واسه شروع موسيقي...چه سازي؟؟؟

[fingulii]

سلام من دوست دارم يه ساز موسيقي رو ياد بگيرم .. خودم به ويولن و تار علاقه دارم اما هيچ تجربه اي ندارم ميخواستم بدونم واسه شروع از چه سازي شروع كنم ...يه كم اطلاعات ميخوام در مورد سازها

[nafe-bandar]

به نظر من زیباترین هاشون 3 تار و سنتور البته تو اصیل های ایرانیش!
شما گیتار هم کار کنید بد نیست!
حالا واسه چه کاری می خواید؟
کسب درآمد؟

[tirdad_60]

سلام من دوست دارم يه ساز موسيقي رو ياد بگيرم .. خودم به ويولن و تار علاقه دارم اما هيچ تجربه اي ندارم ميخواستم بدونم واسه شروع از چه سازي شروع كنم ...يه كم اطلاعات ميخوام در مورد سازها

تبریک میگم که تصمیم گرفتید وارد دنیای موسیقی بشید
اما در مورد انتخاب یک ساز معیار خاصی وجود نداره و انتخاب خاص بیشتر یک مساله شخصی و احساسی هستش و هر فردی باید در درون خودش جستجو کنه تا ببینه با چه سازی و صدایی میتونه ارتباط بهتری برقرار کنه اما اگه بخوام یه توضیح مختصری راجع به این دو ساز بدم :


تار از سازهای زهی است که با مضراب نواخته می‌شود. تار در ایران و برخی مناطق دیگر خاورمیانه مانند آذربایجان و ارمنستان برای نواختن موسیقی کلاسیک این کشورها رایج است. در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. درویش خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود.
کاسهٔ تار بیشتر از کنده کهنه چوب توت ساخته می‌شود که هرچه این چوب کهنه‌تر باشد به دلیل خشک بودن تارهای آن چوب تار دارای صدای بهتری خواهد بود. پرده‌ها از جنس روده گوسفند و دسته و پنجه معمولاً از چوب گردو تهیه می‌شوند. شکل کاسهٔ تار مانند دو دل به هم چسبیده و از پشت شبیه به انسان نشسته‌ای است. تار آذربایجانی شکل کمی متفاوتی دارد و سیم‌های آن بیشتر است. جنس خرک از شاخ بز کوهی است. در دو طرف دسته از استخوان شتر استفاده می‌شود. نوازندگی تار تا اندازه ای شبیه سه تار است تعداد پرده‌ها نیز با هم شباهت دارند. صدای تار به دلیل وجود پوستی که روی آن است از شفافیت خاصی برخوردار است. به خصوص سازهایی که ساخت قدیم هستند از شیوهٔ صدای دیگری برخوردارند


ویولون: ويولون در اصل سازى شرقى است که بعد از جنگ‌هاى صليبى به اروپا راه يافت. بعضی معتقدند ویولون تکمیل یافته ساز رباب است که از آسیا به اروپا راه یافته نخستين سازندگان معروف ويولون در ايتاليا پيدا شدند. ويولون داراى چهار سيم است و به دو روش اجرا مى‌شود. با آرشه وپيتسيکاتو آهنگ بدون آرشه و با ضربات انگشتاست. اين ساز کوچک از جمله سازهاى زهى است.
ويولون اصيل جنسش از چوب است و وزن سبک و انداه‌اى کوچک دارد. ويولون داراى بدنه، دسته و سراست.
ويولون از اواخر دورهٔ ناصرالدين‌شاه جاى کمانچه را در ايران گرفت؛ و نوازندگان کمانچه تکنيک خود را به ويولون انتقال دادند و جز استاد ابوالحسن صبا و ساير شاگردان مدرسهٔ عالى موسيقى که ويولون را با تکنيک حقيقى آن مى‌نواختند، بقيه ويولونيست‌هاى ايرانى از روش کمانچه‌کش‌ها پيروى مى‌کردند. شيوهٔ استاد صبا با شاگردانش منتقل شد و آنها با تغييراتى چند، ويولون را تا حدودى از تکنيک کمانچه‌کشى جدا کردند. از اين‌رو نوازندگان اين دو ساز، گاه هر دو را مى‌نواخته‌اند و به هر دو تسط داشته‌اند. استادان نوازندهٔ ويولون چون على‌نقى وزيرى و ابوالحسن صبا، مکاتبى را براى اجراى موسيقى با اين ساز بوجود آوردند.


