براكتينگ خودكار نوردهي ، از مدتها قبل در دوربينهاي غير ديجيتال نيز وجود داشته است اما در دوربينهاي ديجيتال علاوه بر اين نوع، براكتينگ هاي ديگري نيز در دسترس كاربران قرار دارد.


    مفهوم براكتينگ:
    فهم براكتينگ بسيار ساده است.در براكتينگ چندين عكس با تنظيمات مختلف از موضوع گرفته مي شود تا حداقل يك عكس ايده آل تهيه شود.مثلا در براكتينگ نوردهي ،چند عكس با نورسنجيهاي مختلف گرفته مي شود تا يكي از آنها از لحاظ نور، عالي باشد.حال اگر اين فرآيند به طور اتوماتيك توسط دوربين انجام گردد،به آن براكتينگ خودكار (Autobracketing ) مي گويند.


    انواع براكتينگ خودكار
    همانگونه كه گفته شد، در دوربينهاي ديجيتال انواع مختلفي از براكتينگ خودكار وجود دارد كه در اينجا تك تك مورد بحث قرار مي گيرند.


    براكتينگ خودكار نورسنجي (Exposure Autobracketing )
    اين نوع براكتينگ نسبت به ساير انواع، سابقه بيشتري داشته و در دوربينهاي بيشتري نيز وجود دارد.در اين فرآيند سه فريم از موضوع، با نورسنجيهاي مختلف تهيه مي شود.در برخي دوربينها در صورت نياز ميتوان تا 5 فريم نيز از موضوع تهيه كرد.مقدار تغيير روشنايي در فريمهاي مختلف به صورت كسري از EV(Exposure Value) بيان ميشود.(مثل +0.5EV و -0.5EV )






    نورسنجي خودكار




    نورسنجي با -0.7EV




    نورسنجي با +0.7EV



    اين نوع براكتينگ نسبتا سريع انجام مي شود.ابتدا يك عكس با نورسنجي محاسبه شده توسط دوربين تهيه مي شود.سپس يك عكس با ميزان نوردهي كمتر و يك عكس با ميزان نوردهي بيشتر از مقدار محاسبه شده ،تهيه خواهد شد.اين ترتيب ،در برخي دوربينها قابل تغيير است.مثلا ابتدا عكسي با ميزان كمتر نوردهي ،سپس عكسي با نورسنجي محاسبه شده و در نهايت عكسي با ميزان نوردهي بيشتر و يا ترتيبهاي ديگر.
    در دوربينهاي غير ديجيتال ،هنگام انجام فرآيند براكتينگ خودكار نورسنجي، تنها يكي از پارامترهاي اندازه ديافراگم يا سرعت شاتر تغيير مي كند اما در دوربينهاي ديجيتال، اين فرآيند ميتواند به صورت تركيبي از تغيير هر دو پارامتر انجام شود.


    براكتينگ خودكار اشباع رنگ(Saturation Autobracketing )
    اين نوع براكتينگ در برخي دوربينهاي ديجيتال وجود دارد.در اين فرآيند دوربين به طور خودكار در فريمهاي مختلف،مقدار اشباع رنگ را تغيير ميدهد. اين تكنيك بخصوص در مواردي كه وسعت زيادي از عكس را آسمان آبي تشكيل ميدهد ،مفيد واقع مي شود.





    كاهش اشباع



    افزايش اشباع



    اشباع نرمال



    براكتينگ خودكار تراز سفيدي (White Balance Autobracketing )
    اين نوع براكتينگ نيز فقط در برخي دوربينهاي ديجيتال وجود دارد.
    در فرآيند براكتينگ اشباع رنگ، اشباع تمام رنگها تغيير مي كند اما دراين براكتينگ ،ابتدا يك عكس با تراز سفيدي خودكار دوربين گرفته مي شود ، سپس يك عكس با افزايش تون رنگ آبي و در نهايت يك عكس با افزايش تون رنگ قرمز تهيه ميگردد.



    افزايش تون قرمز



    افزايش تون آبي



    تراز سفيدي خودكار دوربين

    براكتينگ خودكار شارپنس (Sharpness Auto Bracketing)
    امروزه استفاده از اين نوع براكتينگ بيشتر شده است.به طور معمول عكسهايي كه توسط دوربين ديجيتال تهيه مي شوند،با استفاده از پردازشگر داخلي شارپ ميگردند.در برخي دوربينها امكان حذف اين فرآيند وجود دارد(براي استفاده از پردازش نرم افزاري [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] بهتر است كه اين فرآيند توسط دوربين انجام نشود).
    در براكتينگ خودكار شارپنس 3 تصوير ذخيره ميشود:يك تصوير با انجام شارپنس پيشفرض،يك تصوير با شارپنس كمتر از مقدار پيشفرض ويك تصوير نيز با شارپنس بيشتر از مقدار پيشفرض دوربين.





    تصوير شارپتر



    تصوير با شارپنس كمتر



    تصوير با شارپنس معمولي

    اين موضوع امكان كنترل كاملي در زمينه شارپنس فراهم مينمايد كه به خصوص در تهيه عكسهاي پرتره بسيار مفيداست :در يك تصوير شارپ پرتره،هدف تاكيد روي جزئياتي است كه در حالت معمول يا ديده نمي شوند ويا به آنها توجه نمي شود.اما يك تصوير پرتره كمتر شارپ، بيشتر طبيعي به نظر خواهد رسيد. در نهايت بسته به مورد، عكاس ميتواند از تصوير دلخواه استفاده نمايد.


    براكتينگ خودكار كنتراست (Contrast Autobracketing )
    در دوربينهاي غير ديجيتال،تمام تغييرات كنتراست در هنگام چاپ عكس و در تاريكخانه انجام ميشود.اما در دوربينهاي ديجيتال، كنترل ميزان كنتراست هم در دوربين و هم پس از تهيه عكس و توسط نرم افزار قابل انجام است.در فرآيند براكتينگ خودكار كنتراست، 3 تصوير( و يا در دوربينهاي حرفه اي،5 تصوير)با كنتراست كم تا زياد تهيه مي شود.





    كاهش كنتراست



    افزايش كنتراست



    كنتراست معمولي

    تشخيص تغييرات كنتراست در تصاوير رنگي مشكلتر از تصاوير سياه و سفيد است.در تصاوير رنگي تغييرات كنتراست را بيشتر در نواحي عمق سايه ها و يا در طيف بين تاريكي و روشنايي و يا در رنگ سبز برگها مي توان تشخيص داد.(تصاوير زير)





    كاهش كنتراست



    افزايش كنتراست



    كنتراست معمولي

    براكتينگ خودكار فوكوس (Focus Autobracketing)
    اين نوع براكتينگ ،تكنيكي نسبتا جديد است و هنوز استفاده از آن چندان شايع نشده است.بهترين استفاده آن در مورد دوربينهايي است كه در آنها با استفاده از LCD يا منظره ياب الكترونيك(EVF ) ، فوكوس دستي انجام مي شود.چون دقت منظره ياب و LCD كم است ،گاه امكان فوكوس دقيق وجود ندارد و يا خيلي مشكل است.حتي در برخي دوربينها امكان بزرگنمايي قسمت مركزي تصوير براي فوكوس بهتر وجود دارد اما باز هم دقيق نيست.براكتينگ خودكار فوكوس مي تواند راهي باشد براي غلبه بر اين مشكل مهم.
    در اين براكتينگ،ابتدا يك تصوير با نقطه فوكوس تعيين شده توسط شخص تهيه مي گردد.سپس يك عكس با نقطه فوكوس كمي دورتر و بعد يك عكس با نقطه فوكوس كمي نزديكتر گرفته مي شود.در نهايت پس از بازبيني در كامپيوتر ،عكس دلخواه تعيين خواهد شد.






