در با ره هومیوپاتی ......... ?
تا چند قرن پيش كه هنوز داروهاي شيميايي اينقدر فراگير نشده بودند مردم خود را با خوردن دارو هاي گياهي يا خوردن غذاهاي مكمل درمان مي كردند. در آن زمان عطاري ها هم محل فروش ادويه و بعضي مواد غذايي بودند هم داروخانه.
انواع عرقيات گياهي هم در طب سنتي ايران جايگاه خاصي دارند. از همين جا مي توان به اهميت غذا در بازيابي سلامت از دست رفته پي برد. با اين حال امروز بيشتر ما در صورت ابتلا به بيماري هاي جزئي يا حاد به پزشكان معمولي مراجعه مي كنيم و از خودمان با داروهاي شيميايي پذيرايي مي كنيم.
اما راه هاي ديگري هم براي درمان بيماري هاي تازه از راه رسيده يا مزمن وجود دارد. يكي از فراگيرترين روش هاي درماني در سراسر دنيا هوميوپاتي است كه اتفاقاً پزشكان معمولي خيلي به سختي مي توانند آن را جايگزين مناسبي براي كار خود بدانند.
در هوميوپاتي ماده اي كه نشانه هاي بيماري خاصي را ايجاد كرده با دوز پائين به مريض مي خورانند كه باعث فعال شدن سيستم ايمني خود بدن مي شود و بدن به طور طبيعي خود را درمان مي كند.
هوميوپات ها تقريباً فلسفه اي مشابه دكتر تغذيه را دنبال مي كنند كه سركوب نشانه هاي بيماري با دارو به هيچ وجه قلب بيماري را هدف نمي گيرد و تا زماني كه منشاء عدم تعادل در بدن باقي مانده باشد، بيماري ادامه پيدا مي كند.
ممكن است پس از مصرف دارو هاي شيميايي نشانه هاي بيماري ناپديد شوند اما در بيشتر موارد عدم تعادل پس از مدتي به شكل ديگري ظاهر مي شود.
هوميوپات ها تمامي مشكلات و ناراحتي هايي را كه بيمار دارد با انجام آزمايش هاي وقت گير و دقيق در نظر مي آورند.
اين كار در عصر تخصص ها- كه هر متخصص فقط به يك ناراحتي خاص مي پردازد- هنر گمشده اي است و عجيب به نظر مي رسد. آنها سپس درمان هوميوپاتي واحد و جامعي را كه با كل نشانه هاي بيماري همخواني داشته باشد انتخاب مي كند.
اين درمان هاي طبيعي از گياهان، مواد معدني و ساير تركيبات طبيعي تشكيل شده اند كه طي فرآيندي مرحله به مرحله با رقيق كردن مكرر و تكان دادن محلول آماده شده اند.
در اين روش تركيباتي ارائه مي شود كه سيستم ايمني خود بدن را تحريك مي كند. معمولاً دارو را تنها يك بار به بيمار مي دهند و صبر مي كنند تا تاثير درازمدت آن آشكار شود.
امروزه هوميوپاتي در بسياري كشورها مانند انگلستان، فرانسه، سوئيس، آلمان و هند پذيرفته و رايج است با اين حال هوميوپاتي هم مانند تغذيه درماني در بسياري كشورها هنوز شناخته شده نيست.
اگرچه به علت موفقيت بسيارش در درمان بيماري ها به سرعت در حال رشد است به خصوص كساني كه داروهاي مرسوم به آنها كمكي نكرده هر روز بيش از پيش به هوميوپاتي روي مي آورند.
معمولاً هوميوپاتي براي افرادي كه بيماري هاي مزمن دارند بسيار تاثيرگذار است كه بيماري هاي جسمي طولاني مدت يا مشكلات عاطفي و نيز بيماري هايي كه دوباره و چندباره بازگشته اند را هم دربرمي گيرد. اينكه پزشكي، بيماري را درمان ناپذير تشخيص داده باشد باعث نمي شود كه هوميوپاتي نتواند همان بيماري را علاج كند.
هوميوپاتي حتي به كساني كه بيماري خاص آنها دقيقاً تشخيص داده نشده هم كمك مي كند.
هوميوپاتي بر پايه سه اصل عمل مي كند:
اول آنكه مشابه، مشابه اش را درمان مي كند؛ مثلاً اگر نشانه هاي سرماخوردگي در بيمار شبيه به مسموميت با جيوه باشد، جيوه بهترين درمان هوميوپاتي است.
دوم دوز حداقل؛ درمان بسيار بسيار رقيق به كار گرفته مي شود كه معمولاً يك واحد از ماده درماني و يك ميليارد واحد آب است.
سوم درمان واحد است يعني مهم نيست كه چند نشانه در بيمار وجود دارد تنها يك درمان به كار گرفته مي شود و آن درمان تمامي نشانه هاي بيماري را هدف مي گيرد.
همين اصول پايه در درمان هاي پيچيده آلرژي هم ديده مي شود كه در آن ماده ايجادكننده آلرژي در دوز پائين به بيمار داده مي شود يا در واكسيناسيون كه مهمترين بخش ويروس به بيمار تزريق مي شود تا سيستم ايمني او را در برابر آن ويروس خاص فعال كند.
چرا هوميوپاتي؟
هوميوپاتي دومين سيستم دارويي پرطرفدار در جهان است. محبوبيت اين روش در آمريكا در دهه اخير سالانه ۲۵ تا ۵۰ درصد رشد كرده است. توجه به اين روش از چند عامل سرچشمه مي گيرد:
- هوميوپاتي به شدت موثر است، هنگامي كه درمان درست اعمال شود نتيجه سريع، كامل و هميشگي است.
- هوميوپاتي كاملاً مطمئن است. حتي كودكان خردسال و زنان باردار هم مي توانند بدون ترس از عوارض جانبي از آن استفاده كنند. حتي درمان هاي هوميوپاتي را مي توان همراه با ساير داروها بدون ايجاد عوارض جانبي ناخواسته مصرف كرد.
- هوميوپاتي طبيعي است. در درمان هاي هوميوپاتي معمولاً مواد طبيعي به كار گرفته مي شوند.
- هوميوپاتي در هماهنگي با سيستم ايمني بدن عمل مي كند برعكس داروهاي شيميايي پيچيده كه سيستم ايمني بدن را سركوب مي كنند. مثلاً داروهاي ضدسرماخوردگي، عطسه كه عكس العمل طبيعي بدن به سرماخوردگي و تلاش بدن براي پاكسازي ريه ها است را مختل مي كنند.
- درمان هاي هوميوپاتي اعتيادآور نيستند. هنگامي كه بيمار احساس بهبودي كرد مي تواند از مصرف آنها دست بكشد. اگر هم بهبودي حاصل نشد به اين معني است كه احتمالاً درمان هوميوپاتي اشتباهي را در پيش گرفته است.
- هوميوپاتي روشي جامع است. همه نشانه هاي بيماري را يك باره برطرف مي كند به عبارت ديگر علت بيماري را هدف مي گيرد نه نشانه هاي آن را. همچنين مي توان مطمئن بود نشانه هايي كه با هوميوپاتي درمان مي شوند دوباره باز نمي گردند.
اما مشكلي هم هست
دو مانع عمده، به كارگيري هوميوپاتي را براي درمان بيماري ها محدود مي كند: نسخه دادن براي درمان درست و دقيق هوميوپاتي كمي بيشتر از مداواي عادي طول مي كشد.
از طرفي فقط درمان دقيق مي تواند نشانه هاي بيماري را برطرف كند. هيچ درمان هوميوپاتي استانداردي مثلاً براي سردرد وجود ندارد.
درماني كه پي مي گيريد بايد دقيقاً با سردرد مشخص شما همخواني داشته باشد اينكه كجاي سرتان درد مي كند، چه چيزي باعث آن شده، چه جور دردي دارد، چه چيزي آن را تشديد مي كند، چه چيزي آن را بدتر مي كند، حالت روحي شما و چه نشانه هاي ديگري احساس مي كنيد همه و همه دخيل هستند.
نكته ديگر اينكه معمولاً در محدوده خاصي از درمان هوميوپاتي به كار گرفته مي شوند و پيدا كردن درمان خارج از اين محدوده كمي مشكل است؛ همانطور كه اگر داروي شيميايي لازم يكي از ۳۰ داروي رايج نباشد داروخانه دار به سختي مي تواند آن را پيدا كند.
تئوري درمان مشابه با مشابه به سال ۴۶۸ تا ۳۷۷ قبل از ميلاد باز مي گردد اما تا پيش از كارهاي ساموئل هانه مان (۱۸۴۳ ۱۷۵۵) كاربرد عملي نداشت.
هانه مان در آزمايش هاي خود دوزهاي مختلف از تركيبات مختلف را روي خود و داوطلب سالمش امتحان و تاثير آن را جزء به جزء يادداشت مي كرد.
او براي اطمينان بيشتر تركيبات را به شكل بسيار بسيار رقيق درست مي كرد و به اين ترتيب به يكي از جنبه هاي شگفت انگيز هوميوپاتي پي برد. هر چه درمان هوميوپاتي رقيق تر باشد درمان بيماري موثرتر خواهد بود.
هوميوپاتي درماني جامع است. براي همين براي آنها كه به درمان هاي معمولي عادت كرده اند كمي عجيب به نظر مي رسد چون آنها براي مشكل پوستي يك دارو مي گيرند، براي سردردشان دارويي ديگر و براي بي خوابي هم دارويي ديگر.
مثلاً سرماخوردگي معمولي ويروسي دارد كه اثرات بي شماري به وجود مي آورد و در افراد مختلف تفاوت جزيي دارند. پس افراد مختلفي كه دچار همان ويروس مي شوند ممكن است نشانه هاي كاملاً متفاوتي داشته باشند. به همين دليل است كه براي هر بيمار بايد با تحليل خاص و دقيق خود تجويز شود تا از همه نشانه ها يك باره خلاص شود.
سيميليوم ماده منحصر به فردي است كه اگر به شخص سالم داده شود درست همان نشانه هاي بيماري را در او به وجود مي آورد كه بيمار دارد.
علاوه بر نشانه هايي كه بايد در هر مورد براي يافتن درمان هوميوپاتي درست باشد دقت هم بسيار مهم است. مثلاً حدود ۵۰۰۰ نوع سردرد داريم كه درمان هر يك براساس اينكه چه موقع درد بروز كرده، نوع درد، درد در كجاي سر است، چه چيزي آن را تشديد مي كند و چه نشانه هاي ديگري همراه آن است، فرق مي كند.
دوز و قدرت درمان
همه هوميوپات ها بر دوز و قدرت درمان براي تشخيص خاص توافق نظر ندارند و تشخيص دوز درمان به حساسيت بيمار و خود آن درمان خاص بستگي دارد.
اما اصل كلي اين است كه بيماري هاي مزمن بايد با دوز بالاتر بين ۳۰ تا ۲۰۰ و بيماري هاي تازه با دوز كمتر حدود ۶ درمان شوند. به هر حال استثناهايي هم وجود دارد به خصوص وقتي نشانه هاي بيماري با رويداد خاصي آغاز شده اند لازم است ابتدا بدن با وارد كردن دوز بالا تحريك شود و سپس درمان با دوز پايين تر ادامه يابد. دوزهاي پايين بيش از دوز بالا در هوميوپاتي كاربرد دارند.
قانون عمومي ديگر اينكه داروهاي قوي هوميوپاتي تنها هنگامي بايد به كار گرفته شوند كه اطمينان داشته باشيم درمان صحيح است بنابراين هميشه درمان با دوز پايين تر شروع مي شود و سپس اگر بهبود آغاز شود ولي كامل نباشد قدرت درمان را بالا مي برند.
داروهاي هوميوپاتي بايد به بدن پاك وارد شوند. مثلاً در زمان درمان با هوميوپاتي بايد از بوهاي تند مانند نعنا (حتي در خميردندان) و قهوه پرهيز شود. هر وقت احساس كرديد نشانه هاي بيماري بهتر شدند خوردن داروهاي هوميوپاتي را قطع كنيد.
نشانه هاي مهم
از آنجا كه هوميوپاتي براساس مجموعه نشانه هاي بيماري عمل مي كند بايد تمامي اين نشانه ها را در نظر آورد. بيشتر ما ناراحتي هايي داريم كه مدت ها با ما بوده اند و حتي ديگر به آنها توجهي نداريم مثل سردي پاها.
بايد به همه اين نشانه ها توجه كرد حتي بايد مواردي را كه بيماري تلقي نمي شود هم در نظر گرفت مثل خارش مداوم پشت گوش.
