عینک و لنز های چشمی (افتابی، رنگی و طبی)

[bidastar]

بررسی روشهای استاندارد اندازه‌بندی فریم

تا به حال روشهای مختلفی جهت استاندارد سازی اندازه بندی فریم ، ارائه شده است که دو روش آن بیشتر مورد استفادهی تولید کنندگان جهان واقع شده است که توضیحات ‌زیر، مربوط به این دو روش می باشد. بهطور کلی، تعیین قطر عدسی مورد نیاز، تنظیم PD و ارتفاع در عدسیهای تک دید، دوکانونه، چندکانونه و تدریجی و مقدار جابهجایی مراکز اپتیکی (دسانتره‌)، بستگی به روشی دارد که توسط آن، عدسیها و فریم اندازه‌گیری شده است‌. درحال حاضر، دو روش اصلی که برای اندازه‌گیری فریم بهکار می‌رود، عبارتند از:
1- روش داتوم ۲- روش باکسینگ

1ـ روش داتوم (Datum System ):
با فرض قرار گرفتن یک عدسی در داخل فریم خطوط افقی مماس با بالاترین و پایین‌ترین لبهی‌عدسی، رسم شده است‌. خطی که در فاصلهی میانی دو خط مماس فوق‌الذکر و موازی با آنها رسم شده‌، به عنوان یک مرجع، به خط داتوم معروف است‌. عرض عدسی که در امتداد این خط قرار گرفته به طول‌داتوم (اندازه چشم‌: eyesize یا datum length ) معروف است. نقطهی میانی برروی خط‌ داتوم، که از دو لبهی عدسی به یک فاصله باشد، به مرکز داتوم (datum center) معروف است‌. طول‌خط عمودی که از مرکز داتوم عبور کرده و به دو لبهی عدسی منتهی می‌شود، ارتفاع عدسی و یا ارتفاع‌میانی داتوم(mid-datum depth) گویند.اندازهی پل یا دماغه (datum DBL)، در امتدادخط داتوم‌اندازه‌گیری می‌شود و حداقل فاصلهی بین دو عدسی، با (MBL) نشان داده می شود.‌(که این فاصله در روش باکسینگ حکم اندازهی پل یا دماغه را دارد). روش داتوم از روش باکسینگ‌(جعبه‌ای‌) که امروزه رایج می‌باشد، قدیمی‌تر است و بیشتر در انگلستان و بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا بهکار می‌رود.
2ـ روش باکسینگ (Boxing System):
روش باکسینگ (جعبه‌ای ـ چهارچوبی‌) بر پایهی روش داتوم بنا شده است‌. این روش، با اضافه نمودن دو خط عمودی موازی با هم، که مماس با دو لبهی عدسی در طرفین آن بوده و عدسی را در داخل جعبه قرارمی‌دهد باعث شد که روش داتوم ارتقاء یابد. درروش باکسینگ، اندازهی عدسی و یا چشم، به وسیلهی فاصلهی افقی موجود بین دو خط مماس عمودی که چپ و راست عدسی را احاطه کرده، تعیین می‌شود که با علامت "A" در شکل مشخص شده است‌. (eyesize یا lens size.) خطوط مماس افقی و عمودی، چهار چوبی را تشکیل می دهند که عدسی در داخل آن قرار می گیرد.نقطهی وسط چهار چوب، نقطه‌ی عطف*اصلی نامیده می شود و به ‌مرکز چهارچوب نیز معروف است‌. این نقطه را گاهی اوقات مرکز هندسی نیز می‌نامندBoxing Center or Geometrical Center) زیرا بعد از تراش عدسی، این نقطه، مرکزهندسی عدسی است‌.اندازهی پل یا دماغه ( bridge sizeیا boxing DBL ) کوتاهترین فاصلهی بین دو جعبه یا دو عدسی می‌باشد.این اندازه در روش داتوم، مطابق (MBL) می‌باشد.مقدار اندازهی عمودی یا ارتفاع عدسی با حرف "B" نشان داده شده است‌.حرف "C" معرف مقدار عرض عدسی، در امتداد خط داتوم می‌باشد.
3ـ روش گماک (GOMAK System) :
سومین روشی که توسط گروهی به نمایندگی از انجمن اقتصادی کشورهای اروپائی بنا نهاده شد روش‌(GOMAC) بود. ، تلاشی است در جهت رسیدن به یک توافق‌ بین روشهای داتوم و باکسینگ که نتایج حاصله، بهطور جهانی مورد قبول واقع نگردید، حتی در بین‌کشورهای بازار مشترک‌. همان طور که مشاهده نمودید، این دو روش در اندازه‌بندی پل و اندازهی چشم، با هم متفاوت می‌باشند.درنتیجه مرکز چرخش قالب‌های این دو روش با هم تفاوت دارد. حال اگر در زمان جابهجایی مرکز (دسانتره‌)، اندازه‌گیری براساس روش باکسینگ باشد و از قالبهای روش اندازه‌بندی داتوم برای تراش استفاده‌شود یا PD مورد نظر به طور صحیح بدست نمی آید و یا در مقدار جابهجایی مراکز اپتیکی جهت تعیین PD موردنظر اختلاف پیدا می شود. مثال :همان طور که مشاهده می‌کنید، در کل یک میلی‌متر اختلاف بین این دو روش وجود دارد. یادآوری : به تجربه ثابت شده در زمان جابهجایی مراکز اپتیکی، به اندازه‌بندی‌های حک شده برروی عینکها، نمی‌توان اعتماد کرد. زیرا احتمال دارد در بعضی از موارد، اندازه های فریم بیمار در اثر تعویض عدسی تغییر کرده باشد. همچنین در مواقعی که اندازهی یک فریم براساس یک روش استاندارد و موردتائید، اندازه‌بندی نشده باشد و یا فریم فاقد شیب یا قالب مخصوص بخودش باشد، می بایست‌خود، اقدام به اندازه‌گیری نماییم
__________________

[bidastar]

● قطر مؤثر(Effective Diameter :ED) :
هر گاه حد فاصل مرکز هندسی، تا دورترین نقطهی فریم را دو برابر کنیم، مقدار قطر مؤثر (ED) بهدست می‌آید.(کارخانه‌های سازندهی عینک بهندرت قطر مؤثر را اعلام می‌کنند؛ در نتیجه کلیهی فرمولهایی که از پارامتر ED برای‌بهدست آوردن حداقل قطر عدسی مورد نیاز استفاده می‌کنند، عملاً با مشکل مواجه می‌شوند.)
● اختلاف فریم : (Frame Difference)
تفاوت بین اندازهی افقی و عمودی را که برحسب میلی‌مترمی باشد را اختلاف فریم گویند.
● فاصله ی مرکز هندسی‌ (Geometrical Center Distance : GCD) :
فاصله ی بین دو مرکز هندسی، در دو عدسی را فاصلهی مرکز هندسی گویند. و یا به فاصلهی بین دو مرکز عدسی‌هم گفته می‌شود.( Distance Between Center : DBC ( و یا به PD فریم مشهور است‌. در واقع، اگر مقدار پل (DBL) را به اندازهی چشمی (eyesize) اضافه کنیم، مرکز هندسی یا PDفریم به دست خواهد آمد.
● اندازه ی دسته‌ :
امروزه در بیشتر فریمهای تجاری، اندازهی طول دسته‌ها بر رویشان چاپ شده است‌. این اندازه‌ها اکثراً برحسب میلی متر است‌. طول دستهی عینک را عموماً به یکی از سه روش زیر اندازه گیری می کنند :
الف ـ طول سرتاسر دسته ‌: این طول عبارت است از : فاصلهی بین مرکز لولای میانی دسته تا انتهای دسته‌. این اندازه‌گیری می‌بایست درامتداد خط فرضی میانی دسته صورت پذیرد. به عبارت دیگر، غیر از مواردی که دستهی عینک صاف می‌باشد، در سایر موارد می‌بایست خم موجود در دستهی عینک را بهصورت یک منحنی اندازه‌گیری نمود. در صورتی که دسته از جنس فلز فنری باشد، انتهای خمیدگی دسته را گرفته و آن را می‌کشیم تابهصورت یک خط راست درآید. سپس آن را بر روی خط کش قرار داده و اندازه‌گیری می‌نمائیم‌. اندازه‌گیری‌دسته بر حسب میلی متر می‌باشد. دسته‌های عینکهای قدیمی بر مبنای اینچ اندازه‌گیری شده‌اند که دراین صورت می‌توان به هنگام تبدیل آنها به میلی متر مقدار آن را در ۴/۲۵ ضرب کرد.
ب ـ اندازهی طول دسته تا محل خمیدگی‌ : یکی از شیوه‌های قدیمی‌تر اندازه‌گیری طول دسته، اندازه‌گیری آن از مرکز لولای میانی دسته تانقطهی وسط‌ خمیدگی دسته می‌باشد.فاصلهی بین نقطهی وسط خمیدگی تا انتهای دسته را طول خمیدگی می‌نامند.
ج ـ اندازه گیری طول دسته از بدنه تا خمیدگی‌ : در صورتی که دستهی عینک یک فاصله بین قسمت تنهی عینک تا محل واقعی شروع‌دسته وجود دارد. در این شرایط، طول دسته را می‌توان بر اساس شیوهی اندازه از تنه تا خمیدگی تعیین‌نمود. (FTB) مختصری طویل‌تر از اندازه‌گیری به شیوهی (LTB) می‌باشد. یادآوری:بهطور معمول در عینک های طبی، در اندازه بندی حدقه، حداقل اندازه، ۳۸ میلی متر و بزرگترین اندازه را ۵۸ میلی متر لحاظ می کنند و در اندازه بندی پل یا دماغه، ۱۴میلی متر، کوچکترین و ۲۴ میلی متر، بزرگترین پل در نظرگرفته می شود و برای اندازهی دسته ها ، بین ۱۱۵ تا ۱۸۰ میلی متر را مورد استفاده قرار می دهند. در بعضی از کتابها این اندازه ها را بر اساس سن و جنسیت طبقه بندی کرده اند که بیشتر این موارد ممکن است که فقط در کشور خودشان مورد بررسی و بهره برداری قرار گیرد. بهطور کلی، این اندازه بندی ها ، می بایست بر اساس اندازه و فیزیک صورت مردم همان جامعه، مورد بررسی قرار گیرد.
_____________________

[bidastar]

تعیین قطر عدسی مورد نیاز عینک




با داشتن اندازه های فاصله ی بین مراکز دو مردمک (PD) و یا ارتفاع ، فریم را بر روی کارت مرکز یاب قرار داده وهم زمان با تنظیم دماغه ی فریم ( که می بایست درست در وسط خط عمودی یا اریب کارت واقع گردد ) مقدار PDو یا ارتفاع مورد نظر را تنظیم و علامت گذاری می نمائیم. در این حالت، قطر عدسی مورد نیاز، مساوی با دو برابر حد فاصل نقطه ی نشان شده ی PD، تا دورترین نقطه ی حدقه ی فریم می باشد. (این حد فاصل را می توان به وسیله ی خط کش اندازه گیری نمود و یا زمانی که دورترین نقطه برروی دوایر کارت مشخص شد، می بایست عدد منطبق بر روی نقطه ی PD علامت گذاری شده را، از قطر دایره ی مشخص شده کسر نموده و حاصل را دو برابر نمائیم که همان قطر عدسی مورد نیاز بدست می آید). پس از مشخص شدن قطر عدسی مورد نیاز و ضخامت مرکز عدسی، تشخیص مقدار فشردگی عدسی و تعیین توان پایه ی عدسی(base curve) طبق یک استاندارد امری است الزامی. لذا برای این کار، نیازمند به استفاده از ابزار های اندازه گیری هستیم. اسفرومتر، یکی از ابزارهای مهم برای این کار است که در صفحات بعدی، به شرح آن می پردازیم.
● گوی سنج (اسفرومتر : Spherometer)
اسفرومتر، یکی از وسایل بسیار ضروری (در حد لنزمتر ) برای یک مؤسسه ی عینک سازی می باشد. این وسیله تشکیل شده از یک صفحه ی مدرج ساعتی شکل که در انتها به یک سه پایه ختم می شود که دو پایه ی آن ثابت و پایه ی وسط به داخل و خارج حرکت می کند. حرکت این پایه براساس یکسری روابط هندسی است و مقدار توان مثبت + و یا منفی - عدسی را توسط عقربه نشان می دهد. این وسیله، جهت سنجش عدسی های معمولی با ضریب شکست ۱.۵۳ تنظیم می باشد. نزدیک ترین عدسی به این ضریب شکست ، عدسی های کراون (۱.۵۲) می باشد. از آنجا که اسفرومتر، یک وسیله ی اپتیکی است و کاربرد آن در سهولت کار مؤثر و مورد نیاز عینک سازان می باشد، چند مورد از کارایی های این وسیله ارائه می گردد:
۱- تشخیص توان پایه (base curve) و متعاقباً پی بردن به نوع عدسی ۲- تشخیص توان عدسی های معمولی (کراون ) ۳- تشخیص نوع استوانه ی عدسی (استوانه از بیرون یا داخل ) ۴- تشخیص عدسی های فشرده ۵- تشخیص عدسی های تدریجی (پروگرسیو) ۶- تشخیص ضریب شکست عدسی ها ۷- تشخیص عدسی های غیر کروی
● روش استفاده از اسفرومتر :
در ابتدا، جهت اطمینان از دقت اسفرومتر، پایه های آن را به طور عمود بر روی یک سطح کاملاً تخت (شیشه های روی میز) قرار دهید. در این حالت می بایست عقربه، نقطه ی صفر را به شما نشان دهد. در غیر این صورت پایه ی وسط را با وسیله ای (دم باریک ) به راست یا چپ بچرخانید و مجدداً آزمایش نمائید. ابتدا پایه های اسفرومتر را به طور عمود، بر وسط سطح بیرونی عدسی قرار داده و سپس عدسی را حول محور خودش بچرخانید و مراقب باشید که وضعیت عمودی پایه ها نسبت به سطح عدسی حفظ شود. زمانی که پایه های اسفرومتر به سطح عدسی عمود می شوند، مقدار توان سطح عدسی، بر روی صفحه ی مدرج، توسط عقربه نمایان می گردد و زمانی که عدسی را به چرخش در می آورید، ممکن است که مقدار توان سطح عدسی تغییر نماید. در این حالت، بایستی کمترین و بیشترین مقدار توان را یادداشت نمود. همین روش را می توانید جهت اندازه گیری توان داخل عدسی نیز به کار برید

[bidastar]

پلاستیک‌ Plastic ) پلاستیکهای اولیه ای که در ساخت فریم از آنها استفاده می شده، از جنس باکلیت و گالالیت بودند. این پلاستیکها به خاطر شکنندگی در برابر سرما،خوب عمل نمی‌کردند. بعدها از مادهی زیلونیت بهطورگسترده در ساخت فریم استفاده شد. این ماده به خوبی صیقل می‌پذیرد، اما در مقابل حرارت بالا، قابل اشتعال است‌. به ‌همین خاطر تولید این فریم ها ممنوع شد .( بهدلیل استفاده از مادهی زیلونیت به فریمهای زیل [ zyl ] نیز معروف‌بودند.)
● سلولز استات‌ Cellulose acetate ) «سلولز استات» ماده‌ای است که بهطور گسترده در ساخت فریم بهکار می‌رود. مادهی اصلی سلولز، از پنبه یا خمیر چوب گرفته شده و سپس مورد عمل‌آوری واقع می‌گردد. هنگامی که مادهی اولیهی سلولز از پنبه‌استخراج می‌شود، بهصورت رشته‌هایی می‌باشند که به تخم پنبه چسبیده اند و آن‌قدر کوتاه می‌باشند که قابل‌استفاده برای منسوجات نیستند.این رشته‌هـا را Linter گویند. مواد استخراجی از چوب و یا پنبه را با مخلوطی از انیدرید،اسید استیک و اسید سولفوریک(که به عنوان کاتالیزور عمل می‌کنند) به هم‌می‌آمیزند. سپس، مواد پلاستیک‌ساز و موادی را جهت استحکام، به آن اضافه می نمایند. امروزه، بعضی از آلرژیها را به استفاده از فریمهای ساخته شده از سلولز استات نسبت می دهند. گرچه، این موضوع نادر است‌. زیرا بیشتر اوقات، مشکلات پوستی ناشی از این گونه واکنشهای آلرژیک مربوط به ذراتی می شود که توسط مواد سازندهی فریم قابل جذب اند. یعنی مادهی سازندهی فریم، خود به تنهایی نمی تواند باعث بروز یک واکنش آلرژیک شود. لذا، به منظور محافظت سطح فریم از تماس با این گونه مواد، سطح فریم را روکش می کنند.در صورتی که سطح فریم روکش نشود، این امکان وجود دارد که سلولز استات، موادی را که آلرژی‌زا هستندجذب نماید. یک روکش خوب، روکشی است که مانع رسیدن اشعهی فرابنفش به فریم شود. چنین روکشی از کم رنگ شدن فریم نیز جلوگیری‌ می‌نماید. «سلولز استات‌» را می‌توان به شکل ورقه‌های پلاستیکی ساخت و از آن قطعات فریم را برید و یا اینکه‌ بهصورت دانه‌های استات درآورده و آن را در مدل تزریقی بهکار برد.برای ساخت فریم، سلولز استات را معمولاً بهصورت ورقه‌ بهکار می‌برند.

● سلولز استات پروپیونات‌ ( Propionate ) یا : ( cellulose aceto - propionate ) که عموماً به پروپیونات معروف است‌. بسیاری از خصوصیات سلولز استات را دارا بوده وبرای مدل‌تزریقی مناسب‌تر است‌.(همچنین به جهت دارا بودن وزن کمتر نسبت به استات،از مزیت سبکی نیز برخوردار می باشد.) پایداری رنگ در پروپیونات نسبت به سلولز استات کمتر می‌باشد و در صورتی‌که روکش جذب کنندهی اشعهی ماوراء بنفش نداشته باشد، مدت ‌نسبتاً کوتاهی رنگ خود را از دست می‌دهد. برای ساخت فریم، دانه‌های پروپیونات را حرارت داده تا بهصورت مایع درآیند. سپس، آن را به وسیلهی تزریق‌ برای ساخت مدلهای دلخواه بهکار می‌برند.دانه‌های پروپیونات، ممکن است که در ابتدا بی‌رنگ باشند که در این صورت بعد از ساخت فریم قسمتهای مختلف آن را به دلخواه رنگ می‌کنند.
● اوپتایل: ( Optyl ) اپوکسی رزین که برای ساخت فریم بهکار می‌رود، تحت نام تجاری Optyl معروف است‌. این ماده، ازطریق مخلوط کردن رزین مایع با یک مادهی سخت کننده ساخته می شود. و سپس طی فرآیندی که در خلاء صورت‌می‌گیرد، اشکال مختلفی ازفریم را تولید می‌کنند. ماده فوق، دارای خاصیت ترموالاستیک است. بدین معنی که وقتی در مقابل حرارت قرار می‌گیرد، خم‌شده و اگر مجدداً حرارت ببیند، به شکل اولیهی خود باز می‌گردد. سلولز استات یک مادهی ترموپلاستیک‌است‌. بدین معنی که وقتی حرارت ببیند خم شده، اما با حرارت مجدد، به شکل اولیهی خود باز نمی‌گردد.اپتایل (Optyl)تقریباً ۳۰% سبکتر از سلولز استات می باشد. (از استات معمولاً بعنوان یک شاخص جهت‌ مقایسهی وزن استفاده می‌شود).(روش کار با اپتایل در بخش نصب عدسیها توضیح داده شده است‌.)
● نایلون : ( Nylon ) نایلون‌، ماده‌ای است با خاصیت انعطاف پذیری بالا، که اگر متناوباً در طول شب در آب قرارگیرد، انعطاف‌پذیری خود را حفظ می‌کند. این ماده، تنها به مرور زمان خشک و شکننده می‌شود. نایلون اخیراً بهطور گسترده مورد استفاده واقع شده‌، مخصوصاً در ساخت عینکهای ورزشی‌.
● رابر: ( Rubber ) بعضی از عینکهای ورزشی و یا آفتابی ممکن است که از ترکیب نایلون و لاستیک ساخته شوند. این گونه‌ عینکها همان طور که انتظار می‌رود قابل انعطاف بوده و اگر خم شوند، به شکل اولیهی خود باز می‌گردند، اما قابل تنظیم نمی‌باشند و در مقابل ضربه تا حد زیادی مقاومند.
● الیاف کربن‌ : ( Carbon Fiber ) از الیاف کربن‌، در ساخت یک نوع فریم نازک و مستحکم استفاده می شود. بدین منظور رشته‌هایی از الیاف کربن را با نایلون ترکیب میکنند. این ماده قابل تنظیم نبوده و در نتیجه برای ساخت حدقهی فریمها بهکار می‌رود. به عبارت دیگر، اگر جنس فریم انتخابی شما از الیاف کربن باشد و به هنگام انتخاب بر روی‌صورت شما خوب تنظیم نباشد، بعد هم نمی توانید آن را تنظیم نمائید. مزیت اصلی این گونه فریمها، سبکی وزن آنها می‌باشد. این کم‌وزنی، بهخاطر استحکام زیاد الیاف کربن می‌باشدکه می‌توان فریم را نازکتر ساخت‌. (الیاف کربن ۶۰% وزن سلولز استات را دارا می‌باشد). از آنجا که کربن سیاه است‌، رنگ فریمهای ساخته شده از این ماده مات و محدود میباشد. اغلب اوقات فریم عینک، از الیاف کربن و دسته‌های آن، فلزی می‌باشد. در هوای سرد بهدلیل شکستگیهایی که‌ ممکن است در فریم ایجاد شود، مشکلاتی پدید خواهد آمد که به خاطر این گونه مشکلاتِ دمائی، ضروری است که بعد از ساختن فریم با این ماده و در حالی که هنوز گرم است، آن را بلافاصله در معرض هوای سردقرار ندهیم‌.(در فصل هفتم در مورد کار کردن با الیاف کربن ، اطلاعات بیشتری داده شده است.)
● پلی‌آمید : ( Polyamide ) پلی‌آمید، ماده‌ای است که اساسش نایلون بوده و کاملاً مقاوم است. پلی‌آمید ۷۲% وزن سلولزاستات را دارا می‌باشد و چون می‌توان آن را نازکتر ساخت، از مزیت کم وزنی‌برخوردار است‌. برخلاف‌فریمهای ساخته شده از الیاف کربن‌، فریمهای پلی‌آمید را می‌توان به صورت شفاف ساخت‌. این فریمها، در مقابل مواد شیمیایی و حلالها مقاوم بوده و آلرژی‌زا هم نمی‌باشند. ط کِولار: ( Kevlar ) کِولار، ماده‌ای است که با نایلون آمیخته شده‌. این ماده محکم و سبک بوده و در ساخت فریم از آن‌استفاده می‌شود. کِولار در مقابل طیف گستره‌ای از دما، حالت خود را حفظ می‌نماید، اما به سختی تغییر شکل می‌دهد. اگرچه در مقابل حرارت نرم می‌شود، اما نه جمع می‌شود و نه بسط پیدا می‌کند.
● پلی‌کربنات‌: ( Polycarbonate ) پلی کربنات‌، ماده‌ای است که در ساخت عدسیها بکار می‌رود. اما از این ماده می‌توان در ساخت فریم‌ نیز استفاده نمود. فریمهائی که با این ماده ساخته می‌شوند، عمدتاً برای مقاصد ورزشی و ایمنی‌می‌باشند. هنگامی که برای مقاصد غیرطبی بکار می‌رود، عدسی و فریم را بهطور یکپارچه می‌سازند. عینکهای یکپارچه‌ای که از این ماده ساخته می‌شوند، بیشتر از هر نوع عینک مشابه موجود در بازارمقاوم هستند. متأسفانه‌، فریمهای ساخته شده از پلی کربنات، بهخاطر مقاومتی که در برابر تنظیم از خود نشان می‌دهند، نمی‌توانند جایگزین خوبی برای عینکهای رایج باشند.استفاده از این ماده در ساخت عینکهای ورزشی مناسبتر است‌

