طــب جـــايـــگـــزيـــن(درمان اي غير دارويي)
سلام به تمامی اعضای پی سی ورلد
ما قصد داریم در این تاپیک به بحث در مورد بیماری هایی :)
که می تونیم توسط دارو های گیاهی درمان کنیم بپردازیم.
بررسی نیاز های بدن ( آهن)
بررسی نیاز های بدن ( آهن)
آهن:
آهن یکی از فلزات لازم و ضروری انسان است ، برای نشان دادن درجه اهمیت این فلز کافی است بگوییم رنگ قرمز خون و گوشت مدیون وجود این فلز می باشد ، زیبایی چهره یعنی سرخ و سفید بودن آن ؛ قرمزی لب هایی که با ماتیک رنگ نشده اند ، خوش رنگی ناخن هایی که با لاک رنگ نشده اند مدیون این فلز است.
کمبود این فلز سبب کم خونی ، رنگ پریدگی ، ضعف مفرط می گردد.
توت فرنگی ، اسفناج ، سیب ، گلابی ، انگور شاهی و انگور سیاه ، یاقوتی ، گندم ، برگ چغندر ، لوبیا ، عدس ، کلم قمری ، هویچ ، انجیر ، بادام ، موز ، بلوط ، انار به مقدار کافی آهن دارند و خوردن همه ان ها ضروری است ولی نباید به مقدار زیادی ان ها را مصرف کرد چون مصرف زیاد نیز خطرناک است و باعث بروز بعضی از بیماری ها میشود.
بررسی نیاز های بدن ( کلسیم)
بررسی نیاز های بدن ( کلسیم)
------>درمان نقرس<------
آبلیموی مرمری:
استفاده از سنگ های اهکی به منظور تامین کمبود کلسیم مدت هاست مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.
طرز تهیه ی آبلیموی مرمری
«مقداری سنگ تمیز مرمر را تهیه کرده و ان را مانند قند خرد کنید دو ساعت قبل از تهیه سالاد ابلیمو یا سرکه ان را در یک استکان ریخته و یک قطعه کوچک مرمر در ان بیندازید ، ترشی روی سنگ اثر کرده و مقداری از کلسیم ان را در خود حل می کند ، این عمل جوشش خاصی دارد .
موقع تهیه سالاد ، سرکه یا ابلیمو را به ان اضافه کنید و بقیه سنگ را برای دفعات بعد نگهدارید.
ابلیموی مرمری را بلید تازه تهیه کرد و نباید ان را نگهداری کنیم زیرا ترشی در ابلیمو برای حفظ ویتامین<ث>است و وقتی با مرمر ترکیب میشود ویتامین ان دوام زیادی ندارد.
منگنز و خواص ان براي درمان
منگـنز
منگنز فلزي است كه به طور گسترده اي در بافت هاي بدن گياهان و حيوانات وجود دارد. اين فلز يك مادة معدني كمياب ناميده ميشود زيرا به مقدار بسيار كم در بدن انسان يافت ميشود.
بدن ما تقريباً حدود 20 ميلي گرم منگنز، به طور عمده در استخوان ها، ذخيره دارد. منگنز در تشكيل بافت همبند چربي و كلسترول، استخوان،عوامل انعقاد خون و پروتئين نقش دارد. اين ماده همچنين براي عملكرد طبيعي مغز ضروري است.
منگنز جزئي از تركيب منگنز سوپر اكسيد ديسموآت (MnSaD) است. اين تركيب يك ضد اكسيدان است كه بدن را از مواد سمي حفظ مي كند. به دست آوردن مقدار كافي منگنز از رژيم غذايي، كار ساده اي است.
موارد استفاده
بيماريهاي زير به وسيله مصرف منگنز بهبود مي يابد.
ديابت: افراد مبتلا به ديابت در مقايسه با اشخاص سالم به طور قابل ملاحظه اي منگنز كمتري دارند. منگنز سطح قند خون را در افراد ديابتي كاهش مي دهد.
روماتيسم مفصلي: افراد مبتلا به روماتيسم مفصلي (التهاب مفاصل) سطح پاييني از MnSaD دارند (اين ماده از آسيب مفاصل در حين التهاب جلوگيري مي كند) مكمل هاي منگنز فعاليت MnSaD را افزايش مي دهند.
صرع: يك مطالعه مهم در اوايل سال 1960 نشان داده است موش هايي كه دچار كمبود منگنز بوده اند بيشتر مستعد ابتلا به تشنج هستند و نوار مغزي آنها (EEG) حاوي فعاليتهاي تشنجي است.
اسكيزوفرني: افراد اسكيزوفرن به مكمل هاي منگنز به خوبي پاسخ مي دهند.
پوكي استخوان: از دست رفتن تودة استخواني بعد از يائسگي به سرعت شروع مي شود و مي تواند منجر به پوكي استخوان (نازك و شكننده شدن) گردد. منگنز و ديگر عناصر كمياب استحكام استخوان را در زنان بعد از يائسگي افزايش مي دهند.
بيمايهاي ديگر: منگنز همچنين در دمان تصلب شرايين (سخت شدن ديوارة عروق)، كلسترول بالاي خون، سرگيجه و كاهش شنوايي مؤثر و مفيد است.
منابع غذايي
آجيل (مخصوصاً گرد و بادام) ، سبوس گندم و همة غلات، حبوبات تغيير نيافته،برگ سبزيجات، كبد، كليه، بادام زميني، لوبيا (از خانوادة نيامداران)، ميوه هاي خشك، غلات به عمل آمده (تغيير يافته)، گوشت و محصولات خشك داراي ميزان خيلي كمي از منگنز هستند. غذاهاي تغيير شكل نيافته نظير نان غلات و حبوبات داراي ميزان زيادي منگنز هستند.
اشكال ديگر
منگنز به اشكال مختلفي در دسترس است: نمك (سولفات و گلوكونات) كلوئيد، آسپارات، پيكولينات، فومارات، سوكسينات و آمينواسيد كلات). اين ماده به صورت قرص يا كپسول معمولاً به همراه ساير ويتامين ها و موادمعدني قابل دسترسي است.
نحوة مصرف
در مورد منگنز مقدار مجاز توصيه شده در رژيم غذايي (RDA) وجود ندارد. رژيم توصيه شده براساس جذب از طريق رژيم تيپيك است و مقداري است كه از بروز نشانه هاي كمبود منگنز جلوگيري كند.
متوسط جذب منگنز 2 تا 9 ميلي گرم در روز است. در بعضي موارد افراد به ميزان بيشتري (10 ميلي گرم در روز) منگنز نياز دارند.
ميزان كافي و مطمئن مصرف روزانة منگنز 2 تا 5 ميلي گرم براي بزرگسالان. 1 تا 3 ميلي گرم براي بچه ها و نوجوانان و 0.3 تا 1 ميلي گرم براي شيرخواران است.
موارد احتياط
جذب بيش از حد منگنز مي تواند منجر به توليد اثرات سمي شود. شما نبايد به طور مرتب، بيش از حد مطمئن و كافي (كه در بالا توضيح داده شد) مصرف منگنز داشته باشيد.
تداخل هاي احتمالي
كلسيم، مس، آهن، منيزيوم و روي بر سر جذب در رودة كوچك با منگنز رقابت مي كنند. جذب بيش از حد هر كدام از اينها مي تواند باعث كاهش جذب بقيه شود. مصرف بيش از حد منگنز مي تواند باعث كم خوني فقر آهن شود.
ويتامين ب-5 (اسيد پانتوتنيك)
ويتامين ب-5 (اسيد پانتوتنيك)
همه سلولهاي بدن نياز به ويتامين "ب-5" يا اسيد پانتوتنيك دارند. اين ويتامين "ب" محلول در آب است و در بدن تبديل به تركيبي به نام «كوآنزيم-آ» مي شود كه وجود اين ماده در بدن براي تبديل غذا به انرژي لازم است. ويتامين «ب-5» به عنوان ويتامين « ضد استرس» نيز شناخته شده است. زيرا عملكرد غذة آدرنال را تقويت كرده و بهبود مي بخشد.
(غده آدرنال عضوي است كه بدن را در مقابل انواع استرس ها حمايت مي كند). ويتامين ب-5 براي عمل عضلات و اعصاب ضروري است و براي حفظ سلامتي سيستم ايمني بدن، حياتي است. اين ويتامين همچنين در كاهش علايم دردناك روماتيسم مفصلي مؤثر است.
موارد استفاده
بعضي از پزشكان براي خستگي، آلرژي، آسم، پسوريازيس يا ديگر بيماري هاي مزمن يا براي زندگي هاي بسيار فعال و پراسترس، ويتامين "ب-5" را توصيه مي كنند. ثابت نشده است كه ويتامين "ب-5" براي اين بيماريها مفيد بوده باشد.
مصرف ويتامين "ب-5" به كاهش درد، تورم و خشكي صبگاهي بيماري روماتيسم مفصلي كمك مي كند و بهبودي زخم را مخصوصاً بعد از جراحي، تسريع مي كند.
اسيد پانتوتنيك به كاهش ليپيد خون (چربي، كلسترول، تري گليسريدها) كمك كرده و پديدة سميت زدايي را تسريع مي كند.
منابع غذايي
اسيد پانتوتنيك از ريشة يوناني پانتوز (Pantos) به معني «هركجا» گرفته شده است و اين نام به خاطر اين است كه اين ماده در انواع مختلف مواد غذايي يافت ميشود.
نقش تغذيه در سلامت دهان و دندان(بخش دوم)- روزنامه شرق 29/3/85
دکتر رضا آمری نيا: بخش دوم:تمايز بين مواد پوسيدگى زا، متوقف كننده پوسيدگى و ضدپوسيدگى بسيار بااهميت است. نتايج مطالعات نشان داده است كه ميزان اسيدى كه از تخمير مواد غذايى توسط باكترى ها ايجاد مى شود به اندازه قندى كه در آن ماده وجود دارد بستگى دارد. پوسيدگى زايى همچنين مى تواند تحت تاثير عوامل ديگرى مانند حجم و ميزان بزاق توليد شده در فرد، تعداد وعده هاى مصرف غذا، تركيبات مواد غذايى مورد استفاده، ميزان تشكيل پلاك ميكروبى و ميزان استعداد ژنتيكى فرد قرار گيرد. مواد غذايى متوقف كننده پوسيدگى يا آن دسته كه توسط ميكروب هاى پلاك قابل سوخت و ساز نيستند Ph بزاق را به پايين تر از ۵/۵ كاهش نمى دهند اين مواد شامل پروتئين هايى چون تخم مرغ، ماهى، گوشت، بعضى سبزيجات و آدامس هاى بدون قند هستند. شيرين كننده هاى غيركربوهيدراتى از قبيل ساخارين، سيكلامات ها و اسپارتام نيز جزء اين گروه هستند. بعضى از شواهد دال بر اين است كه گروه اخير به علت اينكه مواد مورد نياز را در اختيار استرپتوكوك قرار نمى دهند متوقف كننده پوسيدگى هستند.مواد غذايى ضدپوسيدگى، موادى هستند كه هنگام استفاده از آنها جذب غذا هاى اسيد و ژنتيك توسط باكترى ها مختل مى شود. الكل هاى پنج قندى جزء اين دسته محسوب مى شوندزيرا توسط آميلاز بزاق تجزيه نمى شوند. مكانيسم عمل آنها شامل فعاليت هاى ضدميكروبى عليه استرپتوكوك موتان است. تاثير آدامس از طريق ترشح بزاق است كه منجر به افزايش فعاليت خنثى سازى بزاق و در پى آن افزايش زدودن كربوهيدرات هاى تخمير شونده از سطح دندان مى شود. آدامس هاى بدون قند از طريق افزايش جريان بزاق در كاهش پوسيدگى موثر هستند. توصيه مى شود پس از غذا هاى حاضرى يا وعده هاى غذايى مورد استفاده قرار گيرند تا احتمال پوسيدگى را كاهش دهند در عين حال امكان معدنى شدن مجدد بخش هاى تخريب شده دندان نيز افزايش مى يابد. در واقع مكانيسم ضدپوسيدگى گزيليتول موجود در آدامس جايگزين شدن آن به جاى كربو هيدرات هاى تخميرشونده رژيم غذايى است. استرپتوكوك موتان قادر به متابوليزه كردن گزيليتول نيست. از ديگر مواد ضدپوسيدگى پنيرها مى توان از پنيرچدار و سوئيسى نام برد.• عوامل موثر بر پوسيدگى زايى مواد غذايى مواد حاوى كربوهيدرات هاى تخمير شونده نقش عمده اى در عمليات تخريبى باكترى ها در توليد پوسيدگى دارند. پوسيدگى زايى به اجزاى تشكيل دهنده ماده غذايى وابسته است به عبارتى به شكل تركيبات ماده غذايى و اينكه همراه با چه ماده ديگرى مورد استفاده قرارگيرد و مدت زمان تماس آن با دندان و تعداد دفعات مورد استفاده بستگى دارد.شكل و فرم ماده غذايى و پايدارى آن نقش مهمى در ميزان پوسيدگى و كاهش Ph دارد. شكل و فرم ماده غذايى مشخص كننده مدت زمان تماس آن در دهان با دندان ها است كه تاثيرگذار بر مدت كاهش Ph يا روند توليد اسيد است. مايعات به سرعت از دهان شسته مى شوند و قابليت چسبندگى كمترى دارند و بالعكس مواد غذايى جامد مانند كراكر، چيپس، شيرينى ها و دانه هاى خوشبو كننده دهان كه حاوى قند هستند موجب افزايش زمان تماس دهان با قند مى شود. قوام ماده غذايى بر چسبندگى آن موثر است. مواد جويدنى مانند آدامس گرچه حاوى ميران قند بالايى است ولى تحريك توليد بزاق، چسبندگى كم نسبت به مواد جامد يا غذا هاى چسبنده مثل اسنك ها و كراكرها و چيپس ها كه ساكاروز كمى دارند، از ضرر كمترى برخوردارند. مواد غذايى حاوى درصد فيبر بالا به علت اينكه كربوهيدرات تخمير شونده كمى دارند نيز متوقف كننده پوسيدگى هستند مانند پاپ كورن (ذرت بوداده) و سبزيجات خام. مواد نشاسته اى كه توسط آميلاز بزاق قابل تخمير هستند هرچه مدت ماندگاريشان در دهان بيشتر شود ميزان پوسيدگى زايى آنها افزايش مى يابد. هنگامى كه اين مواد بين دندان ها گير مى كنند فرصت بيشترى دارند تا توسط آميلاز بزاق هيدروليز شوند. تكنيك هاى بررسى شده بيانگر آن است كه برخى از باكترى ها نشاسته ها را سريعاً تخمير مى كنند و از طريق هيدروليز ناقص يا با كوچك كردن اندازه قطعات آنها باعث ايجاد پوسيدگى مى شوند. اگر چه آب نبات هاى حاوى قند باعث افزايش سريع در ميزان قند حفره دهانى مى شود كه توسط باكترى ها هيدروليز مى شود، ولى اثر اينها كوتاه مدت است. مواد غذايى حاوى كربوهيدرات ساده و دسرها (مانند چيپس سيب زمينى، نان خشك، شيرينى، كيك، نان روغنى شيرين )براى مدت طولانى غلظت قند دهان را به مرور افزايش مى دهند زيرا اين غذاها اغلب به سطوح دندان ها مى چسبند و نسبت به آب نبات ها مدت طولانى ترى دردهان باقى مى مانند. در تركيبات غذايى محصولات لبنى به خاطر كلسيم، فسفر، قابليت پوسيدگى پايينى دارند. مطالعات نشان داده است كه پنير و شير وقتى با موادپوسيدگى زا مصرف مى شود به بافر كردن Ph اسيد كمك مى كند. پنير بخصوص پنير چدار خصوصيات ضد پوسيدگى زايى دارد و ترشح بزاق را تحريك مى كند كه پلاك راكم كند. خوردن پنير با كربوهيدرات هاى قابل تخمير مثل دسر در انتهاى يك وعده غذا ممكن است پوسيدگى زايى غذا را كم كند. حبوبات كه مقدار قابل ملاحظه اى كربوهيدرات قابل تخمير ندارند و چربى و فيبر آنها زياد است پوسيدگى را متوقف مى كنند. غذا هاى پروتئينى مثل غذا هاى دريايى ماهى، گوشت و تخم مرغ و مرغ، همچنين چربى هايى مثل روغن مارگارين و كره نباتى پوسيدگى را متوقف مى كنند. ترتيب خوردن و تركيبات غذايى روى پتانسيل ايجاد پوسيدگى موثر است. موز به علت اينكه حاوى كربوهيدرات قابل تخمير است با توجه به چسبنده بودن آن پوسيدگى زا است ولى وقتى با غلات و شير خورده مى شود كمتر ايجاد پوسيدگى مى كند. شير قابليت چسبندگى ميوه را كمتر مى كند. كلوچه خشك وقتى با پنير خورده مى شود كمتر پوسيدگى زا است تا زمانى كه به تنهايى خورده مى شود. مصرف پنير و شير در انتهاى وعده غذايى و يا چنانچه توام باكربوهيدرات استفاده شود به علت قابليت بافرى آنها ضمن مطبوع كردن غذا موجب كاهش پوسيدگى مى شود. مصرف مواد غذايى پوسيدگى زا توام با نوشابه احتمال توليد اسيد را افزايش مى دهد. زمانى كه يك كربوهيدرات قابل تخمير مصرف مى شود كاهش Ph باعث تسريع در فعاليت تخريبى مى شود كه در ظرف ۱۵-۵ دقيقه شروع شده و تا ۳۰دقيقه اثر آن باقى مى ماند. وعده هاى خوراكى بين غذايى عمدتاً حاوى كربوهيدرات هاى قابل تخمير بالايى است كه اين امر احتمال ميزان پوسيدگى زايى آنها را به مراتب بيشتر از وعده هاى اصلى غذا در بردارد. خوردن چندين شيرينى در يك زمان كه به دنبالش مسواك بزنيد و دهان را با آب شست وشو دهيد كمتر پوسيدگى زاست تا اين كه در طول روز چندين بار و هر بار يك شيرينى بخوريد.
