تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 5 از 15 اولاول 123456789 ... آخرآخر
نمايش نتايج 41 به 50 از 146

نام تاپيک: ◄◄ تاپیـــــک جـــــامـــــع انـــــواع ســــرطــــان ها ►►

  1. #41
    آخر فروم باز Boye_Gan2m's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2006
    محل سكونت
    Road 2 Hell
    پست ها
    1,216

    پيش فرض

    کاربرد درمان‌های جایگزین در کودکان مبتلا به سرطان


    اگرچه درمان‌های جایگزین (Alternative Medicine) که با عنوان‌هایی مثل درمان‌های مکمل، غیرآلوپاتیک، غیرمتداول، کل‌نگر یا درمان‌های طبیعی از آن‌ها یاد می‌شود، روز به روز در میان مردم بیشتر شناخته شده و بهره‌گیری از آنها در بین جوامع مختلف در حال افزایش است، اما متاسفانه بطور گسترده و موازی با استقبال مردم، توسط پزشکان و متخصصان مورد توجه و تایید قرار نگرفته است.














    اگرچه درمان‌های جایگزین (Alternative Medicine) که با عنوان‌هایی مثل درمان‌های مکمل، غیرآلوپاتیک، غیرمتداول، کل‌نگر یا درمان‌های طبیعی از آن‌ها یاد می‌شود، روز به روز در میان مردم بیشتر شناخته شده و بهره‌گیری از آنها در بین جوامع مختلف در حال افزایش است، اما متاسفانه بطور گسترده و موازی با استقبال مردم، توسط پزشکان و متخصصان مورد توجه و تایید قرار نگرفته است. نمونة این درمان‌های جایگزین شامل: ماساژ درمانی، طب سوزنی، انرژی‌های شفابخش، تصویرسازی ذهنی، نیایش و استفاده از گیاهان دارویی برای درمان است.
    براساس آمار و اطلاعاتی که در سال ۱۹۹۰ در آمریکا جمع‌آوری شده، تعداد افرادی که به متخصصان درمان‌های طبیعی مراجعه کرده‌اند نسبت به افرادی که به متخصصان و پزشکان مراجعه کردند، بیشتر بوده‌است. دلیل بیمارانی که از درمان‌های جایگزین استفاده کردند، نارضایتی از طب آلوپاتیک، علاقمندی به استفاده از شیوه‌های طبیعی و شفایابی طبیعی بوده است.
    بر اساس تحقیقاتی که انجام شده آمار استفاده از روش‌های درمانی جایگزین و مکمل در افرادی که از بیماری‌های مزمن یا سرطان رنج می‌برند نسبت به افرادی که دچار ناراحتی‌های سطحی و زودگذرند، بیشتر است. آمار نشان داده است ۲۰ تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان از درمان‌های جایگزین استفاده کرده‌اند و یا به استفاده کردن از آن فکر می‌کنند. هرچند که بیشتر تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده در مورد استفاده از درمان‌های جایگزین در درمان سرطان درافراد بزرگسال است اما ۲ تحقیقی که اخیرا در این زمینه صورت گرفته، کاربرد درمان‌های جایگزین را در کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌هایشان بررسی کرده است.
    نتایج اولین نظرسنجی در سال ۱۹۷۷ از ۶۹ خانواده‌ای که کودک سرطانی داشته و به مرکز مطالعاتی اندرسن مراجعه می‌کردند نشان داد که ۹ درصد آن‌ها از درمان‌های جایگزین برای درمان کودکان بهره‌ برده و ۶ درصد خانواده‌ها به استفاده از این شیوه‌ها تمایل داشته‌اند.
    در نظر سنجی دیگری که در سال ۱۹۹۴ در استرالیا انجام شد مشخص شد ۴۶ درصد از ۴۸ کودکی که مبتلا به سرطان بودند، حداقل از یکی از شیوه‌های درمانی طب جایگزین استفاده کرده‌اند. متاسفانه کمتر از نیمی از این خانواده ها، این موضوع را با پزشک کودک خود درمیان گذاشته بودند.
    در تحقیق پیش رو برخلاف سایر تحقیقات انجام شده در این مورد، گروه کنترل برای مقایسه در نظر گرفته شده است. بنابراین گروهی از کودکان مبتلا به سرطان و گروهی از سایر کودکان که به سرطان مبتلا نبوده و فقط برای چکاپ یا درمان‌های سطحی مراجعه می‌کردند، تشکیل شد.
    مصاحبه‌کنندگان – متخصصان کلینیک در مورد روش تحقیق و درمان‌های جایگزین تعاریفی به والدین کودکان ارائه دادند، اگر یکی از والدین در مورد شیوه یا مرحله خاصی از درمان‌ سئوالی داشت یا موضوعی را درک نمی‌کرد، مصاحبه‌کنندگان موظف بودند ابهامات ذهن آنها را برطرف کنند. والدین به ۳۰ پرسش مصاحبه کنندگان پاسخ دادند. این پرسش‌ها مسائل اقتصادی، اجتماعی، جنس، سن، نژاد، درآمد، وضعیت اجتماعی، تحصیلات و … را پوشش می‌داد. والدین کودکان مبتلا به سرطان در مورد عوارض و ضررهای احتمالی، شیوه تشخیص، زمان تشخیص و مراحل کار، چگونگی تخفیف پیداکردن بیماری و زمانی عود آن، سوالاتی را با مصاحبه کنندگان در میان گذاشتند.
    ● آنالیز آماری
    آنالیز آماری این تحقیق به وسیله سیستم آنالیز آماری SAS انجام و از شیوه‌های آماری X۲ برای بررسی رابطه بین تحقیق و فاکتورهای فهرست شده، استفاده شد.
    برای تنظیم و تعدیل تفاوت‌های توزیع آماری در گروه کنترل و گروه اصلی، آنالیز چند متغیره برای رسیدن به پاسخی منطقی انجام شد و شیوه‌های خاص از درمان‌های جایگزین، به عنوان مجموعه‌ای از متغییرهای دو بخشی در این تحقیق ثبت شد. درآمد خانواده، قومیت، محل زندگی بیماران همگی ارتباط مستقیمی با شیوه و نوع درمان انتخابی داشت.
    در این تحقیق گروه‌ها بر اساس نژاد، درآمد و وضعیت خانوادگی طبقه‌بندی شدند.
    مراجعه گروه کنترل به کلینیک به دلیل بیماری‌های گوش، گلو و بینی، مشکلات پوستی و یا برای چکاپ عمومی بوده است. در میان گروه بیماران سرطانی، عموما نوع سرطان کودکان، سرطان خون (۳۰ درصد) و تورمورهای بدخیم سرطانی (۲۲ درصد) گزارش شده است.
    ● فاکتورهای آماری
    هر دو گروه در تحقیق از لحاظ جنس، تحصیلات والدین، وضعیت و طبقه خانوادگی و جمعیت خانواده و ... وضعیت مشابهی داشتند. اما در خصوص توزیع نژاد، درآمد، خانواده و وضعیت تاهل تفاوت‌هایی بین ۲ گروه وجود داشت. تعداد خانواده‌های سفید پوست در گروه سرطانی‌ها نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. همینطور، بیش از نصف خانواده‌های سرطانی درآمدی بیش از ۲۰ هزار دلار داشتند در حالیکه در گروه کنترل فقط ۲۵ درصد خانواده‌ها درآمدی در این سطح داشتند.
    روی هم رفته، ۶۵ درصد گروه بیماران سرطانی و ۵۱ درصد گروه کنترل از برخی از روش‌های درمان‌های جایگزین استفاده کرده‌ بودند، و با حذف شیوه‌های درمانی چون، نیایش و دعا درمانی، ۴۲ درصد از گروه کنترل و ۴۵ درصد از گروه سرطانی‌ها از شیوه‌های دیگر درمان‌های جایگزین استفاده کرده‌اند.
    ● دلایل استفاده از درمان‌های جایگزین و منابع اطلاعاتی آن
    والدین دلایل مختلفی را برای استفاده از درمان‌های جایگزین، به ویژه ایمان داشتن به اثرات شفابخشی نیایش و دعا مطرح کردند.
    با این وجود. ۶۰ درصد والدین نتوانستند دلیل مشخصی را در این زمینه بیان کنند. تنها ۵ نفر بودند که نارضایتی خود را از درمان‌های سنتی و طبیعی اعلام کردند هرچند گروه تحقیق هیچ رابطه‌ای را بین عدم رضایت والدین با مصرف داروهای سنتی و استفاده از درمان‌های جایگزین پیدا نکرد.
    در میان بیمارانی که از درمان‌های جایگزین استفاده می‌کردند ۵۹ درصد والدین کودکان سرطانی و ۵۶ درصد والدین کودکان گروه کنترل، در مورد درمان‌های جایگزین از خانواده و دوستانشان اطلاعاتی بدست آورده بودند.
    ● ارتباط با پزشک
    سوال اکثر والدین کودکان سرطانی این بود، که آیا می‌توانند پزشکان کودکانشان را از این جریان مطلع کنند و در مورد استفاده از درمانهای طبیعی و طب جایگزین با آنها صحبت کنند یا خیر؟ در میان بیمارانی که از درمان‌های جایگزین استفاده می‌کردند، تنها ۲۲ درصد از گروه کنترل در مقایسه با ۵۳ درصد از گروه سرطانی‌ها این مسئله را با پزشکان خود مطرح کردند.
    براساس آماری که در دست داشتیم، خانواده کودکان در گروه کنترل که درآمدی کمتر از ۲۰ هزار دلار داشتند و یا خانواده‌هایی که از نژاد سفید نبودند شانس کمتری برای طرح این موضوع با پزشکان خود پیدا می‌کردند.
    ● فاکتورهای دیگر
    تعداد والدینی که از درمان‌های جایگزین برای دردهای مزمن خود استفاده می‌کردند بین دو گروه کنترل و گروه سرطانی‌ها تفاوت چندانی نداشت، اما والدینی که خودشان از درمان‌های جایگزین استفاده می‌کردند، استقبال بهتری از استفاده از این شیوه‌های درمانی برای کودکانشان داشتند.
    ۷۳ درصد والدین در گروه‌ سرطانی‌ها و ۹۲ درصد والدین در گروه کنترل از این شیوه‌ها هم برای خود و هم برای کودکانشان بهره می‌بردند.
    از میان والدین گروه کنترل، ۳۲ درصد آنها معتقد بودند که اگر کودکانشان مبتلا به سرطان بودند، آنها نیز از درمان‌های جایگزین برای درمان آنها استفاده می‌کردند، صرف نظر از اینکه سرطان کودکانشان با درمان‌های متداول نیز درمان می‌شود.
    ● شرح موضوع
    این مطالعه در حقیقت کاربرد درمان‌های جایگزین را در خانواده هایی که کودکانی مبتلا به سرطان دارند و جمعیتی از کودکان که برای مراقبت‌های روزانه و یا درمان بیماری‌های مختصر و سرپایی به کلینیک مراجعه کردند، بررسی و مقایسه می‌کند. داده‌ها نشان می‌دهد که استفاده از درمان‌های جایگزین تنها محدود به کودکانی نیست که گرفتار بیماری‌های سخت و ناعلاج هستند بلکه توسط افرادی که مبتلا به بیماری‌های دیگری نیز هستند استفاده می‌شود.
    ارائه تعریف واحدی از درمان‌های جایگزین، کمی بحث برانگیز است. کلمه جایگزین، کلمه‌ای گمراه کننده است، که دلالت بر استفاده از درمانی‌دارد که جایگزین درمان‌های متداول و رایج می‌شود.
    بسیاری از تکنیک‌های درمان‌های جایگزین ممکن است به عنوان بخشی از استانداردهای درمانی و طبی مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، تکنیک‌های آرام‌بخشی، تصویرسازی و خود هیپنوتیزمی خیلی اوقات توسط متخصصین تومورشناسی برای کمک کردن و کاهش پروسه درد در کودکان مبتلا به سرطان آموزش داده می‌شود.
    اگر چه برخی از این درمان‌ها در بیمارستان‌ها استفاده‌ می‌شود، جالب است بدانید که ماساژدرمانی و تکنیک‌های آرام‌بخشی بیشتر در گروه کنترل کاربرد داشته تا در گروه سرطانی‌ها.
    اگرچه بسیاری از والدین در مورد چگونگی اثرات دعا و نیایش به عنوان یکی از شیوه‌های درمان‌های جایگزین مشتاق بودند، ولی در این تحقیق، نیایش و دعا مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته؛ چرا که نیایش‌درمانی تا کنون برای درمان بیماری خاصی به کار نرفته، ضمن آن‌که تعداد کمی از پزشکان نیایش و دعادرمانی را برای درمان تجویز می‌کنند یا آن را به عنوان بخشی از درمان‌های استاندارد می‌شناسند.
    علت اصلی این است که مذهب و باورهای اعتقادی در دانشگاه‌ها و مدرسه‌های عالی پزشکی تدریس نمی‌شود و از طرفی تدریس این دروس در رشته‌های پزشکی شاید بی‌جا و نامناسب به نظر بیاید. با این وجود، پزشکان در تلاش‌اند تا قانون و قاعده حالات معنوی و نیایش و دعا را در امر شفا و درمان بیماری‌ها در کنفرانس با حمایت انستیتو ملی سلامت بررسی و مطالعه کنند.
    در این تحقیق، کاربردهای درمان‌های جایگزین را درکنار درمانهای رایج بررسی کردیم. براساس تعریف، هیچ یک از موضوعات ما در استانداردهای درمانی رد نشد، اگر چه ارزشیابی این امر به طور رسمی صورت نگرفته است.
    ما درمان‌های جایگزین را شیوه‌هایی تعریف می‌کنیم که توسط پزشکان برای بیمار تجویز نمی‌شود و یا جزو درمان‌های متداول نیست.
    نتایج تحقیق نشان داد به طورکلی ۵۱ درصد از کودکان مراجعه‌کننده به کیلینک از درمان‌های جایگزین استفاده می‌کردند، در حالی که در تحقیقی مشابه در سال ۱۹۹۴ در کانادا این آمار ۱۱ درصد ذکر شده است. همین مسئله گویای کاربردی‌تر شدن درمان‌های جایگزین (به استثنای نیایش و دعادرمانی، درمان‌های خانگی و بی‌تجویز) و نهایتا توجه بیشتر متخصصان و پزشکان در این حوزه است. با حذف شیوه‌های درمانی ذکر شده و آنالیز داده‌ها این نتیجه به دست آمد که ۳۹ درصد بیماران هنوز از درمان‌های جایگزین استفاده می‌کنند و این میزان باز هم نسبت به تحقیقی که در کانادا صورت گرفته رقم بالاتر و قابل توجهی است.
    در تحقیق انجام شده، تفاوت‌هایی بین استفاده از شیوه‌های درمان‌های جایگزین با دیگر تحقیق‌ها به چشم می‌خورد. به عنوان مثال بیماران کانادایی برای درمان علاقه بسیاری به استفاده از هومیوپاتی، ناتروپاتی و طب سوزنی داشتند و بیماران استرالیایی هیپنوتیزیم، تصویرسازی ذهنی و ریلکسیشن را به شیوه‌های درمانی دیگر ترجیح می‌دادند. در حالی که بیماران شرکت‌کننده در این تحقیق، اغلب نیایش و دعادرمانی، ماساژدرمانی، شفا بخشی روحی و معنوی و ریلکسیشن را به عنوان درمان‌های جایگزین مفید و مورد علاقه خود برای درمان انتخاب می‌کردند و به ندرت تمایل به استفاده از طب سوزنی و یا هومیوپاتی داشتند. شفابخشی روحی و معنوی نیز اغلب توسط گروه سرطانی استفاده می‌شد که تنها درصد کوچکی از بیماران استرالیایی خواهان استفاده از آن بودند. وجود این تفاوت‌ها و سلیقه‌های مختلف در انتخاب شیوه‌های درمانی قطعا به وجود تفاوت‌های فرهنگی، قومی، نژادی و یا فاکتورهای دیگری که قبلا ذکر شد وابسته است.
    ● تاثیر نیایش و دعا درمانی در بهبود حال کودکان سرطانی
    بسیاری از خانواده‌های کودکان سرطانی تمایل زیادی به استفاده از نیایش و دعا درمانی داشتند. علت اصلی این امر را اغلب این چنین بیان می‌کردند که، پاکی و معصومیت کودکان مبتلا آنها را وادار می‌کند تا از هر وسیله‌ای برای تسلی، آرامش، و تقویت روحی و تسکین دردهایشان کمک بگیرند.
    به همین سبب نیایش و دعا به عنوان شیوه‌ای از درمان به شکل وسیعی توسط متخصصان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت، نتیجه این بررسی شواهد گیج‌کننده‌ای را مشخص کرد. مارویک یکی از متخصصان و علاقه‌مندان درمان‌های طبیعی، ۱۱۵ مقاله را در مورد نیایش و خواندن دعا و نماز و تاثیرات آن برای کسب سلامتی بررسی کرد.
    براساس گزارش او ۳۷ نمونه از این مقالات اثرات مثبت نیایش و دعا درمانی، ۴۷ مورد اثرات منفی نیایش و دعا درمانی را بررسی کرده بودند و ۳۱ مورد هیچ کدام از این اثرات را بررسی نکرده‌بودند. همکاران وی کینگ و بوشویچ در مطالعاتشان به این نتیجه رسیدند که بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری‌های سخت و ناعلاج تمایل زیادی دارند تا با پزشکانشان در مورد زندگی روحی – معنوی خود صحبت کنند، و یا پزشکانشان در مورد این مسائل سوالاتی از آنها بپرسند.
    براساس تحقیقات این دو، ۴۸ درصد از بیماران تمایل دارند تا به همراه پزشک معالجشان نیایش کنند و دعا بخوانند یا در مراسم نمازگذاری شرکت کنند و ۴۲ درصد معتقدند که پزشک موظف است در مورد تجربیات روحی- روانی بیمار و دنیای معنوی او مسائلی را مطرح کند واو را راهنمایی کند. چرا که آنها معتقدند که تمرین‌های روحی – معنوی و نیایش و دعا موجب می‌شود این افراد شرایط مطلوب‌تری برای درمان و تحمل دوره درمان و بیماری خود داشته باشند.
    بنابراین به نظر می‌رسد با توجه به فراوانی درمان‌های جایگزین و کاربرد آنها و تمایل روبه افزایش مردم در بهرمندی از این شیوه‌ها، پزشکان و متخصصان آلوپاتیک می‌بایست با دید دیگری به این جریان بزرگ نگاه کنند، و حداقل از بیمارانشان در مورد روش‌های درمانی جایگزینی که قبل از مراجعه به آنها تجربه کرده‌اند، پرس‌وجو کنند.
    مطالعات نشان داده والدین بیمار یا افرادی که از این نوع درمان‌ها استفاده می‌کنند از طرح این مسئله با پزشکان معالج خود ترس دارند. اگر چه در بیشتر موارد طرح موضوع با پزشکی منجر به مشاجره‌های ناراحت‌کننده می‌شود ما توصیه می‌شود حتما استفاده از هر نوع درمان‌های مکمل و جایگزین را با پزشک معالج‌تان در میان بگذارید. این امر ضمن آن‌که به بهبود روابط شما و پزشکتان کمک می‌کند، تاثیر بسیار خوبی در تشخیص، تجویز پزشکتان دارد.
    دکتر اسپیگل بالت یکی از متخصصان شرکت کننده در این پروژه، تاکید زیادی بر برقراری این نوع رابطه بین بیمار و پزشک دارد، او برای پزشکانی که علاقمند به برقراری رابطه درست و مفید با بیمارانشان در مورد استفاده از درمان‌های طبیعی هستند، دو پیشنهاد دارد: اول اینکه پزشکان علاقمند به این مطلب می‌بایست به طور منظم اطلاعاتی در مورد درمان‌های جایگزین و طبیعی کسب کنند، دوم، قضاوت‌های شخصی خود و دوستانشان را در مورد این درمان‌ها فراموش کنند و به تحقیقات و مطالعاتی که در این زمینه انجام می‌شود مراجعه کنند. به این ترتیب آنها می‌توانند با بیمار خود رابطه بهتری برقرار کنند و در صورتی که بیمار درک درستی از این شیوه‌ها نداشت او را در این زمینه راهنمایی کنند.