[bidastar]

فریمهای فلزی عینک
در گذشته ، آلیاژهای حاوی طلا، معمولاً در ساخت فریم به*کار برده می‌شدند. اخیراً آلیاژهای مختلفی در ساخت فریم به*کار برده می‌شوند که تعداد کمی از آنها حاوی طلا می‌باشند.

● فلز: ( Metal ) در گذشته ، آلیاژهای حاوی طلا، معمولاً در ساخت فریم به*کار برده می‌شدند. اخیراً آلیاژهای مختلفی در ساخت فریم به*کار برده می‌شوند که تعداد کمی از آنها حاوی طلا می‌باشند.با گسترش و تکامل روشهای الکترولیز، پیشرفتهای زیادی در امر ساخت فریمهای فلزی حاصل گردیده‌است، به نحوی که این‌فریمها به خوبی قابل پرداخت بوده و در مقابل خوردگی مقاوم می‌باشند.
● نیکل نقره‌: ( Nickel Silvers ) نیکل نقره‌، حاوی بیش از ۵۰% مس‌، ۲۵% نیکل و مابقی روی است و نقره‌ای در آن موجود نمی‌باشد. مس، باعث انعطاف‌پذیری ماده‌ می شود، روی، استحکام آن را بیشتر می کند و نیکل، سفیدی آلیاژ را ایجاد می‌نماید. هنگامی که نیکل موجود در آلیاژ نیکل نقره، از مرز ۱۲% تجاوز کند، رنگ مس دیگر قابل رویت نیست.(نام‌دیگر نیکل نقره، نیکل آلمانی است‌.)
● فلز مانل‌: ( Monel Metal ) مانل‌، دارای رنگی سفید، قابلیت انعطاف پذیری خوب جهت شکل دهی ‌و مقاوم در برابر خوردگی است. درحد بالایی صیقل پذیراست‌. مانل، از نیکل‌، مس‌، آهن و مقادیر کمی از سایر عناصر ساخته شده است‌. بالاترین‌جزء این ماده را نیکل تشکیل می‌دهد که بین ۶۳ تا ۷۰ درصد می‌باشد. دومین جزء آن مس است‌. آهن‌، تنها ۵/۲ درصد آن را تشکیل می‌دهد و مقادیر کمی هم سیلی******************‌، کربن و گوگرد در آن موجود می باشد. مانل را اغلب اوقات به عنوان ماده‌ای جهت ساختن فریم بکار می‌برند.
● تیتانیوم‌ : ( Titanium )فریمهای تیتانیومی‌، فوق‌العاده‌ سبک هستند و زنگ هم نمی‌زنند. استحکام فوق العاده تیتانیوم، این امکان را فراهم‌می‌سازد که فریم، نازک ساخته شود، اما لحیم کردن و یا جوش دادن آن مشکل و قیمت آن هم زیاد ‌می‌باشد.
● آلومینیوم‌ : ( Aluminium ) آلومینیوم‌، هم سبک است هم محکم‌. این فلز به طور گسترده، قابلیت رنگ‌پذیری داشته و زنگ هم‌نمی‌زند، ولی نمی‌توان آن را بخوبی لحیم کرد و یا جوش داد، بنابراین، قطعات آن را می‌بایست به صورتی ساخت که بتوان به وسیله*ی پیچ و یا پرچ به هم وصل نمود.
● فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل‌ : ( Stainless Steel )در قرن نوزدهم‌، بعضی از فریمها از مواد استیل معمولی ساخته می شدند. استیل ضد زنگ در اوایل قرن بیستم‌توسعه یافت‌. این ماده، از آهن و کروم ساخته شده و در مقابل خوردگی، بسیار مقاوم است‌. استیل ضدزنگ، بسیار مستحکم بوده و هنگامی که به شکل نازک درآید، دارای قابلیت انعطافی است که مناسب‌ساختن دسته فریم می‌باشد.
ادامه دارد.....




بررسی ساختمان فریم عینک
فریمهای فاقد ریم را Mountings (مان تینگز) می نامند. در این فریمها، عدسیها داخل فریم قرار می گیرند، و به فریم های ریم لس متصل می شوند. فریمها خود نیز به شیوه های ساده قابل طبقه بندی می باشند.
● وزن(Weight)
دسته ها و قاب های پلاستیکی را می توان به وسیله*ی وزن و بر اساس ضخامت (یا پهنای) پلاستیک و همچنین به وسیله ی مواد به*کار رفته در آنها طبقه بندی نمود
● وضعیت دسته (Temple Position)
امروزه، نقطه*ی اتصال دسته ها به فریم، در هر وضعیتی ممکن است قرار بگیرد(از بالاترین نقطه*ی قسمت گیجگاهی فریم تا پایین ترین نقطه*ی آن). لذا، به غیر از فریمهای ریم لس (بدون حلقه) و یا شبه ریم لس، نمی توان نام خاصی برای این نقاط در نظر گرفت، تا بتوان بر اساس آن فریمها را طبقه بندی نمود.
● بررسی ساختمان فریم
فریمهای فاقد ریم را Mountings (مان تینگز) می نامند. در این فریمها، عدسیها داخل فریم قرار می گیرند، و به فریم های ریم لس متصل می شوند. فریمها خود نیز به شیوه های ساده قابل طبقه بندی می باشند.
● فریمهای پلاستیکی(Plastic):
فریمهای پلاستیکی، از بعضی از انواع مواد پلاستیکی ساخته می شوند. فریمهای پلاستیکی را گاهی به فریمهای کاسه لاک پشتی نسبت می دهند و این موضوع، به زمانی باز می گردد که فریمها را از کاسه لاک پشت می ساختند. اما، این موضوع دیگر به فراموشی سپرده شده است.
Zyl(زیل)، اصطلاح دیگری است که هنوز هم خیلی ها برای فریمهای پلاستیکی به*کار می برند. این موضوع از آنجا ناشی می شود که زمانی زیلونیت(سلولز نیتریت)به عنوان ماده ای رایج جهت این گونه فریم ها به*کار برده می شد. امروزه با ظهور مواد جدید بسیار، یا همان نام ماده*ی پلاستیک را به*کار می برند و یا به*طور ساده آن را فریم پلاستیکی می نامند.


