البته من در مورد انواع قرصهای خواب اطلاع کامل ندارم و بین اونها فقط زولپیدم رو میشناسم که خودم برای مدتی استفاده میکردم. شما میگید 2 ساعت، ولی من تا ساعت 6 صبح به هیچ وجه خوابم نمیبرد و کاملا ساعت بیولوژیکم بهم ریخته بود که برای مدتی این قرص رو استفاده کردم. و در نهایت بابت همون استفاده محدودی که داشتم هم پشیمون شدم چون متوجه شدم تغییر بعضی عوامل محیطی و بعضی جنبههای سبک زندگی خیلی خیلی موثرتر از استفاده از دارو هست. واقعا عوارض داروهای خواب رو باید جدی گرفت. مثلا همین زولپیدم تاثیر خیلی منفی روی حافظه میگذراه و بدن بهش عادت میکنه و اگر کسی درست استفاده نکنه ممکنه مشکلاتش دوبرابر بشه!
همونطور که گفتید، مشکل خواب شما ناشی از فشار استرس و اضطرابی هست که روی شماست و خیلی بهتره که این فشارها رو کنترل کنید و در کنارش ورزش و تغذیه مناسبی داشته باشید که به خواب بهتر کمک کنن. مثلا من شنیدم که مکملهای حاوی منیزیم خیلی به خواب آروم کمک میکنه. سعی کنید فکرهای آشفتهای که موقع خواب سراغتون میاد رو روی یک برگه کاغذ بنویسید و مثل یک شخص ثالث این فکرها رو ارزیابی کنید و یک یا چند راه حل برای استرسهاتون ارائه بدید که اون فشار فکری رو از روی شما بر داره. مثلا فردی که کنکوری هست ممکنه هر شب از اضطراب امتحان، بد بخوابه (بماند که همین مسئله در نهایت سیکل معیوب ایجاد میکنه که فرد با بدخوابی نمیتونه خودش رو برای امتحان اماده کنه و موفق نمیشه و به استرسها و فشارهای عصبیش به مرور اضافه میشه). این فرد میتونه فکرهاش رو تحلیل کنه (تجربه نشون داده نوشتن فکرها خیلی موثره) و مثلا بگه اگر امتحان رو قبول نشدم زندگی به آخر نمیرسه و یا اینکه بگه سعی میکنم جدیت بیشتری در خوندن درسها داشته باشم و ... تا ذهن آروم بگیره. تکرار این تمرین به ذهنتون کمک میکنه هر شب سر موضوع های تکراری دائما مشغول نباشه.