کدام يک از مواد غذايي کلسيم بيشتري دارند؟
سر دسته مواد غذايي کلسيم دار لبنيات است . مثل انواع مختلف پنير، جالب است بدانيد پنيرهاي مختلف مقدار کلسيم متفاوت دارند. مثلا مقدار کلسيم موجود در پنير ليقوان با مقدار کلسيم يک پنير معمولي فرق مي کند. انواع شير و ماست نيز کلسيم فراوان دارند. در ميوه جات، مرکبات کلسيم زيادي دارند. معولا پرتقال را به خاطر وجود ويتامين ث مي خوردند در حالي که کلسيم آن به مراتب بيشتر است. نارنگي و گريپ فروت هردو کلسيم زيادي دارند. گلابي کلسيم کمي دارد. سيب کالري دارد. ويتامين دارد ولي کلسيم آن کم است. در سبزيجات، کاهو، اسفناج، نخود فرنگي و هويج کلسيم زيادي دارند هويج بيشتر از ويتامين کلسيم دارد. البته آن قدرها هم لازم نيست آدم ها دائما دنبال آن باشند که چه چيزي کلسيم دارد و چه چيزي کلسيم ندارد. هدف شناخت است و اينکه آدم نيازش را بشناسد. اين نکته راهم يادآوري کنم که مصرف زيادي کلسيم هم مي تواند عوارضي مثل سنگ کليه را به دنبال داشته باشد.
برنامه غذايي در طول درمان
البته توجه به برنامه غذايي مرحله اول درمان است و ما ارتوپد ها معمولا حتي براي درمان پوکي استخوان و نگه داشتن استخوان در حد مطلوب کمتر دارو مي دهيم و بيشتر تذکرات ما روي غذا و فعاليت هاي فيزيکي، نرمش و ورزش است. البته گاهي دارو هم تجويز مي کنيم ولي دارو کافي نيست هم چنان که پاي بخاري نشستن و دارو خوردن هم هيچ کمکي نمي کند.
توصيه براي خانواده
توصيه من به بيماران و همه خانوده ها معمولا دو کلمه است که اگر به همين دو کلمه توجه کافي بشود شايد خيلي ها نياز به مراجعه به پزشک را نداشته باشند. اين دو کلمه وزن و ورزش است که توجه به آن بسيار ساده است. به نظر من مسائلي مثل گرفتاري، بچه داري، کار بيش از اندازه، بهانه اي بيش نيست. و فکر مي کنند در هر شرايطي هم از نظر اقتصادي، هم از نظر اجتماعي مي توانند به اين نکته توجه داشته و ضمن رعايت اصل تغذيه سالم از ورزش هم خودداري نکنند. منظور از ورزش، ورزش سنگين باشگاهي نيست راه رفتن ساده و داشتن يک دمبل ساده در خانه و هفته يکي دو روز به کوه و استخر رفتن هم مي تواند کار ساز باشد.
چرا در درمان پوكي استخوان و يا پيشگيري از آن به ويتامين D نياز داريم؟
ويتامين D در برابر جذب كلسيم مثل كليد دري قفش شده اثر مي كند . ويتامين D مثل كليدي است كه در قفل شده روده ها را به طرف جريان خون باز مي كند و اجازه مي دهد كلسيم جذب شده از مواد خوراكي ، از روده ها وارد جريان خون شود، به وسيله آن به جاهاي لازم مثل استخوان ها برسد.ويتامينd همچنين دروي كليه ها اثر مي كند و مانع دفع كلسيم از راه ادرار مي شود. ويتامين D در پوست بر اثر تابش آفتاب ساخته مي شود. ميزان ويتامين ساخته شده در پوست ، در اوقات مختلف روز ، فصول ، نواحي مختلف دنيا و نوع رنگ پوست فرد فرق مي كند. معمولا اگر صورت و دستها روزانه 15 دقيقه در مقابل نور آفتاب قرار بگيرند ( به شرطي كه از پشت شيشه نباشد) ويتامين D لازم براي بدن فراهم مي شود. نور آفتاب بايد مستقيم به پوست بتابد. شيشه پنجره ها و لباسها و آلودگي هوا مانع اثر نور آفتاب براي ساختن ويتامين D مي شوند. هر چه پوست بدن روشن تر باشد، ويتامين D بيشتري ساخته مي شود. بعضي غذاها كه ويتامين D زياد دارند عبارتند از :زرده تخم مرغ ، ماهي هاي روغن دار، ماهي هاي آب شور ، جگر و غلات طبيعي . در زمستان و وقتي فرد نتواند از خانه خارج شود و در معرض نور آفتاب قرار بگيرد ، ويتامين D كمتري در بدن ساخته مي شود. همچنين با افزايش سن ، توانايي پوست براي ساختن ويتامين D كاهش مي يابد. بنابراين شايد افراد مسن نياز داشته باشند كه از دارو براي به دست آوردن ويتامين D استفاده كنند. در اين باره نيز با پزشكتان مشورت كنيد.
به طور كلي كاربرد توصيه هاي زير براي پيشگيري و يا درمان پوكي استخوان بسيار مؤثر است:
1– ورزش در هر سني مي تواند مانع بروز پوكي استخوان و يا بيماري هاي قلبي و عروقي شود كه حداقل 1 ساعت پياده روي سبك در طول روز پيشنهاد مي شود.
2 – خوردن مواد غذايي غني از كلسيم و ويتامين D :
داشتن يك رژيم غذايي متعادل با حداكثر ميزان كلسيم موجود در آن مثل انواع لبنيات ( غير از كره) ، سبزي هاي تازه ، خشكبار، حبوبات.
