ماني نقاش و ايين مانوي
گرداورنده : پويا رباني ( خودم )


اسطوره افرينش در دين ماني :


ماني در سال 2116 م. در بابل چشم به جهان گشود و در 24 سالگي به اعلام رسمي و همگاني رسالت خود
فرمان يافت. دين وي در طول ساليان اينده از مصر تا چين گسترش يافت و به ديني جهاني مبدل گشت.
اموزه هاي كيهان شناختي و يزدان شناختي ماني كمابيش اميزه اي از انگاره هاي گدوس و زرتشتي است.
ويژگي بنيادين اموزه هاي كيهان شناختي ماني ، منفي انگاري جهان مادي و متعلق دانستن ان به اهريمن
و نيروهاي اهريمني است. دين ماني با پلشت انگاشتن جهان مادي ، و توصيه به مينوگرايي ، عملا دنياگريز
و زهدگرايي را اموزش مي دهد.

اسطوره افرينش در دين ماني ، ان گونه كه از متون بازمانده مانوي بر مي ايد ، چنين است كه : در اغاز دو گوهر
بود : گوهر روشني و گوهر تاريكي. گوهر روشني در بالا ، در بهشت روشني جاي داشت و گوهر تاريكي در
پايين ، در سرزمين تاريكي. سرزمين روشني و تاريكي با يكديگر هم مرز بودند. شهريار بهشت روشني افريدگار
همه ايزدان ، بر بهشت روشني فرمان مي راند و سرزمين او در نور و رامش و زيبايي جاودانه غرق بود.

فرمانرواي سرزمين تاريك ، اهريمن يا شهريار تاريك بود كه خود جاودانه نبود بلكه گوهرهاي سازنده وي
ازلي بودند. او سري مانند شير ، بدني چون اژدها بال هايي چون بال پرندگان ، دمي به سان دم ماهي ،
و چهارپا مانند چهارپايان داشت. سرزمين تاريكي يكسره در تباهي و زشتي و پليدي و شرارت فرو رفته بود.

اين مختصر كلامي بود از دين ماني نقاش ، مردي كه عده اي او را پيامبر خدا مي دانند اما در مقابل عده اي
ديگر او را در حد بودا يا عالمان ديگر مي دانند . اميدوارم كه خواندن اين كتاب الكترونيكي به حال شما خوانندگان
گرامي مفيد واقع شود


کد:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
کد:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید