سوالات ادبی

[magmagf]

ادامه ی این شعر چیست ؟ از کیست؟

فرزانه سخن سرای بغداد
از سر سخن چنین خبر داد
کان شیفته ی رسن بریده
....

فرزانه سخن سرای بغداد
از سر سخن چنین خبر داد
کان شیفته رسن بریده
دیوانه ماه نو ندیده
مجنون جگر کباب گشته
دهقان ده خراب گشته
می‌گشت به هر بسیچ گاهی
مونس نه به جز دریغ و آهی
بوئی که ز سوی یارش آمد
خوشبوی‌تر از بهارش آمد
زان بوی خوش دماغ پرور
اعضاش گرفته رنگ عنبر
آن عنبرتر ز بهر سودا
می‌کرد مفرحی مهیا
بر خاک فتاده چون ذلیلان
در زیر درختی از مغیلان
زانروی که روی کار نشناخت
خار از گل و گل ز خار نشناخت
ناگه سیهی شتر سواری
بگذشت بر او چو گرزه ماری
چون دید در آن اسیر بی‌رخت
بگرفت زمام ناقه را سخت
غرید به شکل نره دیوی
برداشت چو غافلان غریوی
کی بی‌خبر از حساب هستی
مشغول به کار بت‌پرستی
به گرز بتان عنان بتابی
کز هیچ بتی وفا نیابی
این کار که هست نیست با نور
وان یار که نیست هست ازین دور
بیکار کسی تو با چنین کار
بی‌یار بهی تو از چنین یار
آن دوست که دل بدو سپردی
بر دشمنیش گمان نبردی
شد دشمن تو ز بی‌وفائی
خود باز برید از آشنائی
چون خرمن خود به باد دادت
بد عهد شد و نکرد یادت
دادند به شوهری جوانش
کردند عروس در زمانش



نظامی

[cityslicker]

عالی بود فکر کنم نوبت شماست ولی حالا که نیستید دوباره من می نویسم

دو دستم ساقه سبز دعايت
گـل اشـکم نثـار خاک پايـت
دلم در شاخه ياد تو پيچيـد
.....
از کیست"؟
ادامه؟

[magmagf]

عالی بود فکر کنم نوبت شماست ولی حالا که نیستید دوباره من می نویسم

دو دستم ساقه سبز دعايت
گـل اشـکم نثـار خاک پايـت
دلم در شاخه ياد تو پيچيـد
.....
از کیست"؟
ادامه؟

دو دستم ساقه سبز دعايت
گـل اشـکم نثـار خاک پايـت
دلم در شاخه ياد تو پيچيـد
چو نيلوفر شکفتـم در هوايت
به يادت داغ بـر دل مـی نشانـم
زديده خون به دامن می فشانم
چو نــی گر نالم از سوز جـدايـي
نيستان را به آتش می کشانم


قیصر امین پور

(خیلی جالب بود داشتم دنبال شعر از قیصر امین پور می گشتم که یک دفعه این را دیدم خیلی اتفاقی ..... )

[magmagf]

ادامه این شعر چیسه ؟ از کیست ؟

فهمید دارم حسرتی، داغی، غمی ؛ فهـمید

از حجــم اقیــانوس دردم شبنــــــمی فهمید

می گفت یک جــایی دلم دنبال آهویی است

...............................................

[cityslicker]

دو دستم ساقه سبز دعايت
گـل اشـکم نثـار خاک پايـت
دلم در شاخه ياد تو پيچيـد
چو نيلوفر شکفتـم در هوايت
به يادت داغ بـر دل مـی نشانـم
زديده خون به دامن می فشانم
چو نــی گر نالم از سوز جـدايـي
نيستان را به آتش می کشانم


نمی دونم از کیه اما انگار اقای اصفهانی خوندنش

شعر از شاعر معاصر
قیصر امین پور هست

استاد اصفهانی هم خواننده ی این متن هستند بله


حالا این


محبوب من بیا

تا اشتیاق بانگ تو در جان خسته ام
........
شاعر؟
ادامه؟

[cityslicker]

ادامه این شعر چیسه ؟ از کیست ؟

فهمید دارم حسرتی، داغی، غمی ؛ فهـمید

از حجــم اقیــانوس دردم شبنــــــمی فهمید

می گفت یک جــایی دلم دنبال آهویی است

...............................................

