مغلطه استفاده از جملات دو پهلو و مبهم
در این مغلطه، ساختار جمله به شیوه ای است که بیش از یک معنا بر آن متصور است. علل دو پهلو بودن جملات و ابهام در ساختار آنها متعدد است. مهمترین آنها مثال ابهام مرجع ضمیر است.
ابهام مرجع ضمیر
عبارتی دو پهلوست زیرا تصریح نشده است که مرجع ضمیر چه کسی است.
مثال: گویند فرمان روای ستمگری، مردی را دستگیر کرد و فرمان مرگ او را صادر کرد. پس از آن به او گفت، اگر در میان مردم بر سر منبر فلان شخصیت محبوب مردم را لعن کنی، تو را آزاد خواهم ساخت. روز معین آن مرد مبارز بر فراز منبر رفت و گفت، ای مردم فرمان روای شما از من خواسته است که فلان شخصیت را لعنت کنم؛ پس لعنت خدا بر او باد. در اینجا مشخص نیست مرجع ضمیر فرمان رواست یا شخصیت محبوب.
مغلطه نادیده گرفتن استثنائات
عمومیتی ایجاد میکند که مغایر با استثنائات است.
مثال: مجروح کردن مردم یک جنایت است. جراحان مردم را مجروح میکنند. در نتیجه جراحان جنایتکارند.
مغلطه انتشار خبر دروغ در سطح وسیع
دروغ مغالطه و عامل لغزش اندیشه است؛ نادرستی مقدمات استدلال باعث عدم اعتبار کل استدلال میشود.
پیامد دروغ، گمراهی شنونده یا خوانندهاست. انتشار خبر دروغ به نحوی صورت میگیرد که هزینههای بسیاری را صرف تبلیغات و شایعات دروغ مینمایند.
مثال: بمبی در یکی از فرودگاه های آمریکا کار گذاشته شده است
اگر آن بمب منفجر شود باعث کشتار 1500 نفر در دم خواهد شد
نتیجه: تا چند ساعت دیگر بالغ بر 1500 نفر در فرودگاه آمریکا کشته خواهند شد.
در حالی که از بمب خبری نیست.