در كنار ناراحتي ظاهري كه داريد (مثل سردرد) بايد به موارد زير هم توجه كنيد:
- حالت روحي (مثل ترس و هيجان)
- رنگ، حالت و ترتيب دفع
- چه چيزي نشانه خاص را بهتر يا بدتر مي كند
- هر نشانه دقيقاً كجا واقع شده
- هر نشانه براي نخستين بار چه موقع شروع شد و چه چيزي باعث آن شد
- الگوي خواب
- به چه چيزي حساس هستيد (مثل نور، سرما، گرما، باد، لمس، انتقاد)
- زمان عادت ماهانه در خانم ها
هوميوپاتي در خانه
به كار گرفتن درمان هاي هوميوپاتي در خانه بي خطر است چرا كه هيچ عوارض جانبي خطرناكي به دنبال ندارد. تصوري درباره ساير درمان هاي جايگزين مثل طب گياهي، مكمل هاي غذايي يا طب گياهي چيني هم هست كه همه اينها در خوددرماني كاملاً بي خطر هستند چون «طبيعي» هستند.
اما در مورد هوميوپاتي موضوع فرق مي كند. در اين مورد چون همه چيز بسيار بسيار رقيق است خطري بيمار را تهديد نمي كند در حالي كه اگر بعضي درمان هاي گياهي يا مكمل هاي غذايي با دقت به كار گرفته نشوند خطرات طولاني مدت به جا مي گذارند.
هومیوپاتی درمانی واقعی ، کامل ، بی ضرر و کم هزینه
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دو قرن پیش دکتر هانمن علم پزشکی را در دنیای غرب و بدنبال ان در سراسر جهان متحول ساخت و نشان داد که برای درمان بیماریهای جسمی و روحی یک فرد میتوان از توانائی های غیر شیمیائی مواد موجود در طبیعت استفاده کرد و روش درمان هومیوپاتی را بر اساس این توانائی ها پایه ریزی و سیستماتیزه نمود و در این راه سعی کرد بر خلاف روش الوپاتی که بیشتر بر بیماری تاکید دارد بینش وسیعتری به انسان و حیات داشته باشد و بر سلامت بجای بیماری تاکید و توجه نماید.
این تلاشها و تلاشهای پزشکان ادامه دهنده راه دکتر هانمن باعث شد تا روشی جدیدتر و بی خطرتر در درمان انسانها به جامعه بشریت عرضه گرددو ابعاد روحانی ودرونی انسانها مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
تمام مکتب های درمانی به استثنای الوپاتی (طب رایج) بر این باورند که نه علائم و نشانه های جسمی بیماری بلکه انرژی حیاتی بیمار را باید درمان کرد. این طرز تفکر از بدو تاریخ بشریت بر درمان بیماریها حاکم بوده و انچه موجب ترقی و مباهات طب الوپاتی گردیده عمدتا به پیدایش ازمونهای ازمایشگاهی و درمان عفونتها و جراحات محدود است بعبارتی اگر انتی بیوتیکها و جراحی را از طب الوپاتی حذف کنیم دیگر الوپاتی سخنی برای گفتن ندارد. واز درمان اغلب بیماری های مزمن جسمی و روحی عاجز است و تنها به کنترل ومحدود کردن علائم بیماریها بسنده میکند. و منتظر میماند تا شاید نیروی حیاتی بدن خودش راهی برای بهبود بیماری خود پیدا کند. افزایش روز افزون هزینه های درمان ونیز بروز روز افزون اثار سمی داروهای الوپاتی که گاه سالها بعد بروز میکنند از محدودیت های دیگر این طب است.
در حالی که طب هومیوپاتی علاوه بر درمان سهل بیماری های حاد در درمان بیماری های مزمن نیز حرف زیادی برای گفتن دارد وتوانائی های ان غیر قابل انکار است. و بعلت فقدان عوارض جانبی و سهولت مصرف دارو و ارزانی درمان روز به روز مورد توجه و استقبال بیشتری قرار میگیرد.وعلاقمندان بیشتری می یابد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نوشته شده توسط دکتر علیرضا تابان
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
درباره
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همه چی دربارهی هومیوپاتی!!!
بطور کلی هر عامل یا استرسی که بر موجود زنده وارد میشود واکنشی را در موجود زنده بر می انگیزد و هر چه این واکنش شدیدتر و طولانی اثرتر باشد تعادل موجود زنده را بیشتر بهم ریخته درمان را مختل میکند مثلا یک فنجان قهوه در یک فرد حساس می تواند تا چندین روز اثر تحریکی بر جسم و روان فرد بجا گذارد یا یک استرس قوی یا ترسیدن می تواند سالها روح و جسم فرد را تحت تاثیر قرار داده و سلامت او را تا اخر عمر مختل کند.
