تاسیسات

[nachia]

سلام
من داشتم مقالات مکانیک سایت و یه نگاهی میکردم احساس کردم یه همچین تاپیکی نیاز داره چو این مبحث خیلی جای حرف داره و من با کمک شما در این تاپیک تبادل اطلاعات میکنیم که هم سطح علمی این سایت و هم یه کمک باشه برای دانشجویان این رشته
من در اینجا سعی میکنم مقالاتی در باره همین موضوع ارئه بدم امیدوارم مورد استفاده تون قرار بگیره

[nachia]

بسمه تعالي

مقدمه :
انسان براي گرم گردن محل زندگي خود در فصل سرما پيوسته دنبال ساخت وسائل گرمازا بوده است در ابتدا با سوختن ( سوراندن ) مواد گياهي مانند چوب و هيزم توانست انرژي شيميايي ذخيره شده در اين مورد را تبديل به انرژي حرارتي كند . احتراق مستقيم اين مواد در يك فضاي بسته آلودگي هوا به را به همراه دارد كه مناسب براي زيستن انسان نيست ، چاره كار سوزاندن چوب و هيزم در يك محفظه به اسم اطاق احتراق از طريق يك دودكش به بيرون است كه با هيزمي مشكل مقابل از اين جمله است .
بعدها با كشف و استخراج معادن نفت ، مواد ئيدروكربور جانشين چوب و هيزم و زغال براي توليد حرات شدند كه براي اين منظور بخاري نفتي شكل زيرا را ساختند . با نصب و راه اندازي بخاري ظاهراً به هدف نهايي كه گرم كردن محل زندگي مي باشد رسيده ايم ولي اين خود عيوبي به شرح زير به همراه آورد :
1-مشكل بودن حمل نفت از حمل ذخيره به محل نصب بخاري براي پركردن مخزن بخاري .
2-امكان ريختن نفت به هنگام پر كردن مخزن به روي زمين و نيز نشت آن از مخزن و اتصالات كه كثيفي پوشش كف ، مثل قالي و موكت و تبخير آن آلودگي هوا را به همراه دارد .
3-امكان نشت دود و گازهاي حاصل از احتراق به فضاي داخل اطلاق .
4-امكان دستكاري كاربراتور آن وسط افراد ناشي و از تنظيم خارج كردن آن مشكل اصلي وقتي تظاهر مي كند كه تعداد زيادي بخاري را بخواهيم در يك ساختمان بزرگ مثل مدرسه و يا بيمارستان ، سرويس و راه‌اندازي كنيم كه در اين حالت آوردن نفت از محل ذخيره و ريختن آن در تمام مخازن و روشن كردن آنها كاري مشكل و مسائل زيادي را در بر دارد .
چاره برطرف كردن مشكلات فوق در اين است كه كل حرارت لازم براي اطلاقها را در يك مركز به اسم موتورخانه توليد و سپس توسط يك حامل حرارت مصل آب ، بخار آب و يا هوا اين حرارت را به اطاقها منتقا كنيم كه به اين روش گرم كردن ساختمان حرارت مركزي مي گويند .

[nachia]

حرارت مرکزی ممکن است با آب گرم ، بخار آب گرم ، هوای گرم باشد.
حامل حرارت بسته به اينكه آب ، بخار آب و يا هوا باشد به ترتيب حرارت را در ديگ بخار آب گرم ، ديگ بخار و يا كوره هواي گرم جذب مي كند . سپس اين آب گرم و يا بخار توسط لوله و هواي گرم توسط كانال به اطاقها محل هاي مورد گرمايش منتقل مي شود و در آنجا حرارت خود را به هواي محل داده و توسط يك لوله و يا كانال برگشت براي جذب حرارت مجدداً به موتورخانه برمي گردد .
به اين ترتيب حامل حرارت پيوسته يك سيكل بين موتورخانه و محل هاي مورد گرمايش با آب گرما ( شوفاژ ) گرمايش با هواي گرم ( كوره هواي گرم ) و گرمايش با بخار در حال گردش است

[nachia]

تجهیزات حرارت مرکزی

وسائل و دستگاههای مورد استفاده در تاسیسات حرارتی معمولا عبارتند از :
• دیگ
• پمپ های سیرکولاسیون
• مشعل
• منبع انبساط
• دودکش
• منبع سوخت
• وسائل تبادل حرارت
• وسائل پخش حرارت
• لوازم کنترل و تنظیم
• صافی ها
• دستگا های سختی گیر
• وسائل اندازه گیری
• لوازم هواگیری

که اینجانب به توضیح برخی از وسائل و دستگاه های گفته شده بر اساس کارآموزی که داشتم وتحقیقاتی که کردم ، می پردازم.

[nachia]

دیگ:

ديگ ها به عنوان مولد حرارت وسيله انتقال حرارت از سوخت جامد به سيال معيني از راه جدار داخلي خود هستند و از نظر نوع سوخت به ديگ هاي با سوخت جامد يا مايع و يا گازي تقسيم مي شوند .انتخاب نوع سوخت به مشخصات ديگ مانند طرز تنظيم , كنترل , ظرفيت آن و همچنين به امكانات محلي و تهيه سوخت مناسب و ارزان بستگي دارد .ديگ ها بر حسب نوع سيال گرم شونده , به ديگ هاي بخار و آب گرم تقسيم شده اند:


دوستان من منتظر نظرات شما هستم که نظر خاصی دارید بگید من خرد خرد این مبحث و میرم جلو تا ببینیم چی میشه خوشحال میشم شما هم شرکت کنید

[nachia]

ديگ هاي بخار در ظرفيت هاي مختلف و با فشار هاي مختلف ساخته مي شوند, سوخت آنها گاز طبيعي, گازوئيل و يا مازوت مي باشد و بعضي دو سوخته هستند )گاز و سوخت مايع ( رايج ترين ديگ بخار در ايران با فشار كاري ١٠ اتمسفر مي باشد و ابعاد و مشخصات آنها در ظرفيت هاي مختلف ، متفاوت مي باشد.
موقعيت نصب ديگ هاي بخار در موتورخانه بستگي به ابعاد آن و ساختمان آنها مثلا ديگ هاي كم ظرفيت )تا حدود ٤ تن) كه توسط ماشين سازي اراك ساخته مي شوند بايد روي يك فونداسيون كه حدود ١٠ سانتي متر از كف موتورخانه بالاتر است نصب گردند. زيرا وقتي درب جلوي ديگ را باز كنند، مشعل به علت سنگين بودن قدري درب را به سمت پايين مي كشد و لذا خودش به كف موتورخانه برخورد مي كند, ولي ديگ هاي با ظرفيت ٥ تن به بالا كه شكل ساختمان آنها متفاوت است و نيز ارتفاع بيشتري نسبت به كف موتورخانه دارند نيازي به فونداسيون بالاتر از كف ندارند. در واقع ديگ هاي بخار چون روي شاسي نصب شده اند. نيازي به فونداسيون بالاتر از كف ندارند و به هر حال بايد به مشخصات سازنده رجوع كرد و وضعيت نصب ديگ روي كف مشخص مي شود.
ساختمان داخلي ديگ هاي بخار نيز بر حسب سازنده آنها متفاوت مي باشد معمولا در داخل ديگ يك كوره مركزي وجود دارد كه سطح داخلي آن از تركيبي از خاك نسوز پوشيده شده است و مشعل مستقيما در جلوي آن قرارگرفته ، در اطراف كوره يك سري لوله در طول ديگ نصب شده است كه يا دود و حرارت از انتهاي كوره وارد آنها مي شود و آب در اطراف لوله ها (Fire Tube) قرار دارد و يا در بعضي از ديگ ها آب درون لوله ها قرار گرفته و دود وحرارت از اطراف لوله ها عبور می کندWater Tubeو به هر صورت دود و حرارت مسير خود را در داخل ديگ طي كرده و از دودكش كه در پشت ديگ قرار دارد خارج مي شود.