    ترجمه آمنه فرخی


    پایگاه اطلاع‌رسانی درمانگر

  2. #42
    آخر فروم باز ghazal_ak's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2007
    پست ها
    1,260

    پيش فرض سرطان حنجره چيست؟

    حنجره (Larynx) بخشی از مجرای تنفسی و عضو اصلی توليد صدا است که در جلوی گردن و پايين زبان قرار دارد و متشکل از چندين غضروف است که در تنفس، تکلم و بلع نقش مهمی را ايفا می‌کند.
    سرطان حنجره نوعی بيماری است که حاصل رشد خارج از کنترل و نامنظم ياخته‌های بدخيم در حنجره و بافت‌های اطراف اين عضو است. اين بيماری اغلب در افراد بالای ۴۰ سال شايع است و تظاهر آن در افراد زير ۲۵ سال بسيار نادر است. مردان تقريباً به ميزان ۴ برابر زنان به اين بيماری مبتلا می‌ شوند.

    علائم هشدار دهنده سرطان حنجره
    • گرفتگی طولانی مدت صدا و يا تغييرات ‌آهنگ صوتی بدون وجود علت بارز
    • احساس وجود توده ای در گلو
    • برآمدگی در ناحيه گردن
    • تنگی نفس در اثر فعاليت
    • سرفه مزمن
    • سختی و يا احساس درد هنگام بلع
    • سرفه همراه با خلط خونی
    • غده‌های لنفاوی متورم و سفتی در گردن
    • احساس درد در هنگام لمس گلو
    • تنفس صدادار
    • بوی بد دهان
    • گوش درد ( بدون وجود علت عفونت )
    • کاهش وزن

    سبب شناسی: سرطان ‌زايی سرطان حنجره
    عامل مستعد در تظاهر سرطان حنجره مانند هر سرطان ديگری تداخل در نظم تقسيم ياخته‌ها است. تحقيقات ‌آماری و بالينی روند بدخيمی بيماری سرطان حنجره با عوامل زير ارتباط می دهند:

    • استعمال دخانيات
    • زياده روی در نوشيدن مشروبات الکلی
    • استنشاق گرد وغبار فلزات و چوب
    • تماس با آلاينده‌‌های شغلی مانندآزبست،( پنبه نسوز)، اسيد سولفوريک ، نيکل
    • پوليپ‌ها (ضايعات) تارهای صوتی
    • التهاب مزمن تارهای صوتی
    • سن - افراد بالای ۴۰ سال بيشتر در معرض ابتلا به سرطان حنجره هستند
    • جنس - مردان تقريباً به ميزان ۴ برابر زنان به اين بيماری مبتلا می‌شوند
    • نژاد- سياه ‌پوستان درصد بالاتری را نسبت به سفيد پوستان در ابتلا به سرطان حنجره نشان می‌دهند

    الگوهای تشخيص سرطان حنجره
    با توجه به وضيعت عمومی سلامت فرد، بررسی های تشخيص سرطان حنجره ممکن است شامل:
    • معاينه ساده حنجره ، غده‌های لنفاوی و ناحيه گردن توسط پزشک
    • پرتو نگاری از حنجره با تابش اشعه X
    • راديوگرافی از حنجره توسط دستگاهی بنام فلورسکوپ ( fluoroscope) جهت بررسی شکل و حرکت ساختار حنجره
    • معاينه سطح داخلی حنجره با استفاده از دستگاهی بنام لارنگوسکوپ (لارنگوسکوپی- laryngoscopy)
    • عکسبرداری ساده قفسه سينه
    • سی تی اسکن (Computerised tomography scan)- در اين روش دستگاه سی تی اسکن با گرفتن تعدادی عکس توسط اشعه ايکس، تصويری سه بعدی از بدن را نشان می دهد و از اين طريق محل و اندازه دقيق ضايعه و پراکندگی تومور به بخش های ديگر مشخص می شود.
    •پرتونگاری با استفاده از تشديد ميدان مغناطيسی (MRI Scan) – اين آزمايش مشابه سی تی اسکن است با اين تفاوت که به جای تابش اشعه X از مغناطيس جهت عکسبرداری از اعضای بدن استفاده می شود. در اين آزمايش بيمار به مدت ۳۰ دقيقه به طور ساکن درون اتاقک اين دستگاه می ماند و تصاوير مقطعی از بدن او تهيه می شود.
    •نمونه برداری يا بيوپسی (biopsy)- بررسی ميکروسکوپی از نمونه بافت مورد نظر. اين آزمايش بسيار مهم است زيرا مطمئن ترين روش برای تشخيص سرطان به حساب می آيد.
    الگوهای درمانی سرطان حنجره
    انتخاب نوع الگوی درمان بستگی به سابقه بيماری شخص، نوع و محل سرطان حنجره و وضعيت سلامت عمومی بيمار دارد.

    معمول‌ترين الگوی درمان سرطان حنجره پرتو درمانی است.
    درمان در مراحل پيشرفته بيماری مستلزم جراحی و خارج کردن ضايعه بدخيم و بافت‌های درگير و يا پرتو درمانی پس از جراحی است. در عمل جراحی بخشی يا تمام حنجره (لارينژکتومی laryngectomy-) برداشته می‌شود.
    در شرايطی که تمام حنجره به طور کامل برداشته می‌شود، گلوگاه را می‌بندند تا عمل بلع به طور طبيعی انجام شود و بالای نای به منفذی از پوست بخيه زده می‌شود (تراکئوستومی tracheostomy) تا هوا از اين راه وارد ريه شود. در چنين شرايطی تنفس به جای دهان و بينی از طريق اين منفذ يا شکاف صورت می‌گيرد. در صورت برداشتن کامل حنجره روش صحبت کردن از راه مری به بيمار آموزش داده می‌شود و يا از حنجره مصنوعی (مکانيکی يا الکتريکی ) استفاده می شود.
    هنگامی که سرطان حنجره مهاجم شده و به ديگر بافتهای بدن و غدد لنفاوی سرايت کرده باشد غده‌های لنفاوی و بافت‌های تراريخته اطراف گردن هم برداشته می‌شود. سرطان مهاجم و پيشرفته حنجره بيشتر نواحی گردن را در بر می‌گيرد تا نقاط دورتر بدن، از اين رو شيمی درمانی، الگوی معمول درمان سرطان حنجره به شمار نمی ‌آيد.
    معمولا پس از درمان، فعاليتهای طبيعی بدن به تدريج از سر گرفته می شود و رژيم غذايی خاصی ضروری نيست اگر چه پس از جراحی برای مدتی از رژيم درمانی مايعات استفاده می‌شود تا التيام بافت آسان تر صورت گيرد.
    پس از درمان، مراقبت‌های منظم پزشکی الزامی است تا پيشرفت احتمالی بيماری تحت کنترل باقی بماند.

  3. #43
    اگه نباشه جاش خالی می مونه khoshgelafi's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2006
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    414

    پيش فرض

    ای بابا! پست های منو چرا پاک می کنین!

  4. #44
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    شيوه جديدي در درمان يك نوع سرطان نادر چشم ابداع شد



    تهران ، خبرگزاري جمهوري اسلامي
    پژوهشگران يك شيوه آزمايشي جديد در درمان نوعي سرطان نادر چشم ابداع كرده اند كه مانع از دست رفتن بينايي در برخي بيماران شده است و حتي در چند مورد بينايي را به شخص بازگردانده است.

    به گزارش خبرگزاري رويترز از شيكاگو، در اين شيوه جديد پزشكان يك كاتتر را از طريق بدن به ناحيه چشم وارد كردند و سپس دارو را از طريق سرخرگ چشم به طور مستقيم در تومورهاي رتينوبلاستوما تزريق نمودند. اين كار امكان استفاده از دوز بسيار بالاتر داروي شيمي درماني ملفالان را در مقايسه با شيوه عادي وريدي ميسر ساخت. اين دارو با نام تجاري آلكران ساخت شركت گلاسكواسميت كلاين است.

    دكتر پير گوبين از بيمارستان پرسبييترين نيويورك و مركز پزشكي ويل كورنل مي‌گويد اين شيوه پيشرفت قابل توجهي در درمان ريتينوبلاستوما فراهم مي سازد. درمان اين بيماري اغلب شامل خارج كردن چشم به منظور جلوگيري از گسترش سرطان است.

    گوبين گفت روش درماني جديد امكان حفظ بينايي و در برخي موارد بازگردندان بينايي را براي بيماران ميسر مي‌سازد.

    اين تحقيق در اجلاس ساليانه انجمن بين‌المللي راديولوژي در واشنگتن ارايه شده است.

    رتينوبلاستوما از هر ‪۱۵‬هزار كودك يكي را مبتلا مي‌كند. اين بيماري زماني بروز مي‌كند كه تكثير سلولهاي داخل شبكيه از كنترل خارج مي‌شود.

    گوبين و همكارانش توانستند بينايي را در سه چهارم چشم‌ها را ‪۲۲‬بيمار حفظ كنند و از بروز نابينايي در نيمي از آنها جلوگيري نمايند.

    در بسياري از بيماران مبتلا به تومورهاي پيشرفته ، سرطان فقط يك چشم را مبتلا مي‌كند. در اين بيماران برداشتن تومور امكان حفظ كامل بينايي را عملي مي‌سازد. اما در كودكاني كه در هر دو چشم خود تومور دارند اين شيوه جديد مي‌تواند به جلوگيري از نابينايي در برخي بيماران كمك كند.

  5. #45
    آخر فروم باز ghazal_ak's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2007
    پست ها
    1,260

    پيش فرض دکتر مامک شکیب: سرطان چیست و چگونه می توان با آن مبارزه کرد؟

    امروزه سرطان دومین عامل اصلی مرگ در امریکا به شمار می رود و بیش از نیم میلیون از مردم این کشور یا به عبارتی 1500 نفر در روز در سال 2004 بعلت بیماری سرطان جان خود را از دست داده اند. در جایی که یک چهارم مرگ و میر در امریکا بخاطر سرطان می باشد، تخمین زده شده است که امسال دو میلیون نفر از این بیماری جان می سپارند.
    سازمان سلامت جهانی (WHO ) تخمین می زند که در عرض بیست سال آینده، عامل بیش از پنجاه در صد مرگ افراد در سراسر دنیا سرطان می باشد، چرا که اکثر کشورها زندگی ناسالم غرب را الگوی خود قرار می دهند.


    از: دکتر مامک شکیب: سرطان چیست و چگونه می توان با آن مبارزه کرد؟



    امروزه سرطان دومین عامل اصلی مرگ در امریکا به شمار می رود و بیش از نیم میلیون از مردم این کشور یا به عبارتی 1500 نفر در روز در سال 2004 بعلت بیماری سرطان جان خود را از دست داده اند. در جایی که یک چهارم مرگ و میر در امریکا بخاطر سرطان می باشد، تخمین زده شده است که امسال دو میلیون نفر از این بیماری جان می سپارند.
    سازمان سلامت جهانی (WHO ) تخمین می زند که در عرض بیست سال آینده، عامل بیش از پنجاه در صد مرگ افراد در سراسر دنیا سرطان می باشد، چرا که اکثر کشورها زندگی ناسالم غرب را الگوی خود قرار می دهند.

    چرا سرطان بوجود می آید؟
    سرطان همواره بدنبال سلول های ضعیفی در بدن است تا بتواند به آن ها حمله کرده، آنها را از بین برده و خود جانشین آن گردد. هرگاه بدن بخاطر عناصری چون فشارهای جسمی و روحی، مواد شیمیایی، تغذیه ناسالم و فعالیت کم، ضعیف گردد، امکان آن که سلولهای سرطانی بر آن غلبه کنند افزون میگردد. اگر چه از نظر ژنتیکی و به خاطر سابقه خانوادگی بعضی افراد شانس بیشتری برای ابتلا به سرطان دارند اما هرگز نباید فراموش کرد که عنصر اصلی ابتلاء به سرطان روش زندگی نادرست می باشد. مثالی که همیشه یادآورمی شوم آن است که اگر در حیاط منزل شما و همسایه تان استخری باشد، پشه از استخر منزل شما پرواز کرده تا تخم خود را در استخر کثیف همسایه بگذارد. این وجود استخر نیست که آن حشره را جلب می کند، بلکه محیط آلوده و مساعد برای تخم ریزی است که عامل جذب حشرات می باشد.
    زمانی که محیط مناسب برای بیماری مشاعد باشد، آن بیماری وجود شخص را در بر می گیرد. به همین جهت، تمام فرزندان شخص مبتلا به سرطان، در آینده دچار سرطان نخواهند شد. این نکته بسیار مهمی است که باید حتماً به آن توجه کرد. چرا که نهایتاً این شما هستید که درصد ابتلا به هر بیماری را درخود افزون و یا کاهش می دهید. بطور ساده، فیزیولوژی طبیعی بدن آن است که بدن از سلول هایی تشکیل شده است که همواره تقسیم می شوند و آن سلول های تقسیم شده به نوبه خود دوباره تقسیم گشته و این روال همواره در طول عمر ادامه می یابد. در موقع ابتلاء به سرطان، سلول های اضافه در نقاطی از بدن تشکیل می شوند که احتیاج به وجود آنان نیست و سلول های کهنه در زمان تعیین شده خود، از بین نمی روند. بعبارت دیگر عمل تقسیم ساده سلولی، ثبات و کار معمول خود را از دست می دهند.
    پس سرطان بیماری است که تولید مثل سلولی غیر نرمال می باشد، تولید سلول های غیرمعمول و اضافه شدن آنها به نوبه باعث تزلزل تمام بدن شخص مبتلا به سرطان می گردد.
    باید متذکر شد که در حالت معمولی، بدن آن دانش درونی (Innate Intelligence ) را دارد که با اشتباهات سلولی که هر چند گاهی با آن روبرو گردد مبارزه کند. اما این مبارزه در حالی است که دستگاه دفاعی بدن قوی باشد. کشیدن سیگار، کمبود فعالیت بدنی، چاقی و تغذیه غلط عناصر مهمی هستند که باعث به تنها ابتلا به سرطان، بلکه دیگر بیماری های رایج در امریکا را می گردند.
    از دیگر عناصر که می توانند باعث سرطان شوند سموم محیطی (Industrial Toxins) هستند. هر ساله 2 ملیون تُن از 10000 نوع مواد شیمیایی و محصولات صنعتی در محیط زیست پخش می گردند. از این مقدار کمتر از 2 درصد مورد مطالعه قرار گرفته تا اثر آنان بر بدن انسان مشخص شود! این مواد شیمیایی وارد آب آشامیدنی، غذایی و هوایی که تنفس می کنید شده، در بدن ذخیره گشته و درصد ابتلا به سرطان را بالا می برند. به همین خاطر است که امروزه غذاهای طبیعی و سالم که آلوده به این مواد نشده اند گرانترند.
    خوشبختانه هر چند امروزه ما کنترل زیادی به هوایی که تنفس می کنیم و مقدار مواد شیمیایی که با آن در تماس هستیم را نداریم اما با کنترل صحیح در روش زندگی، تغذیه، تحرک و روش تفکر خود می توانیم در صد ابتلا به سرطان را همچنان کاهش دهیم.

