تاپیک اختصاصی محسن چاوشی

[yoosef_st]

آیا ما متعصب شدیم؟؟؟

یک:
پیج هوادارای چاووشی توی فیس بوق نظرسنجی گذاشته برای شعر "همسایه". 1.خوب، 2.متوسط، 3.ضعیف
اکثر رای ها به خوب بودن شعر هست
و هر چندتا در میون هم میبینیم که یکی اومده که چرا "عالی" نداریم، "فوق العاده" نداریم، "بی نظیر" نداریم و...

دو:
یکی از دوستان میاد توی بزرگترین انجمن فارسی زبان فارسی نقدی به شیوه خوندن چاووشی وارد میکنه

جوابها خیلی جالبه! بلا استثنا همه به دنبال تحقیر و زیر سوال بردن نقد هستن!
در طی 24 ساعت حتی یک دونه "جواب"!!! هم نمیبینم...

به عنوان یه هوادار دو آتشه محسن چاووشی میپرسم،
آیا این تعصب کوری که هوادارای چاووشی دچارش شدن، در نهایت خروجی خوبی خواهد داشت؟؟؟

آیا واقعا شعر همسایه شعر قوی یی هست؟
آیا این شعر برای محسن چاووشی، برای حسین صفا، شعر خوبی محسوب میشه؟؟؟

آیا تکرار این ترجیع بند:
دریا واسه کشتیای بی سرنشین جا نداره .................. پس من چرا غرق بودم؟ تهران که دریا نداره
بار ادبیاتی یی توی شعر ما داشته؟؟
آیا اصلا از این بیت چرت تر هم میشه سرود؟؟؟

بعله من قبول دارم، کلیت شعر بسیار زیباست.
من کلیت شعر رو واقعا خوب میدونم
تمامی ابیات جز این ترجیع بند، قطعا زیبا، پر احساس و پر معنا هستن
اما این بیت واقعا شعر ما رو نابود کرده!
این بیت یه وصله کاملا ناجور، کاملا زشت و کاملا خراب کارانه توی شعر ماست که کل شعر رو زیر سوال برده

و آیا حالا با یه نگاه بی طرفانه میتونیم شعر رو "خوب" بدونیم؟؟؟؟
================
یه نگاه بندازیم به تک آهنگ قبلی محسن چاووشی، آهنگ دوست داشتم:
شعر مثل اکثر شعرهای حسین صفا بی نقصه و پر معناست
آرایه های ادبی بسیار زیاد، بسیار دلنشین و بسیار پرمعنا کنار هم قرار گرفتن
و شعر کاملا یک دسته.
ترجیع بند بسیار زیباست و حس دلتنگی، غم و ناراحتی رو بسیار عمیق به مخاطب منتقل میکنه
و هر باز تکرار این ترجیع بند، حس کلی شعر رو عمیق تر هم میکنه
================

اما آیا محسن چاووشی باید دوبلور میشد؟ آیا روی صدای خودش هیچ فراز و فرود و کنترلی نداره؟؟؟
من این انتقاد رو اصلا وارد نمیدونم!
و به نظر من کسی که با کارهای چاووشی، خصوصا کارهای غمگینش کمی میونه داشته باشه هم با من هم نظر خواهد بود

کافیه نگاهی بندازیم به احساسی که چاووشی توی کارهایی مثل
مردم آزار، نگار، ستمگر، کو به کو، حریص و...
با صداش منتقل میکنه

و اگه بخام پام رو کمی فراتر هم بذارم، اینانتقاد رو برای خواننده شعرهایی مثل
عشق دوحرفی، تو که نیستی، چه کسی و در اوجش قطار
کاملا ناروا و حتی غرض ورزانه میدونم
===============

کاش سعی کنیم درست تشویق کنیم
و از اون مهمتر
درست انتقاد کنیم

و باور کنیم که با تعصب، فقط و فقط به خواننده محبوبمون ضرر میزنیم

[ali_agha1981]

نمیشه انکار کرد که تو بعضی آهنگها ، صدای محسن چاوشی اصلا دلچسب نیست...
متاسفانه صدای چاوشی اون انعطاف رو نداره که بخواد همه سبک ها رو امتحان کنه..و همه ی استایل ها رو بخونه..

