.::محمد صالح اعلا
با سلام
این تاپیک اختصاص داره به اشعار و نوشته ها و ترانه ها و ....(همه چیز) در مورد محمد صالح اعلا که هر چه درباره ش
بگیم کم گفتیم ، حتی حرفهای شیرین و شعرهایی که در برنامه ی 2 قدم مانده به صبح میگه رو هم میشه اینجا
آورد.
با تشکر
ابتدا توجه شما رو جلب میکنم به یک مصاحبه با آقای صالح اعلا که اطلاعات خوبی درباره ی این هنرمند به ما میده...
******************
هلیا قاضی میرسعید: مصاحبه با محمد صالح علا همانقدر که جذاب است دلهره آور هم هست. او كارگردان تئاتر و تلويزيون و يك مجرى موفق در راديو است .ترانه سرای خوبی هم هست. ترانه هایش بر دل و جان آدمی می نشیند. راستی یادم رفت او بازیگر هم هست. خلاصه یک هنرمند تمام عیار است .
مصاحبه با محمد صالح علا همانقدر که جذاب است دلهره آور هم هست. او كارگردان تئاتر و تلويزيون و يك مجرى موفق در راديو است .ترانه سرای خوبی هم هست. ترانه هایش بر دل و جان آدمی می نشیند. راستی یادم رفت او بازیگر هم هست. خلاصه یک هنرمند تمام عیار است . از همه اینها که بگذریم دوست داشتنی ومهربان است و با ما با عبارت باباجان سخن می گوید.به دفتر مجله «نشانی» می رویم تا با او به گفتگو بنشینیم.دفتری در خیابان جلفاباساختمانی قدیمی .دکوراسیون دفتر مجله کاملا فرهنگی-هنری است و نورپردازی آنجا هم به این مسئله کمک بیشتری کرده است. به گرمی از ما استقبال می کند.
او پشت میزش نشسته و ما هم روی مبلی در مقابل او می نشینیم.کتابی راکه روی میزش بود می بندد. با این کارما متوجه می شویم که باید مصاحبه را آغاز کنیم.
«رکوردر» را روشن می کنیم و در مقابلش می گذاریم. با تعجب می پرسد:« این چیست؟» برایش توضیح می دهیم. با همان لحن مخصوص خودش می گوید:«اجازه هست بهش دست بزنم؟» باز هم سوال می پرسد:«...چند ساعت ضبط می کند؟» می گویم:« متغیر است ،بستگی به کیفیت دارد...» می خندد و می گوید:« پس بستگی دارد که با چه کسی می خواهید مصاحبه کنید!»
بیوگرافی
من محمدصالح علا هستم و55سال دارم.( درهمین زمان دختر جوانی که کمی آنطرف تر نشسته به اونگاهی می کند که باعث می شود محمد صالح علا پاسخش را اینگونه اصلاح کند: نه! 54 ساله هستم .خواهرزاده من بسیار دوست دارد که من 22 ساله باشم وبرای همین به من چشم غره می رود!) خانواده محترمی دارم و درپایین شهر تهران متولد شدم .همان جا هم مدرسه رفتم.
تحصیلات
از تحصیلاتش می گوید:«ازدانشکده هنرهای زیبا لیسانس بازیگری وکارگردانی گرفتم.بعدها درخارج ازکشوردررشته سینماتحصیل کردم .مدتی هم علوم سیاسی خواندم و همچنین دردانشکده علامه طباطبایی در رشته زبان و ادبیات فارسی مدرک کارشناسی ارشد گرفتم .»
شروع فعالیت
محمد صالح علا از20 سالگی کارگردانی را به طور رسمی در تلویزیون آغازمی کند. پیش از آن نیز درتئاترودرکارگاه نمایش که مرکزکارهای تجربی بود ، به عنوان کارگردان و سناریونویس فعالیت داشته است .در همین ارتباط می گوید:«کاری که من انجام می دادم خیلی به کار ابزورد نزدیک بود.فکر می کنم اولین تئاترخیابانی رابا عنوان باغ آرزوها درآب انبار سیروس من اجرا کردم .»
در سالهای پیش از انقلاب 10-15نمایش نامه نوشته وکارگردانی کرده که برخی از آنها مانند:اسکی روی آتش و زیرچادراکسیژن درجشنواره های بین المللی اجرا شد وآخرین کاری که درعرصه تئاتر در ایران انجام داده «خمیازه کفش هایم» بودکه درسال 55 اجراشد که تقریبا ایرانی ترین نمایش اوست که 5خانم ،مرحوم خانم پری صالحی و مرحوم دیهیم خانم مهری ودادیان ، شهره آغداشلو و خانم فروهر آن را اجرا می کردند. محمد صالح علا در تلویزیون هم سریال های طولانی ساخته است و اولین سریالی که در آن سمت تهیه کننده، نویسنده ،طراح و کارگردان را داشته سریال 120 قسمتی «لحظه» بود و بعد تله تئاتر کار کرده ودر آن زمان کار سینما رابه شکل آکادمیک انجام می داده است. او در خارج از کشور هم به فعالیت در حوزه تئاتر ادامه می دهد.
اولین تجربه بازیگری
سال های اول انقلاب مسعود کیمیایی به او پیشنهاد بازی در فیلم «تیغ و ابریشم» را می دهد. خودش می گوید:« از آن زمان تا سال 69 چند فیلم بازی کردم و بعد خسته شدم و الآن چند سال است که دیگر بازیگری را کنار گذاشتم و بیشتر در تلویزیون هستم و کارهای ترکیبی انجام می دهم.یعنی بیشتر عمرم در این سال ها به ساختن برنامه های تلویزیونی گذشته است.» وی دوست ندارم فیلم بازی کند و حضور کمرنگی در سینما دارد. اما به گفته خودش بازی در سینما هم حس مطبوعی به او می دهد.البته اگر نخواهیم آن را از منظر مسائل مقلق و حاق بررسی کنیم و تنها از نظر احساسی به آن نگاه کنیم.
