آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
باور کنم
که در خاطراتت سایه شدم
بگو... تا کی
حسرت دیدار را در خواب شبانه جستجو کنم
چگونه فراموش کنم
که در حریق بهتان یک توهم مرا رها کردی
باور های کثیف روزگار
نگاه مهربانت را از من گرفت
چگونه به قضاوت نشستی که مرا
اینگونه به چوب حراج سپردی
باور کنم
که مرا ارزان فروخته ای
من
ماه را
در جستجوی تو
شب ها
شناختم.
گاهی که در برابر اندوه یک سکوت
خم می شوم و به سوی تماشای لحظه ها
بانگ هزار کبک سحر در خرام توست .
در بیشه زار های فلق
گرگی عاشقم.
این دختر درخت چرا
نامش را
در شعرم
حک می کنم
و سطر به سطر با من می آید
در منظره؟
بنگر چگونه دستاموز عشق شده است
طغیانگری
که سر به فلک خم نکرد و
اهل فلک هم.
ببین، کبوتر نازک!
با عقابان چه کرده ای؟
زبانی که بین ما به تکلم آید
الفبایش را
گم کرده است
منتظر نباش که شبی بشنوی،
ازین دلبستگی های ساده دل بریده ام!
که روسری تورا،
در آن جامه دان قدیمی جا گذاشته ام!
یا در اسمان،
به ستاره ی دیگری سلام کرده ام!
توقعی از تو ندارم!
اگر دوست نداری،
در همان دامنه ی دور دریا بمان!
هر جور تو راحتی!
همین سوسوی تو
از آن سوی پرده ی دوری،
برای روشن کردن اتاق تنهاییم کافی ست!
من که اینجا کاری نمی کنم!
فقط، گه گاه
گمانٍ آمدنٍ تو را در دفترم ثبت می کنم!
همین!
این کار هم که نور نمی خواهد!
می دانم که مثل همیشه،
به این حرف های من می خندی!
حالا، هنوز هم
وقتی به آن روزهای زلالمان نزدیک می شوم،
باران می آید!
صدای باران را می شنوی؟...
[FONT='Tahoma','sans-serif'][/FONT]میگی چی میشه اگه خورشید دیگه در نیادچی پیش میاد ؟میگم:اگه خورشید نتابه تعجب میکنیو با چشمهای از حدقه دراومده به آسمون خیره میشیو باد نور چشماتو به آسمونا میبرهو خورشید دوباره شروع به تابیدن میکنهمیگی:چی میشه اگه باد نوزه ؟میگم:قایقت دیگه حرکت نمی کنه ، عزیزم بادبادکت هم دیگه پرواز نمی کنهاون وقت چمن مشکل تو رو به باد میگهو باد دوباره شروع به وزیدن میکنهمیگی :اگه چمن دیگه رشد نکنه چی ؟اون وقت چی میشه ؟میگم :اگه چمن رشد نکنه ، اشکهات سرازیر میشهو زمین با اشک چشمهای تو سیراب میشهبعد مثل محبت تو به من ، چمنها هم بزرگ میشنو دوباره شروع می کنند به رشد کردنمیگی :مهتابم ! اگه من تو رو دیگه دوست نداشته باشماون وقت چی میشه ؟میگم :اگه تو دیگه منو دوست نداشته باشی ، دیگه چمن رشد نمیکنهخورشید نمی تابه و باد هم نمی وزهاگه میخوای این دنیای قدیمی به کارش ادامه بده !باید باز هم منو دوست داشته باشیباز هم ، باز هم ...می شنوی عزیزم ؟بهتره منو دوست داشته باشی !بهترهمنودوستداشتهباشی
چه عاشقانه تو را خواستم
چه صادقانه با تو ماندم
و چه شاعرانه
برایت اشک ریختم
و تو پایت را
روی قطره های اشک من
گذاشتی
و بیچاره اشک
که در شیار پای تو له شد
و من باز هم تو را خواستم
دیگر غرور برای من
بی معنی است
آنکس که درد عشق بداند
اشکی بر این سخن بیفشاند:
.
این سان که ذرّه های دل بی قرار من
سر در کمند عشق تو،جان در هوای توست
شاید محال نیست که بعد از هزار سال،
روزی غبار ما را،آشفته پوی باد
در دوردست دشتی از دیده ها نهان،
بر برگِ ارغوانی،
- پیچیده با خزان -
یا پای جویباری،
- چون اشک ما روان –
پهلوی یکدیگر بنشاند!
ما را به یکدیگر برساند!
وقتي تونيستي،
خورشيدتابناك،
شايد دگر درخشش خود را،
و كهكشان پير گردش خود را
از ياد مي برد.
و هرگياه،
از رويش نباتي خود،
بيگانه ميشود.
و آن پرندهاي،
كز شاخه انارپريده،
پرواز را،
هر چند پر گشوده،
- فراموش ميكند .
آنگاه،
نيروي بس شگرف،
مبهم،
نامرئي،
نور حيات را،
در هر چه هست و نيست،
خاموش ميكند.
وقتي تو با مني،
گويي وجود من،
سكر آفرين نگاه تو را نوش مي كند.
چشم تو آن شراب خلر شيراز ست
كه هر چه مرد را
مدهوش مي كند.
آن برگ زرد بيد كهبا باد،
تا سطح رود قصد سفرداشت .
قانون جذب و جاذبهرا در بسيط خاك
مخدوش مي كند .
Last edited by دل تنگم; 03-03-2008 at 20:05.
اي مهربان من،
من دوست دارمت،
چون سبزه هاي دشت
چون برگ سبز رنگ درختان نارون .
***
معيار تازه زيبايي،
با قامت بلند تو سنجيده مي شود .
زيبايي عجيب تو معيار تازه اي ست،
با غربت غريب فراوانش .
***
مانند شعر من،
- اين شعر بي قرين !
- اين شعر تفاخر از سر شوخي ست ! -
نازنيـــــــن !
اي قامت بلند
اي از درخت افرا
گردن فرازتر
از سرو سر بلند بسي پاكبازتر
اي آفتاب تابان
از نور آفتاب بسي دلنوازتر
اي پاك تر
از برفهاي قله الوند،
تو مهربانتر از،
لطف نسيم ساكت شيرازي
درسينه خيز دشت دماوند
و دست تو،
دست ظريف تو، گلهاي باغ را
زيور گرفته ست
و شعرهاي من،
- اين بركه زلال -
تصوير پر شكوه تو را،
در بر گرفته است.
من كاشف اصالت زيبايي توام.
مفتون روح پاك و فريبايي توام.
***
تو،
با نوشخند مهر،
با واژه محبت،
فرسوده جان محتضر مرا ز بند درد
آزاد مي كني.
و با نوازشت،
اين خشكزار خاطره ام را،
آباد مي كني.
با سدي ازسكوت،
در من رساترين تلاطم ساكن را.
بنياد مي كني.
با اين سكوت سخت هراس انگيز،
بيداد مي كني.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول