همه چیزهای خوب زندگی یه روزی تموم میشن. کاشکی قبلش قدرشون رو بدونیم
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
همه چیزهای خوب زندگی یه روزی تموم میشن. کاشکی قبلش قدرشون رو بدونیم
کسانی که آن طور که می خواهند زندگی میکنند، معمولا از طرف جامعه پذیرفته نمی شود و مورد خشم قرار میگیرند.
Last edited by Saeed Dz; 27-10-2014 at 20:24.
احتمال داره موجودات کاملتر از ما هم وجود داشته باشند در این همه کهکشان دیگه؟ موجوداتی از جنس دیگه و فوق العاده قوی تر!
احتمال داره این بهشت و جهنم تو این میلیاردها کهکشان دیگه باشن؟
همه‌ی انسان‌ها خوب هستند، مگر اینکه خلافش ثابت نشود.
دنیا را آنقدر ثابت و تکراری و استوار تجربه میکنیم که یادمان میرود چه امپراطوری های بزرگی یک شبه نابود شدند و چه فرهنگ ها و آداب و رسومی که گذشته ها غیر قابل تجدید نظر بودند ، کلا فراموش شدند ... و چه سست بنیاد است همین دنیایی که به هزار دوز و کلک آنرا استوار می نمایند و چه راحت عوض خواهد شد آنچه امروز جز آن را نمی شناسیم .
خیلی از پدیده ها و حقایق دنیا در گذشته به اشتباه توسط افرادی بی صلاحیت و فاقد درک درست توضیح داده شده . توضیحاتی کاملن اشتباه که تنها برای خوشنودی خود و ارضای احساسات درونی اطرافیان بوده .
ولی گذر زمان نشان داد که حقایق دنیا در حال حاضر چیز دیگری است با این حال همچنان هستن انسان هایی در این عصر که برای ارضای حس خوشنودی خویش تلاش میکنن و حاضرن در این راه حقایق رو قربانی و یا به اون پشت کنن .
Last edited by B3HZ@D; 09-11-2014 at 01:57.
یکنواختی باعث غفلتِ مردم میشه مگر آنانکه غافل نیستند
برایِ خردمندانِ اندیشمند ( عاقلانی که بسیار می اندیشند ) , تکرارِ دیدن و شنیدن باعثِ فراموشیِ پدیدآورنده و غفلت از او نمیشه .
مثال:اگر آسمان تاریکِ تاریک بود از ابتدای پیدایش انسان و پس از هزاران سال ناگهان در یک شب تمام ستارگان پدیدار میشدند , همه ی مردم با توجهِ شدید و تعجب بسیار میگفتند :
اون بالا یه اتفاقی افتاده ؟ اون همه جسم درخشان یهو چطوری پیدا شد و از کجا ؟ نکنه یه نفر باعث پدید اومدنِ اون همه جرم آسمانی شده ؟
و این موضوع هفته ها و ماهها خبر اول همه ی رسانه ها میشد اما بعدش بیشتر مردم تدریجاً توجهشون به این موضوع کمتر و کمتر میشه تا اینکه براشون عادی و بی اهمیت میشه ( درست مثل الان )
فقط عده ی اندکی میمونند که از یاد نمیبرند پدید آورنده رو .
اینها همون کسانی هستند که الان هم وقتی به آسمان نگاه میکنند باوجودیکه از گذشته های بسیار دور آسمان همینجوری بوده , اما باز هم از پدیدآورنده غافل نمیشند و موضوع براشون عادی و بی اهمیت نمیشه .
این افراد هر روز پرندگان و حشرات و گلها و ابرها و باران و برف و رودخانه و خورشید و غیره رو میبینند مثل همه ی مردم
اما موضوع براشون عادی و معمولی و بی اهمیت نمیشه و از پدیدآورنده غافل نمیشند و فراموشش نمیکنند .
تکرارِ دیدن و شنیدنِ اجسام و پدیده ها نه تنها باعث فراموشی نمیشه برای این افراد , بلکه باعث میشه همیشه به یاد پدیدآورنده باشند و نتونند فراموشش کنند
افرادِ عادی میگن :
ماه ؟ خورشید ؟ ستارگان ؟ حیوانات ؟ گیاهان ؟ خب که چی ؟ اینها همیشه بوده توی طبیعت ؟
اما اون افراد میگن :
همیشه بوده این چیزها , همیشه هم باعث شده که پدیدآورنده رو از یاد نبریم .
زندگی خاطره ایست کوتاه و تکرار نشدنی.
تنها راه نجات برای رهایی برای شکافتن خلصه ی ذهن این است که روبروی آینه ی حقیقت صورت خویش را با سیلی سرخ کنی و به خود بگویی مرگ تنها راه چاره است
هنر بر شمشیر پیروز است.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
