◄◄ خـــــــــون؛ بهداشت، بیماریها، انتقال ►►

[diana_1989]

گروه بندی خون برای فاکتورهای Rh :

گروه بندی فاکنور های Rh به روشی نظیر گروه بندی O-A-B میباشد
این امر معمولا با استفده از 4 تا 6 سرم ضد Rh انجام میشود ! اما باید دانس که انتی کورهای ضد Rh از نظر توانایی در ایجاد آگلوتیاسیون گویچه های سرخ خیلی ضعیفتر از آنتی کورهای ضد A , B هستند! بنابراین برای ایجاد آگلوتیناسیون در حضور آنتی کورهای Rh مقدار کمی پروتین بایستی به مخلوط اضافه شود ! این پروتئین اتصالاتی بین آنتی کورها بعد از جسبیدن به گویچه های قرمز ایجاد میکند !

[***Spring***]

دانش - همشهری آنلاین:
شاید شما نوع گروه خونی‌تان را بدانید، و شاید بدانید که کدامیک انواع گروه‌های خونی با گروه خون شما سازگارند و می‌توانید آنها را دریافت کنید.

اما شاید همچنین بخواهید بدانید این گروه‌های خونی مختلف از کجا می‌آیند؟

خون از سه رده سلولی گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت و مایع پلاسما که این سلول‌ها در آن شناورند تشکیل شده است.

آنتی‌ژنها و پروتئین‌های گوناگونی در پلاسما و بر روی گلبول‌های قرمز قرار دارند.

آنتی‌ژن به هر ماده‌ای می‌گویند که باعث شود دستگاه ایمنی برای مقابله با آن پادتن یا ٱنتی‌بادی -گروهی از مولکول‌های پروتئینی خاص- تولید کند.

نظام گروه‌بندی ABO خون بر مبنای تفاوت‌های فردی در وجود دو آنتی‌ژن A و B است که تولید دو آنتی‌بادی مختلف را تحریک می‌کنند.

افراد دارای گروه خونی O هیچکدام از آنتی‌ژن‌های A و B را ندارند و آنتی‌بادی تولیدشده بر ضد هر دو آنتی‌ژن را دارا هستند، در حالیکه افراد دارای گروه خونی AB هر دو ٱنتی‌ژن را دارند و هیچکدام از آنتی‌بادی‌ها را ندارند.

افراد دارای گروه‌های خونی A و B هم وضعیت بینابینی دارند.

به عبارت دیگر گروه‌های خونی در انسان نوعی "پلی‌مرفیسم" را نشان می‌دهند.

"پلی‌مرفیسم" (چندشکلی) به معنای همراهی پایدار اشکال ژنتیکی متفاوت در درون یک گونه حیاتی است؛ علت وجود پلی‌مرفیسم گروه‌‌های خونی نامعلوم است.

پژوهشگران یونیورسیتی کالج لندن در سال 2004 پیشنهاد کردند که وجود برخی انواع باکتری‌ و ویروس‌های درون‌سلولی ممکن است برای برخی جهش‌های ژنتیکی تولیدکننده آنتی‌ژن‌های خاص نوعی ترجیح تکاملی ایجاد کرده یاشد.

در جمعیت‌هایی که ویروس‌ها رایج بودند، ژن تولیدکننده آنتی‌ژن O غلبه پیدا کرد و جمعیت‌هایی که در محیط‌هایی که باکتری‌‌ها فراگیر بودند، می‌زیستند به داشتن گروه‌های خونی A و B گرایش پیدا کردند.

گروه‌های عمده خونی تا اوایل سال‌های 1900 میلادی شناخته شده نبودند، و پیش از این زمان انتقال خون میان افراد گاهی به طور اسرارآمیزی به عواقبی مرگبار می‌انجامید، زیرا گروه‌های خونی آنها با هم سازگار نبودند.

در سال 1940 آزمایش‌ها بر روی میمون‌های رزوس(Rhesus) وجود عوامل آنتی‌ژنی دیگری را هم آشکار کرد که اکنون به نام فاکتورهای Rh مثبت یا منفی مشهورند.

این کشف به استفاده از نام‌هایی مانند O مثبت یا AB منفی برای توصیف گروه‌های خونی انجامید.

از آن پس صدها تفاوت آنتی‌ژنی کم‌اهمیت‌تر یافت شده‌اند، که اغلب آنها در هنگام انتقال خون مشکلی ایجاد نمی‌کنند.

منبع :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

.

[ghazal_ak]

ببین این خوبه:

انتقال خون يا اجزای خون از شخصی به شخص ديگر از صدها سال پيش انجام می شده است . بسياری از بيماران پس از انتقال خون می مردند تا اين كه در سال 1901، يك پزشك استراليايی به نام " كارل لندشتاينر" گروه های خونی انسان را كشف كرد . از آن زمان به بعد، انتقال خون ايمن تر شده است . در اين بازی شما گروه خون هر يك از بيماران نيازمند انتقال خون را تعيين می كنيد . آيا می توانيد اين كار را بكنيد؟ اگر نمی توانيد، بهتر است مطلب مقدمه ای بر تعيين گروه خون را بخوانيد وگرنه جان بيماران را به خطر می اندازيد!

گروه هاي خون چگونه كشف شدند ؟
انتقال خون يا اجزای خون از شخصی به شخص ديگر از صدها سال پيش انجام می شده است . بسياری از بيماران پس از انتقال خون می مردند تا اين كه در سال 1901، يك پزشك استراليايی به نام " كارل لندشتاينر" گروه های خونی انسان را كشف كرد . از آن زمان به بعد، انتقال خون ايمن تر شده است . فعاليت های لندشتاينر امكان تعيين گروه های خونی را فراهم كرد و به ما امكان داد انتقال خون را با اطمينان بيشتری انجام دهيم. وی به خاطر اين كشف بزرگ جايزه نوبل پزشكي سال 1930 را به خود اختصاص داد. ( مي خواهم بيشتر بدانم ... )
مخلوط كردن خون دو فرد ممكن است به تجمع اجزای خون در كنار يكديگر منجر شود. در اين حالت خون " كپه كپه" به نظر می رسد. گلبول های قرمزی كه كنار هم جمع شده اند می توانند باعث واكنش های خطرناكی در بدن شوند . اين واكنش ها می توانند نتايج مرگ باری داشته باشند . لندشتاينر كشف كرد كه كپه كپه شدن خون زمانی رخ می دهد كه فرد دريافت كننده خون ، پادتن ضد گلبول های فرد دهنده را در خون خود داشته باشد .

خون از چه اجزايی تشكيل شده است ؟
يك انسان بالغ حدود 6-4 ليتر خون دارد كه در سر تا سر بدنش در حال گردش است. خون كار هاي مهمی انجام می دهد اما انتقال اكسيژن به بخش های مختلف بدن، مهم ترين كار آن است . خون از چند نوع سلول شناور و مايعی به نام پلاسما تشكيل شده است. سلول های قرمز خون كه گلبول های قرمز نيز ناميده می شوند حاوی هموگلوبين اند. اين پروتئين به اكسيژن متصل می شود . گلبول های قرمز اكسيژن را به بافت های بدن می رسانند و دی اكسيد كربن را از محيط آن ها دور می كنند .

سلول های سفيد خون كه گلبول های سفيد نيز ناميده می شوند با عوامل عفونی مبارزه می كنند.
پلاكت ها به لخته شدن خون كمك می كنند؛ وقتی جايی از بدنمان بريده می شود، آن ها با تسهيل لخته شدن خون مانع خونريزی شديد می شوند.
پلاسما حاوی املاح و پروتئين های متنوعی است


گروه های خونی مختلف كدام اند ؟

تفاوت خون های مختلف به وجود يا عدم وجود پروتئين های ويژه ای به نام پادتن و پادزا بر مي گردد. پادزا ها بر سطح گلبول های قرمز و پادتن ها در پلاسمای خون قرار دارند. افراد مختلف ، انواع متفاوت و تركيب های متفاوتی از اين مولكول ها را دارند . گروه خونی شما به آن چه كه از والدين خود به ارث برده ايد بستگي دارد . امروزه بيش از 20 نوع نظام تعيين گروه خون وجود دارد . اما نظام ABO و RH مهمترين آنها هستند كه برای انتقال خون استفاده می شوند . همه گروه های خونی با هم ناسازگار نيستند. مخلوط كردن گروه های خونی ناسازگار به كپه كپه شدن خون می انجامد كه برای بيمار خطرناك است.

نظام ABO
بر طبق اين شيوه تعيين گروه خون ، چهار نوع گروه خون وجود دارد : A،B،AB و O


گروه خون A
اگر گروه خون شما از نوع A باشد، شما بر سطح گلبول های قرمز خود پادزای A و در پلاسمای خود پادتن B را داريد.



گروه خون B
اگر گروه خون شما از نوع B باشد ، شما بر سطح گلبول های قرمز خود پادزای B و در پلاسمای خود پادتن A را داريد



گروه خون AB
اگر گروه خون شما از نوع AB باشد ، شما بر سطح گلبول های قرمز خود هم پادزای A و هم پادزای B داريد. در پلاسمای خون شما پادتن A و پادتن B وجود ندارند.



گروه خون O
اگر گروه خون شما از نوع O باشد ، شما بر سطح گلبول های قرمز خود پادزای A يا B نداريد. در پلاسمای خون شما هم پادتن A و هم پادتن B وجود دارد .



نظام Rh
بسياری از مردم بر سطح گلبول های قرمز عامل Rh نيز دارند . Rh پادزايي است كه هر فردي كه آن را داشته باشد ، Rh + محسوب می شود .



كسانی كه اين پادزا را ندارند ، Rh - محسوب می شوند . شخصی كه Rh - است به طور طبيعی در پلاسمای خون خود پادتن Rh ندارد ( اما می تواند پادتن A يا B را داشته باشد ). اما اگر شخصی Rh - خون Rh + دريافت كند ، عليه آن پادتن Rh می سازد كه در پلاسمای خونش ظاهر می شود . فرد Rh + بدون هيچ گونه مشكلي می تواند از فرد Rh - خون دريافت كند .



براساس نظام گروه خونی ABO كه در بالا توضيح داده شد، شما ممكن است به يكي از گروه های خونی زير تعلق داشته باشيد .





آيا می دانيد كه به كدام گروه خونی تعلق داريد؟

چگونه می توانيم گروه خون فردی را تعيين كنيم ؟

• نمونه خون فرد را با سه محلول مخلوط كنيد كه حاوی پادتن های A، B يا Rh هستند.
• سپس به آن چه كه رخ می دهد، توجه كنيد. در كدام مخلوط، خون لخته می شود؟ لخته شدن خون نشان می دهد كه خون با پادتن خاصي واكنش داده است و بنابراين با خونی كه آن نوع پادتن را دارد ، سازگار نيست . اگر خون رسوب نكرد ، می توان نتيجه گرفت كه آن خون پادزايی را كه به پادتن موجود در محلول متصل می شود، ندارد .
• اگر شما بدانيد كه خون فرد چه پادزاهايی دارد، می توانيد به سادگی گروه خون او را تعيين كنيد.


وقتي خون لخته مي شود چه رخ مي دهد ؟

برای اين كه انتقال خون موفقيت آميز باشد، بايد دهنده و گيرنده خون از لحاظ گروه های خونی ABO و Rh با هم سازگار باشند . اگر آن ها سازگار نباشند ، گلبول های قرمز خون دهنده كپه كپه يا لخته می شوند. گلبول های قرمز لخته شده می توانند رگ های خونی را مسدود كنند و از رسيدن خون به بخش های مختلف بدن جلوگيری كنند. به علاوه ، گلبول های لخته شده ، متلاشی می شوند و محتويات آن ها بيرون می ريزد . گلبول های قرمز هموگلوبين دارند كه در خارج از گلبول قرمز حالت يك سم را پيدا می كند . اين وقايع می توانند برای بيمار بسيار خطرناك باشند.
پادزای A و پادتن B می توانند به هم ديگر متصل شوند و همين طور پادزای B و پادتن B می توانند به هم بپيوندند . اگر شخصی با گروه خونی B از فردی با گروه خونی A خون دريافت كند ، این واقعه رخ می دهد. گلبول های قرمز به واسطه پادتن ها مانند حبه انگور به هم متصل می شوند. همان طور كه گفتيم، تجمع گلبول ها و در نتيجه تشكيل لخته خون می تواند به مرگ منجر شود .

چه كسی از چه كسی می تواند خون دريافت كند؟

شما می توانيد به شخصی با گروه خون A ، خون A و به شخصی با گروه خون ، B خون B تزريق كنيد و برای گروه های خونی ديگر نيز همين طور. البته، در برخی موارد می توانيد از فردی با گروه خون متفاوت خون دريافت كنيد يا به شخصی با گروه خونی ديگر خون بدهيد.

اگر فرد دريافت كنند خون ، گروه خونی دارد كه باعث توليد پادتني عليه پادزا هاي گروه خون دهنده نمي شود ، انتقال خون می تواند با موفقيت انجام شود . اما اگر فردی كه می خواهد خون دريافت كند، پادتن هايی دارد كه با پادزا هاي خون دهنده پيوند می شوند، گلبول های قرمز خون دهنده لخته خواهند شد.