    روش های مبارزه با سرطان

    1) روش زندگی:
    استفاده از محصولات دخانیات در صد ابتلا به سرطان هایی چون ریه، مری، دهان، مثانه، کلیه، پانکراس و معده را بالا می برند. با استفاده از سیگار، بیش از 60 ماده که باعث تزلزل تقسیمی سلولی می شوند را تنفس می کنیم و متأسفانه آنان که خود سیگار نمی کشند ولی با افراد سیگاری سر وکار دارند، بخاطر تماس با این مواد در صد ابتلا به سرطانشان بالا می رود. چنانچه هر سال 3000 شخص غیرسیگاری از سرطان ریه جان خود را از دست می دهند.
    همچنین از تماس پوست خود با نور خورشید جلوگیری کنید چرا که اشعه UV خورشید و مراکزی که دستگاه های برنزه شدن را رائه می دهند از عوامل اصلی ابتلا به سرطان پوست می باشند. شدیدترین مقدار اشعه UV بین ساعات ده صبح تا چهار بعد ازظهرمی باشد. در نتیجه بهتر آن است که بین این ساعات پوست خود را پوشانده و یا از کرمهای ضد آفتاب استفاده کنید. بهیچ وجه هر چند زیبایی موقت رنگ پوست مدنظرتان باشد از مراکز برنزه شدن استفاده نکنید.

    2) وزن سالم بدن را حفظ کنید.
    دانشمندان در سال 2003 پس از تحقیقات وسیع، بدین نتیجه رسیده اند که اضافه وزن باعث سرطان هایی چون سرطان مری، معده، سینه، قسمت نهایی روده، جگر، کیسه صفرا، پانگراس، پرستات، کلیه، غدد لنفاوی و... می گردند. برای کاهش وزن به روش صحیح و اساسی به مقالات گذشته ی من که در مورد Metabolic Typing نوشته شد ه است مراجعه نمایید.

    3) سلامت ستون فقرات:
    سرطان بیماری است که رابطه ی مستقیم با دستگاه دفاعی بدن دارد چرا که این دستگاه دفاعی سالم است که سلول های سرطانی را از بین می برند. دستگاه دفاعی قابلیت تشخیص سلول سرطانی را از سلول سالم دارد. در صورت عدم سلامت دستگاه دفاعی، سلول های سرطانی تمام بدن را اشباح کرده و شخص مبتلا به سرطان می گردد. دستگاه عصبی شامل مغز، ستون فقرات و اعصاب است که از ستون فقرات و نخاع منشعب می گردد.
    این دستگاه عصبی است که کنترل دستگاه دفاعی و سایر اندامهای بدن را بر عهده دارد. به عبارتی، برای اینکه بدن قوی باشد، دستگاه دفاعی آن باید همچنان سالم و قوی باشد و چون دستگاه دفاعی بدن با دستگاه عصبی کنترل می شود،باید همواره سالم و بی عیب بماند. در نتیجه چک آپ کامل ستون فقرات بوسیله دکتر کایروپراکتیک بسیار واجب و ضروری می باشد.

    4) ورزش:
    بطور کلی ورزش بین 20 - 30 دقیقه هر روز یا 4 - 5 روز در هفته ضروری می باشد. این ورزش می تواند شامل حرکات آسانی چون تند راه رفتن، رقصیدن و یا دوچرخه سواری باشد و از ضروریات روزانه است.

    5) تغذیه:
    همانطور که در دیگر مقالات متذکر شدم، بهترین نوشانه آب و بهترین غذا، غذاهایی هستند که باعث هماهنگی بیوشیمی بدن شما می شوند. این غذاها از شخصی به شخص دیگر متفاوت بوده و تنها راه یافتن غذایی مناسب برای شخص Metabolic Typing می باشد. اجازه دهید که دوباره متذکر شوم که احتیاجات غذایی شما، همانند اثر انگشت شما منحصر به فرد شما است، در نتیجه نمی توان گفت که فرضاً گوشت قرمز برای همه بد و یا میوه جات برای همه خوب است. برای مطالعه این مطلب، به مقاله گذشته من در پیام آشنا و یا به
    کد:
    برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
    , Metabolic Typing مراجعه نمایید.

    6) و اما نکته آخر تفکر سالم می باشد.
    حال شاید به خاطر تاریخ کشورمان و یا سرنوشت خودمان بعنوان ایرانی، اکثر ایرانیان خود را کماکان مشغول با خاطرات بد گذشته و یا افکار منفی مشغول می کنند. در صورتی که افکار مثبت و خوش بینی است که سلامت را در آغوش خود دارد. توصیه من آن است که خود را در محیطی مثبت قرار دهید و کتابهایی که آموزش مثبت بینی را در بردارند مطالعه نمایید. این رابه خاطر داشته باشید که تعداد کثیری از مردم با مثبت بینی، سخت ترین مشکلات مربوط به سلامت و یا کار خویش را پشت سرگذاشته اند.
    بیایید امروز نخستین قدم را در بدست آوردن سلامت واقعی بردارید و بیاد داشته باشید که سلامت نهایی در دست خود شما است و این کمبود دارو نیست که بیماری می آفریند، بلکه نداشتن اطلاعات و بی توجهی افراد است که منجر به بیماری می شود

    ashena.com

  6. #46
    آخر فروم باز ghazal_ak's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2007
    پست ها
    1,260

    پيش فرض سرطان مثانه چیست؟



    مثانه عضوی است در داخل حفره لگن خاصره با دیواره هایی ماهیچه ای و قابل انعطاف که ادرار در آن جمع آوری می شود. متوسط ظرفیت ادرار در یک مثانه بالغ در حدود دو پیمانه است. ادرار به وسیله کلیه ها ، ساخته شده و توسط دو لوله که میزنای (حالب) (1) نامیده می شوند به مثانه حمل می شود. مثانه نیز ادرار را از طریق لوله دیگری به نام پیشابراه (مجرای ادرار) تخلیه می کند. پیشابراه در زنان کوتاه است اما در مردان این مجرا طویل تر بوده و از میان غده پروستات و آلت تناسلی عبور می کند.
    دیواره مثانه دارای چندین لایه است. دانستن این موضوع که سرطان به چه تعداد از این لایه های سلولی حمله ور شده است، به پزشکان در ارزیابی و تعیین پیش آگهی بیماری و نیز انتخاب مناسب ترین راه درمانی، کمک می کند. لایه ای از سلول های «اوروتلیال» که سلول های بینابینی نیز نامیده می شود، داخل کلیه، میزنای، مثانه و میزراه را پوشانده اند. این لایه، اوروتلیوم یا «بافت پوششی بینابینی» نامیده می شود. در زیر اوروتلیوم، بخش نازکی از بافت پیوندی به نام «لایه همبندی مخاطی» وجود دارد. لایه عمیق بعدی، بخش عریضی از بافت ماهیچه به نام «لایه همبندی ماهیچه ای» می باشد. پس از این ماهیچه، بخش دیگری از بافت پیوندی چربی مانندی، مثانه را از سایر اندام های نزدیک جدا می سازد.

    انواع سرطان مثانه


    تومورهای مثانه براساس وضعیتی که در زیر میکروسکوپ دیده می شوند، به چندین نوع دسته بندی می شوند. سه نوع اصلی از سرطان هایی که مثانه را مبتلا می کنند، عبارت اند از:

    «کارسینوم اوروتلیال»، که «کارسینوم سلول بینابینی»، یا «TCC» (1) نیز نامیده می شود، «کارسینوم سلول سنگفرشی» ((SCC (2) و ادنوکارسینوم(3)». این سرطان ها ممکن است لگنچه کلیوی میزنای و پیشابراه را نیز درگیر نمایند. در حقیقت احتمال ابتلا بیماران مبتلا به سرطان مثانه به یک نوع سرطان مشابه در دیواره کلیه ها، پیشابراه و میزنای نیز وجود دارد. به این دلیل است که به این دسته از بیماران، توصیه می شود که ارزیابی کاملی از سیستم ادراری خود داشته باشند.
    کارسینوم اوروتلیال «کارسینوم سلول بینابینی»، رایج ترین شکل سرطان مثانه است و تخمین زده می شود که بیش از نود درصد از موارد ابتلا به سرطان مثانه را تشکیل می دهد.
    کارسینوم اوروتلیال یکی از انواع سرطان سلول های اوروتلیال است که به طور معمول مثانه را پوشانده اند. کارسینوم سلول سنگفرشی حدود 3 تا 8 درصد از موارد ابتلا به انواع سرطان مثانه را تشکیل داده است. در زیر میکروسکوپ سلول های آن بسیار شبیه سلول های سرطان های پوست به نظر می رسد. تقریباً همه ی کارسینوم های سلول سنگفرشی مهاجم می باشند.
    تخمین زده می شود که ادنوکارسینوم، تنها یک تا دو درصد از موارد ابتلا به سرطان های مثانه را تشکیل دهد. این سلول ها وجوه مشترک بسیاری با سلول هایی دارند که در سرطان های روده تبدیل به غده می شوند. تقریباً همه ادنوکارسینوم های مثانه مهاجم می باشند.
    انواع سرطان های مثانه، واکنش های متفاوتی نسبت به پرتو درمانی و شیمی درمانی از خود نشان می دهند. لذا نوع درمان بیماران نسبت به نوع کارسینوم آنها متفاوت خواهد بود.

    انواع تومورهای اوروتلیال


    تورمورهای اوروتلیال با هم یکسان نیستند. این تومورها براساس میزان تهاجم و یا به لحاظ ظاهری تومور به انواع مختلفی تقسیم می شوند:

    کارسینوم درجا(4)


    در این حالت، سرطان فقط درونی ترین لایه مثانه یعنی اورتلیوم را درگیر می کرده است و هنوز به لایه های عمیق تر مثانه گسترش پیدا نکرده است.

    تومورهای مهاجم


    در این حالت، سرطان از اوروتلیوم به لایه های عمیق دیواره مثانه گسترش پیدا می کند. در گذشته پزشکان این اصطلاح را فقط زمانی به کار می بردند که سرطان به لایه ضخیم ماهیچه ای (که پروپریای ماهیچه ای نامیده می شود) گسترش پیدا کرده بود. نظریه رایج در طبقه بندی هر نوع سرطان مثانه، تنها منحصر به مهاجم بودن غده سرطانی اوروتلیوم نیست.
    بلکه مشخص کردن این مسئله که سرطان تا چه اندازه در دیواره مثانه نفوذ کرده است نیز بسیار مهم است. تهاجم سرطان به لایه ماهیچه ایی ضخیم مثانه بسیار جدی تر از تهاجمی است که فقط محدود به «لامینا پروپریا» (لایه پیوندی مخاط) یا لایه ماهیچه ای نازک و سطحی است.

    تومورهای سطحی


    این دسته شامل سرطان های مثانه ای است به لایه های عمقی هجوم نبرده اند. چنانچه یک سرطان لایه ماهیچه ای اصلی مثانه را مورد تهاجم قرار دهد، دیگر سطحی به حساب آورده نمی شود. سرطان ممکن است کاملاً به لایه های نزدیکترین سلول های اوروتلیال به درون مثانه، محدود شود یا همچنین ممکن است به لایه نازک بافت پیوندی (که لایه همبندی مخاط نامیده می شود) که درست در زیر سلول های اوروتلیال قرار دارد، گسترش پیدا کند.

    تومورهای پاپیلاری


    تومورهای
    پاپیلار

    ی دارای برآمدگی های باریک انگشت مانند می باشند که در داخل حفره ی مرکزی مثانه رشد می کنند.
    گاهی اوقات نیز گفته می شود که این تومورها شبیه یک نوع گیاه کاکتوس شاخه شاخه هستند. برخی از تومورهای اوروتلیال پاپیلار فقط به سمت مرکز مثانه رشد پیدا می کنند که به آنها تورمورهای اروتلیال پاپیلار غیرمهاجم گفته می شود.
    «پاپیلوم نوع خوش خیم تومور اوروتلیال است. از آنجا که این تومورها بدخیم نیستند، معمولاً به سایر بخش های بدن گسترش پیدا نمی کنند. این تومورها به وسیله عمل جراحی با موفقیت خارج و درمان می شود و به ندرت بازگشت می نماید بیماران مبتلا به پاپیلوم به ندرت دچار سایر تومورهای پاپیلار در قسمت های دیگری از سیستم اداری خود می شوند.
    تومور « اوروتلیال پاپیلار» از نوع تومورهای نیمه بدخیم نهفته می باشد که معمولاً به وسیله عمل جراحی به طور موفقیت آمیز خارج و درمان می شود. اما ابتلا بیماران مبتلا به این نوع تومور به یک یا چند تومور پاپیلار در آینده در سایر قسمت های سیستم ادراری چندان دور از انتظار نیست. بیشتر این تومورها شبیه تومور اصلی می باشند. اما گاهی اوقات ممکن است تومور جدید سرطانی یا حتی مهاجم باشد.
    کارسینوم اوروتلیال پاپیلار نوعی تومور پاپیلاری است که میزان ناهنجاری آنها از لحاظ ظاهر، اندازه و نحوه قرارگیری سلول ها متفاوت است. دسته ای از این تومورها که ناهنجاری نسبتاً اندکی دارند، تومور خفیف یا خوش خیم نامیده می شوند و اگرچه به ندرت به دیواره مثانه هجوم می آورند اما قالب اوقات پس از انجام عمل جراحی عود می کنند.
    دسته دیگری از این کارسینوم که دارای ناهنجاری حادتری هستند، کارسینوم بدخیم نامیده می شوند و این احتمال وجود دارد که به دیواره داخلی مثانه هجوم برده یا حتی به سایر بخش های بدن نیز گسترش پیدا کنند.
    برخی از کارسینوم های پاپیلار به سمت بخش مرکزی مثانه و همچنین برخی دیگر به طرف دیواره مثانه رشد می کنند. این دسته از تورمورها، کارسینوم اوروتلیال پاپیلار مهاجم یا سرطانی نامیده می شوند.

    تومورهای مسطح


    کارسینوم اوروتلیال مسطح هرگز به سمت حفره مثانه رشد پیدا نمی کنند. بعضی از آنها فقط سلول های نزدیک ترین لایه به درون مثانه و برخی دیگر بخشی از حفره مثانه را درگیر می سازند.
    این تومورها کارسینوم اوروتلیال مسطح غیرمهاجم نامیده می شوند. برخی از کارسینوم های اوروتلیال مسطح، لایه های عمیق (بخش خارجی حفره مثانه) به ویژه لایه ماهیچه را درگیر می کنند. این تومورها، کارسینوم اوروتلیال مسطح مهاجم نامیده می شوند.

    پیشگیری و عوامل خطر (5)


    هر چیز که شانس ابتلا به یک بیماری نظیر سرطان را در افراد افزایش دهد، یک عامل خطر به حساب می آید.
    سرطان های مختلف دارای ریسک فاکتورهای متفاوتی می باشند. مثلاً عدم محافظت از خود در برابر تابش شدید اشعه خورشید، یک ریسک فاکتور برای سرطان پوست می باشد. چندین ریسک فاکتور باعث مستعدتر شدن فرد در ابتلا به سرطان پوست می باشد.
    در عین حال به یاد داشتن این موضوع بسیار مهم است که ریسک فاکتورها خطر ابتلا را در فرد افزایش می دهند اما همیشه باعث بیماری نمی شوند. بسیاری از افراد هستند که دارای یک یا چند مورد از این ریسک فاکتورها می باشند. اما هرگز دچار سرطان مثانه نشده اند. حال آنکه بعضی ها مبتلا به سرطان مثانه هستند در حالی که ریسک فاکتورهای آنان ناشناخته است.
    به هر حال برای کنترل دقیق یک سرطان نهفته، آگاهی داشتن از ریسک فاکتورها بسیار مهم است به گونه ای که انجام یک واکنش به موقع و مناسب در برابر آنها نظیر تغییراتی که در عادات مزاجی و سلامتی بروز می کند، می تواند مؤثر واقع گردد.

    کشیدن سیگار


    بزرگترین عامل خطر در ابتلا به سرطان مثانه کشیدن سیگار است. افراد سیگاری دو برابر بیشتر از افرد غیرسیگاری در معرض ابتلا به سرطان مثانه قرار دارند. سیگار کشیدن دلیل نیمی از مرگ و میر مردان در اثر ابتلا به سرطان مثانه و نیز بیش از یک سوم در زنان است. بعضی از (مولد شیمیایی سرطان زا) موجود در توتون سیگار، توسط ریه ها جذب شده و در داخل خون رها می شوند.
    سپس به وسیله کلیه ها تصفیه شده و در ادرار جمع می شوند. این مواد شیمیایی درون ادرار به سلول های اوروتلیال که بخش داخلی مثانه را پوشانیده اند، آسیب وارد می نمایند.
    این آسیب احتمال ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهد.