● فریمهای فلزی(Metal):
فریمهای فلزی، فریمهایی هستند که همه*ی قسمتهای آن بجز پدها و بخشهای عقبی دسته ها ( که با پلاستیک، پوشیده شده) از فلز ساخته شده اند. حدقه*ی فریم به*طور کامل، عدسی را در بر می گیرد.
● فریمهای زه پلاستیکی (Nylon Cord Frames):
فریمهای زه پلاستیکی را گاهی اوقات nylon supras (بالا پلاستیکی) هم می نامند. عدسی در این گونه فریمها به توسط زه پلاستیکی که گرداگرد لبه*ی آنها را در بر می گیرد، نگاه داشته می شوند. این موضوع باعث می شود که فریم، ریم لس به نظر آید. معمولاً قسمت فوقانی عدسی، به حدقه*ی بالایی فریم جفت می شود. بقیه*ی عدسی دارای یک شیار جزیی است، که به وسیله*ی تراش هموار شده است.
● فریمهای ترکیبی(Combination):
فریمهای ترکیبی، به*طور معمول فریمهایی هستند که دارای اسکلتی فلزی بوده و حدقه*ی فوقانی و دسته های آنها پلاستیکی می باشد.
● اسکلت این فریم ها، شامل : حدقه و قسمت دماغه می باشد. اگرچه این، معمول ترین نوع ساخت است، هرگونه فریم با ترکیب فلز و پلاستیک مثل فریمی با حدقه*ی پلاستیکی و دسته و دماغه*ی فلزی در این طبقه بندی قرار می گیرند.
● فریمهای نیم تنه (Half-eye):
فریمهای نیم تنه، مخصوص کسانی ساخته شده است که دید نزدیکشان نیاز به اصلاح داشته، ولی برای دید دور مشکلی ندارند. این فریمها به*گونه ای ساخته شده اند که پایین تر از حد معمول، بر روی بینی قرار می گیرند و ارتفاع آنها هم نصف فریمهای معمولی است. این وضعیت سبب می شود ، تا بیماران از بالای عینک هم بتوانند نگاه کنند. این فریمها ممکن است که از پلاستیک، فلز و یا حتی زه پلاستیکی ساخته شده باشند.
فریمهای نیم تنه*ی مخصوص دید دور که کمتر متداول می باشند، برای بیماران این امکان را فراهم
می سازد که برای خواندن، از زیر عدسیها نگاه کنند.
● فریمهای ریم لس، شبه ریم لس و نیومانت(Rimless, Semirimless, and Numont):
در فریمهای ریم لس، عدسیها نه به وسیله*ی زه پلاستیکی و نه به وسیله*ی حدقه نگه داشته می شوند. بلکه، بیشتر اوقات به وسیله*ی پیچ یا گیره این نگهداری انجام می گیرد. در بیشتر فریمهای ریم لس، دو نقطه ی اتصال برای عدسی موجود است. یکی در منطقه*ی بینی و دیگری در منطقه*ی گیجگاهی.
فریمهای نیمه ریم لس (Semirimless Mountings) ، مشابه ریم لس می باشند، بجز آنکه این فریمها دارای یک بازوی فلزی تقویت کننده بوده که در قسمت فوقانی عدسی، امتداد یافته و بخش مرکزی فریم را به Endpiece متصل می کنند. بخش مرکزی شامل دماغه، بازوهای پد و پدها می باشد.
نیومانت(Numont Mountings) یک نوع فریم ریم لس است که عدسیها را تنها از لبه ای که به سمت بینی قرار گرفته نگه می دارد. عدسیها در ناحیه ی دماغه، اتصال یافته اند و اتصال دسته ها به فریم ، توسط یک بازوی فلزی برقرار می شود که در پشت عدسی به طرف گیجگاه امتداد یافته است. بنابراین، تنها یک نقطه*ی اتصال برای عدسی وجود دارد.
●● سایر فریمهای ریم لس(Other Mountings):
● بال گریپ(Balgrip Mountings):
یک نوع فریم ریم لس است که درآن، گیره هایی وجود دارد که به یک میله*ی استیل قابل انبساط متصل شده است . این گیره ها، بر سوراخها و یا چاکهای موجود در سمت بینی و یا گیجگاهی عدسی سوار شده و عدسی را در محل خود نگاه می دارد. با عقب کشیدن گیره ها از عدسی، می توان، به راحتی عدسی را خارج نمود. به همین دلیل، این فریم را می توان با بیش از یک جفت عدسی به*کار برد. بنابراین لنزهای آفتابی، لنزهای مخصوص، لنزهای سایه روشن را می توان با لنزهای معمولی بیمار، تعویض و مورد استفاده قرار داد.
● ویلز- اج(Wils-Edge Mountings):
یک نوع فریم ریم لس است که در آن، یک بازوی شیاردار، قسمت فوقانی عدسی را محکم نگاه داشته و عدسی را در محل خود قرار می دهد. به عدسی، متناسب با فرم بازو، شیار داده می شود.
● بررسی ساختمانEndpiece
ساختمان Endpiece (اِند پیس) همانند ساختمان ناحیه*ی دماغه، هم می تواند فلزی باشد و هم پلاستیکی.
● اِندپیس پلاستیکی:
در فریمهای پلاستیکی، سه مدل عمده در ارتباط با اِند پیس وجود دارد.
معمول ترین ساختمان اِند پیس، مدل شاخی است که در آن، اِند پیس به*صورت صاف بوده و شاخ دسته هم حالتی تخت دارد و این دو، تحت یک زاویه ی ۹۰ درجه با یکدیگر برخورد می کنند.
نوع دیگر اِند پیس، مدل Mitre(مایتر) است که در آن محل تماس قاب فریم با شاخ دسته، تحت یک زاویه*ی ۴۵ درجه با یکدیگر برخورد می کنند. در مدل برگشتی ? خمیده، اِند پیس به*طرف داخل خم گشته و انتهای آن با انتهای دسته در تماس است.
● اِندپیس فلزی(Metal):
رایج ترین اِند پیس فلزی، ساختمانی شبیه به ساختمان مدل برگشتی ? خمیده در فریمهای پلاستیکی دارد. علاوه بر این، سه نوع طبقه بندی دیگر در ارتباط با اِند پیس های فلزی قدیمی وجود دارد، که همگی آنها دارای لولاهای سه پایه می باشند. البته، گوناگونی های فراوانی هم در هر یک از این سه نوع عمده وجود دارد.
● بررسی ساختمان دسته ها
دسته ها از نظر ساختمان، گوناگونی های بسیاری دارند. بنابراین، تفاوت قابل توجهی در هرگروه ازدسته ها موجود است. به*طور کلی، دسته ها در پنج گروه اصلی(شکل۱۲-۱) قرار می گیرند که عبارتند از:
۱.دسته های مدل جمجمه ای (Skull temples):
این دسته ها در پشت گوش به طرف پایین خم می شوند و محیط مرئی را دنبال و بر سطح آن تکیه می کنند.
۲.دسته های مدل کتابخانه‌ای (Library temples):
پهنای این دسته ها معمولاً در قسمت شاخ متوسط بوده، هرچه به سمت عقب پیش می روند، افزایش می یابند.
این دسته ها عملاً صاف بوده وبا فشاری که بر سر وارد می کنند، عینک را نگه می دارند. این دسته ها، به دسته های «انتها صاف» هم معروف اند.
۳.دسته های مدل تغییر پذیر(Convertible temples) :
این دسته ها از نظر صاف بودن، همانند دسته های مدل کتابخانه ای می باشند. این دسته ها طوری ساخته شده اند که بتوانند با خم شدن، مدل جمجمه را به*خود بگیرند و قابل تغییر از «انتها صاف» به «مدل جمجمه ای» باشند.
۴.دسته های مدل قوسی(Riding bow temples):
این دسته ها، گرداگرد گوش را فرا گرفته و محل انحنایشان، از جایی که گوش و سر به*هم متصل می شوند، تا نرمه*ی گوش امتداد می یابد. این دسته ها غالباً برای فریمهای ایمنی و فریمهای مخصوص کودکان مورد استفاده قرار می گیرند.
۵.دسته های مدل سیم آسایش(Comfort cable temples):
این دسته ها از نظر شکل، همانند مدل قوسی بوده، اما از نوعی فلز قابل انعطاف ساخته شده اند، که در قسمت گوش به صورت حلقه در آمده است.
_________________

[bidastar]

شناخت ، انتخاب و تهیه ی عدسی عینک



عدسی، یکی از مهمترین اجزای یک عینک است که می بایست با در نظر گرفتن موارد طبی و ایمنی برای بینایی بهتر و بهداشت چشم انتخاب شود.

عدسی، یکی از مهمترین اجزای یک عینک است که می بایست با در نظر گرفتن موارد طبی و ایمنی برای بینایی بهتر و بهداشت چشم انتخاب شود. داشتن اطلاعات کافی در مورد انواع عدسی ها چه از نظر خصوصیات اپتیکی، خواص فیزیکی و شیمیایی و چه از نظر کمی و کیفی و تبادل نظر با بیمار و در نهایت هماهنگی عدسی با فریم امری ضروری است. در این میان، انتخاب صحیح قطر عدسی، جهت رعایت PD و ارتفاع و در نظر گرفتن بُعد تجاری آن از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. لذا برای به دست آوردن قطر عدسی مورد نیاز، همچنین مقدار جا به جایی مرکز اپتیکی آن ، آشنایی با روشهای اندازه گیری و فرمولهای مربوط، امری الزامی است .همچنین آشنایی داشتن با عدسی های استاندارد، به خصوص از نظر ضخامت مرکز عدسی(center thickness ) و توان پایه (base curve) از ضروریات این حرفه می باشد. زیرا ضخامت زیاد و غیر استاندارد مرکز عدسی باعث وزن بیشتر آن می گردد. برعکس ، اگر عدسی بیش از اندازه نازک باشد، احتمال شکستن آن هنگام ساخت عینک و یا در هنگام استفاده برای بیمار وجود دارد. به همین منظور، در ادامه، مطلب مختصری از بحث عدسی های استاندارد توضیح داده می شود و در صفحات آخر همین جزوه، پیش نویس استانداردهای پیشنهادی تهیه شده، که تقدیم می گردد.
● عدسی های استاندارد
به طور کل، شناخت وسایل عینک سازی و ابزار آلاتی و اجناس استاندارد و کاربرد و استفاده بهینه از آنها در موسسات عینک سازی، یکی از فاکتورهای مهم در فراهم آوردن دید مطلوب برای بیمار (پس از تجویز صحیح) می باشد.
استفاده صحیح از وسایل و ابزار آلاتی که با استانداردهای ملی و جهانی مطابقت داشته باشد، سبب ضایعات کمتر و زمان کوتاهتر در ساخت عینک می گردد و به تجربه ثابت گردیده که در ابعاد تجاری و اقتصادی هم بازدهی مناسب تری به همراه خواهد داشت.
داشتن آشنایی کافی از فن و دانش روز در صنایع عینک سازی و کاربری مناسب از آن استانداردها، سبب کاهش در خطاهای اپتیکی در حین ساخت عینک می گردد.
با توجه به توضیحات فوق ، وبا عنایت به اینکه بسیاری از دستگاهها و ابزار آلات عینک سازی، به خصوص ماشینهای دور تراش عدسی را بر مبنای عدسی های استاندارد طراحی و کالیبره می نمایند، در حد توان ، عدسی های استاندارد را مورد بررسی قرار می دهیم.
●● ویژگیهای عمومی عدسی و معایب آن:
● ویژگیهای عمومی یک عدسی به قرار زیر می باشد:
۱- همگنی ۲ـ شفافیت ۳ـ چگالی ۴ـ ضریب شکست ۵ ـ اشتعال نا پذیری عدسی پلاستیک توسط آزمایش مربوط
● همچنین معایب یک عدسی :
۱- حباب ۲ - رگه ۳ - مواد ناخالصی ۴ - اطخال
پس در واقع، شیشه ی اپتیکی، شیشه ای است که علاوه بر دارا بودن ویژگیهای عمومی عدسی، فاقد هرگونه از معایب فوق باشد.
در ادامه، با توجه به توضیحات داده شده و با در نظر گرفتن اولویتها، استانداردهای توان پایه و ضخامت مرکز عدسی را مورد بررسی قرار می دهیم.
استانداردهای توان پایه و ضخامت مرکز عدسی (Base Curve and Center Thickness Standards)
در دومین بررسی، توجه نمودن به توان پایه و ضخامت مرکز یک عدسی، توصیه می شود. به طوری که در هنگام تعویض عدسی ها طبق نسخه ی جدید و یا طبق همان نمره ی قبلی ، می بایست از همان مشخصات توان پایه ی عدسی قدیمی پیروی نمود.
دقت در انتخاب توان مناسب، نسبت به نوع و توان عدسی، یکی از راهکارهای مفید جهت فراهم آوردن دید مطلوب و رعایت فاکتورهای فنی و زیبایی در ساخت عینک می باشد. (تشخیص توان پایه با اسفرومتر در صفحات بعدی توضیح داده خواهد شد.)
● ضخامت مرکز عدسی : (Center Thicknes(
در بررسی های به عمل آمده، عمده ی ضایعات و شکستن عدسی ها در هنگام تراش و یا تنظیم عینک و یا زمان سرد و گرم شدن عدسی، ارتباط مستقیمی با عدم استاندارد بودن ضخامت مرکزی عدسی دارد.
(نازک بودن بیش از حد مرکز عدسی، سبب شکستن و ضخیم بودن بیش از حد مرکز عدسی ها سبب سنگینی مضاعف عدسی می گردد.)
با توجه به اینکه انتخاب عدسی مناسب، یکی از ویژگیهای مهم در ساخت یک عینک ایده آل میباشد، لذا آگاهی داشتن از مقدار استانداردهای ضخامت مرکز عدسی ها، کمک شایان توجهی در انتخاب عدسی موردنظر می نماید. جهت تعیین ضخامت مرکز عدسی، از کولیس های مخصوص استفاده می شود.
● یادآوری :
در هنگام تعویض عدسی های قدیمی عینک ، در صورتی که بیمار نسخه و یا مدرکی دال بر مشخصات اپتیکی عدسی و یا شکایتی در ارتباط با بینایی اش ندارد، بهتر است از همان مشخصات اپتیکی (PD ، ارتفاع ، توان پایه ) عدسی قدیمی، جهت ساخت عینک استفاده شود
_________________________

[bidastar]

هماهنگی رنگ عینک با رنگ پوست ، مو و چشم هماهنگی رنگ عینک با رنگ پوست ، مو و چشم

اهمیت هماهنگی رنگ عینک را نسبت به چهره نباید فراموش کرد. البته در مورد این هماهنگی یک استاندارد جهانی که جوابگوی همه ی فرهنگ های دنیا باشد مشاهده نمی شود؛ در نتیجه، انتخاب رنگ عینک، بیشتر سلیقه ای عمل می شود. ولی در موارد خاصی جنبه ی عمومیت بیشتری پیدا می کند. مثلاً کسانی که چشم هایشان نسبت به کل پهنای صورتشان نزدیک به هم می باشد، در صورت تمایل می توانند از عینکهایی استفاده نمایند که دارای پل یا دماغه ای روشن تراز قسمتهای دیگر عینک باشد و برعکس.با این انتخاب ها می توان نزدیکی و یا فراخی بیش از حد چشمها را حتی الامکان متعادل نمود.



