بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

[resane.modern33]

حقیقت ،خود مقدس نیست.آن چه مقدس است،جست وجویی است که برای یافتن حقیقت خویش می کنیم!آیا کاری مقدس تر از خود شناسی سراغ دارید؟....

"بشو ،آن که هستی!"بدون حقیقت چگونه می توان فهمید کیستیم و چیستیم؟

<<وقتی نیچه گریست/ اروین د. یالوم>>

یعنی این کتاب فوق العادس.فوق العاده

[resane.modern33]

اولش تفاوت‌ها جذابند، بعدش هی دنبال شباهت‌ها می‌گردیم، چیزی که یافت می نشود.


اوایل عاشق هم بودیم، بعد از مدتی همدیگر را دوست داشتیم، حالا هم به هم احترام می گذاریم. این ایده‌آل‌ترین تغییر شکل احساسات زن و شوهر است.


فکر می‌کنم که خیلی طبیعی است که اگر روزی عاشق زن دیگری شدی، جایم را با آن زن عوض کنم.
- به همین سادگی؟
ساده که نیست. حتما یک چیزهایی می‌شکند، قلبم، غرورم...


روزی که فهمیدم همه‌ی پسربچه‌ها راز پنهان ناخوشایندی دارند، عذاب وجدانم تمام شد. گناهان دسته‌جمعی زودتر بخشیده و فراموش می‌شوند.


زندگی بدون همین حس‌های خوب کوچک خیلی بی‌معناست.


پری فراموشی / فرشته احمدی

قشنگ بود..

[resane.modern33]

گروهی کودن شادمان را تصور کن که مشغول کارند، در فضای باز آجر جا به جا میکنند. به محض آنکه همه آجرها را در یک گوشه زمین رو هم چیدند، شروع میکنند به بردن آن ها در گوشه دیگر زمین. این کار بی وقفه ادامه می یابد و هر روز سال آن ها مشغول همین کارند. یک روز یکی از آن ها می ایستد و از خود میپرسد چه کار دارد میکند. در شگفت می ماند که هدف از جا به جایی آجرها چیست. و از آن لحظه به بعد دیگر مانند گذشته از کار خود راضی نیست.
من همان کودنم که از چرایی جا به جای آجر ها در شگفت مانده است.

روان درمانی اگزیستانسیال- اروین د.یالوم

این نویسنده رو خیلی دوست دارم و فکر می کنم شاهکارش همون "وقتی نیچه گریست" باشه

[resane.modern33]

شاه باجی گفت این که دیگر نقلی ندارد. الان قلم و کاغذ برمیداری و دو کلمه کاغذ به بلقیس می نویسی که دیدمت و می خواهمت.
گفتم خدا از زبانتان بشنود ولی هیچ معلوم نیست که بلقیس از این نوع کاغذ ها چندان خوشش بیاید و من هم در کاغذ عشق نوشتن آنقدر ها مهارت ندارم.
شاه باجی هر هر خنده را سر داده گفت به به چشمم روشن. پس شما جوانها در این مدرسه ها چه یاد می گیرید. توی روزنامه ها هر روز یک گز مقاله می نویسید ولی وقتی بنا می شود دو کلمه مطلب حسابی و معنی دار بنویسید کمیتتان به کلی لنگ می ماند. کاغد عشق نوشتن که این نقل ها را ندارد. یک ورق کاغذ زرد لیمویی گیر می آوری با مرکب سرخ با سطرهای بند رومی یعنی در هم و بر هم که پریشانی خاطر را برساند. مطلب و راز دل را با اشاره های کم و بیش صریح و با کنایه های بیش و کم واضح ولی خیلی مودبانه و بسیار شاعرانه می پرورانی و ابیات مناسبی که زبان حالت باشد جسته جسته در بین کلام می آوری و کاغذ را با اشتیاق و آرزومندی بی پایان ختم می کنی ولی زنهار فراموش منما که چند کلمه آن را با دو سه قطره اشک راستی یا دروغی محو و ناخوانا کنی. آنگاه با نیش چاقوی قلمتراش سر انگشت را قدری خراش می دهی و با خون گلگون خود کاغذ را امضا می نمایی و سر پاکت را می بندی. اگر حیا و ادب مانع نباشد می توانی پیش از بستن پاکت دو سه تار مو و اندکی مغز قلم هم در لای پاکت بگذاری که اشاره باشد به اینکه " از مویه چو مویی شدم از ناله چو نایی. اگر مایل باشی که محبت نامه و قاصد عشقت هیچ عیب و نقصی نداشته باشد قدری نیز کبابه و چند دانه لوبیا و هل و مغز پسته و عناب و قند و بادام و زعفران با یک برگ زرد و چند پر گل زرد هم با عطر و گلاب شسته و در جوف پاکت می گذاری و یقین بدان که بلقیس با آن هوش و فراستی که خدا به این دختر داده ملتفت خواهد شد که کبابه و هل یعنی" از فراقت هم کبابم هم هلاک" لوبیا یعنی "بدو بیا" و مغز پسته یعنی:

