Tomb Raider

[hamed m2m]

سلام دوستان
من میخواستم این بازی رو بگیرم از نت ولی بعضی سایتا 2تاdvd,بعضی سایتا3تا زدن این بازی رو!!
میخواسنم بدونم فرقی میکنن؟
اگه لطف کنین یه فروشگاه خوب معرفی کنین مرسی

[Turok-71]

بازی تموم شد البته خط داستانی و حالا حالا منو لارا کارمون تموم شه...دی

از بهترین تجربه های من تو 2013 بود و هیچوقت فراموشش نمیکنم...

از لارایی که با کشتن اولین یاغی گریش میگیره تا جایی که در اواخر بازی دیگه به یه قاتل بالفطره تبدیل میشه و دایما سولاری ها(افراد پدرماتیاس) رو تهدید به مرگ میکنه...همیشه این سیر تکامل شخصیت ها برام جالب بوده و تحسین بر انگیز.

همه چیزه بازی صداگذاری،نورپردازی و گیم پلی در راستای گیم حرکت میکرد،یعنی شما چیزی رو نمیدید که بخواد مانعی برای روند بازی بازی باشه.حضور ملکه ی خورشید،هیمیکو،وجه متمایزی به داستان داده بود و خودم شخصا کنجکاو شده بودم واسه ادامه ی داستان...

از لحاظ تم فانتزیک که به داستان داده بودن داستان شبیه به فارکرای سه شده بود،اما بنظرم پرداخت توم رایدر خیلی بهتر بود.همیشه منتظر بودم که جریان اُنی ها رو متوجه بشم و پی ببرم چرا جزیره نفرین شده!

مناطق مخفی و معماهاش هم دنیای دیگه ای بود،از روی نقشه همه رو پیدا کنید و برید حتما.

نکات زیادی در مورد بازی هست ولی نمیخوام پستم طولانی بشه: دی
راستی با این دکتر ویتمنم اصلا حال نکردم از همون اول،،خوب حالش گرفته شد : دی

و در آخر دیالوگ جونا خطاب به لارا:
my little bird,this isnt goodbye,im not going to say goodbye
تو نسل بعد منتظرتم لارا...

آخر بازی ملوانه روی عرشه کشتی به لارا گفت:
wel ill be home soon
لارا به یه نقشه تو دستش نگاه کرد و گفت:
im not going home

ماجراجویی بعدی کجاست؟: دی

+
صحنه های موندگار زیادی داشت بازی،یه لیست از این صحنه ها میزارم،دوستان هم اگه دوس دارن بگن کدوم سکانسا براشون جالب بوده!

  محتوای مخفی: سکانس های موندگار بازی برای من 

1- وقتی که بالای برج پیام S.O.S مخابره کردیم و از برج رادیویی پایین اومدیم و واسه علامت گذاری برای هواپیما تانکرهای سوخت رو آتیش زدیم و انتظار کشیدیم.هواپیما اومد و حس امید زنده میشد ولی یهو آسمون ابری شد و صاعقه ای به هواپیما برخورد کرد.و ندای ژاپنی و معروف بازی به گوش رسید: No One Leaves (کسی اینجارو ترک نمیکنه)
از اینجا به بعد هنر سازنده ها در Level Design خودشو نشون داد،همون چیزی که عامل نجات بود به عامل مرگ تبدیل شد و هواپیمای در حال سقوط به سمت لارا حرکت کرد.سکانس خیلی هیجان انگیزی بود،هرچند ما هیچ دخالت خاصی در کنترل لارا نداشتیم.

2- مرحله ی بعدی به گذر لارا از روی پل میشه.لارا با پوشش اسنایپی که از راس داشت،از زیر پل قصد رد شدن رو داشت،که لو رفت و درگیری نفس گیر شروع شد...وقتی که سولاری ها مثه برگ پاییز از پل با شلیک های دقیق راس سقوط میکردن خیلی جالب بود.صداگذاری فوق العاده بود،و باز هم هنر لول دیزاینر این بازی.

3- بالا رفتن از برج رادیویی و رسیدن بهش و انجام دادنش با موفقیت و صدای خنده ی الکس خیلی باحال بود،،انتخاب زوایای دوربین خیلی زیبا بود.

4- سکانسی که لارا باید از رودخونه رد میشد و اما نتونست و و از آبشار سقوط کرد.(همون اول مشخص بود لارا نمیتونه رد کنه رودخونه رو target بازی پایین آبشار رو داشت نشون میداد) و طی یه اسکی به یه کابین هواپیمای سقوط کرده رسیدو و سریع چتر نجاتی که قبلا اونجا بود و پوشید،سقوط آزادش و باز کردن چترش خیلی جالب بود.کلا روند این مرحله خیلی زیبا دنبال شد.

5- صحنه ای که لارا به دوستاش رسید و اونا توی یه قفس زندانی شده بودن،هم معمای جالبی بود و هم مکانش زیبا طراحی شده بود.اونجش زمانی بود که لارا در حال سقوط به اعماق برزخ بود و جونا از داخل قفس دستشو گرفت(همین عکس که گذاشتم)

6- کلا این سکانس از فرار لارا از کاخ ماتیاس شروع میشه،و به سوار شدن لارا به هلیکوپتر و سقوطش منجر میشه...این سکانس هم از صحنه های زیبای بازی بود.

[IOG]

این نسخه از TR خیلی روش کار شده بود و واقعا یکی از بهترین بازیایی بود که من تو چن سال اخیر بازی کرده بودم... منم تقریبا از همه صحنه های بازی عکس گرفتم که سعی میکنم آپلود کنم و بذارم اینجا... فک میکنم جالب باشه...

[3Dmajid]

همیشه این سیر تکامل شخصیت ها برام جالب بوده و تحسین بر انگیز.

البته به نظر من سیر تکامل شخصیت توی تام رایدر زیاد جالب نبود.
اولش از بالا رفتن روی دیوار میترسه و رفیقش بهش میگه تو میتونی و این حرفا.
آخرشم به طرز بسیار تخیلی قوی میشه و همه فن حریف !
توی فارکرای بیشتر تکامل شخصیت رو حس کردم. این که با فارکرای مقایسه میکنم به خاطر جو داستانیشه.

یعنی شما چیزی رو نمیدید که بخواد مانعی برای روند بازی بازی باشه.

درسته همچین چیزی نمیدیدیم ... اما چیزی که یکم تو ذوق من زد (و البته نمیتونم بگم ایراد بازیه بیشتر بحث سلیقه ایه) اینه که :
انگار همه چی از قبل آماده بوده تا لارا از یه جایی به موفقیت عبور کنه.
مثلا یه جاش یادمه طوفان زد و سنگ روی صخره ها پرت شد اونور و حالا باید با قلاب به اونجا اویزون بشیم ...
خیلی جاها طبق یه اتفاق مسیر بعدی بازی مشخص میشه.
یعنی اگه اون اتفاق نمیفتاد لارا نمیتونست به مسیرش ادامه بده. نمیدونم متوجه شدی چی میگم یا نه، ولی من اینجور لول دیزاین رو دوست ندارم.

،وجه متمایزی به داستان داده بود و خودم شخصا کنجکاو شده بودم واسه ادامه ی داستان...

داستان واقعا آبکی و تکراری بود، مخصوصا بعد از بازی کردن فارکرای دیگه داستان تکراری نمیچسبه

اما بنظرم پرداخت توم رایدر خیلی بهتر بود

مخالفم

و در آخر دیالوگ جونا خطاب به لارا:

خیلی احساساتی شدیا

[IOG]

توی فارکرای بیشتر تکامل شخصیت رو حس کردم. این که با فارکرای مقایسه میکنم به خاطر جو داستانیشه.
داستان واقعا آبکی و تکراری بود، مخصوصا بعد از بازی کردن فارکرای دیگه داستان تکراری نمیچسبه

فارکرای یه بازی واقع گرایانه تر بود نسبت به TR .
اما داستان توم ریدر تقلید از فار کرای نبود. فقط بک گراند داستان یکی بود ولی داستان بازیا دو چیز کاملا متفاوت بود.

[Arrowtic]

من شروع کردم به بازی مدتیه و نظرم رو تا اینجا دربارش میگم .
البته قبل گفتن نظر از یه موضوع اعلام خوشحالی میکنم اونم این که میبینم دوستان توم ریدر میخوننش جای تامب رایدر : دی
از روند تکامل شخصیت لارا تا اینجا خیلی خوشم اومده و این که ما باهاش در طول تبدیل شدنش به این ماشین آدم کشی همراهیم . از اولین قتلش باهاش همراهیم . اولین کسی که کشت رو دیدیم کلی OMG گفت و تا مدت ها بعد هم هر وقت یه گروه بهمون حمله می کردن داد می زد که شلیک نکنید نمیخوام بهتون آسیب بزنم ولی بعد به تدریج تبدیل شد به این موجود : دی
چیزی که درباره این ریبوت خیلی دوست دارم این Bow هستش که داریم واقعا به لارا میاد .

در کل بازی خیلی قشنگه ولی خوب از شانس بدش افتاده تو 2013 و اگه سال قبل بود مطمئنا می شد گفت که جوایز بسیار زیادی میاره .

[IOG]

البته قبل گفتن نظر از یه موضوع اعلام خوشحالی میکنم اونم این که میبینم دوستان توم ریدر میخوننش جای تامب رایدر : دی

البته وقتی جلوی یه سری از افراد آدم میگه توم ریدر هی میگن چی ؟!؟! آخرش مجبور می شی بگی همون تامب رایدر بابا !!!!

[3Dmajid]

دوستان توم ریدر میخوننش جای تامب رایدر

راستی معنیش چی میشه ؟

[Turok-71]

البته به نظر من سیر تکامل شخصیت توی ت
اولش از بالا رفتن روی دیوار میترسه و رفیقش بهش میگه تو میتونی و این حرفا.
آخرشم به طرز بسیار تخیلی قوی میشه و همه فن حریف !
توی فارکرای بیشتر تکامل شخصیت رو حس کردم. این که با فارکرای مقایسه میکنم به خاطر جو داستانیشه.


درسته همچین چیزی نمیدیدیم ... اما چیزی که یکم تو ذوق من زد (و البته نمیتونم بگم ایراد بازیه بیشتر بحث سلیقه ایه) اینه که :
انگار همه چی از قبل آماده بوده تا لارا از یه جایی به موفقیت عبور کنه.
مثلا یه جاش یادمه طوفان زد و سنگ روی صخره ها پرت شد اونور و حالا باید با قلاب به اونجا اویزون بشیم ...
خیلی جاها طبق یه اتفاق مسیر بعدی بازی مشخص میشه.
یعنی اگه اون اتفاق نمیفتاد لارا نمیتونست به مسیرش ادامه بده. نمیدونم متوجه شدی چی میگم یا نه، ولی من اینجور لول دیزاین رو دوست ندارم.


داستان واقعا آبکی و تکراری بود، مخصوصا بعد از بازی کردن فارکرای دیگه داستان تکراری نمیچسبه


مخالفم


خیلی احساساتی شدیا

اولش از بالا رفتن روی دیوار میترسه و رفیقش بهش میگه تو میتونی و این حرفا.
آخرشم به طرز بسیار تخیلی قوی میشه و همه فن حریف !
توی فارکرای بیشتر تکامل شخصیت رو حس کردم. این که با فارکرای مقایسه میکنم به خاطر جو داستانیشه.

زبانت در حد هِلو گودبایه

لارا توی بازی چندجا اشاره میکنه که توسط راث آموزش های مختلفی از جمله یخنوردی و... دیده و مشکلی با این قضیه نداره.

خودتم داری میگی آخرش،خب قراره بالاخره یه لارا کرافتی برسیم که همه فن حریف میشه نه بازم یه دختر دبیرستانیه بابایی...
اگه بر معیار شما باشه،باید یه سه گانه ی TR بیاد بیرون تا لارا قشنگ تکامل پیدا کنه و اهل شوهر بشه


فارکرای هم به همین منوال بود تکامل شخصیت اصلی،اون از دیدن مرگ یه نفر توسط داداشش داشت قبض روح میشد ولی خودش یه پا رمبو شد.

درسته همچین چیزی نمیدیدیم ... اما چیزی که یکم تو ذوق من زد (و البته نمیتونم بگم ایراد بازیه بیشتر بحث سلیقه ایه) اینه که :
انگار همه چی از قبل آماده بوده تا لارا از یه جایی به موفقیت عبور کنه.
مثلا یه جاش یادمه طوفان زد و سنگ روی صخره ها پرت شد اونور و حالا باید با قلاب به اونجا اویزون بشیم ...
خیلی جاها طبق یه اتفاق مسیر بعدی بازی مشخص میشه.
یعنی اگه اون اتفاق نمیفتاد لارا نمیتونست به مسیرش ادامه بده. نمیدونم متوجه شدی چی میگم یا نه، ولی من اینجور لول دیزاین رو دوست ندارم.

ببین داداش،تو این سبک از بازیها و خیلی از سبکهای دیگه سکانس ها اسکریپ شده هستن،یعنی اینکه شما باید اونکاری رو بکنی که بازی ازت میخواد و کاملا هم عادیه.چون تم سینماتیک دارن،و شما هم تو یه صحنه سنمایی بیشتر بیننده ای تا انجام دهنده ی یه کار بخصوص.
دیگه از ذات بازی ایراد نگیر

مثل بازیهای اول شخص آزادی در تعویض موقیعت های مختلف نداری.

داستان واقعا آبکی و تکراری بود،

تکرار؟ از چه نظر؟ یعنی شما چه بازی رو انجام دادین که یه دختر تک و تنها تو یه جنگل رها بشه با گارد طوفان و سولاری ها؟؟
آبکی هم مد شده،آبکی...

مخالفم

همونطور که گفتم منظورم تم فانتزیک بود..
شما توی TR یه غول چند فوتی که توی FC3 بود رو میبینی؟؟
یا خالکوبی هایی که از عالم غیب ظاهر میشه؟؟

اولا دنیای فانتزی در تعادلی شناور با رئالیسم قرار داشت،رئالیسم هیچوقت اجازه ی غلبه ی متافیزیک رو بر فیزیک نداد.توجه کن: تعادل شناور.یعنی لایه های فانتزیک بازی به موقع بود و بالیوودیسم درش رخنه نکرده بود.طوفان ها و سکانس آخر بازی همگی در جهت واقع گرایی گام برداشتن و رئالیسم فدای سورئال نشد....
برعکس در FC3 بارها شاهد سیاه نمایی های ماوراطبیعی بودیم(اواخر بازی)،که اگه اونارو حذف کنید لطمه ای به داستان بازی نمیخوره.

ثانیا اگه سری بازی های توم رایدر رو دنبال کرده باشی همیشه تم های فانتزیک داشتن و ادای دینی به نسخه های قبلی بوده،ولی FC برای اولین بار بود که دست به همچین کاری میزد.

الان میشه گفت که FC از این نظر آبکی بود.

پ.ن: میتونم بگم FC3 از بهترین FPS هایی بود که تجربه کردم و قصدم کم کردن ارزش های این بازی نیست.

[88x88]

من اصلا عکس نگرفتم. چون برنامه هایی که برای این کار ریخته بودم یکی از یکی بد تر بودن. تازه این بازی به نظرم باید ازش فیلم می گرفتیم نه عکس! خیلی صحنه های خوبی داشت!من خودم بیشتر از همه از اون دکله که از همه ی جزیره بلند تر بود خوشم اومد. اون تیکه صدا گذاری و حرکت دوربینش عالی بود، قشنگ احساس می کردم الان یه بلایی سرم میاد! بعدم که رسید بالا منظره عالی...در کل منظره هاش به نظرم حرف نداشتن. گرافیکش هم به نظرم خیلی خوب بود. با این که سیستمم نمی کشید با تنظیمات حداکثر اجراش کنم، اما همینی که اومد به نظرم حرف نداشت. مخصوصا تکسچر های مواد فلزی. مثل اون هوا پیمایی داغون اون اوایل بازی. شخصیت پردازی لارا به نظرم از همه چیه این بازی بهتر بود. چون تو سری های قبلی اصلا هیچ اشاره ای نشده بود و ادم یهو کنترل یه نقر خیلی قوی رو بدست می گرفت. معمولا این اعتماد به نفس لارا رو اعصابم بود. البته 2 تاش رو بیشتر بازی نکرده بودم...حالا بچه ها این فارکرای رو من فقط یکش رو بازی کردم. این که 2 رو بازی نکردم روی سه تاثیری داره؟ من داستان بازی برام مهمه، داستاناشون به هم ربط داره خیلی؟ یا می تونم یه راست برم 3 رو بازی کنم؟