[nachia]

لوله هاي دود در ديگ هاي بخار هر چند سال يك بار بايد تميز شوند و براي تميز كردن آن درب جلو و پشت ديگ را باز مي كنند و با سيخ بلند از جلو درون لوله ها را از دود پاك مي كنند و لذا جلو و پشت ديگ بايد فاصله كافي با ديوارهاي موتورخانه داشته باشد, اين فاصله براي پشت ديگ بخار حداقل ٢ متر و براي جلوي ديگ حدود طول ديگ مي باشد. فاصله جانبي ديگ بخار ازديوار حداقل بايد ٢ متر باشد و فاصله آن از ديگ بخار مجاور بايد حداقل 1.5 متر باشد.
طول ديگ از بيرون ترين قسمت بلند پشت ديگ تا بيرون ترين نقطه بدنه مشعل در جلوي ديگ حساب مي شود عرض ديگ قطر افقي مخزن مي باشد.
ارتفاع ديگ از بالا ترين نقطه ديگ ( روي نرده هاي حفاظ بالاي ديگ ) تا كف
زمين حساب مي شود.
تعداد ديگ مورد نياز در موتور خانه بستگي به مقدار مصرف دارد ,داشتن دو ديگ كه هر يك تقريبا نيمي از مصرف را تامين نمايد بهتر از نصب يك ديگ مي با شد. زيرا در مواقع تعمير يك ديگ ديگري قسمتي از شبكه را جواب مي دهد.
بسياري از كارخانجات , بويژه صنايع شيميايي , به جريان مداوم بخار نياز دارند. چنانچه ديگ بخار به هر دليل خاموش شود ممكن است موجب توقف فرآيند توليد نتيجتا اتلاف مقادير قابل توجهي از محصول شود.
ديگ هاي بخار امروزي بسيار پيچيده تر و پيشرفته تر از ديگ هاي سابقند. با پيشرفت فن آوري ديگ هاي بخار و تجهيزات جانبي آن , اهميت آموزش تعمير و نگه داري آن ها نيز خيلي بيشتر شده است و تنها افراد كارآمد و ماهر مي توانند امر تعمير و نگه داري ديگ هاي بخار امروزي را بر عهده گيرند. در نتيجه بسياري از شركت ها سعي دارند كه روش هاي سابق تعمير و نگه داري را كنار گذارند.

[nachia]

ادامه دارد ....
منتظر نظرات شما هستم

[nachia]

با اینکه نظری ندادید ادامه میدم امیدوارم بکار کسانیکه اینکاران بخوره

ديگ هاي آب گرم:

در اين نوع ديگ سيال گرم شونده آب است و سعي بر آن است كه از توليد بخار جلوگيري شود. بنا براين درجه حرارت ديگ به وسايلي مانند ترموستات يا اكوستات كنترل مي شود. اين ديگ ها در دو نوع چدني و فولادي ساخته مي شود.

١- ديگ هاي چدني :

ديگ هاي چدني اغلب به صورت قطعات جدا از هم ساخته مي شوند و شامل تعداد زيادي پره چدني هستند. اين نوع ديگ ها دوام و عمر زيادي دارند و چون به صورت پره پره به هم متصل شده اند، در صورت لزوم با تعمير و تعويض قطعات مي توان مدت زيادي از ديگ چدني استفاده كرد. همين طور با اضافه و كم كردن قطعات مي توان ظرفيت ديگ را تغيير داد . اگر ديگ با سوخت مايع كار كند، در جلوي آن يك صفحه به عنوان محل لوله سوخت پاش قرار داده مي شود.
روي دودكش نيز دريچه اطمينان نصب مي شود تا در مواقع اشتعال ناگهاني سوخت و فشار هاي غير عادي، به ديگ صدمه نرسد و يا باز شدن دريچه، فشار حاصل از انفجار به خارج منتقل شود. داخل اين نوع ديگ ها كه در معرض شعله مستقيم سوخت پاش قرار مي گيرد به وسيله آجر نسوز و ملات اندود مي شود تا حرارت زياد باعث فرسودگي قطعات ديگ نشود.
مسير شعله و دود مطابق نظر سازنده بايد طوري انتخاب شود كه حداكثر حرارت ضمن عبور گاز از لابلاي پره هاي ديگ كسب شود و اگر آجر چيني نيز مورد استفاده قرار گيرد, بايد اين موضوع رعايت شود.

[nachia]

ادامه دارد ....
باز هم منتظر نظرات شما هستم