چند نکته در انتخاب فریم:

از آنجایی که حالت موی سر، در شکل گیری چهره تأثیر گذار است، اگر در زمان انتخاب فریم حالت موی سر، ملاک انتخاب فریم قرار گیرد، بعداً به علت تغییرات زیادی که در حالت موی سرایجاد می شود، از هماهنگی موی سر با فریم وصورت کاسته شده و به مرور باعث نارضایتی وناراحتی بیمار می گردد.

بنابراین در زمان انتخاب فریم ، حالت موی سر را باید امری موقتی دانست و ازفاکتورهای دیگرجهت انتخاب فریم استفاده نمائید.اشخاصی که تاس میباشند، بهتر است از فریمهایی استفاده نمایند که ابروها را بپوشاند و درنهایت، ازبلندی بیش از حد پیشانی کاسته شود.

گاهی اوقات رنگ چشم، در انتخاب رنگ فریم تأثیر گذار میشود. مثلاً برای چشمهای سبز و آبی فریمهایی که در آنها، قسمت فوقانی حدقه، مشابه به رنگ چشم باشد، مناسبتر خود را نشان میدهند.

برای کسانی که به اصطلاح پا به سن گذاشته اند و یا موهای سر و صورت آنها سفید شده است، انتخاب فریمهایی با رنگ نقره ای و سفید، باعث می شود که کهولت سن آنها نمایان تر شود.در این مواقع می توان به جای انتخاب این رنگها، ازرنگهایی مثل طلایی استفاده نمود.

اگر اجزای صورت، کوچک یا ظریف است، بهتر است از فریمی با رنگ روشن استفاده نمایید وبرعکس.باید به این نکته توجه شود که زمانی که عینک برروی صورت شخص قرار میگیرد، خواه نا خواه ازهمه ی جهات فوق الذکر، عینک عضوی از اعضای صورت به حساب آمده و شخص از تأثیرات آن در چهره متأثرمی باشد. لذا عدم توجه به نکات با اهمیت در انتخاب فریم، می تواند در آینده برای شخص استفاده کننده ازعینک، دگرگونیهای شخصیتی از قبیل :شادابی،غمگینی ، آرامی ، تندی و... به وجود آورد .

منبع:سایت عینک
___________________________

[bidastar]

چه نوع عینک آفتابی را انتخاب کنم؟ نزديك به چهار قرن از زمانى كه عينك ساز انگليسى، به توليد عينك هاى آفتابى پرداخت مى گذرد. قبل از اينكه بنيامين فرانكلين به فكر ساخت عينك هاى دو كانونه بيفتد و آدامز سراغ طراحى عينك هاى جالبش كه دو عدسى با هم در يك فريم قرار مى گرفت و دسته هاى پهن و بلند داشت، برود؛ جيمز اسكات در سال ۱۷۵۲ به تاثير زيان بار نور خورشيد بر چشم پى برد و به توليد عينك هايى با شيشه رنگى به جاى شيشه سفيد روى آورد. عينك هايى با شيشه آبى و سبز كه به تدريج موردپسند مردان و زنان اروپايى واقع شد. گرچه عينك هايى كه اسكات در آن سال ها طراحى مى كرد با آنچه امروز ديده مى شود از نظر طراحى قاب و دسته بسيار متفاوت است ولى عينك هاى آبى و سبز همچنان از طرفداران فراوانى برخوردارند. معروفترين كمپانى عينك سازى در اروپا شركت رى بن است كه بيشترين سهم در توليد عينك هاى سبز را دارد.



• عينك آفتابى، گزينه اول مد
تاثير مخرب اشعه ماوراءبنفش خورشيد روى چشم از قرن ها پيش ثابت شده است. اين را مى توان از سنگ زمردى كه پادشاهان روم در روزهاى آفتابى جلوى چشمان شان مى گرفتند تا بتوانند نبرد گلادياتورها را ببينند، فهميد. رومى ها در آن زمان از خواص لنزها هيچ گونه آگاهى اى نداشتند و از زمرد تنها به دليل سبز بودن آن براى كاهش نور خورشيد استفاده مى كردند. با اين وجود، امروزه ديگر عينك آفتابى وسيله اى براى مواجهه با نور خورشيد نيست كه گزينه اول براى خوش تيپ شدن به شمار مى رود. چندان جاى تعجب هم نيست چرا كه قبل از اينكه لباس و كيف و كفش در نظر بيايد، عينك آفتابى روى صورت جلوه مى كند. البته خريد عينك آفتابى استاندارد كار راحتى نيست. عينك آفتابى در صورتى كه غيراستاندارد بوده و از مراكزى غير از عينك فروشى ها خريدارى شود، خود عاملى براى وارد شدن آسيب به چشم مى شود. درخصوص چگونگى خريد و انتخاب نوع مرغوب عينك آفتابى در انتهاى مطلب به تفصيل توضيح مى دهيم. آنچه بيش از همه مورد توجه قرار دارد نوع عينكى است كه طراحان براى تابستان امسال در نظر گرفته اند.

• بازگشت كلاسيك ها
اگر ژورنال هاى دهه ۶۰ تا ۸۰ را دم دست داشته باشيد بهترين نمونه هاى عينك آفتابى را در آن مى توانيد جست وجو كنيد. انگار قرار نيست قديمى ها از خاطر بروند، دوباره مدل هاى كلاسيك عينك آفتابى مد شده اند، از جنس همان عينك هايى كه سوفيا لورن به چشم مى زد. عينكى با فريم خيلى بزرگ و دسته هاى كائوچو كه تقريباً نيمى از صورت را در برمى گرفت و ناحيه چشم و ابرو را به طور كامل مى پوشاند. اگر ژاكلين كندى را هم به خاطر داشته باشيد، عينكى بسيار بزرگ بر چشم دارد، شيشه مشكى با فريمى تقريباً مستطيل شكل كه از قسمت بالا و پايين قوسى شكل است و انحنا دارد، عينكى با دسته نيمه فلزى و چوبى كه معمولاً از دو قسمت تشكيل شده است. نوع ديگرى از عينك هاى كلاسيك تازه مدشده، همان هايى است كه به گربه اى معروفند. ولى امروز فريم آن مخلوطى از بيضى و مستطيل است و تركيب كاملاً گربه اى ندارد. شيشه آن به رنگ هاى روشن بوده و فريم طلايى دارد، دسته آن نيز از دو نوار فلزى باريك و بلند كه به وسيله يك نگين يا جواهر به هم متصل شده اند، تشكيل شده است. نمونه اين مدل عينك را در چهره اكثر هنرپيشه هاى دهه ۸۰ مى توان ديد.
از ديگر عينك هاى كلاسيك كه امسال روانه بازار شده اند، بايد به عينك هاى گردى كه دسته آن به صورت دو نوار باريك فلزى در هم گره خورده اند (شكل مارپيچ دارند) اشاره كرد كه معمولاً هم فريم هاى مشكى، طوسى و طلايى دارند.

• مشكى همچنان در صدر
از ديرباز قرمز رنگ اشرافيت بوده ولى هميشه اين مشكى است كه براى ميهمانى هاى بزرگ و مجلل مورد استفاده قرار مى گيرد. اغلب لباس هايى كه براى مراسم هاى باشكوه دوخته مى شود، مشكى است. عينك هاى آفتابى مشكى نيز در بيشتر موارد، انتخاب اول افراد بسيار شيك و متمول است. براى اينكه امسال هم در صدر افراد خوش تيپ قرار بگيريد، به فكر خريد عينك هاى آفتابى كه هم شيشه و هم فريم آن مشكى است و روى دسته آن قطعات كارشده جواهر و سنگ هاى نقره اى و طلايى ديده مى شود، بيفتيد.
• عينك هاى پروانه اى
مدل بال هاى پروانه را تجسم كنيد. البته از همان نوعى كه در نقاشى بچه ها ديده مى شود. اين مدل كه در ميان خانم هاى جوان مورد پسند واقع شده، تركيبى از شيشه مشكى و فريم سفيد است كه با كيف و كفش مشكى ست مى شود.

• عينك هاى خلبانى
انتخاب اول دختران و پسران جوان و اسپرت پوش. عينك هايى كه شبيه به عينك خلبان ها بوده و ناحيه چشم و ابرو را مى پوشاند. فريم و شيشه آن مشكى است، قاب تخت دارد و به راحتى بالاى سر گذاشته مى شود. نوع مستطيلى آن كه انحناى كمى در بالا و پايين دارد و دسته آن پهن و باريك است براى خانم ها و نوع كاملاً مستطيلى با دسته نيمه پهن و بلند براى آقايان طراحى شده است. هيچ گونه زرق و برقى نداشته و تنها مارك آن با رنگ طلايى و نقره اى در ابتداى دسته آن نوشته شده است. بهترين نوع اين عينك را مى توان در بين مدل هاى ورساچه، والنتينو، كالوين كلين و ميوميو جست وجو كرد.

• قرمز، پرفروش ميان رنگى ها
در ميان انواع عينك هايى كه با فريم نارنجى، بنفش، سفيد، آبى و سبز در ويترين عينك فروشى ها ديده مى شود، بيش از همه قرمز طرفدار دارد. قرمز پارسال هم رنگ محبوب و مورد توجه جوان ها بود و به نظر مى رسد تا مدتى قصد ندارد از چرخه رنگ پيشنهادى طراحان لباس و كيف و عينك آفتابى خارج شود.از مدل هاى جديد عينك آفتابى كه بگذريم، نوبت به انتخاب عينك متناسب با چهره فرد مى رسد. تمامى مدل هاى فوق زيبا هستند و به چهره جلوه اى خاص مى دهند، تنها در زمانى كه شما عينكى متناسب با فرم صورت تان خريدارى كنيد. عينك هاى مدل خلبانى يا ماسكى بسيار مد شده اند و زيبا هستند ولى به هر چهره اى نمى آيد. اگر صورت تان گرد است بهتر است عينكى با فريم مستطيل به صورت تان بزنيد. در صورت داشتن صورت چهارگوش مناسب ترين عينك براى شما، عينكى با قاب گرد يا پروانه اى است. صورت هاى بيضى شكل اما هيچ مشكلى ندارند و هر نوع عينكى با هر نوع قابى به صورت شان مى نشيند.

• انتخاب عينك آفتابى استاندارد
گرچه اين روزها نكته مهم در انتخاب عينك آفتابى، مدل و زيبايى آن است ولى در اصل آنچه بايد در خريد عينك آفتابى رعايت شود، قابليت آن در جذب پرتوهاى زيان بخش خورشيد است. تابش مستقيم اشعه ماوراءبنفش خورشيد آسيب هاى جدى و جبران ناپذيرى به قرنيه و شبكيه چشم وارد مى كند، ضمن اينكه خطر ابتلا به آب مرواريد و دژنراسيون ماكولا در افراد مسن را افزايش مى دهد. عينك آفتابى بايد بتواند چشم را در برابر اشعه ماوراءبنفش خورشيد محافظت كند چرا كه با زدن عينك آفتابى مردمك چشم گشاد شده و نور بيشترى به چشم وارد مى شود. اگر عينك نتواند مانع از ورود نور به چشم شود، شبكيه به راحتى در معرض تابش اشعه Uv قرار گرفته و تخريب مى شود. همواره عينكى را انتخاب كنيد كه ۹۹ تا ۱۰۰ درصد اشعه Uv را جذب كند.

