سنانکور(Senancour )
اتین پیور دو سنانکور(Etienne pivert de Senancour ) 16نوامبر سال 1770 در پاریس بدنیا آمد. پدر ومادرش افرادی سالمند و سخت گیر بودند به همین دلیل سنانکور دوران کودکی غمگین و افسرده ای داشت ودر کل فردی منزوی بود.او ساعتهای زیادی را به خواندن کتابها ونقاشی تصاویر خیالی می پرداخت.
در 19 سالگی پدرش تصمیم گرفت که اتین وارد صومعه شود ولی از آنجایی که سنانکور به مذهب علاقه ای نداشت از آنجا گریخت و به سوئیس رفت. در آنجا ازدواج کرد ولی بزودی از همسرش جدا شد.سنانکور به فرانسه بازگشت.سال 1975 اولین رمانش چاپ شد"الدومن یا خوشبختی در ابهام"(Aldomen ou le bonheur dans l’obscurite ).سال 1804 سنانکور شاهکارش را نوشت:"اوبرمان"(Oberman )رمانی که بصورت متون نامه نگاری بوداما در عصر خودش گمنام ماند تا سال 1833که سنت بوونوشتن مقدمه اوبرمان را در چاپ دومش بر عهده گرفت و اینگونه بود که سنانکور منزوی به پایان غم زندگی اش رسید.
سال 1846 سنانکور در سنت کلود در فراموشی در گذشت.پسرش روی سنگ قبر او این جمله را نوشت که خلاصه زندگی سنانکور است:"ابدیت پناهگاه من باش."(Eternite, sois mon asile )
آثار سنانکور:
-تصورات درباره طبیعت اولیه انسان( Les Reveries sur la nature primitive de l’homme)
-اوبرمان(Oberman )
-مشاهدات منتقدانه روی "نبوغ مسیحیت"(Observation critique sur le “Genie du Christianisme” )
-آلدمن یا خوشبختی در ابهام(Aldomen ou le bonheur dans l’obscurite)
-ایزابل(Isabelle )