اما در مورد انتخاب به نظر من ساز باید شما رو به خودش جذب کنه و به اصطلاح کششی درونی بوجود بیاره که انرژی راه تعلیم باشه

[vioman]

سلام من دوست دارم يه ساز موسيقي رو ياد بگيرم .. خودم به ويولن و تار علاقه دارم اما هيچ تجربه اي ندارم ميخواستم بدونم واسه شروع از چه سازي شروع كنم ...يه كم اطلاعات ميخوام در مورد سازها

دوست عزیز

در تعین ساز چند عامل تاثیر مستقیم داره.

اول علاقه
دوم سن شخص
سوم پشتکار
و چهارم هدف یا دیدگاه

علاقه چیزی نیست که با مشورت به نتیجه برسه ، کاملا شخصیه و به خود شما بر میگرده.

سن ورودی به دنیای موسیقی خیلی در آینده ی موسیقیایی شخص تاثیر گذاره.

برای کودکان زیر 10 سال ارف مناسبه.

برای کودکان بین 10 تا 15 سال سلفژ ، ساز مورد علاقه (در صورت سهل الوصول بودن) و ساز های پایه مثل پیانو ،ارگ یا ساز های ریتمیک مناسبه.

برای سنین بالاتر از 15 سال ساز مورد علاقه تاکید میشه ، چون بعد از این سن هم شخص با مسائل پیچده ی زندگی مواجه میشه و هم اینکه فرصتی براش باقی نمیمونه تا بخواد چندین سال پایه ای کار کنه.

پشتکار و تمرین هم خیلی در موسیقی تعین کنندست.
یک استاد هرچقدر هم که بی نظیر باشه فقط راه رو نشون میده ، پیمودن این راه با هنرجو هستش
این راه ابتدای سخت و مشکلی نداره اما برای به اوج رسیدن باید سختی ها رو تحمل کنید
تمرین ، تمرین ، تمرین ، تمرین ....

تعین هدف هم از واجباته!
اگر کسی تصمیم داشته باشه برای دل خودش ساز بزنه میتونه هر زمانی و با هر سازی شروع کنه.

اما اگر کسی تصمیم داره که اوج قلل موسیقی کشورش و یا حتی دنیا رو فتح کنه هم باید زود شروع کنه هم دیر تموم کنه ، باید خودش رو وقف موسیقی کنه

با توجه به تفاسیر بالا ، نظرتون چیه؟
خودتون رو با کدام شرایط مطابق میبینید؟

[vioman]

تبریک میگم که تصمیم گرفتید وارد دنیای موسیقی بشید
اما در مورد انتخاب یک ساز معیار خاصی وجود نداره و انتخاب خاص بیشتر یک مساله شخصی و احساسی هستش و هر فردی باید در درون خودش جستجو کنه تا ببینه با چه سازی و صدایی میتونه ارتباط بهتری برقرار کنه اما اگه بخوام یه توضیح مختصری راجع به این دو ساز بدم :


تار از سازهای زهی است که با مضراب نواخته می‌شود. تار در ایران و برخی مناطق دیگر خاورمیانه مانند آذربایجان و ارمنستان برای نواختن موسیقی کلاسیک این کشورها رایج است. در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. درویش خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود.
کاسهٔ تار بیشتر از کنده کهنه چوب توت ساخته می‌شود که هرچه این چوب کهنه‌تر باشد به دلیل خشک بودن تارهای آن چوب تار دارای صدای بهتری خواهد بود. پرده‌ها از جنس روده گوسفند و دسته و پنجه معمولاً از چوب گردو تهیه می‌شوند. شکل کاسهٔ تار مانند دو دل به هم چسبیده و از پشت شبیه به انسان نشسته‌ای است. تار آذربایجانی شکل کمی متفاوتی دارد و سیم‌های آن بیشتر است. جنس خرک از شاخ بز کوهی است. در دو طرف دسته از استخوان شتر استفاده می‌شود. نوازندگی تار تا اندازه ای شبیه سه تار است تعداد پرده‌ها نیز با هم شباهت دارند. صدای تار به دلیل وجود پوستی که روی آن است از شفافیت خاصی برخوردار است. به خصوص سازهایی که ساخت قدیم هستند از شیوهٔ صدای دیگری برخوردارند


ویولون: ويولون در اصل سازى شرقى است که بعد از جنگ‌هاى صليبى به اروپا راه يافت. بعضی معتقدند ویولون تکمیل یافته ساز رباب است که از آسیا به اروپا راه یافته نخستين سازندگان معروف ويولون در ايتاليا پيدا شدند. ويولون داراى چهار سيم است و به دو روش اجرا مى‌شود. با آرشه وپيتسيکاتو آهنگ بدون آرشه و با ضربات انگشتاست. اين ساز کوچک از جمله سازهاى زهى است.
ويولون اصيل جنسش از چوب است و وزن سبک و انداه‌اى کوچک دارد. ويولون داراى بدنه، دسته و سراست.
ويولون از اواخر دورهٔ ناصرالدين‌شاه جاى کمانچه را در ايران گرفت؛ و نوازندگان کمانچه تکنيک خود را به ويولون انتقال دادند و جز استاد ابوالحسن صبا و ساير شاگردان مدرسهٔ عالى موسيقى که ويولون را با تکنيک حقيقى آن مى‌نواختند، بقيه ويولونيست‌هاى ايرانى از روش کمانچه‌کش‌ها پيروى مى‌کردند. شيوهٔ استاد صبا با شاگردانش منتقل شد و آنها با تغييراتى چند، ويولون را تا حدودى از تکنيک کمانچه‌کشى جدا کردند. از اين‌رو نوازندگان اين دو ساز، گاه هر دو را مى‌نواخته‌اند و به هر دو تسط داشته‌اند. استادان نوازندهٔ ويولون چون على‌نقى وزيرى و ابوالحسن صبا، مکاتبى را براى اجراى موسيقى با اين ساز بوجود آوردند.


اما در مورد انتخاب به نظر من ساز باید شما رو به خودش جذب کنه و به اصطلاح کششی درونی بوجود بیاره که انرژی راه تعلیم باشه

دوست عزیز
میشه لطف کنید در مورد ساز ویلن و مطالبی که عنوان کردید بیشتر توضیح بدید؟
اللخصوص در مورد شرقی بودن ساز و ارتباط اون با ساز رباب!!!

[tirdad_60]

دوست عزیز
میشه لطف کنید در مورد ساز ویلن و مطالبی که عنوان کردید بیشتر توضیح بدید؟
اللخصوص در مورد شرقی بودن ساز و ارتباط اون با ساز رباب!!!

طبق مطالعات انجام شده بر روي آثار و متون ادبي و آثار هنري(نقاشي، کنده کاري و …) تاريخچه ي سازهاي آرشه به سازي تک-سيم از خانواده ي رباب که هنوز هم نواختن نوعي از آن در مناطقي از هند رواچ دارد، باز مي گردد. به مرور زمان اين گروه سازي در قسمتهايي از هند، ايران، شمال آفريقا و عراق امروزي کامل شده و از گستره ي صوتي بيشتري نيز بهره مند مي شوند که سازهاي "قيچک" و "کمانچه" از باز ماندگان اين خانواده هستند. تمامي سازهاي آرشه اي آن زمان که در منطقه ي خاورميانه متداول بوده اند، از کاسه اي چوبي به اشکال مختلف و رويه اي از پوست تشکيل مي شدند به طوري که خرک ساز بر روي اين صفحه ي پوستي قرار مي گرفته است. لازم به ذکر است که تمامي اين سازها به صورت عمودي(همانند کمانچه) يا با کمي زاويه، مايل به سمتي نواخته ميشدند. طبق شواهد موجود، اين سازها در سده ي نهم ميلادي وارد اروپا شده و با سازهايي از خانواده ي بربط که قبل از اين به اروپا رفته بود تلفيق شدند و گروه سازي جديدي با بدنه اي کاملا چوبي پديد آمد که "ربک" و "فيدل" از اين گروهند. در سده ي دهم ميلادي سازها از کليسا اخراج شدند و به جز ارگ بقيه تا مدتها در هنر مذهبي مسيحي جايي نداشتند چرا که از نظر کليسا، موسيقي سازي آن زمان کفر آميز بود و موسيقي مذهبي منحصر به موسيقي آوازي ميشد. در نتيجه موسيقي سازي در بين مردم به حيات خود ادامه داد. البته اين تحريم چندان نپاييد و با تاسيس مذاهب جديد، موسيقي سازي دوباره به مراسم مذهبي راه يافت.

همزمان با تکامل سازهاي آرشه اي که ايستاده نواخته مي شدند، نوعي از فيدل در سده ي دوازدهم ميلادي وارد موسيقي مذهبي شد که به صورت افقي نواخته مي شد و روي سينه ي نوازنده قرار مي گرفت (شبيه به نحوه ي ويولن نواختن اقوام کولي). به تدريج انواعي ديگري از خانواده ي فيدل با نام "ويول" در سده هاي پانزدهم و شانزدهم ميلادي پديد آمدند. ويول ها در اندازه هاي مختلف و به اشکال مختلف ساخته شدند. برخي داراي سيم هاي "واخوان" (مانند ليرا دا براچو ??) بودند که با نواخته شدن برخي نتها، سيمهاي واخوان که از زير خرک و در برخي نمونه ها از کنار دسته عبور مي کردند مرتعش مي شدند و برخي ديگر مانند "ويولا دا گامبا" در دسته داراي پرده هايي از روده ي گوسفند بودند(همچون لوت).

