درخـــواســـت مـــقـــالات مرتـــبـــط با گـــیـــاه شـــناســـی و کشـــاورزی

[DoNkHoWaN]

با سلام
من یه مقاله در باره کنه دو نقطه ای می خوام
دستتون درد نکنه

[ali reza majidi 14]

اولا عضویتتون رو تبریک می گم دوما این که فکر کنم جواب سوال شما اینجا باشه
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Vmusic]

قبلا جوابشون داده شده !!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ممنون !!

[Hidden-H]

سلام
من مقاله ای در مورد کمپوست نیاز دارم
فقط عجله دارم
ممنون می شم کمکم کنین
تشکر

[amin_rogh]

سلام
من مقاله ای در مورد کمپوست نیاز دارم
فقط عجله دارم
ممنون می شم کمکم کنین
تشکر

سلام امید وارم بدردتون بخوره.برگرفته از

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کمپوست مخلوطی از مواد آلی مختلف خصوصاً آزولا بوده که توسط میکروارگانیسمها در یک محیط گرم، مرطوب و با تهویه مناسب تهیه شده و مواد و عناصر غذایی خود را در خاک به شکل قابل جذب در اختیار گیاه قرار می‌دهد.



%
عنصر

5/3 – 5/2
نیتروژن

00/1 – 15/0
فسفر

50/5 – 25/0
پتاسیم

25/1 – 45/0
کلسیم

50/0 – 25/0
منیزیم

75/0 – 20/0
گوگرد

50/3 – 15/0
سلسیم

25/1 – 15/0
سدیم

75/0 – 50/0
کلر

50/0 – 04/0
آلومینیوم

50/0 – 04/0
آهن

2500 - 60
منگنز(ppm)

250 - 2
مس (ppm)

750 - 25
روی (ppm)



فواید استفاده از کمپوست:

• در ایجاد کشاورزی پایدار مناسب است و از کاهش محصول جلوگیری کرده و باعث افزایش آن می‌گردد.

• ذخیره کننده بزرگی از عناصرو آب بوده و به این ترتیب اعتماد و دلگرمی کشاورزان با استفاده از آن در مزارع بیشتر می‌شود و قابلیت ذخیره آب در خاک را افزایش می‌دهد.

• باعث بهبودی ساختمان خاک شده و عملیات شخم را آسانتر می‌کند همچنین قابلیت ذخیره آب در خاک را افزایش می‌دهد.

• هوموس و مواد آلی خاک را افزایش داده و بعضی از ویتامین‌ها، هورمونها و آنزیمهای مورد نیاز را تأمین می‌کند که این مواد نمی‌توانند بوسیله کودهای شیمیایی تأمین گردند. بنابراین در خاکهای با کمبود مواد آلی بسیار مفید و مناسب می‌باشد.

• در جلوگیری از تغییر اسیدیته خاک همانند یک بافر عمل می‌کند.

• وقتی که در هنگام مرحله کمپوست شدن درجه حرارت به 60 درجه یا بیشتر می‌رسد، عوامل پاتوژن و بیماریزا، تخم انگلها، بذور علفهای هرز را از بین برده و آنها را نابود می‌کند.

• کمپوستی که کاملاً آماده شده و رسیده باشد، براحتی با خاک در حال تعادل قرار می‌گیرد و تهویه خاک را بهبود می‌بخشد.

• کودهای اضافه شده را براحتی و با جلوگیری از تلف شدن و هدر روی در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

• بسیاری از عناصر‌و مواد غذایی پر‌مصرف‌و ‌کم‌مصرف را که در‌خود داشته است در خاک آزاد کرده‌و در اختیار‌گیاه قرار می‌دهد.

• وزن مخصوص ظاهری خاک را به شدت کاهش داده و بنابرای برای خاک سنگین و رسی بسیار مناسب و مفید است.

• چون ظرفیت نگهداری عناصر در سطح آن زیاد می‌شود، بنابراین در کاهش عناصر و مواد غذایی گیاه در خاکهای سبک و شنی بسیار مناسب و مفید است.

• آزولا گیاهی مفید برای شالیزار می‌باشد در صورتیکه رشد مناسب و معقولی در منطقه داشته باشد. ولی اقلیم و شرایط منطقه و همچنین افزایش آلودگی آبها در منطقه به عناصر مختلف خصوصاٌ ازت و فسفر باعث رشد زیاد‌و بی‌رویه آن شده است بطوریکه امروزه تهدیدی بسیار جدی برای شالیزارها، استخرها، آب‌بندانها و تالابها شده و رشد برنج و جمعیت آبزیان را در معرض خطر قرار داده است.



رایس کمپوست RICE COMPOST

کمپوست مخلوطی از مواد آلی مختلف خصوصاً آزولا بوده که توسط میکروارگانیسمها در یک محیط گرم، مرطوب و با تهویه مناسب تهیه شده و مواد و عناصر غذایی خود را در خاک به شکل قابل جذب در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

فواید استفاده از کمپوست:

• در ایجاد کشاورزی پایدار مناسب است و از کاهش محصول جلوگیری کرده و باعث افزایش آن می‌گردد.

• ذخیره کننده بزرگی از عناصرو آب بوده و به این ترتیب اعتماد و دلگرمی کشاورزان با استفاده از آن در مزارع بیشتر می‌شود و قابلیت ذخیره آب در خاک را افزایش می‌دهد.

• باعث بهبودی ساختمان خاک شده و عملیات شخم را آسانتر می‌کند همچنین قابلیت ذخیره آب در خاک را افزایش می‌دهد.

• هوموس و مواد آلی خاک را افزایش داده و بعضی از ویتامین‌ها، هورمونها و آنزیمهای مورد نیاز را تأمین می‌کند که این مواد نمی‌توانند بوسیله کودهای شیمیایی تأمین گردند. بنابراین در خاکهای با کمبود مواد آلی بسیار مفید و مناسب می‌باشد.

• در جلوگیری از تغییر اسیدیته خاک همانند یک بافر عمل می‌کند.

• وقتی که در هنگام مرحله کمپوست شدن درجه حرارت به 60 درجه یا بیشتر می‌رسد، عوامل پاتوژن و بیماریزا، تخم انگلها، بذور علفهای هرز را از بین برده و آنها را نابود می‌کند.

• کمپوستی که کاملاً آماده شده و رسیده باشد، براحتی با خاک در حال تعادل قرار می‌گیرد و تهویه خاک را بهبود می‌بخشد.

• کودهای اضافه شده را براحتی و با جلوگیری از تلف شدن و هدر روی در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

• بسیاری از عناصر‌و مواد غذایی پر‌مصرف‌و ‌کم‌مصرف را که در‌خود داشته است در خاک آزاد کرده‌و در اختیار‌گیاه قرار می‌دهد.

• وزن مخصوص ظاهری خاک را به شدت کاهش داده و بنابراین برای خاک سنگین و رسی بسیار مناسب و مفید است.

• چون ظرفیت نگهداری عناصر در سطح آن زیاد می‌شود، بنابراین در کاهش عناصر و مواد غذایی گیاه در خاکهای سبک و شنی بسیار مناسب و مفید است.

• مقدار کاه تولید شده برای هر هکتار شالیزار حدود 1 تا 5/1 تن برآورد می‌گردد. این مقدار کاه در سالهای اخیر پس از کمباین در شالیزارها رها شده و با آزاد کردن نیترات، باعث آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی منطقه شده که به شدت برای انسان و دام خطرناک است.

• آزولا گیاهی مفید برای شالیزار می‌باشد در صورتیکه رشد مناسب و معقولی در منطقه داشته باشد. ولی اقلیم و شرایط منطقه و همچنین افزایش آلودگی آبها در منطقه به عناصر مختلف خصوصاٌ ازت و فسفر باعث رشد زیاد‌و بی‌رویه آن شده است بطوریکه امروزه تهدیدی بسیار جدی برای شالیزارها، استخرها، آب‌بندانها و تالابها شده و رشد برنج و جمعیت آبزیان را در معرض خطر قرار داده است.



منبع:شرکت تحقیقاتی تولیدی سالم‌ساز محیط گیل

[V E S T A]

سلام

من باید درباره گياه آفتابگردان (ويژگی های عمومی،اختصاصی،شرايط ونحوه کاشت،داشت،برداشت،افات و

بيماریهای اختصاصی...) یه گزارش بنويسم کسی از دوستان می تونه به من کمک کنه؟

ممنون می شم

[amin_rogh]

سلام

من باید درباره گياه آفتابگردان (ويژگی های عمومی،اختصاصی،شرايط ونحوه کاشت،داشت،برداشت،افات و

بيماریهای اختصاصی...) یه گزارش بنويسم کسی از دوستان می تونه به من کمک کنه؟

ممنون می شم

salam
in az site sazmane park ha ast
آفتابگردان گياهي يك ساله و چندساله، داراي سه نوع ريشه است : نخست، ريشه اصلي كه تا 4/2 متر در عمق زمين فروميرود. دوم ، ريشه هاي فرعي كه در 25 سانتيمتري عمق خاك پراكنده ميشوند و مهمترين بخش ريشه را تشكيل ميدهند و سوم ، ريشه هاي سطحي كه نزديك به سطح خاك هستند.
ساقه آفتابگردان اندكي خشن است، قطر آنها 5/2 تا 5/7 سانتيمتر است و ارتفاعشان تا 4 متر ميرسد. برگها به طور متناوب روي ساقه ميرويند. اين برگها عريض، تخم مرغي يا مثلثي شكل دندانه دار ، كركدار و زبر هستند. از اين روي، گوسفندان، بويژه برهها، از خوردن آن امتناع ميكنند. طول برگها به 40 سانتيمتر و عرض آنها به 15 تا 20 سانتيمتر ميرسد. برگها رو در روي آفتاب قرار گيرند به طوري كه پهنك برگهايي كه در معرض نور هستند، همراه با تغيير جهت آفتاب تغيير جهت ميدهند و همواره به حالتي تقريباً عمود بر اشعه آفتاب قرار ميگيرند. پهنك برگ آفتابگردان، به هنگام طلوع خورشيد به سوي مشرق، در غروب به سوي مغرب و در ظهر رو به بالاست.
گلهاي آفتابگردان در انتهاي ساقه ميرويند و گل آذين آن به صورت كلاپرگ (كپهاي) است. اين گلها روي نهنج (طبق) قرار دارند. قطر طبق در حدود 5 تا 15 سانتيمتر است. ليكن در پارهاي اوقات به 40 سانتيمتر ميرسد. طبق داراي 800 تا 1500 گل است. گلهاي اطراف طبق كاسبرگ و گلبرگ دارند. رنگ گلبرگها معمولاً زرد يا قهوهاي مايل به قرمز است و عمر گلها اغلب به 6 هفته ميرسد. اين گلها اندام زايشي ندارند. از اين روي بارور نميشوند، ليكن حشرات، بويژه زنبور عسل را به سمت طبق هدايت ميكنند.گلهاي داخل طبق كاسبرگ ندارند اما اندام ماده و نر دارند و بارور ميشوند و توليد دانه ميكنند. امروزه ثابت شده است كه گلهاي وسط ديرتر از گلهاي كناري ميرسند.
طبق گل آفتابگردان از صفحهاي به رنگ خرمايي يا تقريباً سياه كه به سمت پايين خم شده تشكيل يافته است. تعداد آنها 1 تا 6 است. در بعضي از واريته ها طبقها هم روي شاخه هاي فرعي، هم در نوك ساقه اصلي به وجود ميآيند، در صورتي كه در بيشتر ارقام معمولاً يك طبق در انتهاي ساقه اصلي ديده ميشود.
آفتابگردان خود بارور نيست، گرده افشاني آن بيشتر توسط حشرات انجام ميگيرد و در بعضي از واريته ها گرده افشاني به طور مستقيم است.
تعداد كرومـوزوم هـاي آن، در ارقام يك سـاله، 17 = n است. در صورتي كه اين تعداد در ارقام چنـد ساله آن 34= n2 و 57 = n3 است. ميوه آفتابگردان نوعي «فندقه» است كه در اينجا با «دانه» مترادف گرفته ميشود. دانه ها بر روي طبق آفتابگردان در امتداد دايره هاي متحدالمركز و فشرده به هم داخل حجره ها قرار دارند.
نياز اقليمي
آفتابگردان گياهي است مخصوص مناطق نيمه گرمسير تا گرمسير . بهترين موقع جوانه زدن اين گياه وقتي است كه دماي خاك در حدود 10 درجه سانتيگراد باشد. مجموع درجه حرارت از زمان كاشت تا هنگام برداشت اين گياه 2600 تا 2800 درجه سانتيگراد است. آفتابگردان در صفر درجه سانتيگراد از بين ميرود.
اين گياه در هنگام گل دادن در برابر مدت تابش نور حساسيت زيادي ندارد. از اين روي، جزو گياهان بي تفاوت (خنثي) به شمار مي آيد.
آفتابگردان در اوايل كاشت به آب كمتري نياز دارد. ليكن پس از رشد كافي، يعني از موقع گلدهي به بعد، مقدار آب مصرفي آن افزايش مييابد، بر طبق آزمايشهاي به عمل آمده، اين گياه از زمان كاشت تا هنگام برداشت در هر هكتار به 4 تا 7 هزار متر مكعب آب احتياج دارد.
آفتابگردان حساسيت زيادي به خاك ندارد و در هر نوع خاكي مي تواند رشد كند. ليكن در زمينهاي سفت و سنگين و زهكشي نشده مسلماً محصول خوبي نخواهد داد. اين گياه در خاكهاي شني ـ رسي يا رسي ـ شني با واكنش 7 معمولاً بهترين محصول را به بار ميآورد و در برابر شوري خاك مقاومتي بسيار اندك دارد.

روش ازدياد
آفتابگردان از طريق كاشت بذر تكثير ميشود.
بذر آفتابگردان بايد عاري از تخم علفهاي هرز باشد. شكسته و پوك نباشد و داراي قوه ناميه خوبي باشد.
بهترين زمان كاشت آن در تهران از اواسط فروردين تا اواخر ارديبهشت است. براي كاشت اين گياه، چاله هايي به عمق 3 تا 6 سانتيمتر ايجاد ميشود و سپس 2 تا 3 بذر را با هم بطور رديفي در داخل هر چاله قرار داده و روي آنها را با خاك پركنند. البته بهتر است كه بذرها را چند ساعت پيش از كاشت در آب قرار دهند.
كاربرد
با توجه به اينكه آفتابگردان از جمله گياهاني است كه عمر گلدهي آن حداكثر تا 6 هفته به طول ميانجامد ميتوان از آن در سطح پاركها و ميادين بصورت كشت رديفي استفاده كرد.
اين روش كاشت آفتابگردان در زيباسازي و جلوه گري آبنماها و اطراف آنها سودمند ميباشد. به علاوه كشت آفتابگردان در گلجاي ها (فلاورباكس) براي تزيين حياط هاي كوچك، تراس ها، بالكن ها و پشت بامهاي منازل توصيه ميگردد. براي اين منظور، بهتر است انواع پرورش يافته اين گياه مورد استفاده قرار گيرند كه معروفترين آنها عبارتند از :
Helianthus annuus nanus :
اين گياه به خورشيد زرد و زرد طلايي معروف است. بلندي آن 50 تا 60 سانتيمتر ميباشد. گلهاي دوتائي به مقدار زياد ديده ميشوند. زمان كشت اين گياه از اوائل ارديبهشت تا اوائل خرداد و زمان گلدهي آن اواسط مرداد تا اواسط مهر است.
از اين نوع آفتابگردان، بيشتر براي تزيين دسته گل استفاده ميكنند، همچنين كشت آن در گلجاي ها براي تزيين حياط هاي كوچك، تراس ها، بالكن ها و پشت بام هاي منازل توصيه ميگردد.
Helianthus cucumerifolius :
اين گياه زرد طلائي ميباشد. بلندي آن حداكثر به 150 سانتيمتر ميرسد. بوته آن به صورت كپه است. گلها متعدد ، كوچك و قطر آنها 8 سانتيمتر ميباشد. زمان كشت اين گياه اوائل ارديبهشت تا اوائل خرداد و زمان گلدهي اواسط مرداد تا اواسط مهر است.
جهت كاشت در پاركها و ميادين در اطراف آبنماها پيشنهاد ميگردد.
Helianthus debilis :
اين گياه به خورشيد زيباي پاييزي معروف است. گياهي است پا بلند كه بلندي آن به 200 سانتيمتر ميرسد. رنگ گلبرگها طلائي و برنزي است. كشت آن از اوائل ارديبهشت تا اوائل خرداد و زمان گلدهي آن اواسط مرداد تا اواسط مهر ميباشد. از اين گونه بيشتر براي تزيين دسته گل استفاده ميشود.
Helianthus intermedius
گياهي پابلند به بلندي 250 سانتيمتر ميباشد. رنگ گلهاي زرد، قهوه اي، برنزي و ارغواني است و بعضي از گلها نيز دورنگ ميباشند. زمان كشت اين گياه اواسط فروردين تا اواسط ارديبهشت و زمان گلدهي آنها اوائل مرداد تا اوائل مهر است. اندازه گلها متوسط و ساقه ها قوي ميباشند. كشت اين نوع آفتابگردان مخصوصاً نوع دو رنگ آن در پاركها و ميادين در اطراف آبنماها توصيه ميگردد.

[V E S T A]

سلام

دستت درد نکنه عزيز همونيه که می خواستمه

فقط کاشکی درباره بيماری و افات با علف هرز مزارع آفتابگردان هم یه کمی توضيح داشت

بازم از کمکت ممنون

اگه از دوستان کسی درباره آفات و بيماری و علف هرز مزارع آفتابگران مطلبی داره ممنون می شم کمک کنه

[magmagf]

سلام

دستت درد نکنه عزيز همونيه که می خواستمه

فقط کاشکی درباره بيماری و افات با علف هرز مزارع آفتابگردان هم یه کمی توضيح داشت

بازم از کمکت ممنون

اگه از دوستان کسی درباره آفات و بيماری و علف هرز مزارع آفتابگران مطلبی داره ممنون می شم کمک کنه

1- یکی از بیماریهای قارچی در آفتابگردان زنگ آفتابگران میباشد که عامل آن قارچی است با نام Puccina helianthi دراثر این قارچ لکه های قهوه ای رنگی در پشت برگها بوجود می آید. که در نهایت برگها زرد می شوند و می ریزند.
زنگ آفتابگردان sunflower rust

عامل بیماری قارچ Puccinia helianthi است. این بیماری از خوزستان، آذربایجان، مازندران و ... گزارش شده است. این زنگ تک میزبانه است و فقط روی آفتابگردان دیده میشود. تلیوسپورقارچ دوسلولی است و یوریدیوسپورهای تک سلولی خاردار دارد. ایسیوم و بازیدیوم قارچ دیده نشده است ولی احتمالاً تشکیل میشوند. در بوشهر و برازجان هم به طور پراکنده دیده شده است زیرا آفتابگردان را در زمستان می کارند و قارچ به هوای مرطوب نیاز دارد. این بیماری در ایران اهمیت اقتصادی ندارد ولی مبارزه با ارقام صورت میگیرد.



2- یکی دیگر از بیماریهای قارچی در آفتابگردان سفیدک داخلی است که عامل ان قارچی است بنام Plasmopora helianthi که طریقه انتقال این قارچ از طریق خاک و بذر آلوده است. که از طریق ریشه وارد گیاه شده و گیاه را الوده میکند. که بهتر است در این موارد از بذور ضد عفونی شده استفاده کنیم.

[neda_mds]

با سلام.لطفا اگر مقاله یا سایتی میشناسید معرفی کنید.تشکر