    فوكوس روي جسم وسط



    فوكوس روي جسم جلويي



    فوكوس روي جسم پشتي

    منبع:
    Autobracketing, Megapixel.net

  4. این کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  5. #33
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    اصول عکاسي-1




    از عنوان اين نوشته بر مي‌آيد که مطالبي مناسب براي تازه کارها و يا عکاسان تفنني در بر داشته باشد. اما کساني که دائما با دوربين و عکاسي سر و کار دارند نيز ممکن است بعضي وقتها با خواندن مطالبي که مدتها است در گذشت ايام از ياد برده‌اند چيزي براي يادآوري و يا حتي ياد گرفتن بيابند. کساني که در هر سال هزاران عکس مي‌گيرند اين مطالب بطور تجربي ملکه ذهنشان شده است، ولي خيلي‌ها براي به خاطر آوردن و بکار بردن اين موضوعات بايد فسفر زيادي بسوزانند!!
    بيشتر عکسهايي که ما مي‌گيريم برهه‌اي از زندگي ما و اطرافمان را ثبت مي‌کند. براي اين که اين عکسها داراي روح باشند و به بهترين وجه منظور ما را برسانند نياز داريم که قوانين اوليه‌اي را رعايت نماييم و ضمنا به دانشي کامل در مورد توانائيها و محدوديتهاي دوربيني که با آن کار مي‌کنيم نياز خواهيم داشت.
    همه اين مقدمات و بازار گرميها براي اين بود که بگويم در اينجا ايده‌هايي براي بهبود عکسها عنوان شده که در دوبخش شناخت دوربين و بخش اشاراتي به ترکيب بندي دسته بندي شده است.


    بخش اول – شناخت دوربين
    بيشتر دوربين‌هاي ديجيتال با استثنائاتي داراي عملکرد ساده‌اي مي‌باشند. مطالعه دفترچه راهنما آنها مي‌تواند مفيد و حاوي نکات سودمندي باشد. راه بهتر اين است که در حين خواندن دفترچه نکات گفته شده را بطور تجربي روي دوربين آزمايش نماييد. از کار کردن با دوربين نترسيد، بدترين اتفاقي که ممکن است براي دوربينتان بيفتد اين است که باتري آن تمام شود و مجبور به شارژ مجدد آن شويد. دوربين‌هاي ديجيتال براي آموختن عکاسي از راه تجربه واقعا عالي هستند. نه فيلمي مصرف مي‌کنند و نه اينکه براي ديدن نتنيجه مجبور به منتظر ماندن براي چاپ عکس هستيد. يادگيري کار کردن با دوربين نيمي از لذت داشتن آن است.
    در اينجا بعضي از مطالبي را که بايد براي تجربه کردن و مطالعه مد نظر داشته باشيد ليست کرده‌ام.


    رزولوشن وفشرده سازي
    يک دوربين ديجيتال بهترين تصويرش را در بالاترين رزولوشن و کمترين فشرده سازي‌اش مي‌گيرد. هر چند در زمان استفاده فرمتهاي غير فشرده زمان زيادي براي ضبط شدن روي حافظه دوربين مي‌برد و ضمنا فايل بسيار بزرگي توليد مي‌شود که بزودي حافظه دوربين شما را خواهد بلعيد. بخاطر همين فرمت JPEG با کمترين فشردگي را براي عکاسي‌هاي روزمره توصيه مي‌کنيم. در اين فرمت عکسها زمان کمتري براي ضبط شدن مي‌گيرد و نتيجه نهايي نيز تقريبا با فرمت غير فشرده قابل تشخيص نيست.
    متاسفانه بيشتر دوربين ها داراي حافظه کافي براي عکاسي نيستند و بعداز خريد دوربين حتما بايد به فکر يک حافظه بالاتر باشيد.


    مدهاي فلاش و تاثير پذيري فلاش
    بيشتر دوربين‌هاي ديجيتال براي فلاش از تنظيم خودکار استفاده مي کنند. اگر نورسنج دوربين تشخيص دهد که نور محيط براي عکاسي کافي نيست دوربين فلاش را روشن مي‌کند. بايد بدانيد که اين گزينه هميشه بهترين انتخاب نيست. د راينجا مثالهايي براي برد فلاش آورده شده که به شما کمک مي‌کند که بدانيد در هر شرايطي چکار کنيد:
    - در يک اتاق خيلي بزرگ: بدون اين که سوژه اي در برد فلاش واقع شده باشد، دوربين را ثابت کنيد و فلاش را خاموش نماييد. اما اگر سوژه از 3 - 4 متر به دوربين نزديکتر بود فلاش مي‌تواند موثر باشد. گزينه ديگر استفاده از فلاش تاخيري Slow Sync است که در اين حالت بايد دوربين را روي سه پايه ثابت نماييد. در اين مد دوربين سوژه را با فلاش روشن مي‌کند و پس زمينه را با باز نگه داشتن بيشتر ديافراگم.
    -در فضاي باز: دراين حالت نيز اگر سوژه در برد فلاش قرار ندارد فلاش را خاموش نماييد. استفاده از فلاش دوربين را مجبور مي‌کند که از سرعت هاي شاتر خاصي (1/30 -1/60) استفاده نمايد و اين سرعت شاتر احتمال زيادي دارد که براي منظره شما مناسب نباشد.
    - آتش بازي: استفاده از فلاش براي عکاسي از منظره آتش بازي بعيد به نظر مي‌رسد که اثري در عکس داشته باشد. ولي اينطور نيست! استفاده از فلاش اين مزيت را دارد که جلوي پايين آمدن سرعت شاتر بخاطر تاريک بودن محيط گرفته شود و عکس بهتري از آتش بازي ثبت شود!
    - پرتره: گرفتن عکسهاي پرتره خوب با استفاده از فلاش سرخود دوربين کار بسيار مشکلي است. حتي با استفاده از سيستم کاهش قرمزي چشم، نور فلاش بسيار تک بعدي و نامطلوب است. بجاي استفاده از فلاش سعي کنيد عکس را در نور روز يا با نور پردازي در محيط بگيريد. براي اصلاح نور از تراز سفيدي دوربين استفاده کنيد و قبل از گرفتن عکس دوربين را ثابت کنيد (روي سه پايه يا جاي ديگر). هنگامي که نور محيط براي عکس مناسب بود از فلاش اجباري براي روشن کردن سوژه و درخشان کردن آن استفاده کنيد.
    - عکاسي از درون ماشين يا پنجره: اگر شيشه باز نباشد نور فلاش به درون دوربين برخواهد گشت. بهتر است آن را خاموش کنيد.


    مدهاي برنامه ريزي شده
    اگر دوربين شما داراي مدهاي برنامه ريزي شده و يا اوليتهاي شاتر و ديافراگم مي باشد استفاده صحيح از آنها را ياد بگيريد.
    يک مد برنامه ريزي شده استاندارد معمولا کنترل بهتري از حالت اتوماتيک دوربين براي آن شرايط خاص فراهم مي‌نمايد. خيلي از دوربين ها داراي انتخاب جبران نوري و تراز سفيدي هستند، ولي در مد اتوماتيک نمي‌توان از آنها استفاده نمود.
    - اولويت ديافراگم: اجازه کنترل بر روي عمق ميدان را براي عکاس فراهم مي کند. (عمق ميدان محدوده شارپنس تقريبا مناسب عکس در يک ديافراگم خاص مي‌باشد). هرچه ديافراگم بازتر باشد (عدد F کوچکتر نظير f1.8 يا f2.8) عمق ميدان باريکتر است. و هر چه ديافراگم بسته تر باشد (عدد f بزرگتر f8 يا f11) عمق ميدان پهن‌تر است. مي‌توان از اولويت ديافراگم براي مات کردن پشت زمينه نامناسب عکس استفاده کرد يا از شارپ بودن صحنه از سوژه تا پشت زمينه مطمئن شد.
    - اولويت شاتر: امکان کنترل سرعت شاتر را فراهم مي‌کند. در صحنه‌هاي داراي حرکت بايد از سرعت بالاتر شاتر براي ثابت کردن سوژه متحرک استفاده نمود.


    کنترل‌هاي ويژه
    بيشتر دوربين‌ها داراي کنترل‌ها و گزينه‌هاي اضافي هستند. مهمترين اين کنترل‌ها عبارتند از:
    - جبران نوري : براي اصلاح يا تغيير نورسنجي دوربين استفاده مي‌شود. اين گزينه تا حدودي پيچيده به نظر مي‌رسد ولي در واقع اينطور نيست. سيستم نورسنجي دوربين همواره در حال کار است و سازندگان مي‌دانند که اين سيستم در شرايط خاص بدرستي عمل نمي‌نمايد. مثلا سوژه‌هاي سفيد و منعکس کننده نور باعث کم نور شدن عکس مي‌شوند. بنابر اين مي‌توان با يک جبران نوري مثبت عکس را اصلاح نمود.
    - تراز سفيدي: براي کنترل رنگ سفيد در عکس و درنتيجه کيفيت ساير رنگها درنظر گرفته شده است. بيشتر دوربين ها براي نور روز تنظيم شده‌اند، بنابر اين بعضي نورها باعث خارج شدن تراز رنگ سفيد و در نتيجه شيفت ساير رنگها و غير طبيعي شدن آنها مي‌شود. يک مثال خوب براي اين مورد لامپهاي فلورسنت هستند که در بيشتر مکانهاي تجاري استفاده مي‌شوند و باعث آبي شدن همه چيز مي‌شوند. معمولا تنظيم نور دوربين بر اساس نوع نور محيط به رها کردن دوربين در مد اتوماتيک ترجيح داده مي‌شود.
    - نورسنجي: در بيشتر مواقع نورسنج استاندارد دوربين خوب کار مي‌کند. ولي ممکن است در شرايطي اين تنظيم مناسب نباشد. در بيشتر دوربينهاي ديجيتال امروزي يک گزينه و يا بيشتر براي نورسنجي وجود دارد. گزينه نورسنجي نقطه اي Spot meter نور را (ديافراگم و شاتر) را بر روي ناحيه کوچکي از کادر تنظيم مي‌کند. در بعضي مدلها مي‌توان گزينه‌اي را انتخاب نمود که نقطه نور سنجي با نقطه فوکوس روي هم بيفتد. نورسنجي متوسط گيري مرکزي دو ناحيه در کادر را درنظر مي‌گيرد، يک ناحيه دايره‌اي در مرکز و يک ناحيه در بقيه کادر. معمولا نتيجه به دست آمده از اين دو ناحيه به صورتي با هم ترکيب مي‌شود که اهميت ناحيه وسط از اطراف آن بيشتر باشد.
    - زوم اپتيکال و ديجيتال: اگر دوربين شما فقط زوم ديجيتال دارد و يا يک زوم اپتيکال و يک زوم ديجيتال، د رمورد فرق بين اين دو نوع زوم که قبلا در مورد آنها به تفصيل صحبت کرده‌ايم مطالعه کنيد. اگر فقط زوم ديجيتال داريد زياد روي آن حساب نکنيد.

  6. این کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  7. #34
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    اصول عکاسی -2
    بخش دوم- موارد مهم در ترکيب بندي
    يک ترکيب بندي خوب با اصول اوليه آن شروع مي‌شود. قرار دادن درست سوژه در کادر حياتي است و يکسري قوانين ساده مي تواند کمک زيادي در اين مورد نمايد. بسته به اين که سوژه يک منظره ، يک شخص يا شئ و يا اينکه کادر افقي يا عمودي است، ترکيب بندي فرق مي کند. در بعضي شرايط بايد به بعضي از قوانين ترکيب بندي کمتر و در بعضي موارد بيشترتوجه کرد.
    هر عکسي بايد –علت وجودي – داشته باشد واگر اين علت براي گيرنده عکس مشخص نباشد چه انتظاري از بيننده داريد که از عکس چيزي بفهمد؟ بيشتر مردم براي منظورهاي خاصي نظير يادگاري از چيزي داشتن، ثبت يک لحظه تکرار نشدني، ثبت يک موقعيت استثنايي، شکار يک سوژه زيبا يا جذاب و ... عکس مي‌گيرند. براي اينکه عکس معني داشته باشد بايد اصولي را در آن رعايت کرد:
    -افقي و عمودي: شما دنيا را با زاويه نسبت به افق نمي‌بينيد، بنابر اين به غير از شرايطي که تعمدا اين کار را مي کنيد از آن پرهيز نماييد. افق را در کادرتان تنظيم نماييد. منظره يک ساحل کج که انگار آب دريا در حال ريختن از يک ور عکس مي‌باشد براي بيننده جالب نيست. براي تراز کردن دوربين يک خط افقي مثل خط آب دريا را در نظر گرفته و دوربين را بالا برده و بچرخانيد تا خط پايين کادر موازي خط افقي شود، سپس دوربين را بدون اينکه تغيير وضعيت دهيد پايين اوريد تا خط آب کمتر از2/1 و بيشتر از 3/1 کادر افقي عکس را اشغال نمايد و آسمان بقيه کادر را. يادتان باشد هيچگاه خط افق را در وسط کادر قرار ندهيد.
    بعضي دوربين‌ها براي سادگي شبکه‌اي افقي عمودي را روي مانيتور نشان مي دهند. اگر دوربين شما چنين امکاني دارد استفاده از آن براي بالا بردن دقت و کاهش زمان مناسب است.
    -هر چند تکنيکي که بالا شرح داده شده بود براي منظره‌اي مثل دريا مناسب است، ولي براي منظره يک آبگير يا بندرگاه مناسب نيست. مثلا ساحل آبگيرها در آنطرف درياچه قابل ديدن است و تشخيص سطح افقي در آنها مشکل است. در چنين شرايطي دنبال يک خط عمودي بگرديد. در کادر عکس نگاه کنيد و هر جا که يک خط عمودي يافتيد کادر عکس را با آن نقطه تراز نماييد.
    عکاسي از سوژه‌هاي عمودي مشکل تر است. ايجاد حالت پرسپکتيو توسط لنز دوربين مي‌تواند کاملا گيج کننده باشد. مي‌توان به اجزاء عمودي در منظره توجه کرد و کادر را در اطراف آنها حرکت داد تا مطمئن شويم لبه عمودي کادر واقعا با خط عمودي موازي است. بخصوص عکاسي از مناظر شهرها مشکل است و براي تصميم گيري درباره اين که کدام خط واقعا عمودي است بايد دقت بيشتري به کار برد. با تنظيم کادر بر روي نزديکترين و بزرگترين ساختمان در کادر به احتمال زياد بقيه ساختمانهاي واقع در دوردست تصوير از تراز خارج خواهند شد. با يک نگاه کلي در تصوير مي‌توان از اين اشتباه پرهيز کرد.
    اگر باز هم تصوير کج به نظر مي‌رسد بايد زاويه دوربين را تغيير داد و يا حتي موقعيت عکاسي را عوض کرد.
    يک نکته: بعضي مواقع مناظر خيابان از ميان خيابان به بهترين وجه گرفته مي‌شود، با گرفتن عکس از امتداد جاده پرسپکتيوي زيبا و طبيعي خواهيم داشت (البته به شرطي که قبل از تمام شدن عکاسي زير چرخهاي يک تريلي روي جاده پهن نشده باشيد!!)