واژه نامه :
پادزا ( Antigen ) : مولكولي كه باعث توليد پادتن می شود .
پادتن ( Antibody ) : مولكولي از جنس پروتئين كه به پادزا متصل می شود. پادتن ها نقش مهمی در مقابله با عوامل بيگانه بر عهده دارند .
گلبول قرمز ( Red Blood Cell ) :گروهي از سلول هاي خون كه به جا به جاي گازهاي تنفسي به خصوص اكسيژن كمك مي كنند .
گلبول هاي سفيد ( White Blood Cell ) : گروهي از سلول هاي خون كه به شيوه هاي گوناگون با عوامل بيگانه مقابله مي كنند .
پلاكت ( Platelet ) : قطعاتي سلول مانند كه به انعقاد خون كمك مي كنند .

منبع : جزیره

[ghazal_ak]

گاهی دیده می‌شود که خون شخصی را به شخص دیگری تزریق می‌کنند خون شخص دهنده در بدن فرد گیرنده لخته می‌کند و رسوب می‌دهد. چگونگی این عمل با انعقاد خون متفاوت است و به وجود گروه‌های خونی مختلف مربوط می‌شود. در سطح خارجی گلبول‌های قرمز افراد دو نوع آنتی ژن از جنس پروتئین وجود دارد که به نامهای A و B معروف هستند. برخی افراد آنتی ژن نوع A و برخی نوع B ، برخی هر دو آنتی ژن A و B را دارا هستند و برخی هیچ یک از آنتی ژنها را ندارند این افراد را به ترتیب در گروه های خونی AB ، B ، A و O قرار می‌دهند.
بیان آنتی ژنهای گروههای خونی تحت کنترل ژنهای خاصی است و توارث آنها از قوانین ساده مندل تبعیت می‌کند. برای هر سیستم گروه خونی ، تعداد متغیری از آللهای مختلف وجود دارد. آللها به نوبه خود تعداد متغیری از آنتی ژنهای غشایی گلبول قرمز را کنترل می‌نمایند. حیوانات سالم علاوه بر داشتن آنتی ژنهای گروههای خونی بر سطح خود ممکن است واجد آنتی بادیهای سرمی بر علیه آنتی ژنهای گروه خونی که خود فاقد آنها نیز هستند، ‌باشند. مثلا افرادی که گروه خونی آنها فاقد آنتی ژن A است، در سرم خود آنتی بادی بر ضد آنتی ژن A دارند. تصور می‌شود این آنتی بادیهای طبیعی حاصل برخورد با گلبولهای قرمز گروه A نبوده بلکه متعاقب تماس با آنتی ژنهای مشابهی هستند که در طبیعت به وفور یافت می‌شوند.

انتقال خون
گلبولهای قرمز را می‌توان به سهولت از حیوانی به حیوان دیگر انتقال داد. اگر گلبولهای قرمز فرد دهنده ، آنتی ژنهای مشابه با گلبولهای قرمز گیرنده داشته باشند، پاسخ ایمنی در حیوان گیرنده گلبول ایجاد نمی‌شود. اما اگر گیرنده آنتی بادیهایی بر علیه آنتی ژنهای گلبول قرمز دهنده داشته باشد، در آن صورت گلبولهای دهنده در معرض خطر تهاجم سریع قرار خواهند گرفت. زمانی که این آنتی بادیها به آنتی ژنهای موجود در سطح گلبولهای قرمز بیگانه متصل گردند، ممکن است سبب همولیز و فاگوسیتوز این سلولها شوند. در صورت فقدان آنتی بادیهای طبیعی ، گلبولهای قرمز تزریق شده موجب برانگیخته شدن پاسخ ایمنی در فرد دریافت کننده خون می‌شوند. سپس گلبولهای تزریق‌شده مدتی در خون گردش می‌کنند.

آنتی بادی موجود در سرم - فنوتیپ - ژنوتیپ

AA,OA - A - anti-B
BB,OB - B - anti-A
- AB - AB(آنتی بادی نداری)
oo - o - anti-A,anti-B

نحوه تعیین گروه خونی
برای پی بردن به گروه خونی هر کس ، مقداری از خون را با آنتی کورهای معین شده A یا B مخلوط می‌کنیم. از تولید یا عدم تولید رسوب که در اثر به هم چسبیدن گلبولهای قرمز ایجاد می‌شود می‌توان گروه خونی شخصی را معین کرد. اگر بخواهیم به فردی از گروه خونی B خون تزریق کنیم، چون پلاسمای خون او آنتی کور A را دارد نمی‌توان خونی را که دارای آنتی ژن A باشد به او داد. این آنتی ژن در گروه های A و AB یافت می‌شود پس او نمی‌تواند از این گروهها ، خون دریافت کند.

