سلام دوستان
خوب راستش ما ادم های یک سری نیازهایی داریم مثل نیاز عاطفی،جن.سی و حتی تولید مثلی!!!تقریبآ میشه همه ی این نیاز ها رو خارج از ازدواج بر طرف کرد اما با این تفاوت که طرفی که ممکن است بهش دل ببندید به شما تعلق ندارد و ممکن است هر لحظه او را از دست بدهید و این باعث سر خوردگی شما خواهد شد و از طرف دیگر جامعه با روابط ازاد خارج از ازدواج اسیب بسیار جدی می بیند.خوب در واقع ازدواج یک راه امتحان شده برای رسیدن به ارامش دائمی است (حتی در کشورهای سوسیالیستی هم مردم به ازدواج گرایش دارند) و به علاوه این که در دین ما که اکثرآ مسلمان هستیم ازدواج جایگاه ویژه ای دارد.
اگر نظر من رو بخواهید ازدواج خوب است به شرط ان که در وقت و جایگاه خودش باشه،متاسفانه برخی جوانان هم سن خودم از روی احساسات،نیاز جن.سی و حتی طمع به جایگاه و ثروت طرف مقابل دست به ازدواج می زنند،همه ی این ها درست اما به نظر من مهم ترین اصل در ازدواج یکی بودن در مسائل اخلاقی و اعتقادی است.شاید زیبایی طرف مقابل شما،پول و ثروت طرف مقابل شما،جایگاه اجتماعی طرف مقابل شما و سایر ملاک های مادی طرف شما بعد از مدتی برایتان عادی شود اما اخلاق خوب و سایر ویژه گی های ارتباطی طرف مقابل شما هیچ گاه برایتان عادی نمی شود و همواره به شما ارامش می دهد.برای مثال یک زن زیبا اما سرد و بد اخلاق دقیقآ مانند عروسکی است که فقط به درد نگاه کردن می خوره و یک مرد تحصیل کرده و پولدار اما با اعتقادات متضاد زندگی شما را تبدیل به جهنم می کند.(گرچه سایر ملاک های مادی برای ازدواج مهم است اما ملاک های مادی و ظاهری حرف اخر را نمی زنند)
به نظر من اصلآ برای ازدواج عجله نکنید اما اگر واقعآ طرف مورد علاقه و مناسب خودتون رو پیدا کردید و او هم شما را دوست می داشت و حس کردید می توانید به صداقت و احساس طرف مقابلتان اعتماد کنید در ازدواج کردن شک نکنید که از دستتون می ره.اگر تفاهم و علاقه بین شما وجود داشته باشه میشه با هزینه ی کمتر از زندگی مشترک لذت برد گرچه برای زندگی مشترک یک حداقل هایی لازمه که بدون اون ها ازدواج کردن حماقته.
این نظر بنده بود شاید دوستان نظر دیگری داشته باشند.