برخى از كارخانجات توليدكننده براى نشان دادن جذب ۱۰۰ درصد Uv از برچسب هايى استفاده مى كنند كه جذب Uv را تا بيش از ۴۰۰ نانومتر زده است. اين برچسب دقيقاً به معنى جذب ۱۰۰ درصد است و بسيار توصيه مى شود. بهترين راه براى آگاهى از ميزان مقاومت عينك در برابر نور خورشيد توجه به برچسب آن است. ميزان تيرگى شيشه عينك هيچ ربطى به مقاومت آن در برابر نفوذ خورشيد ندارد. عينك هاى آفتابى داراى شناسنامه از لحاظ ميزان جذب نور به چهار گروه طبقه بندى و اعداد مقاومتى آن با ۱ ، ۲ ، ۳ و ۴ نشان داده مى شوند. عينك هايى كه عدد مقاومت آنها يك است، تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد نور خورشيد را جذب مى كنند و بيشتر در مكان هاى سرپوشيده و كم نور مورد استفاده قرار مى گيرند. عينك هايى كه عدد مقاومت دو دارند تقريباً ۷۰ تا ۹۰ درصد نور خورشيد را جذب مى كنند و مناسب روزهاى ابرى هستند. عدد سه، مقاومت عينك هايى را نشان مى دهد كه براى روزهاى آفتابى و پرنور مناسبند. اين نوع عينك ها قادرند ۹۰ درصد نور خورشيد را جذب كنند و اثرات مخرب Uv را تا حد زيادى كاهش دهند.عدد چهار نيز به مفهوم جذب كامل نور خورشيد است و عينك هايى اينچنين در محيط هايى كه شدت نور شديد است مثل كوهستان به كار مى آيند.

• انواع عينك هاى آفتابى
عينك هايى كه ۹۹ درصد اشعه ماوراء بنفش را جذب مى كنند: اين نوع عينك ها به دليل نقشى كه در جلوگيرى از تابش مستقيم نور خورشيد به چشم دارند در كاهش بيمارى هاى چشمى بسيار موثر هستند.

• عينك هاى پلاريزه
عدسى هاى پلاريزه خيرگى نور خورشيد را كه انعكاس يافته از سطوح صافى مثل خيابان يا سطح آب است، از بين مى برد و بينايى را بهبود مى بخشد.

• عينك هاى سايه روشن (كنتراستى)
در اين نوع عينك ها رنگ عدسى از بالا به پايين يا از بالا و پايين تا وسط تغيير مى كند. عدسى هاى سايه روشن تك سايه كه در بالا تيره و در پايين روشن هستند، خيرگى نور خورشيد را از بين برده و امكان ديد مناسبى را از قسمت پايينى فراهم مى كند.
اين نوع عينك ها بيشتر در ورزش به خصوص شيرجه كاربرد دارد. نوع سايه روشن دوسايه آن كه در بالا و پايين تيره و در وسط روشن است نيز بيشتر در قايقرانى و اسكى مورد استفاده قرار مى گيرد.

• عينك هاى آينه اى
در اين عينك ها پوششى آينه اى بر روى سطح عدسى ها قرار گرفته است. عينك هاى آينه اى به رغم كاهش نور ورودى به چشم، قابليت كاملى را در حفاظت چشم از اشعه Uv ندارد.

• عينك هاى ضدخراش
به طور معمول هيچ لنزى نشكستنى نيست ولى احتمال شكستن عدسى هاى پلاستيكى بسيار كمتر از نوع شيشه اى آن است. بهترين نوع عينك هاى ضدخراش از پلاستيك پلى كربنات ساخته شده اند كه سبك هستند و از استحكام بالايى برخوردارند.


• انتخاب فريم

فريم بايد هم اندازه و متناسب با شكل و رنگ پوست باشد. فريم ها معمولاً فلزى از جنس تيتانيوم، آلومينيوم، برليوم و...، پلاستيك و يا از جنس نايلون گليداميد هستند كه در برابر گرما و سرما مقاوم بوده و توليد حساسيت نمى كند.

• جنس لنز

در حال حاضر كمتر از شيشه در ساخت لنز استفاده مى شود زيرا سنگين بوده و خطر شكسته شدن آن بسيار بالا است. پلى كربنات و آكريليك مهمترين مواد سازنده لنز هستند. پلى كربنات بهترين نوع لنز براى عينك آفتابى است. سبك و مقاوم بوده و خراشيده نمى شود. آكريليك اما كمتر از پلى كربنات مورد استفاده قرار مى گيرد زيرا اگرچه در برابر گرما و سرما مقاوم است ولى خيلى زود خراشيده مى شود.

• رنگ هاى عينك آفتابى
عينك هايى كه شيشه طوسى و خاكسترى دارند بعد از مشكى بهترين انتخاب هستند. جذب زيادى از نور خورشيد دارند و در رانندگى بسيار مفيدند.عينك هاى قهوه اى جذب نسبتاً خوبى از نور خورشيد دارند ولى عمق ميدان را تا حد زيادى كاهش مى دهند.رنگ هاى كهربايى يا زرد براى فعاليت در محيط هاى شفاف يا مه آلود مفيد هستند. اين نوع عينك ها در ورزش هايى مثل اسكى نيز بسيار كاربرد دارند، زيرا نور آبى را جذب كرده و كنتراست را افزايش مى دهد.عينك هاى آبى و بنفش به هيچ وجه توصيه نمى شود، كنتراست رنگ را كاملاً از بين برده و نقش مفيدى در جذب پرتوهاى مفيد خورشيد ندارد.
با توجه به موارد فوق، بهترين رنگ عينك آفتابى مشكى است كه علاوه بر جنبه ظاهرى و شيكى، در جلوگيرى از ورود پرتو ماوراءبنفش خورشيد به چشم تاثير بسزايى ايفا مى كند.

منبع:روزنامه شرق
_____________________

[bidastar]

بنابر بسیاری از مطالعات علمی انجام شده، برخورد طولانی‌مدت با نور آفتاب عوارض وخیمی برای چشم ایجاد می‌کند که از آن جمله می‌توان به افزایش خطر ابتلا به کاتاراکت، دژنراسیون ماکولارو و رشد غیرطبیعی بافت‌های داخل چشم مانند انواع سرطان اشاره کرد. براساس این مطالعات، چشم‌پزشکان برای افرادی که به مدت طولانی در معرض نور آفتاب هستند، استفاده از عینک‌های آفتابی با قدرت جذب ۹۹ درصد و بالاتر اشعه ماوراءبنفش (UV) و همچین کلاه‌های نقاب‌دار را توصیه می‌کنند.

● چه زمانی از عینک آفتابی استفاده کنیم؟


هر زمان که انسان در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد بهتر است از عینک آفتابی استفاده کند به‌خصوص در شرایط زیر:

۱) در تابستان وقتی‌که میزان اشعه ماوراءبنفش حداقل سه برابر بیشتر از میزان آن در زمستان باشد.
۲) در کنار دریا یا داخل آب
۳) هنگام ورزش‌های زمستانی به‌خصوص در ارتفاعات
۴) در زمان استفاده از داروهائی که می‌توانند حساسیت به نور ایجاد کنند.
▪ چند نکته که در هنگام خرید عینک‌های آفتابی باید به آنها توجه کرد:
بیشتر عینک‌های آفتابی برای محافظت چشم‌های ما در برابر آثار زیان‌بار نور خورشید طراحی شده‌اند. در مشخصات اغلب این عینک‌ها محافظت در برابر اشعه فرابنفش و تشعشعات مضر نور خورشید ذکر شده اما نکته مهم این است که بدانیم چشم‌های ما نیاز به محافظت از چه میزان نور را دارند و در واقع چه نورهائی برای چشم زیان‌بار نیستند.

● جذب ۹۹ درصد اشعه فرابنفش


همیشه باید از عینک‌های آفتابی‌ای استفاده کرد که این خاصیت را داشته باشند. قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض اشعه فرابنفش نور خورشید، ارتباط مستقیمی با بیماری‌های چشم دارد و اشعه فرابنفش نوع UVB) B) برای پوست و چشم به شدت خطرناک‌تر از اشعه فرابنفش نوع UVA) A) است. لنزهای شیشه‌ای و پلاستیکی توانائی جذب مقداری از اشعه فرابنفش خورشید را دارند با این‌حال می‌توان با افزودن موادشیمیائی خاص به مواد به‌کار رفته در ساخت لنز و همچنین استفاده از روکش‌های مخصوص لنز، میزان جذب این اشعه زیان‌بار را افزایش داد.
پس همیشه از عینک‌های آفتابی استفاده کنید که ۹۹ درصد یا ۱۰۰ درصد اشعه فرابنفش را جذب می‌کنند.
روی جلد بعضی از عینک‌های آفتابی این جمله به‌چشم می‌خورد: ”جذب اشعه فرابنفش تا ۴۰۰ نانومتر“
این جمله به معنی جذب ۱۰۰ درصد اشعه فرابنفش است.

● صیقل زدن و پرداخت

برخی از شرکت‌های عینک‌سازی برای بهبود کیفیت از روش‌های ویژه صیقل زدن و پرداخت استفاده می‌کنند. باید توجه داشته باشید که عینک‌هائی هم که فاقد این خصوصیات هستند و به‌چشم آسیبی نمی‌رسانند.
به‌طور قطع همه افراد خواهان خرید عینک‌های آفتابی با کیفیت مناسب هستند. برای اطمینان از کیفیت عینک می‌توانید آن را به روش زیر آزمایش کنید.

به یک سطح چهارگوش مثل کاشی‌های روی زمین نگاه کرده، عینک را در فاصله مناسب نگه‌دارید و یک چشم را ببندید. عینک را به آرامی از یک طرف به طرف دیگر و سپس از بالا به پائین جابه‌جا کنید، اگر خطوط در یک امتداد قرار داشتند عینک مناسب است و چناچه خطوط در یک امتداد نباشند به‌خصوص در مرکز لنز، عینک دیگری را امتحان کنید.

● مقاومت لنز


هیچ لنزی غیر قابل شکستن نیست ولی لنزهای پلاستیکی در مقایسه با لنزهای شیشه‌ای در هنگام شکستن برای چشم خطر کمتری ایجاد می‌کنند. بیشتر عینک‌های آفتابی شیشه پلاستیکی دارند. پلی‌کربنات نوعی پلاستیک است که در بسیاری از عینک‌های ورزشی استفاده می‌شود. این عینک‌ها کیفیت بالائی داشته ولی نسبت به خراشیدگی لنز بسیار حساس هستند. اگر می‌خواهید عینکی از جنس پلی‌کربنات بخرید عینکی را انتخاب کنید که نسبت به خراشیدگی مقاومت بالائی داشته باشد.

● پلاریزاسیون

آیا عینک‌های پلاریزه از رفلکس نور جلوگیری می‌کنند؟ نور خورشید در اثر برخورد با سطوح صاف مثل سطح پیاده‌رو و سطح آب بازتاب پیدا می‌کند. عینک‌های پلاریزه می‌توانند به‌طور مؤثری نور بازتابیده شده را جذب کنند و به همین دلیل برای رانندگی و ماهی‌گیری بسیار مفیدند.

پلاریزاسیون نور به تنهائی تأثیری در جذب اشعه فرابنفش ندارد ولی امروزه در ساخت بسیاری از لنزهای پلاریزه از مواد محافظت‌کننده در برابر اشعه UV استفاده می‌کنند. پس حتماً مشخصات عینک را برای اطمینان از جذب حداکثر اشعه فرابنفش بخوانید.

● شدت تیرگی لنز عینک


لنزهای با تیرگی متوسط برای مصرف روزانه مفید است ولی چنانچه در معرض روشنائی شدید قرار می‌گیرد حتماً لنزهای تیره‌تر را انتخاب کنید. اگر چه رنگ و شدت تیرگی لنز ارتباطی با شدت جذب اشعه ماوراء بنفش ندارد.

● لنزهای فتوکرومیکا:

▪ لنزهای فتوکرومیک

لنزهای فتوکرومیک در نور شدید تیره شده و با کمتر شدن
نور محیط دوباره کم‌رنگ می‌شوند. این لنزها معمولاً در مدت ۳۰ ثانیه تیره می‌شوند ولی اگر در محیط تاریک‌تر قرار بگیرند برای روشن‌تر شدن به ۵ دقیقه زمان نیاز دارند.
عینک‌های فتوکرومیک به دو صورت درجه‌ای و تک حالتی ساخته می‌شوند.
اگر چه عینک‌های فتوکرومیک به‌خوبی اشعه فرابنفش (UV) را جذب می‌کنند (البته باید به مشخصات عینک توجه کرد) ولی برای رسیدن به بالاترین میزان جذب به مدتی زمان نیاز است.

▪ لنزهای یک تکه (Wraparound)

عینک‌های یک تکه برای جلوگیری از برخورد نور از اطراف قاب عینک به‌چشم طراحی شده‌اند.
مطالعات نشان داده است مقدار زیادی اشعه فرابنفش از اطراف قاب عینک‌های معمولی وارد چشم شده و سبب کاهش سودمندی این عینک‌ها می‌شود. عینک‌های آفتابی یک تکه بزرگ بیشترین محافظت را از چشم شما انجام می‌دهند.

▪ لنز با گرادیان رنگی (Gradient Lenses)

این لنزها به‌تدریج از بالا به پائین یا از بالا و پائین به طرف وسط کم‌رنگ می‌شوند، لنزها با گرادیان یک‌طرفه (در بالا تیره و در پائین روشن‌تر) می‌توانند نورهای بازتابیده از طرف آسمان را جذب کنند ولی برای دید از نیمه پائین عینک شفافیت مناسبی را ایجاد می‌کنند در نتیجه برای رانندگی مناسب هستند زیرا باعث محو شدن دید از بالای داشبورد نمی‌شود، ولی برای محیط‌های پوشیده از برف و کنار دریا مناسب نیستند. لنز با گرادیان دو طرفه (تیره در دو سمت بالا و پائین و روشن در وسط)، هر چند ممکن است برای ورزش، در جائی‌که نور از روی سطح آب یا برف بازتابش می‌شود مثل قایق‌سواری و اسکی بهتر باشد، اما برای رانندگی مناسب نیست چون سبب کاهش دید مستقیم می‌شود.

▪ لنز با روکش آینه

در این لنزها یک لایه نازک از فلز روی سطح لنز عینک‌های معمولی کشیده می‌شود. اگر چه این عینک‌ها سبب کاهش برخورد نور مرئی به‌چشم می‌شوند ولی تصور نکنید که این خاصیت جلوی اشعه فرابنفش را می‌گیرد.
● پیشگیری از ۹۰ درصد اشعه مادون قرمز (Blocks ۹۰ Percent of Intrared Rays)

اشعه مادون قرمز جزء طیف مرئی نیست ولی سبب ایجاد گرما می‌شود. نور خورشید مقدار کمی اشعه مادون قرمز دارد و چشم اشعه مادون قرمز را به‌خوبی تحمل می‌کند. بعضی شرکت‌های سازنده عینک آفتابی با تولید عینک‌های محافظ در برابر اشعه مادون قرمز ادعاء بهبود سلامت چشم را می‌کنند ولی تاکنون ارتباطی بین اشعه مادون قرمز و بیماری‌های چشم گزارش نشده است.

● عینک ضد نور آبی


زیان‌آور بودن نور آبی برای چشم هنوز مورد بحث است. لنزهای ضد نور آبی معمولاً به رنگ کهربائی هستند و باعث می‌شوند که شما اطراف خود را نارنجی و یا زرد ببینید. این رنگ سبب می‌شود که اجسام دور واضح‌تر به‌نظر برسند، به‌خصوص در برف یا مه. به‌همین دلیل عینک‌های آفتابی کهربائی بین خلبانان و اسکی‌بازان و قایقرانان محبوبیت دارد.

● خطر اشعه UV برای چه افرادی بیشتر است؟

بعضی مطالعات نشان داده‌اند که افراد با بیماری‌های جدی چشمی مثل دژنراسیون ماکولار و دیستروفی شبکیه در برخورد با اشعه UV بیشتر در معرض خطر هستند. این افراد هنگام خروج از خانه حتماً باید از عینک آفتابی استفاده کنند.

● جراحی آب مروارید یا کاتاراکت

هر ساله یک میلیون آمریکائی تحت جراحی کاتاراکت قرار می‌گیرند. در طی این جراحی عدسی چشم خارج شده و در نتیجه چشم در برابر اشعه UV آسیب‌پذیرتر می‌شود.

در جراحی عمل آب مروارید عدسی طبیعی چشم با یک لنز داخل چشمی (IOL) تعویض می‌شود. لنزهای داخل چشمی قدیمی بسیار کمتر از عینک‌های معمولی یا پلاستیکی اشعه UV را جذب می‌کردند.

سازندگان IOLS اکنون بیشتر تولیدات خود را با قدرت جذب بالای UV درست می‌کنند. چنانچه شما جراحی آب‌مروارید انجام داده‌اید و لنز داخل چشمی (IOLS) شما از نوعی است که اشعه UV را به‌طور کامل جذب نمی‌کند، حتماً از عینک‌های آفتابی با قدرت جذب بالای اشعه UV به‌همراه کلاه برای محافظت بیشتر استفاده کنید. به هر حال، حتی اگر شما از لنزهای داخل چشمی جدید نیز استفاده می‌کنید عینک آفتابی و کلاه میزان بالائی از محافظت را برای شما ایجاد می‌کند.

● داروهای فتوسنسیتیو (Photosensitizing Drug)

داروهای فتوسنسیتیو یا داروهائی که سبب حساسیت پوست شما به نور می‌شوند می‌توانند سبب حساسیت بیشتر چشمان شما به نور نیز بشوند.

شما در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر باید به متخصص چشم‌پزشک مراجعه کنید:

▪ Psoralens (مفید در درمان پسوریازیس)
▪ Allopurinal
▪ Doxycycline
▪ tetracycline
▪ Phenothiazine

تا زمانی‌که از این داروها استفاده می‌کنید حتماً هنگام خروج از منزل از عینک آفتابی و کلاه آفتاب‌گیر استفاده کنید.
اگر شما به تازگی برای درمان دژنراسیون ماکولار از روش درمانی فوتودینامیک استفاده کرده‌اید نیز حتماً مراقب آثار مضر اشعه خورشید روی چشمانتان باشید.

مواردی که عینک آفتابی، محافظت لازم را ایجاد نمی‌کند:

عینک‌های آفتابی نمی‌توانند چشمان شما را در برابر یک منبع نوری قوی و مستقیم محافظت کنند. جوشکاری، دستگاه‌های برنزه‌کردن پوست، مناطق پوشیده از برف یا نگاه مستقیم به خورشید به‌خصوص هنگام خسوف که می‌تواند به شدت به‌چشم شما آسیب برساند. نگاه‌کردن به هر یک از این منابع نور بدون محافظت لازم سبب یک عارضه چشمی دردناک به نام فتوکراتایتیس و یا حتی آسیب شبکیه می‌شود که همراه کوری مرکزی بینائی موقت است.
یک متخصص چشم‌پزشک می‌تواند وسائل لازم برای محافظت از چشمان شما را در شرایط خاص معرفی کند.
برای فعالیت معمولی بیرون از خانه، عینک آفتابی مناسب کلید محافظت از آسیب رسیدن به چشمان شماست. بهترین عینک آفتابی ۱۰۰ درصد جذب اشعه UV دارد و لنز آن در برابر شکستگی مقاومت بالائی دارد.


منبع:
دکتر سامان سیداحمدیان


نشریه پزشکی طبیب مردم

[bidastar]

لایه های مختلف موجود در شیشه هر یک با توجه به کاربرد آن طراحی می‌شود و شما نیز باید با در نظر گرفتن همین موارد عینک مورد نیازتان را خریداری کنید. معمولا شیشه عینک از لایه های زیر ساخته شده است:

• لایه رنگی
• ***** پلاریزه کننده
• لنز فتوکرمیک
• لایه آینه ای
• پوشش ضد خش
• پوشش ضد انعکاس
•پوشش جذب کننده نور ماوراء بنفش

• رنگ شیشه
لایه رنگی بخشی از رنگهای طیف نور را جذب می‌کند و باقی آن را از خود عبور می‌دهد. سازندگان عینکهایی با رنگهای مختلف برای استفاده در شرایط متفاوت به بازار عرضه می‌کنند.

• خاکستری: این عینکها شدت نور را در تمامی رنگها به طور یکسان کم می‌کنند و کم ترین اختلالی را در دید رنگی ما ایجاد می‌کنند. این لنزها نور منعکس شده از سطوح درخشان را جذب می‌کنند و به همین دلیل برای رانندگی و سایر کاربردهای روزمره مناسبند.

• زرد و طلایی: نور آبی را تا حد زیادی جذب می‌کنند. چون فرکانس نور آبی بیشتر از نورهای دیگر است، انرژی بیشتری دارد. بنابراین بیشتر سطح‌ها می‌توانند آن را منعکس و منتشر کنند. عینکهای زرد بخش آبی طیف را جذب می‌کنند، پس هنگام استفاده از آنها اشیاء را با وضوح بیشتری خواهید دید. به همین خاطر است که عینکهای اسکی را زرد می‌سازند. از آنجایی که این عینک باعث ایجاد تغییر در رنگ اشیا می‌شود برای همین استفاده از آنها در مواردی که به تشخیص رنگی صحیح احتیاج دارید، خوب نیست.

• قهوه ای و کهربایی: حسن این عینکها آن است که علاوه بر جذب بهتر نور آبی و فرکانسهای بالا، اشعه ماوراء بنفش را هم بیشتر جذب می‌کنند. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که نورهای مرئی نزدیک به uv، مانند نور آبی و بنفش می‌توانند در دراز مدت سبب آب مروارید شوند. استفاده از این عینکها هم مانند لنزهای زرد در تشخیص رنگی تأثیر منفی دارد اما وضوح و تمایز تصویر را بهبود می‌بخشد.

• سبز: این رنگ بخشی از نور آبی را ***** کرده و درخشندگی سطوح را کاهش می‌دهد. چون رنگ سبز بهترین تفکیک تصاویر و بیشترین دقت را در میان لنزهای رنگی دارد، به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.


• قرمز و ارغوانی: این عینکها بیشتر برای شکار، اسکی روی آب و کارهایی مناسب هستند که در محیط های آبی یا سبز انجام می‌شود. زیرا وقتی پس زمینه به رنگ آبی یا سبز باشد، واضح ترین تصاویر با شیشه های قرمز یا ارغوانی دیده می‌شود.
بیشتر سازنده‌ها برای رنگ کردن لنزها از یک روش بسیار قدیمی استفاده می‌کنند. اساس کار این روش اینست که هنگام ساخت لنز رنگدانه‌ها را به طور یکنواخت در داخل لایه شیشه ای پخش می‌کنند. به این ترتیب شیشه ای به دست می‌آید که تمامی نواحی آن رنگ یکسانی دارد. گاهی نیز به جای شیشه، از یک ماده پلیمری به نام "پلی کربنات" استفاده می‌کنند. شیشه و پلی کربنات ضریب شکست یکسانی دارند اما پلی کربنات نمی شکند.
یک متد دیگر، ایجاد لایه ای از مولکول های جذب کننده نور روی سطح پلی کربنات یا شیشه شفاف است. معمولا برای رنگ کردن لنزهای پلی کربنات آنها را در مایعی که حاوی مواد رنگی است قرار می‌دهند. رنگ به تدریج به درون پلاستیک نفوذ می‌کند و آن را رنگی می‌نماید. برای رسیدن به رنگهای تیره تر باید بیشتر صبر کنیم.

• لایه پلاریزه کننده
نور یک موج الکترومغناطیس است. این موج از یک میدان الکتریکی و یک میدان مغناطیسی تشکیل شده که عمود بر هم ارتعاش می‌کنند. امواج نورانی که از خورشید یا هر منبع نوری دیگر متصاعد می‌شوند، در تمامی جهات ارتعاش دارند. زمانی که نور از یک سطح عبور می‌کند یا از آن منعکس می‌شود، وضعیت ارتعاشات تغییر می‌کند. به این نور که ارتعاشات آن فقط در یک جهت خاص است، نور پلاریزه می‌گوییم. پلاریزاسیون در طبیعت هم اتفاق می‌افتد. زمانی که به یک دریاچه نگاه می‌کنید، احساس می‌کنید که سطح آب می‌درخشد. چون سطح آب مانند یک ***** پلاریزه عمل می‌کند و اجازه نمی دهد بخشی از نور که ارتعاشی هم جهت با آرایش مولکولی آن دارد، عبور کند. این همان بخشی از نور است که منعکس می‌شود و مانع دیده شدن اشیای درون آب می‌شود، حتی اگر آب زلال باشد.
وقتی یک ***** پلاریزه در برابر نور قرار داده شود، فقط بخشی از نور که با آن هم جهت نیست می‌تواند از آن عبور کند. باقی نور جذب می‌شود و به این ترتیب نور، پلاریزه می‌گردد.

این فیلترها از اعمال یک لایه از مواد شیمیایی خاص بر روی سطح شیشه یا پلاستیک به دست می‌آیند. مولکول های این مواد اغلب دارای ساختار بلند و باریک هستند. چنین ساختاری این امکان را ایجاد می‌کند که مولکول‌ها در کنار هم منظم شوند. این موازی قرار گرفتن مولکول‌ها نوعی آرایش مولکولی پدید می‌آورد که مانند یک ***** عمل می‌کند که هر نوری را که هم جهت با آنها ارتعاش کند، جذب می‌نماید.
نوری که از سطوح افقی مانند سطح اتوبان‌ها یا سطح آب منعکس می‌شود، چشمان ما را اذیت می‌کند. وقتی نور با یک سطح افقی برخورد می‌کند، امواج منعکس شده در جهت افقی پلاریزه می‌شوند. به همین علت لنزهای پلاریزه عینکهای آفتابی در زاویه ای قرار داده شده اند که فقط به نوری که در جهت عمودی پلاریزه شده اجازه عبور می‌دهد. می‌توانید با یک آزمایش ساده متوجه این مطلب شوید. عینک آفتابی پلاریزه به چشم بزنید و به یک سطح افقی که انعکاس زیادی دارد مثلاً به کاپوت یک ماشین نگاه کنید. حالا عینک به آرامی 90 درجه بچرخانید تا زمانی که فقط یکی از شیشه های آن روبه روی یک چشم شما باشد. چه اتفاقی می‌افتد؟

این روش ساده ای است که با آن می‌توانید متوجه شوید که عینکی که فروشنده به شما می‌دهد واقعاً پلاریزه است یا نه.

اگر عینک پلاریزه باشد، وقتی که آن را می‌چرخانید درخشش سطح به طور قابل ملاحظه ای افت می‌کند.

• عینک های فتوکرمیک
به عینکهای طبی یا آفتابی که با قرار گرفتن در نور خورشید تیره می‌شوند، فتوکرمیک می‌گویند. این لنزها در اواخر دهه 1960 ابداع شدند و از دهه 1990 استفاده از آنها رواج پیدا کرد.

در این لنزها میلیون‌ها مولکول کلرید نقره یا نمک های نقره با دیگر هالوژن‌ها قرار داد. لنز در غیاب نور ماوراء بنفش شفاف است. پس در اکثر جاهایی که با نور مصنوعی روشن شده این عینکها شفاف هستند. وقتی نور uv (که در نور خورشید وجود دارد) به شیشه عینک برسد، ساختار مولکول‌ها تغییر می‌کند. این ساختار جدید بخشی از نور مرئی را جذب می‌کند و باعث می‌شود لنز تیره شود. هر چه شدت نور uv بیشتر باشد، لنز تیره تر می‌شود.

وقتی به داخل ساختمان می‌روید، واکنش مع****************** اتفاق می‌افتد و مولکول‌ها به وضعیت اولیه خود بر می‌گردند و شیشه شفاف می‌شود. این واکنش بسیار سریع رخ می‌دهد اما یک نقطه ضعف کوچک دارد. وقتی نور از شیشه عبور می‌کند، نور ماوراء بنفش جذب می‌شود. پس اگر عینک آفتابی شما فقط با استفاده از لنزهای فتوکرمیک کار می‌کند، هنگام رانندگی هیچ کمکی به شما نخواهد کرد، چون نوری که از شیشه جلو عبور می‌کند، اشعه uv ندارد و عینک شما شفاف باقی می‌ماند. برای حل این مشکل معمولا یک پوشش رنگی روی لنزها قرار می‌دهند.
در عینکهای طبی قدیمی، لنزهای فتوکرمیک از شیشه هایی ساخته شده بودند که ذرات کلرید نقره به طور یکنواخت در آن توزیع شده بود. چون ضخامت شیشه این عینکها در نقاط مختلف متفاوت است.

شیشه در نواحی ضخیم تر تیره تر خواهد شد. وقتی لنزهای پلاستیکی به بازار آمدند این مشکل هم به راحتی برطرف شد. این لنزها را در محلول مواد شیمیایی قرار می‌دهند و با گذشت زمان، مولکول های فتوکرمیک در حدود 150 میکرون در پلاستیک نفوذ می‌کنند. این تکنیک جدید به دلیل یکنواختی آن در تمامی ضخامت‌ها بهتر از روش قبلی است. به علاوه چون ضخامت لایه ی فتوکرمیک در این روش بیشتر از زمانی است که لایه ای از مولکول های فتوکرمیک روی سطح نشانده شوند، بیشتر از این روش استفاده می‌کنند.

• لایه آینه ای
بعضی از عینکهای آفتابی مانند آینه به نظر می‌رسند. روی این عینک‌ها یک لایه بسیار نازک از مواد منعکس کننده نور قرار داده شده است. این مولکول‌ها نور را منعکس می‌کنند، اما چون با فاصله از هم روی سطح شیشه قرار داده شده اند، فقط بخشی از نور که به آنها برخورد می‌کند بازتابانده می‌شود و باقی نور از بین این مولکول‌ها عبور می‌کند و به چشم می‌رسد. با این روش نوری که به چشم می‌رسد، کاهش می‌یابد.
گاهی این لایه را طوری اعمال می‌کنند که مقدار ذرات منعکس کننده از پایین به بالا بیشتر شود. به این ترتیب نوری که از بالا می‌آید، تا حد زیادی منعکس می‌شود در حالی که نوری که از روبرو یا پایین می‌آید به چشم می‌رسد. پس هنگام رانندگی نور خورشید مزاحم چشمتان نمی شود ولی می‌توانید به راحتی جلوی خود را ببینید.

مهمترین مشکل این عینکها این است که شیشه آنها خش می‌افتد. با وجود تلاش های بسیار، سازندگان این عینکها تا کنون موفق نشده اند که لایه ضد خش را با کیفیت مناسب روی این لایه بنشانند. بنابراین عموماً ابتدا لایه ضد خش روی لنز قرار داده می‌شود تا از آن حفاظت کند و سپس لایه آینه ای روی آن اعمال می‌شود.

• لایه ضد خش
شیشه در برابر خراش و خش مقاومت خوبی دارد اما می‌شکند. پلاستیک نمی شکند ولی در عوض زود خش می‌افتد. برای همین معمولاً با لایه ای از مواد کربنی سخت ولی شفاف، روی آنها را می‌پوشانند تا از آنها محافظت کنند.

• لایه ضد انعکاس
یکی از مشکلات عینکهای آفتابی این است که نوری که از عقب به پشت شیشه عینک می‌خورد، منعکس می‌شود و به چشم می‌رسد. لایه ضد انعکاس، لایه سخت و نازکی است که از ماده ای با ضریب شکست بین هوا و شیشه ساخته شده است. وقتی نور با یک سطح برخورد می‌کند، نسبت مقدار نور منعکس شده به نور شکست یافته وابسته به ضریب شکستهای دو محیط است. چون ضریب شکست این لایه مابین ضریب شکست هوا و شیشه است، مقدار نوری که از سطح جلویی و پشتی آن منعکس می‌شود، تقریباً یکسان است. اگر ضخامت این لایه یک چهارم میانگین طول موج نور مرئی باشد، تداخل انعکاس دو طرف آن با یکدیگر سبب تضعیف و از بین رفتن هر دوی آنها می‌گردد. این لایه معمولاً روی سطح بسیاری از عینکهای طبی هم نشانده می‌شود تا از درخشش آن جلوگیری کند.

• لایه جذب کننده نور ماوراء بنفش
بسیاری از بیماری های چشم به دلیل آسیب های است که نور ماوراء بنفش ایجاد می‌کند. نور ماوراء بنفش را بر حسب فرکانس و طول موج آن به دو گروه طبقه بندی می‌کنند: UV-A و UV-B . در حالت عادی قرینه چشم مانند یک محافظ طبیعی عمل می‌کند و تمام UV-B و بخش عمده UV-A را جذب می‌کند. اما در طول زمان این جذب UV باعث بیماری آب مروارید می‌شود. همین مقدار ناچیز به مرور زمان باعث تخریب سلولهای چشمی می‌شود و دلیل اصلی نابینایی بسیاری از افراد در سنین بالای 65 سال است.
اگر نور UV برای مدت زیاد یا با شدت زیاد به چشم برسد باعث سرطان چشم می‌شود.

حتماً شنیده اید که گاهی در روزهای آفتابی در کوهستان ها، افراد دچار برف کوری می‌شوند. دلیل برف کوری این است که UV از سطح برف منعکس می‌شود و به سلول های شبکیه آسیب می‌رساند.

یک لایه جذب کننده نور UV می‌تواند از چشمان شما محافظت کند و باید عینکی انتخاب کنید که تمام هر دو نوع نور ماوراء بنفش را جذب نماید. معمولاً روی عینکهای آفتابی برچسبی است که نشان می‌دهد چند درصد نور UV را جذب می‌کنند. شما باید به دنبال 100% باشید.


تبیان