بازی گری را دوست دارید ؟
من بازیگری را دوست دارم اما راستش در این سالها سناریویی که من عاشقش شوم نبوده ،امسال برای من چند سناریو آوردند نمی دانم چرا وقتی که بازی نمی کنی بیشتر به سراغت می آیند!البته من اصولا سریال بازی نمی کنم به جز همانی که چند سال پیش بازی کردم راستش خیلی می ترسم و نمی دانم چه می شود وکاربه چه شکلی ازآب درخواهد آمدهمیشه درابتدای کارکه متن را می خوانی به نظر می رسد که کارخوبی خواهد شد اما زمانی که کاراکران می شودسعی می کنی چشمت در چشم فامیل و آشنانیفتد. برای من پیش آمده که مهمان بوده ام و درهمان زمان تلویزیون هم فیلمی را ازمن پخش کرده و من سعی کردم که خودم را یک جوری از دید سایرین پنهان کنم!
معیار انتخاب نقش
محمد صالح علا هم برای بازی در یک فیلم معیارهایی دارد که اگر رعایت نشود نقش را قبول نمی کند. و این معیارها از این قرارند: نقش خوبی باشد،زیباباشد،سناریوخوب نوشته شده باشد،عواملی که کارراانجام می دهندکارشان رابلدباشندوخیلی چیزهای دیگر.
البته به گفته خودش در این سالها اتفاقا کارهای خوبی به او پیشنهادشده، اما شاید او در رودروایستی مانده چون چندسال است که بازی نکرده است .می گوید:«اتفاقا درهمین رابطه یکی از دوستان می گفت دریکی از این مجلات نوشته بودندکه صالح علا گفته است که دیگرفیلم بازی نمی کند!»
نشریه نشانی
بهمن ماه سال 84 زمزمه هایی مبنی بر انتشار نشریه ای با نام نشانی به سردبیری محمدصالح علا به گوش رسید.اما اولین شماره آن در اردیبهشت ماه سال جاری روی پیشخوان روزنامه فروشی ها دیده شد. البته شماهره سوم آن هم در راه است.
رادیو
صالح علا درگذشته نمایشنامه های رادیویی هم می نوشت که طرفداران زیادی هم داشت وبه قول خودش :« من همیشه یک زلفی با رادیو گره زده داشتم.» در سال های اخیر و از زمان افتتاح رادیو پیام همکاری مستمری هم با رادیو پیام دارد وشبهای جمعه برنامه ای در رادیوپیام دارد که هم در آن می نویسد و هم خودش آن را به عنوان مجری اجرا می کند.جمعه ها هم برنامه ای در رادیو تهران دارد، که برخلاف همیشه صبح ها پخش می شود. یکشنبه ها هم در رادیو صدای آشنا که برای فارسی زبانان خارج از کشوراست برنامه اجرا می کند.او در این سالها در دانشگاه آزاد وصداوسیما تدریس هم کرده است. صالح علا به عنوان کسی که در عرصه های مختلف از جمله سینما،تئاتر،رادیوو تلویزیون کارکرده به رادیو بیش از سایر رسانه ها علاقه دارد و معتقد است که رادیو رسانه شریفی است و به شخصی که کار رادیویی می کند احساس مطبوعی دست می دهد.او شخصاهرکاری که بخواهد در رادیوانجام می دهد و با مردم زلف گره می زند. صالح علا برای رادیوداستان می نویسد مثلا سال هاست که برای رادیو پیام داستانی از زبان شخصیتی به نام بی بی می نویسد که کاراکترمطبوعی است.او هرچه که دوست داشته باشد از زبان بی بی می نویسد. صالح علا شعرها و ترانه هایش را در برنامه های رادیویی که دارد می خواند. خلاصه که به نظر او :«رادیو رسانه محترمی است و به من خوش می گذرد.»
فعالیت هنری
فعالیت در عرصه های مختلف هنر ما را بر آن داشت تا از او بپرسیم که : چطور شدکه به هنرعلاقه پیداکردید؟ و این هنرمند توانا هم با ادبیاتی که فقط مخصوص خودش است پاسخ داد:«
نمی دانم به ناگهان فواره زد!از وقتی خودم را شناختم به همین کار مشغول بودم.»
نیما افشارنادری هم که به عنوان عکاس همراه ما آمده است در ادامه جواب صالح علا می پرسد:«جو دهه 40؟» و چنین پاسخ می شنود:«نه ! من هنوز در آن موقع سری در سرها درنیاورده بودم.ولی آن سالها سالهای پرکاری وشکوفایی بود.اما اگر منظورتان دهه 50-60 باشد،بله ما شب و روز کلفت هنر بودیم.»
(کوروش که از دوستان باران تنها پسر محمدصالح علا است ،در این هنگام وارد دفتر کار می شود او به دنبال باران آمده تا با هم فوتبال بازی کنند . محمدصالح علا از آنها می پرسد دروازه بان، مربی و داور نمی خواهند ؟ وبه کوروش می گوید : نمی شود من را هم یکبار با خود ببرید من در زندگی منتظر این هستم که تو یک گل به من بزنی ! )
( ادامه در پست دوم )
.gif "N Aggressive (17)")
جواب بصورت نقل قول