    قرار گرفتن در معرض استنشاق مواد شیمیایی سرطان زا (آلودگی شغلی)


    برخی از مواد شیمیایی صنعتی با سرطان مثانه در ارتباط می باشند. این مواد شیمیایی که اسیدهای آمینه معطر نامیده می شوند، مانند: «بنزیدین» و «نفتیل آمین» که گاهی اوقات در صنایع رنگ مورد استفاده قرار می گیرد، می توانند عامل بروز سرطان مثانه باشند.
    همچنین اگر سایر صنایعی که از برخی مواد شیمیایی ارگانیک استفاده می کنند، ایمن سازی محیط و اصلاح شیوه انجام کار را به صورت صحیح انجام نداده باشند، ممکن است کارگران را در معرض خطر ابتلا به سرطان مثانه قرار دهند.
    صنایعی که با خودداری بیشترین خطر می باشند شامل کارخانجات سازنده لاستیک (کائوچو)، چرم، نساجی و تولیدات رنگ و تا حدی نیز چاپخانه ها می باشند.
    کشیدن سیگار و نیز قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سرطان زا که به اقتضای حرفه کاری صورت می گیرد هر دو با هم در پیشرفت سرطان سروکار دارد، در خطر بسیار بیشتری در ابتلا به سرطان مثانه قرار دارد.

    نژاد


    سفیدپوستان بیشتر از سیاهپوستان در معرض ابتلا به سرطان مثانه می باشند. دلیل این اختلاف به خوبی مشخص نشده است.

    افزایش سن


    خطر ابتلا به سرطان مثانه با افزایش سن بالا می رود. میانگین سن در تشخیص سرطان مثانه 65 سال است. کمتر از یک درصد از موارد ابتلا به سرطان مثانه در میان افراد زیر 40 سال رخ می دهد.

    التهاب مزمن مثانه


    عفونت های ادراری، سنگ های کلیه و مثانه و نیز سایر دلایل ناراحتی های مزمن مثانه، با سرطان مثانه مرتبط می باشند (به ویژه کار سینوم سلول اسکواموس مثانه) اما لزوماً باعث بروز سرطان مثانه نمی شوند. همچنین کرم انگلی که «شیستوزما هماتوبیوم» نامیده می شود و می تواند به داخل مثانه نفوذ پیدا کنند به عنوان یک عامل خطر برای سرطان مثانه و معمولاً کارسینوم سلول اسکواموس به حساب می آید. گرچه اکثراً این انگل در شمال آفریقا یافت می شود اما سبب بروز موارد نادری از سرطان مثانه در ایالات متحده، در میان افرادی که قبل از مهاجرت شان به این کشور مبتلا به این کرم انگلی بودند، نیز شده است.

    سابقه ابتلا به سرطان مثانه


    همانگونه که کارسینوم اوروتلیال می تواند در بسیاری از نواحی مثانه شکل بگیرد به همان صورت نیز می تواند در دیواره کلیه، میزنای و میز راه به وجود بیاید. حتی زمانی که تومور مثانه به صورت کامل خارج می شود خطر بسیار زیادی بیمار را در شکل گیری تومور دیگری در همان موضع یا در قسمت های دیگر اوروتلیوم، تهید می کند. به همین دلیل، افرادی که مبتلا به سرطان مثانه می باشند به صورت مداوم به مراقبت های پزشکی دقیق نیاز دارند. این مراقبت ها شامل آزمایشات ادرار و آزمایشات اشعه ایکس برای تشخیص هر نوع سرطان جدید در مراحل اولیه و بیشتر علاج پذیر آن هستند.

    نقص های مادرزادی مثانه


    پیش از تولد مجرایی بین ناف (فرورفتگی کوچک روی شکم) و مثانه وجود دارد. این اتصال و پیوند، «اوراک» نامیده می شود که معمولاً پس از تولد از بین می رود. اگر بخشی از این مجرا بعد از تولد باقی بماند، امکان دارد که سرطانی شده و یک آدنوکارسینوم شکل بگیرد. چنین سرطانی بسیار نادر بوده و علت بروز کمتر از یک و نیم درصد از موارد ابتلا به سرطان مثانه است.
    در هر حال، بر اثر بروز این نقص در حدود یک سوم از آدنوکارسینوم های مثانه شکل می گیرند که با این حال باز هم نادر به شما می روند.
    نقص کمیاب دیگری در هنگام تولد به نام «اکستروفی» وجود دارد که خطر ابتلا به سرطان مثانه را در افراد افزایش می دهد. در اکستروفی، پوست، ماهیچه و بافت پیوندی جلوی مثانه ضعیف شده و تحلیل می رود تا این که کاملاً به هم می چسبند به گونه ای که یک سوراخ یا نقصی در دیواره شکم به وجود می آید. اکستروفی می تواند به بافت مجاور مثانه سرایت کرده و آن را در معرض یک عفونت حاد و مزمن قرار دهد که در نهایت ممکن است به شکل گیری یک آدنوکارسینوم در مثانه بیانجامد.

    پیشگیری


    در حال حاضر روش های مطمئنی برای پیشگیری از بروز سرطان مثانه وجود ندارد. بهترین برنامه تا حد امکان دوری از عوامل خطر می باشد.

    سیگار نکشید


    عقیده بر این است که تقریباً نیمی از مرگ و میرهای ناشی از سرطان مثانه در بین مردان و بیش از یک سوم در میان زنان بر اثر کشیدن سیگار رخ می دهد.

    اجتناب از قرار گیری در معرض استنشاق برخی از موارد شیمیایی


    اگر شما با نوعی از مواد شیمیایی به نام آمینه های «آروماتیک» سروکار دارید، از ایمن سازی صحیح محیط و نیز شیوه انجام کار اطمینان حاصل نمایید. صنایعی که استفاده از این مواد شیمیایی در آنها رایج و معمول است عبارت اند از: لاستیک سازی، چرم، مواد چاپی، نساجی و تولیدات رنگ.

    نوشیدن مایعات به مقدار زیاد


    یک تحقیق جدید اعلام کرده است که نوشیدن مقادیر زیاد مایعات می تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را در افراد کاهش دهد. توجیه محققین این است که نوشیدن مایعات زیاد، تولید ادرار را افزایش داده و در نتیجه مثانه فرد فعالیت بیشتری می کند. این کار (نوشیدن مایعات زیاد) باعث می شود تا هر نوع ماده سرطانی زایی که ممکن است در ادرار وجود داشته باشد، رقیق شده و به این ترتیب مدت زمانی که اینگونه مواد شیمیایی در مجاورت سلول های مثانه باقی می مانند، محدود گردد.

    دلیل بروز سرطان مثانه


    ما هنوز علت واقعی بروز اکثر سرطان های مثانه را نمی دانیم. اما، محققان به برخی از عوامل خطر (سرطان مثانه) پی برده اند و درباره این موضوع که چطور این عوامل باعث سرطانی شدن سلول های مثانه می شوند به پیشرفت هایی دست یافته اند.
    در طی چند سال اخیر، دانشمندان به پیشرفت های زیادی دست یافته و دریافته اند که برخی تغییرات در DNA می تواند باعث شود تا سلول های عادی مثانه به صورت غیرطبیعی رشد کرده و سرطانی شوند. DNA یک ماده ژنتیکی می باشد که تقریباً برای هر کاری که سلول های ما انجام می دهند، دستوراتی را منتقل می سازد. ما معمولاً شبیه والدین مان هستیم زیرا آنها DNA خود را به ما انتقال می دهند. بعضی ژن ها (بخش هایی از DNA) حاوی دستوراتی برای نظارت بر سلول ها در هنگام رشد و تقسیم می باشند. برخی از ژن ها که به تقسیم سلولی کمک می نمایند، آنکوژن (6) نام دارند. سایر ژن هایی که عمل تقسیم سلولی را کند نموده یا باعث نابودی سلول ها می شوند، ژن های باز دارنده تومور نامیده می شوند. این مسئله شناخته شده است که سرطان ها می توانند ناشی از نقص های DNA باشد که باعث می شود آنکوژن ها فعال شده یا ژن های بازدارنده تومور غیرفعالی شوند. بعضی از افراد نقص های DNA را از والدین شان به ارث می برند که این مسئله سبب می شود خطر ابتلا به سرطان های سینه، تخمدان، کولوکتال و چندین نوع سرطان دیگر در آنها افزایش یابد. با این اوصاف سرطان مثانه از طریق توارث منتقل نمی شود و در حال حاضر به نظر نمی رسد که به ارث بردن نقص های ژنتیکی علت بروز این بیماری باشد.
    معمولاً جهش های DNA مرتبط با سرطان مثانه به جای این که از زمان قبل از تولد به ارث برده شوند، در خلال دوره زندگی بروز می کند. هر زمان که یک سلول آماده تقسیم به دو سلول جدید شد، DNA آن نیز باید مشابه سلول تکثیر پیدا کند. این فرآیند بی نقص نمی باشد و ممکن است خطاهایی در هنگام تکثیر DNA رخ دهد. خوشبختانه سلول ها دارای دسته ای از آنزیم های ترمیمی می باشند که خطاهای صورت گرفته در تقسیم DNA را اصلاح می نمایند. اما ممکن است بعضی از این خطاهای صورت گرفته در DNA نیز از کنار این آنزیم های ترمیمی اشتباهاً عبور نمایند خصوصاً اگر سلول ها در حال رشد سریع باشند. ممکن است نقص های اکتسابی DNA ناشی از استنشاق مواد شیمیایی سرطان زای موجود در توتون سیگار باشد چرا که این مواد به وسیله خون جذب شده و سپس توسط کلیه ها تصفیه و به داخل ادرار رها می شوند. تصور بر این است که تغیرات اکتسابی در ژن هایی نظیر: P53 یا ژن های بازدارنده تومور آر.بی و نئو آنکوژن HER2 در پیشرفت سرطان مثانه بسیار مهم باشد. ممکن است تغییرات حاصل در این نوع ژن ها و نیز سایر ژن های مشابه باعث به وجود آمدن بعضی سرطان های مثانه شود که نسبت به سایر انواع آن سریع تر رشد و تکثیر پیدا کند. تحقیقات جدید در این زمینه در نظر دارد تا با آزمایشات پیشرفته بتوانند تغییرات حاصل در DNA را تشخیص داده و سرطان های مثانه را در همان مراحل نخستین ردیابی نماید.
    اگرچه هنوز این مسئله کاملاً مشخص نشده است که سرطان های مثانه بر اثر جهش های موروثی موجود در آنکوژن ها یا ژن های بازدارنده تومور به وجود می آیند، به نظر می رسد بعضی از افرادی که دارای این نقص ها می باشند قدرت پایینی در پس زدن برخی از مواد شیمیایی سمی سرطان زا دارند. این افراد در برابر اثرات عوامل سرطان زای موجود در توتون سیگار و برخی مواد شیمیایی صنعتی، دارای حساسیت بیشتری می باشند. محققان آزمایشاتی را که ممکن است به شناسایی چنین افرادی کمک کند گسترش داده اند اما اینگونه آزمایشات به طور معمول و مرتب در دسترس نمی باشد.

    منبع: جمهوی اسلامی
    Last edited by ghazal_ak; 13-09-2008 at 11:18.

  7. #47
    آخر فروم باز bidastar's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    محل سکونت
    پست ها
    2,695

    پيش فرض

    سرطان معده



    همانطور که می‌دانید معده یکی از قسمتهای دستگاه گوارش می باشد که بدلیل ارتباط مستقیم با مواد خورده شده بسیار مستعد ابتلا به سرطان می باشد.

    غذا پس از جویده و بلعیده شدن بوسیله لوله‌ای ارتباطی به نام مری وارد معده می شود. معده همانند کیسه‌ای است که غذا را مدتی در درون خود نگه می‌دارد. به این ترتیب اگر ماده‌ای سرطان‌زا خورده شود، آنقدر فرصت دارد تا تاثیرات مخرب خود را بر روی این عضو اعمال کند.

    دیواره معده از سه لایه تشکیل شده است. لایه مخاطی که در تماس مستقیم با مواد غذایی است، بیشترین میزان سرطان معده را شامل می‌شود.

    سرطان معده به آرامی رشد می کند. در ابتدا تغییراتی به صورت بدشکلی سلولی ایجاد می‌شود که در واقع مرحله اولیه شکل گیری سرطان است. در این مرحله علائم چندانی در بیمار دیده نمی‌شود و فقط با انجام آزمایشات تشخیصی اختصاصی می‌شود بیمار را شناسایی و درمان کرد. با شناسایی بیمار در این مرحله میزان موفقیت درمان زیاد شده و احتمال نجات جان وی بسیار بالا می‌رود.

    با گذشت زمان سلولهای سرطانی در بدن پخش می‌شوند. تعدادی از این سلولها از طریق دیواره معده به بافتها و اعضای مجاور راه می‌یابند. با گذشت زمان برخی سلولها از طریق عروق لنفاوی به غدد لنفاوی مجاور و یا دوردست گسترش پیدا می‌کنند. در مراحل پیشرفته بیماری سلولهای سرطانی را در رگهای خونی می‌توان یافت. به این ترتیب سایر اعضای بدن از جمله کبد و ریه‌ها نیز مبتلا می‌شوند. شایعترین نوع سرطان معده آدنوکارسینوم نام دارد. انواع دیگر آن عبارتند از: لنفوم و تومورهای کارسینوئید که شیوع کمتری دارند.

    میزان بروز سرطان معده نسبت به سالهای قبل در حال کاهش است که یکی از علل آن استفاده از یخچال و کاهش مصرف مواد نگهدارنده غذایی بخصوص نمک است. یکی دیگر از علل کاهش بروز سرطان در معده استفاده از داروهای ریشه کن کننده میکروب هلیکوباکتر پیلوری است که نقش زیادی در ابتلا به سرطان معده دارد.

    علائم شایع سرطان معده عبارتند از: بی اشتهایی، لاغری مفرط، درد قسمت بالای شکم، سوء هاضمه بصورت احساس پری بعد از غذای اندک، آروغ زدن، ‌تهوع، استفراغ، سوزش سردل، علائم شبیه به زخم معده و در نهایت تورم شکم

    توجه داشته باشید که بسیاری از این علائم منحصر به سرطان معده نمی‌باشند و دربسیاری از بیماریهای دیگر معده نیز دیده می‌شوند. اما اگر این علائم بمدت طولانی دیده شوند، خصوصاً در بیماران بالای ۵۰ سال، بررسیهای تشخیصی بیشتری لازم است انجام شود.

    هرگونه شکی به سرطان معده لازمه انجام بررسیهای تشخیصی می‌باشد. در صورت تشخیص به موقع و زودهنگام، احتمال موفقیت درمان بیشتر می‌شود. برای تشخیص سرطان معده باید از آندوسکوپی معده استفاده کرد. در آندوسکوپی با مشاهده مستقیم بافت و تهیه نمونه‌های بافتی برای بررسی‌های میکروسکوپی به تشخیص بیماری نزدیک می‌شویم. در صورت ابتلا به سرطان، برای تعیین میزان گسترش بیماری از اقدامات تکمیلی از جمله سی تی اسکن، MRI و سونوگرافی باید استفاده کرد.



    عوامل مستعد کننده بیماری:

    عوامل خطر باعث افزایش احتمال بروز سرطان در فرد می‌شوند ولی همیشه دلیل بر ایجاد بیماری نیستند. پس به محض مثبت شدن وجود این عوامل روحیه خود را نبازید. مهمترین این عوامل عبارتند از:

    1- هلیکو باکتر پیلوری: عفونت با هلیکوباکترپیلوری که یکی از علل گاستریت هستند. به همین دلیل باید با آنتی بیوتیکهای اختصاصی این میکروب را در معده ریشه کن کرد. البته همانطور که قبلا ذکر شد وجود این باکتری معده را مستعد بروز سرطان می‌کند و بسیاری از مبتلایان به این میکروب هستند که هیچگاه مبتلا به سرطان معده نخواهند شد.

    2- رژیم غذایی: رژیمهای غذایی شامل غذاهای دودی، گوشت نمک اندود، ترشی و نشاسته زیاد و فیبر کم معده را مستعد بروز سرطان می‌کند. برعکس، مصرف غذاهای حاوی غلات، ماهی و سبزیجات تازه احتمال ابتلا به سرطان معده را کاهش می دهد.

    3- سیگار: کشیدن سیگار یا هرگونه دود توتون یا تنباکو تخریب سلولی مخاط معده را زیاد کرده و بدنبال باز سازی مکرر این سلولها احتمال تغییر شکل سلولی و بروز سرطان افزایش می‌یابد.

    4- الکل: مصرف الکل هم به مانند دود سیگار احتمال بروز تغییرات سلولی را افزایش می‌دهد.

    5- جراحی شکم: سابقه جراحی بر روی معده که قبلاً بمنظور کنترل زخم انجام شده باشد، احتمال شکل گیری سلولهای سرطانی را بیشتر می‌کند.

    6- جنسیت: سرطان معده در مردان دوبرابر زنان دیده می شود.

    7- سن: احتمال بروز سرطان در افراد بالای ۵۰ سال بشدت افزایش می یابد.

    8- سابقه فامیلی: سابقه سرطان معده در افراد درجه یک فامیل یکی از عوامل افزایش دهنده میزان بروز سرطان است.

