ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
چند سوال کلی در مورد نجوم
ببخشید من چند تا سوال داشتم
ستاره هایی که در آسمان می بینیم همگی متعلق به منظومه شمسی هستند؟راه تشخیص ستاره از کهکشان چیه؟
فاصله بین کهکشان های چیه بینشون چیزی نیست؟
خود کهکشان ها در فضا در حرکتند؟اونها هم در مسیر مشخصی حرکت می کنند؟یا به دور چیزی می چرخند
حرکت ستاره ها در کهکشان به دور هسته مرکزی کهکشان هست؟حرکت اونها چگونست؟
ستارهایی که می بینم در منظومه شمسی هستند یا نه: نخیر – بخش اعظم اجرام نورانی ای که در آسمان می بینیم خارج از منظومه شمسی قرار دارند ... (منظومه شمسی ما صرفاً یک ستاره داره که خورشید هستش)
//
راه تشخیص ستاره از کهکشان: اگه منظورت تشخیص شون هنگام رصد و مشاهده آسمانه، اصولاً کهکشانهای بسیار اندکی رو میشه با چشم (غیرمسلح=بدون تلسکوپ و..) مشاهده کرد و تعدادشون در حد انگشتان یک دست هم نیست ... از جمله ابرهای ماژلانی (کوچک و بزرگ) که دوتا کهکشان کوتوله هستند و در نیمکره جنوبی دیده میشن -- کهکشان آندرومدا (که در شرایط خیلی تاریک در صورت فلکی آندرومدا دیده میشه) --- و البته کهکشان خودمون که می تونیم بخشی اش رو بصورت یک نوار در آسمانی خیلی تاریک ببینیم... اصولاً هم بصورت وصله هایی از نور پراکنده و مبهم به نظر میان (ضمیمه رو ببین)
//
در فاصله بین کهکشانها چی وجود داره: جواب ساده اش اینه که هیچی نیست – اساساً خالی از هرگونه ذره و جرمی هستش و به "خلاء مطلق" بسیار نزدیکه. این "هیچ" انقدر وسیعه که طبق برخی نظریه ها، چگالی متوسط جهان برابر "یک اتم (هیدروژن) در متر مکعبه"!! ..
جواب تخصصی تر هم اینکه معتقدند ماده ای به نام IGM (ماده یا رسانه بین کهکشانی) اطراف کهکشانها وجود داره که یک جور پلاسمای رقیق (اساساً هیدروژن یونیزه) به حساب میاد... چگالی اش در مقایسه به خلاء فوق بیشتره و حدود 10 تا 100 اتم در متر مکعبه.
//
آیا کهکشانها هم حرکت می کنند: بله – نسبت به هم حرکت می کنند و حتی از جاذبه هم تاثیر می گیرن (حتی شاید در نتیجه، شکلشون عوض بشه!) یا حتی بهم برخورد می کنن (که بعدش شاید ادغام بشن – یا از همدیگه رد بشن!) .. حرکات کهکشانها متنوعه— معمولاً دور مرکز خودشون می چرخن، از همدیگه فاصله می گیرن (در اثر بیگ بنگ)، یا بصورت گروهی-خوشه ای جابجا میشن ... اون چیزی که الان روش بحث هست اینه که ظاهراً کهکشان ما و خیلی از کهکشانهای همسایه و هم گروه ما با سرعت حدود 600 km/s در حال حرکت به سمت مکانی در فضا به نام "جاذبه عظیم" هستند...
//
حرکت ستاره ها در کهکشان: بله – اساساً بصورت مداری حول مرکز کهکشان می چرخن .. ستاره محبوب ما (یعنی خورشید) الان در فاصله 24 هزار کیلومتری از مرکز کهکشان، با سرعت 220 km/s داره کهکشان رو می گرده و هر بار چرخیدنش 230 میلیون سال طول می کشه! --- البته ستاره ها حرکات دیگه ای هم دارن (حرکت خاص مثلاً) که میتونه مستقل تر باشه.
ممنون بابت پاسخ ها
البته در مورد این سوالمنظورم کهکشان راه شیری بود نه منظومه شمسی که به اشتباه منظومه شمسی نوشتم اینو می دونستم که منظومه شمسی فقط یک ستاره دارهستارهایی که می بینم در منظومه شمسی هستند یا نه
چند تا سوال دیگه هم داشتم اگه لطف کنید پاسخ بدید ممنون میشم:
وقتی میگیم ستاره ه ای مثلا 10 میلیون سال نوری از ما فاصله داره یعنی اون ستاره رو که در آسمان می بینیم 10 میلیون سال پیشش رو می بینیم با تلسکوپ هم ده میلیون سال پیش رو میشه دید یا زمان حالشون رو هم میشه رصد کرد؟و مثلا میگن قطر جهان 50 میلیارد سال نوریه در حالی که طبق کشفیات خود دانشمندان عمر جهان 14 میلیارد ساله پس ما 50 میلیارد سال پیش رو نمی تونیم ببینیم چون وجود نداشته
و دیگه اینکه تمام منظومه شمسی تحت جاذبه خورشید قرار دارن یا فقط سیاره ها؟
مثلا اگر جسمی رو در فضای منظومه شمسی پرتاب کنیم به سمت خورشید کشیده میشه یا به دور خورشید می چرخه یا در جای خودش معلق می مونه؟و معمولا فضای منظومه شمسی رو چطور تعین کردن یعنی از کجا فهمیدن از اینجا به بعد دیگه جزو منظمه شمسی نیست؟
گفته میشه که تا 5 میلیارد سال دیگه بین کهکشان راه شیری و اندرومدا برخورد صورت میگیره در اثر این برخورد خورشید و زمین از بین میره یا میشه جزو کهکشان جدید ناشی از این برخورد؟
ستاره هایی که می بینیم در کهکشان ما هستند یا نه: بله – میشه گفت هرآنچه با چشم غیرمسلح میشه دید در کهکشان خودمون هستش؛ کهکشانهاي ديگه انقدر دور هستند که خودشون رو هم به زور ميشه ديد چه برسه به محتویاتش! (که در پست قبلی ام هم بهش پرداختم)... در واقع اونچه ما بطور طبیعی در آسمان می بینم (و مثلاً صور فلکی که یادگار قدیمی هاست) حتی در مقیاس کهکشان خودمون هم کوچکه ... تقریباً ما تا فواصل حدود 1000 سال نوری رو می تونیم خوب ببینیم (فرض کن در بهترین حالت سی هزار سال نوری) در حالیکه کهکشانمون حدود 100 هزار سال نوری عرض داره!!ممنون بابت پاسخ ها
البته در مورد این سوال منظورم کهکشان راه شیری بود نه منظومه شمسی که به اشتباه منظومه شمسی نوشتم اینو می دونستم که منظومه شمسی فقط یک ستاره داره
چند تا سوال دیگه هم داشتم اگه لطف کنید پاسخ بدید ممنون میشم:
وقتی میگیم ستاره ه ای مثلا 10 میلیون سال نوری از ما فاصله داره یعنی اون ستاره رو که در آسمان می بینیم 10 میلیون سال پیشش رو می بینیم با تلسکوپ هم ده میلیون سال پیش رو میشه دید یا زمان حالشون رو هم میشه رصد کرد؟
تنها ستاره های خارج از کهکشان راه شیری که بطور غیرمسلح قابل دیدن هستند، ابرنواخترها هستند .. اینها ستاره هایی هستند که عمر طبیعی شون تمام شده و دارن تغییر ماهیت میدن و در این حالت درخشندگی شون هزاران برابر میشه در نتیجه از فواصل چند ده برابر هم قابل رویت هستند .. هرچند این قضیه موقتیه و این روشنایی، صرفاً چند روز تا هفته دوام داره... مثل ابرنواختر [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] (در ابر ماژلانی بزرگ)
میشه در مورد تفاوت ستاره و کهکشان از نظر فنی، و تکنیک های موجود برای تشخیص اونها (طیف سنجی – انتقال به سرخ) بازم صحبت کرد.
//
وقتی میگیم فاصله فلان ستاره تا زمین 10 میلیون سال نوری هستش یعنی چی: بله – همونطور که گفتی معنی اش اینه که نور اون ستاره 10 میلیون سال در راهه تا به زمین برسه ... پس یعنی ما داریم شرایط اون ستاره در 10 میلیون سال قبل رو می بینم ... یعنی شاید در همین لحظه اون ستاره وجود نداشته باشه ... اما ما صرفاً میلیونها سال دیگه این مساله رو خواهیم فهمید.... فرقی نمی کنه که با تلسکوپ رصد بشه یا با هر وسیله دیگه ای .. اگه خورشید الان منفجر بشه، باز ما صرفاً 8 دقیقه دیگه این رو می فهمیم! (فاصله نوری ما تا خورشید = 8 دقیقه نوری)
قطر جهان 50 میلیارد سال و عمر جهان 14 میلیارد ساله، این یه تناقضه؟ : سوال خوبیه ، اما تناقضی در کار نیست. ببین، عمر جهان رو حدود 13.7 میلیارد تخمین زدن؛ پس طبیعیه اگه خیلی ها اینطور برداشت کنند که شعاع جهان همین قدره و در همه جهات به اندازه 13.7 میلیارد سال پیش رفته... اما این فرض صرفاً وقتی درسته که "سایز جهان ثابت می موند" ... در حالیکه ثابت شده که جهان ما در حال گسترشه (و نه با سرعت ثابت، بلکه دارای شتابه!) ...
مثال ساده اش اینه که شما و دوستت در دو سیاره، در دو سوی جهان بایستید و توپی رو به سمت هم بندازید ... اگه فاصله دو نقطه ثابت باشه، توپ 13.7 میلیارد سال در راه خواهد بود، اما اگه دو سیاره با شتاب در حال دور شدن از هم باشن چی؟!!! ... دنیای ما هم همینطوره و اگه یک ذره نور یک سال نوری رو در ابتدای دنیا طی کرده باشه، الان اون یک سال شده 1000 سال نوری! (حتماً مثلا کیک کشمشی رو شنیدی) .. این در واقع اساس اون چیزی هستش که اولین بار هابل (شخص هابل- نه تلسکوپ هابل!) مشاهده کرد و به نام قانون هابل معروف شد و یکی از مهمترین مدارک در حمایت از تئوری بیگ بنگ محسوب میشه.
میشه بحث رو در مورد نتایج این قضیه ، و تناقض یا ارتباطش با تئوری نسبیت خاص/عام باز هم ادامه داد.
//
تمام منظومه شمسی تحت جاذبه خورشیده یا فقط سیاره ها؟ : کل منظومه شمسی از جاذبه خورشید تاثیر می گیره .. منظومه ما یه خانواده کوچیک شامل چند تا سیاره و سیاره کوتوله ، تعداد زیادی سیارک و اجرام خرده و ریزه و ستاره دنباله دار و غیره هستش که طبیعتاً این وسط، خورشید معادل 99.86 درصد جرم منظومه شمسی رو تشکیل میده، و بنابراین طبیعیه که از نظر گرانشی روی همه اجرام دیگه مسلط باشه... با این حال، هرچه فاصله بیشتر باشه، تاثیر جاذبه خورشید کمتره و مثلاً در بخش های خارجی ابر اورت (که دیگه دورترین مرزهای منظومه شمسی به حساب میاد) به حداقل می رسه ، بطوریکه حتی ستاره های مجاور هم می تونن روی اونها تاثیر بذارن و منحرفشون کنن.
اگه تمایل داشتید، بقیه سوالات ایشالا برای فردا.. زمان من محدوده متاسفانه.
چقدر با این جاذبه عظیم فاصله هست؟ می خوام ببینم برخورد اینا مثلاً در چه زمانی صورت می گیره؟ کلاً اگه توضیحی دادی در مورد این مکان ، یه لینک بده بی زحمت...ظاهراً کهکشان ما و خیلی از کهکشانهای همسایه و هم گروه ما با سرعت حدود 600 km/s در حال حرکت به سمت مکانی در فضا به نام "جاذبه عظیم" هستند...
1-پس یعنی حجم جهان از زمان پیدایشش تا الان حدود 3.5 برابر شده جرمش هم معادل حجمش افزایش پیدا کرده یا ثابت مونده؟و در واقع چگالی جهان کم شده؟
2-انسان در خارج از جو زمین نیاز به اکسیژن داره و بدون اون میمیره؟
کلا تعریف خلا چی هست در نجوم و به چه جایی میگن خلا,خلا از چی تشکیل شده؟خلایی که بین زمین و خورشید هست با خلا بین ستارگان و خلا بین کهکشان ها فرقی نداره؟از نظر موادی که درش هست کلا در خلا ماده هست؟
3-جاذبه زمین تا شعاع چند کیلومتری از سطح اون وجود داره؟
4-شکل کلی جهان چه جوریه؟کلا شکل منتظمی داره؟دایره یا کره یا بیضی؟مثلا اگر جهان رو از بالا نگاه کنیم اون رو به شکل کره ای یا شبیه به اون می بینیم که کهکشان ها به طور نامنظم در اون پراکنده شدن؟
5-ممکنه غیر از جهانی که ما تصور می کنیم جهان های دیگری هم باشه که هنوز کشف نشده؟ببینید مثلا تا زمان کپرنیک همه فکر می کردن که زمین مرکز جهانه و خورشید و ماه و ستارگان به دور اون می چرخه و این رو اگر مرحله اول در نظر بگیریم در مرحله دوم مشخص شد که زمین هست که به دور خورشید می چرخه و خورشید هم ستاره ای است در میان میلیاردها ستاره جهان و سال ها بعد در مرحله سوم متوجه شدن که تمام این ستارگان جزو مجموعه ای هستند که کهکشان نام شیری نام داره و به غیر از اون میلیاردها کهکشان دیگر هم در جهان هست.حالا ممکنه مرحله ی چهارمی هم باشه و کشف کنن که از کهکشان بزرگتر هم داریم و شاید چندین جهان دیگر هم وجود داشته باشه؟
کلا دانشمندان که برای جهان مرزی تعیین کردن و گفتن مثلا 50 میلیارد سال نوری در مورد این که بیرون از جهان یعنی بعد از این مرز چی هست چیزی نگفتن و نظری ندادن؟
6-حرکت کهکشان ها در خط مستقیم هست یا در مسیر دایره ای یا شبیه به اون؟
7-در مورد جاذبه عظیم که گفتید یه مقدار توضیح میدین؟اون دقیقا کجای فضاست؟
8-زمین و دیگر سیارات منظومه شمسی تکه ای از خورشید هستن که از اون جدا شدن؟ماه هم تکه ای از زمینه؟
ببخشید که این همه سوال شد از جواب سوالای قبلی هم تشکر می کنم.
