برنامه‌ی هفت

[sepehr_x50]

ابوالفضل پورعرب در برنامه هفت به گریه افتاد

پورعرب با چهره‌ای شکسته به «هفت» آمده بود تا در بحث اصلی این برنامه که پیرامون قهرمان‌سازی در سینمای پس از انقلاب بود، شرکت کند اما این گلایه‌های وی بود که مسیر اصلی برنامه را تغییر داد.
شبکه ایران: شب گذشته برنامه سینمایی «هفت» پس از مدت‌ها، حضور بازیگری را در استودیوی خود تجربه کرد که در دهه هفتاد یکی از ستاره های دوران خود بود؛ ستاره‌ای که با حضور همیشگی بر بیلبوردهای سینماها و صفحات روی جلد نشریات کاغذی، یکی از ابزار رونق اقتصادی سینمای آن دوران تلقی می‌شد. اما بازیگری که دیشب به «هفت» آمده بود، شباهت زیادی نداشت با ستاره پرطرفدار آن دوران؛ چراکه نه تنها به لحاظ جسمی بازیگر محبوب آن سال‌ها، پیر و شکسته شده بود بلکه به لحاظ روحی نیز از جبر زمانه می‌نالید.
پورعرب با حضور در برنامه «هفت» در بحث اصلی این برنامه که پیرامون قهرمان‌سازی در سینمای پس از انقلاب بود، شرکت کرد اما گلایه‌های وی مسیر اصلی برنامه را تغییر داد و فرصتی فراهم کرد برای این بازیگر-ستاره سال‌های دور که بخشی از حرف‌های ناگفته‌اش طی سال‌های اخیر را با مخاطبان این برنامه در میان بگذارد.
پورعرب ابتدا از مرگ خواهر خود گفت که موجب شد شوک روحی شدیدی بر وی وارد شده و وقفه‌ای بلندمدت در سیر تحول کارنامه هنری‌اش ایجاد شود و پس از آن از جریان خبرسازی رسانه‌ای در ایران سخن گفت که فقط با بازیگرانی سروکار دارند که فیلمی از آنها روی پرده است و هیچ‌گاه نشده پرونده‌ای هم تهیه کنند برای بازیگران خوبی که هنوز هم زنده هستند اما به دلایل مختلف به حاشیه رانده شده‌اند.
پس از آن پورعرب از ورودش به سینمای حرفه‌ای ایران گفت که در دهه هفتاد به این راحتی‌ها کسی نمی‌توانست وارد آن شده و بدون ارائه کیفیت مطلوب در این عرصه ماندگار شود. به دنبال آن نیز سکانس‌هایی از فیلم «مهاجران» با بازی پورعرب نمایش داده شد که تماشای این سکانس‌ها مساوی بود با جاری شدن اشک از گونه‌های این بازیگر!
در قسمت دیگری از این برنامه پژمان بازغی به صحبت درباره توانایی‌های هنری پورعرب پرداخته و وی را یکی از الگوهای خود در زمینه بازیگری دانست. بازغی، پورعرب را مخاطب خویش قرار داد و گفت: «ابوالفضل، از تو چیزهای زیادی آموختم!»

جواد طوسی و حسین معززی‌نیا دو منتقدی بودند که در بحث راجع به قهرمان‌سازی در سینمای ایران در این برنامه حضور داشتند که در این میان طوسی به مانند همیشه فلاش‌بکی بی‌ربط زد به فیلم «قیصر» و آن را بانی قهرمان‌سازی در سینمای ایران دانست آن هم در حالی که بحث اصلی برنامه، قهرمان‌سازی در سینمای پس از انقلاب بود نه سینمای پیش از آن!
منبع : INN.IR

ویدئوی برنامه در پروفایل...

[Amir_oscar]

حاجی چرا خبر قدیمی و تکراری می ذاری؟ صفحات قبلی رو ندیدی؟!

[pedram_sad]

ببخشید می شه لطف کنید و خلاصه ای از مطالب راجع به مصاحبه حانم فرجامی را بگید؟

اولش كه جيراني يك متن حدودا 4 صفحه اي از a4 اماده كرده بود و از رو داشت ميخوند براي دفاعيه و توجيح كارش كه اله و بله و اينها
و بعدش هم با علي معلم سر صحبت رو باز كردن اونم شروع كرد به دفاع كردن كه همه جاي دنيا هنر مند ها بعد از يك مدت پير و شكسته و از كار افتاده ميشن و همش قرار نيست رو بورس باشن و اصلا تو دنياي سينما اينطوري نيست
بايد ازشون ياد بشه
جيراني هم مثالي زد از يكي كه تو تنهايي فوت شده بود تو ايران ( اولين بازيگير ايراني )

ولي اخرش هم جيراني هم معلم با هم به اين نتيجه رسيدن و تاكيد داشتن كه اون قسمتي كه از هنر مند ديگري انتقاد شده بود و اسمش رو اورده بودن بايد ويرايش ميشد و ميشد پخش نشه

ولي از اصل قضيه دفاع كردن و جيراني ميگفت خيلي ها هم استقبال كردن و دفاع كردن از اين حركت برنامه هفت
و ميگفت اين حركت ادامه خواهد پيدا كرد چون خيلي هاي ديگه هستن كه حتي بد تر فرجامي تو تنهايي هستن و هيچ كسي اسمي ازشون نميبره

از امين تارخ هم تشكر كردن بابيد واكنش سريع و قاطش

و يك بار ديگه هم تكه هايي از مصاحبه رو پخش ردن مجدد كه خودش كلي معني داشت

[nar nia]

پاسخ فريدون جيراني به انتقادات درباره مصاحبه فرجامي:
«هيچ‌وقت مبتني بر تئوري توطئه قضاوت نكردم و نمي‌كنم»



فريدون جيراني گفت: در برنامه « هفت»هفته گذشته از بازيگر عزيزي در مصاحبه خانم فرجامي نام برده شد و ايشان احساس بي‌احترامي كرده بودند. من در همين‌جا از او عذر خواستم و مي‌گويم كه مصاحبه بايد ويرايش مي‌شد.

به گزارش خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، فريدون جيراني در بخش ابتدايي برنامه هفت بامداد امروز (شنبه16 بهمن ماه ) با انتقاد از مباحث مطرح شده پيرامون مصاحبه هفته گذشته با فريماه فرجامي جوابيه‌اي را قرائت كرد.
فريدون جيراني در اين جوابيه آورده است: «مصاحبه هفته گذشته ما بحث‌هاي فراواني به همراه داشت، عده‌اي دوست داشتند، عده‌اي مخالف بودند و معترض. همه معترضين براي من محترم هستند. نمي‌خواهم وارد تحليلهاي خاص شوم. من هيچ‌وقت در زندگي‌ام مبتني بر تئوري توطئه قضاوت نكردم و نمي‌كنم. من از انتقادات ناراحت شدم. اما سعي كردم عصباني نشوم، به كسي برچسب نزنم و كسي را متهم به كار نكرده نكنم. من چون به تاريخ‌نگاري علاقمندم و هميشه حرفها ونظرات را در سينما از منظر جامعه‌شناسي تاريخي نگاه كرده‌ام دنبال دستهاي پنهان و شياطين نمي‌گردم و از همان منظر موضوع را مي‌بينم. من معتقدم مصاحبه با فريماه فرجامي از ظرفيت جامعه هنري كه يك برنامه سينمايي دارد و يك تلويزيون، بيشتر بود. در چنين جامعه‌اي هميشه آنچه كه در يك تلويزيون نمايش داده مي‌شود، براي عده‌اي كه مخالف اين يك تلويزيون هستند، سوءتفاهم‌برانگيز است.

در چنين شرايطي اگر مطلبي موافق راي ما نباشد زير ذره‌بين قرار مي‌گيرد و همه دنبال دستهاي پنهان مي‌گردند. در اين فضا هيچ‌كس باور نمي‌كند كه تصميم مصاحبه با فريماه فرجامي يك تصميم فردي بود نه جمعي، نه حساب شده و نه ديكته شده. تصميم فردي كه معتقد بود و هنوز هم معتقد است كه به يك بازيگر تنها كمك كرده است. بله! واقعيت تلخ است. فرار از اين واقعيت دردي را دعوا نمي‌كند. نگوييم در شرايطي كه سينما زير ضربه است و عده‌اي مخالف سينما هستند بازگويي اين واقعيتها به صلاح ما نيست. همين تفكر توسط مديران سينمايي دهه 60 باعث فضاي بسته سينما شد. فضايي كه بعدا به نفع خود همين مديران سينما هم نشد. سينمايي كه سي و دوسال است برنامه سينمايي نداشته به سكوت و پنهان‌كاري عادت كرده است.

عزيزان آبروي هر چيزي من‌جمله بازيگري زماني حفظ مي‌شود كه بازيگران در شرايط خوبي باشند و در واقع اگر در شرايط بدي بودند آن واقعيت را منكر نشويم. چرا كه انكار چنين واقعيتي فقط و فقط به ضرر بازيگران تمام مي‌شود كه روزهاي شكننده‌اي را سپري مي‌كنند. بايد شرايط خوب را ايجاد كنيم و براي ايجاد اين شرايط بايد اطلاع‌رساني كنيم.

همه مخالفين با مصاحبه فريماه فرجامي كساني هستند كه به اطلاع‌رساني شفاف معتقدند و طرفدار دموكراسي هستند. عزيزان طرفدار دموكراسي، يكي از لوازم آزادي بيان اين است كه آنچه گفته مي‌شود لزوما مورد تاييد يا دلخواه ما نباشد. اگر نبود بايد تحمل كنيم. تحمل نكردن، زير ميز زدن و ميز را چپه كردن به جاي نشستن پشت ميز براي گفتگو نشانگر آن من مستبدي است كه در وجود ماست. مايي كه مدعي همه سينما هستيم.

زندگي بازيگران در سينماي ايران تلخ است و اين فقط مربوط به سالهاي پس از انقلاب نيست. از ابتداي ورود سينما به ايران اين سرگذشت تلخ تكرار شده است. از روح‌انگيز سامي‌نژاد تا حالا.13 ارديبهشت سال 76 يك روز صبح به دفتر مجله سينما زنگ زدند و گفتند روح‌انگيز سامي‌نژاد مرده است. من تا آن روز فكر مي‌كردم روح‌انگيز سامي‌نژاد بايد سالها پيش مرده باشد. به خانه خواهرش عاليه زند تبريزي زنگ زدم و ديدم خبر درست است. رفتم خانه عاليه زند تبريزي و فهميدم سامي‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه 10 ارديبهشت 76 در ساعت 6:38 دقيقه بعدازظهر در سن 86 سالگي در تنهايي مرده و روز پنج‌شنبه 11 ارديبهشت در قطعه 34 رديف 44 شماره 46 در جايي گمنامي خاك شده است. رختخواب سامي‌نژاد وسط خانه بود، بسته شده. تنها ميراث اين اولين بازيگر سينما يك كيسه نايلوني بود و داخل آن يك بسته سيگار، يك شناسنامه و بروشور «دختر لر».»
فريدون جيراني در ادامه آورده است:«من قبل از ديدن اين ميراث تصويرش را در فيلم طهامي‌نژاد ديده بودم كه گريه مي‌كرد و ديگر هيچ. ايران قادري كه يك روز سرشناس‌ترين بازيگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مرد؟ چه كسي خبر داشت؟ و خيلي‌هاي ديگر.
ريشه سرگذشت تلخ بازيگران در سينماي ايران را بايد در جامعه‌اي جستجو كرد كه نتوانسته است تفكر مدرن را بومي كند و در خودش حل نمايد. متاسفانه اولين قربانيان اين ناتواني بازيگران زن سينما بودند.»

پس از سخنان فريدون جيراني،بخش ديگري از مصاحبه «هفت» با فريماه فرجامي پخش شد.

فريماه فرجامي در مورد بازي در اولين فيلمش و انتخاب او از تئاتري كه روبروي بازار صفويه با خسروشكيبايي بازي مي‌كرد و توسط مسعود كيميايي دعوت شد، گفت: اين تئاتر باعث اولين كار سينمايي من با آقاي كيميايي شد. افتخارم اين است كه با اساتيد بزرگ سينما كار كرده و با تئاتر شروع كردم. من عاشق بازيگري هستم و تمام تلاش من اين است كه تمام زندگي‌ام را براي بازيگري بگذارم. من از واروژ كريم مسيحي چيزهاي زيادي ياد گرفتم و به نظرم او اولين كارگرداني بود كه ريتم را مي‌شناخت.

پس از اين سخنان فرجامي در مورد تجربه گرفتن اولين سيمرغش بيان كرد: آن زمان كه روي سن رفتم پرواز مي‌كردم به خاطر اينكه آن فيلم كه برايش برنده سيمرغ شدم فيلمي درخشان بود.در همين جا بايد بگويم من از كيميايي، رخشان بني‌اعتماد و واروژ كريم مسيحي چيزهاي زيادي را ياد گرفتم. براي مردمي كه براي آنها بازي مي‌كردم مي‌گويم كه فراموشم نكنيد، چون دوستتان دارم.

[pedram_sad]

واقعا كه بي برنامگي از سر و روي اين كشور ميباره
گفته بودن 11:45 شروع ميشه تا همون 12:15 الاف منتظر بودم به خاطر اون برنامه مسخره ...

بعدش هم كه سر ساعت 2 تمام شد يعني 1 ساعت و 45 دقيقه
نگذاشتن اصلا اين فراستي حرف بزنه راجع به فيلم نيكي كريمي همش حرفش رو قطع ميكرد اين جيراني
ميرفت ايتم نشون ميداد

ولي اين پسره جوانه اونطظور كه نشون ميداد و جيزاني و فراستي هم ميگفتن ظاهرا خيلي ميدونه و اطلاعات داره راجع به فيلم و سينما

[Facon_Archi]

سلام دوستان ویدیوی برنامه ای که امین تارخ مهمان برنامه بود رو میشه از جایی پیدا کرد؟
+همون هست که درمورد فرجامی هم توی پارازیت گفتن؟یا اون رو توی یه برنامه ی دیگه گفته بودن؟

[shifter]

سلام دوستان ویدیوی برنامه ای که امین تارخ مهمان برنامه بود رو میشه از جایی پیدا کرد؟
+همون هست که درمورد فرجامی هم توی پارازیت گفتن؟یا اون رو توی یه برنامه ی دیگه گفته بودن؟

تو یوتیوب هست...+فکر کنم همونه (پارازیتو ندیدم اخه) چون اتفاق جنجالی دیگه ای در مورد هفت نیوفتاده

مصاحبه کامل برنامه هفت با فریماه فرجامی قسمت اول:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

مصاحبه کامل هفت با فریماه فرجامی و امین تارخ - قسمت دوم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

واقعا كه بي برنامگي از سر و روي اين كشور ميباره
گفته بودن 11:45 شروع ميشه تا همون 12:15 الاف منتظر بودم به خاطر اون برنامه مسخره ...

اره واقعا...اون برنامه مزخرف دیروز و دیشب و فردا شب! رو اور تایم بهش وقت میدن

[Reza-sony]

دوستان اگه کسی برنامه هفت تاریخ هفتم بهمن رو کامل ضبط کرده ممنون میشم بذاره برای دانلود ، چون خیلی ها دنبالشن .

[pcforlife]

فرزند صبح رو قشنگ شستن گذاشتن کنار... این فراستی هم کل و یوم با افخمی مشکل داره! سره سن پترزبورگ هم اگه اشتباه نکنم بد بهش توپید...

[Kurosh]

برو بچ اینو بخونید، باحاله !



گویا خیلی جشنواره گرم شده و خوب داره پیش می‌ره، شما هرچه دل تنگ‌تان می‌خواهد بگین، وقت هم داریم، قبل از برنامه من از پخش وقت گرفتم...

محسن حدادی: [پس از پخش تیتراژ آغازین، تصویر استودیویی را می‌بینیم که مجری پشت میزش در حال شانه کردن موهای خود است، ناله‌ای از گوشه صحنه به گوش می‌رسد: حرکت...مجری رو به دوربین شماره سه در حال حرف زدن است اما صدایی به گوش نمی‌رسد...این بار صدای پشت دوربین به حالت عصبانی فریاد می‌کشد: صدا نداریم! قطعیم...صدا قطعه....تصویر قطع می‌شود؛ آنونس برنامه پخش می‌شود...]

مجری رو به دوربین سه: به نام خداوند جان و خرد...برنامه زنده همیشه مشکلات خودش رو داره، قرار شده به زودی یه پولی از حاجی بگیریم و استودیو رو عوض کنیم. امشب برنامه فشرده و خیلی عالی براتون تدارک دیدیم، پای تلویزیون بنشینید که گزارش‌های خوب و گفت وگوهای مفصلی هم داریم...درباره حاشیه‌های برخی سایت‌ها نسبت به برنامه دیشب هم باید عرض کنم که اینطوری نیست؛ و اونی هست که ما می‌گیم، برنامه امشب هم خیلی خوب تدارک دیده شده و جواب برخی از این آدم‌های مغرض رو می‌ده...ما حرف نداریم؛ کارمون هم درسته، امشب هم به همه ثابت می‌کنیم، باید واقعیت‌ها رو قبول کرد؛ بالاخره ما وقتی یه چیزی می‌گیم، بقیه نباید الکی ناراحت شن! [صدایی از ته استودیو به شکلی مبهم به گوش می‌رسد...]

آره...آره...قبل از اینکه سوال برنامه رو بخونم، توی آنونس یه جایی اشاره شد که لبخند معاونت سینمایی به تهیه‌کنندگان دولتی؛ اینجا من اصلاح کنم که ما اصلا تهیه کننده دولتی نداریم و منظور همه تهیه کننده‌ها بوده و اصلا هم بحث لبخند و اینا نبوده...[سروصداهایی توی گوشی مجری به گوش می‌رسد] آره...آره...شوخی خوبی هم نبود من در جریان نبودم! امیدوارم مسئولان دلخور نشن!اما چیز برنامه امشب رو بخونم، به نظر شما چرا جشنواره امسال در همان دو روز اول به بهترین جشنواره قرن تبدیل شد؟

گزینه الف: زحمات مدیران سینمایی کشور. گزینه ب: تشکیل شورای عالی سینما. گزینه جیم: دغدغه‌های شخص رییس جمهور نسبت به سینما. گزینه دال: همه موارد با تاکید بر گزینه جیم. شما تا آخر برنامه وقت دارین که جواب‌ها رو چیز کنین به برنامه.اما امشب چند تا حاشیه هم از برنامه‌های قبل داریم؛ بریم یه چیزی آماده شده ببینیم...[مجری کمی مکث می‌کند...] آها! چیزی آماده نشده، برنامه رو پیگیری می‌کنیم ضمن اینکه باید بگم، برنامه خوبی داریم، هیچ‌جا نرین، نخوابین، کانال ما رو هم عوض نکنین، فارسی‌وان هم الان چیزی نداره! ضمنا من خاطره‌های خیلی خوبی از انقلاب دارم، بهمن‌ماه 57 خیلی خاطره دارم...و دهه فجر هم مبارک!آقای غواصی از اینکه روی خط زنده تلفن برنامه هشت هستین تشکر می‌کنم. چه خبر آقا از جشنواره؟

- غواصی: من هم سلام عرض می‌کنم. قبل از جشنواره یک نکته راجع به دکور برنامه‌تون بگم. شما از رنگ قرمز جیگری استفاده کردین، می‌دونین که این رنگ، به قرمز وینستونی هم شهرت داره، بعلاوه اینکه جلد اکثر آثار پائولو کوئیلو که بیشتر با لوازم جانبی همراه یک زن خیابانی و ولگرد طراحی می‌شه از همین رنگ استفاده کرده؛ در نتیجه شما ناخواسته دارین نوعی هیجان کاذب رو در برنامه زنده به ذهن مخاطب القا می‌کنین؛ که این به خصوص برای دانشجویی که در یک شهر دورافتاده تنها سرگرمیش سریال فرار از زندان و برنامه هشته، اصلا خوب نیست. می دونین که اصطلاح برابری که در فصل‌های مختلف در زندان سونا در «فرار از زندان» می‌بینید به همان کیبوس و یک جامعه سوسیالیستی اشاره می‌کند، حرف اصلی‌اش هم این است: «سونا یک خیابان یکطرفه است». یعنی همه وارد آنجا می‌شوند، ولی هیچ کس از آنجا بیرون نمی‌آید مگر بمیرد.

شما هم با این دکور دارید القا می‌کنید که سینما در ذات خودش فساد رو داره، البته این در غرب و شرق وجود داره اما در سینمای ایران و سینمای بعد از انقلاب به این شدت نبوده؛ بعضی‌ها خواستند گاهی با برخی فیلم‌ها مثل کلاه‌قرمزی و سروناز که اونجا هم رنگ قرمز خیلی خودشو نشون می‌ده و به نوعی عادی سازی روابط غیرشرعی تبلیغ می‌شه، کارهایی بکنند اما نتونستن، شما هم نمی‌تونین و بهتره دکور رو که عوض کردین، به من زنگ بزنین... مجری در حالی که چشم‌هایش را نازک کرده است؛ رو به دوربین شماره سه می گوید: ما نقد پذیر هستیم، معتقدیم باید نقد در کشور زنده باشه، و خودمون هم پیش‌قدم شدیم. ممنونم از صحبت‌هایی که داشتین. مرسی!

یه گزارش تصویری از برج میلاد ببینید، بر می‌گردیم. [گزارش پخش می‌شود و طی آن یک دختر جوان با این جمله مقابل دوربین هشت قرار می‌گیرد: برنامه دادن ولی دو تا سئانس جابه جا شده و این خوب نیست به نظرم...]مجری: من قبل از اینکه جواب اول چیزمون رو بخونم، بگم که این دخترخانمی که گفت برنامه جشنواره عوض شده و... باید بدونه که اولا واسه اظهار نظر خیلی کوچیکه و نباید در مورد هر چیزی نظر بده و ثانیا من سال هاست دارم جشنواره می‌رم و می آم و جشنواره زیاد دیدم، همه جای دنیا این اتفاقات می‌افته ضمن اینکه اینا از حسن‌های یک جشنواره پویا و بین‌المللیه! [صدایی توی گوشی تذکراتی به مجری می‌دهد...] آره...آره..حتی جشنواره کن هم بعضی وقت‌ها فیلم‌ها با دو دقیقه تاخیر شروع می‌شه!

خب نتایج رو بخونم، تا الان حدود 23هزار نفر چیز فرستادن، گزینه الف 21درصد، گزینه ب 17درصد، گزینه جیم 77درصد، گزینه دال 59درصد. ممنونیم، بازم وقت دارین که چیزاتون رو بفرستین. میهمان عزیزی داریم. دبیر جشنواره برای سومین شب متوالی میهمان ویژه ما هستند؛ خسته نباشید می‌گم، گویا خیلی جشنواره گرم شده و خوب داره پیش می‌ره، شما هرچه دل تنگ‌تان می‌خواهد بگین، وقت هم داریم، قبل از برنامه من از پخش وقت گرفتم...