یاد ایام بخیر : كارتون‌های دوران كودكی ( پروفسور بالتازار و... )

[Morteza4SN]

آره اونم از اون کارتونهای جالب بود
راوی یه آقایی بود که بجای همه حرف می زد
اما فقط یادم می یاد اینا دنبال قهرمانهای افسانه ای بودن ولی آخرش فهمیدن اون قهرمانهای افسانه ای خودشونن

خيلي ممنون . يادآوريش خيلي برام لذت بخش بود.
من اون موقع قصه ظهر جمعه رو از راديو گوش ميكردم و خيلي دوست داشتم و اين كارتون مشابه و هم سبك قصه ظهر جمعه ولي تو تلويزيون بود و من بيشتر از حالت قصه گويي راوي خوشم ميومد و از سبك تصويرپردازي اون خوشم اومده بود . ( البته كف نكنيد من به اينا اون موقع توجهي نمي كردم بلكه الان كه بهش فكر ميكنم به اين نتيجه مي رسم ! )

ممنون دوست عزیز

منم اینو یادمه ..یادم هست که خیلی اعصابم خورد می شد اینو می دیدم...

البته اعصابم هم خورد نمي شد بلكه يه اضطرابي بهم دست مي داد !

همين ها هم برام خاطره انگيزه . من دوباره احساساتي شدم !

[Ar@m]

تنها کارتونی که تا حالا تونسته روی اعصاب من راه بره دافی داکه ( Duffy Dock ) درست نوشتمش؟
ازش متنفرم

[pedram_ashena]

پست 475 الفي 2 لينك يوتيوب اضافه شد(تيتراژ+يك اپيزود)

[hastie]

دوستان ساعت پخش بابالنگ درازونگفتيد.ميشه يكي جواب بده ؟ماكه آخرنفهميديم الان پخش ميشه يا نه؟

[behzad33_k]

کسی میتونه بگه موسیقی متن کارتون " باغ گلها" رو از کجا میشه تهیه کرد

[aa_160]

كسي كارتون گروه شين سن رونداره تقريباً 7يا 8 سال پيش پخش مي شد.

[mohammad_77]

كسي كارتون گروه شين سن رونداره تقريباً 7يا 8 سال پيش پخش مي شد.

منظورت از 7 يا 8 سال پيش چيه ؟ يعني اينقدر پير شديم . اگه اين طوره كه .....

اگه كسي داره لطفا .

با سلام .

اگه يكي از دوستان جوانمردي كند و اسم اين كارتونها را همراه با اسم انگليسي آن قرار دهد كه حسابي ما را شرمنده كرده است (از طرف همه ) .

[*PiNk PaNTHeR*]

تنها کارتونی که تا حالا تونسته روی اعصاب من راه بره دافی داکه ( Duffy Dock ) درست نوشتمش؟
ازش متنفرم

دافی داک؟
میگم عنیمه هوش ملت رو ضعیف میکنه باید برای امنیت اجتماعی همه ی Referenceهاش رو از خیابون جمع کرد.

معلومه با اونهایی که تلوزیون نشون داد زیاد متوجه این شخصیت نمیشید توی ویکی یکم چرخ بزنید متوجه میشید لونی تونز بهترین شخصیتها رو داشت.

[saeid_azad]

آقای سکسکه




تهيه‌کننده آقاي سکسکه، برونو بوزتوي معروف است، همان کسي که لينک فلش‌هايش توي اينترنت دست به دست مي‌چرخد

دردسر گلوي هرز





نقطة Mr Hiccup با آمدن صداي سکسکه به بالا مي‌پريد. کلة کچل، دماغ گنده، کلاه کوچولو و چشمان ريز و البته سکسکه، آن هم سکسکه‌هاي وقت و بي‌وقت. توي تيتراژ، يک خانمي نشان داده مي‌شد که شکمش قلمبه بود (يعني اين خانم حامله است). خانمه همين‌جوري داشت مي‌خنديد که يک‌دفعه شکمش مي‌پريد بالا، يعني اين مامان آقاي سکسکه است و آن قلمبگي، بچگي‌هاي آقاي سکسکه است. کمي بعدتر که آقاي سکسکه بزرگ شده بود و آن کروات نصفه‌اش را به گردنش زده بود، داشت با آرامش چند تا گل خوشگل را بو مي‌کرد که باز هم سکسکه‌اش مي‌گرفت و همة گل‌ها را يکجا مي‌بلعيد. البته اگر يادتان باشد، يک گل از کنار دهانش بيرون مي‌ماند که آن را هم خودش هورت مي‌کشيد توي دهانش و مي‌خورد. دُز دپرسي فيلم، يک کمي زياد بود. آقاي سکسکه معمولا تنها بود، منفک از بقية مردم. بيچاره خصوصيتي داشت که از طرف بقيه به راحتي قبول نمي‌شد. خب چي کارش مي‌کرد، سکسکه بود ديگر، طاعون که نبود. شايد اگر اسم برونو بوزتو را توي تيتراژ نمي‌ديدم، تا ابد فکر مي‌کردم که اين کارتون با اين غلظت دپرسي، دست‌پخت انيماتورهاي دوست‌داشتني بلوک شرق است؛ همان خل و چل‌هاي زاگرب که کارهايشان سرشار از ايده‌هاي دست اول است، البته نه بيشتر از کارهاي بوزتوي ايتاليايي!



بيچاره آقاي سك، سكه

چشم‌هايش گرد مي‌شد و صورتش زرد. لپ‌هايش هم باد مي‌كرد و مي‌فهميدي بايد منتظر يك فاجعه باشي. دل آدم كباب مي‌شد واسة اين مرض لاعلاج. بيچاره آقاي �سكسكه�. يادم است هميشه مي‌ترسيدم يك روزي �سكسكه�‌ام بگيرد و ديگر هيچ‌وقت بند نيايد. هر وقت اوضاع مرتب بود و قرار بود آقاي �سكسكه� يك روز خوب را شروع كند، �سكسكة� بي‌پدر و مادر مي‌آمد و همه چيز را خراب مي‌كرد. چه دردسري. فلك‌زده مثل يك آقا لباس مرتب مي‌پوشيد، كراوات مي‌زد و كلاه رسمي سرش مي‌گذاشت. اما همين‌كه پايش را از خانه مي‌گذاشت بيرون، مكافات بود. حالا فرقي نمي‌كرد كه يك قرار رسمي دارد يا مي‌خواهد برود عكس بيندازد يا تو پارك با بچه‌ها بازي كند. مهم اين بود كه گند مي‌زد به همه چيز، بدون اين‌كه دست خودش باشد.








هميشه دلم برايش مي‌سوخت از اين‌كه آدم‌ها از دستش عصباني مي‌شدند. خيلي دلم مي‌خواست به همة آن‌ مردها و زن و بچه‌هاي بدون پا بفهمانم كه تقصير آقاي سكسكه نيست و دست خودش هم نيست. راست مي‌گويم. هميشه هم لجم مي‌گرفت كه آقاي سكسكه هيچ توضيحي به هيچ‌كس نمي‌دهد و همين‌طور صُمٌ‌بكم به همة قيافه‌هاي در حال انفجار زل مي‌زند. از اين دست و پا بسته بودن و اين‌كه كاري از دست آدم بر نمي‌آمد، بيشتر كلافه و خسته مي‌شوم تا اين‌كه بخندم. البته خنده‌ام هم مي‌گرفت، ولي باري نبود كه با خودم نگويم (يا حتي از بزرگترها نپرسم) كه مگر نمي‌شود رفت دكتر؟ يعني تا آخر عمر سكسكه‌اش بند نمي‌آيد؟ يعني هيچ راهي ندارد و اين‌جور سئوال‌هاي پرت و پلا. خلاصه زيادي موضوع را جدي گرفته بودم؛ خيلي بيشتر از خود آقاي سكسكه كه تمام تلاش (و اصلا كار و بارش) اين بود كه ما را جلوي تلويزيون بنشاند.




بوزتو فقط تهيه‌کنندة کار بوده و کارگردان و انيماتور اصلي گوئيدو مانولي است. با اين حال، تأثير بوزتو به‌وضوح در کار ديده مي‌شود. اين گروه، يک عضو ديگر هم داشت. يک بابايي هم به جاي آقاي سکسکه حرف مي‌زد، البته حرف که نه، فقط صداي سکسکه‌اش را درمي‌آورد؛ يک کسي به اسم �پاول کي� که توي همة 39 قسمت، صدايش شنيده مي‌شد.


فيلسوف ايتاليايي!

بدون شک او جزو نوابغ دنياي انيميشن است. ممکن است با دو تا خط يا دو تا نقطة کوچک و ناقابل، چنان کاري بکند که والت ديزني با همة کاراکترهاي پيچيده‌اش نتواند انجام دهد. آدم به‌اش شک مي‌کند: برونو بوزتو واقعا انيماتور است يا فيلسوف، شايد هم جامعه‌شناس.

کارهايش پيچيدگي‌هاي انيميشن‌هاي معروف را ندارد. معمولا همه زوايد را حذف مي‌کند و حداقل چيزي که براي گفتن حرفش لازم است را به کار مي‌برد. گاهي اين حداقل، فقط صورت يک آدم است، گاهي يک خيابان و چند تا ماشين و گاهي هم فقط يک خط و نقطه. مهم حرفي است که مي‌خواهد بزند، نه متحرک‌سازي‌هاي دست و پاگير. با اين وجود، کارهايش سرشار از ايده‌هاي تصويري ناب و عجيب و غريب است؛ ايده‌هايي که پشت‌ سر هم فضاي هجو و هزل کارهايش را پررنگ‌تر مي‌کنند.


48 سال پيش، يعني توي بيست سالگي، اولين انيميشن‌اش را با عنوان �تاپوم، داستان اسلحه‌ها� ساخت و حدود 15 سال بعد، محبوب‌ترين کاراکترش يعني �آقاي رُزي� را خلق کرد. آقاي رزي برخلاف انيميشن‌هاي متأخر بوزتو �طراحي کاراکتر� داشت، البته باز هم به شيوة بوزتويي نه سبک و سياق ديزني.

بوزتو، اولين ايتاليايي بود که بيست سال از عمرش را صرف ساختن يک انيميشن بلند کرد. او يک انيميشن 90 دقيقه‌اي به اسم �غرب و سودا� ساخت که هجويه‌اي فوق‌العاده از فيلم‌هاي وسترن آمريکايي بود. ايده‌هاي تصويري �غرب و سودا� آن‌قدر زياد است که به‌راحتي مي‌توان ازش سه تا انيميشن بلند ديگر هم درآورد.

بعد از يکي دو تا فيلم ديگر، بوزتو زد توي کار تهيه‌کنندگي و تا سال 95 که سفارش ساخت �چه کارتوني!� را از هانا ـ باربرا قبول کرد، هيچ کارتون ديگري نساخت.

بوزتو تازه توي 64 سالگي، چيز جديدي کشف کرد: نرم‌افزار جالبي به اسمFlash . سر پيري و معرکه‌گيري! خيلي از اين انيميشن‌هاي فلشي که تا حالا ديده‌ايد کار بوزتو است معروف‌ترينش هم �ايتاليا و اروپا� است که فرق مردم ايتاليا را با بقية اروپا نشان مي‌دهد؛ يک چيزي توي مايه‌هاي فرق ايران با بقية دنيا. اگر هم نديده‌‌ايد، فقط کافي است توي گوگل بزنيد Bruno Bozzetto و يکي از اين فلش‌ها را ببينيد. استاد حتي توي شصت و هشت سالگي هم همان ذهن خلاق و تر و تازة 40 سال پيش را دارد.


اطلاعات

تهيه‌کننده: Italian Cartoons Presents

سال ساخت: 1983

39 قسمت 3 دقيقه‌اي

[Ar@m]

یادش بخیر این آقای سکسکه
یادم رفته بود