Last edited by Golbarg01; 08-12-2009 at 04:56.
بله - بسته به اینکه با چه مشخصاتی (سرعت و جهت و..) و دقیقاً در کجا پرتاب میشه (فاصله خیلی مهمه) تحت تاثیر جاذبه اجرام بزرگتر قرار می گیره ... حالا اگه نزدیک زمین باشه جاذبه زمین میتونه غالب باشه.. اگه دورتر باشه، خورشید روش اثر می کنه، و به همین ترتیب... وضعیت نهایی اش هم (که مثلاً سقوط کنه یا نه) هم به همون ترتیب مشخص میشه ...
این مرز (که منظومه شمسی تموم بشه و فضای بین ستاره ای شروع بشه) یه تعریف دقیق و رسمی ای نداره... یا بهتره بگیم بستگی به این داره که معیارمون چی باشه : فرضاً از نظر حیطه تاثیر بادهای خورشیدی یه مرز داره (هلیوپاز بهش میگن)، و از نظر حیطه تاثیر جاذبه خورشید یه مرز داره (که صدها برابر بزرگتر از مرز بادهای خورشیدیه) ...
کاوشگرهای ویجر 1 و 2 که دورترین ساخته های دست بشر در فضا به حساب میان، دارن به این مرز اول نزدیک میشن و این امیدواری قوی وجود داره که ویجر 1 ظرف دهه آینده (2015 احتمالاً) به هلیوپاز برسه ...
ابر اورت (که در پست قبلی بهش اشاره کردم) تقریباً با مرز گرانشی منظومه شمسی همخوانی داره و میشه گفت مرز نهایی منظومه ماست.
اولاً که این نظریه هنوز قطعی نشده، یعنی می دونیم دو کهکشان دارن بهم نزدیک میشن اما در مورد بعضی پارامترها شک وجود داره (که آیا حتماً بهم میخورن یا نه)... پیش بینی میشه ماموریت گایا (سال 2012 – آژانس فضایی اروپا) بتونه قضیه رو روشن کنه...
ثانیا "برخوردهای کهکشانی" برعکس نامش، چندان مخرب نیست... احتمال برخورد اجرام آسمانی دو کهکشان بهم اندکه، چون فضای کهکشانها خیلی پراکنده تر و رقیق تر از اون چیزیه که به نظر میاد..اما در مورد منظومه شمسی: خب البته حتماً می دونی که تا حدود یک میلیارد سال دیگه زمین گرمتر از اون خواهد شد که حیات بتونه روش ادامه پیدا کنه و لازم نیست نگران سکنه اش باشیم! ... اما بهرحال، محاسبات دانشمندان نشون داده که احتمال اختلال در وضعیت کلی منظومه شمسی خیلی کمه و صرفاً موقعیت جغرافیایی منظورمه مون کمی عوض میشه و از مرکز کهکشان دورتر خواهیم شد (همینطوری اش هم توی حومه بودیم، حالا بازم دورتر شدیم!!)
ایشالا بقیه سوالات فردا.
این دور شدن از مرکز توی منظومه هم رخ میده ؟!موقعیت جغرافیایی منظورمه مون کمی عوض میشه و از مرکز کهکشان دورتر خواهیم شد
گرمایش زمین زیاد میشه ولی زمین دور میشه تا این رو به تعادل برسونه ؟!
یا شاید مکانیزم طبیعت عوض شد و سازگار شد که البته واسه جانداران فقط میتونه صادق باشه ...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط ghjk
.gif "N Aggressive (4)")
