اشعار مادر

[persian365]

هوا سرده
هواسرده مادر
سختم نفس بکشم
سخت دارم جون میکنم
روی پالتو رو تنم
یه پتو اضافی می کشم
کز می کنم
چمباته می زنم
یه کپه هیزم تو اتاق خوابم می یارم می سوزونم
اما بازم هوا سرده
هوا سرده مادر
این تازه تابستونه
امروزم یه روزه آفتابیه
همه مردم با یه تی شرت تو خیابون سر میکنند
حتی بعضی ها لخت
حموم آفتاب می گیرند
اما برا من هوا سرده
هوا سرده مادر
نمی گم دارم می لرزم
نمی گم تق تق دندونام داره من و کر می کنه
رو تنم عرق می بیبنی
پیشونیم عرق می بینی
بدنم داره می سوزه.اما
از درون دارم می لرزم
به دلم ترس قندیل زده
همه احساسات یخزده
بی تلنگر
ترک می خوره خرد میشه می شکنه
اینطوری نگام کنی
هوا سرده
هوا سرده مادر
سوز سرما از هوانیست
از نگاه مردم
از همون گفتگوهای معمولی
پرسه زدنهای بی هدف
از تکرار کاهای عبث
از کارمند بودن.از زنده بودنه
اوج سرما اون زمونه
که به چشات چشم می دوزند
وبا یک لبخند غلیظ بهت میگند
ما شا الله ماشاالله خیلی حالت از دیروز بهتره
شب دیروز یه نامه برات نوشتم
نوشتم از زندگیم
نوشتم که زندگیم خوب و رو براست
به کسی ظلم نمی گم بد نمی گم
همگی رو دوست دارم چه دوست چه دشمن
اگه عشقی باشه باز تو دلم
بین مردم همه رو خیرات می کنم
زندگیم خوبه
خوب و اندازه برا اون ژاکتی که دوختی براش
اما مادر نمی دونم که چرا با این همه
هوا سرده
هوا سرده
اشک رو گونه هام نیست
همه رو تو دل می ریزم
اما اونجا بدجوری اشکام داره یخ می زنه

شاعر سهیل

[magmagf]

از جنّت خداى چه مى پرسى اى پسر
جنّت بدان كه خاك كف پاى مادر است
فرمان ببر زمادر ضعيق از آنك
فرمان مادر تو چو فرمان داور است
در پروردنت قد سروش شده كمان
اكنون مبين كه قدّ تو نخلى تناور است
شبها به پاس خواب تو چشمش نشد بخواب
همچون منجمى كه دو چشمش بر اختر است
در پاى گاهواره بسى خواند لاى لاى
از لاى لاى اوست كه گوش فلك كر است
در جثّه ضعيف و تن لاغرش مبين
بحرى است كش چنان تو گرانمايه گوهر است
مويش كه همچو نافه چين بود پر ز چين
آن چين ز راه رنج تو بر چهرش اندر است
رويش كه بد بخوبى چون لاله فرنگ
از زحمت شبان تو زرد و مصفّر است
ناگاه گر بپاى تو خارى خلد به راه
در ديدگان مادرت آن خار نشتر است
فرض است اى پسر به تو احسان مادرت
اندر نُبى است اين سخن و از پيمبر است
جز مهربان خداى رحيمت به هر دو كون
مادر زهركه مى نگرى مهربان تر است

[saeed jun]

از جنّت خداى چه مى پرسى اى پسر
جنّت بدان كه خاك كف پاى مادر است
فرمان ببر زمادر ضعيق از آنك
فرمان مادر تو چو فرمان داور است
در پروردنت قد سروش شده كمان
اكنون مبين كه قدّ تو نخلى تناور است
شبها به پاس خواب تو چشمش نشد بخواب
همچون منجمى كه دو چشمش بر اختر است
در پاى گاهواره بسى خواند لاى لاى
از لاى لاى اوست كه گوش فلك كر است
در جثّه ضعيف و تن لاغرش مبين
بحرى است كش چنان تو گرانمايه گوهر است
مويش كه همچو نافه چين بود پر ز چين
آن چين ز راه رنج تو بر چهرش اندر است
رويش كه بد بخوبى چون لاله فرنگ
از زحمت شبان تو زرد و مصفّر است
ناگاه گر بپاى تو خارى خلد به راه
در ديدگان مادرت آن خار نشتر است
فرض است اى پسر به تو احسان مادرت
اندر نُبى است اين سخن و از پيمبر است
جز مهربان خداى رحيمت به هر دو كون
مادر زهركه مى نگرى مهربان تر است

سلام

همه نوشته هايي كه تا به حال گذاشتيد عالي بود و لي اين يكي ديگه خيلي عاليه
مي شه بفرمايي از كيه؟

[saeed jun]