3 – از اضافه كردن موادي مثل قهوه ، نسكافه، كاكائو و چاي به شير خودداري كنيد.
4 – از خوردن موادي حاوي فيتاتها و اگزالاتها مثل نان بلافاصله بعد از شير خودداري كنيد.
7 – حداقل 15 دقيقه در روز خود را در معرض نور مستقيم آفتاب قرار دهيد.
8 – از نظر سلامت هورمون هاي خود حتما مطلع شويد و به محض مشاهده علايم غير عادي به پزشكتان مراجعه كنيد.
نگاهي به تازهترين توصيههاي متخصصان تغذيه براي درمان ميگرن
اشك پياز، آتش ميگرن را خاموش ميكند
ميگرن يكي ازمعدود سردردهايي است كه هنوز علم پزشكي براي آن درمان قطعي نيافته است. جماعت زيادي ازاين سردرد رنج مي برند و همواره با توصيههاي رنگارنگ اطرافيان روبهرو بوده و هر روز در پي راهحلي براي بيماريشان هستند. چندي پيش خبري منتشر شد مبني بر اينكه <دانشمندان دريافتهاند، اشكآوري پياز در درمان سردردهاي ميگرني مفيد است> اما قضيه ارتباط ميگرن با مواد غذايي فقط به همين جا ختم نميشود.مواد غذايي ميگرنزابرخي از انواع پنيرها، فراوردههاي گوشتي، مواد غذايي سرخ شده، مركبات، انواع شكلات و مغزها، عصاره سبزيجات و گوشت، بستني و ماست، حتي انجير، گوجهفرنگي وباقلا جزء اين دسته قرار دارند. اين گروه از مواد غذايي بهعنوان تركيبات تشديدكننده ميگرن شناخته شده اند و بهتر است افرادي كه سابقه ميگرن در آنها وجود دارد كه هرگز از آنها استفاده نكنند. مطالعات نشان دادهاند كه، بيشتر افراد با خوردن برخي از اين مواد غذايي دچار حملات ميگرني ميشوند به اين دليل متخصصين تغذيه توصيه ميكنند كه، با امتحان كردن هريك از مواد غذايي فوق، آن غذايي كه موجب تشديد سردردشان ميشود را از رژيم غذاييشان حذف كنند تا تعداد دفعات حملات كاهش يابد.
شكلات و بستني ممنوعمطالعات نشان دادهاند كه در تنقلاتي نظير شكلات و انواع مغزها (آجيل) ماده مغذي به نام مس به وفور وجود دارد. اين ماده مغذي نيز مانند آمينهاي فعالكننده عروق با مكانيسمي تقريبا مشابه موجب تشديد سردردهاي ميگرني ميشود. در ضمن، در اين تركيبات مواد افزودني نيز يافت ميشود كه برخي از آنها حملات ميگرني را افزايش ميدهند. بهعلاوه، در انواع شكلاتها خصوصا كاكائو تركيباتي نظير فنيلاتيلآمين، تئوبرومين و كافئين وجود دارد كه هر يك از آنها به تنهايي به عنوان عوامل تشديدكننده ميگرن شناخته شدهاند. در بسياري از ما اين اتفاق افتاده است كه با خوردن يك ماده غذايي بسيار سرد در يك لحظه دچار سردرد شدهايم، تحقيقات نشان دادهاند كه، مصرف بستني و همه موادي كه به صورت فريز شده به مصرف ميرسند با تحريك دهان و گلو ميتوانند واكنشي را در عروق خوني نواحي سر ايجاد كنند كه حاصل اين فعل و انفعالات ميتواند احساس درد در ناحيه جلو سرو يا حتي پشت چشمها باشد كه در افراد با زمينه ميگرني، شروع اين سردرد ها را به همراه دارند.
مركبات تشديدكننده ميگرنپرتقال و گريپ فروت از جمله ميوههايي هستند كه در اغلب بيماران موجب تشديد سردرد ميشوند. زيرا اين ميوهها جذب رودهاي مس را بالا برده و از اين طريق، باعث افزايش حملات ميگرني ميشوند. اما درمقابل آنها ميوههايي نظير سيب، موز، گلابي، آلبالو و انگور موجب تسكين درد ميشوند و چون قند خون را ثابت نگاه ميدارند به افراد مبتلا به ميگرن توصيه ميشود. سبزيجات نيز اين سردردها را ميتوانند تخفيف داده و يا حتي تشديد نمايند، به طور مثال، باقلا از جمله سبزيجاتي است كه به اين بيماران توصيه نشده در عوض بروكلي و گل كلم از سبزيجاتي هستند كه اثرات مفيدي را در كاهش شدت اين سردردها به همراه دارند. جالب است بدانيد كه در گروه غلات، مصرف گندم به دليل گلوتاميني كه دارد، توصيه نشده و به جاي آن مصرف برنج و سيبزميني بهعنوان دو ماده غذايي انرژيزا ميتوانند بسيار كمككننده باشند.در ضمن، سولفيت كه بهعنوان يك ماده افزودني به كنسرو سبزيجات براي ماندگاري و حفظ رنگ طبيعي افزوده ميشود، يك ماده ميگرنزا به حساب آمده و به اين دليل افرادي كه از سردردهاي ميگرني رنج ميبرند مصرف مواد غذايي كنسروي را به حداقل برسانند.