رسوب خونی
* گروه خونی A : با آنتی کور B رسوب نمی‌دهد ولی با آنتی کور A رسوب می‌دهد.
* گروه خونی B : با آنتی کور B رسوب می‌دهد ولی با آنتی کور A رسوب نمی‌دهد.
* گروه خونی AB : با هر دو آنتی A و B رسوب می‌دهد.
* گروه خونی O : با هیچ یک از آنتی کورهای A و B رسوب نمی‌دهد.

درصد گروه های خونی در مردم
در میان جمعیت مردم در حدود ۴۲ درصد گروه خونی A حدود ۹ درصد گروه خونی AB و ۴۲ درصد گروه خونی O را دارا هستند. با این وجود لازم به ذکر است که یک آنتی ژن گروه خونی هیچگاه نمی‌تواند به همراه آنتی بادی ضد خود در بدن یک فرد وجود داشته باشد. زیرا در آن صورت وقوع همولیز ، گردش خون را مختل نموده و گلبولهای فرد تخریب می‌شود. گروههای خونی O ، AB ، B ، A نمایانگر فتوتیپ گلبولهای قرمز یک فرد است که مطابق با یک سیستم ساده که متشکل از سه ژن آللی A ، B ، O می‌باشد، به ارث می‌رسند.

افرادSecretor , Nonsecretor
تقریبا ۷۵% از انسانها مواد آنتی‌ژن A و B را نه تنها در سطح غشای سلولی بلکه به صورت آزاد در ترشحات مختلف نظیر سرم ، ادرار ، بزاق دارا می‌باشند. مواد آنتی ژن گروه خونی در سطح غشای سلولی به مولکولهایی از جنس گلیکوپروتئین متصلند. این صفت بوسیله یک ژن به نام Se= Secretor کنترل می‌گردد. عمل ژن se در صورتی که وجود داشته باشد کنترل اتصال ساده آنتی ژنی به مولکولهای گلیکو‌پروتئینی است. در افراد هموزیگوت مغلوب اتصال مواد آنتی ژنی به مولکولهای گلیکو‌پروتئین تحت کنترل نبوده ، در نتیجه آنتی ژنهای A و B اجازه حضور در مایعات بدن را نمی‌یابند.

سیستم RH
در سال ۱۹۴۰ ، لاندشتاینر و وینر نشان دادند آنتی بادیهایی که بر علیه گلبولهای قرمز میمون رزوس (Rhesus) تولید می‌گردد، قادرند گلبولهای قرمز ۸۵% از جمعیت انسانی را نیز آلگوتینه نمایند. این آنتی بادیها بر علیه مولکولی که (RH) نامیده شده ، بوجود می‌آمدند و افرادی را که واجد این مولکول بودند Rh مثبت نام گرفتند و به ۱۵ درصد بقیه که فاقد این مولکول بودند، افراد Rh منفی اطلاق گردید. آنتی‌بادیهای طبیعی بر علیه آنتی ژنهای Rh در بدن تولید نمی‌شوند.

بیماری همولیتیک نوزادان
بیماری همولیتیک نوزادان معمولا زمانی بوجود می‌آید که یک مادر Rh منفی حامل جنین Rh مثبت باشد. بطور طبیعی گلبولهای خون جنین به واسطه لایه‌هایی از سلولهای ترفوبلاست از گردش خون مادر جدا شده است. اما در اواخر حاملگی و بخصوص در حین تولد نوزاد ، گلبولهای قرمز جنین ممکن است وارد گردش خون مادر شوند. همین که این گلبولها به جریان خون مادر برسند به عنوان یک عنصر خارجی تلقی شده و پاسخ ایمنی مادر را جهت تولید آنتی بادی برمی‌انگیزند.
معمولا آنتی بادی بر علیه گلبولهای قرمز جنین قبل از تولد اولین بچه ساخته نمی‌شود. اما حاملگیهای مکرر نهایتا منجر به افزایش سطح آنتی بادی در خون مادر می‌شود. این آنتی بادیها پس از گذشتن از سلولهای ترفوبلاست مادر به گردش خون جنین می‌رسند و در آنجا با گبولهای قرمز جنین وارد واکنش شده و موجب تخریب آنها می‌شوند. ممکن است روند تخریب گلبولهای قرمز جنین به قدری شدید باشد که موجب مرگ جنین شود. از طرف دیگر جنین ممکن است زنده بماند و در یک وضعیت آنمیک شدید و همراه با یرقان متولد شود.
بدن جنین ممکن است در راه تلاش جهت جبران گلبولهای از دست رفته گلبولهای قرمز نابالغ را از مغز استخوان به داخل خون آزاد نماید. تخریب گسترده گلبولهای قرمز جنین می‌تواند منجر به آزاد شدن مقادیر سمی بیلی ‌روبین به داخل جریان خون شود. از آنجایی که کبد جنین هنوز نابالغ است، این بیلی روبین ممکن است در سلولهای مغز رسوب نموده و موجب آسیب شدید مغز گردد.

منبع: ایران جدید

[ghazal_ak]

تاكنون 29 سيستم گروه خون انساني ثبت گرديده كه مهمترين آنها دو سيستم گروه خوني ABO و Rh مي باشند. دانسـتن گروه خوني هنگام دريـافـت و يـا پـيـوند عضـو از اهـميت بالايي برخوردار است. دريافت خون نـامتـجــانس ميتواند به واكنش شديد ايمني و تخريب گسترده گلبولهاي قرمز، افت فشار خون، نارسايي كليوي، شوك، لخته شدن خون، حـمـله قلبي، آمبولي، سكته مغزي و حتي مرگ بيانجامد.

نكته: گروههاي خوني در جانداران متفاوت مي بـاشد، سـگ هـا 4 گروه
خوني، گربه ها 11 گروه خوني و گاوها 800 گروه خوني دارند.

نكته:گروه خوني يك ويژگي وراثتي است و از والدين به ارث ميرسد.

3 شكل ژن (آلل) مطابق شكل گروه خوني شما را كنترل ميكنند. شما 2 آلل داريد كه يكي را از پدر و ديگري را از مادر به ارث ميبريد، كه ژنوتيپ شما ميباشد:

- AA يا iAo:گروه خوني A
- BB يا iBo:گروه خوني B
- AB:گروه خوني AB
- oo:گروه خوني O
بنابراين ميتوان گروه خوني فرزندان را مطابق شكل پيش بيني كرد:

آنتي بادي يا پادتن يا آنتي كور يا ايمنوگلوبين (antibody/immunoglubin):

پروتئين هاي Y شكلي ميباشند، كه سيستم ايمني بدن براي شناسايي و خنثي كردن عوامل بيگانه مانند باكتريها و ويروسها از آنها استفاده ميكند. هر آنتي بادي(پادتن) قادر به شناسايي يك آنتي ژن (پادگن) خاص ميباشد.

آنتي ژن يا پادگن(ANTIGEN):
ماده اي است كه پاسخ ايمني بدن را تحريك و توليد پادتن خاص خود را سبب ميگردد.

ايمنوگلوبينهاي (IgM):
بزرگترين آنتي باديهاي بدن بوده كه مسئول فرآيند آگلوتيناسيون(AGGLUTINATION) گلبولهاي قرمز خون ميباشند. هنگامي كه دو گروه خوني نامتجانس با يكديگر امتزاج مي يابند، گلبولهاي قرمز به هم چسبيده و به شكل توده در مي آيند (دلمه ميشوند). پادتن هاي ANTI-A و ANTI-B همان IgM ميباشند.

آگلوتيناسيون(AGGLUTINATION):
فرايند به هم چسبيدن و به شكل توده در آمدن گلبولهاي خون و يا باكتريها ،در پاسخ به برخي آنتي باديها.

آگلوتينوژن(AGGLUTINOGEN):
همان آنتي ژن است.

آگلوتينين(AGGLUTININ):
همان آنتي بادي است.

سيستم خوني ABO:
حضور و يا فقدان آنتي ژن هاي A وB روي غشاء خارجي گلبولهاي قرمز(RBC) تعيين كننده گروههاي ABO ميباشند.

گروه خوني A:
آنتي ژن A روي سطح گلبولهاي قرمز حضور دارد،در خون آنتي بادي ضد B در گردش است.

گروه خوني B:
آنتي ژن B روي سطح گلبولهاي قرمز حضور دارد،در خون آنتي بادي ضد A در گردش است.

گروه خوني AB:هر دو آنتي ژن هاي A و B روي سطح گلبولهاي قرمز حضور دارد،خون فاقد هرگونه آنتي باديهاي ضد A و B است.
گروه O:سطح گلبولهاي قرمز فاقد هرگونه آنتي ژن هاي A و يا B است، اما در خون هر دو آنتي بادي هاي ضد A و B در گردش ميباشند.

نكته: در ايران گروه خوني 38% افراد O،33% A،22% B و 7% AB ميباشد.

نكته:سيستم ABO در شامپانزه ها و گوريل ها نيز وجود دارد.

سيستم (RHESUS) و يا فاكتور RH و يا آنتي ژن RH D:
چنانچه سطح گلبولهاي قرمز فردي واجد اين آنتي ژن(D) باشد، گروه خوني فرد RH+­ و چنانچه فاقد اين آنتي ژن باشد RH- ميباشد، كه در كنار سيستم ABO بصورت (+) و يا (-) نشان داده ميشود. از آنجايي كه نخستين بار در ميمون (RHESUS) شناسايي گرديد به اين نام خوانده ميشود.

نكته:85 تا 90 درصد ايرانيان RH+ ميباشند.

پيش بيني گروه خوني فرزندان بر حسب آنتي ژن RH D:
چنانچه هر دو والدين RH+ باشند، فرزندانشان ممكن است RH+ و يا RH- شوند.
چنانچه هر دو والدين RH-­ باشند، فرزندانشان RH-­ خواهند بود.
چنانچه يكي از والدين RH+­ و ديگري RH- باشد، فرزندانشان RH+­ و يا RH- خواهند شد.

نكته:بنابراين مثلا حتي اگر گروه خوني پدر و مادر هر دو O+ باشد ممكن است فرزندي با گروه خوني O- بدنيا آورند.

اشخاص RH مثبت و RH منفي هيچكدام داراي آگلوتينين ضد D به طور طبيعي در پلاسمايشان نيستند، و آگلوتينين ضد D فقط در نزد اشخاص RH منفي در صورتي بوجود مي آيد كه به آنها خون RH مثبت داده شده باشد. پس از يكبار انتقال خون RH مثبت، آگلوتينين ضد D در تمام طول زندگي شخص باقي خواهد ماند و اين شخص ديگر نخواهد توانست خون RH مثبت دريافت كند. اين موضوع فقط در مورد اشخاص RH منفي صدق ميكند. افراد RH مثبت فاقد آگلوتينين ضد D در پلاسماي خود بوده، بنابراين ميتوانند هم از خون منفي و هم از خون RH مثبت استفاده كنند.

RH مثبت و زنان:
در مورد مردان اگر RH منفي باشند، و بر اثر اشتباه به آنها خون RH مثبت داده شود، تنها ناراحتي كه پيش مي آيد اين است كه آگلوتينين ضد D در آنها توليد ميشود و از اين به بعد انتقال خون بايد محدود به خون RH منفي گردد.
در مورد زنان هرگز نبايد در سنين باروري و يا جوانتر از آن آگلوتينين ضد D ايجاد شود. زيرا آگلوتينين ضد D ممكن است زن را از بدنيا آوردن نوزاد زنده محروم سازد.
1- چنانچه مرد با RH مثبت با زن RH منفي صاحب فرزند شوند، جنين ممكن است RH مثبت و يا RH منفي گردد(بسته به ژنوتيپ پدر).
2- چنانچه جنين RH مثبت باشد، از آنجايي كه برخي سلولهاي خوني جنين ميتواند از جفت عبور كرده و وارد خون مادر گردد، در خون مادر آگلوتينين ضد D توليد خواهد شد.
3- در زايمان نخست مشكلي براي نوزاد پيش نخواهد آمد.
4- در بارداري هاي بعدي، چنانچه نوزاد RH مثبت باشد، آنتي باديهاي ضد D موجود در خون مادر، وارد گردش خون جنين شده و گلبولهاي قرمز جنين را تخريب ميكند. نوزاد بدنيا آمده در اين شرايط دچار "بيماري هموليتيكي نوزادان" ميشود. علايم اين بيماري شامل: يرقان (به علت تجمع بيلي روبين در خون)، كم خوني، عقب ماندگي ذهني، نارسايي قلبي، اشكال در تنفس، ادم شديد كل بدن، بزرگ شدن اندازه قلب، كبد و طحال و مرگ ميباشد.
5- در چنين مواقعي براي نجات زندگي نوزاد تعويض خون (يعني تخليه كامل خون RH مثبت از بدن نوزاد و تزريق خون RH منفي به جاي آن) انجام ميگيرد.
6- با تزريق عضلاني آمپول روگام(RHOGAM) (كه گاماگلوبولين ضد D ميباشد) به مادر يكبار در هفته 28 م حاملگي و علاوه بر این، چنانچه نوزاد Rh مثبت باشد 72 ساعت پس از زايمان، ميتوان از بروز اين اختلال جلوگيري بعمل آورد. در اين حالت آنتي باديهاي ضد D قبل از آنكه در خون مادر آنتي بادي ضد D توليد شود، اقدام به نابود كردن سلولهاي RH مثبت مي كنند. این آمپول در مادرانی استفاده می شود كه Rh منفی هستند و همسرانشان Rh مثبت دارند.


سازگاري گروه هاي خوني:

- گروه خوني A:ميتواند به گروه هاي AB و A خون اهدا كند و از گروه هاي خوني A و O خون دريافت كند.
- گروه خوني B:ميتواند به گروه هاي AB و B خون اهدا كند و از گروه هاي خوني B و O خون دريافت كند.
- گروه خوني AB:تنها ميتواند به گروه خوني AB خون اهدا كند ،ولي از تمام گروه ها ي خوني ميتواند خون دريافت كند.
- گروه خوني O:به تمام گروه هاي خوني ميتواند خون اهدا كند، اما فقط ميتواند از گروه خوني O خون دريافت كند.

نكته:گروه خوني O- اهدا كننده عمومي و گروه خوني AB+ گيرنده عمومي ناميده ميگردند.
نكته: در مواقع اورژانس كه فرصت كافي براي شناسايي گروه خوني بيمار وجود ندارد، از گروه خوني O- براي بيمار استفاده ميشود.
نكته: در دريافت پلاسماي خون شرايط عكس ميشود. يعني گروه AB ميتواند به تمام گروه ها پلاسما اهدا كند، اما گروه O فقط ميتواند به گروه خوني O پلاسما اهدا كند.

فراورده هاي خوني:
پس از اهداي خون، خون كامل (شامل قسمت سلولي+پلاسما) به اجزاي خون تفكيك ميگردند. يعني گلبولهاي قرمز، پلاكت ها، فاكتورهاي انعقادي، پلاسما، آلبومين و ايمنوگلوبين ها. سپس هر كدام از اين فراورده ها به بيماران بر حسب نيازشان داده ميشود.مثلا گلبولهاي قرمز به افرادي كه در اثر آسيبها و عمل جراحي خون از دست داده اند، و يا دچار كم خوني هستند، داده ميشود. و يا پلاسما عمدتا براي بيماران دچار سوختگي استفاده ميگردد. بنابراين به ندرت خون كامل به بيمار تزريق ميشود.

دو باور رايج اما غير علمي:
1- به عقيده برخي گروه خوني ارتباط تنگاتنگي با شخصيت افراد دارد، به ويژه در كشور چين و ژاپن.
2- به عقيده برخي افراد بايستي رژيم غذايي خود را منطبق با گروه خوني خود انتخاب كنند .

منبع: مردمان

[Rahe Kavir]

در حالیکه محققان در حال مشخص کردن این حقیقت هستند که کدام نوع گوشت انسانی مطلوب خاطر پشه ها هستند هزاران تحقیق در این باره انجام گرفته تا مشخص کند کدام ترکیبات یا رایحه های بدن انسان ممکن است جذب کننده پشه ها باشد . با وجود 400 نوع مختلف ترکیب که از بدن انسان تراوش می کند این کار به نظر دشوار می آید. اکنون دانشمندان می دانند که عامل ژنتیک مشخص تا 85% افراد را در مقابل نیش پشه ها مستعد تر می کند. آنها همچنین مشخص کرده اند که عنصری خاص از مواد شیمیایی بدن که در سطح پوست تراوش می کند باعث حرکت موجی از پشه ها بسوی افراد می شود. افرادی که به مقدار فراوان استروئید ها و کلسترول در سطح پوست خود دارند بیشتر در معرض حمله پشه ها می باشند. همچنین افرادی که به مقدار فراوان اسید های خاص مثل اسید اوریک تولید می کنند مورد توجه و هدف پشه ها می باشند. این مواد می توانند حس بویایی پشه ها راتحریک نموده و آنها را به سوی قربانیان خود سوق می دهد . اما روند جذب پشه ها توسط افراد خیلی قبل تر از فرود پشه ها اتفاق می افتد . پشه ها می توانند طعمه خود را از مسافت ها دور تا 50 متر شناسایی می کنند. و این اصلا توسط افرادی که بمقدار فراوان دی اکسید کربن تولید می کنند قابل شناسایی نیست. هر نوع دی اکسید کربن برای پشه ها جذاب است حتی از مسافتی خیلی دور. افراد بزرگتر از نظر سنی به نظر می رسد که مقدار دی اکسید کربن بیشتری را دفع می کنند و به همین دلیل متعاقبا پشه ها با اشتیاق بیشتری به سمت آنها جذب می شوند تا بچه ها . زنان حامله و آبستن نیز در معرض خطر هستند

[کاوه رسولی]

مفید بود ممنون

[carter]

جالب بود
ممنونم از اطلاعات مفیدت

[tarzan-rock]

من شنیدم افرادی که اعتیاد به مواد مخدر دارند کمتر دچار پشه گزیدگی می شوند

نظر شما چیست

[surena_iran2564]

حتمآ پشه ها نمیخوان با رفیق ناباب بگردن که معتاد شن دیگه.