توسط دکتر علیرضا تابان
اغلب داروهای شیمیائی مثل ضد دردها, ارامبخشها, انتی بیوتیکها و..... اثر داروهای هومیوپاتی را کاهش میدهند. همچنین برخی عناصر و موادخوراکی مثل پیاز، سیر، فلفل، نعناع، کافور، قهوه و برخی از انواع چای های ارامبخش یا محرک یا هر ماده ای که خاصیت داروئی دارد یا بعنوان دارو مصرف می شود میتواند اثر دارو های هومیوپاتی را خنثی کند. پس لازم است طی درمان هومیوپاتی مصرف نگردند.
همچنین هر چیز دیگری که بر روح و روان انسان اثر کند می تواند بر سیر درمان هومیوپاتی تاثیر بگذارد مثل دیدن فیلمهای هیجان انگیز یا استرس زا، دیدن صحنه های ترسناک یا ناخوش آیند، قرار گرفتن در موقعیتهای استرس زا و پر فشار و ......
بی شک تلقین و اعتقاد، اثرات غیر قابل انکاری در زندگی ما دارد. اعتقاد مثبت به چیزی یا عملی اثرات مثبت و اعتقاد منفی اثرات منفی از خود به جا می گذارد.
تفاوت اصلی بین دارو نما ( پلاسبو) و دارو در این است که هنگام مصرف دارو نما اعتقاد فرد به اثرات داروئی یک ماده است که اثرات داروئی یا به عبارت بهتر اثرات درمانی در فرد نشان میدهد و اگر فرد اعتقادی به اثر درمانی ان ماده نداشته باشد تاثیری مشاهده نمی شود. ولی یک داروی واقعی برای تاثیر گزاری نیازی به اعتقاد فرد به اثر آن دارو ندارد. بطور مثال اگر فردی آسپرین مصرف کند چه بخواهد چه نخواهد آسپرین بر پلاکتهای خون وی اثر خواهد کرد وانعقاد پذیری خون را کاهش خواهد داد.
داروهای هومیوپاتی اثرات داروئی و درمانی واقعی دارند و تاثیر آنها ارتبات مستقیمی به عقیده فرد ندارد و اغلب افرادی که بار اول از داروهای هومیوپاتی استفاده می کنند با توجه به رقیق بودن خیلی زیاد این داروها تاثیرات درمانی ان را بعید یا حتی غیر ممکن میدانند. ولی بعد از درمان هومیوپاتی به آن اعتقاد می یابند و بقیه را به استفاده از این روش ترغیب می کنند.
در برسی اثرات داروهای هومیوپاتی بطور مثال یکصد نفر داوطلب سالم را که ارتباتی با هم ندارند انتخاب میکنند و به تعدادی از انها داروی هومیوپاتی و به بعضی پلاسبو میدهند. بعد هر فرد علائمی را که بروز می کند به ترتیب بروز علائم ثبت می کند. در اخر علائمی را که در افراد مصرف کننده داروهای هومیوپاتی مشترک بوده به عنوان علائم اصلی و چهره واقعی دارو در نظر میگیرند. ( قطعا علائمی که در مصرف کنندگان پلاسبو گزارش شده است یا بطور انفرادی به علت خصوصیات خاص بدنی فرد گزارش گردیده حذف میشود تا در نهایت تنها علائم اصلی و واقعی دارو ثبت گردد).
شما هم اگر شکی در تاثیر واقعی داروهای هومیوپاتی دارید حتما یکبار امتحان کنید.
حالتهای جسم و روان در طی گذر زمان ممکن است تغییرات متعددی بکنند. ثبت این تغییرات در شرح حال بیمار ممکن است به ادامه درمان بیمار کمک کند ولی انچه این لحظه مهم است و باید درمان شود فقط و فقط نشانه های فعال وغالب بیمار است که تناسب کمی و کیفی ندارد یا به عبارت دیگر نا متناسب با وضعیت موجود است و فرد خود قادر به تغییر آن نیست.
-در درمان بیماری حاد اسپورادیک (پاتوژن عامل بیماری ضعیف است و شخص بعلت استعداد خاص خود مبتلا می شود) جنرال برخورد کرده و همه علائم بیمار را در انتخاب دارو در نظر می گیریم(totality of symptoms)(آفوریسم 82-83 کتاب ارگانون).
-در درمان بیماری حاد اپیدمیک (پاتوژن عامل بیماری قوی است) فقط علائم مشترک بین بیماران مبتلا به این اپیدمی را در نظر می گیریم (totality of diseases) یعنی فقط علائم مربوط به بیماری نه علائم مربوط به استعدادهای شخصی در نظر گرفته می شود.
راه دیگر تشخیص اسپورادیک یا اپیدمیک بودن بیماری این است که به علائم بیماری های مزمن فرد بنگریم در بیماری حاد اسپورادیک (که در واقع شعله وری وضعیت مزمن بیمار است) چون عامل بیماریزا ضعیف است تغییری در علائم مزمن بیمار ایجاد نمی شود ولی در بیماری حاد اپیدمیک عامل قوی بوده و بیماری ناهمانند قویتری ایجاد میکندوعلائم مزمن بیمار در حین بیماری جدید تخفیف می یابد.
-در درمان بیماریهای میازماتیک (مزمن)، اپیدمیک برخورد کرده علائم اختصاصی ومشترک بین این بیماران (totality of diseases) را برای انتخاب داروی مناسب در نظر میگیریم (آفوریسم 102-103 کتاب ارگانون).
چه بیماری هایی با هومیوپاتی درمان میشوند؟
هومیوپاتی بعنوان یکی از انواع طبهای مکمل و کلنگر با بیش از چهار هزار نوع داروی متنوع قدرت فراوانی در درمان انواع بیماریهای حاد و مزمن دارد. حتی بسیاری از مواردی که در طب رایج بیماری محسوب نمیشوند با هومیوپاتی قابل درمان هستند. ( مثل بوی بد پا، کودکان بفلی یا بداخلاق و ... ) انواع بیماریهای حاد و صدمات ناشی از تصادفات، مسابقات ورزشی، شکستگیها، سوختگیها، زخمها و ... با هومیوپاتی بسیار سریعتر درمان میگردند. علاوه بر بیماریهای حاد، بسیاری از بیماریهای مزمن نیز با هومیوپاتی به بهترین شکل قابل درمان هستند. مثلاً: - انواع سردردها (سردردهای میگرنی، عصبی، سینوزیتها و ... ) - مشکلات روحی ( مثل افسردگیها، اضطرابها، ترسها، وسواسها و ... ) - بیماریهای روماتیسمال ( آرتروز، آرتریت، روماتوئید، لوپوس و ... ) - مشکلات گوارشی ( گاستریت، IBS، IBS، یبوست، سوء هاضمه و ... ) - مشکلات زنانگی ( اختلالات قاعدگی، کیستها و فیبرمها، دیسمنوره، لکوره و ... ) - مشکلات پوستی ( انواع درماتیتها و خارشهای پوستی، پسوریازیس، لیکن پلان و ... ) - ناتوانیهای جنسی - سایر بیماریها ...