نقش فراوردههاي گوشتي در تشديد و تضعيف ميگرنمطالعات نشان دادهاند كه مصرف انواع سوسيس و هاتداگ به دليل نيترات و نيتريتي كه دارند ميتواند اين نوع سردردها را تشديد كند. اين تركيبات افزودني كه براي افزايش ماندگاري محصول به كار ميروند با كاهش ميزان اكسيژن خون در افراد مستعد، اين عارضه را به همراه دارند. به طور كلي با دريافت انواع سبزيجات نظير، چغندر، كاهو، كرفس، اسفناج، بروكلي، گل كلم و سيب زميني كه داراي 10 درصد نيترات هستند اين تركيب روزانه از طريق رژيم غذايي به طور طبيعي وارد بدن ميشود كه اين مقدار براي بدن قابل تحمل است اما با ورود بيشتر آن عوارض منفي اين تركيبات ظاهر شده و موجب رنجش افراد ميشود. اما در مقابل اين گروه از مواد غذايي گوشت لخم ماهيچه و مرغ به دليل آنكه كمترين چربي را داشته و در عين حال يك منبع مناسب پروتئين به حساب ميآيد، به بيماران ميگرني توصيه ميشوند. پروتئين موجود در اين مواد غذايي با تنظيم قند خون اثرات مثبتي را بر شدت اين نوع سردردها دارد.
نوشيدنيهاي غيرمجازقهوه، نسكافه و چاي از جمله نوشيدنيهايي هستند كه اگر بهصورت غليظ مصرف شوند ميتوانند موجب تشديد حملات ميگرني شوند. اين نوشيدنيها در كنار انواع نوشابههاي گازدار داراي كافئين بالايي بوده و همين ماده با افزايش تحريكات خصوصا بر عروق خوني نواحي سر، سردردهاي ميگرني را افزايش ميدهند. در مقابل آن، آب و آبميوه از جمله نوشيدنيهايي هستند كه مصرف مرتبشان در طول روز از سوي متخصصان تغذيه به اين بيماران توصيه ميگردد. البته افراد مستعد اين نوع سردردها نبايد از نوشيدنيهاي شيرين استفاده كنند زيرا قندهاي ساده موجود در اين نوع نوشيدنيها، افت ناگهاني قند خون را به همراه داشته و به دنبال آن شروع يك حمله آغاز ميشود. مصرف شيرينيجاتي كه از قهوه و يا نسكافه تهيه شدهاند نيز براي اين افراد مناسب نيست.
توصيه هاي كليديمطالعات اخير نشان دادهاند كه داشتن فيبر بالا در رژيم غذايي افرادي كه از ميگرن رنج ميبرند به دليل تثبيت قند خون يك فاكتور كمككننده است. در ضمن، داشتن ميان وعدههاي كوچك و كم حجم با ميزان چربي بسيار كم نيز به اين افراد توصيه ميشود. به علاوه، رعايت تناسب، تعادل و تنوع در رژيم غذايي از جمله فاكتورهايي است كه به كرات از سوي متخصصين تغذيه گوشزد ميشود. آنها توصيه ميكنند كه مصرف آدامس، بستني، نوشيدنيهاي بسيار خنك و نمك را به حداقل خود برسانند تا سردردهاي ميگرني كمتر به سراغ آنها بيايد.
و اما درباره پيازهمانطور كه در ابتداي بحث نيز گفته شد خبري به اين مزمون كه اشكآوري پياز اثرات مفيدي بر سردردهاي ميگرني دارد منتشر شد. در حالي كه، هنوز دلايل كافي براي اطمينان از اثرات درمانكنندگي اين نوع از سردردها وجود ندارد اما برخي از متخصصين ميگويند كه پياز برخي از انواع سردردها را ميتواند تسكين دهد اما در زمينه ميگرن هنوز دلايل مستدلي وجود ندارد، حتي در برخي مطالعات به عنوان يك تشديدكننده ميگرن نيز نام برده شده است. به طور كلي، به همراه پوست كندن پياز اغلب افراد دچار اشكريزي ميشوند، اين بدان علت است كه، تركيبات گوگردي موجود در اين سبزي به اكسيد پروپانتيال تبديل شده و اين ماده بر غدد اشك اثر گذاشته و آن را تحريك ميكند و به اين ترتيب افراد دچار اشكريزي ميشوند. شايد وجود مادهاي به نام كوئرستين (نوعي فلاونوئيد با خاصيت آنتياكسيداني) كه در پيشگيري از بروز سرطانها خصوصا سرطان مثانه و اختلالات گردش خون دخالت دارد ميتواند مانع تغييرات در عروق خوني شده و ميزان حملات را به حداقل برساند. به هر ترتيب، در زمينه استناد به اين خبر هنوز مطالعات بيشتري نياز است و تلاش بيشتر پژوهشگران را ميطلبد. مطالعات نشان دادهاند كه مصرف انواع سوسيس و هاتداگ به دليل نيترات و نيتريتي كه دارند ميتواند اين نوع سردردها را تشديد كند.
رژيم هاي غذايي بر سردردهاي ميگرني موثرند
موادغذايي بر الگوي سردردهاي ميگرني موثر است ولي بيش از آنكه بر تعداد حملات موثر باشد , برطول مدت زمان يك حمله تاثير مي گذارد و موادي چون پياز , كاكائو و مركبات به ترتيب بيشترين اثر تشديدكندگي را دارد. سردرد بطور متوسط 50 درصد عامل شكايت اصلي مراجعه كنندگان به پزشكان و شايعترين علت غيبت بچه ها از مدرسه و علت اصلي غيبت بزرگسالان از كار است .
ميگرن كه در راس سردردهاي عروقي قرار دارد سالانه هزينه زيادي را در جهت درمان پيشگيري كننده بر بيماران تحميل مي كند و از سويي ديگر مواد غذايي يكي از عوامل خطر اصلي ميگرن است كه مي توان با رعايت مسائل تغذيه مناسب تعداد حملات را در طول سال كاهش داد و زمان حمله را نيز كوتاه كرد
متخصصان معتقدندمواد غذايي تحريك كننده در افراد مستعد به ميگرن ميتواند احتمال بروز سردردهاي ميگرني را افزايش دهد.غذاهاي حاوي تركيبات آمين همچون پنير مانده، كلم، مخمرها، انواع آجيل و ماهي شور با ايجاد التهاب عروق مغزي باعث ايجاد سردرد در افراد مستعد ميشود
سوسيس و كالباس به دليل مواد افزودني (نيترات) نيز از جمله مواد غذايي تحريك كننده است، اين محصولات و همچنين مواد غذايي كنسرو شده ضمن داشتن مواد نگهدارنده مضر حاوي تركيبات آميني از نوع گلوتامات هستند؛ بنابراين توصيه ميشود افراد به ويژه كساني كه مستعد سردردهاي ميگرني هستند در مصرف اين نوع مواد غذايي دقت كنند.
استفاده از مواد غذايي تثبيت كننده قند خون را در كاهش سردردهاي ميگرني مؤثر دانست مصرف ميوههايي همچون سيب، گلابي، مواد غذايي سبوسدار و حاوي فيبر مانند گندم و جو سبوسدار و مواد غذايي حاوي ويتامين B2 ( جگر و ... ) ميتواند دفعات سردردهاي ميگرني را به ميزان دو سوم كم كند.
لازم به ذكر است 10 درصد جمعيت جهان به ميگرن مبتلا هستند كه اغلب 10 تا 30 سال دارند
نقش سبزي و ميوه تازه در كاهش سردرد
يك مشاور تغذيه و رژيم درماني گفت: مصرف سبزي و ميوه تازه در كاهش بروز سردرد موثر است.
دكتر رضا آمرينيا روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ايرنا مركز استان تهران افزود: مصرف حبوبات همچون نخود و لوبيا، ماهي، زيتون، سير، زنجبيل، چغندر، خيار، هويج، كرفس، اسفناج و جعفري نيز نقشي موثر در كاهش بروز سردرد دارد.
وي با اشاره به ويتامينها و مواد معدني مفيد در كاهش سردرد خاطرنشان كرد: مصرف ويتامين b12و منيزيم به همراه ويتامين b6از آنجا كه سبب تجمع داخل سلولي منيزيم و تاثيرگذاري بيشتر آن ميشود در كاهش بروز سردردهاي ميگرني بخصوص در زنان تاثيرگذار است.
اين مشاور تغذيه افزود: مصرف كلسيم به همراه ويتامين dو روغن گل پامچال با دارا بودن خاصيت ضد التهابي در كاهش بروز سردرد نقش موثر دارد.
آمرينيا، علت سردرد را گشادي يا تنگي عروق مغزي ذكر كرد.
وي افزود: البته مصرف برخي مواد غذايي همچون شير گاو، شكلات، پنير سفت و كهنه، كنسروهاي گوشت و ماهي، آجيل، انجير، خرما، كشمش، پياز، موادشيرين كننده مورد استفاده در غذاهاي رژيمي و قهوه در بروز سردرد و يا شدت آن در كوتاه مدت و يا دراز مدت موثر است.
اين مشاور تغذيه، مصرف مشروبات الكلي، دخانيات، قرصهاي ضد بارداري و چربيهاي اشباع شده را از ديگر علل بروز سردرد عنوان كرد.
وي يادآور شد: سردرد، حالت درد مبهمي است كه به علت ناراحتي يا استرس معمولا ايجاد ميشود.
آمرينيا گفت: درد عضلات گردن و پشت بدن از علائم مهم بروز سردردهاي عصبي در فرد است.
وي افزود: تقريبا ۱۰درصد سردردها را سردردهاي ميگرني تشكيل ميدهد كه معمولا عوامل ژنتيكي نقش موثري در بروز آن دارد.
اين مشاور تغذيه يادآور شد: اگر سردرد معمولا به دنبال بيدار شدن از خواب بروز كند، نشاندهنده فشار خون بالا با بيماريهاي التهابي مغز در فرد است.
فوايد سير و پياز در بهبود حساسيت
يك مشاور تغذيه و رژيم درماني گفت: زنجبيل، پياز، سير، فلفل سياه و قرمز در پيشگيري از بروز حساسيت موثر است.
دکتر رضا آمري نيا، روز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ايرنا مركزاستان تهران ، افزود: اين موادغذايي سبب ترشح آنتيبادي "ايمونوگلوبولين "aدر دستگاه گوارش شده و اين آنتيبادي با احاطه مواد غذايي حساسيت زا سبب جلوگيري از بروز واكنشهاي حساسيت در فرد ميشود.
وي اظهار داشت: ميوههاي تازه، مركبات، سبزيجات تازه، آجيل خام، گوشت كم چرب، ماست كم چرب، حبوبات، برنج سبوس دار، ذرت، گندم، آب هويج، چغندر، كروس و خيار نيز، در پيشگيري از بروز حساسيت موثر است.
وي افزود: آنتيباديهايي به نام " ايمونوگلوبولين " Eبراي مقابله با عوامل خارجي كه سيستم ايمني به اشتباه آن را مضر تشخيص داده، مادهاي به نام "هيستامين" را در اطراف سلولهاي بدن آزاد ميكند، به اين حالت حساسيت گفته ميشود.
آمري نيا، بااشاره به واكنشهاي حساسيتي گفت: خارش بيني، گلو، التهابات پوستي، تهوع، استفراغ، اسهال، تب بالا، كهير، تنگي نفس، فشار خون، ضعف غير طبيعي، بيش فعالي و يبوست از مهمترين واكنشهاي حساسيتي يا آلرژيك ميباشد.
اين مشاور تغذيه افزود: اگر واكنش حساسيتي به شكل شديد بروز كند به آن شوك " آنافيلاكتيك " ميگويند كه اين حالت ممكن است سبب التهاب بافت اطراف حنجره و انسداد راه تنفس در فرد شود، البته در صورت عدم درمان به موقع امكان مرگ نيز وجود دارد.
وي اظهار داشت: مواد ايجادكننده حساسيت يا آلرژن بهاشكال مختلف و از راههاي متفاوت همچون گرد و خاك از راه دستگاه تنفس، غذاها از راه دستگاه گوارش، داروهاي مختلف از راه تزريق و مواد آرايشي از راه پوست ميتواند وارد بدن شود.
آمرينيا، به عوامل موثر در بروز حساسيت اشاره كرد و افزود: ژنتيك، استرسهاي شديد و ناگهاني و يكسري مواد غذايي حساسيتزا همچون شير گاو، تخم مرغ، گندم و صدفهاي خوراكي در بروز حساسيت در فرد موثر است.