سلام
از همه عزيزاني كه براي گوهرهاي زندگاني بشر خاكي (مادر و پدر عزيز) وقت مي گذارند و انرژي صرف مي كنند كمال تشكر را دارم
البته نبايد از اين نكته غافل شد كه اگر كاري صورت مي گيرد(فرقي هم نمي كند چه كاري باشد از هر نوع و با هر ميزان مشقتي) وظيفه فرزندان است و خداوند منان اين وظيفه ارزشمند را به دوش ما نهاده تا موجبات تعالي روحي و زندگاني معنوي و حتي با اطمينان مي گويم-زندگي مادي- ما فر زندان را فراهم كند

در نهايت من (اين بنده حقير و كوچك خدا) از همه شما عزيزان عاجزانه تقاضا مي كنم(حتي التماس مي كنم چون براي اين موضوع التماس هم با ارزشه) ذره اي از خدمت و گوش به فرمان بودن نسبت به پدر و مادر دريغ نكنيد و البته از اين طريق دنيا و آخرت خود را بيمه كنيد

در آخر مي خواهم استارت بخش جديدي رو در اين تايپيك بزنم با عنوان حرف دل كه به طور خاص اشاره داشته باشه به نتايج خدمت افراد به پدر و مادر و يا خدايي نكرده احيانا قضايايي كه در اثر بي احترامي نسبت به پدر و مادر حادث شده و از همه عزيزان مي خواهم تجربياتشونو بدون رودر بايستي بگن تا براي همه افراد ملموس باشه و بشه بهشون استناد كرد و چون هدف ما فقط احياء قضيه پدر و مادر در نزد افراده از همه نوع تجربيات استقبال مي كنيم

نهايت تشكر را از محضر همه عزيزانم دارم

[magmagf]

مادر قهری از من، يا چشمت است به خواب
مادر ترا قسم بخودم ، زود بده جواب
بازکن چشم خود، که دلم کرده يی کباب
بينم ترا به خواب ابد، می کشم عذاب
مادر بر گليم عزاء می نشا نيم

[magmagf]

کاش ميگشتم من خاک، به خاکت مادر
می سوزد تنم از درد فراقت مادر
بودم موجود ضعيف اندر دهر
شدم پرورده از آن شيره ای تاکت مادر
فيض دامانت به من نام و نشانی بخشيد
هستم مديون آن دامن پاکت مادر
دامن مهرت بود منزل آسايشِ من
خاک بسر باد کنم، بر سری خاکت مادر
گرمی آغوشت بُود بهاری بر من
گلی هستی چيد م ز بهارت مادر
رفتی و جانم گداخته شد در آتش
از کی گيرم ز کجا، من سراغت مادر
آخرين روز وداع لرزه انداخت بر تنم
کاش ميکشتم همان لحظه، هلاکت مادر
اشکريزان به مزارت، من آمده ام
تازنم بوسه ای چند، به پای خاکت مادر

[magmagf]

مادر نيستی، نگری حال زاری من
اين سوز آتشين دلی بی قراری من
من زنده در تعبيدم و دل مرده در بدن
ساحل نشينی که نبود افتخاری من
در زير بار غربت خم گشته قامتم
بين آه سرد و چشمان اشکباری من
تنهائی و سکوت سوخت تار و پودی من
آمد خزان عمر ، گذشته بهاری من
شب ها بر آسما ن سياه چشم دوخته ام
يابم ستاره ای که شود غمگساری من
نيست دوستی تاشنود راز و دردِ دل
تا کم کند يک غمی از صد هزاری من
مادر! در حجره وسلول وجودم تو زنده ای
باشد خيالت همه جا در کناری من

[magmagf]

سلام

همه نوشته هايي كه تا به حال گذاشتيد عالي بود و لي اين يكي ديگه خيلي عاليه
مي شه بفرمايي از كيه؟

شرمنده نمی دونم از کیه اما اگه متوجه شدم حتما می نویسم اسم شاعر را

[magmagf]

اگر افلاطن و سقراط بوده اند بزرگ
بزرگ بوده پرستار خردی ایشان.
به گاهواره مادر بسی خفت
سپس به مکتب حکمت حکیم شد لقمان.
در آن سرایی که زن نیست،انس و شفقت نیست
در آن وجود که دل مرد،مرده است روان
به هیچ مبحث و دیپاچه ای قضا ننوشت
برای مرد کمال و برای زن نقصان
زن از نخست بوده رکن خانه هستی
که ساخت خانه بی پای بست و بی بنیان




پروين اعتصامي

[persian365]

دستهاي گرم تو
كودكان توامان آغوش خويش
سخن ها مي توانم گفت
غم نان اگر بگذارد.
نغمه در نغمه درافكنده
اي مسيح مادر، اي
خورشيد!
از مهرباني بي دريغ جانت
با چنگ تمامي ناپذير تو سرودها مي توانم كرد
غم نان اگر بگذارد.

شاعر احمد شاملو