پاپ.... پاپ راک ..... و سافت راک بنظرم به صداش میخوره..به شرطی که توش تحریرهای عجیب غریب نره که به صداش نمیاد..
یکی از دلایلی که آهنگ دوسِت داشتم اینقدر هیت شد و همه پسند بود اینه که صداش تو این آهنگ خیلی زیبا و دل نشین هست..
اگه این استایل خوندن رو ادامه بده قطعا موفقه و مردم بیشتر باهاش ارتباط برقرار میکنند...بنظرم صدا و استایل و لحن مناسب در خواندن ، پایه اصلیه و از شعر و ملودی و تنظیم هم مهمتره..

[3Dmajid]

و هر چندتا در میون هم میبینیم که یکی اومده که چرا "عالی" نداریم، "فوق العاده" نداریم، "بی نظیر" نداریم و...

تووو اینکه تعصب الکی گریبان گیر خیلی از طرفدارای خوننده های مختلف هست شکی نیس اما اینکه یکی بیاد بگه مثلا چرا عالی نداریم دلیل نمیشه داره تعصبی قضاوت میکنه. شاید اون اینقد این آهنگ رو دوست داره که به نظرش بی نظیره و دوست داشته توی لیست نظر سنجی بی نظیر هم باشه !!

جوابها خیلی جالبه! بلا استثنا همه به دنبال تحقیر و زیر سوال بردن نقد هستن!

من خیلی محترمانه جواب دوستمون رو دادم و اصلا دنبال تحقیر یا زیر سوال بردن نبودم.

آیا اصلا از این بیت چرت تر هم میشه سرود؟؟؟

واقعا بیت چرتی نیس ...

منظور از دریا عشقه ...

شاعر تهران رو شهری بی روح و عشق توصیف کرده.

[banii]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
من چند سال پیش تو پلاژ متل قو دیده بودم که اوضاش داغون بود؛ولی اصلا خوشم نمیاد از این بحث های خاله زنکی...



آاقا...یه سوال.به جز ترک ستمگر؛ترک ورژن جدید(تنظین مجدد و تو همون سبک هاوس) پخش شده؟؟!!!

بیشتر توضیح بدید .

چیزای سنگین تر هم میزنه یا فقط سیگار ؟
من عاشق همین بحثای خاله زنکی ام .

[ebibarati]

آهنگ قشنگی بود من که باهاش حال کردم جدایی از این همه نقد که براش نوشتن
مخصوصا این تیکه که میشه
قلبم مثه گوش ماهی با موج موهات رفیقه
عشق من این تنگ کوچیک , کوچیکه اما عمیقه

[ali_agha1981]

به بهانه‌ی انتشارِ تک‌آهنگِ «همسایه» از محسن چاوشی





یک پدیده‌ی پایدار


[ آرش افشار ]

منتقد موسیقی

پدیده‌های موسیقی ما اغلب شهاب‌وارند. درخششی ناگهان و نظرگیر و بعد خاموشی و فراموشی. به‌ویژه در دورانِ مصرف‌گرایی و تنوع‌خواهی، این ناگهانگی و افول بیشتر هم اتفاق می‌افتد. نیازی به شمارش و نام بردن نیست؛ مروری بر چهره‌های درخشانِ همین چند ساله‌ی گذشته، به خوبی گویای این واقعیت است.اما در میان این آمدگان و رفتگان، صدایی هست که مانا بوده و شنیدنی‌تر هم شده است. به عکسِ پدیده‌های دیگر که عموماً به طیفی خاص از مخاطبان محدود بوده‌اند، گستره‌ی وسیعی از شنوندگان موسیقی را با خود همراه کرده و با خطر کردن و پرهیز از تکرارِ تجربه‌های موفق، همواره دریچه‌هایی تازه رو به مخاطبان گشوده است....

خواننده‌ای که زمانی بوی تقلید از کارش شنیده می‌شد، حالا از الگوی آن زمان‌اش پیشی گرفته و هرچند مَرکبِ ملودی‌سازی‌اش سر در همان آبشخور دارد و شعرمحوری را هم از آنجا به یادگار نگه داشته، اما تجربه‌هایی نو در گونه‌های موسیقیایی و پیشروی در شعر و بیان، امروز خواننده‌ای متفاوت را پیشِ روی ما می‌گذارد. خواننده‌ای که وقتی «بازارِ خرمشهر» و «غیرِمعمولی» را هم می‌خواند، تألیفِ خودش را دارد.

میزان و گستردگی شنوندگانِ «محسن چاوشی» و اثرگذاری‌اش در اجرا، تنها با یکی از خوانندگانِ ایرانی قابلِ مقایسه است که اتفاقاً او هم صدایی استاندارد (با معیارهای کلاسیک) ندارد و بخشِ بزرگی از شهرت‌اش به ویژگی‌های کلامی آثارش برمی‌گردد. تنها همین دو خواننده (در موسیقی پاپ) هستند که از مرزهای طبقاتِ فرهنگی و اقتصادی گذشته‌اند و مخاطبان‌شان طیفی گسترده از روشنفکرانِ جامعه تا پایین‌ترین سطوحِ اجتماع را در بر‌می‌گیرد. جایگاهی حساس که حفظِ آن در جامعه‌های نامتوازن و طبقاتی، بسیار دشوار می‌نماید و البته مسئولیت‌هایی را نیز به همراه دارد.

اما «چاوشی» علاوه بر توجه به کلام، اخیراً نگاهِ نوجوتری نیز به موسیقی پیدا کرده و سعی می‌کند قالب‌ها و سبک‌های تازه‌تر و کمتر تجربه شده را نیز با ملودی‌هایش بیامیزد. در کارهای اخیرِ او، به‌خصوص رنگ‌و‌بوی موسیقی راک و الکترونیک بیشتر شده و این گستردگی تا تجربه‌ی داب‌ستپ در تلفیق با شعرِ کلاسیکِ فارسی پیش می‌رود (قطعه‌ی «غلط کردم» از آلبومِ «من خود آن سیزدهم»).

«محسن چاوشی» به تازگی تک‌آهنگی به نامِ «همسایه» را منتشر کرده است. اثری که به لحاظ شعری، ادامه‌ی منطقیِ «قطار» (کارِ دیگر «حسین صفا») است و در موسیقی به سبکِ رِگه نزدیک شده است. «قطار» برای بسیاری از مخاطبانِ شعرشناس و اهلِ موسیقی، نقطه عطفی در کارنامه‌ی چاوشی محسوب می‌شود و جالب اینکه در عینِ حال توانسته شنوندگانِ عام‌تر را هم درگیرِ خود کند. به نظر می‌رسد موفقیت این تجربه، خواننده را به بازآفرینیِ چنین فضایی ترغیب کرده است؛ هرچند «همسایه» نقاطِ ضعفی دارد که آن را کمی پایین‌تر از «قطار» نگه می‌دارد. شاید مهم‌ترین مشکلِ «همسایه» عدمِ تطابقِ کاملِ شعر با موسیقی (به‌خصوص تنظیم) باشد. هر چه‌قدر که شعرِ کم‌و‌بیش سوررئالِ «قطار» با موسیقی امبینت الکترونیکِ «کوشان حداد» متقارن و مأنوس است، ترانه‌ی «همسایه» که حال‌و‌هوایی مشابه دارد، به قالبِ رِگه نمی‌چسبد. اصولاً موسیقیِ رِگه، شعرهایی آسان‌فهم‌تر (حول‌و‌حوشِ زندگیِ روزمره و اغلب انتقادی و اعتراضی) را طلب می‌کند و انگار تابِ سنگینی و پیچیدگی کلامی را ندارد. شاید توجه بیشتر به کلامِ نمونه‌های اصیلِ رِگه (و حتی کارهای «سینا حجازی» که اتفاقاً به «چاوشی» نزدیک هم هست) به انتخابِ فضایی بهتر برای این شعر و کلامی مناسب‌تر برای این نوع موسیقی منجر می‌شد. اما در هرحال تلاش‌هایی از این دست، هرچند که آزمون و خطاهایی این‌گونه را همراه داشته باشد، در محدوده‌ی به تکرار و اشباع رسیده‌ی موسیقی ما، قابلِ تقدیر و نویدبخش است.

بی‌تردید حضورِ «حسین صفا» که در میانِ ترانه‌سرایانِ امروزی اگر نه برترین، حتماً یکی از سه‌تای نخست است، تأثیری جدی در این نوآوری‌ها دارد. «صفا» این قابلیت را دارد که در عینِ حفظِ شاعرانگی و استفاده از عناصرِ موردِ پسندِ مخاطبِ ایرانی، نوآفرینی کند و به‌سوی گوشه‌های دیده‌نشده و فضاهای مغفول مانده سرک بکشد. در واقع این ویژگی، تکمیل‌کننده‌ی نوگرایی‌های «چاوشی» و عنصری ضروری برای وارد شدن به ساخت‌ها و گونه‌های تازه و امروزی است. در کنارِ این ترکیبِ درست (ترانه‌سرا و ملودی‌ساز-خواننده) نیاز به یک موسیقیدانِ کاربلد هم احساس می‌شود. برخی از تنظیم‌های اخیرِ «چاوشی» نشان می‌دهد که خودِ او هم تا حدودی می‌تواند این جای خالی را پُر کند، اما پیرویِ او از بازارِ موسیقی، در انتخابِ تنظیم‌کننده‌های مختلف (هرچند باعثِ تنوعِ موسقیایی در کارهای او شده)، مانعِ انسجام و رسیدنِ به یک سبک و رویکردِ قابلِ تشخیص می‌شود. چیزی که شاید در آشفته‌بازارِ موسیقیِ پاپِ ایران، چندان ضروری به نظر نرسد؛ اما برای خواننده‌ای در این جایگاه، کامل‌کننده و ارتقاءدهنده است.


منبع:
اختصاصي سایت موسيقي ما

[مصطفی]

اطلاع رسانی :

تصادفا، شب يلدا "وصيت نامه" را تقديم ميكنم
پیج محسن

====
وصیت نامه :


اگرکسی شب سرما به ابرها زدو گم شد مرا به یاد بیارید
وبا ستاره ی چشمم برای راه بلدها نشانه ای بگذارید

برای این گل قرمز نماز مرده بخوانید مرا شمرده بخوانید
برای خاکسپاری تمام باغچه ها را به مادرم بسپارید

دودانگ پیرهنم را دوپاره ازکفنم را به چشمهام بدوزید
سپس ملال تنم را دوبال پر زدنم را دراین کفن بگذارید

لباس گرم بپوشید به این اتاق مبادا بهارآمده باشد
کدام فصل من ازسال؟! مصممید که امسال سر از کدام درآرید؟

به همسری که ندارم به نقل قول بگویید چه دوست داشتنی بود
شما!آهای شماها! شماکه همسرخود را همیشه دوست ندارید!

برادران عزیزم! شمیم ملحفه هایش کنار میزشما بود
پدرعزیز شما بود کسالت پدرم را مگربه یاد ندارید؟!

به خواهران صبورم خبردهید که "یلدا" تصادفا شب فرداست
تولدم شب یلداست مقدراست که فردا بدون وقفه ببارید

زیاد امید ندارم که ازتپیدن قلبم گلی دوباره بروید
مگربهار که سرشد کنارسنگ مزارم دلی دوباره بکارید

کدام قله کدام اوج؟ منی که اینهمه کوهم از این جهان به ستوهم
من ازشکار نکردن شما ازاینکه شکارم نبوده اید شکارید

غروب شد همه رفتند در ایستگاه کسی نیست چه خوب شد همه رفتند
چه ساده اید که دایم کنار این چمدانها درانتظارقطارید

به این اتاق مبادا بهارسر زده باشد... بهارسرزدو سرشد
خروس خوان سحرشد ستاره های من آیا خیال خواب ندارید؟؟؟؟


-------------------------------------------------------------------

[stealer]

متنش خیلی قشنگه فقط اینو چجوری میخواد بخونه؟

[مصطفی]

متنش خیلی قشنگه فقط اینو چجوری میخواد بخونه؟

مثل اینکه بیشتر وکال هست
مثل آهنگ " قطار "

ویرایش :
شعر هم فکر کنم از حسین صفا هست

[3Dmajid]

شعرشو کی گفته ؟

فک کنم باید منتظر یه شاهکار باشیم