جون مغز به پوست دارمت دوست....گز مغز جدا کنندم از پوست

و عناب و قند یعنی:

عناب لعل تو را قند توان گفت ... چیزی که به جایی نرسد چند توان گفت

و زعفران یعنی:

زردم کردی چو زعفران سوده .... تا چند خورم غم تو را بیهوده

و بادام یعنی:

بادام سفید سر برآورده ز پوست...عالم خبر است من تو را دارم دوست

و گل زرد یعنی:

دردا که روزگار به دردم نمی رسد...برگ خزان به چهره ی زردم نمی رسد

ولی البته فراموش مکن که در بالای کاغذ عکس دلی هم باید بکشی و وسطش را با جوهر سرخ داغدار کنی و زیرش این شعر را بنویسی:

من عاشقم گواه من این قلب داغدار....در درست من جز این سند پاره پاره نیست.

گفتم شاه باجی خانم چنین کاغذی را باید به کول حمال گذاشت و فرستاد و تازه چه کسی ضمانت می کند که با این آش شله قلمکار هزار پیشه ادویه و دارو و خورجین و بنشن، بلقیس اصلا اعتنایی کرده و جوابی بدهد.

شاه باجی گفت تو کاغذ را بفرست و کارت نباشد.


دار المجانین -- محمد علی جمالزاده

جالب بود. علاقمند شدم برم بخونمش

[jahangir1400]

اعضای واحد فضایی "نیروی اکتشافی قلمرو" که توسط "اهورا مزدا" هدایت میشدند، در فرهنگ انسانی "خـدایـان بالـدار" نامیده میشدند.
در سراسر تمدن پرشیا سنگ تراشی های مهم زیادی وجود دارد که سفینه های فضایی بالدار آنها را نشان می دهد که آنها آن را "فروهر" مینامند.


ALIEN INTERVIEW
Matilda O'Donnell MacElroy

[green-mind]

.
.
غرور ، دائما مورد سرزنش و تقبیح قرار می گیرد ، اما گمان می کنم این کار را کسانی می کنند که خود ، دلیلی برای مغرور بودن ندارند. اگر بی شرمی و حماقت اکثر انسان ها را در نظر بگیریم ، به این نتیجه میرسیم که کسی که دارای هرگونه برتری است ، باید تفاوت خود و دیگران را مد نظر داشته باشد تا دیگران آن را به کلی فراموش نکنند زیرا اگر چنین کسی از روی پاکی و خوش قلبی ، امتیازات خود را نادیده بگیرد و با آنان طوری بیامیزد که گویی در ردیف آنهاست ، باور می کنند و با او مانند هم سنخ خویش رفتار می کنند.

.
در باب حكمت زندگی
آرتور شوپنهاور

[Mohammad Hosseyn]

We used to shoot a man who acted like a dog, but honor was real there, you were protecting something. But here? This is the land of the great big dogs, you don't love a man here, you eat him! That's the principle ; the only one we live by...


All My Sons - Arthur Miller

[Mohammad Hosseyn]

تو نمی دانی مُردن
وقتی که انسان مرگ را شکست داده است

چه زنده‌گی ست!

-- شاملو، قطعنامه

[green-mind]

.
یک پرتو آفتاب کافی است برای تابناکی ظلمت.
.
#مردی_به_نام_اوه
.

[green-mind]

در زندگی هر کس لحظه‌ای وجود دارد که در آن لحظه تصمیم می‌گیرد می‌خواهد چه کسی باشد.
کسی باشد که بگذارد دیگران بهش بدی کنند یا نگذارد.
و وقتی آدم از این موضوع بی‌خبر باشد، اصلا آدم‌ها را هم نخواهد شناخت.
.
,مردی به نام اوه