شرح حال گیری (case talking) اولین و مهمترین بخش درمان:
اگر می خواهید در مراجعات بعدی بیمار حال شما را نگیرد( شما را خسته و درمانده نکند) درهمانا جلسه اول شرح حال او را خوب بگیرید. چگونه یک شرح حال خوب بگیریم؟ شما برای ویزیت بیمارتان به محیطی آرام و بدون صدا نیاز دارید. بعد از ورود بیمار او را برای نشستن روی صندلی راحتی راهنمائی کنید و خودتان نیز روی صندلی راحتی مقابل بیمارتان بنشینید بطوری که بتوانید با حوصله ارتباط چشمی و کلامی همزمان داشته باشید. در صورت نیاز خودتان وشغلتان را معرفی کنید. بعد مشخصات بیمار را پرسیده ثبت نمائید. سپس از بیمار بپرسد که مشکل اصلیش چیست؟ و در ادامه با استفاده از کلماتی مثل دیگرچه؟ مشکل بعدی شما چیست؟ و ...... اجازه دهید بیمار خودش حرف بزند و تا زمانی که در مورد بیماریش حرف میزند حرف او را قطع نکنید. از نظر دکتر هانمن فقط چیزهائی که خود بیمار میگوید ارزش دارد. گفته های بیمار را در مورد هر یک از مشکلاتش در یک سطر مجزا ثبت نمائید. در طی صحبت بیمار ارتباط چشمی داشته باشید و طوری یاداشت بردارید که ارتباط شما با بیمار قطع نشود وبیمار مطمئن باشد که حواس شما کاملا با اوست. از عبارات خود بیمار برای ثبت مشکلاتش استفاده کنید و در صورت لزوم عبارات عامیانه را اصلاح کنید. وقتی دیگر بیمار چیزی برای گفتن نداشت به یاداشتهای خود باز گردید وبه ترتیب آنها را کامل کنید. در مورد مکان دقیق،زمان شروع، زمانهای تشدید و بهبود، عوامل تشدید کننده و بهبود دهنده، نوع و کیفیت درد یا ناراحتی، علائم و ناراحتی های همراه، انتشار به محل دیگر و ..... برای هر یک ازموارد گفته شده توسط بیمار بطور مجزا سئوال نمائید. پرسیدن چرا؟ به تشخیص حاد یا مزمن بودن بیماری کمک خواهد کرد. همچنین اگر بیمار در پاسخ به سئوالات نیاز به کمک داشت غیر مستقیم کمک نمائید مثلا اگر بیمار نوع درد را نمی تواند توضیح دهد انواع دردها را به سرعت برای او بازگو کنید طوری که گفته شما چیزی به او القا نکند. (درد سوزشی، سوزنی، فشاردهنده، چکشی، له کننده، مبهم ...). در کل مصاحبه از پرسیدن سئوالاتی که پاسخ آنها بله یا خیر است بپرهیزید. فقط در مورد داشتن ترس از بیمار بطور مستقیم بپرسید که آیا از چیزی می ترسد؟ از چه چیزهائی؟ کی؟ ... . بعد یکبار دیگر بیمار را از سر تا نوک پا با نام بردن تک تک ارگانها برسی و سایر مشکلات موجود را یاداشت کنید. سپس به شرح حال نوشته شده رجوع کنید و زیر مواردی را که واقعا پاتولوژیک اند و توسط خود بیمار عنوان شده اند و جزء شکایت اصلی بیمار هستند خط بکشید ( predominant). اگر این علائم دائمی یا مداوم باشند (persistent) یک خط دیگری زیر ان علامت میکشیم. واگر در حال حاضر ان علامت وجود دارد (present) یا در صورت وجود شرایط مناسب همیشه بروز می کند مثلا وقتی هوا گرد وغبار شود (یا مثلا همیشه در فصل بهار) ابریزش بینی پیدا می کند هر چند ممکن است این علامت حالا موجود نباشد، present محسوب می شود و یک خط دیگر زیر ان علامت می کشیم. حال ما علائم خیلی مهم را با سه خط و علائم با اهمیت متوسط را با دو خط و علائم با اهمیت کم را با یک خط مشخص کرده ایم سایر علائمی که زیرشان خط نکشیدایم پاتولوژیک نبوده و فقط در پیگیری بیماری کمک کننده اند. حال علائم را به ترتیب اهمیت مرتب میکنیم اول علائم سه خطی بعد دو خطی ودر اخر یک خطی. از بین علائم سه خطی اول علائم ذهنی بعد علائم جسمی ودر اخر علائم عمومی را مرتب میکنیم.برای علائم دو خطی و سه خطی نیز همچنین. بعد باید از روی علائم موجود روبریکهای مربوطه را مشخص نمود و با استفاده از کتب رپرتوری، مناسب ترین دارو را معین کرد. چه چیزی باید درمان شود؟ حالتهای جسم و روان در طی گذر زمان ممکن است تغییرات متعددی بکنند. ثبت این تغییرات در شرح حال بیمار ممکن است به ادامه درمان بیمار کمک کند ولی انچه این لحظه مهم است و باید درمان شود فقط و فقط نشانه های فعال وغالب بیمار است که تناسب کمی و کیفی ندارد یا به عبارت دیگر نا متناسب با وضعیت موجود است و فرد خود قادر به تغییر آن نیست. -در درمان بیماری حاد اسپورادیک (پاتوژن عامل بیماری ضعیف است و شخص بعلت استعداد خاص خود مبتلا می شود) جنرال برخورد کرده و همه علائم بیمار را در انتخاب دارو در نظر می گیریم(totality of symptoms)(آفوریسم 82-83 کتاب ارگانون). -در درمان بیماری حاد اپیدمیک (پاتوژن عامل بیماری قوی است) فقط علائم مشترک بین بیماران مبتلا به این اپیدمی را در نظر می گیریم (totality of diseases) یعنی فقط علائم مربوط به بیماری نه علائم مربوط به استعدادهای شخصی در نظر گرفته می شود. راه دیگر تشخیص اسپورادیک یا اپیدمیک بودن بیماری این است که به علائم بیماری های مزمن فرد بنگریم در بیماری حاد اسپورادیک (که در واقع شعله وری وضعیت مزمن بیمار است) چون عامل بیماریزا ضعیف است تغییری در علائم مزمن بیمار ایجاد نمی شود ولی در بیماری حاد اپیدمیک عامل قوی بوده و بیماری ناهمانند قویتری ایجاد میکندوعلائم مزمن بیمار در حین بیماری جدید تخفیف می یابد. -در درمان بیماریهای میازماتیک (مزمن)، اپیدمیک برخورد کرده علائم اختصاصی ومشترک بین این بیماران (totality of diseases) را برای انتخاب داروی مناسب در نظر میگیریم (آفوریسم 102-103 کتاب ارگانون).
