تبلیغات :
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 2 از 10 اولاول 123456 ... آخرآخر
نمايش نتايج 11 به 20 از 94

نام تاپيک: ==>> پرسش و پاسخ هفتگي پيرامون مسايل علمي !!

  1. #11
    داره خودمونی میشه
    تاريخ عضويت
    Nov 2006
    محل سكونت
    ناکجا
    پست ها
    180

    پيش فرض

    بدلیل اینکه فشار بدن انسان از فشار خارجی در خارج از جو زمین بیشتر است پس انسان یا هر موجود دیگری در خارج از جو زمین بدون لباس مخصوص منفجر میشود

  2. #12
    حـــــرفـه ای Mohammad Hosseyn's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2005
    محل سكونت
    ...
    پست ها
    5,651

    پيش فرض

    اگر انسان بدون پوشش مخصوص وارد فضا شود ظرف پانزده ثانیه بیهوش میشود و مغز او در مدت 4 دقیقه نابود میشود. حداقل دما در یک روز سرد زمستان در مناطق مسکونی زمین20-30 درجه زیر صفر است است، اما در فضا این دما میتواند به کمتر از 100درجه زیر صفر هم برسد؛ با وجود این اختلافات دمای فاحش، خیلی مهم است که فضانوردان لباس محافظ را قبل از خارج شدن از ایستگاه فضایی یا شاتل بپوشند.

    در صورتی که انسان بدون حفاظ وارد فضا شود، به سرنوشت دردناکی دچار خواهد شد. اگر شخص بلافاصله بر اثر بمباران شهاب سنگهای ریز کشته نشود، مسلما کمبود اکسیژن او را از پای در خواهد آورد. در جایی که فشار جو تقریبا برابر صفر است، تمامی گازهای بدن منبسط شده و از منافذ آن بیرون خواهند زد، در عرض 15 ثانیه شخص بی‌هوش خواهد شد و پس از 4 دقیقه خواهد مرد.

    پس از این ، نوبت سرما و گرماست. انسانها تنها قادر به تحمل گستره کمی از دماهای بالاتر و پایینتر از دمای عادی بدن (37 سانتیگراد) می‌باشند، اما در فضا گستره دماها وحشتناک است. در قسمتی که نور خورشید نمی‌تابد، دما می‌تواند تا منهای 25 درجه سانتیگراد کاهش یابد، در حالی که در محل تابش نور خورشید، دما ممکن است به بالاتر از 250 درجه سانتیگراد برسد. علاوه بر اینها ، محافظت در برابر تابش مرگبار خورشید نیز لازم است. حتی مقادیر کم آن طی یک مأموریت ، می‌تواند برای کشتن فرد کافی باشد.

    طبق برآوردهای انجام شده ، در صورتی که یک زن فضانورد محافظت نشده ، 200 ساعت فعالیت برون ناوی در مدار زمین داشته باشد، احتمال ابتلای او به سرطان سینه 0.3 درصد بیشتر از سایرین خواهد شد. در نهایت ، مسأله فشار هوا پیش می‌آید. حدود 70 درصد بدن انسان را آب تشکیل می‌دهد، که اگر در معرض فشارهای بسیار پایین قرار گیرد، تمامی این مایعات شروع به جوشیدن می‌کنند. در ابتدا بدن شخص ورم می‌کند و در نهایت عملا یخ زده و خشک می‌شود.
    Last edited by Mohammad Hosseyn; 08-01-2007 at 01:13.

  3. #13
    در آغاز فعالیت afshin as's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jan 2007
    پست ها
    15

    پيش فرض

    با سلام
    فكر ميكنم اگر اين وضعيت پيش بياد به دليل وجود فشار نزديك به صفر فضا مايل به پر شدن مي كنه مثل وقتي كه هواي داخل يه بطريه نوشابرو ميمكي اگر بطري شيشهاي باشه به دليل استحكام بالا تاثيري نداره (فضانورد با لباس مقاوم ) ولي اگر پاستيكي باشه به دليل استحكام كم به طرف داخل جمع ميشه و براي پر كردن خلا تمايل نشون ميده (فضانورد بدون لباس) به همين دليل اگر فضا نورد در فضا بدون لباس باشه كم كم پوستش شروع به كشيده شدن ميكنه (البته قبلش فضانورد به دليل افت فشار در اندامهاي داخليش از جمله قلبش از كار مي افتند) و در جايي پوستش پاره مي شه و فضانورد در فضا پخش ميشه
    خلاصه اگر ميخاين جواب دقيق تري بدونين بايد خودتون امتحان كنيد

