فاضل نظری

[keykavoos]

راحت بخواب اي شهر، آن ديوانه مرده ست
از گشنگي در گوشه پايانه مرده ست

از مرگ او کمتر پليسي باخبر شد
مرده ست، اما اندکي دزدانه مرده ست

جنب مبال پارک غوغا بود، گفتند:
ديشب زني در قسمت مردانه مرده ست

معشوق هامان پشت هم از دست رفتند:
فرزانه شوهر کرده و افسانه مرده ست

مجنون! برو دنبال کارت، چون که ليلا
حين نخستين عادت ماهانه مرده ست

گل را بکن از شاخه اش، بلبل سقط شد
آن شمع را خاموش کن، پروانه مرده ست.

حتما همه دوستان مي دونيد كه اين شعر دو نسخه داره كه اين نسخه اي كه الان jasmin عزيز نوشته تو كتاب "گريه هاي امپراتور" چاپ نشده
نسخه ي چاپ شده ي شعر اوني بود كه قبلا گذاشته بود. (دستت درد نكنه واقعا)
البته هر دو نسخه ي شعر هم به قدر كافي ديوونه كننده هست. دي:

[keykavoos]

پیشانی ام را بوسه زد در خواب هندویی
شاید از آن ساعت طلسمم کرده جادویی
شاید از آن پس بود که احساس میکردم
در سینه ام پر می زند شبها پرستویی
شاید از آن پس بود که با حسرت از دستم
هر روز سیبی سرخ می افتاد در جویی
از کودکی دیوانه بودم مادرم میگفت
از شانه ام هر روز می چیده ست شب بویی
نام تو را میکند روی میزها هر وقت
دردست آن دیوانه می افتاد چاقویی
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری است
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
اکنون زتو باناامیدی چشم می پوشم
اکنون زمن با بی وفایی دست مي شويي
آیینه خیلی هم نباید راستگو باشد
من مایه ی رنج تو هستم راست میگویی

[keykavoos]

به دريا مي زنم! شايد به سوي ساحلي ديگر
مگر آسان نمايد مشکلم را مشکلي ديگر

من از روزي که دل بستم به چشمان تو مي ديدم
که چشمان تو مي افتند دنبال دلي ديگر

به هرکس دل ببندم بعد از اين خود نيز مي دانم
به جز اندوه دل کندن ندارد حاصلي ديگر

من از آغاز در خاکم نمي از عشق مي بينم
مرا مي ساختند اي کاش از آبو گلي ديگر

به دنبال کسي جامانده از پرواز مي گردم
مگر بيدار سازد غافلي را ، غافلي ديگر

[snow chem]

سلام
همه شعرای آقای نظری قشنگن
مرسی از همه که این اشعار رو اینجا مینویسین
من کتاب اقلیت ایشون رو دارم ولی کتابای دیگه شون رو پیدا نکردم که بخرم.
ممنون میشم اگه کسی آدرس یا فایل اینترنتی داره که مجموعه اشعار رو بشه از توش دانلود کرد بذاره که بشه یه جا همه ی کتاب رو دانلود کرد. چمیدونم فایل PDF یا rar یا ...
مرسی

[narmine]

.
شاهرگ های زمین از داغ باران پر شده ست

آسمانا! کاسه ی صبر درختان پر شده ست


زندگی چون ساعت شماطه داره کهنه ای
از توقف ها و رفتن های یکسان پر شده ست


چای می نوشم که با غفلت فراموشت کنم
چای می نوشم ولی از اشک،فنجان پر شده ست


بس که گل هایم به گور دسته جمعی رفته اند
دیگر از گل های پرپر خاک گلدان پر شده ست


دوک نخ ریسی بیاور یوسف مصری ببر
شهر از بازار یوسف های ارزان پر شده ست


شهر گفتم!؟ شهر! آری شهر! شهر
از خیابان! از خیابان! از خیابان پر شده ست

[part gah]

ما را کبوترانه وفادار کرده است

آزاد کرده است و گرفتار کرده است

بامت بلند باد که دلتنگیت مرا

از هر چه هست غیر تو بیزار کرده است

خوشبخت آن دلی که گناه نکرده را

در پیشگاه لطف تو اقرار کرده است

تنها گناه ما طمع بخشش تو بود

ما را کرامت تو گنه کار کرده است

چون سرو سرفرازم و نزد تو سر به زیر

قربان آن گلی که مرا خوار کرده است

[part gah]

ای رفته کم‌کم از دل و جان، ناگهان بیا
مثل خــــــدا به یاد ستمدیدگان بیا

قصد من از حیات، تماشای چشم توست
ای جان فدای چشم تو؛ با قصد جان بیا

چشم حسود کور، سخن با کسی مگو
از من نشان بپرس ولی‌ بی‌نشان بیا

ایمان خلق و صبر مرا امتحان مکن
بی‌ آنکه دلبری کنی از این و آن بیا

قلب مرا هنوز به یغما نبرده‌ای
ای راهزن دوباره به این کاروان بیا

[F l o w e r]

نگرانی
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا ً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد!چه جای نگرانی است
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

[part gah]

من خود دلم از مهر تو لرزید ,وگرنه

تیرم به خطا می رود اما به هدر,نه!

دل خون شده وصلم و لب های تو سرخ است

سرخ است ولی سرخ تر از خون جگر ,نه

با هرکه توانسته کنار آمده دنیا

با اهل هنر؟آری! با اهل نظر ؟نه!

بد خلقم و بد عهد زبانبازم و مغرور

پشت سر من حرف زیاد است مگر نه؟

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد

یک بار دگر ,بار دگر, بار دگر .....نه!

[part gah]

گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست

دل بکن!آینه این قدر تماشایی نیست

حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا

دو برابر شدن غصه تنهایی نیست؟!

بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را

قایقت را بشکن!روح تو دریایی نیست

آه در آینه تنها کدرت خواهد کرد

آه!دیگر دمت ای دوست مسیحایی نیست

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست

حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری

گفت:هر خواستنی عین توانایی نیست