-
آرنج تنیس بازان
شرح بیماری
بیماری آرنج تنیسبازان عبارت است از التهاب نواحی استخوانی آرنج. عضلات، تاندونها و اپیکوندیل (یک برجستگی استخوانی در سطح خارجی آرنج که در آنجا عضلات ساعد به استخوان بازو میچسبند) آرنج را درگیر میکند. بیشتر، بزرگسالان (40-20 ساله) را مبتلا میکند.
علایم شایع
درد و حساسیت به لمس در اپیکوندیل
مشت ضعیف
درد در هنگام حرکات پیچشی دست یا بازو مثلاً حین استفاده از پیچگوشتی یا بازی تنیس
علل
پارگی نسبی تاندون یا کشیده شدن تاندون روی استخوان به علت:
استرس مکرر مزمن بر بافتهایی که عضلات ساعد را به ناحیه آرنج وصل میکنند.
کشیدگی ناگهانی ساعد
عوامل تشدید کننده بیماری
شغلهایی که مستلزم حرکات شدید یا مکرر ساعد باشند مثل مکانیکی یا درودگری
شرکت در ورزشهایی که مستلزم حرکات شدید یا مکرر ساعد باشند مثل تنیس
وضعیت فیزیکی نامناسب
پیشگیری
تا وقتی که در شرایط عالی قرار بگیرید، ورزشهایی مثل تنیس را به مدت طولانی انجام ندهید.
راکتهای تنیس میتوانند آرنج تنیسبازان را بدتر کنند. انتخاب اندازه یا نوع متفاوت (بزرگتر، قابل انعطافتر، دسته بزرگتر) ممکن است کمککننده باشد.
اگر به تازگی یادگیری تنیس را آغاز کردهاید، از فرد متخصص کمک بگیرید. روش و وضعیت قرارگیری در پیشگیری از آسیبها مهم هستند.
برای افزایش تدریجی قدرت خود، از تمرینات وضعیت دهنده ساعد استفاده کنید.
قبل از شرکت در ورزشها به ویژه رقابتها، به آهستگی و بهطور کامل خود را گرم کنید.
عواقب مورد انتظار
معمولاً قابلعلاج است اما درمان ممکن است 6-3 ماه زمان ببرد.
عوارض احتمالی
پارگی کامل رباط که برای ترمیم نیازمند جراحی است.
درمان
اصول کلی
آزمونهای تشخیصی معمولاً لازم نیستند ( رادیوگرافی معمولاً همیشه منفی است).
برای تسکین درد از گرما یا یخ استفاده کنید. از پوششهای مرطوب و گرم، لامپ گرمادهنده یا غوطهور شدن در گرداب یا کمپرس سرد یا کیسه یخ (هر کدام مؤثرتر به نظر برسد) استفاده کنید.
ممکن است درمانهای دیامتری، فراصوت یا ماساژ دریافت کنید.
این موارد به تسکین سریعتر علایم و بهبودی کمک میکند:
ماساژ درمانی
ممکن است مجبور باشید برای بیحرکت کردن آرنج از یک اسپلینت ساعد استفاده کنید. **در زمان استفاده از اسپلینت، ورزش زیر را 4-3 بار در روز انجام دهید: بازوهای خود را بکشید؛ مچ دست خود را خم کنید؛ سپس پشت دست خود را روی یک دیوار فشار دهید. آن را به مدت یک دقیقه نگه دارید.
در صورت شکست سایر روشهای درمانی ممکن است آزاد کردن تاندون در اپیکوندیل با جراحی لازم باشد.
استفاده از تسمه آرنج تنیسبازان را هنگام از سرگیری فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری طبیعی پس از درمان مدنظر قرار دهید.
داروها
داروهای ضد التهاب غیراستروییدی برای کاهش التهاب
تزریق بیحس کنندهها یا داروهای کورتیزونی. کورتیزون التهاب را کاهش میدهد و بیحس کنندهها موقتاً درد را تسکین میدهند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا زمان محو علایم، فعالیتی را که باعث ایجاد آرنج تنیسبازان بود، تکرار نکنید. سپس به تدریج پس از وضعیتگیری مناسب، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری طبیعی خود را از سر بگیرید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم آرنج تنیسبازان را داشته باشید.
اگر علیرغم درمان، علایم ظرف 2 هفته بهبود نیابند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
-
آفتابزدگی
شرح بیماری
آفتابزدگی عبارت است از واکنش به مواجهه بیش از حد با آفتاب. پوست در بخشهایی که بیشتر در معرض آفتاب است، درگیر میشود.
علایم شایع
بثور قرمز پوست، گاهی همراه با تاولهای کوچک، در نواحی مواجهه یافته با آفتاب
لکههای پوستهریزیکننده
تب
خستگی یا گیجی
قرمزی پوست
علل
آفتاب زدگی بیشتر در فصول گرم که اشعه فرابنفش قویتر است، رخ میدهد. مواجهه با آفتاب محرک آن است و معمولاً همراه با آفتاب سوختگی است.
در افرادی که داروهایی مصرف میکنند که باعث حساسیت به نور میشوند (افزایش حساسیت به اشعه فرابنفش)، به ویژه محتمل است. *شایعترین داروها عبارتند از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین، مدرهای تیازیدی، داروهای گوگرددار و قرصهای ضد بارداری خوراکی.
داروهای موضعی و مواد شیمیایی نیز میتوانند واکنش ایجاد کنند (فنوتیازین ها، سولفونامیدها، قطران زغال، پسورالنها).
برخی از مواد آرایشی از جمله رژ لب، عطر و صابونها نیز میتوانند یک واکنش حساس به نور ایجاد کنند.
عوامل تشدید کننده بیماری
عفونت زمینهای
سابقه آفتاب زدگی
اختلالات متابولیک مثل دیابت شیرین یا بیماری تیرویید
استفاده از داروهای سرکوبگر ایمنی با داروهای ذکر شده در فهرست «علل»
اختلالات طبی مثل لوپوس اریتماتوی دیسکویید، لوپوس اریتماتوی سیستمیک و یا پورفیری
پیشگیری
اگر سابقه آفتابزدگی دارید، در صورت امکان دور از آفتاب بمانید.
در صورت مواجهه با آفتاب از لوسیونهای ضد آفتاب با قدرت محافظتی 15 یا بالاتر استفاده کنید و لباسهای محافظ بپوشید.
عواقب مورد انتظار
در صورتی که دور از آفتاب بمانید، علایم را میتوان با درمان کنترل کرد. بهبودی تا یک هفته طول میکشد.
عوارض احتمالی
عود بثور و سایر علایم در صورت مواجهه با آفتاب حتی به مدت کوتاه به ویژه در بهار و تابستان.
درمان
اصول کلی
هرگونه علت زمینهای مثل داروها، مواد آرایشی یا اختلالات طبی را معلوم کنید. آزمون لکه نوری را میتوان برای شناسایی علل آلرژی به نور به کار برد.
در طول ساعات اوج اشعه فرابنفش (10 صبح تا 2 بعد از ظهر) از آفتاب دور بمانید.
اگر باید به در اوج آفتاق به فضای باز بروید، لباسهای محافظ بپوشید و از کرمهای ضد آفتاب در دسترس استفاده کنید.
داروها
کلروکین قبل از مواجهه با آفتاب برای پیشگیری عود علایم ممکن است توصیه گردد.
استروئیدهای التهابی ممکن است برای کاهش التهاب تجویز شوند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
جز برای اجتناب از مواجهه طولانی مدت با آفتاب، محدودیتی لازم نیست.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد. برای پیشگیری از دهیدراتاسیون (کم آبی)، مایعات فراوان بنوشید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علامت آفتاب زدگی را داشته باشید.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
-
آلرژی فصلی
آلرژى فصلى یکى از شایع ترین آلرژیهاست . آلرژى فصلى یا به عبارت دقیق تر التهاب بینى ناشى از آلرژى معمولاً در بهار و تابستان به وجود مى آید و ناشى از گرده هاى گیاهى است. این بیمارى ناشى از استنشاق گرده هاى گیاهى و نیز وارد شدن آن به چشم است. زمان بروز علائم بیمارى ممکن است از اوایل بهار تا اواخر تابستان بر حسب گرده گیاهى که به آن حساسیت دارید و زمان معین گرده افشانى آن گیاه متفاوت باشد. معمولاً یک زمینه خانوادگى هم در مبتلایان وجود دارد.
علائم اصلى بیمارى:
علائم اصلى بیمارى حملات مکرر عطسه ، آبریزش بینى ، خارش و آبریزش چشم ها، احساس خارش در گلو ، سقف دهان و گوش ها، کاهش تمرکز و احساس ناخوشى کلى است.
درمان بیماری:
براى درمان علائم از قرص هاى آنتى هیستامین و اسپرى هاى ضدالتهابى بینى استفاده مى شود. اسپرى ها یا قطره هاى بینى ضد التهاب، با کاهش تورم پوشش درون بینى گرفتگى بینى را برطرف مى کنند. اسپرى ها یا قطره هاى بینى ضد آلرژى با پوشش بینى و چشم مانع اثر عامل آلرژى زا مى شوند.قرص یا اسپرى هاى ضداحتقان اگر گرفتگى بینى باعث ناراحتى چندانى نشود، خیلى مفید نیستند.
به تازگى یک قطره چشمى با نام «اولا پاتیدین» وارد بازار شده است که با جلوگیرى از آزاد شدن موادى که در بدن علائم حساسیت را به وجود مى آورند، مى تواند در موارد حساسیت چشمى بسیار موثر باشد؛ این قطره دو بار در روز مصرف مى شود.
اگر به رغم این درمان ها علائم شدید حساسیت در فرد باقى بماند، باید به روش خاصى نسبت به گرده گیاهى عامل بیمارى، حساسیت زدایى انجام شود. در این روش مقادیر کمى از آن گرده گیاهى در طول یک دوره سه ساله به فرد تزریق مى شود تا فرد نسبت آن تحمل پیدا کند و آلرژى درمان شود.
غیر از این درمان ها، مى توانید خودتان کارهایى را انجام دهید تا از شدت ناراحتى تان کاسته شود. در صورتى که مى دانید به چه گرده گیاهى حساس هستید سعى کنید در فصل گرده افشانى آن گیاه از رفتن به محل هاى رویش آن گیاه خوددارى کنید. از عینک هاى آفتابى براى جلوگیرى از وارد شدن گرده ها به چشم هایتان استفاده کنید. داخل بینى تان را با سرم نمکى (نرمال سالین) شست وشو دهید یا اندکى وازلین داخل بینى تان بمالید. اگر در محل زندگى تان گرده هاى گیاهى در فضا پراکنده مى شوند درها و پنجره هاى اتاق خوابتان را در وسط صبح (حدود ساعت ۱۰) و ابتداى غروب (حدود ساعت ۷) بسته نگه دارید چرا که معمولاً در این ساعت ها اوج گرده افشانى گیاهى صورت مى گیرد. از رفتن به پارک ها یا مزارع به خصوص به سمت غروب خوددارى کنید. براى تعیین کردن این که به کدام گرده هاى گیاهى حساسیت دارید مى توانید به یک کلینیک آلرژى مراجعه کنید.
با تزریق مواد آلرژى زاى مختلف به زیرپوست تان و مشاهده واکنش حاصل مى توان نوع ماده آلرژى زا را تعیین کرد.ضمناً توجه داشته باشید که افراد داراى آلرژى به گرده هاى گیاهى ممکن است همزمان به میوه ها و سبزیجات خاص و نیز به بعضى آجیل ها و مغز هاى خوراکى هم حساسیت داشته باشند.
-
آلژرى نسبت به سم زنبور
واکنش هاى آلرژى نسبت به نیش زنبور بسیار شایع است. خطرناک ترین و عمده ترین عامل آلرژى، نیش زنبورهاى وحشى است و آلرژى نسبت به زنبور عسل که بیشتر در میان زنبورداران دیده مى شود در رده دوم قرار مى گیرد.براى بروز آلرژى لازم است فرد یک بار به وسیله زنبور وحشى یا زنبور عسل گزیده شود، و سپس حداکثر تا ۶ هفته وقت مى گیرد تا حساسیت به وجود آید. بنابراین در اولین گزش آلرژى رخ نمى دهد. زنبورهاى وحشى مى توانند چندبار انسان را بگزند، در حالى که زنبورهاى عسل هنگام نیش زدن، نیش خود را در پوست به جاى مى گذارند و بلافاصله مى میرند.
در اغلب موارد نیش زدن زنبور باعث تورم و درد در محل به خاطر یک واکنش سمى غیرحساسیتى به زهر زنبور مى شود. واکنش هاى حساسیتى به نیش زنبور ممکن است خفیف باشد و با درد و قرمزى موضعى پوست همراه باشد. در عین حال ممکن است واکنشى عمومى تر به همراه تورم، کهیر و قرمزى باشد که دو مفصل را در برمى گیرد.در موارد شدیدتر ممکن است کل بدن دچار تورم شود، تورم عروقى منتشرشده ، اشکال تنفس و آنافیلاکسى شدید با شوک و سقوط فشار خون به وجود مى آید. واکنش آلرژى نسبت به سم زنبور در طول ده دقیقه پس از گزیده شدن به وجود مى آید.
واکنش هاى شدید حساسیتى تهدید کننده حیات در افراد داراى آلرژى شدید، در افراد مسن، در افرادمبتلا به بیمارى هاى قلبى و عروقى و در موارد گزش هاى متعدد ممکن است روى دهد.در موارد واکنش هاى خفیف به سم زنبور تنها مصرف قرص هاى آنتى هیستامین کافى است، در حالى که در موارد واکنش هاى شدیدتر یا آنافیلاکسى ممکن است احیاى بیمار به تزریق آدرنالین، آنتى هیستامین، قرص هاى خوراکى کورتون و تزریق سرم نیاز داشته باشد.همه افرادى که به نیش زنبور آلرژى دارند باید دستبندهاى هشدار پزشکى (که وجود حساسیت بر روى آن ثبت شده است) و نیز یک سرنگ خودکار تزریق آدرنالین همراه داشته باشند.با استفاده تست خراش پوستى مى توان آلرژى فرد به سم زنبور وحشى یا عسل را تشخیص داد. متأسفانه این تست به اندازه تست ها براى مواد آلرژى زاى تنفسى دقیق نیست.
پیشگیرى از آلرژى به سم زنبور :
در تابستان ها از محل هایى که زنبورهاى وحشى در آنها فراوانند، به خصوص محل هاى پیک نیک، آشغالدانى ها و مکان هاى صرف غذا دورى کنید.
در بیرون از خانه از نوشیدن مایعات شیرین و چسبناک خوددارى کنید.
اگر زنبورى به شما نزدیک مى شود، وحشت زده نشوید، به جاى این که بى حرکت بایستید یا به آرامى از او دور شوید، با زدن ضربه اى او را بکشید.
هرگز پس از نیش زنبور ورزش نکنید یا حمام داغ نگیرید چرا که ممکن است واکنش به سم زنبور تشدید شود. اگر به کسى برخوردید که دچار آلرژى شدید (آنافیلاکسى) شده است، فوراً کمک خبر کنید، احیاى قلبى و ریوى انجام دهید و در صورت امکان به او آدرنالین تزریق کنید.
روش هاى حساسیت زدایى از آلرژى نسبت به سم زنبور بسیار مؤثر هستند. در این روش درمانى تزریق هایى براى حساسیت زدایى در یک دوره ۳ تا ۵ ساله انجام مى شود که معمولاً به بهبودى کامل آلرژى منجر خواهد شد. این درمان باید تنها در کلینیک هاى تخصصى آلرژى انجام شود چرا که ممکن است واکنش هاى شدیدى در هنگام تزریق به وجود آید.
-
آلرژى شدید و عمومى
آنافیلاکسى یا شوک آنافیلاکسى، یک واکنش ناگهانى و خطرناک آلرژى است که همه بدن را در بر مى گیرد. آنافیلاکسى مجموعه اى از علائم ایجاد مى کند که در ترکیب با هم به یک واکنش شدید حساسیتى عمومى همراه با اشکال تنفسى و کاهش فشار خون منتهى مى شود.واکنش اولیه تورم و خارش در محل ورود ماده آلرژى زا به بدن است.
درمان فورى این عارضه ضرورى است و گرنه ممکن است بیمار به علت اختلال گردش خون و قلب بمیرد.در حال حاضر دقیقاً معلوم نیست که چرا عده اى از افراد به آنافیلاکسى دچار مى شوند، اما آنافیلاکسى معمولاً در افرادى رخ مى دهد که سابقه آلرژى دارند.
گردو ، بادام ، فندق و سایر میوه هاى داراى مغزخوراکى، خوراکى هایى هستند که بیش از همه در افراد مستعد ممکن است آنافیلاکسى ایجاد کنند.همچنین ماهى ، صدف ، تخم مرغ و لبنیات نیز ممکن است آلرژى هاى شدید به وجود آورند. در افراد حساس حتى خوردن مقدار اندکى از این غذاها ممکن است به آنافیلاکسى منجر شود.آلرژى نسبت به نیش زنبور و نیز آلرژى به داروهایى مثل آنتى بیوتیک ها ممکن است آنافیلاکسى ایجاد کند.
براى مثال در آلرژى غذایى ، دهان و گلو دچار تورم و خارش مى شود یا در حساسیت به سم زنبور محل گزیدگى به شدت تورم پیدا مى کند و خارش شدیدى به وجود مى آید.سپس به سرعت دانه هاى پوستى خارش دارى سراسر بدن را مى پوشاند. صورت و بافت هاى نرم از جمله مخاط راه هاى هوایى متورم مى شوند و فرد اشکال تنفسى پیدا مى کند.بیمار به شدت هیجان زده است و احساس مى کند که «دارد مى میرد»، فشار خون شروع به پایین آمدن مى کند و فرد هوشیارى خود را از دست مى دهد.این علائم به سرعت و در طول چند دقیقه پس از تماس با ماده حساسیت زا ظاهر خواهند شد. آنافیلاکسى باید به فوریت درمان شود زیرا انسداد مجارى تنفسى و افت فشار خون به سرعت رخ مى دهد. درمان اورژانس شامل تزریق داروى آدرنالین است که فشار خون را بالا مى برد، اختلال تنفسى را برطرف مى کند و تورم را کاهش مى دهد، بیمار در این صورت معمولاً به سرعت بهبود مى یابد.در هر حال مبتلایان به آنافیلاکسى باید براى بررسى بیشتر به بیمارستان برده شوند، زیرا هنگامى که اثر آدرنالین تمام مى شود ممکن است درمان هاى بیشترى از جمله آنتى هیستامین ها، داروهاى کورتونى و گاهى اکسیژن و تزریق سرم لازم باشد.
اقدامات اولیه در برخورد با بیمار دچار آنافیلاکسى :
اگر شخص هوشیار است و مشکل تنفس دارد، به او کمک کنید بنشیند. اگر بیمار به علت کاهش فشار خون دچار شوک شده است، بهتر است دراز بکشد و پاهایش بالا برده شوند.
اگر شخص به هوش نیست وضع تنفس او را ارزیابى کنید و او را به پهلو بخوابانید.
اگر مطمئن هستید که او به علت حساسیت دچار آنافیلاکسى شده است، ببینید که سرنگ آدرنالین در دسترس هست یا نه. در صورت لزوم به بیمار در تزریق آن به داخل عضله ران کمک کنید.
فوراً اورژانس را خبر کنید تا بیمار به بیمارستان منتقل شود.
پیشگیری از آنافیلاکسی:
براى پیشگیرى از آنافیلاکسى، در صورتى که حساسیت شدید در ماده اى در شما تشخیص داده شده است، همیشه باید سرنگ خودکار تزریق آدرنالین و نیز سایر داروهاى تجویز شده را به همراه داشته باشید. همچنین باید به اطرافیان، همکاران و بستگان خود اطلاعات لازم در مورد بیمارى خود و نحوه درمان آن را بدهید. اطمینان حاصل کنید که تاریخ مصرف داروهایتان نگذشته باشد و یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکى بپوشید که بیمارى شما روى آن ثبت شده باشد.
-
اسپوروتریکوز
شرح بیماری
اسپوروتریکوز عبارت است از یک بیماری قارچی عفونی که باعث ایجاد زخم و آبسه در پوست، غدد لنفاوی و عروق لنفاوی میگردد. مزرعهداران و باغداران به ویژه افرادی که با گلسرخ، خزه مردابی و یا زرشک سر و کار دارند، بیشتر آلوده میشوند. اسپوروتریکوز سرایت فرد به فرد ندارد. در بزرگسالان از هر دو جنس ایجاد میشود ولی در مردان شایعتر است.
علایم شایع
مراحل اولیه: یک ندول کوچک، قابل حرکت و غیرحساس به درد در زیر پوست انگشتان ظاهر میشود. ندول به آهستگی بزرگ شده، صورتی و زخمی میگردد.
در عرض چند روز یا هفته:
ندولهای تیرهای در امتداد عروق لنفاوی تخلیهکننده ناحیه ظاهر میشود.
اگر قارچ عامل ایجادکننده به ریه برسد، سرفه همراه با خلط آغاز میگردد (نادر).
برخلاف سایر بیماریهای قارچی که باعث تب، لرز، احساس ناخوشی کلی و بیاشتهایی میشوند، معمولاً علایم دیگری وجود ندارد.
علل
عفونت با قارچی به نام اسپوروتریکوز شنکی که در خاک، خزه مردابی، علفهای هرزه و سبزیجات آلی در حال فساد زندگی میکند.
عوامل تشدید کننده بیماری
سابقه طبی سارکوئیدوز یا سل
شغلهایی که با گیاهان و خاک سر و کار دارند مثل کشاورزی و پرورش گل
سرکوب ایمنی ناشی از بیماری یا داروها
پیشگیری
در هنگام کار با خاک، دستکش بپوشید.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان در عرض 2-1 ماه پس از بهبود ضایعات قابل علاج است ولی ممکن است بهبودی 7-6 ماه طول بکشد. میزان کشندگی در صورت گسترش عفونت در بدن، بالا است.
عوارض احتمالی
گسترش قارچ در بدن که باعث عفونت سرتاسر و تهدیدکننده زندگی میگردد (نادر).
درمان
اصول کلی
آزمونهای تشخیصی میتوانند شامل کشت آزمایشگاهی چرک حاصل از ضایعات باشند. آزمون پوستی برای آن وجود ندارد. ممکن است برای رد سایر اختلالات از جمله سل، سارکوئیدوز، استئومیلیت باکتریایی و نئوپلازی، آزمونهای دیگری انجام گیرند.
ممکن است بتوان در منزل با دارو درمان کرد.
از آنجا که اسپوروتریکوز مسری نیست، لازم نیست شخص قرنطینه شود.
گرم کردن میتواند به کاهش درد کمک کند.
ضایعات را با بانداژهای شل بپوشانید تا از عفونت ثانویه با باکتریها جلوگیری کنید.
روزانه خود را وزن و آن را ثبت کنید.
در صورت بروز عوارض، بستری شوید. ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری استخوان و مفاصل یا ضایعات ریوی، جراحی توصیه گردد.
داروها
محلول اشباع شده یدید پتاسیم. آن را در آب، آب میوه یا سایر نوشیدنیها رقیق کند و هر روز 3 بار بعد از غذا مصرف کنید. *برای جلوگیری از تغییر رنگ دندانها آن را با نی بنوشید.
داروهای ضد قارچ مثل فلوکونازول یا ایتراکونازول
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
محدودیتی لازم نیست مگر این که علایم عفونت منتشر ایجاد گردد.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم اسپوروتریکوز را داشته باشید.
اگر در طول درمان موارد زیر پیش بیایند:
کاهش وزن غیرقابل توجیه
تب 3/38 درجه سانتیگراد با دماسنج دهانی
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید.
داروهای ضد قارچ مورد استفاده در درمان ممکن است عوارضی جانبی مثل بثور پوستی، تحریک زبان و دهان و سرفه ایجاد کنند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
-
اسپوندیلیت آنکیلوزان
شرح بیماری
اسپوندیلیت آنکیلوزان عبارت است از یک بیماری مفصلی پیشرونده و مزمن همراه با التهاب و سفتی. با حالت «خم شدن به جلو» ناشی از سفتی ستون فقرات و ساختارهای حمایت کننده آن مشخص میگردد. ناحیه ساکروایلیاک مفاصل لگن، مهرهای کمری، سینهای و گردنی را درگیر میکند. در داخل خانوادهها، مردان و زنان به یک اندازه مبتلا میشوند. در جمعیت عمومی مردان 5-4 برابر زنان مبتلا میگردند و شروع بیماری معمولاً در اواخر دهه دوم یا اوایل دهه سوم زندگی است.
علایم شایع
مراحل ابتدایی:
در دورههای راجعه کمردرد، درد میتواند در طول عصب سیاتیک نیز ایجاد گردد.
سفتی که در صبحها بدتر است.
مراحل بعدی:
بدتر شدن پیشرونده علایم. درد غالباً از قسمت تحتانی پشت به قسمت میانی پشت یا بالاتر از آن در گردن گسترش مییابد. مفاصل اندامهای فوقانی و تحتانی پاها و دستها ممکن است درگیر شوند.
کمخونی
سفتی عضلات
خستگی؛ کاهش وزن
التهاب عنبیه (در تقریباً 25% از بیماران).
علل
ناشناخته ولی ممکن است ناشی از تغییرات ژنتیک یا اختلالات خودایمنی باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
سابقه خانوادگی اسپوندیلیت آنکیلوزان.
پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر این بیماری غیرقابل علاج تلقی میگردد. علایم به طور پیشبینی نشدهای پیشرفت میکنند و حملات خفیف تا متوسط و دورههایی از فروکش کردن کامل بیماری وجود دارد. با درمان میتوان علایم را تسکین و کاهش داد و بیشتر بیماران میتوانند زندگی طبیعی را پیش بگیرند. گاهی بیماری شدید است و به خاطر بدشکلیهای ایجاد شده، ناتوان کننده میگردد.
عوارض احتمالی
نارسایی احتقانی قلب
التهاب چشم که به ندرت منجر به کوری میگردد.
آمیلوئیدوز
بیماری دریچه قلب
بیماری گوارشی
بیماری ریوی
تحت فشار قرار گرفتن عصب که باعث کرختی اندامها میگردد.
ناتوانی و بیحرکتی دایمی
درمان
اصول کلی
آزمونهای تشخیصی میتوانند شامل بررسیهای آزمایشگاهی خون و رادیوگرافی ستون فقرات باشند.
اهداف درمان عبارتند از کاهش بدشکلی بیشتر، آسودهسازی بیمار و تسکین سایر علایم
درمان شامل فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های ورزشی برای روشهای تنفس، حفظ وضعیت مناسب و به کار گرفتن گروههای عضلانی (در خلاف جهت بدشکلی احتمالی) است. رعایت درمان توسط بیمار، مهم است.
ممکن است مشاوره فیزیولوژیک توصیه گردد.
روی پشت خود بر روی یک تشک محکم بخوابید. سعی کنید از بالش استفاده نکنید یا اینکه از یک بالش کوچک استفاده کنید.
قبل از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بدنی برای تسکین درد، از دوش آب داغ یا کمپرسهای گرم استفاده کنید.
جراحی برای جایگزینی لگن آسیب دیده یا قرار دادن پیوندهای استخوانی در ستون فقرات (تنها در مراحل پیشرفته).
پرتودرمانی به ستون فقرات (تنها در صورت شکست سایر روشهای درمانی).
سیگار نکشید.
داروها
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی به کاهش ناراحتی کمک میکنند.
سولفاسالازین، ویتامین D و داروهای سرکوبگر ایمنی، گزینههای بالقوه هستند.
مسکنهای قویتر و شلکنندههای عضلانی ممکن است برای دورههای زمانی کوتاه تجویز گردند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا حد توان خود، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری کنید.
برای حفظ وضعیت قرارگیری مناسب و برای این که تا حد امکان راست بایستید، ورزش کنید.
در صورت امکان به طور منظم شنا کنید، شناور شدن در آب به شما اجازه خواهد داد که راست راه بروید و نواحی دردناک راحتتر خواهند بود.
از فعالیتی که بر پشت شما فشار وارد کند و از ورزشهای تماسی که احتمال خطر بالای آسیب به ستون فقرات دارند) اجتناب کنید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا فرزندتان علایم اسپوندیلیت آنکیلوزان را داشته باشید.
اگر در طول درمان موارد زیر پیش بیایند:
تب، ممکن است نشانگر عود یک مرحله حاد باشد.
افزایش درد و ناتوانی علیرغم اقدامات مذکور
-
استفراغ شدید حاملگی
شرح بیماری
استفراغ شدید حاملگی عبارت است از تهوع و استفراغ شدید در یک خانم حامله، که باعث کمآبی بدن و تغییرات شدید در ترکیب شیمیایی بدن میشود. این حالت، متفاوت و بسیار جدیتر از حالت تهوع و گاهی استفراغ صبحگاهی معمول در خانمهای حامله است.
علایم شایع
تهوع شدید
استفراغ پایدار (معمولاً 8-4 هفته)، ابتدا حاوی مخاط، سپس صفرا، و نهایتاً خون
کم آبی بدن
وزن نگرفتن، یا کاهش وزن به زیر وزن قبل از حاملگی
پوست رنگ پریده، مومی، خشک و گاهی زرد
تند شدن ضربان قلب
سردرد، گیجی یا خوابآلودگی و بیحالی
علل
ناشناخته است. رایجترین فرضیهها عبارتند از:
حاملگی دو قلو یا چند قلو، که باعث تولید مقادیر زیادی از هورمون گنادوتروپین جفتی میشود.
التهاب لوزالعمده
بیماری مجاری صفراوی
عوامل روانی مثل افسردگی یا پاسخ نامناسب و ناکافی به استرس
بیماری تیرویید
عوامل تشدید کننده بیماری
حاملگی در سنین کم
اولین حاملگی
زیاد شدن وزن مادر
طلاق
استرس عاطفی
خانمهای با پوست روشن
پیشگیری
به هنگام حاملگی، هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید.
در تمام مراحل حاملگی رژیم غذایی مناسب داشته باشید.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با گذشت زمان و درمان مناسب (جایگزین مایعات از دست رفته) خوب میشود.
عوارض احتمالی
کم آبی شدید بدن
ندرتاً رشد نامناسب جنین یا پیامد نامناسب در جنین
درمان
اصول کلی
بررسیهای تشخیصی ممکن است برای رد سایر اختلالات کبد، کلیه، لوزالعمده، روده و مجرای گوارش انجام گیرند.
در صورت بستری در بیمارستان یا درمان سرپایی، معمولاً مایعات و الکترولیتهای از دست رفته (مثل سدیم و پتاسیم) جبران خواهند شد.
اگر خانم حامله تحمل نوشیدن مایعات را نداشته باشد، تزریق سرم ضروری خواهد بود.
حتیالمقدور استرس را کم کنید. روان درمانی غالباً برای غلبه بر مشکلات عاطفی مفید خواهد بود.
روزانه خود را وزن کنید و هرگونه تغییر غیرطبیعی را به پزشک خود گزارش دهید.
داروها
سرم درمانی برای جایگزینی مایعات و الکترولیتهای از دست رفته در صورتی که این اختلال جدی باشد. امکان دارد تزریق ویتامین و داروهای ضد استفراغ داخل رگ ضروری باشد.
اگر داروهای دیگری برای شما تجویز شوند، به دستورالعمل مصرف آنها توجه کنید.
بدون نظر پزشک، هیچ دارویی را برای جلوگیری از استفراغ مصرف نکنید.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
استراحت در رختخواب ممکن است برای بعضی از بیماران مفید باشد.
پس از بهبودی، کارهای روزمره خود را تدریجاً و هر قدر که توانتان اجازه میدهد از سر گیرید. به مقدار متوسط کار و ورزش کنید. به مقدار کافی استراحت کنید.
رژیم غذایی
اگر اختلال به حدی نرسیده باشد که نیاز به بستری شدن و دریافت سرم وجود داشته باشد، این دستورالعملها را پیگیری کنید:
اگر صبحها احساس تهوع میکنید، قبل از برخاستن از رختخواب نان سوخاری یا شیرینی خشک بخورید.
وعدههای غذایی بهتر است کم حجم و تعدادشان زیادتر باشد.
غذاهای سرخ کردنی یا پر ادویه نخورید؛ این نوع غذاها باعث افزایش تهوع میشوند. مصرف محصولات، خصوصاً کره، شیر و پنیر را محدود کنید.
پس از اتمام غذا، 45 دقیقه بنشینید.
اگر نیاز به سرم باشد، پس از مدتی میتوان به ترتیب مایعات شفاف و رقیق، رژیم کامل مایعات، و سپس رژیم عادی در وعدههای کوچک را امتحان کرد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم استفراغ شدید حاملگی را دارید.
اگر علیرغم درمان، تهوع، استفراغ یا کاهش وزن بدتر شوند.
-
استوماتیت
شرح بیماری
استوماتیت عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لبها، زبان و کام) که دارای 2 نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایعتر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین و نسان. استوماتیت ممکن است نشانهای از یک اختلال زمینهای جدیتر باشد.
علایم شایع
علایم بسته به نوع فرق میکنند.
التهاب دهان
قرمزی و خونریزی
درد خفیف تا شدید
زخمهای دهان
تنفس بدبو
ممکن است با بیاشتهایی، خستگی، تب و تحریکپذیری همراه باشد.
علل
عفونت
تروما
خشکی
تحریککنندهها
عوامل سمی
بیش حساسیتی
بیماریهای خودایمنی
کمبود ویتامین
کمخونی
گاهی ناشناخته
عوامل افزایش دهنده خطر
آلرژی به غذا یا داروها
سیگار کشیدن
دندان مصنوعی
استرس روحی، اضطراب
دندانهای ناهموار
پرتودرمانی
شیمی درمانی
سوء مصرف الکل، غذاهای داغ یا چاشنیها
حساسیت به دهانشوها، رنگ شکلاتها، رژ لب
عوارض جانبی داروها
مواجهه شغلی با رنگها، فلزات سنگین، بخار اسید، غبار صنعتی
پیشگیری
در صورت امکان از عوارض خطرزا اجتناب کنید.
عواقب مورد انتظار
در اکثر موارد در عرض 2-1 هفته و در سایر موارد 3-2 هفته بهبود مییابد. برخی نیازمند درمان هستند و سایرین خود به خود بهبود مییابند.
پیامدهای دیگر به اختلال زمینهای بستگی دارد.
عوارض احتمالی
ممکن است پس از درمان عود کند.
اختلال زمینهای ممکن است عوارض خطرناکی دربر داشته باشد.
درمان
اصول کلی
درمان بسته به علت فرق میکند. گاهی تعیین آن مشکل است. معاینه فیزیکی لازم است و گاهی تهیه گستره یا کشت ضایعات عامل مسبب را مشخص میکند.
بهداشت کامل دهان مهم است.
ترک سیگار
دندانهای مصنوعی را از لحاظ تناسب با لثهها خوب کنترل کنید.
داروها
در صورتی که بتوان علت زمینهای را کشف کرده داروها به طور خاص متوجه آن خواهند بود.
ممکن است شستوشو دهندههای بینی یا قرصهای خوراکی تجویز شوند.
داروهای بیحسکننده موضعی ممکن است مفید باشند.
در صورت مشخص شدن عامل مسبب، داروهای ضد قارچ، ضد باکتری یا استروئیدی موضعی
مکملهای ویتامینی در صورت نیاز
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
محدودیت لازم نیست.
رژیم غذایی
ممکن است لازم باشد از غذاهای چاشنیدار یا غذاهایی که سفت، تیز یا خشک هستند، اجتناب شود.
از هر غذایی که یک واکنش آلرژیک برانگیزد، خودداری کنید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم استوماتیت را داشته باشند.
اگر پس از شروع درمان، علایم بدتر شوند.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
-
التهاب تیرویید
شرح بیماری
تیروییدیت عبارت است از التهاب غده تیرویید. غده تیرویید یک عضو تولید کننده هورمون در قاعده گردن، کنار نای است. معمولاً افراد میانسال 50-30 ساله از هر دو جنس را مبتلا میکند ولی در زنان شایعتر است. تیروییدیت هاشیموتو (تیروییدیت لنفوسیتیک یا تیروییدیت خودایمن نیز خوانده میشود) التهاب مزمن همراه با ارتشاح لنفوسیتی است؛ تیروییدیت تحت حاد (تیروییدیت گرانولوماتوز خوانده میشود) معمولاً به دنبال عفونت ویروسی رخ میدهد. انواع نادرتر دیگری نیز وجود دارند.
علایم شایع
بزرگی، درد و حساسیت به لمس در غده تیرویید
تب
دردفک یا گوش (گاهی اوقات)
پرکاری تیرویید (ضربان قلب سریع، عصبی شدن، لرزش و کاهش وزن سریع)
علل
اختلال دستگاه ایمنی (به ویژه تیروییدیت هاشیموتو و پس از زایمان)
ویروسهای مختلف مثل اوریون و آنفلوانزا
عفونت باکتریایی غده تیرویید (نادر)
عوامل تشدید کننده بیماری
بیماری اخیر مثل سل یا هر عفونتی
بارداری
سابقه خانوادگی بیماری تیرویید
سابقه اختلالات تیرویید
پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان قابل علاج است. برخی افراد خود به خود بهبود مییابند. پیگیری منظم پزشکی بعد از علاج مناسب بیماری توصیه میشود.
عوارض احتمالی
از دست رفتن همیشگی کارکرد تیرویید که مستلزم جایگزینی هورمون تیرویید در تمام عمر است.
درمان
اصول کلی
آزمونهای تشخیصی میتوانند شامل بررسیهای آزمایشگاهی خون، برداشت و اسکن رادیونوکلئید تیرویید و سونوگرافی (نادر) باشند.
دارو درمانی به نوع تیروییدیت بستگی داد.
جراحی برای برداشتن فشار وارد به نواحی مجاور گردن یا تخلیه آبسه (نادر)
داروها
داروهای ضد تیرویید یا جایگزینی هورمون تیرویید بسته به فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هورمونهای تیرویید شما
مسدود کنندههای بتا آدرنرژیک برای سرکوب علایم تیرویید پرکار
آنتیبیوتیکها برای مقابله با عفونت در صورت لزوم
داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب (نادر)
آسپرین بادوز بالا برای کمک به کاهش التهاب
مسکن در صورت نیاز
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
به محض بهبودی علایم، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری طبیعی خود را از سر بگیرید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم تیروییدی را داشته باشید.
اگر در طول درمان موارد زیر رخ دهند:
تب و قرمزی غده تیرویید
خستگی
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید.
داروهای مورداستفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]