الآن رپ پرچم موسیقی ایران رو بالا نگه داشته
و الا پاپ و سبکای دیگه بدون رپ هیچن هیچ
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
الآن رپ پرچم موسیقی ایران رو بالا نگه داشته
و الا پاپ و سبکای دیگه بدون رپ هیچن هیچ
البته رپ هم فقط بعضی از کارهاش کیفیت خوبی داره و اون طوری نبوده که اکثر کارها چیز خوبی از آب در بیاد .
این وسط جای موزیک های الکترونیک خیلی خالیه و کم دیدم که اثر آنچنانی منتشر بشه !
چند عامل این میان وجود داره
1- نبود مدیا ی صحیح چون تلویزیون برای ارائه اثار خوب موسیقی
2- سطح درآمد بسیار پایین برای موسیقی دانان، و سختی در رائه اثار خوب...نبود اسپانسر برای ضبط اثر ها.چرا که شما مجبورید هزینه سر سام آور استودیو بدید، پس از اون باید با کمپانی هایی مثل نی داوود، هرمس ، ماهور و ... به مذاکره بشینید برای خرید آثارتون، در اون حالت هم معمولا یر به یر میشه، چرا که با هزینه نوازنده ها عملا چیزی برای یک هنر مندی که یک سال تلاش کرده و زحمت کشیده اثری ساخته و ضبط کرده ، نمیاد.تازه بعدش یه دوست عزیزی زحمت میکشه و اثر رو میذاره اینترنت بقیه لطف میکنن و دانلود میکنن
3- سخت مجوز دادن به آثار ، ایراد در اکثر شعر ها، لغو کنسرت، و سنگ اندازی در مسیر تبلیغات
4- نبود اکول صحیح برای آموزش و نبود استانداردی برای تعریف موسیقی خوب از بد
عوامل بیشماری رو میتوان برشمرد، به عنوان یک فردی که موسیقی اصیل ایرانی رو به شکل جدی دنبال کرده و حرفه ام این کار میباشد،خود به شخص با تمام این مسائل برخود داشته ام که بسیاری از آنها را میتوانم توی این مقوله نام ببرم، اما اشاره به همین موارد کافی باشد
کسی آلیوم آقای بنفش از گروه پالت رو شنیده ؟
بله من شنیدم و فوق العاده ازش خوشم اومد
ترکیب خیلی قشنگی از آواز سنتی و موسیقی پاپ
خیلی لذت بخش بود این آلبوم واسم و چند بار گوشش دادم
سلام دوستان ، من یک سوال دارم ، اونم اینکه چرا موسیقی ایران نتونسته تا به حال خودشو به سبک مهندسی شده و اصولی برسونه؟
منظورم اینه که مثلا موسیقی هند رو در نظر بگیرید
تا 100 سال پیش مثل موسیقی ما دست نخورده بود ، سیتار و طبل و راگا و تات های هندی و یک رقاصه که باهاراتا ناتیام یا کاتاک میرقصید ولی الان به لطف هالی وود و بریتانیا موسیقیشون هارمونی داره ، کنترپوان داره ، انواع اقسام ساز ها استفاده میشن ، و اساسی تر از همه ، موسیقی مهندسی شده و اصولی ساخته میشه و فقط بر پایه ی احساسات نیست
یا مثلا آذربایجان رو در نظر بگیریم ، تا 150 سال پیش که جزئی از ایران هم بودن موسیقیشون فقط موسیقی عاشیخ (عاشق) و دستگاه های آذری و مقامات بودن ولی حالا در جمهوری آذر بایجان به کمک شوروی در گذشته شاهد سبک های موسیقی جالب و نو آوری های خیلی عالی هستیم ، ظهور آهنگ سازانی مثل اوزئیر حاجی بیگ اوف ، واقیف موصطافا زاده ، توفیق قولی اف و ...
تحول عظیمی در موسیقی بوجود آورده که موسیقی آذربایجان رو هم اصولی و با مهندسی کرده
اما در ایران همچنان آهنگسازان به طور جد هیچ آموزش واقعی ندارن و اساس کارشون چیز محکم و استواری نیست ، به عبارتی موسیقی ایرانی مدرنیزه نشده
به نظرتون چه اقداماتی باید انجام بشه؟
سلام
یه چنتا عامل هست که اول باید بهش توجه بشه.
