اشعـار عاشقـانـه

[magmagf]

باز کن آسمان را به رویم،چشمهایت نهایت ندارد

چند خورشید باید بسوزم؟ خنده های تو قیمت ندارد

سرنوشت مرا کولیان هم پیش بینی نکردند و گفتند

سرنوشت عجیبی است اما...عشق کاری به قسمت ندارد

خواستی تا نگویم که این زخم قدمتی دارد اندازه عشق

خواستی تا بگویم :عزیزم دردهایم حقیقت ندارد!

زخمهای مرا زیر و رو کن ،نام تو حک شده در وجودم

گونه های تورا پاک کردند دستهایم که قوت ندارد

قلب آیینه ها را نلرزان،رود لبخندها را نخشکان

خنده هایی که هرگز به سیل گریه های تو عادت ندارد

می رسد مرگ آرام آرام،پشت پرچین این خواب رنگی

کی؟کجا؟ من نمی دانم آخر ناگهان است و ساعت ندارد

خنده تو برایم عزیز است،چشمهای تو قرمز نباشد

گرچه سخت است دور از توبودن،این زمستان مروت ندارد!

¤

می روم تا بهاری دوباره،دستهای مرا پس بگیری

مهربانم ببخش این غزل را،وقت تنگ است و فرصت ندارد


نغمه مستشار نظامی

[magmagf]

حالا بیا کنار سهمی از دل تنگی من بنشین
می خواهم رنگ چشم هایت سکوت کنم
می خواهم تا آخر دنیا
تا آخر ایینه ببوسمت

[دل تنگم]

دل از من برد و روی از نهان کرد


خدا را با که بازی توان کرد

شب تنها ییم در قصد جان بود


خیالش لطف های بیکران کرد

چرا چون لاله خونین دل نباشم


که با ما نرگس او سر گردان کرد

که را گویم که با این درد جانسوز


طبییبم قصد جان ناتوان کرد

بدا نسان سوخت چون شمع که بر من


صراحی گریه بر بط فغان کرد

صبا گر چاره داری وقت وقت است


که درد اشتیاقم قصد جان کرد

میان مهربانان کی توان گفت


که یار ما چنین گفت و چنان کرد

[دل تنگم]

دلبر جان ربای عشق آمد

سر برد سرنمای عشق آمد

عشق با سر بریده گوید راز

زان که داند که سر بود غماز

خیزو بنمای عشق را قامت

که موذن بگفت قدقامت

آب آتش فروز،عشق آمد

آتش آب سوز، عشق آمد

عشق بی چارمیخ تن باشد

مرغ دانا قفس شکن باشد

جان که دور از یگانگی باشد

دان که چون مرغ خانگی باشد

کش سوی علو خود سفر نبود

پر بود لیک اوج پر نبود

همتش آن بود که دانه خورد

قوتش آن که گرد خانه پرد

بنده ی عشق باش تابرهی

از بلاها و زشتی و تبهی

[دل تنگم]

نیست در عشق خط خود موجود
عاشقان را چه کار با مقصود

عشق و مقصود کافری باشد

عاشق از کام خود بری باشد

کردگار و لطیف و خالق بارء

هست خود پاک و پاک خواهد کار

خطه ی خاک لهو و بازی راست

عالم پاک پاک بازی راست

عاشقان سر نهند در شب تار

تو بر آنی که چون بری دستار

عاشقی را یکی فرده بدید

که همی مرد و خوش همی خندید

گفت که آخر به وقت جان دادن

خنده از چیست وین خوش استادن

گفت خوبان چو پرده برگیرند

عاشقان پیششان چنین میرند

عشق را رهنمای وره نبود

در طریقت سر و کله نبود

عشق و معشوق اختیاری نیست

عشق زان سان که تو شماری نیست

[دل تنگم]

ای کرده غمت غارت هوش دل ما
درد تو شده خانه فروش دل ما
رمزی که مقدسان از ان محرومند
عشق تو فرو خواند به گوش دل ما

[دل تنگم]

گر از عشق ميشه قصه نوشت
ميشه از عشق تو گفت...
ميشه از عشق تو مُردُ
ديگه از دست همه راحت شد..

[Lovelyman]

او دیگر نیست ...
خیلی وقته که دیگر نیست ... شاید از من فراریست

شاید واقعا دوستم ندارد ... شاید دوستی من کافی نیست

برای او میخوانم ... او که حتی به دیدنم راضی نیست

شاید من عاشقش نیستم ... عشقی که بی او نیست!

برایش شعر میگویم ... اما او دیگر در کنارم نیست





شعر از خودم ...

[دل تنگم]

آسمان وقف نگاهت گل من
مانده ام چشم به راهت گل من
هر کجا هستی و باشی گویم
که خدا پشت و پناهت گل من

[دل تنگم]

شادم که در شراره تو می سوزم
شادم که در خیال تو می گریم
شادم که بعدوصل تو باز اینسان
در عشق بی زوال تو می گریم

پنداشتی که چون زتو بگسستم
دیگر مرا خیال تو در سر نیست
اما چه گویمت که جز این آتش
بر جان من شراره دیگر نیست

شبها چو در کناره نخلستان

کارون ز رنج خود به خروش آید
فریادهای حسرت من گویی
از موجهای خسته به گوش می آید

شب لحظه ای به ساحل او بنشین
تا رنج آشکار مرا بینی
شب لحظه ای به سایه ی خود بنگر
تا روح بیقرار مرا بینی

من با لبان سرد نسیم صبح
سر میکنم ترانه برای تو
من آن ستاره ام که درخشانم
هر شب در آسمان سرای تو

غم نیست گر کشیده حصاری سخت
بین من و تو پیکر صحرا ها
من آن کبوترم که به تنهایی
پر میکشم به پهنه ی دریا ها

شادم که همچو شاخه خشکی باز
در شعله های قهر تو می سوزم
گویی هنوز آن تن تبدارم
کز آفتاب شهر تو می سوزم

در دل چگونه یاد می میرد
یاد عشق تو یاد عشق نخستین است
یاد تو آن خزان دل انگیز است
کو را هزار جلوه رنگین است

اما من آن شکوفه اندوهم
کز شاخه های یاد تو می رویم
شبها تو را به گوشه تنهایی
در یاد آشنای تو می جویم