  4. #14
    حـــــرفـه ای Marichka's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    5,662

    پيش فرض

    سلام

    خوب زمان مسابقه اين هفته هم به پايان رسيد. و پاسخ سوال:

    ساده ترین موضوعی که به ذهن می رسد این است که در فضای خارج از جو زمین فضانورد بدون اکسیژن می میرد. اما حتی اگر فضانورد ذخیره اکسیژن لازم را داشته باشد ولی از لباس مخصوص استفاده نکند سرنوشت بسیار شومی در انتظار اوست. با کاهش فشار جو مایعات در دماهای پایینتری به جوش می آیند و سریع تبخیر می شوند. در ارتفاعی که فضانوردان کار می کنند فشار جو تقریبا" صفر است. به همین دلیل اگر لباس مخصوص به تن نداشته باشند آب موجود در بافتهای بدن آنها در مدت چند ثانیه به سرعت تبخیر می شود و فقط جسم خشک و بی جانشان باقی می ماند.
    و بر اين اساس كاملترين پاسخ رو به اين سوال [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] عزيز ارائه دادند و ايشون به عنوان برنده ي اين هفته مسابقه انجمن علمي برگزيده ميشن.

    اگر انسان بدون پوشش مخصوص وارد فضا شود ظرف پانزده ثانیه بیهوش میشود و مغز او در مدت 4 دقیقه نابود میشود. حداقل دما در یک روز سرد زمستان در مناطق مسکونی زمین20-30 درجه زیر صفر است است، اما در فضا این دما میتواند به کمتر از 100درجه زیر صفر هم برسد؛ با وجود این اختلافات دمای فاحش، خیلی مهم است که فضانوردان لباس محافظ را قبل از خارج شدن از ایستگاه فضایی یا شاتل بپوشند.

    در صورتی که انسان بدون حفاظ وارد فضا شود، به سرنوشت دردناکی دچار خواهد شد. اگر شخص بلافاصله بر اثر بمباران شهاب سنگهای ریز کشته نشود، مسلما کمبود اکسیژن او را از پای در خواهد آورد. در جایی که فشار جو تقریبا برابر صفر است، تمامی گازهای بدن منبسط شده و از منافذ آن بیرون خواهند زد، در عرض 15 ثانیه شخص بی‌هوش خواهد شد و پس از 4 دقیقه خواهد مرد.

    پس از این ، نوبت سرما و گرماست. انسانها تنها قادر به تحمل گستره کمی از دماهای بالاتر و پایینتر از دمای عادی بدن (37 سانتیگراد) می‌باشند، اما در فضا گستره دماها وحشتناک است. در قسمتی که نور خورشید نمی‌تابد، دما می‌تواند تا منهای 25 درجه سانتیگراد کاهش یابد، در حالی که در محل تابش نور خورشید، دما ممکن است به بالاتر از 250 درجه سانتیگراد برسد. علاوه بر اینها ، محافظت در برابر تابش مرگبار خورشید نیز لازم است. حتی مقادیر کم آن طی یک مأموریت ، می‌تواند برای کشتن فرد کافی باشد.

    طبق برآوردهای انجام شده ، در صورتی که یک زن فضانورد محافظت نشده ، 200 ساعت فعالیت برون ناوی در مدار زمین داشته باشد، احتمال ابتلای او به سرطان سینه 0.3 درصد بیشتر از سایرین خواهد شد. در نهایت ، مسأله فشار هوا پیش می‌آید. حدود 70 درصد بدن انسان را آب تشکیل می‌دهد، که اگر در معرض فشارهای بسیار پایین قرار گیرد، تمامی این مایعات شروع به جوشیدن می‌کنند. در ابتدا بدن شخص ورم می‌کند و در نهایت عملا یخ زده و خشک می‌شود.
    پاسخ هاي دوستان ديگه همگي صحيح هست ولي همونطور كه قبلا اشاره شد ملاك براي انتخاب صحيح ترين و كاملترين پاسخ هست.

    سطح سوال: متوسط
    ===========================

    از اونجايي كه دوره ي يك ماهه ي مسابقه ي انجمن علمي هم به پايان رسيد، به زودي برنده ي ويژه ي اين دوره از مسابقه ها هم اعلام ميشه
    ============================

    سوال اين هفته:
    آيا بدن براي مبارزه و دفع همه ي آنتي ژن هاي موجود در محيط اطراف كه ممكن است به بدن وارد شده و بيماري ايجاد نمايند، آنتي بادي هاي پيش ساخته و از پيش آماده اي در اختيار دارد؟ اگر پاسخ شما منفي است پس بدن چگونه مي تواند با اين تنوع بالاي آنتي ژن هاي بيماريزا در طبيعت مقابله و آنها را دفع نمايد؟


    با آرزوي موفقيت و سلامتي

  5. #15
    در آغاز فعالیت afshin as's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jan 2007
    پست ها
    15

    پيش فرض

    جواب من خير
    بدن براي تعداد از آنتي ژن ها از پيش دارد
    در اصل بدن قابليت شناخت مقدار بسيار بالايي از آنتي ژن ها را دارد و در هنگام نياز با ارسال فرمول خاص به سلول ،
    سلول را وادار به ساخت ميكند مثل واكسيناسيون

  6. #16
    حـــــرفـه ای Mohammad Hosseyn's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2005
    محل سكونت
    ...
    پست ها
    5,651

    پيش فرض

    خیر , برای همه ی بیماری ها آنتی ژن از پیش ساخته شده ندارد
    هر سلولی در بدن دارای پروتئین هایی در داخل یا سطح غشای سلولی خود است , سلول های دفاعی یا گلبول های سفید می توانند این پروتئین ها را شناسایی کند و تشخیص دهد که این سلول ها جزو سلول خودی بدن هستند یا نه . حالا اگر یک آنتی ژنی وارد بدن شود سلول های دفاعی از روی همین پروتئین های سطحی آنتی ژن ها تشخیص می دهند که سلول هایی هستند که از محیط خارج وارد بدن شدند و خودی نیستند .
    حالا سلول های دفاعی که انواع مختلفی دارند و برای انواع آنتی ژن ها اختصاصی شدند شروع با مبارزه با این عوامل خارجی می کنند به این صورت که پروتئین های سطحی آنتی ژن ها که دارای شکل ویژه ای هستند مانند شکل Y یا V و شکل های اینچنینی که با پروتوئین ها ی سطحی بدن مکمل می شوند , توسط سلول های دفاعی شناسائی شده و این سلول های دفاعی شروع به تولید پادتن های مکمل با شکل پروتئین سطحی آنتی ژن می کنند . وظیفه ی پادتن ها یا سلول هایی این چنینی اتصال به پروتئین سطحی آنتی ژن و مکمل شدن با آن است که در این صورت آن آنتی ژن دیگر غیر فعال شده و قادر به حمله به سلول های سالم بدن و ایجاد بیماری نیست . سلول های دفاعی علاوه بر پادتن ها سلول های دیگری به نام پلاسموسیت تولید می کند .نقش این سلول ها این است که در بدن باقی می مانند و در زمان ورود مجدد آنتی ژن ها به بدن خیلی سریع تر از ورود اولیه ی آنتی ژن تولید پادتن برای مبارزه می کنند در نتیجه مبارزه با آنتی ژن ها سریع تر صورت گرفته و بدن در مقابل آنتی ژن مقاوم تر می شود . اما در مورد بیماری هایی مثل آبله مرغان یا اوریون که بعد از ابتلا به بیماری دیگر دچار آن بیماری نمی شویم ؛ علت این است که پادتن های که به مقابله با آنتی ژن های این ویروس ها می پردازند پس از یک بار تولید در بدن برای همیشه در خون باقی می مانند و به محض ورود ویروس ها یا آنتی ژن ها به مبارزه با آن ها می پردازند اما ÷ادتن های بیشتر بیماری ها در بدن ماندگار نیستند و بدن دوباره هنگام بیماری آنها را می سازد .