فهمید دارم حسرتی، داغی، غمی ؛ فهـمید

از حجــم اقیــانوس دردم شبنــــــمی فهمید

می گفت یک جــایی دلم دنبال آهویی است

فــال مــرا فــهمی نفــهمی مبهــمی فـهـمید

این کـولی زیبــا دو مــاه از ســـال می آمد

وقـتی کــه می آمد تمــام کــوچه می فهمید

اوداشـت هفـــده سـال- یا کمــتر- نمی دانم

مـی شد از آن رخسـار زرد گنــدمی فهمید

امسـال هــم وقتـی که آمد شهــر غـوغا شد

امسـال هــم وقتـی کــه آمـد عالــمی فهمید:

مـو فالـگیرم... اومدم فالت بگــیرم.... هـا

فهــمید دارم اضـطرابی ، ماتمـی ؛ فهـمید

دستــم به دستـش دادم و از تب ،تب سردم

بی آنکـه هـذیان بشـنود از مـن کمی فهمید

بخـتت بلـنده... ها گلو! چشمون دشمن کور

راز تــونـه گـفــتـم پریـنــو آدمــی فـهـمید

هی گفت از هر در سخن ؛ از آب و آیینه

از مهـره مار و طلسم و هر چه می فهمید

بـا اینهـمـه او کــولی خــوبی نخــواهـد شـد

هـرچـند از باران چشـمـم نـم نـمی فهمـید

مــی خـــوانــد از آیـیـــنه راز مــاه را امـا

یک عمـــر من آواره اش بودم، نمی فهمید

شعر از--محمد حسین بهرامیان


بالا شعر رو نوشتم محبت کنید که دو باره لازم نباشه پست بدم
مرسی

[magmagf]

محبوب من بیا,
تا اشتیاق بانگ تو در جان خسته ام,
شور و نشاط عشق بر انگیزد.
من غرق مستی ام
از تابش وجود تو در جام جان چنین
سرشار هستی ام.
من بازتاب زیبایی توام
آیینه شکو دلارایی توام


حمید مصدق

[NOOSHIN_29]

همین یه بیتش رو بلدم بقیه شو بگید:
تو و روز نشاط و با سیه چشمان چمیدن ها
به شبها، های های گریه و مژگان تر با من!

[magmagf]

همین یه بیتش رو بلدم بقیه شو بگید:
تو و روز نشاط و با سیه چشمان چمیدن ها
به شبها، های های گریه و مژگان تر با من!

یاد پسر با من



برو ای جان سفر با تو غم دور از پسر با من
شب کام از تو و اشک جدایی تا سحر با من
به بزم لاله رویان گفتگوی روبرو با تو
میان چاره جویان جستجوی در به در با من
غم ما را مخور ای یوسف در چاه زندانی
همه گنج عزیزی از تو و رنج پدر با من
تو و روز نشاط و با سیه چشمان چمیدن ها
به شب ها های های گریه و مژگان تر با من
ز تو در کوچه های عاشقی شوق نظر بازی
به خلوت بازی با رنج ها از هر نظر با من
سر افرازانه رفتن با جوانان پا به پا با تو
ز پا افتادن دوران پیری سر بسر با من
چه بکی گر فراموشم کنی حق را به یاد آور
ز نسیان جوانان آگهم یاد پس با من
اگر از نامه معذوری تو را بی نامه می بینم
که شب ها عالمی دارد خیال نامه بر با من
بود مرغ دلم بر بام یادت نغمه خوان هر شب
به سویت پر گشایم گر بود حال سفر با من
همی ترسی مگر روزی ز مرگم بی خبر مانی
چه می لرزی به خود ؟ هنگام جان دادن خبر با من


مهدی سهیلی

[N.P.L]

از دوستان اگه کسی ابیات اول این شعر رو میدونه لطفا برام بگه:

.
.
.
.
شاعر نبودی که بفهمی
پاییز بهاری است که عاشق شده است.

تو رادیو شنیدم فکر کنم اینجوری بود.ممنون