    از اجزاء شلوغ کننده در کادر پرهيز نماييد
    اجزاء شلوغ کننده عکس به چند طريق ايجاد مي‌شوند. اين اجزاء ممکن است مردم، حيوانات يا اشيائي باشند که بطور ناخواسته در کادر قرار مي‌گيرند و حتي ممکن است بخشي از سوژه را بپوشانند، عدم تناسب رنگي ايجاد نمايند و يا نامتناسب با سوژه و موضوع عکس باشند. بعضي از اين مزاحمتها را براحتي مي‌توان کنترل نمود و بعضي را نمي‌توان کاري کرد:
    - توريستهاي سرگردان، پياده‌ها، احشام يا خودروها: کاري نمي توان کرد. بايد صبر کنيد (صبور باشيد!) تا هر وقت دلشان خواست از کادر مورد نظر شما خارج شوند! مي‌توان با تغيير موقعيت يا نزديکتر شدن به سوژه بعضي از اشياء ساکن را از کادر خارج کرد يا با استفاده از زوم کردن يا بريدن کادر بعد از عکاسي مشکل را حل نمود.
    - از اجزاء مزاحمي که خودتان ايجاد کرده ايد دوري کنيد: خيلي از دوربين ها مي توانند ساعت و تاريخ را روي عکس اضافه نمايند، تا جايي که برايتان لازم نيست از استفاده از آن خودداري نماييد. با اضافه کردن تاريخ و ساعت روي عکس چيزي به عکس شما اضافه نمي شود و حذف کامل آنها بعد از گرفتن عکس کاملا ممکن نيست. بعلاوه اطلاعات عکس در بخش متاديتا EXIF عکس ثبت مي شود که نياز استفاده از تاريخ و زمان بر روي عکس را از بين مي برد.


    نقطه فوکوس
    نقطه فوکوس عکس بسيار مهم است:
    - مطمئن شويد که فوکوس کامل روي سوژه انجام گرديده است: معمولا بايد سوژه مهمترين بخش تصوير بوده و نگاه بيننده به سمت آن کشيده شود، اما نيازي نيست که در مرکز عکس واقع باشد. با استفاده از قفل فوکوس کاري کنيد که فوکوس بجاي مرکز تصوير روي سوژه انجام شود. –سوژه را در ميان کادر قرار دهيد، فوکوس را روي سوژه انجام داده و دکمه شاتر را تا نيمه بفشاريد، وقتي مستطيل ميان مانيتور سبز شد فوکوس انجام شده و تا هنگامي که دکمه را رها نکنيد فوکوس در همان وضعيت باقي مي‌ماند، اکنون کادر بندي مورد نظر را انجام داده و دکمه را تا آخر بفشاريد تا عکس گرفته شود.
    - پرتره: روي چشم‌ها فوکوس کنيد، اگر دوربين زوم اپتيکال دارد براي کادر بندي سوژه از آن استفاده نماييد. اگر دوربين اولويت ديافراگم دارد، يک ديافراگم باز انتخاب نماييد تا پس زمينه سوژه مات شود و اگر ندارد ممکن است يک مد مخصوص پرتره داشته باشد. اين مد بطور خودکار از يک ديافراگم باز استفاده مي‌نمايد. اگر تنها فلاشي که داريد همان فلاش سر خود دوربين است آنرا خاموش کنيد و از نور يک پنجره يا نورهاي غير متمرکز محيط استفاده نماييد.
    اگر فلاش تنها انتخاب شما براي نور است از قرار دادن سوژه در نزديکي ديوار يا هر سطح تخت ديگر پرهيز نماييد، زيرا يک سايه خشن در کنار سوژه روي ديوار ايجاد مي‌گردد که زيبا نيست.
    هنگام کادر بندي براي امتداد نگاه سوژه جايي در کادر باقي بگذاريد و هميشه دوربين را کمي به سمت پايين بگيريد که نواحي زير بيني و چانه در عکس ديده نشود.
    سخن آخر: هميشه به ياد داشته باشيد، اول فکر کنيد، بعد عکس بگيريد.
    چند ثانيه فکر کردن در مورد عکسي که مي خواهيم بگيريم مهمترين مرحله عکاسي است. خوبي دوربين‌هاي ديجيتال اين است که نمايي از عکس نهايي را در مانيتور مي توان ديد و خيلي راحت‌تر از دوربين‌هاي معمولي در مورد نتيجه کار نظر داد.
    منبع:سایت عکاسی

  8. این کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  9. #35
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    ده نکته مهم در عکاسی ديجيتال – قسمت اول
    توصيه هاي Derrick Story نويسنده کتاب راهنماي جيبي عکاسي ديجيتال

    شايد قبلا اين جملات را شنيده ايد: " دوربين هاي ديجيتال تمام کار را خودشان انجام مي دهند، فقط کافي است دکمه را فشار دهيد تا عکسي سحر آميز به دست آيد. هرچه دوربين بهتر باشد عکسي بهتر به دست مي آيد." آيا درست است؟ من اصلا قبول ندارم!
    واقعيت اين است که شما مي توانيد با استفاده از دوربين هاي ساده اتوماتيک عکسهاي جالبي بگيريد و يا برعکس با استفاده از گرانترين دوربين نيکون عکسي بد! اين دوربين نيست که عکسي زيبا مي گيرد، عکاس است. با کمي دانش و آمادگي مي توان با انجام تنظيم هاي صحيح و استفاده از تکنيک هاي کار، با استفاده از کوچکترين دوربين ديجيتال عکسي به يادماندني گرفت.
    براي کمک به شما براي گرفتن عکسهاي خوب، ده نکته در اينجا ذکر مي کنم که شما را قادر مي سازد عکسي در حد حرفه ايها بگيريد بدون اينکه پول زيادي براي خريد دوربين هاي گرانقيمت حرفه اي پرداخته باشيد.

    1- رنگها را گرم کنيد.
    آيا تا بحال متوجه شده ايد که عکسهايتان بعضي وقتها سرد و بي روح هستند؟ اگر چنين احساسي داريد، بدانيد که شما تنها نيستيد. تراز سفيدي (White Balance) پيش فرض براي دوربين هاي ديجيتال روي حالت اتوماتيک تنظيم شده است که براي بيشتر وضعيت ها نيز مناسب است، ولي معمولا کمي تمايل به رنگهاي سرد دارد.
    وقتي در حال عکاسي از چهره و يا منظره در هواي آزاد هستيد، سعي نماييد تراز سفيدي دوربين را از حالت اتوماتيک به حالت ابري (Cloudy) تغيير دهيد. بله ابري! چرا؟ اين حالت مثل اينست که يک ***** ملايم گرم کننده رنگ را روي دوربين خود نصب کرده باشيد. د راين حالت رنگهاي قرمز و زرد قوي تر شده و تصاوير گرمتري به دست مي آيد.





    در شکل (1-الف) - عکسي از جايي در نزديک کوهستان که در حالت تراز سفيدي اتوماتيک گرفته شده است.




    در شکل (1-ب)- با استفاده از حالت تراز سفيدي ابري و نگه داشتن يک عينک افتابي در مقابل لنز رنگها گرمتر شده اند. (دوربين Canon PowerShot S200, Program mode ).

    اگر باو رنمي کنيد امتحان کنيد. در هواي آزاد چند عکس با تراز سفيدي اتوماتيک بگيريد و سپس همان عکسها را با تراز سفيدي ابري تکرار نماييد. عکسها را روي کامپيوتر منتقل نموده و در کنار يکديگر قرار دهيد و با هم مقايسه نماييد. من حدس مي زنم که شما عکسهاي گرمتر را بيشتر خواهيد پسنديد.

    2- از ***** قطبي کننده (پولاريزه) استفاده نماييد.
    اگر مي خواهيد به عکسهاي خود جاني ببخشيد از فيلترهاي پولاريزه استفاده نماييد. اين فيلتر، جزو لوازم واجبي است که بايد هر عکاسي براي گرفتن عکس منظره و عکاسي در هواي آزاد همراه داشته باشد. اين ***** با کاهش درخشندگي بيش از حد و حذف انعکاسهاي ناخواسته باعث به دست آمدن تصاويري با رنگهاي غني تر و اشباع تر بخصوص در آسمان مي شود.
    چي؟ دوربين شما قابليت نصب ***** را ندارد؟ اصلا مهم نيست! من سالهاست که از اين حقه در دوربين اتوماتيک خودم استفاده مي کنم. اگر يک عينک آفتابي با کيفيت داريد، به سادگي از آن به عنوان ***** پولاريزه استفاده نماييد. شيشه عينک را تا جايي که ممکن است به لنز دوربين نزديک کنيد و قبل از گرفتن عکس در مانيتور دوربين ديده نشدن قاب عينک در تصوير را بررسي کنيد.




    شکل 2-الف- عکس معمولي بدون *****




    شکل 2-ب- همان عکس با استفاده از نگه داشتن عينک افتابي روي لنز. به بهبود رنگها و بخصوص طيف هاي عميق تر آسمان در اين عکس توجه نماييد. (Canon PowerShot S200)

    براي گرفتن بهترين نتيجه طوري قرار بگيريد که خورشيد در طرف راست يا چپ شما واقع شود. اثر پولاريزه شدن هنگامي که منبع نور داراي 90 درجه زاويه با آن باشد به حداکثر مي رسد.
    Last edited by ram1600; 28-08-2007 at 23:42.

  10. #36
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    ده نکته مهم در عکاسي ديجيتال – قسمت دو
    3- گرفتن عکسهاي پرتره درخشان در هواي آزاد.
    يکي از مشخصات بسيار جالب دوربين هاي ديجيتال که ناشناخته مانده مد fill Flash يا فلاش روشن است. با زدن فلاش هر جا که شما تشخيص دهيد بجاي اينکه هر جا که دوربين تشخيص دهد يک قدم مهم به سمت گرفتن عکسهاي عالي در هواي آزاد برداشته ايد.
    در حالت فلاش روشن، دوربين ابتدا براي صحنه پشت تصوير نورسنجي مي کند و سپس به اندازه اي فلاش مي زند که پرتره مورد عکاسي شما را روشن نمايد. نتيجه يک عکس در حد حرفه اي است که همه چيز در آن داراي ترکيبي مناسب به نظر مي آيد. عکاسان عروسي از اين استفاده زيادي مي برند.
    شکل 3- با گذاردن موضوع عکاسي در پشت سايه يک درخت و استفاده از fill flash هم بچه ها و هم منظره پشت بخوبي نورسنجي شده اند. (Canon G2, 250/1 , F4 ، با فلاش). وقتي به اندازه کافي با روش استفاده از فلاش در هواي آزاد آشنا شديد، چند تغيير در اين روش بدهيد و آن اينکه موضوعات عکاسي را در وضعيتي قرار دهيد که نور خورشيد موها را از طرفين و يا پشت روشن نمايد که اصطلاحا به آن نوردهي حاشيه اي گفته مي شود. يک تکنيک خوب ديگر اينست که مدل عکاسي خود را در زير سايه درخت قرار داده و با استفاده از فلاش آن را روشن نماييد. اين کار باعث مي شود که مدل عکاسي در زير سايه احساس راحتي و خنکي نموده و چشمها به علت آفتاب حالت نيمه بسته نداشته باشد. در اين حالت پرتره گرفته شده حالت راحت تري خواهد داشت.
    به ياد داشته باشيد که بيشتر فلاشهاي سرخود دوربين ها حداکثر بردي در حدود 3 متر دارند. بنابر اين بايد مواظب باشيد که هنگام استفاده از فلاش در هواي آزاد فاصله اي بيش از اين نداشته باشيد.
    4- مد ماکرو را از ياد نبريد!
    آيا تا بحال کودکي را که براي اولين بار در علفها قدم مي زند ديده ايد که با چه دقتي براي کشف ناشناخته ها جلو و پشت پاي خود را نگاه مي کند؟ وقتي شما به زمين خيلي نزديک شويد، اجتماعي از موجودات عجيب و غريب را خواهيد ديد که تا بحال هرگز متوجه آنها نشده ايد!
    براي ديدن اين شگفتيها لازم نيست در باغ يا حياط پشتي با شکم روي زمين دراز بکشيد! فقط کافي است مد ماکروي دوربين خود را فعال نموده و به جستجوي موجودات ريز دنياي اطراف خود بپردازيد. دستاورد شما از اين کار تصاويری جديد از موضوعاتي است که تا بحال عکسي از آنها نگرفته بوديد!
    حتي ساده ترين شئ د رمد ماکرو جاذبه جديدي دارد. و جالبترين بخش اين داستان اين است که انجام اين کار با دوربين هاي ديجيتال بسيار راحت است.




    شکل 4- طبيعت از نزديک بسيار متفاوت و عجيب به نظر مي رسد. (Canon Powershot G2) فقط کافي است مد ماکرو که معمولا داراي ايکون يک گل است را روي دوربين خود پيدا نماييد و تا جايي که دوربينتان اجازه مي دهد به موضوع نزديک شويد. وقتي چيزي در خور توجه براي عکاسي يافتيد دکمه شاتر را تا نيمه فشار دهيد تا دوربين فوکوس نمايد . سپس با ديدن علامت فوکوس، شاتر را تا ته فشار دهيد تا عکس گرفته شود.
    به ياد داشته باشيد که در مد ماکرو عمق ميدان بسيار باريکي داريد. بنابر اين روي بخشي از جسم که بيشتر براي شما اهميت دارد فوکوس کنيد و اجازه بدهيد بقيه تصوير مات شود.

  11. این کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  12. #37
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    ده نکته مهم در عکاسی ديجيتال – قسمت سوم
    5- اهميت خط افق را فراموش نکنيد.
    بدلايلي مبهم بيشتر افراد، هنگاميکه از LCD دوربين براي عکاسي استفاده مي کنند سعي دارند که دوربين را در حالت افقي نگه دارند. معمولا نتيجه بدست آمده غروبي کج، منظره اي يک وري يا برجي کج است!
    بخشي از مشکل از آنجا ناشي مي شود که دوربين شما هنگام نمايش منظره اي وسيع روي صفحه دو اينچي نمايشگر دچار کمي اعوجاج مي باشد! ممکن است درختها به چشم صاف ديده شوند، ولي روي مانيتور دوربين شما حالتي کماني داشته باشند.





    شکل 5- براي پرهيز از اشتباه از خطوط افقي طبيعت به عنوان خطوط راهنما استفاده کنيد. در اين عکس از خط ساحلي آب براي تنظيم ترکيب عکس استفاده شده است. (Canon powershot G2).

    چکار مي توانيد کنيد؟ يک کليد سحر آميز براي حل مشکل خطوط افقي وجود ندارد، ولي با در نظر داشتن چند نکته مي توان مشکل را به حداقل رساند.
    اول از همه بدانيد که بايد تا جايي که ممکن است عکس خود را در حالت همتراز با افق بگيريد. اگر در کادر بندي دلخواه تصوير مشکل داريد چند عکس با تغييرات جزئي در موقعيت دوربين بگيريد. در اين حالت حتما هنگام مرور عکسها در کامپيوتر يکي از آنها درست به نظر خواهد رسيد. اکنون با انتخاب عکس درست مي توانيد ساير عکسها را حذف نماييد.
    با گذشت زمان و بعد از کسب تجربه در کادر بندي صحيح افق در عکس هايتان شما خواهيد توانست تراز افقي عکسهايتان را با دقت بالايي به راحتي انجام دهيد.

    6- کارت حافظه با ظرفيت مناسب بخريد.
    هنگامي که براي خريد يک دوربين ديجيتال برنامه ريزي مي کنيد، خريد يک کارت حافظه اضافي را هم در بودجه خود لحاظ نماييد. چرا؟ چون کارت حافظه براي دوربين شگفت انگيز شما حکم يک کيف پر از خوراکي براي شما هنگام گرسنگي شديد را دارد!
    براي يک دوربين 2 مگاپيکسلي حداقل به 64MB، براي 3MP حداقل به 128MB و براي دوربين 4MP و بالاتر حداقل به 256MB و بالاتر حافظه نياز خواهيد داشت. با اين انتخاب تقريبا مي توان مطمئن شد که بخاطر پر شدن حافظه دوربينتان از گرفتن يک عکس ديگر محروم نخواهيد شد.

    7- هميشه با رزولوشن بالا عکس بگيريد.
    يکي از مهمترين دلايلي که مي گويم حافظه بالا براي دوربين تان بخريد اينست که بتوانيد با حداکثر رزولوشن دوربين عکس بگيريد. اگر براي خريد يک دوربين 3MP پول خرج کرده ايد براي پولتان ارزش قائل شويد و عکس 3MP بگيريد. و با استفاده از با کيفيت ترين تنظيم فشرده سازي دوربين عکسها را ذخيره نماييد، نه با فشرده ترين حالت.
    چرا نبايد با پايين آوردن کيفيت فشرده سازي و رزولوشن، تصاوير بيشتري را روي حافظه جاي داد؟ چون شما هيچگاه آگاه نيستيد که کدام عکس شما ممکن است جزو منتخب بهترين عکسهاي قرن 21 شود!! و اگر شما عکسي زيبا را با دقت 480*640 گرفته باشيد، به مفهوم اينست که فقط مي توان پرينتي به اندازه يک عکس پرسنلي از آن گرفت، نه به اندازه اي که قابل ارائه در هيچ موزه يا نشريه اي باشد.
    به عبارت ديگر با ثبت تصوير با دقت 1536*2048 (3 مگاپيکسل) يا بزرگتر، شما ميتوانيد يک عکس دوست داشتني در اندازه A4 پرينت بگيريد که براحتي روي جلد مجله اي مثل تايمز را بيارايد! حتي با داشتن پيکسل اضافي مي توانيد براي اينکه به موضوع نزديکتر باشيد حاشيه هاي ناخواسته تصوير را بريده و هنوز هم به اندازه کافي دقت در تصوير داشته باشيد که پرينت مناسبي از عکس بگيريد.
    نکته در اينجاست که با داشتن حافظه کافي شما مجبور به گرفتن عکسهاي کم دقت و از دست دادن يک فرصت طلائي براي گرفتن عکسي معروف و مهم نيستيد

  13. این کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  14. #38
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    ده نکته مهم در عکاسی ديجيتال – قسمت چهارم
    8- سه پايه مناسب را فراموش نکنيد.
    من اتفاقي شنيدم که کسي مي گفت:" او بايد يک عکاس واقعي باشد. چون از سه پايه استفاده مي کند!". خوب، بهر حال استفاده کردن يا نکردن از سه پايه دليلي بر عکاس بودن کسي نيست. ولي در شرايط خاص اين موجود سه پايه لنگ دراز خيلي بدرد مي خورد!
    مشکل در اين است که به همراه بردن سه پايه مثل تحمل ريگ در کفش است! معمولا سه پايه ها حجيم، سنگين، و بعضي وقتها نااميد کننده هستند و با تصور آنها عبارت "بلاي لازم" به ذهن خطور مي کند!! (حيونکي سه پايه ها!!)
    ولي خبرهاي خوش نيز وجود دارد و آن توليد سه پايه هاي بسيار کوچک و جمع و جور است که در جيب جا مي شود و شما را قادر مي سازد تا در شرايط خاص دوربين خود را با آن ثابت نماييد. بدين منظور مي توانيد دوربين خود را روي يک بلندي هموار مثل ميز يا تخته سنگ گذارده و يا با استفاده از گيره يا بند اين سه پايه را به يک شاخه يا ميله ببنديد و دوربين خود را به آن متصل نماييد.





    شکل 6- نمونه اي از سه پايه هاي کوچک و ارزان بنام UltraPod II

    ممکن است شما به سه پايه اي بزرگ براي کارتان نياز داشته باشيد. براي اين منظور نيز توليداتي نظير svelte UltraPod وجود دارد که با خريد آنها از رنج خريد و حمل و نقل سه پايه هاي گران و سنگين رها مي شويد. بله، شما هم مي توانيد يک عکاس واقعي شويد!

    9- از تايمر دوربين لذت ببريد
    اکنون با داشتن سه پايه مي توانيد از يکي از تواناييهاي کم استفاده که تمام دوربين ها دارند، استفاده نماييد: تايمر دوربين. تايمر گرفتن عکس را با يک تاخير تا 10 ثانيه پس از فشردن شاتر انجام مي دهد و يکي از مشکلات شايع عکسها که غايب بودن عکاس است را حل مي کند.
    خب اين گناه شما نيست که تاريخ نگار فعال خاندان خود شده ايد که بايد چهره منورتان از تمام عکسهاي يادگاري خانوادگي غايب باشد!! يا اينکه براي حاضر بودن در عکس مجبور شويد دوربين تان را به دست غريبه ها بسپاريد که به زمين بزنند يا از آن بدتر، با دروبين شما شروع به مسابقه دوي سرعت کنند!!
    بجاي اين همه دردسر، سه پايه محترم را در آورده، تنظيم هاي لازم را روي دوربين انجام داده و تايمر دوربين را فعال نموده و عکس دلخواهتان را بگيريد. در چنين مواقعي معمولا روشن کردن فلاش براي اطمينان از نور کافي در تمام صحنه مفيد است. ضمنا مطمئن شويد که نقطه فوکوس دوربين روي يک نفر در گروه تنظيم شده باشد نه در نقطه اي در منظره پشت افراد، که در اين صورت درختاني واضح و اعضاي خانواده اي تيره و تار خواهيد داشت!
    تايمرها براي شرايط ديگري نيز مناسب مي باشند. آيا به گرفتن عکس هاي زماندار هنگام عبور ماشينها در شب يا عکس از مناظر شب علاقه داريد؟ پس دوربينتان را روي سه پايه محکم کرده و با تايمر شاتر را فعال کنيد. با اين کار از لرزش ناخواسته دوربين هنگام فشار دادن شاتر روي سه پايه جلوگيري مي شود.

    10- عکس آب را با حرکت آهسته بگيريد.
    من از خانواده اي هستم که کمتر مي توان با عکسي هنري آنها را تحت تاثير قرار داد. يکي از استثنائاتي که اخيرا روي داد اين بود که خواهرم يک سري از عکسهايي که از آب گرفته ام را همانند يک نقاشي زيبا توصيف کرد. اين براي من يک تعريف بزرگ به حساب مي آمد!!
    آنچه که او را به واکنش برانگيخت يکي از انواع عکاسي مورد علاقه من مي باشد: عکسي از آب متحرک با سرعت پايين. با پيدا کردن يک موقعيت و ترکيب مناسب از آب در حال حرکت و سپس باز نگه داشتن شاتر براي يکي دو ثانيه ، عکسي جالب که داراي منظره اي واضح و زيبا و آبي مات و متحرک است به دست مي آيد.