  7. #17
    حـــــرفـه ای Marichka's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    5,662

    پيش فرض

    سلام

    پاسخ سوال اين هفته:


    خير.

    توليد آنتي بادي در بدن مربوط به نوعي بازآرايي در سطح DNA مي باشد. ژن كد كننده ي آنتي بادي (ايمنوگلوبولين) از چندين بخش تشكيل شده است كه بخش داراي تنوع آن خود داراي بالغ بر 300 قطعه مي باشد و براي ساخت هر ايمنوگلوبولين براي هر آنتي ژن از يكي از اين قطعات استفاده مي گردد.

    بازآرايي در سطح DNA‌ در هنگام توليد لنفوسيتها (سلولهاي از بين برنده ي آنتي ژنها) سبب مي شود كه براي هر لنفوسيت يك رشته ي DNA‌ خاص باقي بماند و بقيه حذف شوند. اين رويداد در زمان جنيني اتفاق افتاده و تكميل مي شود و هر سلول لنفوسيت قادر است تنها يك آنتي بادي براي مقابله با يك نوع آنتي ژن احتمالي توليد كند.

    از آنجايي كه اين بازآرايي كاملا اتفاقي است در دوران بلوغ بدن ما داراي مجموعه ي وسيعي از قطعات DNA‌ (بسته بندي شده در سلولهاي لنفوسيتي) خواهد بود كه قادرند براي مقابله با آنتي ژن هاي احتمالي رونويسي و ترجمه شوند و بدن را در مقابله بيماريها حفظ نمايند.

    همچنان در صورت عدم ورود آنتي ژن مناسب به بدن، تعداد زيادي از اين تنوع ژني در نظر گرفته شده براي مهاجم هاي احتمالي مي تواند تا آخر عمر دست نحورده و بدون استفاده باقي بماند.

    بنابراين بدن براي همه ي آنتي ژن هايي كه ممكن است آن را مورد حمله قرار دهند آنتي بادي پيش ساخته ندارد ولي از دوران جنيني و در نتيجه ي بازآرايي ژن هايي كه در فرايند تكامل لنفوسيتها دخالت دارند داراي تنوعي از رشته هاي DNA‌ كد كننده ي آنتي بادي شده است كه در مواجهه با پروتئين هاي مهاجم و به تناسب آنها مي تواند رونويسي شده و محصول آن (آنتي بادي) براي دفع اين پروتئين هاي مهاجم به كار گرفته شود.


    سطح سوال: پيشرفته

    خوب دوستان با توجه به پاسخ مطرح شده در بالا، هيچ كدوم از جوابهاي ارائه شده كامل و قابل قبول نيستند (هر چند هر دو به نوعي صحيح هستند). چون هيچ يك به منشا تنوع پادتني موجود در بدن اشاره اي نكرده بودن.

    ============================


    خوب دوستان همونطور كه در پستهاي قبلي اشاره كرده بودم مسابقه هاي هفتگي انجمن علمي علاوه بر برنده هاي هر هفته يك برنده ي ويژه هم داره كه در انتهاي هر ماه انتخاب ميشه.
    اول بنا بر اين بود كه براساس پاسخهاي دوستان شركت كننده اين برنده ي ويژه انتخاب بشه.
    ولي با توجه به پاسخهاي اين چهار دوست عزيزمون و اين كه همه ي پاسخها در زمينه ي سوال مورد نظر كامل و صحيح بودند و امكان انتخاب بر اين اساس وجود نداشت، بنا رو بر قرعه كشي گذاشتيم تا حق كسي هم پايمال نشه
    قرعه كشي هم به اين ترتيب بود كه من از شماره 1 تا 4 عددي رو به طور تصادفي به اين دوستان اختصاص دادم:

    Hektor/Mohammad Hosseyn/Imantec/Iron

    و از ترتيب اونها فقط خودم اطلاع داشتم. بعد يكي از همكاران محترم انجمن علمي زحمت كشيدن و يه شماره از 1 تا 4 رو به صورت تصادفي گفتن و من به ترتيب اصلي مراجعه كردم و نام دوست عزيزي كه معادل اين شماره ي انتخابي بود رو درآوردم كه بر اساس اين قرعه كشي دوست عزيزمون Imantec به عنوان برنده ي ويژه ي اين ماه معرفي ميشن و جايزه ي ايشون هم بن خريد رايگان از فروشگاه آنلاين P30WORLD به مبلغ 10 هزار تومان خواهد بود.