اول اینکه ذات و خاستگاه موسیقی ملل با هم تفاوت داره. مثلا موسیقی ایرانی اساسش بر مبنای بداهه نوازی و یادگیری آن سینه به سینه است. این به خاطر این نیست که اندیشمندان قدیم ایران به ذهنشون نمیرسیده که یه خطی چیزی برای ملودیها اختراع کنند بلکه ذات موسیقی ایرانی اینو میطلبه که اینجوره. از طرفی به موانع دقت کنیم. موسیقی در ایران بعد از اسلام جایگاه جدی و با ارزشی نداشته بنابراین تمام تلاش صرف حفظ و نگهداری همان پایه و شالوده آن میشده و فرصت و امکانات ظهور و پیشرفت بیشتر نداشته. مثلا آقایان علیزاده وشجریان تا سالیان سال تمام سعیشان "حفظ" همین اندک بوده و رشد آن تا جایی که میتوانستند اما در چند سال اخیر این دو هنرمند سازهایی به سازهای قدیمی اضافه کرده اند. البته خیلی از هنرمندان بزرگ دیگر هم هستند ایندو را به این دلیل نام بربدم که جدیدا سازهایی را ساخته و معرفی کرده اند.
خلاصه کلام اینکه موسیقی ایرانی در این بحبوهه و جدال سیاسی و اقتصادی کشور اگر بتونه هموان گنجینه را حفظ کنه کارستان کرده دیگه پیشرفت و گسترش که جای خود داره.
چندی پیش آقای معتمدی پیشنهاد داده بودن که فروش آثار سنتی سوپرمارکتی بشه تا شاید از ورشکستگی آن جلوگیری بشه. مثلا وقتی داری یه ظرف ماست میگیری و یهو چشمت افتاد به آلبوم شجریان و اگه دلت کشید و احساس کردی که پولی واست مونده یکی بخری!!!
حال اگر کسی با این وضعیت بخواد فعالیتی بکنه تنها و تنها دلیل احساسی اونهم از نوع شدید و در حد عاشقی داره. یعنی در این مسیر رفتن علاقه کافی نیست چون مشکلات بیش ار اینهاست. بلکه در حد جنون باید موسیقی را دوست داشت تا در آن قدم گذاشت. وقتی صحبت از مهندسی پیش میاد تصور این نوع رویکرد بدون داشتن امکانات و بودجه و توجیه اقتصادی بعید به نظر میرسه.
اگر روایت روند برگزاری کنسرت سنتی در ایران که در مجله شیدا منتشر شده است را مطالعه کنیدبه این موسیقی دانان خواهید گفت: بابا شما چطور هنوز زنده اید؟؟؟!!!
البته تلاشهای زیادی هم شده و انواع موسیقی تلفیقی و ... رشد کرده اند اما خب مشکل از جای دیگر است.
روزبه بمانی ممنوع الکار است
روزبه بمانی، بدون شک پدیده ی ترانه سُرایی دهه اخیر موسیقی کشور است . ترانه سُرایی که به اندازه ای بر لغات تسلط دارد که آنور آبی ها با آن همه ادعا و غروری که دارند ، به سراغش می آیند و از او ترانه می گیرند . از بین خوانندگان برجسته داخل کشور هم کمتر خواننده ای را می توان پیدا کرد که در کارنامه کاری اش با روزبه همکاری مشترک نداشته باشد . در اولین جشن سالانه موسیقی ما ، وی در دو نظرسنجی بهترین ترانه و بهترین ترانه سُرا ، هم در بخش کارشناسی و هم در بخش مردمی “بهترین” شد . روزبه بمانی ممنوع الکار است . متاسفانه چند سالی می شود که از دفتر ترانه وزارت ارشاد ، او ممنوع الکار است . چند وقتی نامش روی کاور آلبومها “بهزاد بمانی” بود و الان هم نامش را با “—–” می شناسیم ! کاری هم نداریم که این رویه ممنوع الکاری ها کمی مبهم است و هنرمند به جای اینکه بر اساس عملکرد کیفی و محتوایی آثارش مورد ارزیابی قرار بگیرد، بر اساس نحوه ارائه اثر مورد بازخواست قرار می گیرد که چرا با فلان خواننده خارج نشین همکاری کرده است. به این هم کاری نداریم که همین همکاری به نوعی فخر فروشی هنرمندان داخل ایران است و باعث نوعی شکست برای لس آنجلس ها.