وي خاطر نشان كرد: همچنين، مبتلايان به حساسيت بايد از مصرف بيش از حد پروتيئن در رژيم غذايي خود پرهيز كنند چرا كه با تحريك بيشتر سيستم ايمني علائم حساسيت را افزايش ميدهد.
وي، با اشاره به راههاي درمان و پيشگيري از بروز حساسيت در فرد، گفت: تغيير مواد غذايي در عادات غذايي به صورت دورهاي، استفاده از داروهاي "آنتيهيستامين" و مصرف ويتامين cبه دليل جلوگيري از ترشح هيستامين توسط گلبولهاي سفيد،در درمان و پيشگيري از بروز حساسيت در فرد نقش موثري دارد.
نكته هايي درباره جوانه دانه ها
جوانه دانه ها داراي ارزش غذايي بسيار بالايي مي باشند و در تهيه سوپ و سالاد استفاده ميشود و موجب لذيذ شدن آنها ميگردد . قطعاً هيچ غذايي غني تر از يك گياه در حال رويش نيست. جوانه هاي تازه بسيار طرد و ظريف مي باشند .آنها از نظر ويتامين ها و مواد معدني بسيار غني بوده و به آساني قابل هضم ميباشند. روش تهيه جوانه دانه ها بسيار جالب و آسان مي با شد.
1. با استفاده از يك شيشه دردار 4/1 ليتري، حدود 10 تا 15 سوراخ روي در شيشه ايجاد كنيد .
2. 4/1 شيشه را از دانه آفتابگدان، دانه سويا، آلفا يا هر دانه ديگري كه خود مي پسنديد بريزيد .
3. داخل شيشه را به طوري كه سطح دانه ها كاملاً پوشيده شود آب بريزيد و بگذاريد چند دقيقه بماند ، در پوش شيشه را بگذاريد .
4. شيشه را برگردانيد تا آب آن خارج شود. اكنون بايد شيشه را همچنان پشت ورو در يك آبكش يا محلي كه آب بتواند به راحتي خارج شود قرار دهيد . چنانچه آب در داخل شيشه باقي بماند دانه ها لزج خواهند شد. از آب فقط جهت تسريع رشد استفاده مي گردد .
5. عمل شستشوي دانه ها راچهار يا پنج مرتبه در روز انجام دهيد. در سه يا چهار روز خانه هاي آلفا آماده مصرف خواهند بود. دانه هاي سويا چند روز بيشتر طول مي كشند .
اين جوانه دانه ها سهمي بسزا در خوشمزه كردن رژيم غذايي شما خواهند داشت ونقل مجلس دوستان خواهند گرديد .
هشدار نسبت به خطرات جانی مصرف زياد 'ويتامين E
مطالعات تازه نشان داده است که مصرف نسبتا زياد ويتامين E ممکن است جان افراد مسن را به خطر بياندازند.
آخرين مطالعات در دانشگاه جانز هاپکينز در آمريکا نشان می دهد که خطر مرگ در مورد کسانی که حتی نيمی از حداکثر ميزان توصيه شده ويتامين ای را مصرف می کنند افزايش می يابد.
نويسندگان اين مقاله در نشست انجمن قلب آمريکا اعلام کردند که سياستگذاران بايد پايين آوردن سقف محدوده امن مصرف اين ويتامين را مد نظر قرار دهند.
اما منتقدان می گويند که اين يافته ها ممکن است دقيق نباشد زيرا مطالعاتی نظير اين، عموما بر ويتامين ای مصنوعی و نه ويتامين طبيعی متمرکز است.
نويسندگان اين مطالعه نيز اذعان کردند که از آنجا که اکثر افراد مورد مطالعه 60 ساله به بالا بودند و ناراحتی هايی مانند بيماری قلبی داشتند، اين نتايج ممکن است در مورد افراد جوان و ميانسال که سالم هستند صادق نباشد.
مطالعات قبلی حاکی بود که مصرف مقدار زياد ويتامين ها، از جمله ويتامين ای، می تواند بيش از فايده زيان برساند.
تيم محققان جانز هاپکينز 19 مطالعه مختلف که در فاصله سال های 1993 تا 2004 به روی مجموعا 136 هزار نفر انجام شده بود را بررسی کردند.
نه عدد از اين مطالعات صرفا به روی ويتامين ای و 10 عدد از آنها به روی ترکيبی از ويتامين ای با ساير ويتامين ها انجام شده بود. کليه آنها تاثير مصرف ويتامين ها در مقابل مصرف قرص های بی خاصيت که به اسم ويتامين به داوطلبان داده شد را مقايسه می کرد.
اين مطالعه نشان داد که خطر مرگ در مورد کسانی که هر روز به ميزان 400 واحد بين المللی (iu) يا بيشتر ويتامين ای مصرف می کردند در مقايسه با سايرين 10 درصد افزايش يافت.
محدوده امن
آژانس استاندارد مواد غذايی در بريتانيا، حداکثر ميزان مصرف روزانه ويتامين ای را 800 واحد بين المللی توصيه می کند. در آمريکا اين ميزان 1500 واحد در روز است.
در اين مطالعه کسانی که روزانه 200 واحد يا کمتر ويتامين ای مصرف می کردند با افزايش خطر مرگ مواجه نبودند و شواهد نشان داد اين ميزان حتی ممکن است فوايدی به همراه داشته باشد.
ويتامين ای (e) نيز مانند ويتامين های ای (a)، دی (d) و کی (k) در چربی حل می شود.
تصور می شود مصرف زياد اين ويتامين ها خطرناک تر از ساير ويتامين ها باشد زيرا ويتامين هايی که در آب حل می شود حتی در صورت مصرف زياد به وسيله ادرار دفع می شود، اما ويتامين های قابل حل در چربی ممکن است در بدن بماند و سمی شود.
ويتامين ای به طور طبيعی در ميوه های مغزدار، سبزيجات و روغن های گياهی وجود دارد.
منبع: Bbc