اشعـار عاشقـانـه

[دل تنگم]

سر کوچه عشق منتظرم باش
وای که چقدر تنگ دلم برای گرم بوسه هات
بهم بگو که خالیه جای لبام روی لبات
وای چقدر سرد تنم بدون گرم نفسات
سوت کور لحظه هام بدون مخمل صدات
من بی قرار.من بی قرار تو این کویر انتظار
به هر طرف رو می کنم دیوانه وار دیوانه وار
تشنه به دنبال توم، تشنه به دنبال سراب
در عطش دیدنتم، در عطش یه قطره اب
سر کوچه عشق منتظرم باش
یادت نره قرارمون نه تنها امشب هر شب
بیا ز دیدنت برام هر لحظه روز شبه
چند تا زمستون بهار گذشتن از پیش چشمات
شاهد چند تا فصل سرد بدون تو مونده نگاهم
از بی تو بودم عاجزم در انتظار معجزم
به خاطر تو مونده ام به خاطر تو زنده ام
سر کوچه عشق منتظرم باش

[دل تنگم]

وصل تو کجا و من مهجور کجا
دردانه کجا حوصله مور کجا

هر چند ز سوختن ندارم باکی
پروانه کجا و آتش طور کجا

[دل تنگم]

ای خاك رهت سرمه چشمان خمارم

وی زلف تو آشفته تر از هر دو نگاهم

عمری است گرفتار تو با اين رخ زردم
لايق نبود عشق تو را روی سياهم

نجوای تو در گوشم و آوای سه تارم
شد مونس شبهای من و سوز سه گاهم

فرياد رس من به فدای قدم تو
لطفی بنما ميگذرد عمر تباهم

بر ديده نهم منت ديدار تو را من
پروا نكنم از نگه و تير گناهم

بگذشت جدائی و در آغوش من آئی
در بستر من بوی تو در صبح و پگاهم

اين مستی منصور نشان از قدح توست
جز باده و قند لب تو هيچ نخواهم

[دل تنگم]

من سخنی گوی به قربان زبانت
اي زندگی من به فدای تن و جانت
يك روز بيا عقده دل باز گشاييم
من نيستم اين دل شده هر دم نگرانت
از روي خوشت ماه خجل شمس منيری
هر اختر زيبا ببرد نام و نشانت
آمد به تماشای تو آن گل ز گلستان
مدهوش شد از سرخی آن لعل لبانت
گفتی كه به ديدار من آيی خطري هست
بر جان بخرم من خطر و سود و زيانت
شيرينتر از آن لعل لبانت نچشيديم
سر مست كند جان مرا آب دهانت
ديريست گرفتار فراق و نگرانيم
دل تنگ جمال تو و ابروی كمانت
گر فتنه كنی چشم ز ديدار بپوشی
با مردن دل تيره شود هر دو جهانت
دلتنگم و آيی تو به خواب و به خيالم
محتاج توام دل بكشد بار گرانت
من درد دلم گفتم و تو باز بگفتی
منصور چه شد شعر تو وطبع روانت

[دل تنگم]

سحر گاه
دل تنگم و جز روی خوشت در نظرم نيست
در گيتی و افلاك به جز تو قمرم نيست
با عشق تو شب را به سحر گاه رسانم
بی لذت ديدار تو شب را سحرم نيست
بوسم لب لعلت كنم اصرار به صد بار
جز سرخی لبهای تو لعل و گهرم نيست
بر زلف تو آويخته احساس و غرورم
جز وصف سر و زلف تو كار دگرم نيست
من بوسه زنم بر رخ زيبا و به پايت
جز خاك رهت سرمه چشمان ترم نيست
باز آ كه دل در به درم در پی وصل است
دل تنگم و جز روی خوشت در نظرم نيست

[دل تنگم]

دام بلا

درد من هجر تو و داغ پريشانی نيست

دل سرگشته من شاهد طوفانی نيست

گذرم سوی تو افتاد و نگاهم نكنی
گر چه در آن نگهت داغ پريشانی نيست
من گرفتار توءام دام بلا شد نگهت
گذر از اين دو قفس در يد زندانی نيست
برق چشم دو نگاهت چو فريبم دادند
مطمئن باش كه جز سفره تو خوانی نيست
اي فنا كرده حسرت تو بيا دستم گير
ماه من نور رخت پرتو پنهانی نيست
قلم افسرد و مركب ننوشت و خشكيد
چشم خشكيده دل را ره درمانی نيست
گر چه از عشق تو گويم همه شب در همه حال
همچو منصور گرفتار تو حيرانی نيست

[دل تنگم]

سپیده دم

بیا در انتظار تو من عاشق سپیده ام
در این جهان بیکسی چه رنجها کشیده ام

به یاد تو چه روز و شب به گریه و بهانه شد
چه تارها به نام تو به خواهشم طنیده ام

در این خزان بیکسی امید بی مثال من
به خلوت شبانه ام به وصل تو رسیده ام

جوانیم به نام تو شده تباه و خسته ام
به پای خسته ام نگر که در پی ات دویده ام

دو چشم پر زاشگ من فدای چشم مست تو
چه طعنه ها من از برای دیدنت شنیده ام


فدای چشم نرگست نظر به حال من نما


کمان قد من نگر که در غمت خمیده ام

[magmagf]

يك نفر هست كه از پنجره‌ها
نرم و آهسته مرامي‌خواند
گرمي لهجه باراني او
تا ابد توي دلم مي‌ماند

يك نفر هست كه درپرده شب
طرح لبخند سپيدش پيداست‌
مثل لحظات خوش كودكي‌ام‌
پر ز عطر نفسشب‌بوهاست‌

يك نفر هست كه چون چلچله‌ها
روز و شب شيفته پرواز است
تويچشمش چمني از احساس
توي دستش سبد آواز است

يك نفر هست كه يادش هر روز
چون گلي توي دلم مي‌رويد
آسمان، باد، كبوتر، باران‌
قصه‌اش را به زمين مي‌گويد

[دل تنگم]

نمیشه یه شب به خاطر نبودنت گریه نکنم

نمیشه یه شب به یاد خنده هات خسته و افسرده نشم

می شه هرشب برای شنیدن صدات یه وجب ازت دوربشم
می شه هرشب که تو هرشب کنارمی لحظه ها رو دنبال کنم
می شه یاد هر شب و هرشب تا صحر خدا رو صدا کنم
نمی شه با هم کنار هم یه شب و تا صحر بدون اخم گذر کنم
می خوام از سکوت بی وقفه تو تو غبار لحظه هام بشینم و حرف بزنم
می خوام از روی جنازه های دل سوخته آدمای شهر کوچ کنم
می خوام از کنار تو عشقم و یه یه جوری با نگات طاق بزنم
می خوام از روی گونه های خیسم برات از اشکام دریا بسازم
می خوام از بلند ترین قله دنیا داد بزنم

عزیز ترین دوستت دارم

[دل تنگم]

به که گویم که تو منزلگه چشمان منی
به که گویم تو نوازشگر دستان منی

به چه سازی بسرایم دل تنهای تو را
گر چه پاییز نشد همدمو همسایه ی من

به که گویم که تو آهنگ دل و جان منی
به که گویم که تو باران زمستان منی

همه رفتند از این شهر و دلم تنها ماند
به که گویم که تو عمریست که مهمان منی

گر چه خورشید سفر کرده ز کاشانه ی ما
به که گویم که تو عمری مه تابان منی