امسال روزبه بمانی ۴ ترانه ی تیتراژ برای تلویزیون در ایام ماه مبارک رمضان سروده است ؛ ترانه ی ابتدایی و انتهایی ماه عسل با صدای “فرزاد فرزین” و “مهدی یراحی” ، ترانه ی تیتراژ سریال ” دودکش ” با صدای “رضا صادقی” و ترانه ” مادرانه ” با صدای ” احسان خواجه امیری ” که البته آخری هنوز اجازه پخش نگرفته است.
روزبه بمانی ممنوع الکار است و همین موضوع به اندازه ی کافی زجرآور است . اما از اهالی موسیقی اتوقعی داریم. حال که موسیقی پاپ تا این حد مظلوم واقع می شود ، آیا درست است که خوانندگانی که از روزبه بمانی ترانه می گیرند هم او را سانسور کنند ؟
چه می شود که “رضاصادقی” نام روزبه را بر روی کاور اینترنتی تیتراژش می زند، از او در صفحه ی شخصی اش حمایت میکند، احسان خواجه امیری حاضر می شود کارش با تأخیر پخش شود( شاید هم نشود ) اما نام روزبه و کار روزبه بدون سانسور پخش شود. ولی بقیه خوانندگان حتی نام روزبه بمانی را بر روی کاورهای اینترنتی تیتراژهایشان درج نمی کنند! آن هم در حالی که ترانه هایی که روزبه در اختیار این دو خواننده موفق و محبوب موسیقی پاپ قرار داده ، ترانه هایی زیبا و دلنشین هستند و در طی ۲۴ ساعت گذشته ورد زبان دوستداران موسیقی در صفحات شخصی شان شده است .
باز هم می گویم . موسیقی پاپ مظلوم است و از بیرون با انواع و اقسام فشارها روبرو است . اگر در این وانفسا خود اهالی موسیقی هم هوای همدیگر را نداشته باشند ، موسیقی پاپ روز به روز ضعیف تر و مهجور تر خواهد شد .
به امید روزی که دلهای اهالی موسیقی به هم نزدیکتر شود و از ترس اینکه “نکند من هم مانند فلانی ممنوع الکار شوم !” شاهد حذف نام بزرگان این عرصه نباشیم .
منبع : موسیقی پارس
فعلا تو رپ به به سطح خوبی رسیدیم مخصوصا رپرای تسل جدید که با تجربه کمشون ولی ار نسل اولیا قوی تر شروع کرن ...فقط این رپرای دوزاری که تکتشونم خودشون نمینویسن یا اینایی که تا دو تا ترک میدن تو ترک سوم میخان هر چی رپر ببرن زیر سوال ..اینا برن کنار خیلی خوب میشه...
سلام...
نقد و بررسی وضعیت فعلی موسیقی ایرانی / به نظر من موسیقی ایران در این چند سال نسبت به گذشته رشد قابل توجهی داشته
هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی، با کمی اغراق میتونه نیاز همه سلایق رو براورده کنه، هم موسیقی 6 و 8، هم موسیقی فاخر،
ورق موسـیقی ایرانی به طرف موسیقی داخلی برگشته... از جهات مختلف خصوصا شعر و مضمون رفتیم مرحله ی بعد ! و به رشد و
بلوغ خوبی رسیدیم، همینطور در مورد آهنگسازی / امیدوارم با باز شدن فضا، این موج بتونه بیش از پیش به طرف جلو حرکت کنه... :)
با تشکر مهران...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط A.M.D.D.E.V.I.L