    يادآوري مي كنم كه تعيين برنده ويژه از اين به بعد بر همين اساس خواهد بود.
    ======================
    سوال اين هفته:

    از گذشته های خیلی دور انسان برای جهت یابی راه خود از یکی از باارزش ترین اجرام آسماني یعنی ستاره قطبی استفاده میکرده،چرا بعد از چندین هزار سال ما هنوز ستاره قطبی رو بدون حرکت و در نقطه ای ثابت می بینیم؟

    براي همگي آرزوي سلامتي و موفقيت دارم

  8. #18
    حـــــرفـه ای Mohammad Hosseyn's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2005
    محل سكونت
    ...
    پست ها
    5,651

    پيش فرض


    سوال اين هفته:

    از گذشته های خیلی دور انسان برای جهت یابی راه خود از یکی از باارزش ترین اجرام آسماني یعنی ستاره قطبی استفاده میکرده،چرا بعد از چندین هزار سال ما هنوز ستاره قطبی رو بدون حرکت و در نقطه ای ثابت می بینیم؟

    جواب سوال اين هفته :

    زمين دور محوري مي چرخد که اگر اين محور را به سمت شمال امتداد دهيم در فاصله بسيار دوري به ستاره قطبي خواهيم رسيد. فاصله سباره قطبي از منظومه شمسي ما آنقدر زياد است که مدار گردش زمين دور خورشيد مانند چرخش يک نقطه بسيار ريز مي ماند. اگر فردي در قطب شمال زمين ايستاده باشد ستاره قطبي را درست بالاي سر خود خواهد ديد. البته امتداد محور چرخش زمين در فضا ثابت نيست و در يک دوره ۲۶ هزار ساله دور يک دايره مي چرخد. بطوريکه تا ۲۰۰۰ سال ديگر امتداد محور چرخش زمين به ستاره ديگري به نام نسر واقع (وگا) ختم مي شود و پس از يک دوره ۲۶۰۰۰ ساله دوباره امتداد محور چرخش زمين با ستاره قطبي فعلي منطبق مي شود.
    Last edited by Mohammad Hosseyn; 23-01-2007 at 01:44.

  9. #19
    در آغاز فعالیت afshin as's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jan 2007
    پست ها
    15

    پيش فرض

    همون طور كه دوست عزيزمون Mohammad Hosseyn گفتن
    زمين به دور مداري مي گرده كه زاو يه 27.5 درجه به صفحه منظومه شمسي مي سازه كه اين مدار در بازه زماني 2400 يا 2600 سال يك با به دور دايره اي با حفظ زاويه 27.5 درجه مي چرخد و در هر زمان مدار آن رو به ستاره اي قرار مي گيرد كه ستاره قطبي ناميده مي شود
    و چيزي كه در 3000-4000 سال گذشته ستارهي قطبي ناميده مي شود ديگر ستاره قطبي نيست

  10. #20
    حـــــرفـه ای Marichka's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2005
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    5,662

    پيش فرض

    سلام

    خوب پاسخ درست به سوال اين هفته رو Mohammad Hosseyn عزيز گفتن. (كه البته مثل هميشه كامل بودن به همراه درست بودن ملاك هست وگرنه پاسخ دوست عزيز دوم هم تا حدودي درست هست).

    سوال اين هفته:

    بسته شدن دو نيمه ي برگ در گياه گوشتخوار
    Dioneaبعد از قرار گرفتن حشره در بين برگهاي آن، بر اثر چه فرايندي رخ مي دهد؟ يك هورمون گياهي موثر بر اين فرايند رو نيز نام ببريد.

    شاد و سرخوش باشيد


    ويرايش شد!

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •