از دههٔ ۱۹۷۰ ، تحقیقات ِ فراروانشناسی معاصر در آمریکا به طور قابل توجهی کاهش یافت. تحقیقات اولیه پس از بررسی مجدد بی دقت و بدون نتیجه در نظر گرفته شد و فراروانشناسان با مخالفت شدید همکاران آموزشی شان مواجه شدند. برخی اثرات نظیر عکس برداری کیرلیان که ماورا طبیعه و نامتعارف پنداشته میشد، تحت شرایط کنترل شدهٔ دقیق تر لو رفت و عمر نظریه شان به پایان رسید . همچنین بسیاری از آزمایشگاههای دانشگاهی در آمریکا بسته شد. دلیل این مساله ، فقدان استانداردهای لازم برای پذیرش توسط جریان کلی علم عنوان شد.
در نتیجه فراروانشناسی به موسسههای خصوصی با منابع خصوصی محدود شد. پس از ۲۸ سال تحقیق، آزمایشگاه تحقیقات بررسی فنی پدیدههای نامتعارف پرینستون در سال ۲۰۰۷ به تحقیقات خود پایان داده و اعلام بازنشستگی کرد. با این حال دو دانشگاه در آمریکا همچنان جان سختی میکنند و دارای آزمایشگاههایی برای فراروانشناسی هستند .
آنها تحقیقات را بین خود بدین شکل تقسیم کردهاند که حوزه روانپزشکی - پزشکی دانشگاه ویرجینیا به مطالعهٔ امکان بقای خودآگاهی پس از مرگ میپردازد، و آزمایشگاه وریتاس دانشگاه آریزونا تحقیقات ِ آزمایشگاهی واسطهها ( میانجیها ) را هدایت میکند .همچنین چندین موسسهٔ خصوصی ، از جمله موسسهٔ علوم ادراکی - معرفتی، به ترویج تحقیقات فراروانشناختی میپردازند.
در اروپا نیز بریتانیا با تأسیس آزمایشگاههای خصوصی در دانشگاه ادینبرا، نورت هامپتون و لیورپول مطالعات فراروانشناسی را دنبال میکند . تحقیقات فراروانشناختی همچنین توسط دیگر شاخههای فرعی روانشناسی نیز دنبال میشود. این شاخهها عبارت ست از روانشناسی انتقال شخصیتی (transpersonal psychology) که جنبههای به اصطلاح متعالی یا روحانی ذهن بشر را مطالعه میکند و روانشناسی غیرمتعارف که به بررسی باورهای نامتعارف و ماورا الطبیعه و تجربیات ذهنی غیر عادی در قالب روشهای روانشناسی سنتی میپردازد .