[N O V A L I S]

- برای شروع موسیقی هیچ وقت دیر نیست! به عنوان یک نمونه چایکوفسکی موسیقی رو از 23 سالگی شروع کرد.. اما در مورد تموم کردنش کاملا موافقم.. کسی که عاشقانه شروع کنه هیچ وقت تمومش نمی کنه...
- ویولون اساسا سازی شرقی هست.. دوست عزیزمون به نمونه های خوبی اشاره کرد.. سعی می کنم منابع معتبری رو معرفی کنم..

[ALt3rnA]

دوست عزیز من خودم پیانو کار میکنم
واقعا پدرم درومده !
دو تا ساز رو بهت توصیه میکنم اگه علاقه نداری اصلا طرفش نری : یکی پیانو و یکی هم ویالون
بسیار سخت هستن این دوتا
و من نمیدونم چرا اون دوستمون پیانو رو برای بچه های زیر 15 تجویز کرده ! نیاز به انگشتانی بسیار نیرومند داره و باید هر روز کلی تمرین کنید و ورزش بدید دستاتونو
من فعلا گیتارو توصیه میکنم

موفق باشید

[vioman]

طبق مطالعات انجام شده بر روي آثار و متون ادبي و آثار هنري(نقاشي، کنده کاري و …) تاريخچه ي سازهاي آرشه به سازي تک-سيم از خانواده ي رباب که هنوز هم نواختن نوعي از آن در مناطقي از هند رواچ دارد، باز مي گردد. به مرور زمان اين گروه سازي در قسمتهايي از هند، ايران، شمال آفريقا و عراق امروزي کامل شده و از گستره ي صوتي بيشتري نيز بهره مند مي شوند که سازهاي "قيچک" و "کمانچه" از باز ماندگان اين خانواده هستند. تمامي سازهاي آرشه اي آن زمان که در منطقه ي خاورميانه متداول بوده اند، از کاسه اي چوبي به اشکال مختلف و رويه اي از پوست تشکيل مي شدند به طوري که خرک ساز بر روي اين صفحه ي پوستي قرار مي گرفته است. لازم به ذکر است که تمامي اين سازها به صورت عمودي(همانند کمانچه) يا با کمي زاويه، مايل به سمتي نواخته ميشدند. طبق شواهد موجود، اين سازها در سده ي نهم ميلادي وارد اروپا شده و با سازهايي از خانواده ي بربط که قبل از اين به اروپا رفته بود تلفيق شدند و گروه سازي جديدي با بدنه اي کاملا چوبي پديد آمد که "ربک" و "فيدل" از اين گروهند. در سده ي دهم ميلادي سازها از کليسا اخراج شدند و به جز ارگ بقيه تا مدتها در هنر مذهبي مسيحي جايي نداشتند چرا که از نظر کليسا، موسيقي سازي آن زمان کفر آميز بود و موسيقي مذهبي منحصر به موسيقي آوازي ميشد. در نتيجه موسيقي سازي در بين مردم به حيات خود ادامه داد. البته اين تحريم چندان نپاييد و با تاسيس مذاهب جديد، موسيقي سازي دوباره به مراسم مذهبي راه يافت.

همزمان با تکامل سازهاي آرشه اي که ايستاده نواخته مي شدند، نوعي از فيدل در سده ي دوازدهم ميلادي وارد موسيقي مذهبي شد که به صورت افقي نواخته مي شد و روي سينه ي نوازنده قرار مي گرفت (شبيه به نحوه ي ويولن نواختن اقوام کولي). به تدريج انواعي ديگري از خانواده ي فيدل با نام "ويول" در سده هاي پانزدهم و شانزدهم ميلادي پديد آمدند. ويول ها در اندازه هاي مختلف و به اشکال مختلف ساخته شدند. برخي داراي سيم هاي "واخوان" (مانند ليرا دا براچو ??) بودند که با نواخته شدن برخي نتها، سيمهاي واخوان که از زير خرک و در برخي نمونه ها از کنار دسته عبور مي کردند مرتعش مي شدند و برخي ديگر مانند "ويولا دا گامبا" در دسته داراي پرده هايي از روده ي گوسفند بودند(همچون لوت).

دوست عزیز سلام
انتظار داشتم پاسخی محکم تری از شما دریافت کنم ، این انتقال(Copy & paste) مجازی اطلاعات تا حدودی خوبه اما اگر متن اشکال اساسی داشته باشه این اطلاعات پخش میشه و دیگه اصلاحش امکان پذیر نیست.

اطلاعاتی که شما قرار دادین درسته اما ویولنی که امروزه اون رو میبینیم قدمتی 400 ساله داره و اجداد سازیی چون ربک ، ویول ، لیرادا براچه و فیدل داره.
امکان اینکه این سازهای به تاریخ پیوسته از ساز رباب کمانه ای که اون هم به تاریخ پیوسته ساخته شده باشند خیلی زیادی اما ویولن بطور مستقیم از رباب ساخته نشده.
امروزه هم دیگه رباب رو با آرشه یا کمانه نمی نوازند و تبدیل شده به یک ساز زخمه ای.

بطور کلی ریشه 90 درصد ساز های بشر به مشرق زمین بر میگرده اما اثبات اون واقعا مشکله ، چون هم شمار زیادی از کتب و ابنیه نابود شده و هم غرب با طمع عجیبی سعی در ثبت آلات موسیقی به نام خودش داره.

- برای شروع موسیقی هیچ وقت دیر نیست! به عنوان یک نمونه چایکوفسکی موسیقی رو از 23 سالگی شروع کرد.. اما در مورد تموم کردنش کاملا موافقم.. کسی که عاشقانه شروع کنه هیچ وقت تمومش نمی کنه...
- ویولون اساسا سازی شرقی هست.. دوست عزیزمون به نمونه های خوبی اشاره کرد.. سعی می کنم منابع معتبری رو معرفی کنم..

دوست من سلام
خیلی دوست دارم در این زمینه یک رفرنس معتبر رو معرفی کنید ، من تشنه ی همچین کتاب هایی هستم
متشکرم

دوست عزیز من خودم پیانو کار میکنم
واقعا پدرم درومده !
دو تا ساز رو بهت توصیه میکنم اگه علاقه نداری اصلا طرفش نری : یکی پیانو و یکی هم ویالون
بسیار سخت هستن این دوتا
و من نمیدونم چرا اون دوستمون پیانو رو برای بچه های زیر 15 تجویز کرده ! نیاز به انگشتانی بسیار نیرومند داره و باید هر روز کلی تمرین کنید و ورزش بدید دستاتونو
من فعلا گیتارو توصیه میکنم

موفق باشید

دوست عزیز سلام

از قدیم گفتن " هرکه را طاووس خواهد جور هندوستان کشد!"
درسته که 2 سازی که بهش اشاره داشتین خیلی سعب الوصوله اما نتیجه ای که داره با هیچ چیز قابل مقایسه نیست .
پیانو رو من تجویز نکردم ، بزرگان موسیقی این ساز مادر رو برای کودکان تجویز میکنند که اون در کنار ارف ، و سپس مسائل تئوریک فرا بگیرند.
مسلما پیانوی مد نظر یک گراند پیانو نیست ، در ابتدا مهم صدای ژوست این سازه .
خیلی ها از سازهای کلاویه ای ساده شروع میکنند .

کودکان در ابتدا تکنیک خاصی رو فرا نمیگیرند که نیاز به قدرت بالا داشته باشه ، از محدوده ی اکتاو های میانی فرا تر نمیرند که با کلاویه های سنگین روبرو بشند.
من حتی خیلی از کودکان زیر 10 سال رو دیدم (حتی دختر) که واقعا پیانو رو عالی مینوازند بدون اینکه احساس عدم توانایی قدرتی رو داشته باشند.

[fingulii]

دوست عزیز من خودم پیانو کار میکنم
واقعا پدرم درومده !
دو تا ساز رو بهت توصیه میکنم اگه علاقه نداری اصلا طرفش نری : یکی پیانو و یکی هم ویالون
بسیار سخت هستن این دوتا
و من نمیدونم چرا اون دوستمون پیانو رو برای بچه های زیر 15 تجویز کرده ! نیاز به انگشتانی بسیار نیرومند داره و باید هر روز کلی تمرین کنید و ورزش بدید دستاتونو
من فعلا گیتارو توصیه میکنم

موفق باشید

مرسي دوست عزيز من هم به پيانو علاقه دارم اما ميدونم خيلي سخته ... با تشكر