    راههای پیشگیری:

    برای پیشگیری از ابتلا به سرطان معده به نکات ذیل توجه بسیار شود:

    1- دقت در مصرف مواد غذایی: از مصرف مواد غذایی با تاریخ مصرف بالا تا حد امکان خود داری کنید. در این نوع غذاها از مواد نگهدارنده متنوع استفاده میشود که ماهیت سرطان زایی دارند. تا حد امکان از غذاهای تازه استفاده کنید. ترکیبات آنتی اکسیدان مانند ویتامینهای C، E و بتاکاروتن از تغییر شکل سلولی جلوگیری می‌کنند و برعکس گوشت قرمز که بصورت کبابی یا کاملا پخته احتمال بروز سرطان را 13 برابر می‌کند.

    2- پرهیز از الکل، سیگار، قلیان و پیپ

    3- دقت در علائم گوارشی: به علائم سوء هاضمه طول کشیده دقت کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

    4- پیگیری منظم آزمایشات: آزمایشهای توصیه شده توسط پزشک را مرتب انجام دهید.

    با توجه به احتمال شکست در درمان سرطان معده، پیشگیری از آن اهمیت بسیار زیادی دارد.

    روشهای درمان:

    1- جراحی: در شروع بیماری می‌توان با برداشتن بافت تومور از طریق جراحی مهمترین بخش درمان را انجام داد. حتی در مراحل پیشرفته بیماری نیز با برداشت تومور عامل اصلی خونریزی و انسداد را می‌توان برطرف نمود.

    2- شیمی درمانی: استفاده از داروهای قوی که مانع از تکثیر سلولهای سرطانی می‌شوند تاثیر خوبی در جلوگیری از گسترش بیماری دارد. بخصوص در موارد پیشرفته بیماری ممکن است تنها درمان در جهت افزایش طول عمر بیمار باشد.

    3- رادیوتراپی: این نوع درمان بعنوان مکمل شیمی درمانی تاثیر زیادی در بهبود علائم بیماری دارد.

    البته میزان پاسخ به درمان در افراد مختلف بر اساس جنسیت، سن بیمار، میزان قدرت سیستم ایمنی و پیشرفت بیماری متفاوت است. به این ترتیب براحتی نمی‌توان پیش بینی نمود که بیمار تا چه اندازه بهبود پیدا کرده است و تا چند سال زنده می‌ماند. آنچه که مسلم است شناسایی بیماری در مراحل اولیه، سیر درمان را آسانتر و کوتاهتر و پاسخ به درمان را محتمل تر می‌کند.

  8. #48
    حـــــرفـه ای karin's Avatar
    تاريخ عضويت
    Dec 2006
    محل سكونت
    Far away from here
    پست ها
    3,028

    پيش فرض سرطان کلیه

    بدن انسان مانند هر مخلوق دیگری احتیاج به نظافت و پاکیزگی دارد. انسان با رفتن به حمام سطوح بیرونی بدن خود را می‌شوید، اما تکلیف نظافت درون بدن چیست؟ برای این امر مانند اکثر جانداران به‌ویژه پرسلولی‌ها، سیستمی برای دفع مواد زاید و نظافت درون بدن تعبیه شده است.
    دستگاه ادراری یا Urinary System تشکیل شده است از کلیه‌ها، مثانه، مجاری ادراری، منفذ خروج ادرار (در بانوان) و آلت تناسلی (در آقایان) که علاوه بر دستگاه تناسلی جزئی از این سیستم نیز محسوب می‌شود.
    کلیه به عنوان مهمترین جزء این دستگاه، وظیفه‌ی اصلی پاکسازی بدن از اجرام زائد را برعهده دارد. البته به‌جز کلیه، دیگر ارگان‌های بدن نیز به پاکسازی مشغولند مانند برخی گلبول‌های سفید خون، سلول‌های مژه‌دار ریه، روده‌ی بزرگ که عمل دفع مدفوع (جامدات) را برعهده دارد و...
    درحقیقت کلیه وظیفه‌ی پاک‌سازی مایع اصلی بدن، خون، را بر عهده دارد. خون همان‌طور که نقش اکسیژن‌رسانی و غذا رسانی به قسمت‌های مختلف بدن را عهده‌دار است، باید مواد زائد حاصل از سوخت و ساز، حضور و فعالیت اجرام بیماری‌زا و یا صدمات وارده را نیز برای دفع به کلیه‌ها منتقل کند.
    در حقیقت کلیه‌ها در کنار سیستم دفع مدفوع، دفع عرق، دفع حرارت، دفع رطوبت و چندی دیگر از سیستم‌های دفعی بدن، در حال انجام وظیفه هستند. کلیه‌ها به‌صورت یک زوج لوبیایی شکل، قرمز متمایل به قهوه‌ای، بالای لگن و در جوانب بدن قرار گرفته‌اند. در قسمت فوقانی و چسبیده به هر کلیه، یک غده‌ی فوق کلیه قرار گرفته است.
    در هر دقیقه، حدود یک لیتر خون توسط سرخرگ کلیوی وارد کلیه شده و پس از تصفیه به وسیله‌ی سیاهرگ کلیوی به بدن باز‌می‌گردد. مواد زائد برداشته شده از خون، در ادرار ترشح شده و برای دفع به مثانه می‌روند.
    کلیه‌ها وظایف دیگری چون تنظیم آب بدن و ترشح هورمون را نیز بر عهده دارند. تنظیم آب بدن با بازجذب آن انجام می‌شود. اگر بازجذب صورت نگیرد، انسان بایستی روزانه صدها لیتر آب مصرف کند و تمام آب بدن در ساعتی تخلیه خواهد شد. نقش هورمونی کلیه در تنظیم فشارخون و برداشت کلسیم از روده‌ها کاملاً به اثبات رسیده است.
    صحبت ما در این نوشتار بر روی یکی از بیماری‌های رو به گسترش کلیه یعنی سرطان کلیه است. سرطان کلیه (Renal Carcinoma) یا در اصطلاح عمومی Kidney Cancer در حدود ۳٪ بدخیمی‌ها در بالغین را تشکیل می‌دهد.
    مانند دیگر ارگان‌ها، در کلیه نیز چند نوع مختلف سرطان رخ می‌دهد. مهم‌ترین نوع این سرطان‌ها که موضوع این مبحث است؛ سرطان سلول کلیوی یا Renal Cell Carcinoma (RCC) بوده که سالیانه بیش از ۳۰هزار نفر را درگیر می‌کند. از این تعداد ۴۰٪ به دلیل عوارض این سرطان، جان خود را از دست می‌دهند.
    بر طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا در سال ۲۰۰۷ بیش از ۵۰ هزار مورد از این سرطان با میزان مرگ و میر حدود ۱۳ هزار مورد در ایالات متحده شناسایی شده است. بیشترین میزان رشد سرطان کلیه در میان سیاه‌پوستان آمریکا گزارش شده است.



    توده‌ی سرطانی زرد رنگ که قسمت تحتانی کلیه را فرا گرفته است

    انواع سرطان سلول کلیوی:
    سرطان سلول کلیوی به سه نوع کلی تقسیم بندی می‌شود:
    ۱- کارسینوم سلول روشن:‌ شایع‌ترین نوع بوده و در حدود ۸۰٪ سرطان‌های سلول کلیوی را شامل می‌شود.
    ۲- کارسینوم پاپیلاری:‌ ۱۰-۱۵٪ موارد را شامل می‌شود.

    ۳- کارسینوم کروموفوب:‌ نادرترین نوع بوده و در حدود ۵٪ موارد را شامل می‌شوند.
    نوع دیگری از سرطان به نام «تومور ویلمز» (Wilms Tumor) در کلیه‌ی کودکان زیر ۱۰ سال رخ می‌دهد که گرچه جزو سرطان‌های سلول کلیوی محسوب نمی‌شود، اما اهمیت آن در این نکته است که سومین سرطان شایع اعضای بدن در کودکان محسوب می‌شود.

    مراحل سرطان کلیه:
    چهار مرحله‌ی اساسی، برحسب طبقه‌بندی رابسون در این سرطان مشهود است:
    مرحله‌ی یک: ‌سرطان محدود به کپسول کلیه است (هر کلیه به‌دور خود توسط کیسه‌ای از جنس بافت همبندی محکم احاطه می‌شود که وظیفه‌ی اساسی آن انسجام‌‌بخشی به کلیه است).
    مرحله‌ی دو: ‌سرطان به چربی‌هایی که بر روی کپسول قرار دارند، دست‌اندازی کرده است اما هنوز هم محدود به بافت و حدود کلیه است.
    مرحله‌ی سه: ‌سرطان به ورید کلیوی و یا غدد لنفی محلی، دست‌اندازی کرده است.
    مرحله‌ی چهار: ‌سرطان به اعضا و احشای هم‌جوار و نقاط دورتر دست‌اندازی کرده است.

    عوامل ایجاد کننده:
    عوامل ایجاد‌کننده به‌طور کامل مشخص نشده‌اند و یا بیشتر به عنوان عوامل تشدید کننده‌ی خطر ذکر شده‌اند:
    ۱- سیگار:‌ استعمال سیگار و دخانیات، خطر ابتلا را تا دو برابر افزایش می‌دهد.
    ۲- چاقی:‌ چاقی و اضافه وزن، رابطه‌ی مستقیم با بروز سرطان کلیه دارد.
    ۳- فشارخون بالا.
    ۴- برخی داروهای ضد‌درد: ‌خصوصاً ترکیبات حاوی فناستین که در دوزهای بالا مصرف شوند. برخی دیگر داروها چون پاراستامول (استامینوفن) نیز میزان بروز این سرطان را افزایش می‌دهند.
    ۵- دیالیز و ابتلا به بیماری‌های کیستی کلیه: ‌در افرادی که به‌دنبال دیالیز مزمن دچار بیماری‌های کیستی کلیه (مانند پلی‌کیستیک اکتسابی) می‌شوند، احتمال ایجاد سرطان سلول کلیوی تا ۳۰ برابر افزایش می‌یابد.
    ۶- سندرم توبروس اسکلوروزیس (Tuberous Sclerosis): ‌یک سندرم چندگانه‌ی ارثی که تومورهای خوش‌خیم در اعضا و جوارح بدن مانند چشم، مغز، پوست، ریه و قلب ایجاد می‌شوند.
    ۷- بیماری فون هیپل لیندو (Von Hippel-Lindau یا VHL):‌ یک بیماری موروثی که مانند سندرم توبروس اسکلوروزیس سرطان‌های مختلفی در مناطق پرخون بدن بخصوص در مخچه و شبکیه‌ی چشم ظاهر می‌شوند.
    ۸- برخی مواد شیمیایی: ‌قرار گرفتن در معرض برخی عناصر شیمیایی چون کادمیوم به‌خصوص در افراد سیگاری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. برخی دانشمندان باور دارند که استنشاق مقادیر متنوعی از گازهای شیمیایی در زنان خطر بروز این سرطان را به‌شدت افزایش می‌دهد.


    تصویر سونوگرافی از کلیه، توده‌ای در بافت کلیه مشخص شده است


    ۹- نژاد: ‌سرطان کلیه در اروپای شمالی (اسکاندیناوی) و آمریکای شمالی نسبت به آسیا و آفریقا بیشتر بروز می‌یابد. در ایالات متحده میزان بروز در میان سفیدپوستان و سیاهپوستان تقریباً برابر است اما این میزان همانطور که در ابتدا گفته شد ،در میان سیاهپوستان به‌سرعت درحال افزایش است.
    ۱۰- جنسیت:‌ سرطان کلیه در مردان نسبت به زنان دارای میزان یک وشش دهم (۱/۶) به یک است.
    ۱۱- سن:‌ این سرطان بیشتر در دهه‌های ۴۰ تا ۶۰ زندگی دیده می‌شود اما در افراد جوانتر با استعداد و سوابق ژنتیکی نیز ایجاد می‌شود.


    علایم:
    سه علامت مهم این سرطان عبارتند از: خونریزی بدون درد در ادرار (هماچوری)‌، توده قابل لمس شکمی (ندر‌تاً با احساس سنگینی) و درد مبهم پهلوها. خونریزی ممکن است به‌صورت ظاهری مداوم نباشد، اما از دید میکروسکوپی به سبب آسیب بافت کلیه دائمی خواهد بود. خونریزی در ۵۰٪ موارد ابتلا وجود دارد. دیگر علایم شامل:
    ۱- رنگ غیرطبیعی ادرار به دلیل وجود خون: سیاه یا قهوه‌ای زنگ زده
    ۲- کاهش وزن به دلیل سوءتغذیه
    ۳- ناراحتی‌های مفصلی در اثر دست اندازی تومور به استخوان‌ها و مفاصل
    ۴- بزرگ شدن یک بیضه (واریکوسل): به دلیل دست‌اندازی تومور به ورید بیضه
    ۵- اختلالات بینایی
    ۶- وجود نقاط پرخون در قسمتی از بدن و درمقابل بروز نقاط رنگ پریده در قسمت‌های دیگر
    ۷- ازدیاد رویش مو در بانوان به سبب برهم خوردن نظم هورمونی
    ۸- یبوست
    ۹- افزایش فشارخون
    ۱۰- افزایش کلسیم خون


    مراحل سرطان کلیه


    در بعضی منابع این عوارض نیز ذکر شده‌اند: تب، درد قفسه‌ی سینه، تنگی نفس و تنفس بدبو. در بسیاری از بیماران تومور اولیه بدن علامت بوده و وقتی کشف می‌شود که به دیگر ارگان‌ها دست اندازی کرده باشد. محل شایع دست اندازی‌ها ریه و استخوان‌ها است.

    تشخیص و درمان:
    در امر تشخیص، مانند بیشتر سرطان‌ها چندین روش مختلف به‌کار می‌رود. به‌طور خلاصه تشخیص سرطان کلیه توسط تکنیک‌های تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن، ام‌آر‌آی و سونوگرافی صورت می‌گیرد که در دیگر سرطان‌ها نیز به‌کار می‌روند.
    همچنین آزمایشات میزان اوره‌ی خون و ادرار، میزان مایعات بدن، شکل ظاهری کلیه، کارکرد کبد، کلسیم خون، میزان چسبندگی پلاکت‌ها و زمان انعقاد خون نیز انجام می‌شوند.
    اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود تا ۹۰٪ قابل درمان و بهبودی کامل خواهد بود. درمان این سرطان بر دو بخش کلی است:
    ۱- درمان بر پایه‌ی جراحی: جراحی کلیه یا نفرکتومی (Nephrectomy) صورت می‌گیرد که تومور و بافت‌های درگیر آن به‌طور کامل برداشته می‌شوند. در بیشتر موارد غده‌ی فوق کلیه و حتی غدد لنفی محلی نیز برداشته خواهند شد. در نفرکتومی کامل، کلیه‌ی درگیر تماماً برداشته خواهد شد. این روش مانند بیشتر سرطان‌ها موفق‌ترین روش درمان سرطان کلیه خواهد بود.
    ۲- درمان بدون جراحی: در برخی موارد که شخص مبتلا وضعیت مساعدی، همانند بالا بودن سن ‌یا وجود بیماری‌های دیگر، برای جراحی نداشته باشد از دیگر روش‌های درمانی استفاده خواهد شد.
    این روش‌ها همان‌طور که در مطالب پیشین ذکر شد، شامل شیمی درمانی و پرتو‌درمانی خواهند بود. شیمی درمانی موفق زمانی خواهد بود که بیشتر حجم تومور و یا تمام آن با جراحی برداشته شده باشد که پس از جراحی و برای از بین‌بردن دست‌اندازی‌های احتمالی و باقیمانده‌ی تومور انجام می‌شود.
    پرتو درمانی در این سرطان به تنهایی موفقیت اندکی دربر دارد و معمولاً به همراه شیمی درمانی انجام می‌شود. علاوه بر پرتو درمانی با پرتوهای گاما و ایکس می‌توان از امواج صوتی با فرکانس بالا (Ultra Sound) نیز در درمان استفاده کرد.


    تومور ویلمز، سومین سرطان شایع اعضا در کودکان زیر ۱۰ سال محسوب می‌شود


    درمان با سرد کردن (Cryoablation) و یا گرم کردن (Hyperthermia) تومور نیز انجام می‌شود که جزو درمان‌های پشتیبان محسوب می‌شوند و در افرادی که وضعیت مناسب جراحی را ندارند به همراه شیمی درمانی و پرتو‌درمانی صورت خواهد گرفت.
    درمان‌های بیولوژیک یا ایمنی درمانی توسط دوزهای متفاوتی از اینترلوکین ها (IL) و سایر داروهای بیولوژیک صورت خواهد گرفت. تقویت سیستم ایمنی فرد برای حذف طبیعی سلول‌های سرطانی در نقاط دست اندازی شده‌ی احتمالی حائز اهمیت است.

    پیشگیری:
    مبحث پیشگیری در مواردی چون نژاد و سندرم‌های ارثی، در عمل ناممکن است، اما در بیشتر موارد می‌توان از سیگار، چاقی، فشار خون بالا و مواد شیمیایی پیشگیری کرد. برای کاهش خطر سرطان کلیه مصرف مایعات سالم توصیه می‌شود.
    در مصرف مایعات و آب سالم نکته‌ای وجود دارد آن‌هم این‌که باید توجه کرد مصرف آب و مایعات از حد معینی (بسته به ظرفیت و حجم بدن شخص) تجاوز نکند زیرا باعث بروز ناراحتی‌هایی چون «مسمومیت آب» خواهد شد.
    بسیار دیده شده است که در رسانه‌ها تاکید بر مصرف روزی ۸ لیوان آب می‌شود. این امر زمانی صحیح خواهد بود که اولاً در فصل گرما قرار داشته باشیم و دوماً آب موجود در غذا را نادیده بگیریم.
    باید به این نکته نیز توجه کرد که مصرف بیش از حد آب و مایعات نه تنها کمکی به پیشگیری از سرطان و بیماری‌های کلیوی نمی‌کند، بلکه با افزایش حجم خون و در نتیجه افزایش فشار خون و تخریب و فرسودگی بافت کلیه کمک به بروز سرطان و دیگر ناراحتی‌های آن خواهد کرد.
    شواهدی از مصرف قهوه و چای در پیشگیری و کاهش خطر سرطان کلیه یافت شده است. منظور از چای، چای با غلظت کم و در اصطلاح چای کمرنگ است. چای با دارا بودن مواد مُدر و برخی آنتی اکسیدان‌ها و دیگر مواد ضد سرطانی، در پیشگیری از این سرطان موثر است.
    علاوه بر فشار خون بالا، برخی دیگر از بیماری‌های عمومی بدن، چون دیابت با نقش تخریبی و پوسانندگی کلیه و دیگر بافت‌های بدن، در بروز این سرطان نقش دارند.


    منبع: radiozamaaneh.com

  9. #49
    حـــــرفـه ای karin's Avatar
    تاريخ عضويت
    Dec 2006
    محل سكونت
    Far away from here
    پست ها
    3,028

    پيش فرض سرطان ریه

    پس از هضم و جذب غذا توسط دستگاه گوارش و ورود به جریان عمومی بدن (خون و لنف)، نیاز به استخراج انرژی از این غذا وجود دارد تا سلول‌های بدن بتوانند آن انرژی را مصرف کنند. مهم‌ترین راه کسب انرژی از این غذا ترکیب آن با اکسیژن و در اصطلاح «سوزاندن» آن است.
    برای تامین این اکسیژن دستگاه دیگری در بدن به نام «دستگاه تنفس» (Respiratory System) به وجود آمده است. دستگاه تنفس از دو بخش فوقانی و سینه‌ای تشکیل شده است. به‌طور کلی بخش فوقانی شامل بینی و حنجره و قسمت سینه‌ای شامل نای و دو عدد شش خواهد بود. دهان و حلق به صورت مشترک بین دستگاه گوارش و تنفس به انجام وظیفه می‌پردازند.
    ریه‌ها که بیشترین فضای حفره‌ی سینه را اشغال کرده‌اند، زیر دنده‌ها و بر روی قلب قرار گرفته‌اند. هوا پس از ورود به سوراخ‌های بینی (عمل دم) گرم، مرطوب و تصفیه شده و پس از گذر از حنجره و نای به شش‌ها می‌رسد.
    ریه پس از تحویل اکسیژن موجود در هوا به گلبول‌های قرمز خون، دی‌اکسید ‌کربن حمل شده توسط این گلبول‌ها (ناشی از فرآیندهای انرژی‌زایی غذا) را دریافت و با عمل بازدم به محیط پس می‌دهد. ابتدای نای تا ابتدای شش‌ها پوشیده از سلول‌های پرزدار است که وظیفه‌ی حذف اجرام بسیار ریز و گریخته از موها و پرزهای تصفیه کننده‌ی قسمت فوقانی دستگاه تنفس را بر عهده دارند.
    این عضو حیاتی بدن مانند سایر اعضا و ارگان‌ها دچار سرطان خواهد شد. سرطان ریه (Lung Cancer) سرطان شایع هر دو جنس مذکر و مونث در سراسر جهان است و بيش از ۸۰٪ بيماران مبتلا به اين سرطان در فاصله‌ی ۵ سال از تشخیص بیماری، جان خود را از دست می‌دهند. میزان ابتلا و مرگ و میر در سال به ترتیب ۳۵/۱و ۱۸/۱ میلیون مورد در سطح جهان است.



    تصویر رادیوگرافی از ریه‌ها، تومور سرطانی در سمت راست و فوقانی عکس مشخص شده است


    انواع مختلف سرطان ریه:
    در حقیقت سرطان ریه بر دو نوع است:
    ۱- سرطان ريه با ياخته‌های کوچک (Small Cell Lung Cancer): ياخته‌های سرطانی نوع کوچک در زير ميکروسکوپ به شکل جوی دوسر ديده می‌شوند که به آن سرطان جو شکل (Oat Shaped) نيز گفته می‌شود. روند رشد اين نوع سرطان ريه سريع است و در مدت زمان کوتاهی به اندام‌های ديگر دست اندازی می‌کند. حدود ۲۰٪سرطان‌های ريه از اين نوع است.
    ۲- ‌سرطان ريه با ياخته‌های غير کوچک (Non Small Cell Lung Cancer): ‌اين نوع سرطان ريه با توجه به نوع سلول موجود در بافت ريه که دچار دگرگونی شده است، تعريف می‌شود. اشکال مختلفی از اين نوع سرطان وجود دارد:
    الف) سرطان بافت پوششی از نوع سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma): اين سرطان از شايع‌ترين انواع سرطان ريه است و شروع آن معمولاً از شاخه‌های ورودی نای به ریه است و در مقايسه با ديگر اشکال سرطان ريه رشد آهسته‌تری دارد و مدت‌ها بطول می‌انجامد تا به اندام‌های ديگر سرايت کند.
    ب) سرطان غدد مترشحه مخاطی و مجاری لنفاوی ( Adenocarcinoma): اين نوع سرطان ريه معمولاً در زير بافت پوششی شاخه‌های ورودی نای به ریه يا در مجاری لنفاوی کناره خارجی ريه رشد می‌کند.
    ج) سرطان ريه با ياخته‌های بزرگ ( Large Cell Carcinoma): اين نوع سرطان اغلب در شاخه‌های کوچکتر ورودی نای به ریه تظاهر می‌کند.
    از هر ۵ مورد سرطان ريه يکی از آن‌ها از نوع ياخته‌های کوچک و بقيه از نوع غير کوچک است.

    علایم:
    سرطان ريه درمراحل ابتدايی هيچ علایمی ندارد و بيماران اغلب زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که بيماری درمراحل پيشرفته قرار دارد و در نتيجه آمار مرگ اين نوع سرطان رقم بالايی دارد. شماری از علایم به شرح زیرند:
    ۱- افزايش و يا شدت سرفه در افراد سيگاری
    ۲- سرفه همراه با خلط خونی

    ۳- سرفه‌ی مزمن یا تغییر الگوی عادی سرفه در فرد

    ۴- تنگی نفس دراثر فعاليت و کوتاه‌شدن طول تنفس

    ۵- تنفس صدادار (خِس‌خِس)

    ۶- درد مبهم و يا مشخص در قفسه‌ی سينه یا شکم

    ۷- خشن شدن صدا يا تغيير در آن به شکلی که بهبود نیابد

    ۸- عفونت‌های مکرر ريه و مجاری تنفسی

    ۹- کاهش وزن، بی‌اشتهایی، ضعف و خستگی مفرط

    ۱۰- تورم در ناحيه گردن و صورت

    ۱۱- سختی و اشکال در عمل بلع

    علت سرفه در افراد سیگاری در حقیقت به فلج شدن پرزهای نای بر می‌گردد. این پرزها با به دام انداختن ذرات ریز و راندن آن‌ها به سمت حلق نقش تصفیه کننده‌ی هوای وارد شده را دارند. دود سیگار این پرزها را فلج می‌کند و فرد بایستی با سرفه این ذرات را دفع کند. این حالت در صورت مصرف زیاد سیگار تا جایی پیش خواهد رفت که فرد برای عمل بازدم نیز نیاز به سرفه کردن خواهد داشت و پس از مدتی قسمت اعظم پرزها از بین خواهند رفت.
    علاوه بر نشانه‌های فوق ممکن است عوارضی در بيمار ظاهر شود که ارتباطی با سرطان ريه نداشته باشد و به دست اندازی سرطان به اندام‌های ديگر بدن مربوط باشد. در چنين مواردی بيمار از سردرد، احساس ضعف عمومی، سهولت شکستگی و آسيب‌پذيری استخوان‌ها، انواع خونريزی و لخته‌شدن غيرعادی خون شکايت می‌کند.

    عوامل ایجاد سرطان ریه:
    عامل مستعد و پيشتاز در تظاهر سرطان ريه مانند هر سرطان ديگری، بهم خوردن نظم تقسيمات سلولی است. تحقيقات آماری و بالينی روند بدخيمی بيماری سرطان ريه را به اين عوامل ارتباط می‌دهند:



    سرطان بصورت بافت سفید‌ رنگ در ریه

    ۱- سیگار: دود سیگار حاوی بیش از ۶۰ ماده‌ی سرطان‌زا از جمله رادیو‌ایزوتوپ‌های گاز رادون و نیتروزآمین و بنزوپیرین‌ها است. خطر ابتلا به سرطان ريه با افزايش مقدار و مدت تماس با دود تنباکو رابطه‌ی مستقيم دارد و هرچه سن شروع استعمال دخانيات پایين‌تر باشد عامل مستعد‌کننده و پيشتاز در ابتلای به سرطان ريه افزايش پيدا می‌کند.
    دود سیگار باعث تضعیف پاسخ ایمنی در بدخیمی‌های بافت پوششی خواهد شد. در جوامع توسعه یافته عامل ۹۰٪ و در ایالات متحده‌ی آمریکا عامل ۸۷٪ (۹۰٪ در آقایان و ۸۵٪ در بانوان) سرطان‌های ریه مصرف دخانیات است.
    استنشاق دود سيگار در محيط برای افراد غير سيگاری یا سیگاری‌های غیرمستقیم یکی از عوامل مهم ایجاد سرطان ریه محسوب می‌شود. پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که استنشاق دود سیگار خروجی از ریه افراد سیگاری یا در اصطلاح عامیانه «دود دست دوم» خطرناک‌تر از دود مستقیم سیگار است.

    ۲- گاز رادون (Radon): ‌رادون گازی رادیواکتیو است که از تجزیه‌ی طبیعی اورانیوم در سنگ، خاک و آب حاصل می‌شود. این ماده همچنین در مصالح ساختمانی، چاه‌ها و سنگ‌های زیرزمینی نیز یافت می‌شود. تشعشعات حاصل از این گاز باعث آسیب، جهش در سلول‌ها و ایجاد سرطان می‌شود. تنفس این گاز دومین عامل ایجاد سرطان ریه پس از سیگار است.

    ۳- پنبه‌نسوز یا آزبست (Asbestos): این ماده به عنوان عایق و ضد‌آتش در ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. آزبست به دلیل ساختمان نخی شکل خود قادر به عبوری ماهرانه از چنگ پرزهای بافت پوششی نای بوده و با رسیدن به ریه ایجاد ضایعه و نهایتاً سرطان را خواهد کرد. بجز آزبست برخی ویروس‌ها و هاگ‌های انواعی از قارچ‌های بیماری‌زا نیز به دلیل ساختار بسیار کوچک توانایی عبور از مقابل این پرزها را دارند. تماس با این ماده سبب افزایش ۵ برابری خطر بروز سرطان ریه در غیر سیگاری‌ها می‌شود.



    قسمت‌های مختلف ریه به همراه بافت سرطانی

    سیگاری‌های قهار که در معرض آزبست هستند ۵۵ بار بیشتر از غیر سیگاری‌هایی که با آزبست سروکار ندارند، با این خطر دست و پنجه نرم می کنند. استفاده از آزبست از سالیان گذشته ممنوع اعلام شد اما این ماده همچنان در ساختمان‌های قدیمی موجود است و در‌ لوله‌های آب (در ایران به عنوان عایق در زمستان)، رنگ‌های بافندگی و برخی محصولات ساختمانی همچنان استفاده می‌شود.

    ۴- ویروس‌ها: ویروس‌ها در حیوانات ایجاد سرطان ریه می‌کنند اما خطری بالقوه برای انسان نیز محسوب می‌شوند. همان‌طور که در مطلب گذشته اشاره شد سویه‌هایی از ویروس پایپلومای انسانی و برخی دیگر ویروس‌ها مانند ویروس JC، ویروس SV40، ویروس BK و سایتومگالو ویروس توانایی ایجاد سرطان ریه و دیگر سرطان‌ها را دارند.
    دیگر عوامل عبارتند از:
    عوامل ژنتيکی: وجود سابقه‌ی سرطان ريه بين اعضای نزديک خانواده احتمال ابتلا به اين سرطان را افزايش می‌دهد.
    عوامل ايمنولوژيک (ايمنی): نارسايی سیستم ایمنی بدن عاملی مستعد کننده در ايجاد سرطان ريه شناخته شده است.
    سن: افراد بالای ۶۰ سال به دلیل ضعف ایمنی، بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان ريه هستند.

    تشخیص:
    چندین راه برای تشخیص وجود دارد:
    ۱- عکسبرداری مستقیم از ريه‌ها با تابش اشعه X
    ۲- آزمايش خلط و مشاهده‌ی سلول‌ها، ضایعات و دیگر مواد و نشانه‌های سرطان ریه
    ۳- سی‌تی‌اسکن (Computerised Tomography Scan): در اين روش دستگاه سی‌تی‌اسکن توسط اشعه‌ی X و با گرفتن تعدادی عکس، تصويری سه بعدی از بدن را نشان می‌دهد و از اين طريق محل و انداز‌ه‌ی دقيق ضايعه، پراکندگی تومور به بخش‌های ديگر قفسه‌ی سينه يا اندام‌های دورتر مانند کبد مشخص می‌شود.
    ۴- سی‌تی‌اسکن دورانی (Spiral CT Scan): در اين روش دستگاه سی‌تی‌اسکن با حرکات دورانی به دور بدن بيمار، در هر دور بيش از صد تصوير برخواهد داشت. در سی‌تی‌اسکن دورانی ضايعات کوچکی که از طريق سی‌تی‌اسکن معمولی قابل رویت نيست، مشاهده می‌شود.
    ۵- پرتونگاری با استفاده از تشديد ميدان مغناطيسی (MRI Scan): اين روش مشابه سی‌تی‌اسکن است با اين تفاوت که به جای تابش اشعه X از مغناطيس جهت عکسبرداری از اعضای بدن استفاده می‌شود. در اين روش بيمار به مدت 30 دقيقه به طور ساکن درون اتاقک اين دستگاه می‌ماند و تصاوير مقطعی از بدن او تهيه می‌شود.
    ۶- نمونه برداری (Biopsy): بررسی ميکروسکوپی از نمونه‌ی بافت تومور خواهد بود. اين آزمايش بسيار مهم است زيرا مطمئن‌ترين روش برای تشخيص سرطان ريه و نوع آن به حساب می‌آيد.
    ۷- سونوگرافی ( Ultrasound): در اين شيوه از امواج صوتی (فراصوت) جهت بررسی ساختار توده در ريه استفاده می‌شود.
    ۸- آزمايش تنفس (Lung Function Test): ‌در اين روش بيمار قبل از جراحی تحت آزمايشات تنفسی متفاوت قرار می‌گيرد تا حجم تنفسی او سنجش شده و برخی عوامل سرطان‌زا در هوای بازدمی او مشخص شوند.
    ۹- آزمايش خون: تومورهای سرطانی آنتی‌‌ژن (گیرنده‌ی سلولی) و آنزيم‌‌های مشخصی را توليد می‌‌کنند که ممکن است از طريق آزمايش خون کشف شوند. اندازه‌‌گيری آنتی‌‌ژن کارسينو امبريونيک (Carcinoembryonic Antigen= CEA) و آنزيم NSE (Neuron Specific Enolase) در خون برای بررسی وجود این سرطان ضروری خواهد بود. افزايش ميزان سطح اين مواد مبين نشانه‌های سرطان و کاهش ميزان آن‌ها در حين درمان نشانه‌ی مهار کردن رشد سرطانی سلول‌های بيمار است.
    ۱۰- ‌اسکن استخوان (Bone Scan): ‌تصويربرداری از استخوان به وسيله يک ماده راديواکتيو روشی بسيار ارزشمند است که در تشخيص انتشار سرطان به استخوان، موثر بودن درمان سرطان و روند التيامی نواحی درگير در استخوان به کار می‌رود.

    درمان:
    الگوهای درمانی بيماری سرطان ريه بستگی به نوع سرطان، وضعيت بيماری در شروع درمان، سن، سلامت عمومی و چگونگی واکنش بيمار به نوع درمان دارد. سرطان ريه معمولا به دليل غنی بودن سيستم خون‌رسانی و لنفاوی ريه، به راحتی می‌تواند به ديگر اندام‌های بدن سرايت کند. با توجه به سن و وضعيت سلامت بيمار ممکن است الگوهای درمانی زير بکار گرفته شوند:
    ۱- ‌جراحی: ‌معمولاً اگر ضايعه‌ی بدخيم منحصر به ريه باشد ممکن است بخشی کوچک (Wedge Section) يا بخش کاملی از ريه (Lobectomy) و يا کل ريه (Pneumonectomy) برداشته شود.
    ۲- ‌شيمی درمانی: ‌جهت از بين بردن ياخته‌های سرطانی پراکنده مورد استفاده قرار می‌گيرد. شيمی درمانی جهت پيشگيری از عود بيماری و مواردی که سرطان در بدن پخش شده باشد، تجويز می‌شود. استفاده از داروهای شيميايی منجر به انهدام سلول‌های سرطانی می‌‌شود.
    ۳- پرتو درمانی: ‌همان‌طور که در مطلب سرطان روده بزرگ توضیح داده شد، جهت از بين بردن مستقيم ضايعه بدخيم ريه به‌کار گرفته می‌شود.
    ۴- ‌درمان فوتوديناميک (Photodynamic Therapy):‌ استفاده از رنگ و نور است. در اين شيوه رنگ به داخل يک وريد تزريق و سپس در تمام بدن منتشر می‌‌شود. پس از چند روز، اين رنگ فقط در سلول‌های بدخيم باقی می‌‌ماند سپس لیزر قرمز رنگ به سلول تابانیده می‌شود و رنگ درون سلول سرطانی اين نور را جذب می‌‌کند. اين امر منجر به انهدام سلول‌های سرطانی می‌شود.
    ۵- ‌درمان بيولوژيکی يا ايمونولوژيک: ‌با استفاده از تحریک و تقویت سيستم دفاعی بيمار جهت مبارزه با سرطان صورت می‌گيرد.

    پیشگیری:
    ۱- ترک سیگار: ترک سیگار و سایر دخانیات بسیار موثر خواهد بود. البته باید توجه داشت که پس از ترک سیگار تا مدتی خطر کاملاً از بین نمی‌رود و شانس ابتلا آرام آرام با بهبود ضایعات و پاک شدن آلودگی از ریه کاهش خواهد یافت.
    ۲- اجتناب از حضور در مکان‌های آلوده به دود سیگار.
    ۳- تلاش برای یافتن منابع آزبست و گاز رادون در محل کار و سکونت و از بین بردن یا کاهش آن‌ها. استفاده از ماسک در صورت آلودگی در محل کار، راه حل مناسبی خواهد بود.
    ۴- تقویت سیستم ایمنی و اجتناب از درگیری با عوامل تضعیف کننده‌ی آن مانند استرس و برخی داروهای هورمونی
    ۵- چکاپ منظم ریه وکل بدن برای اطمینان از عدم وقوع سرطان ریه یا هرنوع دیگر سرطان در بدن.


    منبع: radiozamaaneh.com

  10. #50
    حـــــرفـه ای karin's Avatar
    تاريخ عضويت
    Dec 2006
    محل سكونت
    Far away from here
    پست ها
    3,028

    پيش فرض سرطان روده بزرگ

    کسب انرژی برای تمام موجودات زنده جهت بقا و رشد، امری اجتناب‌ناپذیر است. تمامی موجودات، چه پرسلولی و چه تک‌ سلولی به نوعی انرژی خود را از مواد مغذی پیرامون خود دریافت کرده و از آن در جهت زنده‌ماندن خود استفاده می‌کنند.
    اما در بیشتر جانداران پرسلولی مانند انسان و حیوانات این انرژی برای ورود به بدن و استفاده، نیاز به دستگاه و یا در حقیقت سیستمی یکپارچه دارد که پس از خرد و ترکردن غذا یا همان انرژی، آن را به درون بدن هدایت، هضم و جذب کند.
    در این موجودات که از سایرین پیشرفته‌تر هستند، سیستمی به نام دستگاه گوارش برای قابل استفاده‌کردن انرژی قرار داده شده است. دستگاه گوارش شامل لب‌ها، دندان‌ها، زبان، حلق، مری، معده، روده باریک، روده بزرگ، مقعد و چند ضمیمه مانند کبد و لوزالمعده است. از دهان تا مقعد را در اصطلاح لوله‌ی گوارش می‌نامند که جزئی از محیط خارجی بدن محسوب می‌شود.
    این دستگاه عظیم همانند دیگر اعضا و دستگاه‌های بدن بیماری و نارسایی‌های خاص خود را دارد. سرطان علاوه بر دیگر ناراحتی‌ها چون بیماری‌های باکتریایی، ویروسی، انگلی و قارچی در دستگاه گوارش ظاهر می‌شود و درنهایت در صورت عدم درمان به موقع، مرگ فرد را بدنبال خواهد داشت.
    اکثر اعضای دستگاه گوارش مانند دهان، حلق، مری و معده دچار سرطان خواهند شد. در قسمت دوم از مجموعه مطالب درآمدی بر سرطان، به سرطان شاخص دستگاه گوارش یعنی سرطان روده بزرگ می‌پردازیم.
    در کل روده، به دو بخش باریک و بزرگ تقسیم می‌شود. روده باریک از انتهای معده شروع و تا ابتدای سکوم کشیده شده است. روده بزرگ از سکوم شروع و به مقعد ختم می‌شود. طول روده بزرگ، بین یک و نیم تا حدود دو متر و عرض آن بین سه تا پنج سانتی‌متر است. وظیفه‌ی روده‌ بزرگ آب‌گیری و هدایت مواد اضافی، هضم نشده و مواد سمی تشکیل شده از فرآیند هضم غذاها به بیرون بدن است، به همین دلیل بر خلاف روده‌ کوچک فاقد چین و پرز خواهد بود.




    پولیپ، سرطان و بخش‌های مختلف روده بزرگ


    روده بزرگ سه قسمت است: سکوم (Caecum)، کولون (Colon) و رکتوم (Rectum). قسمت ابتدایی روده بزرگ را سکوم یا روده کور می‌نامند که زائده ته بسته‌ی آپاندیس به آن متصل می‌شود. آپاندیس یکی از اندام‌های لنفی و ایمنی بدن محسوب می‌شود که نقش به‌سزایی در سیستم ایمنی ایفا می‌کند.
    کولون که وظیفه‌ی آب‌گیری، جذب املاح و تبدیل مواد زائد مایع به مدفوع جامد را بر عهده دارد از چهار قسمت بالارونده، عرضی، پایین‌رونده و کولون خاصره (Sigmoid) تشکیل شده است. در این قسمت مدفوع تا زمان تخلیه نگهداری می‌شود.
    رکتوم یا راست روده ادامه‌ی کولون خاصره بوده و همزمان با هدایت مدفوع به بیرون، قدری منقبض می‌شود تا مدفوع سریعتر، راحت‌تر و با قطر مناسبی به بیرون تخلیه شود.
    سرطان روده بزرگ یا Large Intestine Cancer یا Cancer of Large Bowel به سرطان کولون و رکتوم (Colorectal Cancer) مشهور است. سومین سرطان شایع جهان و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان غرب، مسوول سالانه ۶۵۵ هزار مرگ در سرتاسر جهان و ۱۶ هزار مرگ در انگلستان است. در ایران پیش بینی می‌شود پس از سرطان سینه، این سرطان دومین سرطان غالب و همه‌گیر در آینده‌ای نه چندان دور خواهد بود.

    منشا سرطان روده بزرگ: برای این سرطان دو منشأ اصلی ذکر می‌شود:
    ۱- پولیپ‌های کولون: سرطان روده بزرگ، بیشتر از پولیپ‌های کولون، تومورهای قارچی شکل و اکثراً خوش‌خیم موجود در روده بیشتر افراد، ناشی می‌شوند. همان‌طور که اشاره شد پولیپ‌ها در بسیاری از موارد خوش‌خیم و بی‌خطر هستند و تنها زمانی که بر اثر عاملی به بدخیمی تمایل پیدا کنند منجر به سرطان روده بزرگ خواهند شد.
    این پولیپ‌ها در افراد سیگاری، معتاد به الکل، کم‌تحرک و دارای وزن اضافه بیشتر دیده می‌شوند. یکی از اساسی‌ترین نشانه‌های درگیری با پولیپ خونریزی از مقعد و درپی آن خونی شدن لباس زیر فرد خواهد بود.
    ۲- گسترش دیگر تومورهای بدخیم به روده بزرگ: ‌چنان‌چه در مطلب قبلی اشاره شد، تومورهای بدخیم خاصیت دست‌اندازی به دیگر ارگان‌ها را دارند. با توجه به این خاصیت تومورهای دیگر می‌توانند توسط جریان خون و یا لنف به روده بزرگ دست‌اندازی کرده و ساختارهای مشابه خود را ایجاد کنند.

    عوامل دخیل در ایجاد سرطان روده بزرگ:
    ۱- سن: بیشتر افراد درگیر با این سرطان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ زندگی خود به آن دچار می‌شوند. موارد ابتلا قبل از ۵۰ سالگی به غیر از داشتن سابقه‌ی خانوادگی و ارثی، نامعمول است.



    مراحل مختلف سرطان روده و دست‌اندازی آن از طریق درگیرکردن غدد لنفی به سایر نقاط بدن

    ۲- پولیپ‌های کولون: همانطور که در بالا توضیح داده شد پولیپ‌ها یک سر منشا اصلی برای این سرطان هستند. برداشتن این پولیپ‌ها خطر ابتلا را بطور محسوسی کاهش می‌دهد.
    ۳- سابقه‌ی قبلی درگیری با دیگر سرطان‌ها: دست‌اندازی دیگر سرطان‌ها همان‌طور که گفته شد دومین منشا این سرطان است و افرادی که سابقاً با دیگر سرطان‌ها درگیر بوده و حتی درمان شده‌اند، احتمال ابتلا به این سرطان را خواهند داشت. برای مثال بانوانی که با سرطان‌های سینه، تخمدان و رحم درگیر بوده‌اند شانس ابتلای بالاتری نسبت به بقیه دارند.
    ۴- وراثت:‌ نقش بسیار مهمی را در این سرطان بازی می‌کند. سابقه‌ی ابتلای خویشاوندان نزدیک خصوصاً خویشاوندان درجه یک به این سرطان، سابقه‌ی ابتلای خانوادگی به پولیپ‌های کولون و سندرم لینچ (Lynch) از شایعترین عوامل وراثتی هستند. سندرم لینچ، نام دیگر سرطان ارثی غیر پولیپی روده بزرگ (HNPCC) است.
    ۵- سابقه‌ی ابتلا به کولیت اولسروز (Ulcerative Colitis) یا التهاب و زخم‌های متعدد در سلول‌های پوششی روده بزرگ (بیماری ران یا Crohn’s disease)
    ۶- سیگار:‌ یافته‌های انجمن سرطان آمریکا نشان داده است احتمال مرگ و میر بانوان سیگاری در اثر ابتلا به این سرطان ۴۰٪ بیشتر از بانوان غیر‌سیگاری است. همچنین احتمال مرگ آقایان سیگاری در اثر این سرطان ۳۰٪ بیشتر افراد غیر‌سیگاری است. بنزوپیرین‌ها و ده‌ها نوع ماده‌ی سرطان‌زای دیگر موجود در سیگار عامل ابتلا به این سرطان و دیگر سرطان‌ها هستند.
    ۷- رژیم غذایی: ‌مدت‌هاست ارتباط بین مصرف اندک سبزیجات و میوه که حاوی فیبر هستند با ابتلا به انواع سرطان‌های گوارشی از جمله سرطان روده بزرگ به اثبات رسیده است.
    مصرف بیش از حد گوشت قرمز که در برخی جوامع جایگزین سبزیجات و میوه شده است به دلیل فقر فیبر، عامل اصلی غذایی در ابتلا به سرطان روده بزرگ محسوب می‌شود. فیبر با تنظیم حرکات دودی (پرستالتیک)، ممانعت از اتصال و تماس عوامل سرطان‌زا به مخاط روده و کمک به دفع سریع آن‌ها مهمترین وظایف خود را در کاهش خطر سرطان ایفا می‌کند.
    ۸- فعالیت بدنی: افرادی که دارای فعالیت بدنی حتی به مقدار ناچیز اما مداوم هستند شانس ابتلای کمتری نسبت به دیگران دارند. فعالیت بدنی مانع افزایش وزن خطرآفرین خواهد شد. همچنین نداشتن فعالیت بدنی در ۹۹٪ موارد نظم حرکات دودی را برهم زده و در نتیجه با توقف‌های طولانی در روده، مدفوع زمان بیشتری در روده باقی می‌ماند. مدفوع به دلیل داشتن مواد محرک و مضر برای مخاط و دیواره‌ی روده، یکی از عوامل اصلی ایجاد سرطان در روده محسوب می‌شود.
    ۹- فعالیت برخی ویروس‌ها: ‌دسته‌ای از ویروس‌ها مانند برخی سویه‌های ویروس پاپیلومای انسانی (عامل زگیل) به دلیل خاصیت سرطان‌زایی خود می‌توانند در روده هم ایجاد سرطان کنند.
    ۱۰- بیماری‌های التهابی روده: این بیماری‌ها باعث زخم‌های روده‌ای و آسیب رساندن به سلول‌های رودی خواهند شد. افرادی که سابقه‌ی ابتلا به این بیماری‌ها را داشته باشند شانس بیشتری به ابتلای سرطان روده بزرگ دارند.
    ۱۱- مواد شیمیایی و سموم: ‌نقش این مواد در تمامی سرطان‌ها، به وضوح مشخص است. سمومی که از راه خوراکی وارد می‌شوند با تخریب و آسیب ‌رساندن به مخاط دستگاه گوارش بویژه روده می‌توانند سرطان ایجاد کنند. انواع سموم باکتریایی، قارچی و انگلی و همچنین انواع رادیکال‌های آزادی که از ظروف پلاستیکی ناشی می‌شوند را می‌توان مثال زد. در این موارد بدن تماماً بی‌دفاع نیست بلکه با مکانیسم‌هایی چون افزایش ترشح موکوس محافظت‌کننده بافت روده و افزایش حرکات دودی، برای دفع سم و ماده‌ی شیمیایی تلاش می‌کند.
    موکوس محافظت‌کننده از ابتدای دستگاه گوارش یعنی دهان (به شکل بزاق) تا انتها یعنی روده بزرگ برای محافظت از مخاط دستگاه در برابر عوامل محرک ترشح می‌شود که هنگام ورود عوامل محرک چون سموم و مواد شیمیایی ترشح آن افزایش یافته و اسهال را موجب خواهد شد.
    ۱۲- ابتلای مکرر به انواع عفونت‌ها: ابتلای مکرر به انگل‌های تک‌یاخته‌ای چون آمیبیازیس، ژیاردیوزیس، بالانتیدیازیس و کرم‌های گرد و پهن چون آسکاریس و تنیازیس، ابتلای مکرر به عفونت‌های باکتریایی و قارچی به دلیل آزار مخاط روده احتمال ابتلا به سرطان را بالا می‌برد. وجود خار در سطح انواع کرم‌ها نیز به دلیل خراشیدن مخاط روده احتمال سرطان‌زایی آن‌ها را بالا می‌برد.



    روده‌ی سرشار از تومورهای سرطانی و تلاش پزشک جراح برای خارج‌کردن آن‌ها

    ۱۳- اسید معده: افرادی که دچار ازدیاد ترشح اسید معده هستند در معرض خطر ابتلای بالاتری نسبت به دیگر افراد قرار دارند. مقادیر بالای اسید معده با آزردگی شدید مخاط روده خصوصاً روده بزرگ و انتهای آن که با وجود فراوانی موکوس محافظتی دارای پرز کمتری است، شانس ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. صد البته موکوس محافظتی تا حد مشخصی توانایی خنثی کردن اسید معده را با خاصیت قلیایی خود دارد و اگر اسید از مقدار معمول خود فراتر رود موکوس محافظتی بی‌اثر خواهد شد.
    ۱۴- الکل: بسیاری از نهادهای مبارزه با سرطان و نهادهای بهداشتی دنیا اعلام کرده‌اند که مصرف بیش از اندازه‌ی الکل می‌تواند خطر ابتلا به انواع سرطان از جمله سرطان روده بزرگ را افزایش دهد. افرادی که روزانه بیش از ۳۰ گرم الکل می‌نوشند، بیشتر از بقیه افراد در خطرند.

    علایم:
    در مراحل اولیه‌‌ی سرطان روده علایم مبهم و نامشخصی وجود دارد مانند کاهش وزن و خستگی. سایر علایم پس از رشد تومور نمایان خواهند شد. در کل علایم به سه دسته‌ی علایم ارگانیک یا محلی، علایم عمومی و علایم ناشی از دست‌اندازی تقسیم خواهند شد.
    ۱- علایم محلی یا ارگانیک: شامل اسهال و یبوست متناوب، احساس عدم تخلیه‌ی کامل مدفوع و کاهش قطر مدفوع (هر دو از نشانه‌های بروز سرطان در رکتوم هستند) و تغییر در ظاهر مدفوع هستند. مدفوع ممکن است از نظر ظاهری خون‌آلود، بلغمی (موکوسی) و یا سیاه و قیر مانند باشد، البته این سیاه بودن می‌تواند با دیگر بیماری‌های گوارشی قابل اشتباه باشد. از دیگر علایم محلی می‌توان به: نفخ، شکم درد و دل پیچه در نتیجه‌ی انسداد روده اشاره کرد.
    ۲- علایم عمومی:‌ کاهش وزن به دلیل کاهش اشتها، سرگیجه، خستگی و تپش قلب ناشی از کم‌خونی از علایم عمومی هستند.
    ۳- علایم ناشی از دست‌اندازی (علایم متاستاتیک): متاستاز به کبد می‌تواند منجر به بروز درد در قسمت فوقانی شکم همچنین زردی و بزرگ‌شدگی کبد بینجامد. در اثر غلیظ‌ شدن خون و به دلیل افزایش خاصیت لخته‌پذیری، لخته‌های خونی در سیاهرگ‌ها و سرخرگ‌ها دیده می‌شوند.

    مراحل سرطان روده:
    پس از این‌که سرطان روده بزرگ تشخیص داده شد به منظور یافتن اینکه آیا سرطان روده بزرگ محدود به همان نقطه بوده و یا به سایر نقاط بدن انتشار یافته است، آزمایشاتی به عمل می‌آید. فرآيندی که در آن مشخص می‌شود که آیا سرطان روده بزرگ محدود بوده و یا به سایر نقاط بدن انتشار پیدا کرده است را «مرحله‌بندی» (Staging) سرطان می‌نامند. اطلاعاتی که از فرآیند مرحله‌بندی بدست می‌آید مرحله بیماری را مشخص می‌کند. دانستن مرحله بیماری در اتخاذ درمان مناسب بسیار مهم است.
    چند سیستم مرحله‌بندی سرطان روده بزرگ وجود دارد مانند سیستم مرحله‌بندی «دوک» که در سال ۱۹۳۲ توسط دانشمندی به همین نام ارایه شد. در این سیستم مراحل سرطان به چهار مرحله‌ی A، B، C و D تقسیم‌بندی شده است. سیستم‌های دیگری مانند TNM و AJCC ارائه شده‌اند که با جزئیات بیشتری مراحل سرطان روده را توصیف می‌کنند.
    سیستمی که در حال حاضر به‌کار می‌رود از نوع TNM است:
    مرحله‌ی صفر یا T0: هیچ اثری از تومور مشاهده نمی‌شود.
    مرحله‌ی این‌سیتو (In Situ) یا Tis: تومور مشاهده می‌شود اما به بافت زیرین خود حمله نکرده است.
    مرحله‌ی یک یا T1: سرطان به لایه زیرمخاط حمله کرده و دیواره داخلی روده نیز درگیر شده است (معادل مرحله‌ی A در سیستم دوک).
    مرحله‌ی دو یا T2: سرطان لایه‌ی عضلانی روده را نیز درگیر کرده است (معادل مرحله‌ی B در سیستم دوک).
    مرحله‌ی سه یا T3: سرطان به غدد لنفی راه یافته و آن‌ها را درگیر کرده است اما به دیگر نقاط بدن گسترده نشده است (معادل مرحله‌ی C در سیستم دوک).
    مرحله‌ی چهار یا T4: در این مرحله سرطان به دیگر نقاط بدن مانند مثانه، ریه و کبد دست‌اندازی کرده است (معادل مرحله‌ی D در سیستم دوک).



    پولیپ رسیده و گردویی شکل که در دیواره‌ی روده نمایان شده است با کمی تحریک قابلیت تبدیل به سرطان (در تصویر کمی پایین‌تر از پولیپ) را دارد. در این تصویر یک پولیپ نارس نیز مشخص است

    تشخیص:
    راه‌های زیادی برای تشخیص وجود دارد که به برخی از مهمترین آن‌ها اشاره می‌شود:
    ۱- تشخیص تومور‌های درشت با انگشت (DRE): پزشک انگشت خود را از راه مقعد داخل می‌کند و مناطق غیرطبیعی را جستجو می‌کند. این روش برای تومورهای به حد کافی درشت و تشخیص اولیه در انتهای روده ماسب است.
    ۲- آزمایش خون نهفته در مدفوع (FOBT): مقداری از مدفوع نمونه برداری می‌شود و برای تشخیص وجود خون آزمایش می‌شود. دو روش شیمیایی و ایمنوشیمی در این آزمایش بکار می‌رود که روش ایمنوشیمی دقیق‌تر از روش شیمیایی است.
    ۳- اندوسکوپی (Endoscopy): معاینه توسط لوله‌ای مجهز به چراغ و دوربین تصویربرداری. خود به دو روش تقسیم می‌شود: سیگموییدوسکوپی (Sigmoidoscopy) و کولونوسکوپی (Colonoscopy). در سیگموییدوسکوپی پزشک به دنبال مناطق نامعمول و بافت‌های غیرطبیعی چون تومور و پولیپ می‌گردد. در روش کلونوسکوپی پزشک علاوه بر مشاهده پولیپ و دیگر ضایعات امکان پاکسازی سریع روده از آن‌ها و یا نمونه‌برداری را دارد.
    ۴- عکسبرداری از روده: با تنقیه مایعی خاص از مقعد، اقدام به عکسبرداری می‌شود. عکسبرداری از روده معمولاً در موارد پرخطر تجویز می‌شود. این روش تمام قسمت‌های روده را به پزشک نشان داده و در صورت لزوم امکان نمونه‌برداری از پولیپ‌های مشکوک را نیز فراهم می‌آورد. این آزمایش معمولاً در بیمارستان انجام می‌شود و برای اینکه بیمار احساس ناراحتی نکند داروهای مسکن نیز تجویز می‌شوند.
    دیگر روش‌های تشخیصی عبارتند از: آزمایش خون برای یافتن موادی که در طی سرطان در خون ظاهر می‌شوند، تنقیه‌ی فلز باریم برای عکسبرداری اشعه ایکس، آزمایشات ژنتیک برای تشخیص و یافتن سابقه‌ی ابتلا در اقوام نزدیک، روش PET که در آن نوعی قند رادیواکتیو به فرد تزریق می‌شود که این قند در نواحی فعال از نظر سوخت و ساز تجمع می‌یابد و پس از سنجش میزان تجمع قند و رادیواکیتویته‌ی آن، بیماری را تشخیص می‌دهند.



    تصویر کلونوسکوپی از کولون خاصره (Sigmoid) و سرطان که باعث انسداد روده خواهد شد، در این حالت فرد احساس عدم تخلیه‌ی کامل روده هنگام اجابت مزاج و نفخ را خواهد داشت

    درمان:
    درمان به مرحله‌ی پیشرفت سرطان بستگی دارد. اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود قابل درمان است. چهار روش درمانی اصلی مورد استفاده عبارتند از:
    ۱- جراحی: موثرترین راه در اغلب موارد جراحی است که خود به سه طریق انجام می‌شود:
    الف) پولیپکتومی (Polypectomy): اگر سرطان درمرحله‌ی اولیه تشخیص داده شود ممکن است عمل جراحی بدون بازکردن شکم توسط پزشک انجام شود که از طریق عبور لوله از مقعد به داخل روده بزرگ انجام می‌گیرد به این طریق برداشتن ضایعه محلی می‌گویند که اگر سرطان در یک پولیپ تشخیص داده شود به این عمل جراحی پولیپکتومی اطلاق می‌شود.
    ب) زرکسیون (Resection): در صورت وسیع‌بودن سرطان و ضایعات آن، جراح اقدام به خارج‌ کردن ضایعه به همراه بخشی از بافت سالم آن می‌کند و سپس دو سر روده را به هم می‌دوزد.
    ج) کولکتومی (Colectomy) در صورتی که جراح قادر به دوختن دو سر روده به هم نباشد منفذی به خارج از بدن تعبیه کرده تا مواد زائد از آن نقطه دفع گردند. اگر تمام قسمت‌های کولون توسط جراح برداشته شوند کولکتومی دائم خواهد بود.
    ۲- شیمی‌ درمانی: ‌اگرچه پزشک سرطان را تا حد ممکن جراحی خواهد کرد اما گاهی به بيماران پیشنهاد شیمی درمانی پس از عمل جراحی داده می‌شود تا اگر سلول سرطانی باقیمانده باشد از بین برده شود. شیمی درمانی استفاده از دارو جهت از بین‌بردن سلول‌های سرطانی است. داروها از طریق خوراکی، تزریق داخل وریدی و یا تزریق عضلانی تجویز می‌شوند. در سرطان روده بزرگ شیمی درمانی تنها زمانی صورت می‌گیرد که سرطان به غدد لنفی گسترده شده باشد (مرحله‌ی ۳).
    داروهای شیمی درمانی تقسیم سلولی میتوز (Mitosis) را در اکثر نقاط بدن بویژه سلول‌های با سرعت تکثیر بالا (برای مثال در بافت خونی و مو) را موقتاً خاموش می‌کنند بنابراین عوارضی چون ریزش مو، خستگی و کم خونی را خواهند داشت. از دیگر عوارض این داروها خاصیت تحریک مرکز استفراغ معده و در نتیجه تهوع و استفراغ‌آوری آنهاست. بدیهی‌ست پس از پایان دوره‌ی درمان و قطع مصرف داروها اثرات جانبی آن‌ها نیز پایان می‌یابد.
    ۳- پرتو درمانی: در این روش با استفاده از پرتوهای یونیزان سلول‌های سرطانی و تومورها را از بین می‌برند. پرتو درمانی در سرطان واقع شده در کولون شایع نیست زیرا التهاب کولون را ایجاد خواهد کرد و همچنین هدف‌گیری برای تابش پرتو به سلول‌های سرطانی کولون امر مشکلی است. اما اگر سرطان در رکتوم واقع شده باشد به دلیل هدف‌گیری آسان و نداشتن پیچ و تاب‌هایی مانند کولون، به راحتی انجام می‌شود.
    در پرتو درمانی از انواع پرتوها می‌توان استفاده کرد اما دو پرتوی معمول اشعه‌ی ایکس و پرتوی گاما هستند. پرتو درمانی ممکن است بصورت پرتو درمانی خارجی (استفاده از دستگاه پرتو درمانی در خارج از بدن) و یا پرتو درمانی داخلی باشد. پرتو درمانی داخلی با استفاده از رادیو ایزوتوپ‌های مختلف (مواد پرتوزا) و از طریق قرارگیری لوله های پلاستیکی کوچک در داخل بدن و در محل تجمع سلول‌های سرطانی انجام ‌می‌شود. سرطان روده بزرگ برخی مواقع از طریق پرتو درمانی خارجی نیز درمان‌ می‌گردد. پرتو درمانی در اغلب سرطان‌ها معمولاً همراه با شیمی درمانی انجام می‌شود.
    روش مکمل دیگری که پس از انجام پرتو درمانی در برخی کشورها و مراکز درمانی به‌کار می‌رود، درمان نهایی با استفاده از حرارت با درجات بالا (Hyperthermia) است. برخی گزارش‌ها از سالیان دور نشان از کوچک‌ شدن تومورها در افراد با تب بالا حکایت دارد. در طی چند سال اخیر پزشکان با علم به این مطلب اقدام به درمان با این روش کرده‌اند که موفقیت‌های چشمگیری درپی داشته است.



    سرطان به شکل گل شکفته دردیواره و مخاط روده بزرگ

    این روش برای سلول‌های سرطانی از پرتو درمانی زیانبارتر است زیرا بیشتر سلول‌های سرطانی دارای خون کمتر و در نتیجه اکسیژن ناکافی نسبت به سلول‌های سالم هستند، بنابراین صدمات غیرقابل ترمیمی در نتیجه حرارت بالا به آن‌ها وارد می‌شود. در پرتو درمانی هم صدمات به سلول‌های با اکسیژن زیاد وارد می‌شود. باید توجه داشت که درمان مکمل حرارت بالا باید در همان روزی که پرتو درمانی صورت گرفت، صورت پذیرد تا از ترمیم سلول‌های سرطانی جلوگیری شود.
    4- ایمنی درمانی یا درمان بیولوژیک: درمان بیولوژیک نوعی درمان جدید است که در آن توانایی تحریک سيستم ایمنی بدن در مقابله با سرطان به عنوان درمان بکار می‌رود . موادی که توسط بدن و یا در آزمایشگاه ساخته می‌شوند جهت تقویت دفاع طبیعی بدن در مقابله با بیماری‌ها بکار می‌روند.
    در ماه نوامبر سال ۲۰۰۶ میلادی اعلام شد، واکسنی که بر علیه این بیماری تهیه شده بود با نتایج رضایت‌بخشی آزمایش شده است. از درمان‌های حمایتی نیز جهت کاهش عوارض شیمی درمانی و جراحی استفاده خواهد شد. برای مثال از داروهای ضد عفونت قبل و بعد از جراحی، داروهای ضد تهوع و استفراغ قبل و بعد از داروهای شیمی درمانی استفاده می‌شود.


    پیشگیری:
    پیشگیری از ابتلا به اکثر سرطان‌ها چون سرطان روده بزرگ آسان است. نکات زیر چند باب در این زمینه هستند:

    ۱- عادات و آداب غلط زندگی: مهم‌ترین موضوعی که در مبحث پیشگیری باید بیان کرد اصلاح برخی عادات غلط زندگیست. همانطور پیشتر بیان شد مدفوع حاوی مواد محرک و مضر برای دستگاه گوارش است که باقی ماندن طولانی مدت آن موجب آسیب به دیواره‌ی روده و در نهایت سرطان خواهد شد.
    اما در حالت عادی سیستم گوارشی طوری تنظیم شده است که هرگاه مدفوع به اندازه‌ی کافی در راست روده جمع شد آن را تخلیه کند. متاسفانه در برخی کشورها همچون ایران برخی آداب، رسوم و عادات غلط زندگی باعث شده است که مواد زائد بدن مانند ادرار و مدفوع به موقع تخلیه نشوند و همین امر موجب بالا رفتن تعداد مبتلایان به این سرطان دراین کشورها شده است.
    باید آداب و عادات زندگی در جهتی تغییر کنند که شخص هرگاه احساس دفع مدفوع یا ادرار کرد بلافاصله برای تخلیه‌ی آن‌ها اقدام کند و این اقدام را به تأخیر نیاندازد. مثال عینی این موضوع برای اکثر دانش‌آموزان ایران رخ می‌دهد که به علت عدم اجازه‌ی معلم خود نمی‌توانند از کلاس خارج شده و مدفوع و ادرار خود را تخلیه کنند.
    گاهی اوقات خود شخص نیز به دلیل برخی برنامه‌ها چون میهمانی یا مشغله‌ی فراوان و حتی تماشای یک برنامه‌ی تلویزیونی از رفتن به دستشویی امتناع می‌کند. باید توجه داشت که هر چقدر این مواد دیرتر تخلیه شوند امکان آسیب‌رسانی و ابتلا به سرطان روده و مثانه بیشتر خواهد بود.
    سرطان روده بزرگ درحیوانات بسیار سرطان نادری است زیرا حیوانات به دلیل غریزه‌ی خود هرگاه که احساس دفع مدفوع کنند بی‌درنگ آن را تخلیه می‌کنند.
    ۲- رژیم غذایی صحیح: مصرف بیش از حد گوشت قرمز و به نوعی صرفه‌جویی در مصرف سبزیجات و میوه دومین عامل بروز سرطان روده بزرگ محسوب می‌شود. باید توجه داشت که هرگز نباید گوشت قرمز را از رژیم غذایی حذف کرد زیرا طبیعت انسان گوشتخوار است و در حدود یک سوم اسیدهای آمینه‌ی ضروری برای او فقط در گوشت قرمز یافت می‌شوند و نه در هیچ ماده‌ی دیگری.
    اما توصیه می‌شود مصرف آن را به حداقل ممکن رساند و در کنار آن از انواع سبزیجات (بصورت بهداشتی تا به دیگر عفونت‌ها مبتلا نشویم)، میوه‌جات، غلات و حبوبات استفاده کرد.
    ۳- کاهش مصرف الکل و سیگار: اگر بتوان مصرف این دو ماده سمی را کاهش داد می‌توان به پیشگیری از سرطان روده امیدوار بود. واقع بینانه‌تر اینست که این دو ماده را مصرف نکنیم اما با توجه به برخی شرایط و عوامل حتی با کاهش مصرف هم امید به پیشگیری بیشتر خواهد بود.
    ۴- کاهش استرس: استرس نقش اساسی درتضعیف سیستم ایمنی بدن بازی می‌کند. باید تلاش کرد تا به هر وسیله‌ای از شدت آن کاست.
    ۵- مصرف ویتامین‌ها و مواد تقویت‌کننده: ویتامین‌ها همچون ویتامین C با مستحکم کردن مخاط و پوشش داخلی و خارجی بافت‌ها نقش واضحی در عدم ابتلا به سرطان و پیشگیری از سایر عفونت‌ها را بازی می‌کنند. مواد معدنی همچون کلسیم و کمپلکس‌های تقویت‌کننده نیز می‌توانند تا درصدی از ابتلا به سرطان را کاهش دهند. در برخی پژوهش‌ها به نقش آسپرین در کاهش احتمال ابتلا به سرطان اشاره شده است.
    آسپرین با هضم کردن لخته‌ی خونی که مناسب‌ترین بستر سلول‌های بدخیم برای رشد و دست‌اندازی‌ آن‌هاست، احتمال کاشته‌شدن سلول سرطانی در این لخته‌ها را به حداقل می‌رساند. آسپرین همچنین دارای برخی نقش‌های ناشناخته‌ی دیگر در کاهش ابتلا به سرطان است.
    ۶- فعالیت بدنی: فعالیت بدنی مداوم و مناسب بدن هم در کمک به کاهش وزن موثر است و هم در کمک به عدم چسبندگی روده‌ها و در‌پی‌ آن برقراری و نظم حرکات دودی روده. باید توجه کرد که حرکات بدنی نامنظم به عکس باعث چسبندگی بیشتر روده‌ها و در‌پی آن توقف حرکات دودی خواهد شد که این امر مساویست با تماس بیشتر مواد محرک با مخاط روده و بالا رفتن احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ.


    منبع: radiozamaaneh.com

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

برچسب های این موضوع

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •