آرتریت روماتویید جوانان یا کودکان
شرح بیماری
آرتریت روماتویید کودکان عبارت است از یک بیماری التهابی بافت همبند، عمدتاً بافت مفاصل، که در کودکان رخ میدهد. امکان دارد با آرتریت ناشی از بیماری لایم اشتباه شود. مفاصلی که درگیر میشوند معمولاً عبارتند از زانو، آرنج، مچ پا، و گردن. التهاب میتواند عضلات نزدیک مفصل، غضروف، و غشاهای پوشانندة مفصل را نیز متأثر سازد. این بیماری بین سنین 5-2 سالگی آغاز میشود، و اغلب تا جوانی بهبود مییابد. این بیماری در دختران چهار برابر شایعتر از پسران است.
علایم شایع
درد، تورم، و خشکی در مفاصل انگشتان پا، زانو، مچ پا، آرنج، شانه، یا گردن. درد ممکن است به طور ناگهانی یا تدریجی آغاز شود و ممکن است در تنها یک، یا بسیاری از مفاصل وجود داشته باشد.
امکان دارد کودک بدون این که قادر به توضیح باشد، از راهرفتن امتناع کند.
دمای بدن هر روز و معمولاً در عصر تا حدود 4/39 درجة سانتیگراد بالا میرود. تب به طور شایع با بثورات پوستی و لرز همراه است.
بیاشتهایی، کاهش وزن
کم خونی
تحریکپذیری، بیحالی
تورم گرههای لنفاوی
درد و قرمزی چشم
درد قفسة صدری به قدری شدید است که بر قلب تأثیر میگذارد.
علل
احتمالاً به علت اختلال خود ایمنی است که طی آن دستگاه ایمنی بدن به بافت خودی حمله میکند. بروز علایم برای اولین بار، اغلب باعث استرس جسمانی یا عاطفی میشود.
عوامل افزایش دهندة خطر
ارث
پیشگیری
در حال حاضر قابل پیشگیری نیست.
عواقب مورد انتظار
این بیماری در حال حاضر غیر قابل درمان است. اما در عین حال، در 80%- 75% موارد، به هنگام بلوغ یا اوایل جوانی، بیماری به کلی فروکش کرده است.
هر حمله معمولاً چند هفته به طول میانجامد و در طی دوران کودکی، بیماری هر از چندگاهی شعلهور میشود و دوباره فروکش میکند. علایم را معمولاً میتوان با درمان تحت کنترل درآورد.
عوارض احتمالی
متأثر شدن بافتهایی غیر از مفاصل، مثلاً التهاب چشم، بزرگ شدن طحال، التهاب پردة دور قلب یا عضلة قلب.
تغییر شکل و به هم خوردن ساختمان مفصل به طور دایمی
درمان
اصول کلی
آزمایش خون، از جمله بررسی وضعیت خود ایمنی
عکس برداری از مفاصل. البته تغییرات مفصل ممکن است تا مراحل انتهایی بیماری نیز خود را در عکس مفصل نشان ندهند.
روان درمانی یا مشاوره برای کمک به خانوادة کودک، تا آنها بتوانند به خوبی از عهدة بیماری طولانی مدت کودک برآیند. شاید مهمترین عامل در درمان کودک حمایت عاطفی از وی باشد.
جراحی برای درستکردن مفصل تغییر شکل یافته (گاهی)
اگر تشک کودک سفت نیست، یک تختة ضخیم چندلا زیر تشک قرار دهید.
چشم کودک باید حداقل 2 بار در سال معاینه شود تا اگر التهابی در چشم وجود دارد زود تشخیص داده شود.
بسیار مهم است که کودک به مدرسه عادی به طور روزانه برود. هر جا که لازم باشد، مدرسه باید خدمات اضافی برای برآورده کردن نیازهای کودک فراهم کند.
داروها
آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروییدی، برای کاهش درد و التهاب
امکان دارد داروهای دیگری چون کورتیکواسترویید، نمک طلا، یا یا سایر داروها تجویز شوند
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
به هنگام حمله، کودک باید در تخت استراحت کند، مگر برای توالت، تا رمانی که تب و سایر علایم تخفیف یابند.
امکان دارد برای حفاظت و حمایت از مفصل ملتهب استفاده از آتل ضروری باشد.
پس از رفع حمله، کودک میتواند به تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های عادی را از سر بگیرد، البته باید در طی روز ساعتهایی را به استراحت بپردازد. کودک نباید زیاد خسته شود و هر شب باید حداقل 12-10 ساعت بخوابد.
فیزیوتراپی توصیه خواهد شد. بعضی از حرکات را کودک خود میتواند انجام دهد، و بعضی از آنها را والدین میتوانند برای کودک انجام دهند. انجام حرکات توصیه شده مهم است زیرا کمک میکند تا درد و اثرات ناتوان کنندة بیماری به حداقل برسند.
به دلیل تغییرات دورهای علایم، گاهی برنامه فیزیوتراپی نیاز به بازبینی خواهد داشت.
به طور کلی از انجام ورزشهایی که بدن کودک در معرض ضربه قرار میگیرد باید خودداری شود، اما کودک باید تشویق شود تا در دیگر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های مدرسه، خانه یا اجتماع شرکت کند.
رژیم غذایی
کودک باید یک رژیم مغذی و متعادل داشته باشد، در عین حال وی را باید تشویق به خوردن نمود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
کودک شما علایم آرتریت روماتویید کودکان را دارد.
علایم زیر به هنگام درمان روی دهند:
درد قفسة صدری یا تب
علایم جدید و بدون توجیه. توجه داشته باشید که داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آرتریت مرتبط با پسوریازیس
شرح بیماری
آرتریت مرتبط با پسوریازیس التهاب مفاصل مجاور ضایعات پوستی و ناخنی پسوریازیس. هر یک از مفاصل بدن ممکن است درگیر شوند، ولی عمدتاً مفاصل انگشتان و مهرههای کمری و گردنی مبتلا میشوند. این اختلال معمولاً خفیف بوده و بیشتر بین سنین 35-30 سال شروع شده و در سراسر زندگی به طور متناوب ادامه مییابد.
علایم شایع
درد، تورم، محدودیت حرکت، احساس درد هنگام لمس و گرمی مفاصل مبتلا
پوستهریزی پوست
ناخنهای چالهدار، برجسته و زرد رنگ
خستگی و تب (گاهی)
علل
استعداد ابتلا به آرتریت مرتبط با پسوریازیس ممکن است ارثی باشد.
واکنش ایمنی نسبت به یک عفونت استرپتوکوکی
ناشناخته (علت این اختلال معمولاً ناشناخته است)
صدمات جسمی یا روحی (به ندرت)
عوامل افزایش دهنده خطر
عفونتهای استرپتوکوکی (به ندرت)
سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئیدیا پسوریازیس
پیشگیری
اقدام فوری برای درمان آنتی بیوتیکی عفونتهای استرپتوکوکی
عواقب مورد انتظار
این اختلال در حال حاضر غیر قابل علاج محسوب میگردد. مشخصه این بیماری دورههای مکرر فروکش و شعلهور شدن به طور حاد است. البته علایم بیماری با درمان قابل تسکین یا کنترل بوده و موارد معدودی از بهبود خودبهخود بیماری در مقالات پزشکی گزارش شده است. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه داشته و این امید وجود دارد که درمانهایی مؤثرتر و در نهایت علاجبخش عرضه گردد.
عوارض احتمالی
پیشرفت به سوی آرتریت مزمن و ناتوانی شدید در حرکت ممکن است رخ دهد (به ندرت).
درمان
اصول کلی
بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل آزمایشهای خون از نظر عامل روماتویید و پادتنهای ضد هسته (ANA) ، و رادیوگرافی مفاصل باشد.
هدف درمانی عبارتست:
از کنترل ضایعات پوستی و التهاب مفصلی
بیحرکت کردن مفاصل مبتلا با آتل ممکن است انجام شود.
برای تخفیف درد مفصلی از گرم کردن مفصل استفاده کنید. برای این منظور استفاده از آب داغ، جریانهای گردابی، لامپهای گرمایی، امواج ماوراء صورت یا دیاترمی همگی مؤثرند.
برنامهریزی دورههای منظم آفتاب گرفتن در حد متوسط کمک کننده است. اگر گرم کردن مفاصل باعث تسکین درد نشد، کمپرس سرد را امتحان کنید.
اشعه درمانی PUVA (تاباندن اشعه ماوراءبنفش پر شدت پس از تجویز داروی پسورانی) برای ضایعات پوستی مؤثر است.
داروها
برای ناراحتی خفیف، استفاده از داروهای بدون نسخه نظیر آسپیرین ممکن است کافی باشد.
برای کاهش التهاب مفصلی از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی، تزریق کورتون به داخل مفاصل مبتلا (گاهی) و داروهای سرکوبگر دستگاه ایمنی نظیر متوترکسات ممکن است استفاده شود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
در طی دوره شعلهوری بیماری استراحت نمایید و پس از آن فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را به تدریج از سر بگیرید. سعی کنید فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های بیرون از خانه در تماس با آفتاب را افزایش دهید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم آرتریت مرتبط با پسوریازیس باشید.
اگر دچارعلایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آسیب به گوش میانی در اثر تغییرات فشاری
شرح بیماری
آسیب به گوش میانی در اثر تغییرات فشاری در این نوع آسیب، گوش میانی، شیپور اُستاش (مجرایی که محفظه گوش میانی را به حلق وصل میکند) و انتهای اعصابی که در گوش وجود دارند متأثر میشوند.
علایم شایع
ناشنوایی (به درجات مختلف)
احساس گرفتگی در گوش
درد خفیف تا شدید در گوش، یا در ناحیه فک و پیشانی
گیجی و منگی
وزوز گوش
گریه در شیرخواران و خردسالان
علل
آسیب ناشی از افزایش ناگهانی فشار محیط اطراف، مثلاً به هنگام ارتفاع کمکردن سریع هواپیما یا به هنگام غواصی. در این شرایط، هوا از راه بینی و حلق به محفظه گوش میانی میرود تا فشار در دوطرف پرده گوش متعادل شود. اگر مجرایی که از حلق به محفظه گوش میانی کشیده شده است (شیپور اُستاش) درست عمل نکند، فشار در محفظه گوش میانی کمتر از فشار محیط خواهد بود. این فشار منفی در گوش میانی باعث میشود پردة گوش به درون گوش کشیده شود. بعداً ممکن است خون و مخاط در گوش میانی ظاهر شود. احتمال بروز این آسیب وقتی که فرد سرماخوردگی دارد و به غواصی میپردازد یا با هواپیما سفر میکند، بیشتر است.
آسیب در اثر ضربه به گوش خارجی یا میانی (بوکس، اسکی روی آب، تصادفات، و غیره).
عوامل تشدید کننده بیماری
عفونت تنفسی اخیر
پرواز با هواپیما
غواصی
سقوط با چتر نجات
کوهنوردی در ارتفاعات بالا
ورزشهای مستلزم برخورد فیزیکی
کم بودن سن (شیرخواران و خردسالان). در این حالت گشادکردن شیپور اُستاش (با قورت دادن آن دهان) دشوار است.
پیشگیری
وقتی که سرماخوردگی دارید، غواصی نکنید. اگر مجبور به مسافرت با هواپیما هستید، از قرصها یا اسپریهای تخفیفدهنده تورم مخاط حلق و بینی استفاده کنید. دستور دارویی را رعایت کنید.
به هنگام پرواز، زمانی که هواپیما در حال ارتفاع گرفتن است یا از ارتفاع خود کم میکند، یک شیرینی سفت یا آدامس را در دهان بجوید تا به این ترتیب مجبور به قورت دادن آب دهان خود به دفعات باشید.
یک نفس متوسط بکشید، بینی خود را با دست بگیرید و دهان خود را ببندید و سعی کنید با راندن آهسته هوا به لُپها، هوا را به داخل شیپور اُستاش برانید (مانوور والسالوا).
به هنگام ارتفاع گرفتن و کمکردن ارتفاع، به شیرخوار یک شیشه آب یا آب میوه بدهید.
عواقب مورد انتظار
اغلب موارد با درمان قابل برگشت هستند، بدون اینکه آسیب یا ناشنوایی دایمی رخ دهد.
عوارض احتمالی
ناشنوایی دایمی
پاره شدن پرده گوش
عفونت گوش میانی
درمان
اصول کلی
در اغلب موارد، هیچ درمانی لازم نیست و علایم در عرض چند ساعت یا چند روز برطرف میشوند.
اگر گوش ترشح دارد، یک تکه کوچک پنبه را در کانال گوش خارجی بگذارید تا ترشح را جذب کند.
ندرتاً لازم میشود که برای آزاد کردن مایع محبوس شده در گوش میانی، پرده گوش با جراحی باز شود. گاهی یک لوله کوچک پلاستیکی نیز در پرده گوش تعبیه میشود تا فشار در دو طرف پرده گوش متعادل باقی بماند. این لوله در عرض 12-9 ماه خود به خود بیرون میافتد.
داروها
برای رفع درد و ناراحتی خفیف، میتوان از داروهای کاهنده تورم مخاط بینی و حلق، و داروهای ضددرد مثل استامینوفن استفاده کرد.
امکان دارد برای شما قرصها و اسپریهای قویتر تخفیف دهنده تورم مخاط بینی و حلق تجویز شود. این داروها باید حداقل به مدت دو هفته پس از آسیب مصرف شوند.
اگر عفونت وجود داشته باشد، آنتی بیوتیک تجویز میشود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
با شروع بهبودی علایم، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های عادی خود را از سر گیرید.
رژیم غذایی
هیچ رژیم خاصی توصیه نمیشود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آسیب به گوش میانی *در اثر تغییرات فشاری را دارید.
اگر یکی از مشکلات زیر در هنگام درمان روی دهد:
تب
سرگیجه
سردرد شدید
درد شدید
گیجی
اگر دچار علایم جدید غیرقابل کنترل شده اید. داروهای مورد *استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]