!i!i!i!i!i!i!i!i نویسندگان فرانــسه !i!i!i!i!i!i!i!i!

[Dash Ashki]

ژان دولافونتن شاعر و افسانه نویس بزرگ فرانسوی در هشتم ژوئن 1621 در شاتونیزی دیده به دنیا گشود. پدرش شغل سرپرستی جنگل های اطراف زادگاهش را به عهده داشت. تحصیلات خود را در کالج رمس به اتمام رسانید و در 26 سالگی با یک دختر 16 ساله ازدواج کرد. رشته این ازدواج 11 سال بعد گسیخت ولی طلاق هرگز اتفاق نیافتاد. او از سی سالگی به نوشتن پرداخت افسانه های او آنقدر شهرت دارد که شاید اثر کمتر شاعر و نویسنده ای آنقدر سرشناس باشد. افسانه های لافونتن تراوشی از افکار مردم مشرق به ویژه کتاب کلیله و دمنه است و مخصوصاً در بسیاری از داستان های خود از بوکاچیو نویسنده ایتالیایی متأثر شده است. لافونتن به سال 1695 درگذشت. از میان آثار او می توان: رؤیای مغول، منظومه گنه گنه و افسانه ها را نام برد.

[Dash Ashki]

موریس لبلان، رمان نویس فرانسوی در سال 1864 متولد شد. وی نویسندگی را از 1892 با نشر قصه و پاورقی در روزنامه های آغاز کرد. پس از آن رمان های آرمل و کلود را در 1897 و لب های به هم پیوسته را در 1899 انتشار داد. رمان هایی در تحلیل روانی آرسن لوپن را منتشر کرد و به وسیله این رمان قهرمانی را آفرید که بی آنکه جنبه اساطیری به قدرتی مافوق بشری داشته باشد، محبوبیت عظیم و جهانی به دست آورد.

وی به سال 1941 در سن 77 سالگی درگذشت.

برخی از آثارش عبارتند از:

مجادله آرسن لوپن با شرلوک هلمز
آرسن لوپن عیار جوانمرد
در دل های آرسن لوپن
سر تنگ بلور
هشت ضربه ساعت
دختر خانم سبز چشم
آرسن لوپن در نقش کارآگاه
آرسن لوپن و خانه مرموز
آرسن لوپن و دختر ژوزف بالسمو
احتراق بمب
توده طلا
چشمان سبز و آبی یا معاشقه آرسن لوپن
دزد ظریف
دندان ببر
رقاص جوان
زنگ های ساعت
سنگ معجزه
عملیات خارق العاده آرسن لوپن
قصر مرموز
کشتی انرژیک یا میلیاردر راهزن
گردنبند
هشتصد و سیزده.

[Dash Ashki]

آنتوان سن اگزوپري Antoin Saint Exupere، سومين فرزند كنت ژان دوسن اگزوپري بازرس بيمه‌هاي اجتماعي شهر پاريس در روز 29 ژوئن سال 1900 در شهر ---- پا به عرصه حيات نهاد. وقتي آنتوان چهارساله شد، پدرش بدرود حيات گفت و خانواده را بي‌سرپرست گذاشت و از آن به بعد نگاهداري و تربيت او و خواهرانش به عهده مادرش افتاد. در سال 1909 آنتوان به مدرسه شبانه‌روزي ژزوئيت‌ها به نام «نوتردام دوسنت كروا» قدم گذاشت و 5 سال بعد آنجا را ترك گفت. وي در سال 1912 به تنهايي به ترجمه كتاب «ژول سزار» از زبان لاتين اقدام كرد تا بفهمد ابزار جنگي رومي‌ها در آن زمان چگونه ساخته مي‌شده. وي غالباً از مدرسه مي‌‌گريخت و به فرودگاه مي‌رفت تا طرز نشستن هواپيماها را ببيند. پس از اينكه آنتوان تحصيلات ابتدايي خود را به پايان رسانيد وارد دبيرستان سن لوئي شد. در روز دوم آوريل 1921 خدمت نظام آنتوان آغاز شد و او به هنگ هوانوردان استراسبورگ انتقال يافت و در اكتبر 1922 به اخذ درجه نائل شد و در پايان خدمت براي آزمايش‌هاي نهايي او را وادار به پرواز كردند، ولي تصادفاً در اين پرواز جمجمه‌اش آسيب ديد. در 1926 نوولي با عنوان «خلبان» ا زاو چاپ شد كه در محافل ادبي پاريس سر و صدا راه انداخت و در بهار همان سال آنتوان در يكي از كمپاني‌هاي هواپيمايي استخدام شد و بي‌درنگ منزل خواهر خود را ترك كرده به تولوز رفت.
در سال 1927 مأموريت خاص او كه بيشتر هدايت هواپيماهاي پستي بود وي را به نوشتن كتابي با نام كنايه‌دار «پيك جنوب» برانگيخت. در سال 1930 سن اگزوپري بر اثر مسافرت‌ها و حوادثي كه ديده بود به طرح رمان «پرواز شبانه» پرداخت. اين كتاب با استقبال زيادي مواجه گرديد و جايزه فمينا به آن تعلق گرفت. او آثار ديگري مثل خلبان جنگي و سرزمين آدم‌ها نوشت. در سال 1944 نويسنده كه غم دوري از وطن سخت ناراحتش كرده بود تصميم گرفت از هيتلري‌ها انتقام بگيرد. سفر ابدي او آغاز شد، در ميان راه روز 31 ژوئيه 1944 بنزين هواپيما تمام شد و ديگر پرواز ميسر نبود. در صد كيلومتري شمال «باستيا» هواپيماهاي آلماني به او حمله كردند و هواپيمايش آتش گرفت. از ميان آثار او مي‌توان: «شازده كوچولو»، «قلعه زنداني شن» و «مانون» را نام برد.

[Dash Ashki]

موریس دکبرا، از نویسندگان فرانسوی می باشد. وی به سال 1885 متولد و به سال 1973 درگذشت.

برخی از آثار وی عبارتند از:

اشرافیان بی پول
ماروا
آقایان تومی ها
نیمه شب
میدان پیگال
کارتیه لاتن
ماکائو یک جهنم قمار
تیرباران شده سپیده دم
معشوقه های من.

[Dash Ashki]

ژان آنوی، از رمان نویسان و نمایشنامه نویسان فرانسوی بود. وی به سال 1910 در 23 ژوئیه در شهر بردو متولد گردید. برخی از آثار وی عبارتند از:

زن روی بخاری
هرمین
مسافر بی توشه
وحشی ها
دندان قروچه ای
نمایشنامه سرخ
نمایشنامه سیاه
سرخ
سیاه
رقص دزدان
ژزابل
سیسیل یا مکتب پدران
والس گاوزبان
ارنیفل یا کوران هوا
بیتوس بیچاره
شام سرها
اورلوبرلویا
مرتجع عاشق
مولیر کوچک
نانوا زن نانوا و شاگرد نانوا
آنتوان عزیز
ماهی های قرمز
رئیس اپرا
آردل
گل مینا
سمور
لاماندارین
یک زندانی وجود داشت
زن وحشی
مجلس رقص دزدان
میعاد در سانلیس
لئوکادیا
اوریدیس
آنتیگون
رومئو و ژانت
مده
نمایشنامه های درخشان
کلوپ
دعوت به رقص
تمرین یا عشق مجازات دیده.

[Dash Ashki]

مادام آن لوئيز ژرمن نكر، معروف به مادام دو اشتال دختر «نكر» وزير نامي لوئي شانزدهم است. او كه اصلش سويسي بود. در سال 1766 در پاريس تولد يافت. مادرش به ادبيات اشتياق فراوان داشت و بدين‌واسطه با نويسندگان و اديبان عصر خويش معاشرت مي‌كرد. مادام اشتال نيز طبعاً در ايام جواني به مجمع نويسندگان راه يافت و سرانجام دل بر ادبيات نهاد. در سال 1786 با بارون اشتال هوشتاين سفير سوئد در دربار فرانسه ازدواج كرد. در سال‌هاي انقلاب زندگي وي با بيم و اضطراب فراوان گذشت زيرا خود او ازجمله سلطنت‌طلبان و خانه‌اش مركز هواخواهان شاه بود. حتي زماني درصدد برآمد كه ماري آنتوانت را از زندان برهاند و چون بدين مقصود نائل نشد به سويس ميهن اصلي خود گريخت. در سال 1795 بار ديگر به فرانسه بازگشت ولي چون با مخالفين ناپلئون آميزش داشت در سال 1803 او را از پاريس تبعيد كردند. مادام دواشتال از هواخواهان مكتب رمانتيسم بود. در زمان تبعيد سفري به انگلستان و اطريش و روسيه و سوئد كرد و در زمان سلطنت لوئي هيجدهم به فرانسه بازگشت و كتاب خود را موسوم به «دو سال تبعيد» منتشر ساخت. او در سال 1818 درگذشت. آخرين كتاب وي موسوم به «ملاحظاتي چند درباره انقلاب فرانسه» يكسال بعد از مرگ وي انتشار يافت.

[N.P.L]

پیر کورنی (Pierre Corneille)

درسال 1606 در شهر روان(Rouen) بدنیا آمد.طبق خواست پدرش رشته حقوق را انتخاب کرد ولی بدلیل علاقه ای که به تئاتر داشت وکالت را رها کرد وبه سن روی آورد.در سال1629 نخستین پییس خود را به نمایش در آورد کمدی یه نام ملیت( Melite ) . پس وقفه ای چند ساله در سال1637 با تراژ دی-کمدی پرجنجال لو سید(Le Cid ) دوباره به سن روی آورد و در سال 1651 با شکست پییس پرتاریت( Pertharite) تئاتر را رها کرد.
تنوع در آثار کورنی محسوس است به گونه ای که پیس های او از کمدی به تراژدی-کمدی ودر آخر به تراژدی می رسند. بشتر شهرت کورنی بدلیل پیسس هایی است که پای شعور و آگاهی افراد را به وسط می کشد یعنی آنچه که دوراهی کورنیی نامیده میشود:
قهرمان پیس برسر دو راهی برای انتخاب بین حیثیت و عشق قرار می گیرد و همواره این حیثیت و آبروی افراد است که انتخاب می شود چرا که احساس برتر نسبت به عشق است. در کل سیستم دراماتیک کورنی به سیستم کلاسیک نزدیک است و دو هدف در اثار نمایشی او وجود دارد: آموزش دادن ومورد خوشایند بودن.

آثارکورنی:
-ملیت(Melite)
-لوسید(Le Cid)
-سینا(Cinna)
-سورنا(Surena)
هوراس(Horace)
-پولیوکت(Polyeucte)
-رودوگون(Rodogune)
-آتیلا(Attila)
-دروغگو(Menteur)
-مرگ پومپه(La Morte de Pompee)
-مقام سلطنتی(La Place Royale )

[N.P.L]

مولیر(Moliere)


نویسنده و کمدین و کارگردان نمایشهای طنز قرن 17 فرانسه است. نام واقعی اش ژان باپتیست پوکلن میباشد. زندگی مولیر با فعالیتهای تئاتری اش عجین گشته چنانکه پس از انصراف از تحصیل در ر شته وکالت با خانواده بژارت آشنا شده و با همکاری آنها در شهر پاریس "L’ Illustre Theatre " را تاسیس می کند.
اولین اقدام او با شکست مواجه می شود در نتیجه تصمیم می گیرد یک گروه سیار تشکیل داده و در شهرستانهافعالیت کند.پس از سالها زندگی سیار سرانجام به پاریس باز می گردد. در سال1659 با اثر متکلفین خنده دار(Precieuses ridicules) افراط متکلفین را مسخره می کند و به این ترتیب کمدی اخلاقی را پایه گذاری می کند که قصد د ارد خطاهای معاصرانش را افشا کند و پییس مکتب زنان(L’ ecole des femmes) مولیر تاییدی است بر این جهت گیری.
مولیر فعالیتهایی در زمینه کمدی-باله داشت و آثاری را از خود بر جای گذاشته از جمله:
مریض خیالی(Le Malade Imaginaire) زنان دانشمند( Les Femmes Savantes) سیسیلن(Sicilien)
فعالیت دیگر مولیر در زمینه کمدی سیاسی بود و در انها مشکلات اجتماع را مطرح می کند:
تارتوف(Tartuffe) دون ژوان(Don juan) مردم گریز(Misanthrope)
با دستاویز قرار دادن دفاع از مذهب دشمنان مولیراو را مورد انتقاد قرار می دهند و نتیجه آن می شود که تارتوف و دون ژوان ممنوع می شود.
مولیر مایوس و بیمار و نا موفق در زندگی زناشویی پس از انتقاداتی که وارد می شود به موضوعات سطحی روی می آورد.مثل: حیله های اسکاپن(Les Fourries de Scapin)
مولیر در حین اجرای بار چهارم پییس مریض خیالی دچار حمله قلبی شده و فوت می کند. سایر آثار مولیر عبارتند از:
-خسیس(L’ Avare)
-ازدواج اجباری(Le Mariage Force)
-حسادت باربویه(Jalousie de Barbouille)
-پزشک پرنده(Medecin Volant)
-گیج(Etourdi)
-بغض عاشقانه( Depit Amoureux)

[N.P.L]

ژان راسین(Jean Racine)


یکی دیگر ازنمایشنامه نویسان قرن 17 فرانسه است. حدود 12 نمایشنامه نوشت: 11تراژدی و 1 کمدی. راسین با وقفه ای یازده ساله با استر (Esther) و آتالی(Athalie) که بدرخواست مادام دو منتونون بود دوباره به صحنه تئاتر باز گشت.
ویژگی بارز تئاتر راسین پرداختن به اجبار است اینکه نوع بشر در سرنوشتش دخالتی ندارد بلکه از ابتدا سرنوشتش مشخص است برعکس نمایشنامه های کورنی در مواجهه عشق و قدرت در نمایشنامه های راسین این قدرت است که به خدمت عشق در می آید.
آثار راسین:
- تبائید(Thebaide)
-الکساندر کبیر(Alexandre le grand)
-آندروماک(Andromaque)
بریتانیکوس(Britannicus)
-برنیس(Berenice)
-میتریدات(Mithridate)
-باژازه(Bajazet)

[Dash Ashki]

فرانسوا موریاک داستان نویس فرانسوی در سال 1885 متولد شد. پدرش مالک زمین های فراوان و شخص ثروتمندی بود. وی نویسندگی را از همان اوان جوانی آغاز کرد و از مدرسه بوردو و کالج کاندران ماریان فارغ التحصیل گردید. نخستین کارهای ادبی وی با کتاب «دست ها به حالت دعا» آغاز گشت و بعد از این چند داستان دیگر نوشت که چندان شهرتی نیافت اما در سال 1925 بود که به خاطر تحریر داستان معروف و بی نظیر «صحرای عشق» شهرت جهانی یافت. موریاک در سال 1926 به اخذ جایزه آکادمی فرانسه نائل گشت و در سال 1952 جایزه نوبل در ادبیات به وی تعلق گرفت. از میان آثار او می توان شعر نارنج، گمشده و کودکی در زنجیر، را نام برد.