در سال 1888 میلادی دانشمندی بنام ارنت قانون ارنت-شولتز را وضع کرد. بر اساس این قانون هر ماده ای در مقادیر زیاد کشنده و در مقادیر متوسط جلوگیری کننده و در مقادیر کوچک تحریک کننده است. از مقادیر متوسط (باز دارنده) مواد بعنوان دارو در طب رایج استفاده می گردد. در سال 1960 میلادی هورمزیس (hormesis)قانون باز بینی شده ارنت-شولتز را در سم شناسی نوین تدوین نمود. بر اساس اطلاعات بدست امده هورمزیس نشان داد که مواد دو نوع اثر متفاوت در موجودات زنده ایجاد میکنند. در دوزهای بالا سبب وقفه سوخت وساز میشوند (اثر سمی) که منجر به مرگ میگردد. و در دوزهای کم نوعی اثر تحریکی در بدن موجودات زنده ایجاد میکند این یافته حیرت اور معادل و مشابه اثر هومیوپاتی است. بعبارت بهتر هر دارو در دوزهای بالا همان ناراحتی هائی را ایجاد میکند که با دوزهای کم همان دارو میتوان درمانشان کرد.
چیزهائی برنتیجه درمان داروهای هومیوپاتی اثر میگذارند؟ و چگونه عوامل محیطی تاثیر داروهای هومیوپاتی را تغییر داده یا کم می کنند؟
اغلب داروهای شیمیائی مثل ضد دردها, ارامبخشها, انتی بیوتیکها و..... اثر داروهای هومیوپاتی را کاهش میدهند. همچنین برخی عناصر و موادخوراکی مثل پیاز، سیر، فلفل، نعناع، کافور، قهوه و برخی از انواع چای های ارامبخش یا محرک یا هر ماده ای که خاصیت داروئی دارد یا بعنوان دارو مصرف می شود میتواند اثر دارو های هومیوپاتی را خنثی کند. پس لازم است طی درمان هومیوپاتی مصرف نگردند. همچنین هر چیز دیگری که بر روح و روان انسان اثر کند می تواند بر سیر درمان هومیوپاتی تاثیر بگذارد مثل دیدن فیلمهای هیجان انگیز یا استرس زا، دیدن صحنه های ترسناک یا ناخوش آیند، قرار گرفتن در موقعیتهای استرس زا و پر فشار و ...... چگونه عوامل محیطی تاثیر داروهای هومیوپاتی را تغییر داده یا کم می کنند؟ بطور کلی هر عامل یا استرسی که بر موجود زنده وارد میشود واکنشی را در موجود زنده بر می انگیزد و هر چه این واکنش شدیدتر و طولانی اثرتر باشد تعادل موجود زنده را بیشتر بهم ریخته درمان را مختل میکند مثلا یک فنجان قهوه در یک فرد حساس می تواند تا چندین روز اثر تحریکی بر جسم و روان فرد بجا گذارد یا یک استرس قوی یا ترسیدن می تواند سالها روح و جسم فرد را تحت تاثیر قرار داده و سلامت او را تا اخر عمر مختل کند.