    شکل 7-الف




    شکل 7-ب- شما با قرار دادن دوربين روي سه پايه و کند کردن سرعت شاتر تا 1 ثانيه يا بيشتر مي توانيد منظره اي نقاشي مانند از آب متحرک داشته باشيد. (Canon Powershot G2).

    شما براي ثابت نگه داشتن دوربين در طي عکاسي زماندار نياز به سه پايه خواهيد داشت و با استفاده از تايمر نتيجه بهتري خواهيد گرفت. اگر دوربين شما داراي تنظيم اولويت ديافراگم مي باشد، ديافراگم را روي f8، F11، يا F16 تنظيم نماييد. با اين کار عمق ميدان بيشتري خواهيد داشت و ضمنا سرعت شاتر پايينتر خواهد آمد.
    بهتر است شاتر حدود يک ثانيه يا بيشتر باز باشد تا اثر حرکت آب به خوبي مشاهده شود. براي اين منظور بهتر است دنبال آبشارها يا جويبارهايي باشيد که در سايه قرار دارند تا بتوان زمان شاتر را در حد مطلوب کم نمود.
    يک حقه ديگر اين است که از قرار دادن عينک آفتابي خود در مقابل لنز براي تاريک تر کردن منظره و بالا بردن زمان عکس برداري استفاده نماييد . با اين کار از مزيت حذف انعکاسهاي مزاحم در تصوير نيز بهره مند خواهيد شد.

    سخن آخر
    بيشتر دوربين هاي ديجيتال حتي دوربين هاي اتوماتيک داراي تنظيم هاي جالبي هستند. با کمي خلاقيت و نبوغ و بازي کردن با تنظيم ها و بکار بردن حقه هاي ساده مختلف مي توان عکسهايي گرفت که بيننده آن بلافاصله بپرسد:" دوربين شما چيست؟"
    مي توانيد نوع دوربين را به آنها بگوييد، ولي خودتان خوب مي دانيد که اين دوربين نيست که چنين عکسهاي خوبي مي گيرد، عکاس چيره دست است!!

  15. این کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده است


  16. #39
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    کيفيت تصوير دوربين های ديجيتال
    کيفيت تصوير يک دوربين ديجيتال به عوامل مختلفي از جمله کيفيت اپتيکي لنز و تراشه گرفتن تصوير، الگوريتم هاي فشرده سازي و ساير قطعات موجود در دوربين بستگي دارد. هرچند مهمترين عامل تعيين کننده کيفيت تصوير وضوح (Resolution) CCDآن است. هر چه تعداد پيکسل هاي آن بيشتر باشد، وضوح بيشتري دارد و بنابر جزئيات بيشتري را مي تواند در تصوير ثبت نمايد.
    در سال 1997 وضوح دوربين هاي ديجيتال معمولي در حدود 460*480 پيکسل بود. يک سال بعد روشهاي ساخت بهبود يافت و تکنولوژي در عين ناباوري، دوربين هاي مگاپيکسلي با وضوح 1024*768 يا حتي 1536*1024 را با همان قيمت عرضه نمود. دراوايل 1999 وضوح دوربينها به 1536*1024 و تا اواسط سال به 1800*1200 رسيد. يک سال بعد پيشرفت بي امان مگاپيکسل ها قلعه 3 مگاپيکسل را تسخير کرد و به وضوح 3.34 مگاپيکسل که قادر به گرفتن عکسي با وضوح 2048*1536 پيکسل بود، رسيد. اولين مدل مصرفي دوربين هاي 4 مگاپيکسلي در ميانه سال 2001 با وضوح تصوير 2240*1680 پيکسل پديدار گشت.
    در اين سطح از وضوح ديگر تعداد پيکسل ها به عنوان مهمترين مساله در تعيين کيفيت مطرح نيست و مساله اي که اهيميت بالاتري مي يابد کيفيت تصاوير است، يعني اطلاعات جمع آوري شده توسط CCD با چه دقت و کيفيتي به ADC انتقال مي يابد.
    کيفيت پروسه مديريت رنگ CCDها ديگر عامل مهم در کيفيت بوده و يکي از دلايل اوليه تفاوت در تصوير خروجي دوربين هاي مختلف با CCDهاي يکسان از لحاظ تعداد پيکسل است. اين پروسه نبايد تحت تاثير روش ميان يابي که توليد کنندگان براي توليد فايل Bitmap با وضوح بيشتر از وضوح اپتيکال بکار ميبرند، قرار بگيرد. اين روش که به آن Resampling مي گويند با استفاده از اطلاعاتي که از قبل موجود است پيکسل ها را زياد مي کنند و گرچه وضوح موثر را افزايش مي دهند، اين کار منجر به کم شدن دقت (Sharpness) و کنتراست تصوير مي شود. اين روش با کمي کردن پيکسل ها و کيفي کردن آنها بر اساس ويژگي هايي که دارا مي باشند انجام مي شود. بعضي دوربينها بجاي روش استاندارد ميان يابي، که پيکسلها براي توليد تصوير بزرگتر کپي و paste مي شوند، از نرم افزاري با تکنيک هاي بزرگ کردن تصوير که نتيجه بهتري از ميان يابي مرسوم به دست مي دهد، استفاده مي کنند. در اين روش، پيکسلهاي کپي و paste شده، بر اساس جايي که نرم افزار بزرگ کردن تصوير تشخيص دهد که بايد خط، شکل، طرح pattern و يا کانتور خاصي را براي ايجاد تصوير بزرگتر ايجاد نمايند، تغيير مي کنند.
    ديگر عامل محدود کننده کيفيت[ روشهاي فشرده سازي تصوير است که در بسياري از دوربين هاي ديجيتال براي ايجاد امکان نگهداري تعداد بيشتري عکس در حافظه بکار گرفته مي شود. بعضي از دوربين هاي ديجيتال تصاوير را در فرمتي مختص به خودشان نگه مي دارند که براي دستيابي به آنها به نرم افزار ويژه اي که توسط توليد کنندگان عرضه مي شود نياز مي باشد، اما بيشتر دوربينهاي ديجيتال تصاوير را در فرمتهاي استاندارد JPEG يا FLASHPix که استاندارد سنعت مي باشد و در بيشتر نرم افزارهاي گرافيکي قابل استفاده مي باشد، نگه مي دارند. استفاده از يک روش فشرده سازي بد يا فشرده سازي بيش از حد باعث افت کيفيت تصوير مي شود. بهر حال، بسياري از دوربينها امکان تنظيم نوع فشرده سازي را براي کاربر فراهم کرده و به کاربر اجازه مي دهد که بين کيفيت تصوير و ظرفيت تصوير، حالت مورد نظر خود را انتخاب نمايد، حتي کاربر مي تواند از تصوير بدون هيچ گونه فشرده سازي RAW براي داشتن بهترين کيفيت ممکن استفاده نمايد.

  17. 2 کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


  18. #40
    پروفشنال ram1600's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2007
    محل سكونت
    BMW
    پست ها
    854

    پيش فرض

    فاصله كانوني و زوم


    فاصله كانوني
    در اين مقاله براي بحث در مورد فاصله كانوني از يك دوربين 35 ميليمتري SLR با لنز هاي قابل تعويض استفاده كرده ايم.
    فاصله كانوني ، فاصله بين نقطه پشتي كره لنز و سطح كانوني است .( به شرط آنكه فوكوس روي بي نهايت باشد).نقطه پشتي كره لنز محلي است كه به نظر مي آيد شعاع هاي نوري پس از عبور از لنز ،از آنجا منشاء ميگيرند.



    فاصله كانوني لنز بر حسب ميلي متر بيان ميشود. فاصله كانوني ، ميدان ديد را نيز مشخص مي كند، يعني بيانگر اين است كه در صورت استفاده از آن لنز ، ميدان ديد چقدر وسيع يا چقدر محدود ميباشد.




