ورود تاکسی های فضایی خصوصی به فضا
ناسا اخیرا پیش‌نویس درخواست برای مرحله چهارم و نهایی «برنامه خدمه تجاری» خود را منتشر کرده که انتظار می‌رود به پرتاب تاکسی‌های فضایی سرنشین‌دار به ایستگاه فضایی بین‌المللی از خاک آمریکا تا اواخر سال 2017 بینجامد.
«برنامه خدمه تجاری C5610K» تلاش ناسا برای ارائه کمک هزینه به توسعه تجاری سیستم هایی برای حمل فضانوردان به ایستگاه بین المللی و بازگرداندن آن ها به زمین است.
بر اساس این پیش نویس، زمانی که ناسا نخستین اقدام برای یک پرواز سرنشین دار را صورت دهد، هر سال دو بار از این پروازها انجام خواهد شد.
ناسا پاییز سال جاری میلادی قرارداد نهایی را منتشر خواهد کرد، این آژانس در اول و دوم آگوست میزبان نشست پیش قرارداد با صنایع در مرکز فضایی کندی خواهد بود.
آن طور که انتظار می رود، این قرارداد تحت مقررات تجاری فدرال، قراردادی با قیمت ثابت خواهد بود.
تاکنون ناسا بیشتر به «قانون موافقت نامه های فضایی» برای ارائه کمک هزینه به توسعه سفینه فضایی که از لحاظ تجاری طراحی شده، متکی بوده است.
عموما این تصور وجود دارد که شرکت های دارای بهترین شانس، شرکت هایی هستند که ناسا از پیش به عنوان بخشی از دور سوم برنامه خدمه تجاری، از آن ها حمایت کرده است.
این شرکت ها شامل «سیستم های تفحص فضایی بوئینگ،» «سیستم های فضایی سیرا نوادا» و «فناوری های تفحص فضایی» (اسپیس ایکس) هستند.
بوئینگ و اسپس ایکس بر روی ساخت کپسول ها فعالیت می کنند، در حالی که سیرا نوادا طراحی لیفتینگ-بدنه را بر عهده دارد.
تمامی سه سفینه فضایی می توانند هفت نفر را در خود جای دهند. بوئینگ و سیرانوادا در حال برنامه یزی برای پرتاب موشک Atlas 5 هستند، در حالی که موشک Falcon 9 متعلق به اسپیس ایکس آماده عملیات در سال 2017 است.
در برنامه زمانبندی و بودجه گذاری، پرواز نمایشی برنامه ریزی شده که بخشی از آنچه ناسا «توانایی حمل ونقل خدمه تجاری» می نامد، است، نخستین پرواز فضایی مداری سرنشین دار از ایالات متحده آمریکا، از سال 2011 (سال پایان یافتن برنامه شاتل فضایی) به شمار می آید.
ناسا بارها اعلام کرده به بیش از 800 میلیون دلا در سال برای اجرای برنامه اش در سال 2017 و دخالت دادن بیش از یک شرکت در این برنامه نیاز دارد.
جواب بصورت نقل قول