مشاعره با اشعار حضرت حافظ

[My_Beauty]

تو نازک طبعی و طاقت نیاری
گرانیهای مشتی دلق پوشان

[M O B I N]

نیست در بازار عالم خوشدلی ور زان که هست
شیوه رندی و خوش باشی عیاران خوش است
از زبان سوسن آزاده‌ام آمد به گوش
کاندر این دیر کهن کار سبکباران خوش است

[rahgozare tanha]

تو خسته اي و نشد عشق را كرانه پديد
تبارك الله از اين ره كه نيست پايانش
جمال كعبه مگر عذر رهروان خواهد
كه جان زنده دلان سوخت در بيابانش
بدين شكسته بيت الحزن كه مي آرد
نشان يوسف دل از چه زنخدانش

[Grand]

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

[rahgozare tanha]

تعظيم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر كون و مكان فايض و شامل
روزازل از كلك تو يك قطره سياهي
بر روي مه افتاد كه شد حل مسايل

[Grand]

لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است
قد تو سرو و میان موی و بر به هیت عاج

فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی
کمینه ذره خاک در تو بودی کاج

[alidata2010]

جوابش داد گفتا دام دارم
ولی سیمرغ می​باید شکارم
بگفتا چون به دست آری نشانش
که از ما بی​نشان است آشیانش

[molaali]

شكر فروش كه عمرش دراز باد
تفقدي نكند طوطي شكر خا را

[alidata2010]

ای که با سلسله زلف دراز آمده​ای
فرصتت باد که دیوانه نواز آمده​ای
ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت
چون به پرسیدن ارباب نیاز آمده​ای

[M O B I N]

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع
بر اهل وجد و حال در های و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبه دل بی وضو ببست