    در عكس فوق يك دوربين 35 ميليمتري همراه با يك لنز 50 ميليمتري را مشاهده مي نماييد.در فيلمهاي 35 ميليمتري ، لنزهاي با فاصله كانوني حدود 50 ميليمتر ، لنز نرمال در نظر گرفته مي شوند.معناي اين حرف آن است كه اين لنز ها مناظر و اجسام را تقريبا همان گونه نشان مي دهند كه با چشم غير مسلح آنها را ميبينيم.



    عكس فوق ميدان ديد يك لنز 50 ميليمتري را نشان ميدهد.اين تصوير از طريق منظره ياب دوربين گرفته شده است.مقياس اين تصوير تقريبا مشابه حالتي است كه فرد در همان فاصله بايستد و با چشم غير مسلح به اين منظره نگاه كند.



    در تصوير فوق مجددا همان دوربين را با يك لنز 200 ميليمتري ميبينيم.اين لنز تصاويري را كه به سطح كانوني مي رسد، بزرگ مي نمايد و در عوض ميدان ديد را باريك مي كند.دقيقا كاري شبيه دوربينهاي دو چشمي.



    تصوير فوق، نمايي را كه از طريق منظره ياب اين دوربين مي بينيم، نشان ميدهد.چون تصوير به طور قابل ملاحظه اي بزرگ شده است، تنها بخشي از نماي لنز 50 ميليمتري را در اينجا مشاهده مي كنيم.اما در اين قسمت كوچك ،جزئيات تصوير به طور كاملتري قابل مشاهده است. زوم اپتيكال




    لنز زوم لنزي است كه فاصله كانوني آن در محدوده مشخصي قابل تغيير است.در اين لنزها با تغيير فاصله كانوني، تصوير حاصله بزرگ يا كوچك و ميدان ديد وسيع يا باريك خواهد شد.اين خاصيت متغير بودن فاصله كانوني باعث مي شود كه بتوانيم به جاي چند لنز با فاصله كانوني ثابت، از يك لنز زوم استفاده نماييم.
    در دوربين ديجيتال ، زوم اپتيكال اندازه تصوير يا دقت آنرا تغيير نمي دهد.تعداد پيكسلهاي تصوير نيز ثابت مي ماند.اين موضوع ، تفاوت مهم زوم اپتيكال و ديجيتال است.
    در تصوير زير ، زوم دوربين در حد 38 ميليمتر بوده كه ايجاد يك ميدان ديد وسيع نموده است.دقت تصوير نيز 1200 *1600 است.



    حال به تصوير زير دقت كنيد.مقدار زوم معادل 115 ميليمتر و محل دوربين نيز در همان مكان قبلي است.دقت اين تصئوير نيز 1200*1600 پيكسل و اندازه فايل بر حسب كيلوبايت دقيقا معادل تصوير قبلي مي باشد.



    زوم اپتيكال جسم را نزديكتر ميآورد و جزئيات آن را بهتر نشان مي دهد.درست مانند حالتي كه دوربين را به جسم نزديكتر نماييم. زوم ديجيتال
    دوربينهاي ديجيتالي كه داراي لنزهاي با فاصله كانوني ثابت هستند، اغلب با استفاده از سيستمي به نام زوم ديجيتال ، زوم اپتيكال را شبيه سازي مي كنند.




    اين دوربينها قسمت مركزي تصوير را بزرگ مي كنند.در حقيقت اين عمل مانند انجام عمل Cropping و تغيير اندازه عکس در نرم افزارهاي ويرايش تصوير نظير Photoshop است.
    همان گونه كه گفته شد، اگر از يك لنز با فاصله كانوني بزرگتر استفاده شود ، فقط قسمتي از تصوير اوليه قابل مشاهده خواهد بود.اين دوربينها براي زوم ديجيتال فقط همان قسمت از تصوير را انتخاب و بعد بزرگ مي كنند.
    تصوير فوق اين مسئله را نشان مي دهد.اگر تصوير اوليه 1200*1600 پيكسل باشد، با زوم ديجيتال 5/2 ، تنها قسمتي از تصوير معادل 480*640 پيكسل از قسمت مركزي تصوير اوليه گرفته مي شود.در تصوير فوق مربع هاي سفيد ساير اندازه هاي زوم ديجيتال را نشان مي دهد.
    تعداد پيكسلهاي زوم ديجيتال معادل تعداد پيكسلهايي است كه در تصوير اصلي در همان ناحيه مركزي انتخاب شده مي باشد.بنابراين تصوير حاصله يا از تصوير اصلي كوچكتر است(اگر از همان دقت تصويري استفاده شود) و يا اگر با تكنيك Interpolation ، تصوير حاصله را به اندازه تصوير اوليه بزرگ كنيم،دقت آن كاهش پيدا خواهد كرد.
    چون تعداد واقعي پيكسلهاي تصويري هميشه ثابت است، اگر با تكنيك Interpolation تصوير را بزرگ كنيم، كيفيت تصوير را كاهش خواهد داد.براي فهم اين موضوع به تصاوير زير توجه كنيد:



    تصوير بالا ، تصوير اصلي Crop نشده و با دقت 1200*1600 پيكسل است.اين تصوير با لنز 40 ميليمتري با فاصله كانوني ثابت گرفته شده است.
    براي آنكه اثرات زوم ديجيتال را نشان دهيم، قسمتي از تصوير اوليه را(مربع سفيد) كه معادل 480*640 پيكسل است ، انتخاب كرده و آن را به اندازه تصوير اوليه بزرگ مي كنيم.اين عمل باعث كاهش كيفيت تصوير مي شود.
    حال از هردو تصوير اوليه و تصوير بزرگ شده(معادل زوم ديجيتال) ، قسمتي را كه معادل 210*280 پيكسل است و با مربع زرد نشان داده ايم، برش داده و بزرگ ميكنيم.اين دو تصوير حاصله را در زير مشاهده مي كنيد:



    در تصوير بالا كه قسمتي از تصوير اصلي است ، جزئيات تصوير تقريبا طبيعي را كه براي يك جسم واقع در دوردست انتظار داريم، مشاهده مي كنيم.



    اما دراين تصوير ، فر آيند Interpolation باعث محو شدن جزئيات تصويري شده است.چون در اين فرآيند پس از بزرگنمايي ، جاي پيكسلهاي خالي با پيكسلهاي جديدي كه توسط محاسبه تعيين ميگردد، پر مي شود.
    بايد به خاطر داشت كه اين عمل زوم ديجيتال را مي توان با هر نرم افزار ويرايش تصوير نيز انجام داد.در اين نرم افزارها ميتوان هر قسمتي از تصوير را انتخاب و بزرگ كرد، در حالي كه در دوربين فقط امكان زوم ديجيتال در قسمت مركزي تصوير وجود دارد.
    اما زوم ديجيتال دوربين يك برتري بر نرم افزارهاي ويرايش تصوير دارد.در زوم ديجيتال دوربين ، محاسبه نورپردازي بر اساس همان قسمت مركزي تصوير انجام مي شود.اما در تصوير اوليه(كه بايد بعدا با نرم افزار قسمت مركزي آن را انتخاب و بزرگ نماييم)، محاسبه نورپردازي بر اساس كل صحنه صورت گرفته است.بنابراين از لحاظ نورپردازي ، تصويري كه با زوم ديجيتال دوربين گرفته شده باشد بر تصويري كه با نرم افزار تهيه شده است ، برتري خواهد داشت.

  19. 2 کاربر از ram1600 بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 3 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 3 مهمان)

User Tag List

برچسب های این موضوع

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •