بيماري هاي شايع (جهان ، جامعه و مناطق آسيب پذير) و راه درمان

[sajadhoosein]

بيماري هاي شايع در مناطق آسيب

در مناطقي كه دچار آسيب شده است مثل زلزله , سيلاب و ... , بيماري هايي شيوع پيدا مي كند كه عوامل مختلفي در شيوع اين بيماري ها دخيل است . اهميت فراگيري راههاي مقابله با اين بيماري ها ما را بر آن داشت تا بعضي از بيماري هاي شايع در مناطق آسيب را به شما معرفي و راههاي مقابله با آن ها را براي شما بيان كنيم .
البته هيچگاه نبايد فراموش كرد كه پيشگيري بهتر از درمان است و هميشه بايد در مناطق آسيب تدابيري انديشيد تا از بروز چنين فواجعي جلوگيري شود .

تيفوئيد (حصبه)

وبا-وباي التور

گال (جرب)

اسهال

قارچ هاي پوستي

هپاتيت

تيفوئيد (حصبه)

يك بيماري حاد باكتريال مي باشد كه عامل آن باكتري به نام سالمونلاتيفي (Salmonella typhi) مي باشد. ميكروب در اثر خوردن آب آلوده به مدفوع يا ادرار انسان عفوني وارد بدن مي شود و چون اين ميكروب و همين وسيله نيز از بدن بيمار خارج مي شود مي تواند توسط دست ناقليني كه در تهيه و توزيع ميوه ها و ساير غذاها دخالت دارند آب و غذا را آلوده مي كند.
منبع ديگر عفونت، خوردن صدف و حلزون آبهاي آلوده است.
علائم بيماري:
بهترين علامت تب طولاني مقاوم به درمان مي باشد تب حدود 8-4 هفته طول مي كشد اما به علت تشخيص بيماري مدت كمتر مي شود. با شروع علائم شخص احساس ناخوشي-خواب آلودگي- درد شكم و بعد تب دارد. اگر بيمار درمان نشود با افزايش علائم، درجه تب مي تواند به (40تا41) درجه سانتيگراد برسد كه در اين صورت علامت مشخصه ديگري بنام لكه هاي صورتي يا Rose spot در قسمت فوقاني شكم بيمار (روي قفسه سينه) ديده مي شود كه بهتر است مريض دائم از اين ناحيه معاينه شود چون اين علامت در اواخر هفته اول در صورتي كه درمان نشود ديده شده و سريعاً محو مي شود، در صورتي كه مريض معاينه نشود اين علامت مشخصه را از دست خواهيم داد.
بيمار مبتلا به تيفوئيد ممكن است سرفه خشك نيز داشته باشد و تب آب به صورت پله اي بالا رود (هر روز بالاتر مي رود تا به 41 درجه سانتيگراد مي رسد) همچنين ممكن است در بالغين شروع علائم با يبوست و در اطفال شروع علائم با اسهال خفيف و درد شكمي همراه باشد و اگر بيماري طول بكشد شخص اشتهاي خود را از دست داده در نتيجه لاغري و كاهش وزن را در او مشاهده خواهيم كرد. با وجود تب بالا ممكن است تعداد ضربان قلب به نسبت آهسته باشد. بزرگي ظحال و كبد نيز از علائم ديگر بيماري محسوب ميشود. در هفته سوم در صورتي كه بيماري درمان نشود خطر پاره شدن دستگاه گوارش (روده ها)وجود دارد كه مي تواند باعث خونريزي و حتي مرگ وي شود
قسمتهاي مختلف بدن كه درگير اين بيماري مي شوند شامل:
1-مغز استخوان
2-ظحال
3-كبد وغدد لنفاوي
پيشگيري:
موارد زير در پيشگيري از بيماري تيفو ئيد حائز اهميت مي باشد.
آموزش بهداشت و شستن صحيح دستها، دفع صحيح و بهداشتي فضو لات انساني،
پختن كامل مواد غذايي ،شناسايي افراد ناقل و برقراري محدوديت شغلي و درمان آنها.
روش انتقال:
سرايت از طريق آب و غذاي آلوده به مدفوع يا ادرار فرد آلوده امكان پذير است همچنين ميوه و سبزيجات خام كه كاملاً تميز و ضد عفوني نشود نيز از راههاي سرايت بيماري مي باشد. مهمترين عامل انتقال ناقلين سالم هستند.
(( ناقلين سالم كساني هستند كه عامل بيماري در قسمتي از بدن باقي مي ماند و از راه دستگاه گوارش دفع مي شود اما خود شخص را مبتلا نمي كند معمو لاً اين افراد خانم هاي چاق بالاي 50 سال كه مبتلا به سنگ كيسه صفرا هستند مي باشند چون عامل بيماري در كيسه صفرا ميتواند به حيات خود ادامه دهد.))
تشخيص بيماري:
با انجام آزمايش خون، ادرار و كشت آن و ديدن عامل بيماري در يكي از موارد فوق الذكر و همچنين شرح حال بيمار و بررسي علائم مخصوصاً ديدن لكه هاي صورتــي مي تواند مكمل آزمايشات شده و در تشخيص قطعي راهنماي خوبي باشد.
درمان:
مصرف دارو طبق تجويز پزشك.

[sajadhoosein]

وبا

يك بيماري حاد روده اي است كه به طور ناگهاني با اسهال شديد و آبكي تظاهر مي كند و در صورت عدم درمان صحيح و سريع به علت از دست دادن آب و الكتروليت باعث كم آبي بدن بيمار شده و اين امر منجر به مرگ وي مي گردد.

عامل بيماري وبا:
ويبريو كلراvibrio choleraمي باشد كه بيشتر از همه در دلتاي گنگ- هند-بنگلادش-پاكستان شايع است. همچنين در مناطقي كه با حوادثي نظير سيل- زلزله ويا جنگ مواجه هستند به صورت اپيدمي، همه گير در مي آيد.

علائم بيماري:
از علائم بيماري اسهال شديد و ناگهاني مي باشد كه علت آن ورود ميكروب و ترشح سم و آن بر دستگاه گوارش است. در اين صورت شخص حدود 18الي 20 ليتر در روز آب از دست داده ممكن است در مدت نصف روز تلف شود. همچنين بيمار از درد شكمي – ضعف و بيحالي شكايت دارد اما معمولاً تب وجود ندارد و در اثر اسهال، مايعات و املاح را از دست مي دهد كه اين مسئله مي تواند باعث مرگ وي شود.

نكته:

در بيماري وبا اسهال به صورت آب ريس برنجي مي باشد.

راه انتقال:
از طريق مدفوعي – دهاني است و مخزن آن انسان مي باشد. در مواقع مصرف آب آلوده به مدفوع و يا محتو يات استفراغ بيماران ميتواند موجبات انتقال بيماري را فراهم سازد.
پيشگيري:
بهترين كار رعايت بهداشت و عدم تماس با مواد آلوده مخصوصاً مدفوع شخص آلوده مي باشدهمچنين گزارش مناطق آلوده به مقامات بهداشتي از شيوع بيماري جلوگيري مي نمايد.
نكته:
واكسن بيماري وبا نيز موجود مي باشد اما در حالت معمولي مصرف نمي شود و فقط در شرايط خاص و در مناطق بسيار آلوده كه اشخاص سالم قصد مسافرت به آن مناطق را دارند تزريق صورت مي گيرد.

دوره نهفته(كمون):
مدت زمان ورود عامل بيماري در بدن انسان كه به صورت نهفته مي باشد، 12الي48 ساعت به طول مي انجامد، به همين دليل بيماري به سرعت گسترش مي يابد.

تشخيص:
از طريق گرفتن شرح حال از بيمار و ديدن عامل بيماري در مشاهدات آزمايشگاهي.

درمان:
جايگزين كردن مايعات از دست رفته، همچنين مصرف دارو طبق تجويز پزشك (بهترين ماده جهت جايگزيني آب و املاح ORS مي باشد.)

وباي التور:
نوعي از وبا مي باشد كه چون اولين بار از منطقه اي به نام التوردر آفريقا پيدا شده به اين نام مشهور است.عامل وباي التور مدت بيشتري در آب زنده مي ماند. دوره كمون آن 51 روز مي باشد و نسبت موارد علامت دار به موارد بدون علامت كمتر مي باشد. در مناطقي كه سطح آب هاي زير زميني آن بالا است آلودگي آنها با مدفوع و فاضلاب بيشتر و در نتيجه بيماري در اين مناطق شايعتر است.

مخزن بيماري: انسان مي باشد.

تشخيص: بر اساس علائم باليني، شرح حال بيمار ونتايج آزمايشگاهي.

[sajadhoosein]

گال(جرب)

نوعي آلودگي پوستي است كه توسط انگل به وجود مي آيد، عامل بيماري در زير پوست به صورت تونل سيار مي كند و در آن محل تخم گذاري كرده و زندگي مي كند در اثر فعاليت هايش حالت تحريك و خارش در محل مورد نظر به وجود مي آيد به طور كلي از زمان آلودگي تا شروع علائم يك ماه طول مي كشد.

علائم:
مشخص ترين علامت خارش شبانه به خصوص در نيمه فوقاني بدن مي باشد. هر چه محل خارش را بيشتر تحريك كنيم خون رساني به آن بيشتر شده در نتيجه خارش شديد تر مي شود با مرطوب كردن، محل و باد زدن آن مي توان ميزان تحريك را كمتر كرد.

شايعترين محل هاي در گيري:
كناره هاي انگشت(به خصوص انگشت هاي دست)،چين داخل مچ، آرنج، چين جلوي بغل، دور هاله پستان، دور ناف، پشت گردن و بين كتف، آلت تناسلي درمردان.

راه هاي انتقال:
در اثر تماس نزديك(دست دادن) و همچنين تماس با افراد آلوده در محل هاي شلوغ مثل: سر باز خانه ها، مهد كودك ها، هم خوابي، استفاده از رخت خواب مشترك، استفاده از لباسهاي مشترك و…

تشخيص:
ديدن علائم باليني، گرفتن شرح حال از بيمار و پيدا كردن انگل و يا مواد دفع شده از ناحيه مشكوك پوستي.

پيشگيري:
رعايت بهداشت و عدم استفاده از لباس و وسايل شخصي ديگران، شستن لباسهاي آلوده با آب جوش.

درمان:
بايد به بيمار آموزش داد كه ابتدا بدن خود را با آب و صابون بشويد تا تمام بقاياي سلولي تميز شود، سپس بدن را خشك كند و طبق تجويز پزشك از دارو هايش استفاده كند و حتماً از لباسهاي تميز استفاده كند زيرا استفاده مجدد از لباسهاي آلوده درمان را به تأخير مي اندازد. نكته مهم در درمان اين است كه كل خانواده بايد درمان شوندمخصوصاً شريك جنسي.

نكته:
بچه هاي كمتر از 15 سال حساس هستند و معمو لاً اولين كسي كه در خانه علامت دار مي شود بچه هاي كوچك زير 15 سال مي باشند.

[sajadhoosein]

اسهال

تعريف:
حالتي است كه دفع اجابت مزاج از حد عادي بيشتر و حجم مدفوع و مقدار مايع افزايش مي يابد كه نسبت به رژيم غذايي كشورهاي مختلف فرق مي كند. در كشورهايي مثل آمريكا و اروپاي شمالي به طور متوسط وزن مدفوع آنها 200 گرم در روز مي باشد و بيشتر از اين مقدار اسهال محسوب مي شود، اما در كشورهايي كه فيبرو سلولز مصرف مي كنند اين مقدار فرق مي كند. بطور كل اجابت مزاج از سه در روز تا سه در هفته طييعي به حساب مي آيد و بستگي به عادت طبيعي شخص دارد و اگر بيش از حد طبيعي باشد حالت اسهال را پيدا خواهد كرد.

عواملي كه موجب اسهال مي شود شامل:
1-مصرف بعضي از داروها.

2-مواد غذايي كه در تركيب آنها رنگ به كار رفته است.

3-عوامل ميكروبي(باكتري- ويروس- قارچ- انگل)

نكته:
در موارديكه شخص در اثر مشكلات رواني و مسائل استرس را دچار سندرم بوده تحريك پذير مي شود بيشتر دچار اسهال مي شود.

علائم:
علائم بيماري شامل: تهوع، استفراغ، گاهي تب، درد شكم(دل پيچه)، در بعضي از مواقع قرقر روده، بي اشتهايي، تشنگي و عطش مي باشد.

پيشگيري:
با رعايت بهداشت و شستن دستها، پختن فراورده هاي گوشتي و سبزي، نگهداري شير و لبنيات در يخچال به روش صحيح مي توان از بروز اسهال جلوگيري كرد.

درمان:
جايگزين كردن مايعات از دست رفته بدن و مصرف دارو طبق تجويز پزشك.

چند نكته مهم:
1-داروهاي ضد اسهال فقط بايد با تجويز پزشك مصرف شود و به هيچ عنوان داروهايي كه براي بزرگسالان مصرف مي شود به كودكان داده نشود.
2-مصرف نبات داغ يا آب قند حالت اسهال را تشديد مي كند به خصوص در موارديكه اسهال عفوني است حتي مصرف نوشابه نيز خطرناك است چون قند موجود در اين مواد باعث افزايش رشد عامل اسهال مي شود.
3-بهترين ماده غذايي مصرف ماست(مخصوصاً ترش مزه به علت اسيد لاكتيك موجود در آن) وكته وهمچنين لعاب برنج، فرني، دوغ مي باشد و به طور كلي براي بزرگسالان ممنوعيت ماده غذايي خاص وجود ندارد. در مصرف مواد غذايي بهتر است كه تعداد دفعات غذا را افزايش داده اما حجم آن را كم نماييد همچنين مايعات بيشتر از حد عادي استفاده شود.

[sajadhoosein]

قارچهاي پوستي

اين نوع بيماريهاي پوستي نقاط مختلفي مثل پوست، مو و ناخن را در گير مي كند، از علائم بيماري ايجاد لكه هاي قرمز، خارش، پوسته پوسته شدن آن و همچنين گاهي اوقات حالت رطوبت و له شدگي مي باشد.(مخصوصاً قارچ پا) اين بيماري بر اساس مناطق درگير تقسيم بندي مي شود.

الف: قارچ سر (كچلي)
بيماري مسري بوده و ساقه مو را درگير مي كند و در كودكان شايع مي باشد.

علائم:
ديده شدن لكه هاي قرمز و پوسته ريزي در ناحيه مبتلا.

درمان:
حتماً بايستي به پزشك مراجعه شود و شخص اگر به موقع درمان شود مجدداً مو در مي آورد.

ب: قارچ پا

اين حالت در كساني كه پاهايشان بيشتر در محيط مرطوب قرار مي گيرد ايجاد مي شود و بيشتر انگشت شصت و دوم را درگير مي كند، خارش ازعلائم مهم آن است. اين بيماري بيشتر در مورد ورزشكاران و سربازان كه به مدت طولاني پاهاي آنها در محيط مرطوب قرار دارد اتفاق مي افتد.

ج: قارچ ناخن

در اين حالت ناخنها كدر مي شود و بد شكل و ضخيم شده و به سادگي مي شكند. طول مدت درمان بسيار طولاني است و حتي ممكن است تا يك سال به طول انجامد.

نكته مهم در درمان قارچهاي پوستي:
از خود درماني در بيماريهاي پوستي جداً خودداري كنيد. چون علائم ظاهري آن تغيير كرده و منجر به عدم تشخيص قطعي شده و در درمان واقعي مشكل به وجود مي آيد. همچنين در پوست ملتهب خون رساني بيشتر صورت مي گيرد و اجزاي سيستم ايمني در آن ناحيه بيشتر وجود دارد، بنابراين مصرف ماده خارجي باعث به وجود آمدن حساسيت به دارو مي شود.

[sajadhoosein]

گلودرد معمولاً نشان دهنده ی عفونت دستگاه تنفسی است. ازآنجایی که یک بچه کوچک نمی تواند احساس گلودرد را به خوبی بیان کند. بایدمتوجه دشواری وی در بلعیدن غذا باشید.

گلودرد می تواند به علت التهاب لوزه ها (تونزیلیت) که توسط نوعیمیکروب به نام استافیلوکوک ایجاد می شود، یا در بیشتر موارد به علت یکویروس مثل ویروس سرماخوردگی یا آنفلوانزا ایجاد شود. در مواردی که عفونتدر جای دیگری غیر از گلو باشد مثل لارنژیت (التهاب و عفونت حنجره) ممکناست کودک در گلو هم احساس درد و ناراحتی داشته باشد. همچنین در مواردی کهغدد لنفاوی یا بزاقی موجود در گردن ملتهب می شوند (مثل اوریون) باز همممکن است احساس درد و ناراحتی در گلو وجود داشته باشد.

گلودرد در اغلب موارد جدی نیست اما در صورتی که یک عفونت استرپتوکوکیدر حلق وجود داشته باشد باید حتماً با پنی سیلین درمان شود زیرا در صورتعدم درمان ، بعدها ممکن است عوارضی مثل درگیری کلیه ها و یا تب روماتیسمیداشته باشد.

نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید:
۱- اگر کودک از گلودرد شاکی است یا در بلعیدن غذا مشکل دارد و اشتهای خودرا از دست داده است، گلوی وی را در نور مناسب معاینه کنید. به این ترتیبکه از کودک بخواهید دهان خود را باز کرده و بگوید آآآ… در همین زمان زبانرا با دسته یک قاشق تمیز به پایین ببرید و ته حلق را نگاه کنید تا متوجههر نوع عفونت چرکی یا تورم و قرمزی لوزه ها بشوید!

۲- با کمک نوک انگشتان غدد لنفاوی زیر گردن را معاینه کنید تا متوجه بزرگی احتمالی آنها بشوید؛

۳- درجه حرارت بدن کودک را اندازه بگیرید تا از وجود تب مطلع شوید؛

۴- در صورت وجود گلودرد و بدحالی عمومی، تا زمان مراجعه به پزشک از فرستادن کودک به مدرسه خودداری کنید؛

۵- در صورت وجود گلودرد و سایر علائم عفونت مثل تب و بی حالی به پزشکمراجعه کنید. گلودرد استرپتوکوکی باید برای پیشگیری از بروز عوارض حتماًدرمان شود.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:
دکتر برای تشخیص علت گلودرد، کودک را به دقت معاینه کرده و در صورت تشخیصعفونت استرپتوکوکی از آنتی بیوتیک (اغلب پنی سیلین) استفاده می کند. عفونتهای ویروسی گلو احتیاج به درمان آنتی بیوتیکی ندارند.
اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک خود انجام دهید:
- برای کاهش درد کودک از شربت استامینوفن استفاده کنید؛

- استفاده از مایعات خنک ، شدت گلودرد را کاهش می دهد؛

- مقادیر زیادی مایعات به کودک بدهید. در صورتی که کودک به علت گلودرداز خوردن غذا امتناع کند از غذاهای مایع مثل سوپ و آش استفاده کنید؛

- در صورت شکایت کودک از درد گوش (با کشیدن گوش در بچه های کوچکتر) گوش را بررسی کنید تا از وجود ترشح و چرک در گوش مطلع شوید؛

- مقدار زیادی مایعات خنک به کودک بدهید تا درد گلو کمتر شود؛

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:
- در صورت احتمال وجود یک عفونت باکتریایی در گلو، ممکن است پزشک آنتیبیوتیک تجویز کند اما برای عفونت های ویروسی ( که شایعتر هستند) درمانمشخصی وجود ندارد؛

- پزشک گوش کودک را معاینه می کند تا از وجود احتمالی عفونت و چرک در گوش مطلع شده و در صورت وجود عفونت ، آنتی بیوتیک تجویز کند؛

- اگر کودک از حملات مکرر تونزیلیت ( لوزه ها ) شاکی است و یا بزرگیادنوئید (لوزه سوم) سبب عفونت های مکرر گوش میانی می شود، ممکن است لازمباشد به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید تا در صورت لزوم لوزه ها وادنوئید را عمل کند.

شرایطی که در عمل برداشتن لوزه ها بایددر نظر گرفته شوند عبارت اند از:

الف – عمل جراحی معمولاً قبل از ۴ سالگی انجام می شود؛

ب – زمان شروع تونزیلیت و طول مدتی که کودک از حملات مکرر تونزیلیتشاکی بوده مهم است. اغلب پزشکان پیش از تصمیم گیری برای عمل دو سال صبر میکنند؛

ج – در صورتی که حملات تونزیلیت آن قدر در طول سال تکرار می شوند که درتحصیل کودک ایجاد اشکال می کنند و یا باعث ایجاد اشکال در تغذیه کودک میشوند، عمل لوزه توصیه می شود.
اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک انجام دهید:
- در صورت تب از شربت استامینوفن و پاشویه استفاده کنید و کودک را در یک اتاق گرم نگه دارید؛

- مایعات فراوان به کودک بدهید؛

- از غذاهای مایع مثل سوپ و آش که فرو دادن آن راحت است استفاده کنید؛

- طبق آخرین تحقیقات غِرغِره آب نمک، احتمال انتقال عفونت از حلق بهگوش میانی را بیشتر می کند. بنابراین امروزه توصیه می شود که کودک راوادار به غرغره نکنید.

[sajadhoosein]

التهاب لوزه ها (تونزیلیت)
تونزیلیت ، به التهاب حاد لوزه ها است که اغلب بر اثر یک عفونت ویروسیایجاد می شود. لوزه ها در انتهای حلق و در خلف زبان قرار گرفته اند ونخستین سد دفاعی بدن در مقابل میکروب ها هستند که میکروب ها را به دامانداخته و نابود می کنند و مانع ورود آنها به دستگاه تنفس می شوند. در طیاین روند خود لوزه ها نیز ممکن است عفونی و ملتهب شوند و علائمی مثلگلودرد، تب و تورم غدد لنفاوی گردن را ایجاد کنند. ادنوئید (لوزه سوم) کهدر عقب بینی قرار گرفته است نیز تقریباً اغلب در سنین مدرسه و هنگامی کهلوزه های بزرگ برای نخستین بار با عفونت مواجه می شوند، دیده می شود. بهتدریج که کودک بزرگتر می شود مقاومت وی در مقابل عفونت بیشتر شده و لوزهها کوچکتر می شوند، بنابراین میزان بروز تونزیلیت کاهش می یابد.

تونزیلیت در اغلب موارد بیماری مهمی محسوب نمی شود مگر این که همراه بااوتیت مدیا ( عفونت گوش میانی ) باشد و یا عامل ایجاد کننده آن استرپتوکوکباشد زیرا همان طور که قبلاً گفته شد عفونت استرپتوکوکی می تواند همراه باعوارضی مثل نفریت (درگیری کلیه ها) یا تب روماتیسمی باشد.

علائم احتمالی:
- گلودرد گاه می تواند سبب مشکل در بلع شود؛

- لوزه های قرمز و متورم که ممکن است با لکه های زرد چرک پوشیده شده باشد.

- درجه حرارت بالای ۳۸ درجه سانتیگراد

- غدد لنفاوی متورم در گردن، تنفس دهانی،

- خرخر کردن هنگام خواب و صدای تودماغی در صورت بزرگی ادنوئیدها،

- بوی بد دهان.

نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید:
۱- همان طور که قبلاً توضیح داده شد، در صورت شکایت کودک از گلودرد و یامشاهده مشکل در بلغ غذا، انتهای گلو را به کمک دسته یک قاشق تمیز و در نورمناسب بررسی کنید، ممکن است لوزه ها قرمز، متورم یا پوشیده از نقاط چرکیزرد رنگ باشند؛

۲- برای اطمینان از وجود یا عدم وجود تب ، درجه حرارت بدن کودک را اندازه بگیرید؛

۳- با کمک انگشتان ، غدد لنفاوی گردن و زیر چانه را معاینه کنید تا در صورت وجود تورم و درد متوجه شوید.

[sajadhoosein]

کرم روده نشانه چیست؟



معمولاً وجود کرم در درون بدن خود را با علائمی مثل درد مداومشکم، خارش مقعد، یا اسهال را نشان می‌دهد. ولی وجود برخی انواع کرم‌ها فقطبعد از خارج شدن از بدن معلوم می‌گردد.

وجود کرم در بدن در جوامعی با سطح بهداشت بالا و تغذیه خوب نادر است. ولیاگر کرمی در مدفوع یا در رختخواب یا لباس زیر خود دیدید، در ابتلا به آنشک نکنید.

- درمان کرم روده
اگر کرم دیده شود، امتیاز بزرگی است. چون حالا به‌وجود آمدن در بدن اطمینان دارید و در دفع آن می‌کوشید.
کرم را شکار کنید. گرچه کار ناخوشایندی است، ولی در صورت امکان کرم یامدفوع حاوی آن را در کیسه‌ای پلاستیکی گذاشته و به‌ پزشک یا آزمایشگاهپزشکی نشان دهید. با این کار نوع کرم معلوم و درمان آن آسان می‌شود.
درمان همیشه تجویز داروهای ضد کرم است. مثلاً مبندازول داروی بسیار مؤثریبر روی انواعی از کرم‌هاست. برای اطمینان، پزشک خوردن دارو را برای تمامخانواده تجویز می‌کند.
تلهٔ کرم بگذارید. در کودکانتان که نمی‌توان وجود کرم را معلوم کرد،می‌توان از نوارهای چسب مخصوص مخصوص شکار کرم استفاده کرد. این نوار را شبدر داخل زیر شلواری و در نزدیک مقعد کودک بچسبانید. شب‌‌هنگام که کرم برایتخم‌ریزی از مقعد خارج می‌شود، روی این چسب گیر می‌کند و صبح می‌توانید آنرا با چسب در داخل کیسه بگذارید تا پزشک درمان لازم را تجویز کند.
ملافه‌ها را بشوئید. اگر خود یا کودکتان دچار داشتن کرم شده‌اید، فوراً وکاملاً تمام ملافه‌ها را با آب داغ بشوئید تا تخم کرم‌هائی که به آنهاچسبیده‌اند کشته شوند. کرمک بسیار مسری است و به‌آسانی از طریق ملافه بههمهٔ افراد خانواده سرایت می‌کند.
دست‌ها را بشوئید. اگر با دست‌های نشسته غذا می‌خورید، خودتان کرم را واردبدن می‌کنید. تخم‌ کرم هنگام کار با اشیاء مختلف زیر ناخن‌ها جمع می‌شود وبا غذا خورده می‌شود.
ناخن نجوید. جویدن ناخن و گذاشتن دست‌آلوده در دهان از راه‌پله‌های انتقال کرم به درون بدن است.
کفش بپوشید. چون برخی از کرم‌ها، مثل آسکاریس، می‌توانند پوست را سوراخکنند، بهتر است هنگام پیاده‌روی روی خاک یا سبزه کفش به پا داشته باشید.
غذای پخته بخورید. برخی کرم‌ها در گوشت گاو و ماهی زندگی می‌کنند و اگرضمن پختن آنها کشته نشوند در بدن فعال می‌گردند. گوشت اینها را خوب بپزیدتا کرم‌ها کشته شوند.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- دیدن کرم یا تخم آن در مدفوع یا لباس خواب باید به پزشک اطلاع داد..

[sajadhoosein]

اوریون

اوریون یک‌ بیماری‌ ویروسی‌ مسری‌ و خفیف‌ که‌ باعث‌ تورم‌دردناک‌ غدد پاروتید (غدد بزاقی‌ واقع‌ بین‌ گوش‌ و فک‌) می‌شود. سایراعضا از قبیل‌ بیضه‌، تخمدان‌، پانکراس‌، پستان‌، مغز و پرده‌ پوشاننده‌مغز نیز گاهی‌ درگیر می‌شوند. این‌ بیماری‌ در هر سنی‌ می‌تواند بروز کندولی‌ شایع‌ترین‌ سن‌ بروز آن‌ در کودکان‌ ۱۲-۲ ساله‌ است‌. حدود ۱۰%بزرگسالان‌ مستعد ابتلا به‌ اوریون‌ می‌باشند.

● علایم‌ شایع‌

▪ اوریون‌ بدون‌ عارضه‌:
التهاب‌، تورم‌ و درد غدد پاروتید. غدد مزبور در لمس‌ سفت‌ بوده‌ و دردشان‌ با جویدن‌ یا بلع‌ تشدید می‌یابد.
ـ تب‌
ـ سردرد
ـ گلودرد
▪ سایر علایم‌ همراه‌ موارد عارضه‌دار اوریون‌:
ـ تورم‌ دردناک‌ بیضه‌ها
ـ درد شکم‌ در صورت‌ درگیری‌ تخمدان‌ها یا پانکراس‌
ـ سردرد شدید در صورت‌ درگیری‌ مغز یا پرده‌ پوشاننده‌ آن‌
▪ علل‌
انتقال‌ فرد به‌ فرد ویروس‌ اوریون‌، عامل‌ این‌ بیماری‌ است‌. این‌ویروس‌ در هر زمانی‌ از ۴۸ ساعت‌ قبل‌ تا ۶ روز پس‌ از بروز علایم‌ قابل‌سرایت‌ است‌. دوره‌ نهفتگی‌ ویروس‌ پس‌ از تماس‌ با آن‌ ۲۴-۴ روز ومیانگین‌ آن‌ ۱۸ روز است‌.
▪ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر
ـ زندگی‌ در شرایط‌ جمعیتی‌ و پرازدحام‌
ـ همه‌گیری‌ اوریون‌ در جمعیت‌های‌ غیرواکسینه‌
ـ عدم‌ انجام‌ واکسیناسیون‌
▪ پیشگیری‌
واکسیناسیون‌ اوریون‌ را در کودکان‌ در سن‌ مقتضی‌ انجام‌ دهید.
اگر شما سابقه‌ ابتلا به‌ اوریون‌ را نداشته‌ یا برضد آن‌ واکسینه‌نشده‌اید و یکی‌ از اعضای‌ نزدیک‌ خانواده‌ شما مبتلا به‌ اوریون‌ است‌،گلوبولین‌ ضداوریون‌ برای‌ شما ممکن‌ است‌ توصیه‌ گردد. تزریق‌ این‌پادتن‌ ممکن‌ است‌ از بیماری‌ پیشگیری‌ کند (بدون‌ وجود تضمین‌ در این‌باره‌) ولی‌ هزینه‌ آن‌ بالاست‌.
▪ عواقب‌ مورد انتظار
در صورت‌ عدم‌ بروز عوارض‌، بیماری‌ در عرض‌ حدود ده‌ روز به‌ طور خود به‌خود بهبود می‌یابد. بیمار پس‌ از ابتلا به‌ اوریون‌، مصونیت‌ مادام‌العمرنسبت‌ به‌ آن‌ پیدا می‌کند.
▪ عوارض‌ احتمالی‌
عفونت‌ مغز یا پرده‌ پوشاننده‌ آن‌، پانکراس‌، تخمدان‌، پستان‌ یا بیضیه‌. در صورت‌ درگیری‌های‌ هر دو بیضه‌ بیمار ممکن‌ است‌ دچار عقیمی‌ گردد (به‌ندرت‌).
کاهش‌ شنوایی‌ موقت‌ در برخی‌ بزرگسالان‌ مبتلا
▪ درمان‌
تشخیص‌ بیمار معمولاً براساس‌ علایم‌ خاص‌ آن‌ صورت‌ می‌گیرد. با آزمایش‌های‌ خون‌ می‌توان‌ این‌ تشخیص‌ را تأیید کرد.
نیازی‌ به‌ جداسازی‌ فرد مبتلا از افراد دیگر خانواده‌ نیست‌، زیرا تاقبل‌ از ظاهرشدن‌ علایم‌ معمولاً سرایت‌ بیماری‌ به‌ افراد مستعد رخ‌داده‌ است‌. از کمپرس‌ گرم‌ یا سرد ـ بسته‌ به‌ این‌ که‌ کدامیک‌ علایم‌شما را تخفیف‌ می‌دهد ـ به‌ طور متناوب‌ برروی‌ غدد متورم‌ دردناک‌ (پاروتید یا بیضه‌) استفاده‌ کنید. به‌ این‌ منظور از یک‌ کیسه‌ آب‌ گرم‌،حوله‌ گرم‌ یا کیف‌ یخ‌ استفاده‌ کنید.
کودکان‌ تا اتمام‌ دوره‌ سرایت‌ بیماری‌ (حدود ۹ روز پس‌ از شروع‌ درد) نباید به‌ مدرسه‌ بازگردند.
▪ داروها
بیماری‌ پس‌ از بروز، سیر طبیعی‌ خود را طی‌ خواهد کرد. در حال‌ حاضرداروی‌ مؤثر و بی‌خطری‌ برای‌ از بین‌ بردن‌ یا جلوگیری‌ از تکثیر ویروس‌وجود ندارد.
برای‌ درد خفیف‌، استفاده‌ از داروهای‌ بدون‌ نسخه‌ نظیر استامینوفن‌ احتمالاً کافی‌ است‌. از مصرف‌ آسپیرین‌ خودداری‌ کنید.
در موارد درگیری‌ بیضه‌ها، مسکن‌های‌ قوی‌تر و داروهای‌ کورتونی‌ ممکن‌ است‌ تجویز شود.
▪ فعالیت‌
استراحت‌ در بستر ضروری‌ نبوده‌ و احتمال‌ عوارض‌ را کاهش‌ نمی‌دهد. در حدتوان‌ و تا آنجا که‌ حال‌ عمومی‌ شما اجازه‌ می‌دهد به‌ فعالیت‌های‌طبیعی‌ خود ادامه‌ دهید. با برطرف‌ شدن‌ تورم‌ غدد درگیر دوره‌ سرایت‌بیماری‌ به‌ اتمام‌ می‌رسد.
▪ رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌، ولی‌ مصرف‌ مایعات‌ از قبیل‌ آبجو، نوشابه‌، چای‌یا آب‌ را به‌ میزان‌ حداقل‌ ۸-۶ لیوان‌ در روز افزایش‌ دهید. آب‌ میوه‌یا نوشیدنی‌های‌ ترش‌ مزه‌ ممکن‌ است‌ درد را تشدید کنند.
▪ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید
- تب‌ (اندازه‌گیری‌ شده‌ با درجه‌ زیرزبانی‌) بالای‌ ۳/۳۸ درجه‌ سانتی‌گراد
بروز موارد زیر در طی‌ بیماری:
ـ استفراغ‌ و درد شکم‌
ـ سردرد شدید که‌ با استامینوفن‌ تسکین‌ نمی‌یابد
ـ خواب‌آلودگی‌ یا عدم‌ توانایی‌ در بیدار ماندن‌
ـ تورم‌ یا درد بیضه‌ها
ـ انقباض‌ عضلات‌ صورت‌
ـ تشنج‌
ـ ناراحتی‌ یا قرمزی‌ چشم‌ها

[sajadhoosein]

آبله‌مرغان ؛ بیماری‌ فصل بهار

موسس مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی و گرمسیری دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی با بیان این‌که در سال‌های اخیر در طرح برنامه گسترشایمن‌سازی علیه بیماری‌های عفونی ، کودکان ایرانی علیه سرخک، سرخجه واوریون واکسینه می‌شوند، این سه بیماری ویروسی و نیز آبله‌مرغان را ازبیماری‌های عفونی فصل بهار برشمرد و افزود: در ایران برای آبله‌مرغانواکسنی وجود ندارد.

دکتر مسعود مردانی با بیان این‌که با ارتقای سطح بهداشت ایرانیان طیسالیان اخیر کمتر شاهد بروز آبله‌مرغان در کودکان هستیم، اظهار کرد: ازاین رو امروزه دیگر آبله‌مرغان از بیماری‌های دوران کودکی نیست و بهبیماری‌های دوران بزرگسالی تبدیل شده است.

وی با بیان این‌که هم ‌اکنون آبله‌مرغان در دانش‌آموزان و دانشجویاندختر و پسر تظاهر پیدا می‌کند ، افزود: یک ‌بار ابتلا به این بیماری،ایمنی تا پایان عمر را به همراه دارد.

این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به تولید واکسن آبله‌مرغان درکشورهای غربی، زمان تجویز آن را یک سالگی عنوان کرد و افزود: به نظرمی‌رسد تزریق یک‌باره واکسن سرخک و سرخجه هم ایمنی تا پایان عمر را بههمراه داشته باشد؛ اما امروزه در کشورهای اروپای غربی با ۲۰ سال سابقهتزریق واکسن سرخجه و سرخک، موارد جدیدی از این بیماری‌ها گزارش شده است؛بنابراین در کشورهای پیشرفته تزریق دوز یادآور آن توصیه می‌شود.

دکتر مردانی با بیان این‌که در سال ۸۴ در یک برنامه ملی شمار فراوانیاز زنان و کودکان علیه بیماری سرخک و سرخجه واکسینه و هم‌اکنونواکسیناسیون علیه این دو بیماری‌ ویروسی و اوریون جزو برنامه واکسیناسیونکشوری است، افزود: اوریون بیماری حاد تنفسی ویروسی است که عمدتا غدد بزاقیبناگوشی را گرفتار می‌کند.

وی ادامه داد: این افراد حین صرف غذاهای تند، ‌ترش و شور به درد شدید بخش داخلی گونه‌ها دچار و گونه‌ها متورم می‌شود.

موسس مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان این‌که گرفتاری دوطرفه بیضه در پسران و تخریب بیش از نیمیاز نسج بیضه در بیماری اوریون می‌تواند به ناباروری مردان (آزواسپرمی) منجر شود، گفت: گرفتاری تخمدان زنان هم نازایی را در پی دارد.

مردانی با بیان این‌که ۹۰ درصد بیماران بدون هرگونه عارضه بهبودمی‌یابند،‌ افزود: درمان این بیماری نیازی به آنتی بیوتیک ندارد و علائمبیماری با داروهای تب‌بر و ضدالتهابی تخفیف می‌یابد.

وی، پانکراتیت، گرفتاری سیستم اعصاب مرکزی (CNS)، مننژیت، آنسفالیت،مننگوآنسفالیت با علائم سردرد، تب و استفراغ را از عوارض بیماری ویروسیاوریون برشمرد و یادآور شد: در ایران واکسن سه‌گانه MMR (سرخک، اوریون وسرخجه) بعد از یک‌سالگی تجویز می‌شود.